장음표시 사용
381쪽
rentes ripas, dc atram voraginem jurat religiose . de itinatam enim sibi cum suis cultoribus poenam praescius perhorrescit. Nec tormentis aut modus ullus , aut terminus. Illic * sapiens ignis 3 membra urit dc refi-
Hinc Papinius Statius: i . . . Et Styx perjuria Divilinis Uuit. OuZelius. 'I Drat religioseJ ος τεμ ηις
Θεολ. Rigaltius. 1 Sapiens ignis J Scribo, rapiens. Meursius.
Illis sapiens ignis J Clem. Ale-
tuli. adv. Gnosticos. Sapiens ignis erilem vituli defundit illis , hu- .gillans illic cor habentes , ubi ct rhesaurum. Emenda et f. vituli δε- fundit, illos fugillans. Wo erus. Illis sapiens ignis J Clemens Α- lexandrinis protrept. sol. τ
σωφρονοῦν. Tertuli. advers. Gnosticos cap. 3. Sapiens ignis digiem vituli defundit, HLufugillans, iam cor habentes ubi 9 thesaurum. Quae loca etiam notata a Fulvio Ursino , & Wowero. Hieronymus in Daniel cap. 3. sol. 3o . O quam sapiens igniss tPam inenarrabilis Dei potentia s vinculis seriacta sunt corpora, uruntur vincula, corpora non uruntur. Paulinus epist. 9. ad Severum sol. 62. Muaralebit opus nostrum, O ignis ille sapiens transeuntes nos per examen suum , non severo arrire ambiet puniendos. Elmen horst.
Illi apienslignisJ Sapientissimi
artificis jussa exsequens. a sapieu tissimo artifice datus. Rigaltius. 3 Membra urit 9 re scit J Auctor de rectitudine cath. cou versationis L 798. Gehennae ignissis consulit , ut semper reservet. Lactantius lib. 7. cap. 2I. Quia peccatam corporibus contraxerunt ἰ rumsus earne in uentur , ut in corpo
ribus piaculum solvant f ω tamen
non erit caro illa, quam Deus bo
mini superjecerit bule terrenae i-
382쪽
cit. carpit ic nutrit: sicut ignes fulminum corpora tangunt, nec absumunt. J Sicut ignes AEt nae , dc Vesuvii , & ardentium ubique terrarum flagrant , nCC erogantur: ita poenale illud inccndium non damnis ardentium pascitur , sed inexesa corporum laceratione nutritur. Eos autem merito torqueri, qui Deum nesciunt sriis, sed in solubilis ae permanens in
Hernum, ur suspicere posset crueiatibus , O igni sempite o ; cuius motura diversa est ab hoc nosero, quo ad vitae necessaria utimur: qui nisi alicujus materiae fomite alatur, extinguitur. At ille rivinus persit sum semper vivit, ae υiget mne ullis alimentis , nee ad nsum habet fumum , sed es purus ae liquiaeus , ae in aquae modum fluidus. Non enim vi ali Iua sursum versus urgetur , sicut noster , quem Iabes
terreni corporis , quo tenetur, O sumus intermissus exilire cogit, cread caelestem paturam cum trepidatione mobili subvolare. Idem igitur divinus ignis una , eurimquem atque poteutia θ' eremabit impios io' recreabit r ω quantum e corporibus absumet , tantum reportet ; ae sibi se aete um pabulam sobministi abit. Quod poeta in vul- rurem riui transtulerunt. Ita sine
plio revirescentium corporum δε-rrimento aduret tantum, ae sensu doloris ossiciet. Cyprian. ad Demetrian. f. 38. Ambros in epist. Paulli ad The T. e. h. Tertuli. apolog. cap. 28 Elmenborst. I Sieut ignis AElnae montis , O
sema videtur το montis. Imitatus
autem est illa Tertul. Apol. ubi de igne eterno , quem arcanum appellat, Non absumit, inquit, quod exurit , sed dum erogat , T
parat . adeo maneηt montes semper araeentes. ω hoc erit testimonium ignis aeterni poenam nutrientis. Vi
Sicuti stitur ignes AElnae Oriis sui iij Vide Isidor. Hispal. de na'
hennei montis ci qui montis. quae sunt corrupta & intricata supervacuis interpretamentis. Rigali rug. Ignes AEιnae montis O' Vesuvii montisJ Nemo dubitet potuisse sic auctorem scribere , & saepe licet notissima sit natura alicujus rei, tamen addi hanc ipsam & nihilominus exprimi. Sed invenusti omnino est haec repetitio & prorsus male cogitans de profectibus legentium. Miror nihil ad haecnotavisse Heraldum quum mediam quandam viam eligens ederetnae &Vesuvit montis. Caeterum itabis quum exstet hoc substantivum in MS. libro, apparet loco motum esse, dc Minucium scri psi ste AEt-nae montis cis montis risui. Sic enim solet, ut mox Parentem omnium ela omnium dominum. cap.
Et aliquoties antea. GronoUius.1 Eos merito torqueri , qui Deum
383쪽
sciunt, ut impios , ut injustos, nisi profanus , nemo deliberat : cum parentem omnium, & omnium dominum non minoris sceleris sit ignorare , quam laedere. ' Et quamquam imperitia Dei sussiciat ad poenam, ita ut notitia prosit ad veniam ; tamen si vobiscum Christiani comparemur, 3 quamvis in nonnullis disciplina nostra minor cli, multa AE tamen vobis meliores deprehendemur. Τ Vos cnim adulteria prohibetis, de facitis: si nos uxoribus nostris solummodo 'viri nasci-
8. c. I . Etenim Atheniensibus gnotus DEUS ; in Judaea notus, jed non receptus. Et irio qui ignorat, ignorabitur qui praevaricatur , damnatur. nec ille erutus aeulpa , qui suum auesorem nesci-mit. Et de vocatione Gent. lib. 2. cap. S. Clemens recogn. lib. L. fol. 92. Auctor de rectit. cathol. con. versat. pag. 798. Lactant. lib. I. Cap. 26. Tertullian. de poenitentia. Ignatius epist. I . ad Ephesios. Basilius Magia. concione in S. Baptisma sol. I 88. Elmenborst.2 Et quanquam imperitiaJ Locus mutilus. restituo : E. quanquam uι imperitia. deleto sequenti ut . Meursus.
Imperitia Dei sussciat ad poenam J Didicerant enim Octavius & Minucius viam pacis ita non cognosci ex Psalmo x III, . Gro
3 Quamvis tu nonnullis disciplina nostra minor est J Id est ,
quamuis nostrorum nonnulli disciplinam nostram minus curiose obiervant. Heraldus. 4 Tandem J MS. tamen . quod Veteres pro tandem usurparunt. vide Nonium de varia verborum
significatione. NeursisI. 3 Vos adulteria prohibetis ει Deitis J Vide Cyprian. epist. 2. ad
Donat. f. 3. Theodoret. Orat. . contra Graecos. Hieronym. contra haereses Jovinian. lib. I. cap. 2I.
Elmenborsius. 6 Nos uxoribus nostris solum- moro viri naseimur J Producte haec verba Pricaeus ad Lucae Evanis gelium I, 34, ubi quum Maria usurpat verbum γινωπιιω , judicavit de eadem ferme re nunc agentem Minucium debuisse scribere noscimur , prout sane securus at legat. Nequaquam probabiliter. Alludit enim Octavius ad locum Epistolae prioris ad Timotheum
III, 2. ραγιοῖς γυναικος ανδα. Et
viri nascimur habet non minus dulcedinis ac proprietatis in hoc loco ; perinde ut in alia intentio ne vel materia vir natus apud Phaedrum. Iii summa est id ipsum, quod dicebat Arrianus III, 7 κα-
αλλη γυνη. Anthologia lib. irrcap. I. in Carphylidem r-α
πελαυσα γυναικος Συγγήρου. Et viri
quidem sic inter se jure glorian
384쪽
imur. vos scelera admisia punitis; 'apud nos dc cogitare peccare est: Vos conscios timetis; ' nos etiam conia scientiam solam , sine qua esse non possumus. Denisue 3 de vestro numero carcer eXaestuat: Christia-ν nustur, quum tamen non de se selis Intelligi velint; perinde ut supra perstringens istas vulgivagas nuptias etiam in masculino genere loquitur , quum potuerit & ει- minis eandem laudem indubiere, ut illa in Anthologia p. 472. Α
ma subterranea lib. II. c. 3. p. 46. Mandrina transegi seculi vi-εam unius viri consortio ter quinos juncta per annos. GrDnΟVius. VirinoseimurJ Corrige: nascimur. Wowerus. Tertullianus apolog. cap. 16. Christianus uxori suae tolus masculus nascitur. Elmentior st. Nam a Fide vita no-itra computatur. Rigaltius.1 Apuae nos ει cogitare, pecca- νὸUῖJ Isidorus Hispal. lib. h. sen-Ient. c. 26. Non folum factis, sed, o cogitationibus delinquimus. Hie. ron. lib. I. in Osceam cap. l4. Non solum opus , seae 9 eogitatio mali operis poenas Dei. Isidor. Pς- lusiota lib. I. epist. 79. Lactant. lib. 6. cap. 23. Tertuli. apol. cap. 4s. Justin. martyr apol. 2. pro Christian. pag r. Augustinus tom. 9. de honestate mulierum sel. 210. Chrysost. in Matth. c. s. horail. I7. Elmenbos .
1 Nos conscientiam solam J Isidor. sentent. lib. 2. cap. 26. Luam
vis humans judicia subterfugiat
omnis qui male agit, iudicium tamen confrientiae suae stetere non potes. Elmen horn.
3 De vestro numero carcer exae-
fluat J Tertuli. Apol. De vestris semper Uuat carcer , Ee vestris semper metalla suspirant. Wo-
cap. 2. Nos quos sacrilegos exsi-matis , nec in furto unquam depre-benaei si is, ne mi acrilegio. Omnes autem qui templa despoliant, O per Mos iurant, , eosdem colunt , Chrisiani non sunt, ει δε- erilegi tamen deprehenduntur. Lactant. lib. s. cap. 9. Non enim desostro, seae illorum numero semperexsunt , qui vias obsideant armati, maria praerentur; vel pa- Iam grassari nou licuit , venenaeum temperent; qui uxores necent, ut dotes earum lucrentur; aut ma
ritos , ut adulteris nubant , qui natos ex se pueros aut Frangulent, aut se nimium pii fuerint , exponant , qui libidines inefas nee a filia, nec a sorore , nec a -atre, nec a sacerdote contineant; qui amversus cives suos, patriamque con-jurent ; qui nec eculeum metuant; qui Aenique sacrilegi' committant, ω Deorum , quos colunt , templa dispolient. Elmen horst.
fluat J Locutio perennis apud Christianos primos. Ipsa laudatissima Perpetua in diario marty-
385쪽
mis ibi nullus, nisi aut reus suae religionis , aut prin
XXXVI. Nec de sato quisquarn 'aut solatium capistet, aut eXcuset eventum; sit sortis Fortunae, mens
tamen libera est : dc ideo actus hominis, non dignitas judicatur. 3 Quid enim aliud est fatum, 'quam quod
in carcerem; θ' expavi, quia nunquam experta eram tales tenebras.
O diem asperum s aestus validus turbarum beneficio. Quae legi non debent sine notis eruditi sti mi Hol- stenti. Sed & Statius: Piseumque δε-
mus non aestuatannsim . Gro novius.
eo quod malus esse cupit, desiit esse Christianus . transfugit in castra Ethnicorum. Rigaltius.1 Aut solatium captet, aut ex-e ei; eventum sit fortis &c. J Ubi Minucius ita frustatim erogat voces sine ullo numero λ Certe proprietas Minucii exigebat, ut verbo medio post poneretur suum substantivum , sicut priori anteponitur. Utique enim ipsius est Aut solatium captet aut excuset eventum. Sint fortes Fortunae. Et utique sic jam & citavit Wowerus & in contextu distinxit. Gro
Aut exeuset eventum J Vide P. Fabri Sem est. lib. 3. cap. 22, ubi legit. Nec de fato q. a. solatium captet , aut excuset sortunam; mens tamen libera est , 9 i. a. hominis non nativitas judicatur. Wowe
non fortis Fori una. Erat enim Fors Fortuna alia a Fortuna , aedemque habebat trans Tyberim, aliqua vitam tolerabant. Vide Donatum ad Terentii Phorm. Act. s. sic. 6. Meursius. Fortis Fortunae J Varro de L. L. l. 4. pag. I 8. Iulius Obsequens de prodigiis cap. ue 8. Donatus in Terentii Phormionem Ach. . Scena 6. Livius lib. 27. pag. 6 6. Ceua Fortis Fortuna. Lib. in striaption. l. I O 13. inscript . Io. NOMINI. FORTIS. FORTUNAE. MARIANUS. LIBENS. CUM . SUIS. Vo-TUM. SOLVIT . Elmenborss.
Eventum sit sortis FortunaeJ Ita MS. Et longe melius illis qui Fortis Fortunae lagunt. Nullus enim hujus Romanorum Deae hic locus ; sed loquitur jam Minucius
ex eorum mente , qui unicuique suam Fortunam ex Astrologia α-
, sive judiciaria, assignabant , qua totius hominum vitae cursus. moderaretur. Hare dicebatur Sors Fortunae , sive σ1ς. De sorte vero Foriatunae videatur Scaliger ad lib. 2. Manilii Astrono m. Seldenus item de Dis Syris Syntagm. I. cap. I. uti & Salmasius in De Annis Climactericis. DueteliuI.
t uuid aliuae ess fatumJ Isidor.
Orig. lib. 8. cap. 2. Fatum dicunι
esse quod Dii fantur , vel quod yuppiter futur. Augustin. de civitat. Dei lib. s. cap. 9. & in Iohan. colebaturque ab iis qui sine arte cap. 3. Trach. 37. contra Faust. Manich.
386쪽
de unoquoque nostrum Deus fatus csst 3 qui cum possit pnescire materiam, pro meritis & qualitatibus, lingulorum etiam fata determinat. Ita in nobis non sun itura plectitur, sed ingenii natura punitur. Ac delato satis, vel si pauca pro tempore, Τ disputaturi alias& uberius dc plenius. Ceterum, si quod plerique pauperes dicimur, non est infamia nostra, sed gloria. 7 animus enim, ut tu Xu solvitur, ita frugalitate firmatur. & tamen ' quis potest pauper esie, qui non eget pManich. lib. 2. cap. s. t m. . de quaest. V. & N. testamenti, qua stione 3Is. Elmenbos., 4 Quatu quoae de unoquoque no-yrum Deus ess satus J Haec verba
aptissime interpretatur D. Augustin. libc s. de civit. Dei. cap. 9.Hierocles de provid. morarius.
plenius J Nulla praecesserat falsi
moniae mentio , quomodo ergo verius se dicturum promittat Corrigo, uberiu1Oplenius. Meur
Dissputari alias se plenius O uberiuiJ In MS. scriptum est, verius. quod est xverius, pro uberius. ut pag. 2 8. veribus. pro uberibus. Risaltius. Disputari alias 9 uberius O plenius J Retinet Minucius boni amici sivi Octavii verba, etsi haec
conscriberet. jam digresso eo , &seiret id nequaquam futurum: attamen indulget bono omini, quod tum ex Cicerone suo, tum ex omni veterum elegantia didicerat, ut notabitur ad Melae principium. Unde igitur patuit Francisco Balduino scopulum hic obversari Octavio, quem caute rC- fugiat, quum resormidasse videatur : & Minucium praestare sortasse vix potuisse , etsi pollicitus, atque adeo quia non liquebat, AMPLIVS pronunciare malui me, uan, temere aliquid statimqueefinire. Haec gravia sunt Minucii gloriae & nimis procacia. Immo quidni licuit Minucio vel Octavio sic agere in hac parte, quum eos ita suspensos abegi siet Caecilius cap. II Mutia ad hoc suppetunt, nusinet oratio. Gro
6 Quod plerique pauperes J Α-thenag. Tatian. Lactant. lib. s.
Quoae plerique pauperes dicimur, non ess infamia nostra J Isidor.
Pelusiota epist. lib. g. epist. I 68. lib. 3. epist. I I. Laciant. l. s. cap. 12. Plotinus apud Theodo-
Ietum orat. 6. contra Graec. sol. 9 T.
Maximus Monach. sermone 3 . Emenbors. 7 Animus enim ut luxu fomitur J Hieronym. to m. '. de regulis monachoriam , pag. 226. Luxu rerum o ubertate copiarum animus solvitur, vigor mentis iu-fringitur , virtus corporis enervatur. Elmenhorst.
8 Quis potes pauper esse , qui Deo dives est J S. Simon Apo I. apud Abdiam lib. s. pag. 78. Νοο
387쪽
o CTAVIUS. 36 eget 3 qui non inhiat alieno Z qui φ Deo dives est
3 magis pauper ille est, qui, cum multa habeat, plura desiderat. Dicam tandem quemadmodum sentio: qneiamo tam pauper potest esse, Τ quam natus est. si Aves . si ne
funt pauperes, qui Zizitias caelestis habent. Hic rota. epist 3. adHe-hodorum de laude vitae solitariae.& de regul. monachorum fol. 224. Affatim Hves est , qui cum Chrisa est pauper. Lactant. lib. 6. cap. I L. Pui apud Deum dives es, pauper e e nunquam potes. Leo P P. de Qtiadrages. ser m. q. Semper di- .ei est Christiana pauperim. Docte Ambrosius ad Simplicianum epist. Io. Ehnenhors. Uuis potere pauper e sse, qui non eget i Tractavit hanc sententiam gentili & plialosophico more Apule jus in Apologia , ubi copiae cornu effudit Pricaeus in pag so& s , etiam ipsa haec Miniaci anacitans, ut facile rerorquere id potuerit Ourelius infamem ita modum. Grouovisu.
i Qui non inbint alieno J Nam qui inhiat, mendicus haberi debet , quoniam non collocat diuitias in sola justitia , ut disputat Lactantius v I, 13, quem & alia citat Pricaeus ad Apocalypsin III, II. Idem. 1 Deo dives J Ob hoc vocavit hunc Minucium scriptorem ele-ptorem elegantissimum Pricaeus ad Lucam xm, et i, ubi ille dicit
tonius Monachus serm. 33. p. 4 l.
hil habet, Ied qui multa risi tot Νοn dives s , qui posist multa , sed qui nulla re inaestet. Chrysost. in Matthaeum c. 26. homiL8I. Jamblichus de vita Pythago.
rae lib. I. cap. II. Lactant. lib. 2. cap. I s. Xixtus in sentent. Tatiano contra Graecos sol. 28 I. Maxim. Monach. ser m. m. de paupertateia Stobarus de injustitia serm. Io. sol Iueo. Elmenbois. 3
Claudianus lib. I. in Russinum rSemper inops quicunque cupit. . . Seneca ad Helviam cap. II. Ea dem natura est in omni desiderio, quod non ex inopia , sed ex sitio
nascitur. 2uiequid illi congesseris, non sinis erit cupiditatis, Ieae gra
Quare bonis viris mala acc. Nemo tam pauper vivit, quam natuae es. Noxveru ς.
Nemo tam pauper esse . pote' . quam natus G J Seneca de provident. cap 6. Nemo tam paupervivit,quam natuου M. Elmen horst.
i s u Mum notus est J Ut Christianus , legit Pauli verba ad Timotheum I, VI, 7, ubi & Senecam ducit Pricaeus. Gronovisu.
6 rives sine patrimonio vivuntJ Cyprian. de opere & eleemosy sol et q. S. Matthaeus Euangelist.
cap. 6. Auch r incertus com mplar.
388쪽
sine patrimonio ViVunt, ' dc in diem pecua pastuntur: dc haec nobis tamen nata sunt: ' quae omnia , si nori concupiscimus, possidemus. Igitur ' ut qui viam terit
34. Ambrosius in Psalmum. Iq. Elmenborm . e patrimonio vivunt litiam Diogenes , quem sic considerat Seneca de tranquill . animi
Minucius addat 9 in diem pecua pascuntur , an credimus ilisti quoque istam hodie placentem adeo Christianis impetrationem vel obsecrationem panis quotidiani arrisisse, aut quum
versus coelum mitteret voces ταρτον τ επιουσιον , secisse id postquam ista Graeca violentis ingenii machinis per derivationum &analogiarum tormenta vertisset ad talem sensum , quo nihil se ostendat ex Servatotis sui ore didicisse sapere, quam sobrius gentilis, eujus. ea perpetua doctrinaὸ Gro
1 Et in deum pascua pascuntur JCorrigo, in diem pascua p. Pa sua foemino genere usurpari non insolens isto aevo. Glosta et Pascua , Notim. Arnobius in Commentario ad Psalmum 22.
Perfectorum ergo ista vox est, quam Eessa Ee Domini passione fuscepit. In loco pascua collocata ,
super aquam resectionis educata. Item in Psalmum Io 6. Afuva vit eum de mendicitate virium , ω
posuit sicut oves familias in universam faciem terrae , salvens eis pastores iv pascua , quae videntesmem laetabuntur. Rursus. Et in diem pascua pascuntur JScriptum existimo, pecua , id est,
pecora. Prudentius in agone Ro- mani: Iumenta, pecua, subjugales be- . sias. Hera idus.1 Et haec nobis tamen nata funiri Lactant. de ira cap. I 3. Ambros lib. 6. epist. 38. Theophilus ad Autolyc lib. I. l. 246. Theodoret. orat. de provident. Hieronym. lib. 2. adversus Iovinian. cap. 4. Elmenborbi. Hae nobis nata suntJ Ut inde dicantur δαμια - τῆ ανθρωπίνη φυυι ab Jacobo I v, 6, ubi multa addit Pricae us, qui etiam vi
detidus in simili pericope Psalmi
3 Quae omnia , si no concupi simin , possidemiuJ Habes quod mireris in Gallica versione : 9
ses, si nous ne os subaltonspoint. Quid enim aliud quam legisse se
clamat iis ne omnia &c. quod sane percommodum foret, si exstaret in MSto, quem praestat non violare. Procedens enim ad augendam sortis nostrae felicitatem, ut quum dixisset aves & pecua nobis nata esse , non ibi sistat, sed jam majus quid de eis affirmet , nempe ista omnia quoque possideria nobis, absit modo concupiscere ; ut pateat energian hane in τοli quae omnia non oportere mutari : tanquam esset aliquis, qui diceret nobis, vestra sunt haec cuncta quae videtis ; qua formula utitur Apulejus lib. II Miles. Gro-
. 4 Ut qui viam terit J Lactant.
lib. I. cap. I. Virtutis via non capit magna onera portantes. Anguin
389쪽
eo selicior, quo levior incedit: ita beatior in hoc iti
nere Vivendi , qui paupertate se sublevat , non sit bdivitiarum onere suspirat. Et tamen facultates, si utiles putaremuS , a Deo posceremus. Utique indulgere posset aliquantum, cujus est totum. sed nos contemis
nere malumus opeS, quam Continere. innocentiam ma
gis cupimus, magis patientiam flagitamus : malumus nos bonos etae, quam prodigos. - & quod corporis humana vitia sentimus & patimur, 3 non est pinna, militii
pus a modiam trames es, per quem 1 ιHtia hominem deducit in caelum. Hunc tenere non potes , nisi qui fuerit expediιvs O nudus. ydam,si locupletes multis ει ingentibus sarrinis onerati, per Vam mortis inredunt , quae latissima est ; quoniam late perditio Aminatur. Cyprian. de lapsis fol. 2I'. Hieron. in Ionam cap. 3. Elmentarβ. i Sub divitiarum lonereJ Sy
de Cratete: Rem familiarem abieit , velut onus percoris , magis abori, quam usui, ubi corrigendum arbitror, onus tergoris. W
que progrediendum est. Itaque se videtur loca Senecae expolire, quibus dicit modo per instatuum iter vita non tantum serunt sarcinas, sed trabunt; modo non sub
evatos se , sed fifixos esse compe-ν erunt , quae tu magno citatio num acervo addueit Pricaeus ad epistolam I ad Timotheum v I, 1 o. Sed Sc mox repetit noster cap. xxxv l 1. Gronovius.
x Et quos corporis vitia sentimus 9 patimur J A ligustin. tom.
4. de octagini. tribus quaest. cap. 82. fol. 43o. de civitat. Dei, lib.
lian. Beda lib. I. iii Julian. Beda
lib. s. in Marc. cap. 2. Cyprian. ad Demetrian. s. 2 39. Sc 27 . Gaudent. in praefat. ad Benevol. l. 6. Justin. martyr . apol. Dro Christiari. I. p. 34. Hieron. pari. tract. II. epili. 38. Theodor. de
martyr . orta. 8. contra Graecos.
Rom. mititia est. Sen. lib. Quare bonis viris mala accid. Lae raι uos fortuna. patiamur. Noa, est saevitia r certamen es. WO-
Militia esJ Non quali scunque,
sed vere Romana, cui tot stipendia ab civibus debebantur, ut nequirent subterfugere illi , quos honesta inter suos fama delectabat. Quod quum non cogitaret auctor Gallicae uersionis, discesse ab Minucio non ausus militiatri diccte : ce κ'es pas unepstine. mdiiun exercice. Caeterum in signis itiantecedentibus est enallage suum , quum videatur debuisse dicere eorporis humani vitia ἰ uri de in Gallico vides tes ineommoGA x ua
390쪽
litia est. sortitudo enim infirmitatibus roboratur , ec calamitas saepius disciplina virtutis est : 3 vires deni que & mentis , & corporis sine laboris exercitatione torpescunt. omnes adeo vestri viri fortes , quos in eXemplum praedicatis , aerumnis suis inclyti floruerunt. Itaque & nobis Deus nec non potest subvenire , ne Cdespicit; cum fit & omnium rector , & amator sum rum : sed in adversis q unumquemque explorat & e Xaminat; ingenium singulorum periculis pensitat; us
que ad eXtrcmam mortem voluntatem hominis sciscitatur, nihil sibi posse perire securus. Itaque si ut aurum ignibus, sic nos discriminibus arguimur.
teΣ de la vie , O les infirmiteΣ δε nostre nature. Non enim iste noverat Prudentium , qui plane eadem euallage iscribit in Ca- inemerinis hymno I v. Ciboque sumto , Quem lex corporis imbe-eista poscit. Ubi certe nec mutari poteth, nec aliud intelligitur tamen , quam imbecillum corpus. Mireris autem, cur haec ipsa Pri-caeus non admiscuerit illis quae convocavit ad epistolam H ad Timotheum II, 3. Gronovius.
Fortitudo in infirmitatibus roboratur J S. Paulus ad Corinth.
E. cap. I 2. Tertuli. lih. η. contra Marcionem cap. 29. Procopius in
Esaiam sol. 394. Isidorus Pelusio talib. . episti I 82. Chrysostomus homil. 66. ad populum Antiochenum . Elmenbors.1 Calamitas disciplina virtutis est J Seneca de providentia cap. 4. Calamitas virtutis oecoctest. Salvianus de guber n. Dei lib. I. pag. 9. Nequaquam nobis dolenda esis ictio infirmitatum, quam inteLLlimus matrem esse virtutum. Chrysostom. in Psalm. so. Elmenbors. 3 Vires corporis sine laboris exereitatione torpeseunti Plato ita
quiete O desidia perit ρο corrumpitur , exercitationibus autem Omotibus saepius conservatur , Xenoph. de institution. Cyrill . . seu 1 8. Chrysostom. in Acta apostol. cap. 27. homil. 68. Clemens Ale
4 Unumquemque exploratJ Tertuli. de fuga in persec. cap. 3. Chrysost. de Babyla Mart. In erus. In adver* unumquemque e I ratJ Seneea de provident. cap. 3. Hieronym. pari. 3. tract. II. epistol. 62. Elmenhors.
que ad extremam J Non vidi uspiam aliter haec proferri, nisi apud Priearum ad Apocalypsin