장음표시 사용
111쪽
solertiae vestigantium relinquendi sunt. De sex principiis ad hillic finem dixisse cotenti simus . si quix critera desiderant, ad librum qui Analytica inscribitur, remittendi sunt
Nabitus est corpsrumo eorum, quae circa corpus sunt adiacentia. Habitussuscipit magis,ct minus,earet autem contrario, in pluribus sempere est .
Desuscipere pius,& minus Cap. VI II Pluris &in inoris modi unde & quales.
ALiqua recipere pluri & minus uno trium ni
dorum putantur. Quidam intentanem, &remissionem constare dicunt ,& incremento subiectorum, & decremento. quidam ex incremento rerum ,& deeremento, quae capiuntur ,&contine tur in subiectis, alii causae iaciunt utrunque De sei tentiis tribus quaenam sit verissima, disceptabimus Illud scire oportet, prima ,&secunda euersis, Co tinuo euersum iri tertiam , quae duarum societate coalescit. Primum crementa subiectorum, & decrementa sacere, quo res aliqua eum discrimine pluris vel minoris dicatur,tucri nul Io modo polliimus: alioquin futurum est, ut hominem aifirmantibus , vel animal, vel substantiam huiusmodi recipere plus, deminus, occurri non possit. Vtique si de subiectorunierementis, α decrementis intensionem, & remissi nem existere fateamur, idem equus ,& augeri p test, & minui , proindeque vel maior vel minor, qui lapis esse perhibebitur, cui tamen nunquam vel auctio vel minutio contigerit. Mons quoq; maior alio monte dicitur . quorum neuter utique nec inor scit, nec decrescit Item unio candidior equo dici-ttir, alterum pedem candido. atqui dubium non est, quin equum vnio magnitudine non superet. Itaque
112쪽
ssabit hae complexio, vel unio tem equo didioreium elici per masnitudinem unionis.&.paruitatem equi: s. vel temere Iamri , umonem equo candidiorem csse , vel nihil omnino capere plus & minus ex magnitudine subicctorum,& pamitate cremento decremen- π toq;. At me primum nec secudum est. Relinquitur eFgo tertiunt: nihil esse omni .quod capiat plus & minus ex incremento subiectorum& decremento. Sed I nee secunia quoq; opinio delanditur, quae credit intensionem & remissionem constare permagnitudinem R. parilitatem earum rerum, quae capiuntur. α 'cotinentur in sibiectis. Si enimex magnitudine candoris. aliud alio condidius esse posset,lunc & homo,&α, equu 'nione candidiora perhiberentur. ipsiun enimii canduris aequor & amplitudo maior i in unione,quam..isi in equo est.. Deinde si plus & minus. ex subiectorum. , modo non constant, ut probauimus, ex accidentium.
in modo , quicon stabunt λ Modusenim eius quod decias, Pitur,.intra modum subiecti sui constat & ardetur, is neque potest ultra porrigi. nam suuscuiusque modi ii, α terminus. atque limes seretpsiuncorpus est Ma- .ui gnumautem,atque paruum appellatione, modi veni is, Mnt. Quare paruitas,cur ita escam attendi potest, si, Jltra qua c8rpus ipsum partium.Propterea quatum illi an 'ato demitur tantundem modo quo liis deperit Ex iis apparet , discrimina pluris S minoris, neque ii Per rubiecti neque peraccidentis incrementum & de iis Crementum existere. Quod si hoc, profecto ne peris, VtrunqVeiunctum. Proinde ratio nobis alia proden; . da, quamobrem dc intendi aliqua &. xemitti pollis visei. ι deantur. Haezautem sunt ea, quibus iesium aduentia .li, tiae alicuius Orme nomen haberecontingit: noex m. si biecti magnitudine, sed ex eo quod vel priora sitiit iiij, ii sermae. cuius nomen sortita sunt ,. vel longiu si mota. ut plu&dicaturiquod ad rationem vocabuli a is cesserit, minu quod recesserit.Exempli gratia,Can Plus.
. vidum absolutς dicitur,in quo purus cador insit. quo Minus.
113쪽
miteque assectum amo propius ad hanc nominis vi accessit, eo eandidus esse dicitur. At paruum & exi-Euum , comparatione sola constant: quicqti id enim collatum ad alia staturae modo vincitur, hoc partium & exiguum vocamus. Quicquid ergo utcunquae superatur amplitudine, continuo paruius,atque brevius decernitur: similiter hoc in caeteris. Sed quer1tur undo fiat, ut haec recipiant plus & minus lubuantiae non recipiant An vocabula substantiis impositas non' hiant sed res in fine semper, S ut ita dixerim, in fastigio eonstitutas indieant vltra quod procedere nulla potest. Sunt & accidentia quae no capiunt plus S minus, ut quadrangulum triangulum,& n milia. Contingit hoc vel eo, quod in substantia describedaxepresentantur. nam & corpus ipsiim, & qitalitatem, utrimque triangulum vocamus: vel eo stlubstantiae
modo semper in fine sunt ultra quem progredi no possunt. id quod in superpositivis quoque cernitur.Candidissimus enim & nigerrimus liberi discriminibus pluris & minoris videtur, propterea quod potiti summa sunt,& termino,quem transgredi prodeundo non possunt. Ex eo enim quod potest esse non sequitur 'non potest esse.Proinde, si puncta omnia. iungantur amplitudo nulla cogitur, quod puncta punctis addita, cumulo nihil afferunt. simplex ortus &simplexoceasus agitur, non accessu vel digrella corpusciit ' rum insecabilium , quas atomos appellant, sed Qquod aer, exempli gratia, totus in aliud totum commeat atque transit. Dua, enim res subiectum habet Omne: materiam , atque formam. Quoties haec mutantur ambo, tunc proprie simul exortus & simplex occasus agitur: quaquam ortus ignis & iam num simplicior est quam terrae. Ignis enim rationem quasi formae continet, terra proprior est materiar. At cum
musicus vir quasi occidere siue corrumpi dicitur, &immusicus quasi oriri sue gigni, subiectum manet ip. sum homo . Alioquin, si qualitates haec non serent, muscum
114쪽
D A s x x P R I N C. son mulicum dico & H-uficum, sed substantiae, tune de , ortus eorum & occasus plane simplex suturus esset.
α At qualitates hominis & affectiones quaedam sunt f. non substafitiar. ita fit,ut ta ortus quam occatus homitii nis musici & immusici, non ortus & occasus absoli Hl te χd quidam quasi ortus siue genitus , & quidam , 'ccasus sue interitus, esse Φideantur. Quan- , doquidem musicum vel immusicum affectiones, vis, dixi sunt hominis & superstitis & manentis. Neci,' huiusmodi mutatio vel genitus vel iteritiis appellan ta alteratio duntaxat . Materia sane ipsa' proprie genitus, & interitus mbieetiam est. At qua- , re is qui docetur , in eo simpliciter ossici siue gignia non dicitur, sed doctus erici: sue doctus gigni disei, citur λ An explicatum est in volumine quod praediealii, menta inscribitur, a Ilia significare hoc aliquid,& sib; i itantiam, alia quantitatem, alia qualitatem 3 Ergo .c, quaecunque sitbstantiam non significant,haee simpliei, , ter nec occadere,nec oriri prohibebuntur,sed quada.
si tenus. Accidentia tamen int nonnulla, quae substani, tiis ex natura curiusque sua competunt, ut impetus adi i Inferna terrae, ad seperna ignis.
. iii Nateria essubiectum generationis, compositum vero es materia acccidentium.
si Vm dic tur aliqua magis et minus suscipere exbi, parte statem, vel mobilis, sed ex ipsa qualit i bi tis prima impositae participatione.
115쪽
De signis. Deprmcipiis rationis. De oratione Enuntiatione, ct illiusspeciebus. De oppo tionibus ipsarum enuntiationum, O tegulis circa ueritatem ct fasitatem ipsarum in qu
De signis. Et sicut in intellectu, ita in voce quoque verum & falsum inueniri. Caput primum. R I M v M oportet ponere quid sit nomen,& quid verbiImpostea quid est negatio & assismatio , & enunciatio, & oratio . Sunt ergo ea, quae sunt in VO , earum quae sunt in aniama passionum notae & ea quq scribuntur,eorum quae sunt in voce. Et quemadmodum nec ii erae omnium eaedem,sic nec eaedem, Voces. Qu
116쪽
passiones animae sunt: α quarum , hae similitudines, res etiam eaedem. De his vero dictum cst in iis, qui sunt de aniana' alterius enim haec sunt negotii. Est autem quemadmodum in anima aliquando quidem intellectus sinevcro HI salso, aliquando autem, cui iam necesse si horum altersi inester se etiam in v ce . Circa compositioneis enim & diuisionem est vexum & salsum. Nomiha igitur ipsa & verba consimilia sunt ei, qui sine compositione es diuisione est intellectili: ut homo vel album, quando non aliquid additur. neque enim falsum eque vcrum adhuc est. Signum autem huius est. hircocemus enim aliquid Iignificat: sed nondum verum aliquid, vel salsum, rus tae velmon esseaddatur, vel sulliciter , vel f
Ea, quae sunt lavoce, suntsigna earam qua sunt in anima passionum.
uanquam res eaedem aput omnes sint, voces tamen non eaedem sunt.
Sicut circa copositionem O diuisionem veritas O ' falsitas ransistit, in simpliciumῬero intellecta nulla prorsus veritas vel falsitas est, ita in oratione tantum non autem in nomine vel simplici Hrbo eritus πιι fasto es.
De Nomine. Cap. II. m T Omen igitur est Vox signifieatilia,secvaduntu l l placitum fine tempore,cuius nulla pars signitis a V fieatiua est seqarata. In nomine enim quod est equilarus, serus nihil per se significat,quemadmo. 8 dum in oratione, quae est equus ferus. At vero nons G a quema
Circa tompositione es diuisi ne est veritas di falsia
117쪽
non tamen cum t pe, i. re dc pedentum a tae.
quemadmodum in simplicibus nominibus, sese habet in compostis. In illis enim nullo modo pars significatiua est in his autem vult quidem, sed nullius est separata . ut in eo, quod est equiseriis, hoc, quod est serus, nihil signiscat per se. Secundum placitum cro, quoniam natura, nominum nullum est, sed quando si nota. quoniam designant & illiterati mni, ut strarum : quorum nullum nomen est. Non homo Vero non.cst nomen. at vero nec positum nomen
est, quo illud oportet appellare, neque enim oratio, neque ne satio est: sed si nomen infinitum: quoniam smilitcr in quolibet est, & quod est, & quod non est. Philonis autem,aut Philoni,& quaecuque talia sunt, non sistat nomina,sed casus nominis . ratio autem liniorum est, in aliis quidem eadem: differunt autem , quoniam cum est,uel fuit,vel erat, neque verum, neque salsum est, nomen vero semper ut Philonis est , vel non est. nondum enim neque verum dicit, neque falsum. Nota est ipsum uerbutotius ccinpositionis.
Nomen est vox significativa secundum placitum sine tempore cuius nulla pars significatiua es
, separata. Nomen ii nitrem , ut non homo vel obliqvum , ut Philonis non est nomen, se vel nomen in nitum, vel nomen obliqvum .
De Uerbo. Cap. III. V Erbuni autem est,quod consignificat tempus, cuius par, nihil significat seorsunt,& est semper eorum, quae de altero praedicantur, nota. Dico autem quod con gnificat tempus. ut valetudo Rii idem nomen est : valet uero uerbum, consignificat enim nunc Liae: de temper eoru quas de altem dicitii -rtyr noxa est tri corim,quae de subiecto uel in subiecto A .nt. Non ualet autem ac non laborat non uerbum di
118쪽
o. Consignificat enim tempus & semper de aliquo cit. Differentiae autem huic nomen fositum non est, sed infinitum uerbum st: quoniam similiter in quo-1ibet est,& quod est,& quod non est.Simisiter autem in ualebit & ualebat non uerbum est, sed casus uerbi. Diffcrurit autem a uerbo,st hoc quidem praesens consignificat tempus, illa uero id, quod circumcirca est. Ipse igitur secundum se dicta uerba nomina sunt, &significant aliquid: constituit enim qui dicit intellectum,& qui audit,quiescit ted si cst,uel non est, no dum significat. neque enim signum cst rei,esse ueti no a. I.neque esse, neque si ipsum ens dixeris nudum ' ipsum enim v ens dixe-mihil est, consgnificat autem compositionem quam ris ipsum P dat quam sine compositis non est intelligere. ieipsum nu
Verbum est quod consignificat tempus, cuius pars
nihil significat seorsum, oe est semper eor- ,
quae de altero praedicantur nota. Von let, non laborat , verba minime sunt ,sed verba infinita.
malebit, ct valebat non verba, sedνerba obliqua
sunt. . t De oratione: ensiciatione,una pluri: de affirmatione& negatione,& contradictione. Cap. IIII.
O η xiψ hiem est uox significativa, cuius parri
tium aliqua significatio est separata , ut di , .ctio, sed non ut affrinatio, ' uel negatio. ut Alia eod. homo aliquid significat,sed non quod est,aut non est: ca intsed erit amrmatio uel negatio, si quid additum sue- uerbo, uel xit. Sed non hominis syllaba una. neq; .n. in eo,quod ζζῖ ti' .est sorex,rex signifieat,sed uox nune est solum. In dii . a.ι-addi Diicibus uero significat quidem aliquid ,sed no Fin se, in iiiperi quemadmodum dictum est Est autem oratio omnis riou . . . , G Uu- '
119쪽
L IO R P Rr Mus uidem fgnificatiua,non autem sicut instrumentum: sed quemadmodum dictum est, secundum placitum. Enimciatma Vero non omnis: sed in qua verum vel salsinia est. non aute in omnibus inest. vi deprecatio oratio quidem est, se neque vera, Neque falsa. Caet Tae igitur relinquantur. Rhetoricae enim vel Poeticae conuenientior est consideratio:enunciativa ero praesentis est speculationis. Est autem una prima oratio emincialiua Hrmatio , deinde Nepatio ratiae ve. TO omne, coniunctione una. Necesse es autem om- . NUm enuciatiuam orationem ex verbo esse,Ves ex ca- . 1u Verbi. etenim hominis ratio,s no addatur aut est,
aut fuit, aut erit, aut aliqui huiusmodi, nondum ora. '. tio enunciativa est. Quoniam unum quiddam est, &. non multa animal fressibilc bipes. non enim eost propinquae partes dicuntur,una erit. est autem alte- vide.mata rius hoc tractare negotii. Est autem una oratio enuninetaph. Ytativa, quae unum significat, vel coniunctione una: Plitres autem, quae plura, ct non Vmum vel inconiunciae. Nomen igitur,vel verbum dictio sit solum: quoniam non est dicere se aliquid significantem,Voc utcnunciarer vel aliquo interrogante,vel non,sed ipso sponte proserente. Harum autem haec quidem Η-plex est inunctatio,vt aliquid de aliquo, vel aliquid ab aliquor haec autem ex his composita, vellit oratio viaedam iam composita. Est autem simplex enunciatio, vox fgnificatina de eo, quod est aliquid,uel nonis, quemadmodum rcmpora diuisa sint. Assirmatio De asrma est enunciatio alicuius de aliquo. Negatio veroti me, de ne munciatio alicuius ab aliquo. Quoniam autem Ggatione. Nunciare est,& quod est, non esse: di quod non est,ecse: di quod cit, esser & quod non est, non esse: & ci Ca ea quae extra praesens tempus simi, similitcr: om- . . - ne utique Contingit quod quis assirmauerit, negare: ' . di quod quisnzgauerit assirmare. Quare manifestum
ni negationi, assirmatio. Et sit hoc contradictio, aia Erniatio
120쪽
p x R et Η Ε R NE . IF- natio ac negatio oppositae. Dicobautem opponi iusdem de eodem non autem aequivoce,& quae γque caetera talium contra sophisticas det miluubvius importunitates.
Diuiditur Enunciatio secundum notam qualitatem di variae illarum dcscribimtur oppositione : De illarum item Vcritate & salsitate regulae ponuntur:ci demum quae uan v a Uita assirmati ou 'satio 'determiat maturi P. V. Nonianua irem sunt hae quidem rannm vnia uersales diillae vero singular Dico autem α uniuersale luod in pluribus praeditari natu est: Singula e vero quod non: ut homo quidem universalium est,Callias velo eorum, a sunt sngui ria necesse est etiam enuntiare,st inest aliquid, aut non: aliquando quidem alicui eorum, quae uniuers Ita sunt, aliquando autem eoru quae sngularia 'simi. Si ergo in uniuersali uniuersaliter inunciet quis,' quod est, aut non est, contrariae enunciationes t runt . Dico alutem in uniuersali enimciare uniuersa- ditem ut omnis homo albus est,nullus homo albiis est. Quando autem in uniuersalibiis, no vniuersaliter autem,' non sunt contrariae: quae autem fgnificantur, est esse aliquando contraria. Dico autem non uniuersaliter enuntiare in iis que uniuersalia sunt,ut est albus homo, non est albus homo. eum enim uniuersalest homo, non uniuersaliter utitur enuntiati ne . omnis nanque non uniuersale significat, sed niuersaliter. In eo uero, ' praedicatur uniuersale, id quod est uniuersaliter praedicare,non est uerum. Nulla enim assirmatio uera erit, in qua cum uniue sale sit praedicatum, univcrsaliter praedicatur: ut est omnis homo, ne animal. Opponi autem assiem vionem negationi dico contradictoriae, itig uniuersa-
aut no eruthae contrariae enaci hiones. a.le. hae et dem non sunt , eo uariae.