장음표시 사용
371쪽
mundum perpetuum & insolubilem diceret esse fabri catum, addit tamen , ipsit artifici, Deo soli, ec solubilem, dc esic mortalem. Ita nihil mirum cst si ista moles ab eo, quo exstructa est , destruatur. Animadvertis philosophds eadem disputare quae dicimus, non quod nos simus corum Vestigia subsecuti, sed φ quod illi de divinis praedicationibu S prophetarum umbram interpolatse veritatis imitati sint. Sic etiam conditione ax renascendi , sapientium clariores , 3 Pythagoras
ei, eum serist atque definiit: quod videlicet omnia alia in seipy. eomple atur , quippe quod unum sit, unigenitum , perfeDum , anima 9 ratione praeditum Ila enim melius erat futurum quam illud quod unimae 9 rationis est expers) globoso eo ore thaee enim figura omnibus Auris perfectior est.) uuum igitur
Deus vellet pulcberrimum Detum producere , hunc efficit Deum geni-riam , nunquam corrumpendum ab alia causa , praeterqzam a Deo, qui ipsum composuit, si quando votaerii ipsum disssolvere. Clemens reis cogia. l. s. sol. leto. Theod. denat. &mund . orat. 4, Euseb. lib. 7. de praepar. eccles. cap. 2. Tertuli. de spectac. cap. io. Augustin. tom. . Iol. 66 I. Elmenbrest. 1 Si ista moles ab eo , quo ex
Petronianum : Destruet istas Idem qui posuit moles Deus. Gro novius.1 Quod illi de divinis praedictionibus J Multis Tertuli. Apol. apud quem ita emendo : Quis poetarum , quis sophistarunt, qui non omnium de propoetarum fonte'
Euseb. lib. Io. cap. I. Praep. Clania
Quod illi de divinis praedi Πιο-nibus propbetarum J Quaecunque bona & vera Philo phi de Deci& natura rerum prompserunt, ea omnia de sacramentis veterum prophetarum . Tertuli. apolog. cap. 47. de testim Ou. animae cap. s. August. de doctrina Christian. lib. 2. cap. 28. Iustinus Martyr cohori. ad Graecos. & apolog. T. pro Christian. pag. 64. & 73. Theodor. orat. 2. contra Graecos sol. 29. 3I. 37. 38. 'I. & seq. Theophil. ad Autolycum lib. I. I. 248. lib. 2. 26s. Elmenbos.
dem de Druidas habuisse Caesae de bello Gall. tradit. Apud Graecos Orpheeus, & deinde Pythagoras ita sensierunt. Olympiod. in
πολλάκικ. Tertuli. de Anima,' de resur. carnis. Justin. Apol. 2. Serv. 3. AEn. Ovid. I S. Metam. Lactant. ad illa Theb. 3. Να te bibagorae Duunt arcana renati. Ridiculum
372쪽
primus , & praecipuus ' Plato corrupta iide tradiderunt. nam corporibus dissolutis solasinas volunt & perpetuo manere ,
est, quod narrat Scholiast. Sophoclis Elect.. Pythagoram inclusistes e . ποτε ἰω , jussisseque matrem falso rumore ejus mortem spargere, deinde prodiisse & opinio-
tona. I. apolog. advers. Russin uir cap. IO. T. 26 I. Apud Graecos P ιbagor I primus invenit, immortales esse mimas , 9 de aliis cor
toribus transire in alia. O se primum fusis Euphorbum , secundo
uidem , tertio Hermotimum , quarto Drrum , ad extremum Pythagoram. Lact. lib. 7. cap. I 2. &2 3. PIthagoras transire animas in
nova corpσra disputavit , sed -- te , quod ex hominibvἔ in peeu des , O ex pecudibus lin homines: Hieron. epistola 3. ad Heliodorum
tom. I. cap. 2. fol. g. Malchus de vita Pythagorae pag. I 3. Pamphi Ius apud Hieron. tom. 9. cap. I I.
Diodorus Siculus biblioth. lib. I. pag. 88. Tertuli applogetico cap. E7. de anima cap. 28. Iustinus Martyr quaest. Graec. sol. I 63. &seq. Ambrosius lib. de bono moristis cap. IO. Photius biblioth. sol. Vi 3. Nicephor. Callist. eccles. histor. lib. IO. cap. 3 3. Damascenus de haeresib. s. 374. Eusebius de praeparat. Ecclesiast. lib. Io. cap. Σ. Origenes contra Celsum lib. r. mag. I 6. Diogenes Laertius lib. g. in vita Pythagorae. Elmenhors.
Uthagoras mimusJ Ambiguum est, siquidem adhibeas me utem Primi naec allegantis ad Apuleji
a ' pora Apologiam pag. ', & tum ad materiam sententiamque reserri potest, tum ad vocem sapientum, quo sensu certe haec respexit Pri-caeus, sed omnino prave. Sane quidem in Apulejo agitur de Voce& appellatione Philosophus per eum producta , quum Minucius agat de sapientibus , & eorum modulo , ut non videatur fuisse Pricaeo causa sic allegandi. Gro-
opinionis apud Plat. Phaedro. Phaedone. Tim. & de republ. Nicep. Greg. in Syn. de insomn. Em pedocles quoque idem sensit. Suid.& alii. mo verus. PlatoJ Plato de repub. I. Io. f.
Timaeus Locrus de anima mundi apud Platonem tom. 3. sol. Io . Nemesius περὶ φυσεως άνθρωπου cap. 2. Hieronymus advers. Russin. apolog. cap. IO. EI-menborsitis.1 Animas volunt O perpetuo manere , ω in alia eorpora opius commeare J Haec opinio de an marum apud varias olim gentium obtinuit. AEgyptii hanc primi tradiderunt, ac ab illis Pythagoras eam hausit, ut refert Herodotus in Euterpe :
373쪽
. OCTAVI Us 3 3pora saepius commeare. Addunt istis & illa ad retoi -
sensiste constat ex Caesaris lib. 6. de Bello Sallico: Inprimis, inquit, hoe vota ut persuadere, Non interire animas , jed ab aliis post mortem transire ad alios. Et Diodori
παλιν βιδε , ιις ετερον σου μυα s xkυ- εισδυομενης. Sed inter veterum
Gallorum & Pythagorae παλίγε νισι αν hoc interest , quod Pytha goras, ac post illum Plato, etiam
hominum animas ad bruta animantia, Galli vero ad homines tantum transire volebant. Zamol.
ais quoque, ut est apud Julianum in Caesari biiq, idem docuit Getas, qui eum post mortem pro numine habuere. De Germanis testatur& Appianus in Celticis. Imo e inter Iudaeos huic placito addicti fuere. Sic de Phata satis, celebratissima Iudaeorum sei ha , . prodit Iosephus lib. I 8. Antiquit. cap. 2. Item lib. 1. de bello Iudaico, cap. 7. Dogma hoc olim inter Judaeos viguisse , duobus ex Euangelio lo
cis probare sibi posse videtur I
Drusius lib. 1. de tribus Sectis cap. I 4. Uno, qui habetur Matth. c. I 6. com. I 4. Altero Joann. cap. quen ' .c m. 2. Imo inde etiam quidam volunt, Herodem Galilaeae tetrarcham putasse, animam Joannis Baptistae, a se decollati, in sinuasse se in Iesu Christi corpus;
atque hoc colligunt ex Matth. capal 4. com. 2. Sed non vero simile
videtur, ex illo Matthaei loco id hauriri posse. Ibi enim expressis
habeturi verbis, quod Herodes existimarit, Joannem suscitatum esse a mortuis. Neque hanc opinionem potuit Herodes habere de eo, quem non infantem, sed jam
maturae aetatis virum sciret. Ut potius Herodes putaverit , Joau-nem Baptistam , ut pDie Virum
sanctissimum , paullo ante a se interemptum , divinitus resusci- ratum esse a mort0is , ac qui primitus nulla prorsus miracula secisset, nunc pro praemio Deum ei potestatem hanc largitum esse. Et Loc di sierte haec Herodis verba in nuere apud Euangelistam viden-
Sunt etiam Iudaei iuniores qui με-
picctuntur ; illaque animarum transmigrat o illis vocatur m hoc est. Secretum revolu- Iionis. Item minor id
est , revolutio animarum. Et quem
admodum de Pythagora reserunt Diogenes Laertius lib. 8. & Lucianus in Gallo, eum dixisse, se primum fuisse AEthalidem Mercurii filium , inde Euphorbum Panthi filium, mox Alpasam nobile Periclis scortum , deinde Cratem Cruicum: Sic Iudaei dicunt, ani Z mami
374쪽
quendam Veritatem, in pecudes, aves, belluas, hominum animas redire. Non philosophi sane studio, sed mimico vitio digna ista 1entcntia est. Sed ad Proposi
cretum revolutionis transmeasse in Davi cem ; Davidis vero in M essistam , oui petopter Iudaeorum peccata adhuc lateat. Atque hoc etiam ex litteris Dominis D N colligunt: eas enim Kabbalistice , hoe est, nugacissime , resolvunt in n)tan, , d N , Adam , David, Ma festah. Ceterum i cste Irenaeo lib. I. cap 2O. & Tertulliatio ite Atii ma cap. 34. Si mori quoque Magus statuit. De Manichaeis idem liquet ex Augustino, haere f. 46. Ourelius. I In pecudes, aves J Eo nominesestive Pythag. ridet Hermias λα- συ&ώω π ἔξω φιλοσ. hisce verbis:
ποιεέ. . En . Gazarus Theoph. sive de animar. immortalitate. Πχ-
1 Sed mimi ossietoJ MS. mimico
eio. Rom. mimi convicio. I pecte proverbii. Cic. in pison. & 1. de Orat. mimicum Joeam. Symmach.
12. Sententia aetiri hominis ridicvla , mimo dignior quam scbola
siuit. Prudenr. περι φανων in La rent. martyr . p i 44 Impune tantas furcifer Strophas cavisio mimico , Te nexuisse existinas. Elmen horri . .
mimico vitio digna ista sententias J Ita scriptum in MS. Reg.
Edit. Rom. habebat inimico vitio. Unde Gelemus effecerat, mimi ossieto. Sane scripsisse existimo Minucium, mimi cavisio, vel cavistii ior vel etiam mimico eavilii tio. Nom cavisiari de mimis proprie. Prudent. in agone Laurentii. Hera Idus. Cujus locum hic tacere placuit quia mox nihil nisi ipsa verba ab Elmen horstio citata
Mimico vitio Higna ista sententia GJ Sic est in exemplari. Mimico vitio , hoc rest , mimico more. nempe , rishq undecumque captagidi. Huncce morem Minucius austeritate Christiana vitium Vocat, & opponit mimicum vi
tium philosophi studio. Quod in
quibusdam editionibus reperitur, mimi convieio , aptius respondere
videatur philosophi studio. Sed
recte git Minucius sententiam istam, animas hominum iu pecudum & bestiarum corpora redituras, dignam esse mimico vl: Io.- nam inter alia mimicae artis vitia,
illud est sane turpissimum , quod cepe mimi pecudum & belluarum formas induunt. Rigastius.
375쪽
positum satis est , etiam in hoc sapientes vestros iri
aliquem modum nobiscum con nare. Ceterum quis tam stultus aut brutus est, ut audeat repugnare . 3ominem a Deo, ut primum ' potu i sie fingi, ita polle denuo reformari ξ nihil esse poli obitum , dc ante oristum nihil fuille λ sicut de nihilo nasci licuit, ita de nihil b
polog. Multis etiam Joeis , otio Exagitabatur a popu- opus erit, si velimus ad hane par- l tis & urbibus publicisque & scurrem lascivire , . quis in quam be- rilibus vocibus. Mimi ridiculor uidsiam reformari et elit. Idem . eum ducebant , probrisioue a sce- Mimico vitio J At quis vitium na petitis traducebatur . lapidatus vocabit, quod cj iis ludicri genui- i & desaltatus , eique fidei abjurasium & proprium est multumque tio & clades vitaeque finiet ex pro consert ad venustam spectantium brabatur. Et quid non contume. desidiam Certe etiam pater vi-iliae inserebatur illi quid non audetur proba ville mimi convitio . t diebat eorum , quin liujusmo ii Scatebat enim theatrum convitiis, homines, qui contumeliam ista nivei quete scenicus jactaret in spe- pro acie habent, ad insultandu nictantes, vel hi in scenicum, vel sistent laccivire Hinc igitui ecia es etiam scenici inter sese in mimo Cicero de Orat. 26. Ridiculo nec agendo, ut patet ex Vellejo It, Iubobscoeuo , ne mimicum sit. Gro-28. Ut, in qua civitate petulantis Novius. leonviiii judicium biserioui evoleto redditur , in ea jugulati civis Romani publiee constitueretur au uo.
ramentum. vice versa leuimus in auctore ad Herennium I, I . Mimus quidam nominatim Aecium poetam compellavit in scena . cum eo Accius agit injuriarum. Et videtur exacte Minucius volo ille
cum mimi convitio. Scd decidit hanc molestiam atque indolem loquendi monstrat Gregorius Nazian Z. orat. Il in Julianum defunere ejus : Μ υοι γελοίων ἔγον
siligi. No er. t primum potuisse singi, ita δε-nuo posse reformari J Lact. lib. I.
cap. 23. Si a principia Deus hominem , nescio quo inenarrabili mo iugituit: eredamus ab eodem restituι veterem posse , qui novum scit ἱTertuli. A polog. p. 92. & de resurrect . caritis. Damascenus de fide Orthodoxa Lb. g. cap. 28. Rufinfinus in expositione symboli ad Laurentium P P. apud Hierou pari. I. Traeh. 2. epistol. 4 I. Gregorius Nyssenus lib. de opificio hominis cap. 16.&seq. Ambros de fide relurrech. cap. II. & sieci. August. in Psalm.. 62. sol. 438. ReyurreΗio carnis vobis promiιtiatur , ut caro quid in ista, quatus
376쪽
gue 6 M. MINUCII FELICI shilo licere reparari Θ Porro dissicilius est id , quod non sit, incipere, quam id quod fuerit iterare. Tu 'perire dc Deo credis, si quid oculis nostris hebetibus subtrahiturr 3 Corpus omne, sive arescit in pulverem, sive in humorem solvitur , vel in cinerem comprimitur, Vel in nidorem tenuatur, 'subducitur nobis; sed Deo
ele- Me incredibile vobis videatur; senim Deus seeit nos, qui non eramus, magnum est isti reparare, qui reamus J & Tomo 4 . de catechi-. zandis rudibus cap. 23. & 27. ELmenbors. a. Perire 9 Deo J Eadem loquutio, sed alia sententia Sophocles
primit Gallica versio: Et puis eroisru que ce quis derobe a nos Ieux, se peraere aus a D eonnolis nee divine J Satis esticaciter. Sed tamen vide , quanto plus potuerit insi-pide hinc haurire luscitiosi Jani Brou khusii acrimonia ad Proper-t Ium II, I ' admonens το O singularem emphasin habere ac plus aliquid dicere quam etiam. Ita CX- senso odore odoratur ultra quam exprimere cst. Quantum enim
erit istud plus aliquid' Gro nov. 3 Corpus omne sive arescit in pulverem , sue in humorem solvitur J Tatianus contra Graecos, fol. 279. ωθεν Δ ουκ ουν πιών η γε-
χαιον. Id est: Quoniam sicut ignorabam, quid e em antequam nascerer , cum nullus adhuc sisem,solum autem in subjecto materiae carnis exi sebam, deinis genitus, qui olim non eram , θ' ex ipsa generatione sentiae meae sdem habeo. Ita natus c, per mortem ad non esse redactus , atque iterum incon i-evus oculis , denuo existam. quamvis enim caro toιa incendio consumatur , materiam tamen eυaporatam mundus excipit: quanquam
aut in fluviis , aut in mari contabescam , aut a seris dilanter, condor tamen in penu praedivitis Domini: quod licet pauperes ιν impii nesciant, Deus tamgu qui reZnat,
subsantiam sebi soli conspicuam,
quando voluerit, ad pristinam integritatem reducet. Elmen horst. Cujus hanc citationem Tatiani reponendam quoque censuit Barthius lib. LIV adversari cap. 4squum ibi vellet aliquid etiam de hoc quadrivio huc adferre, citansiae quoae fuerat iterare. Et iam
377쪽
Vementorum Custodi, reservatur. Nec, ut creditis. ullum 3 damnum sepulturae timemus, sed ' veterem,
dc medicamus vulgo ουκ sI . Hic enim proprius & Asiae & Europae sermo fuit de desunctis; sicut quoque absentem poni pro mortuo Dotaverunt viri docti. Et hinc ipse Minucius videtur se nunc illustra- ire, quid intellexerit', scribens in principio hujus libelli : Ita ejus lcontemplatio quantum stibi ractas
oculis&c. Gronovius. et Elementorum custodia reservatur J Scribe: custodi. wΟwer. 3 Damnum sepulturae J Adum. bravit ex Virgiliano facitis jactura
sepulchri. Gro nov. 4 Meliorem consuetudinem humandi J Vide Tertuli. de Anima
cap. 61. Momerus. Veterem O meliorem consuetudinem humandi J Cicero de legibus ll. 2. f. 34O. Mihi quidem antiquiysinum sepulturae genus fuisse viδε-tur , quo apud Xenophontem Cyrus utitur. redditur enim terrae corpus, 9 ita locatum ac situm , qua si operimento matris obducitur. Lactan. lib. 6. cap. I 2. Luin etiam non
defuerunt, qui supervacaneam facerent sepulturam ; nihilque ese
dicerent mali, iacere inhumatum, atque ab irreum . quorum impiam Iapientiam cum omne humanum genus respuit , tum divinae voces, quae
id fieri jubent. Verum iIli non audent dicere , id non esse faetendum;
se si forte non stat , nihil esse in
commodi. Itaque in ea re non tam praecipientium, quam consolantium
funguntur oscio; ut si forte id sapienti evenerat, ne se ob hoc miserum putet. Nos autem non quid
fulenia serendum sit, dicimui sed
quid fiseere ipse debeat. Itaque
non quaerimus nunc , utrumne to
ta sepeliendi ratio sit utilis , nee ne : sed baeo , etiam si si inanis sui tui existimantὶ tamen Delenaea est , vel ob hoc solum , quod apuae
homines bene 9 humane fieri videtur. Animus enim quaeritur O propositum ponderatur. Non enim patiemur , figuram 9 figmentum Dei, feris ae volucribus in praedam jacere ; sed reddamus id terrae, unde ortum es. Vide Origen. contra Celsum lib. 8. Augustinum de civitate Dei. lib. I. cap. I φ. Sc tom. 4. ad Paulin. de cura pro mortuis agenda cap. 3. Elmenbors. Veterem O meliorem consuetudinem humandi J Morem cadavera defunctorum humandi sane antiquissimum elle, vel ex Sacra pagina constare potet . Et plurimae etiam nationes hoc sepulturae' geonus observarunt. Sic de AEgyptiis& Persis tradit Herodotus in Thalia , quod mortuos sepelierint. Quanquam posterioribus seculis cremationem Persis etiam usurpatam fu i Te, constet ex Ammiano Marcellino, lib. i'. uti& Pro copice, lib. i. de Bello Persico. Ipsis etiam Graecorum vetustioribus, in usu sui ite, auctor est Ct cero, qui in L. de Legg. ait: Nans 9 Athenis jes in illo more a Cecrope , ut sunt , permansit boe jus terra humandi. Arnobius quoquetl. 6. ex Antiochi historiarum nono tradit , Athenis in Minervio
Cecropem ese mandatum terrae. Apud Romanos vero jam ab eorum. incunabulis mortuorum cum hu-
378쪽
& meliorem consuetudinem humandi frequentamus. Vide adeo quam in solatium nostri resurrectionem suturam omnis natura meditetur. R sol demergit, dc nascitur: astra labuntur. & redeunt: flores occidunt.
alio , tum crematio obtinuisse vidciur. Nam, ut Plutarchus in Nirma refert, testamento cavit Numa, ne corpus suum post mortem combureretur, Πυρὶ ν, in.
non secisset Numa, nisi jam tum igne cremandi ritus in usu fuisset; atque ideo prohibuit, ne sibi defuncto id fieret. Romani vero, ut
Nincque notandus venit Plinius, cujus certe mens alibi se ille vide. tur cum l. T. cap. 34. scriberet: Ipsum cremare apud Romanos non fit veteris instituti: terra conde- antur. Sed ad horum refutationem nullo alio opus est, quam
ipso Plinio , qui suo se jugulat
gladio. Nam lib. I 4. cap. II. In
quit: Numae egisp sthumio lex es Vino MCum ne aspergito. Certe si Numa lege i civerit, ne JOgus
Vino aspergeretur, ii ecesse est, Dr uorum crematio obtinuerit. Otizerius.
I Omnis natura meditetur JIisdem argumentis in ad si ruenda Telui rectione utuntur Theophil. lib. 1. Justin. A pol. 3. Cydonius de contemnenda morte. Athenag. de resurr. mori. Tertuli. de rest r. carnis IIboerus. E i est hic proce ssus concinne elaboratus ab illis , qui
Romam subter raucam illustrare
studuerunt libro vi cap. 3I, ubi tamen hunc excelle iitissimum tu cum negligunt. Gro novius.
2 Sol Aemergit 9 nasitur IChrysologus in symb. Apostol.
ses m. 69. p. 249. Crede homo de morte resurgere te posse , quia antequam viveres , nil fuisti : aut quare dubitas quod resurgas , cum tibi totum, quod in rebus est, qπο-
riurgit : dies sepelitur θ' redit. me es, anni, rempora, fructus, semina , eum transeunt ipsit moriuntur , cum redeunt 1ba ipsa morte revivi sunt , ω ut resurre- mirum te , jugi 9 vernaculo in-s maris exemplo , quoties dormis, , vigilas , soties moreris cla refragis. Tertuli. apol. cap. q8. &de resurrech. carnis sol. 9r. T heodoret. orat. 9. de provid. pag. 2I6.&seq. Theophi his lib. I. ad Autolyc. sol. 148. Prudent. lib. 2. contr. Symmach. pag. 4ΙΑ. Macarius homil Olympiod . in Ecclel. cap. I 2. Ambros. Hexae m. lib. I . cap. 8. Nilus apud Photium bibliot. sol. 8 6. Athenag. apol.
pag. 43. Chrysbst. in s. epist. Pauli ad Cor. cap. I s. homil 4. Et ven-: horsius. Sol demergit, ct nasciturJ Prudentius lib. I. contra Symmachum :Solem certa tenet regio , plaga
Temporibus variis disinguitur, aut subit ortu ,
379쪽
ic reviviscunt; poli senium arbusta frondescunt; semina non nisi corrupta revirescunt . ita corpus in seculo, ut arbores in hiberno, occultant virorem aridi
taste mentita . . Quid festinas ut cruda adhuc hieme reviviscat & redciat ξ exspectandum nobis etiam corporis ver est Nec ignoro plerosque conseientia meritorum nihil se est e pol mortem magis optare, qUam credere. malunt enim extingui penitus, quam ad supplicia reparari .uorum error augetur, oc 3 in eculo libertate remisia . & Dei patientia maxima, ' cujus quanto judi- cium tardum , tanto magis justum est. φX XXV. Et tamen admonentur homines doctissimorum libris, dc carminibus poetarum illius ignei flumi-
Catullus Epig. 3 Soles occidere ct redire possunt.
I Semina non nisi corrupta JTertuli. Apol. Lux quotidie interfecta resplendet , Ibdera defunctavit eseunt lege ex MS. reviviscunt in tempora ubi sciuntur , incipiunt, certe semina non nisi corrupra , , dimoluta secundiusjurgunt: omnia pereunti sexvantur. LVowerus.1 Malunt extingui penitus quam
ad supplicia reservari J Hierocles
in Pythagor. p. 164. ου βουλετ' -
Clemens recog. lib. s. sol. 's. Si qui ad exitum vitae in impietate perstiterint , tum iam discedens a-hima , quae immortalis est , pro impietatis suae perseverantia luet poenas. Immortales namque sunt etiam impiorum animae , quas ipsi fortasse velint pariter eum corpo
ribus suis siniri; sed non ita ess , perfert enim ignis aeterni sine fine Diplicia , ω ad perniciem sui na
turam non habet moriendi. Elmenhors
3 In sedulo libertate remit a J
Quasi respiceret ad ista Iobi xi, ,2. Vir valetur in superbiam erigitur , ct tanquam pullum onagri se liberum natum putat. Gro nov. 4 Cujus quanto judicium tarduusi Auctor de rectitudine Catia. coli ver lat. p. 79 6. Nolite negligere , quod vos pius Deus sustinet
peccantes , quia quanto diutius ex pectat , ut vos emendetis , tanta gravius vindicabit, si neglexeritis. Valerius Maximus lib. I. cap I.
Lento grusi ad vindi Iam sui divina prooedis ira ; sed tarditatem Iuppliciteravitate compensat. Vid. Augustinus de vita Christiana c. t.& seq. Euernenhois.
1 Illius igneἴ fluminis , O de Sugia palu J Plato Phaedone
sol. I l 2. A seq. Arnob. lib. 2. ad vers. Gentes p. 3I. Euseb. praepar. eccles. lib. 2. cap. 2 o. lib. I 1.ca P. T. Theodoret. orat h. de fine de
380쪽
36o M. MINUCII FELICIS fluminis, & de Stygia palude sepius ambientis ardo
Sis, quae cruciatibus aeternis praeparata, & daemonum Indiciis , & de oraculis prophetarum cognita tradidς xynt. Et ideo apud eos etiam ipse rex Jupiter per tor-
De Sugia palude saepius ambientis ardoris J Styx novies interfusa. Servius. Novem circuli Stygis .in seros, id est terram , cingunt. Nigaltius.
ludis infernae , ut poetae ajunt. aaomen quibusdam videtur deductum απο συγεῖν, id est , odiisse, reformidare. UtiVirgilius lib. 6. AEneid.
' . .' .' Trisique palus inama bilis unda Alligat, O novies Sux inter fusa coercet. Quia maxime homines eam aversabantur. Alia non absurde etiam
statuunt , quod dici possit, Στυ- γα esse ex plenae , fetiis , o mi Dso scheva , utpote syllabam non faciente , ut sit siti. Atque sic dictam esse, quasi locum silentii, a pnet nimirum , quod eli, Iuit , tacuit. Quae quidem ox
eonvenit defunctorum animis Virgilius 6. AEneid. . . . Umbraeque silentes, Et Chaos, Phlegetbon , sica nocte lentia late te de Minoe ibidem e t. . . Uti Frentum
Postremum hoc satis ingeniosum; attamen prima etymi ratio haut dubie vero similior est. Ovetelius. Vide eundem Vossium in Origi-oe Idololatriae pag. IT'. I. Rex Juppiter per torrentes ri
pas iurat reteiose J Apollodotus
Dpiter per torrentes ripas jurat religiose J Appulejus lib. 6. Milesior. Diix etiam, ipsique Jovisor midabios aquas isas Stygias et e fanaeo comperisti ; quodque vos δε-beratis per vumina Deorum , Deos per Stygis majestatem solere. Virgilius 6. . eid. . . . Si iamque paludem.
Sed notum hoc fatis, & exempla praeter Maronem s. & in. AEneid. apud Homerum Iliad. o. Hesio dum Theogonia , Apollonium Rhodium lib. 2. Argonaut . Ovidium Metamorph. lib. I. Senecam Hercule Furente , aliosque. Quam sanctum autem tale juramentum fuerit, paret ex Servio, qui ad 6. AEneid. Orphei profert sententiam , quod , si Dii per Stygem pejerallent, spatio novem annorum in Tartaro punirentur: Fertur . i liquit, tib Orpheo, quod Diis pejerantes per Stygiam palu-rim , novem annorum statio in Tartaro puniuntur. Hesiodus tamen Theogonia paullo aliter. Sic