장음표시 사용
341쪽
adversus Faustum Manichaeum in
Morticinum puto , quod ad escam iis hominum non a misit , eo quod non occisorum , sed mortuorum unimatium morbida caro es, nec apta ad fatalem eorporis , cujuI. causa fumimus alimentum. Nam quod Aeefundendo fanguine antiquis in si-
sura praeceptum est, id est ipsi Noὸ post Eiluvium , quod jam quid
gnificaret , ostendimus , plerique Ditelligunt. Et in actibus Apostolorum hoc lege praeceptum ab Apo- solis, ut abstinere ut gentes, tau rum a fornicatione , O ab immo latic, i, sanguine, id es, nequa-qvam ederent carnem , cujus sanguis non esset effusu. Puod alii non te inteHjunt, ted at hunguine praeceptum esse obstinendum , ne quis
bomiel io se contaminet. Hoc nunc cistulere longum est, O non neces sarium, quia es hoe tune Apostoli praeceperunt, ut ab animalium san-huine abstinerent Christiani, ne praeseatis carnibus υ0cerentur, elegisse mihi videntur, pro tempore rem Deilem cae nequaquam observantibus onerosam , in qua cum Israelitis etiam gentes, propter an gularem illum lapidem , duos pa rietes in se condentem, aliquid communiter observarent: Amul μadmonerent, in ipsa Area Noe,
quando Deus hoc jussit, ecclesiam omnium flentium j ijse praefiguraram : eujus facti propbetia , iam
gentibus ad sidem aeeedentibus incipiebat impleri. Transacto vero illorempore, quo illi duo parietes, unus ex circumcisione, aiser ex praeputio venientes , quamvis in angulari lapide concordarent, tamen Dis
eentium talis essena est, ut ta ea nutus sex merita carnalis appar aliquis jam boe Christianus observat;
ut turdos et eI minutiores a Piculas
non attinstat , nisi quarum sanguis est Hus G : aut leporem non e sat : manu a cervice perculsus , nullo cruento vulnere occisus est ' O qui forte pauci a Ie tanσere ista sormidant , is eaeteris irr dentur. Ita,
omnium animos in hae re tenuit ilia ententia veritatis: non quod in ta at in os vestrum, mos coinquinat,seae quod exit , nurum cibi naturum , quam societas admittit humana , sed quae iniquitas committit peccata condemnans. Sedulius iii collest. Epiri. Pauli ad Titum cap.
1. Prima sitis Aser in Epita ad
Hebraeos cap. 12. Vigilius P P Epist. ad Eleutherium cap. 2. tomo 2. Conci l. sol. s. Gregorius Nyc. senus orat. i. in hominis proincreationem. Athanas. in Epist. ad Amnagia monachum. Xixtus:
No eibi qui per os inferuntur ἐpolluunt hominem, sed ea quae e malis actibus proferuntur. Qua dratus Episcopus, discipulus Apostolorum , & Eleu herius P P. fir ima sunt, Ut nulla esca a Christia nis fidelibus repudiaretur , qua rationalis & humana ellet. Beda Martylol. sol. 4 0. Eleutherius P P. in epistola ad Galliae provinc. to m. I. Conci l. Coloniae edit. per Johannem Quente l. fol. 92. Exemplum quoque clitistianae libertatis habemus in Spiridione Cypriorum Episcops. Is enim diebus quadragesimae , peregrina
porcinas carnes apposuit, &, uecum illo comedetet hominem roga it. Quo restitante, Christi ais numque te profitente: Propterea 'mugis , inquit, 3 efutare non Iebes c
342쪽
322 M. MINUCII FELICI sXXXI. Et de incesto convivio fabulam grandem
advcrsum nos ' dormonum coitio mentita est , ut Alo- ,riam pudicitiae dcformis R infamiae aversione macularet;
Ut ante CX ploratam veritatem homines a nobis terrore
infandae opinionis avorteret. Sic de illo 3& tuus Fronto , non ut assirmator testimonium fecit , sed convicium Ut orator aspersit. Haec cnim potius de vestris gentibus nata sunt. 'Jus est apud Persias misceri cum
matriia Omnia enim munAa mundis, sicut ferino Hvinus erieuit. Sozomenus lib. I . cap. II. Cassiodorus histor. Tripartita lib. 3 . cap. i I. Niceph. Callist. Ecclesiast. historiae l. 8. c. 42. Elmenhors.
LIS. Cotio. Scripserat Minucius eoitio, id est , factio, conspiratio. IIeroldus. Adversum nos daemonum coitio mentita es J In exemplari scriptum est, cotio. Hactenus editum suit , concio. quasi linc intelligi debeat de oratione Fronto rus. Rigaltius. I. Infamiae aversione macularet Scribo: infamiae aspersione. WΟ-
Deformis infamiae aversione maeularet J Quum praetcr Wowerum nullus ostendat sibi consideratam esse hanc aversionem, nouallequor, quid legerint aut quid intellexerint. Certe vox illa ostiuOpportuna prorsus, nec potest eum locum tutari. Commode fatis conjecit Wowerus aspersione,
sed quod ille probavit, suppeditarum ab eo quod mox sequitur orator aspersit. Quod non videtur secisse Minucius, satis Latinae lin-uae copiosius, nec retinens ejuΩem vocis, ni si ubi habet suam Venerem , quae hic nulla est. Gallica Mersio pour jouitur Ia Iloire e n rechasere. Vicinam & magis congruam Vocem prae Oet auctor cap. xxv I terreni ponderis Mcoelestis levitatis admixtione. Sed haud dubie scripsit auctor deserismis infamiae accusone. Cap. XXIV. Dum fieri malunt alieni erroris accesso. Gronovius.
Antonini. Iul. Capitolin. Aut nino. Auson. Grat . adi. ad Grat.
M. Antonini Imp. praeceptor. Breviator Eutropii lib. 8. sol. II 6.
Xiphilinus in M. Antonino Philosopho. Elmenborsi Et tuus Fronto J Quem supra
dixit Cirtensem. is famosa declamatione Christianos oneraverat probris atrocibus. Rigali. 4 yus apud Persas cum matribust. misceri J Hoc variis alictoribus proditum. Herod. lib. . Ter. Α- pol. Tatian. Theodo-l ret. Serm. 3. Philo Jud. lib. dec. t & 7. praecepto. Sext. Empir. Philo C Hypotypos. lib. 3. cap. 2 . D. Hieronymus adv. Jovinian .lib. a. c. 3 6 ubi lege: regna non mo.
343쪽
dica , O Romano paria. non , Romano raeno. Dio Chrysost. Orat. Io. & I. I. Harmenop. lib. I. tir. i. s. IS. I Ner. yus eo apud Persas cum matribus viij ceri J Theodoretus contra Graecos Orat. q. de legib. l. I 28. ait , Perias ex Taradae instituto impune cum matribus, Qroribus,& filiis misceri. A M. κατα τίς
ςτ 1σοeν. vertit Zenobius Acciaiolus, Persicae itaque nationes, quae jampridem Zaradae legibus regebantur, matrum , sororum, filiarum cou-
nubiis fusque reque commixtae, remque justiis nam arbitrantes, id quod erat focinus injustissimum,
nudita piscatorum lege atque ac cepta , Zaradae leges ut iniquitatem
maximam con Icarunt, euangelicamque temperantiam protinus amplexae sunt. Chrysostom. de Virgin . cap. 9. Hieron. lib. 2. ladversus Jovian. cap. 6. D. Clemens recog. lib. 9. l. l44. Julian. Imp. apud Cy r iit. lib. 4. fol. 94. Photius biblioth. fol. 22. Curtiuς lib. q. Gregorius Nyssenus in epist. contra Fatum, AElianus de animal. lib . 3. cap. 38. Tatianus contra Graecos sol. 183. Elmenbors. 3 ASonitis) Diodor. Si c. l. I. Euseb. I. 6. c. 8. Prarp. Euangel. -pud Persas jus esse filiis , sororibus, matribus misceri ; nec relinquere eos hunc morem, etiam. si Perside exierint. Ita IF gypto, Phrygiaque plurimos eodem sc lere contaminari. Sext. Empir. lib. 3. Hyp. Π o erus. AEgyptiis cum sororibus legitima connubia J A gyptios incesta matrimonia a Chamo didiciti e tradit Berosus Babylonius Lb. I. antiquit. pag. ; . Cham, inquit, pu-btiee mortale genus eorrupit, aserens i&' reipsa exessu ns , cotare diendum esse , ut ante inundationem , cum matribus, sororibus ac
filiabus, masculis, brutis. Eum inter homines huius dogmatis secuiἱfuertini AEuptii e verum postera hoc vitio umo ogma neglexerunt. Philo de spectat. legib. sol. 6 3.
AEgyptius rideus utria que simplicitatem femi perfecta placita ,
laxavit libidinem , ω auxit in cor poribus animi V que infrenabile malum intemperantiae, permissa licentia ducendi jorores siυe per alterutrum parentem si υe per utrumque cognitas , majores pariteris mino reέ aequalesve , ne gemellis quidem X x ex
344쪽
M. MINUCII FELI cIsgitima connubia. 3Memoriae, &' tragoediae vestrae in Cestis
exceptis , quas natura ipso natali lse junxit , intemperantia vero so- lcretate copulavit insociabili Θ lmale comparat abundura. Diodor. lSicul. biblioth. lib. I. sol. 13. I'au- lsan. Attic. I . p. 6. Caesarius Dia- llogo 2. Elmenhors.1 Athenis eum fororibus legitima connubia J Scilicet ο πατ, μις, Don uterinis. Philo Jud. in ε.& 7.
praeceptum decal. ὀ μεν ουν O A'θη-
Seneca de morte Claudii , ubi illi objicit sororis nuptias , A1benis dimidium licet , Alexandriae totum. Jam enim de AEgyptiis docui. Emil. Probus Cimone : Habuit in matrimonio scrorem germanam suam Elpinicen, non magis amore, iquam patrio more ductus. Athe- lniensibus enim licet eodem patre na- ltas uxores ducere. Quomodo in exilium ejectus, si patrio more lΕlpinice illi nupserat Θ Scribit enim Rudocides orat . in Akibiad. Athenienses Cimonem urbe expulisse δα παρανομιαν , lori τι ζ ἀλλοί τῆ ἐαυτου συνωκειτε. Quod etiam Plutarchus, Athenaeus, & Suid. Iradunt. Sed ex verbis Plutarchi colligimus , ut etiam alii obicr-Varunt, non propter nuptias, sed stuprum Cimonem exilio mulctatum ; & ideo ab Andocide profertur, ut Dolet majorum summam severitatem , quod stuprum , levius delictum , tam graviter puni illent. Muretus Is . Variar. scribit errasse HSmilium, qui Elpinicen germanam Cimonis sororem dixit, si tantum consanguinea ejus fuit, multaque alia addit, quae eius opinionem parum juvant. Advertere debuerat A mi lium ipsum verba sua interpretatum . nam quam germanam appellarat, mox eodem patre natam dicit. Germani vero non tantum illi , qui iisdem parentibus , aut uterini, sed quibus idem pater , sive consanguinei. Serv. ad illa Virgil. 3. AEneid. Haec germanus Erdix. Germanus secundum Varronem de eadem genitrice manans, non ut multi dicunt de eodem germine , quos ille tantum fratres di eit. Sane si rationem verbi spectes, rectius germani ab eodem germine, quam ab eadem genitrice manantes dicuntur. illorum ergo rationem & usum secutusAEmyl. Prob. germanam consan guineam dixit. MoTPer. .
Athenis eum fororibus legitimaeonnubia J AE milius Probus in Cimone: Habuit in matrimonio sororem germanam suam Elpenidenν non magis amore quam patrio more ductus. Atheniensibus enim licet
eodem patre naras uxores ducere.
Cytilh contra Iulian. Imp. lib. 6.l fol. I 19. Cimon Elpeniren , eodem semine ct sanguine ortam pro uxore habuit r 9 Persas ipsos, imo 9 imum summum Jovem imitatusω
eodem cum sorore toro usus es. Elmen horst. - y Memoriae J Memmia su ni Arnobio lib. s. contra gentes, sol. II 6. memoralia scripta. Gell. lib. 4. cap. 6. In veteribus memoriistscriptum legimus. Et l. s. cap. . M
I 6 6. Talem Oedipodem habuisse ge
345쪽
cestis gloriantur, quas vos libenter & legitis & auditis: sic & deos colitis incestos, cum matre, cum filia, cum sorore conjunctos. Merito igitur incestum penes vos tape deprehenditur , semper admittitur. etiam nescientes V i potestis in illicita proruere. Dum Vcnerem spargitis, 'dum passim liberos sc-ritis, ' dum etiam donu natos alienae misericordiae frequenter
Mituram , antiquae ferunt me floriae veI ad servitutem , veI ad lupanar lectionum m Tertuli. Apoll. cap. I9. t Quae autem possint, vel soleant ac Historiarum ea e 9 memoriarum. cidere in utroque sexu, vel per er adversus Judaeos , cap. I. M- , rorem , quis non intelligit Z quiscundum memoriam populus D o- ἰ ignorat J Quod vel unius Oedipodirrum, derelicto Deo , idolis Iervi- dec rat exempltim, duplici scelerevit. Ambrosius Epist. rg. ad The- confusum. Iustin. Martyr pro odos. Imp. Fanum est in urbe Christian. Apol. 2. sol. 33. Ter Thessalonicensium, quod nutu me' tullianus Apol. cap. 2. Elmen moria habet. Elmen horst.
ctione actum pag. 7. GronOUiux.
Dum passem liberos seritis tricidisfabulatur. & lib. 6. cap. 2Ο. Tertuli, lib. I. ad uxorem cap. l. Cyprian. epist. i. ad Donatum Lui gestamus Lberofferere Ita Et de spectat. sol. 376. Augustin. de Civitat. Dei lib. 2. cap. 8. Elmenbos.1 Nescientes miseri J Ad umbrata ex illis Clem. Alexand. lib. 3.
Etiam nescientes miseri, potestis in illieita proruere, dum Venerem
promiscue spargitisJ Lactant. lib.
6. cap. 2O. Quis dubitet , qstin im-tiui sit , qui alienae misericordiaeneum non tribuit ' qui, etiam si contingat et , quod voluit , ut ala ars addixit certe sanguinemsuum
Horat. in carm. seculari dixit, producereJobolem. Lucret. s. de rerum nat . p. IT s. prolem producere. Arnob. lib. 4. advers. gent. l. 86. prolem extundere. Et naen-bor st. Adde Pricaeana ad Apule ji Milesia lib. ix pag. 49 . GronoP.
nae mi ericordiae frequenter exponitis J Cod. Theodos. l. 1. de expositis: Nulium dominis vel patronis repetendi aditum relinquimus : si expositos quodammodo ad mortem , voluntas misericordiae amica collegerit. Elm n horst. Dum etiam domi natos alienae mi ericordie frequenter exponiti t. Morem infantes exportendi adis modum frequentem apud veteres
346쪽
M. MINuCII FELICIS quenter cX ponitis, ' necesse est in vestros recurrere . infilios
Fonumenta. Hinc tam crebro infantum expositionis in veterum comoediis mentio. Hinc tot Clitistianorum hujus moris Patrum exprobratio. Sic Tertullianus A- Pologet. cap. '. D:primis filios
xponitiν , fuscipiendos ab aliquar
traetereunte matre extranea. Sic
Lactantius lib. s. cap. 9. 2 ti nutos ex se pueros aut strangulant, out, si nimium pii fuerint, exponunt. Et lib. cap. ro. Lui illi, quos sal a pietas cogit exponere ΘNon possunt innocentes ex issimari, qui viscera sua in praedam cunibus objiciunt; ει quantum in tuis est, crudeliuI necant, quam si frangu Lassent. Aristotcles lib. 7. Politi- Cor. cap. II. ait , lege Athenis receptum fuisse , ut, quicquid natum nollent, id vel morti darent, vel exponerent: Περὶ inquit,
Quae immanitas i Et haec apud populum, qui sapientissimus vulgo audiebat. Quanto humanius Thebani, apud quos partum exposuisse capital erat i Ita de illis
ταψηpι παροινος. Quod cum Christianorum principum legibus cori fruit. Exponebantur vero saepe Infantςs cum monumenti S, generali nomine, Graecis γνω συυμ- τα, Latinis etiam crepundia dictis. Terentius Eunuch. Act. q. Sc. 6. Abi tu, eisellam asser cum monumentis.
Addebantur haec crepundia, tanquam fortunae viatica, ut, qui iuinsantulos incidi sie n t , haberent unde alimentum praestare possent; vel etiam as 3antur , ut ellent signa, qu orabiliori forte aura a par A agnoscerentur. Hinc apud Pacliodorum lib. q.
My π αλλων γνωρισμα l των ε λεγε . Variae hujusina odi mo-l numentorum species recensenturi apud Longum l. I. ποιμυενικ. Habes enim ibi fascias, ensiculum, mitram, crepidas, aliaque id ge
& apud Parthenium, Trallianum, alios. Vide sis etiam de infantum expositione Lipsitum Epiliola 8 s. Centur. I. ad Belgas, quae est ad Dionysium Villerium. Ovetelius. Indicium hoc posterius relinquo: sed praeceitcntia de crepundiis icito eum habu ille descripta ex Bour delotio ad 'Heliodori AEthiopica pag. 8δ, 83, 84 Alienae myericordiae exponitis JPaulus i. . D. de agnos.& alend. lib. Necare videtur non tantum is, qui partum praefocat , sed , is qui publieis sicis, misericordiae causa exponit, quam ipse non habet. IVO N. a. Necessie s in vesros recurrereJ Tertuli. Filios exponitisf ciliendos ab aliqua matre extra
347쪽
OCTAVIUS. 3 7 filios inerrare. Sic incesti sabulam nectitis, etiam cum
conscientiam non habetis. At nos pudorem non facie, sed mente praestamus. ε unius matrimonii vinculo libenter
nea, vel adoptandor melioribur parentibus. Atienati generis nece se es quandoque memoriam aeusipat i, O simul error im' gerit , exinde jam tra x pro diei incest , ser- evte genere eum Jcelere. Justin. Α pol. 2. Mo erus. Necesse es in vestros recurrere 4 Fortasse scripserit Minucius in rere, Quod jam vidit Pricaeus. Sic Appule jus l. Io. Verebatur ne quo casu juvenilis caloris impetu lapsus , nescius nesciam sororem incurreret. Tertullianus lib. de Pudicitia: Nee enim interes , alienam nuptam an viduam quis m-
curset , Eum non suam feminam. Iuvenalis Satyra 6. ubi de matrona libidi nota: Si nihil est servis ineurritur. OuZe. Νe esse est in vestros recurrere 4 Non debuit Pricaeus Ejus enim sunt omnia , quae allini curavit sub suo nomine OuZeliusὶ verbum incurrere de furore libidinis ab aliis usurpatum hic talia violente inferre , quia & Minucio placent interdum verba sic composita, ut hoc recurrere, etsi prima: syllabae significatio sit nullati prorsus intereat, ut pag. δ 36 recognoscere. Et in fine vera religio reservetur. pag. 3: Fe amus, ubi etiam angit O remordet ora. 1io. Caeterum omnino nunc significatio ejus requiritur , q. d. ut dum sic alios vestri sanguinis abigitis , alios retinetis , hi nescii ςonsanguinitatis concilient amores inter se , & Venus ita recurrat
ret. Plane ut Horatianum , Naturam expellas furca, tamen usique recurrit. Quum interim noverit Minucius etiam alterum usurpare,& in alia syntaxi, ut cap. v. Diamina arboribus incurrunt. Gron Ov. In filios inerra :eJ Ut cap. x x x V II
de Mucio Scaevola , cum errasset in regem. Sed ita speciatim hos aggreditur , quia per eos nomen& familia propagatur; quibuSe pacto fieri potest , ut jungantur vel sorori lius vel staminis, quae gradu illicito eu vetito ad conjugium illos attingunt. itaque si ita commisceatur per incestum sanguis, id in posteros ejus cadit, qui spuriam fit: am exposuit. Irim.
α Incesti fabulam ne iii GJ Fortet incestis uiam ne Vilis. Nili fabulam intelligat crimen incesti
Christianis objectum. MoT erus.
3 Pu rem non facie sed mento praessamus J Eleganter : S bena
verbum illustrat Holstentus ad Passionem Perpetuae p. in . Groo. 4 Unius matrimonii vinculo libenter inbaeremus J Licet veteres Christiani secundas nuptias non omnino damnarint, admodum tamen maligne de iis senserimi. Patet id abunde ex Ambrosio de viduis pari. 3. pag. 227. & incoin m. Epist. Pauli. I. Corinth. cap. 7. Hieron. de μονογαμυία. Chrysost. de Virginitate tona. cap. 37. Tertullianus passim secundas nuptias vocat adulterium , dedecus voluptuosium , confusiaueMai.& Athenag. apol. pro Christia P. 6Ι. Deciosum adulteriam e bii
348쪽
3rii M. MINUCII FELICI sbenter inhaeremus. upiditate procreandi aut unam scimus s
ἐνὶ γάμγω' o τὸ λυτερος, εὐπρεπης sta Canon. r. Basilii Magni in epitome Salustor. Canon. sol. 3 s. tertium conjugium inquinamentum Ecclesiae , ἡ τριγαιλία πα
Ubi etiam notat scholiastes Graecus, ut illi, qui post o. annum
rertias nuptias contrahunt , velut inquinamenta ecclesiae , commulatonis exortes sint ad quinquennium. Inde quoque sancitum , ne bimariti ad episcopatum admitterentur. Canon. Apost. cap. l . Hiersia. lib. 2. conrra Jovian. cap. 3. & de Monogamia ad Ageruchiam Epist. 2. cap. 2. Chrysost. in Epist. Pauli ad Titum cap. I. Honial α. Gelasius P P. in Decretis c. 24. Innocentius P P. ad Vustricium episcop. Epist. 2 in cap. 6. Burchardus inornaaciensis Episcop. lib. I. Decreta l. cap. s. COH-cit. Spalense 2. cap. 4. Concit. Romanum cap. 2. Concit Agathense C. '9. Concit. Anti si odorense cap. 24. Concit. Neocaesariense c. 7. &Burchardus Wormaciensis Lpiscop lib. 2. cap. 23;. nescio irreligiosius an ineptius presbyterum in nuptiis bigami prandere
vetant. Hinc maxime Cataphrygarum , Montanistarum ac Novatianorum haereses tumuerunt, quae secundas nuptias pro sornicatione habebant, asserebantque,
ideo eas Apostolorum Paulum permisisse, quia ex parte sciebat, ex parte prophetabat. Quos fanaticos, buccis sonantibus, non sapientibus lut ait Augustinusὶ inflavit Tertullianus dum secvudas
nuptias, tanquam illicitas, maledico dcnte carpit, quas omnino licitas Apostolus sobrie asserit: nec damnabiles , nec deturpandas. Vide Augustin. de Haeresib. cap. 26. & tom. 4. de bono vidui ratis. cap. 4. Rumnum in exposit. Symboli ad Damasum apud Hieronym. t. q. Epist. IT. Hieronym. adversus Montanum Epistol. 34. Auctor de fide ad Petrum Diacon. cap. 3. sol. I 6o. apud Augustin. tom. 4. Si cui primo contigerit
privari conjueio, A voluerit secundas vel tertias inire nupιias , nul
lum δε iliis pereatum habebit , si eas caste servaverit : id ess , si
unus O una legitime duntaxatl eonjuncti , si em 1ervent , ut nec j ide mulieri praeter uxorem , nec illa viro praeter maritum ullatenus misceatur. Elmen horit. i Cupiditatem procreandiJ A-l thenag. Christianos uxores duce- re , liberis creandis , & sobolisl propagatione concupistentiae mo-l dum illis desiniti. Hoetllerus.
Cupiditatem procreandi aut unam
i simus, aut nullumJ Philo de Che
epistola ad Diognetum fol. 384.
νατροῖ, , ἡ π αραιτουμυενοι το γημα- Θαs , τελεογενεβρατευέ Δερα. Id est ruuin omnino vel matrimonium non
aufer contrahimus , nisi liberor uni
349쪽
scimus , aut nullam. convivia non tantum pudica
solimus, sed Zc sobria. nec enim indulgemus epulis,
ereandorum, Ne educandorum gratia r vel conjugium detrectantes ., perpetuo nos continemus. Athenagoras apologia pro Christianis
ἡ παιδουποιια. Id est: Uxorem qui-ἀem vn quisque nostrum quam xit , secundum nobis positas leges reputat , eamque suscipiendae duntaxat prolis gratia. uuemadmodum enim agricola , postquam in terram semina conjecit, exsperiat messem, nihil insuper inferens, ita nobis quoque finis concupisceu-ιiae Iiberorum procreatio es. Elmen horstius. Cupiditate procreandi aut unam fimus aut nullam J Ita omnes edit.& MS. Reg. Sententia tamen postulat eupiditatem. Heraldus. Scilicet quia non videbatur antecedere substantivum faemineum, cui inniteretur το ullam & nullam, ut melius de syntaxi debuerit praetexere , quam de sententia. Sed merito Herat linam hanc larvam sprevit Rigaltius, quem pra-Ve erravit quum rursus deseruit ougelius exhibens cupiditatem sive ex Hezaldi isto ratiocinio , si-Ve ex Howeri editione. Nam
iam in eum istud intellectu petitur ex praecedente matrimonii, quod ideo toties probatissimi usurpant pro uxore. Quod lepidum est, stito Hetaldum , licet ita ratiucinetur, in utraque tamen editione retinuisse cupiditate: atque ita recte citavit Cl. Pricaeus ad epistolam I ad Timolli. m, is, quum Gallica ver fio decentissimam hanc causam sciendi unam penitus αvitiose omittat. Hanc enim cupiditatem procreandi statuit bonam esse & causam protulit cap. XV misu uiae cupido generandi nonne a Deo data es. Ibi cupidinem generandi dixit, quam nunc cupiditatem procreandi : cui ut inserviatur , sicit Christianus unam 3
sin , nullam. Et quid aliud in Catalectis Virgilianis scribitur ab Casilio pag. 174.
Compedibus Venerem,υinesis conis fringe Lyaeum a Ne te muneribus radat utemque suis. Vina stim sedente natis Venus
Serviat. bos fines transiluisse
et Convivia J Convivia Christianorum publica , & privata. De publicis , quae post communionem in ecclesia celebrata Chry-sbst. in I. ad Corinth. Zonaras tu Can. Synodi Gang. Α ρχαῖον ερ-
τους πενετερους. Illis conviviis accumbebant nullo habito discrimine , quod cum non observarent Corinthii, ab Apost. reprehenduntur. I. ad Cor. cap. II. Judas
quoque Apost. in epist. agapis im
350쪽
η . distic. C. non oporter. I. di silmst. inier dicitur mini stros altaris vel quoslibet clericos , aut laicos ex symbolis con ivia celebrare . cujus vero usus, & esseclus haec convivia in veteri ecclesia fuerint, docet Tertul. Apol.
pes quoque refrigerio isto Juvamus. non qua penes vos parasiti afferitan-In Ecclesia convenientes, oblationes
tiuis separatim obserebant, ct poss
communionem quaecunque eis de fa
crificiis superfuissent , ilite in Ee
closia communem coenam comeden.
tes , pariter consumebant. Et C hr ysost. in eand. epist. homil. 27. sol.
fur , cte. Si honesta causa est convivii , reliquum ordinem discipli- l diebus menses faciebant communes, nae aesimiste qui sit , ese religionis i O pera Ha Onaxi, post sacramen-oFrio , nil u scurrilitatis , nihil l torum communionem omnes commu- immodestae admittitur. editur, ne inibant convivium , divitibus quantum esurientes cupiunt. Ita quidem cibos adferentibus , paupe- enim verba illa emendanda, quae t ribus ethma iv qui nihil habebant corrupta apud Tertuli. ubi prae- l vocatis , omnibus communiterterea scribendum : post aquam vescentibus. Et Sermone de ver- manualem ad lumina. Agape Christianis ipse adsectus. Cypriano lib. 3. cap. 3 ad Quirin. dilectio fratrum. Ita vertit φιλαδελφύαν in epist. D. Petri t. cap. I. Sc munus ad indicium hujus adsectus exhibitum. Tertul. ad Mart. a repefratrum. His adde alia Christianorum selennia convivia natali. bis Apostoli oportet haereses eqse, . Tom. 4. i. 6o6. Inolevit in ecclesiis eonsuetudo quaedam admirabilis ; fideles enim omnes in cou-
ventibus suis postquam audisent doctrinas, post preces, pose sacrament rum communionem , soluta concione non mox domum concedebant , sed dites abundantiorectiorum , sive, ut Tertuli. de cor . t alimenta iD edulia a domibus suis mil. oblationum natalitiarum. O- l auferentes , pauperes vocabant, rig. 3. in Job. pari frugalitate per acta, qualia etiam privata illorum convivia. Clem. Paedag. lib. 2. cap.
12. mo erus. Convivia non tantuin pudica co-
rimus sed O sobrin J Christiani
agitarunt publica & privata convivia. De publicis quae in ecclesia fiebant post sumptam euchariis stiam , capio haec Hieronymi in epist. Pauli ad Corint. I. cap. II.
communesque faciebant mensas, convivia in ipsa ecclesia. Atque ita a communione mense , pietate Ioel undequaque ad charitatem accende bantur, non absque Iumma voluptate utilitateque maxima : pauperes enim tum fruebantur conH- latione qualis obtingebat ; divites vero fructum benevolentiae ct ab
ipsis , quos pascebant , O a DEO propter quem illos poscebant , o -