장음표시 사용
401쪽
ac solutis, & sertis colla complectimur. ' Sane quod Caput non coronamus, ignoscite. 3 Auram boni floris
nari- Sueton. sol. I 8'. lib. s. Iungelo eis inibi prolatis Ammianum
Marcellinum lib. M. Herodianum Commodo sol. II. Antonino Heliogab. sol. 37 . Maximino sol. 6os. Atque ut flores &omne genus frugum in illos jactabant, quos cohonestare cupiebant, ita aIios contumeliae causa Iapidibus , rapis, caeno, simo, & luto petebant. Cafaubonus ad l. 3. Suetonii init M. Theod. Marcilius ad Suetonii Vespasianum sol. II. ELmenbω situs. ο
ais floribus, sertis , 9 solutis. lib. 2. rosa serta ct soluta, Sidon. rina satilis. WoweIus. Soluiis O fertis J Apuleius lib. 4. Metamorph. sores serti ae so-
Iuti. l. I. . p. 4o6. Desis soribuι fertis ae sutis. Tertullianus decorona militis cap. s. Flores Oiuferti ct innexi, ct liberi Ofο- Iuti. Hieron. ad Laetam de institui. filiae epist. 7.flores ferti. plinius lib. 2I. cap. Corona sutiliso pactilis. Plautus Bacchi d. Act. I . Scena. Luidsi hoe potius est,cte. eoroua plenilis. Vid. Servius in
I. AEneid. fol. a '. Eίmenbos. x Sane quod eaput non coronamusJ Christianorum veteres ideirco coronas respuebant, quia iis praecipue Gentiles in suis sacris, ac idolorum cultu utebantur. Clemens Alexandrinus Paedagzg.lib.
ut etiam Gentes capitibus Christianorum, cum eos ad sua sacra compellerent, coronam impone
recit; quo facto Christiani adhue
magis eoronarum usium exsecrabantur. Atque thinc capiendus Cyprianus in de Lapsis, eum i quier Ab impio sceleratoque velamine , quo tute velabantur saeri
eantium eapita captiva , caput ve-prum liberum mansit. Frons cum signo Dei pura , ιliaboli eos nam ferre non potuit, coronae se Domita reservavit. OuΣelius.
3 Auram boni florisJ Plane est
illud Luciani Nigrino: εἰ γαρτ
nam , emtis nibilominus soribus utor. Puto gratius sile liberis Osolutis , ω undique vagis. Sed ei si
in coronam coactis , nos coronam
naribus admovemus.' Viderint qui per capillum odorantur. WONC-
Auram boni foris naribus d rereJ Tertullian. de corona militis cap. s. iauis igitur fructus ex floribus f Iubstantia enim propria,
certe praecipua coronarum , flores agri. Aut odor inquis, aut color,
402쪽
naribus ducere, non occipitio capillisve solemus haurire. φ Nec mortuos coronamus. 3 Ego vos in hoc ma
nui pariter utrumque. Qui erunt fensus coloris, odoris ' Visus opinor , odoratus. Nos sensus quae membra fortita sunt ρ Oculi, nisi fallor 9 nares. Utere igitur floribus visu ω odoratu, quorum sensum fructus es. Utere per oculoso' nares , quorum sensuum membra sunt. Caeterum in capite quis sapor floris y Quis coronae sensus, aes vineuli tantum. Quia neque
color cernitur, neque odor ducitur, nee teneritas commendatur. Tam
contra naturam est florem evitefectari , quam cibum aure, suum mare. Elmen horst.
1 Capilli e solemus haurire JViderint, inquit Septimius , qui per eastiuum odorantur. Sed longe plura idem , lib. decor. RigaItius.1 Memortuos coronamusJ Mortui coronati. Pli n. lib. IO. cap. 43. Tertuli. de corona militis cap. 13. Clem. Paed. lib. 2. cap. 8. I tae-
e mortuos eoronamus J Mortui coronati. Cicero lib. de L L. ,linius i. a I. cap. I 3. Tertullian. de corona militis cap. Io. Leges 12. tabular. cap. I9. Clemens pa dagog. lib. 2. cap. 8. Elmenbors. Νec mos tuos eoronamusJ Quia
prisci illi Christianorum nihil
Prorsus cum gentium moribus simi commune esse volebant, ritum etiam mortuos coronandi repudiabant , gravissimeque in eundem seriptἰs suis invehebantur. Sic Tertullianus de Corona: Quid stam indignum Deo, quam quodHenum idolo quid autem dignum uolo, quam quod, mortuo λ mmo mortuorum est ita eoronari, me
quoniam O ipsi Mola statim sunto habitu O enisu eosecra ιionis. quae apud nossecunda Idololatria est. Audi etiam Clementem Alexandrinum Paedagog. lib t. cap. g.
3 Ego vos in hoc magis miror, quemadmodum tribuatis examini, aut sentienti facem , aut non sentienti , eoronam , cum ω beatus non egeat , O miser non σaudeat
floribus J Locus inisere habitus apessimis librariis. Restituo, q. t. exanimi aut non sentienti, ut sentienti , coronam , oec. Meur-sius. Quemadmodum tribuatis examini , aut non sentienti facem , aut non sentienti eoronam J Ita ed. Rom.&MS. Reg. Legendum puto , quemadmodum tribuatis exanimi , ut non sentienti facem , ut sentienti coronam. De coronis mortuorum nota res est , & dicebamus alibi. Hera Idus
. Exanimi aut sentienti sarem aut non sentienti eoronam J Quasi Minucius in persona Octavii proserre volui siet dilemma simile illi quod attribuit Caecilio cap. xi. Cum cadaveribus omnis sepultura. F sentiunt, poena si is si non sentiunt , ipsa eonficiendi celeritate medietna. Sed non est hujus loci ea simplicitas , quem idcirco exulceraverunt sententiae doctorum hominum , adeo ut quum MS.
403쪽
bis praeserat aut non sentienti, WONerus ex sua editione ejiciat ista aut non sentienti facem ; quo facto apertissimus est sensus 3 ut
adeo etiam nihil notandum duxerit. Itaque sic quoque desungitur Basilagius scribens lib. xv Ira cap., pag. Io 3o Clement Alexandrino Minucius Felix , qui soni aux
Dur es egalement inutile , O queia sale quon Eoit attenaeve eseelle Timmortante &e. At aequalis et Elmen horstiana Ha noviensis tribuatis aut sentienti faeem aut non sentienti coronam ex pullis τιμ, exanimi δc priore non : unde sic etiam citat in notis. Idque sequi maluit ouetelius non audiens quid vel Heraldus testetur , aut ediderit in utraque editione, nec is tantum , sed etiam itigaltius; quinita legendum quoque hunc locum
Pronunciare voluit Salmasius in Exercitationibus p. 96 . nequa quam ut ita restituerit, quod scribit Cellarius. Itaque huc etiam se contulit Gallicus interpres affatim liber:a quoi leur se; vent les urs,s'iti noni potnt de sentiment, γs'iti en ont , pourquoi les ex poseraux fanimes. Neque tamen ista sufficiunt. Meretur enim ut innCtescat quoque ardens opera Iacobi Cuther 1i lib. i i I de jure manium cap. 23 eo misi festius, quo ignotior praetermittitur. f Suspecta: mihi sunt seminatae voces sentienti. Minutius enim auctor eleganti stimuς frustra easdem repeteret, sed in unam contraheret. Minus
tamen plena periodus ellet, quae
hoc in oratore facie ut suspicer salva veterum codicum fide sicliptum , aut non sentienti facem ,
aut non sectanti eoronam. Tertullianum hac in eonjectura sequor. Tam contra naturam es, inquit ,
florem capite senari , quam cibum aure, quam sonum nare. Pro se- nanti imperire scriptum a librariis sentanti , unde repetitum illud , sentienti. Sectari flores Latini dicunt, non sentire.J Sic ille. Ubi quanquam veteres codices &libratios incondite strepat, quumn extet nisi unus, & transeat i ii aliud genus, nec enim in Minucio initur de sectando stores ta- me a laudandus est , quod quum
tanto consensu viri docti expulerint negativam, Meursius , Heraldus postremam , Salmasius ac citeriores primam, ipse deprehenderit non esse illic causam vitii.
sed in posteriore sentienti. Me
quod attinet, planetuon intelligo, quemadmodum facis mentio huc interveniat, praesertim illius, quae
accendebat rogum ad cremandum mortuum, quum locus hic totus
alienissimus sit ab omni facis non
tantum mentione, sed ver intellectu, & tam antecedentia loquantur de solis floribus, rosis , liliis, coloribus , Odoribus, sertis, quam sequentia, ut exclusissima hinc sit
omnis recordatio facis. Itaque etiam Cl. Κirchmanuus lib. i desuneribus cap. x I citans hunc locum plane exstinguit omittendo' istas voces aut non Oentienti facem, sive inexplorate sequii Is editionem Wowerianam , sive gnarus molestiae judicaverit explodendas esse. Quae mens etiam fuisse videtur auctorum Romae subterraneae lib. VI cap. XLIX pag. 36S, ubi eadem
404쪽
38 M. MINUCI I FELICI sgis miror , quemadmodum tribuatis exanimi aut doti 1entienti facem, aut non sentienti coronam : cum & beatus non egeat, & miser non gaudeat floribus. Φ At
eadem securitate illas voces velut nullas praetercular. Et quidem huic sententiae nunc quidem facile quis posset accedere, nisi violentior so-Tet ; atque etiam dicere exanimi aut non sentienti sit contra lenitatem Minuciani styli , qui eam
aperte non explanat. Omnino si accurate respondere voluit criminationibus Caecilii , aliquid de unguentis addi debuit, non de face. Nihilominus si attendes, deprehendis Octavium velut festinare ad exitum, eamque sestinationem ab his incipere. 1taque noluit in
redarguendo multus este, sed obiter connectere , quae erant diversa, & maxime distincto modo operabantur ; in hoc tamen negotio simul usurpabantur , corona scilicet ac fax. Hinc impleturus numeros omnes rem ponat per se patentem & manifestam ad risum, dicens, Ego vos in hoc magis miror, quemadmodum tribuatis exanimi aut non sentienti ad tenebras pellendas facem, aut non sentienti ad dulcem amatum aut odo-Tem coronam. Gr novius. I At enim nos exequias adoramus. Eadem tranquillitate qua vivimus; nec adnectimus arescentem eoronam, sed a deo terrenis foribus viviram fusinemus J Hie locus
miserrime luxatus. Emendo, e. adornamus eadem i. q. v. nec asnesimus terrenis soribus arescentem coronam, sed a Deo vividam sussinemus. Aut, si transpositionem non vis. a ternis soribuι v.f. Meursius.
Exequias adoramus t Facimus. Festus: Adorare. Iulianus epist. ad Arsacium Christianorum religioncm crevi sie τῆ πεβι τους ξ νους
Exsequias adoramus J Id l est , facimus. Festus in Adorare. Lex
LUITO. Iulianus Imp. ut etiam Wowerius observatὶ in epistola ad Arsacium , dicit superstitionem Christianorum crevise ob sedulam peregrinorum curatio nem , & ossiciosa circa sepulturcs& mortuos munia. Integra epistola Juliani extat apud Sozo meanum Eccles. histor. lib. s. cap. INicephor. Callistum lib. Io. cap. I x. Calliodorum Tripari. historia cap. 29. lib. 6. Salisberiensem polycrat. lib. 8. cap. 2I. Nicepho rus Callistus testatur paganos verae
pietatis llaudem hominibus Christianis tribuiste, quod tempore famis pauperibus alimenta large subministrarent, & cadavera quae passim insepulta jacerent , cum
cura terrae mandarent. Vide illum lib. 7 cap. 21. Elmenhorsius.
At enim nos exequias adornamusJ Ita optime M S. Reg. Nam qui vulgatam lectionem interpretari conantur , operam ludunt. Heratris.
Arescentem J Quae fronde languidula & caduca marcescebat, quaeque aut lectulo in funcra portabatur , aut sellae curuli impone
405쪽
'lim nos CXequias adornamus eadem tranquillitate qua vivimus, nec adnectimus arescentem coronam , sed a Deo ceternis floribus vividam sulti nemus, quid , modesti Dei nostri liberalitate, securi spe futurae felicitatis, fide praesentis ejus majestatis animamur. Sic Scbcati resurgimus, dc futuri contemplatione jam vivi
batur , si magistratum curulem gessisset , qui cam esset adeptu S. Gutherius lib. I de jure manium
. I De futurae felicitatis J Rom.
Spe futurae fericliniis J Prudent.
Spem 1 equimur, gradimurqueF pis, fruimurque futuris
. Ad quae non veniunt praesentis gaudia vitae, Nec currit pariter capta, O eu pienda υoluptaI. Eucherius epistola paraenet. ad Valerianum. Macatius homi l. s.&I . Hieronym. to m. I. epistola 34. ad Julianum. & de regul. monach. cap. 9. Lactant. lib. 6.
cap. I. I. Et in epitome . ap. I.
Ambros. in epist. Pauli ad Romancap. 8.&lia 3. cap. Epist. ad Hebraeos. de ossiciis lib. I. c. 4. Hi . latius in Psel m. i 3 o. Augustinus in Psalm 61. Chrysostomus hom. s. in z. cap. Epist. Pauli ad qebiaeos. Elmenhormus.. AEternissoribus vividam si i- nemus J Sustinemus, expectamus. Sic saepe apud Tertul. & allos. Ri. ealtius. Sed a Deo aeternis floribus vividam sustinemus , qui O , modesti Dei noseri liberalitate , securi spe suturae s lieitatis , fide praesentis maiestatis animamur J Haec est Leito vulgatis, quae quidem sibi
constet. Rigaltius , an ei veteri exemplari , an vero ex conjectura, nescio, edidit: Sed a Deo P
ternis soribus vividam sustinemur, quieti, mo si , Dei nosti i liberalitate securi , spem futurae selieitatis fide praesentis eius majestatis
de praesentis ejuτ mssatis animamur , sit syntaxiq, nondum video. Sed si a vulgata lectione recedendum , plane Minucium sic scripsisse ex illimem: Sed a Deo aeternis soribui vividam fustinemuου , quieti, modesti, Dei noseri liberalitate securi, spe futurae felicitatis, si e praesentis rim majestatis, animamur. Sententiam quivis videt, ac nulla eget interpretatione. Ou-
Dei nostri liberalitate 3 e.J Ab hoc principio citavit hunc locum Pricaeus in notis ad Epistolam Pauli ad Titum iri, I, haud dubie sie studio indulgens, qu fit praecedentibus parum fidebat sed protulit securi nae spem , quem accusativum non modo Rigalli uet edidit, ut Ouetelius scribit, sed etiam Heraldus ante ilIum, Heurisspem non interposita dillinctionis nota, quam inseruit Rigastius
quum interim uter lite igilorent praepositionem, quam cur ita clari interponere placuit Phicae o Attamen Rigastius eximie protuli e
406쪽
mus. Proinde Socrates scurra Atticus viderit, ' nihil se scire consessus, testimonio licet sellacissimi daemonis gloriosus : 3 Arcesilas quoque, & Carneades, & Pyr-ahO , & omnis Academicorum multitudo deliberet: Simonides etiam in perpetuum comperendinet. ' phi
sive propria meditatione , quum istud antiquum qui ει appareat
Hare inventum esse eorum , qui non satis commode ista connecti Putabant. Itaque geminum id est verbo assuet cap. xv I , quod si- . militer diducebant in aesu O duo nempe Vocabula. Sed jocularis est Cuzelius, praetexens de syntaxi, quod non videbat. An per totam . vitam talis fuerit, ignoro. Sed
. an tum non viderat 1 aueius hume- rum , vulnerari caput; an non
sic videre poterat animari spem λ Mihi pulcherrima omnia viden- tur, Ied a Deo aeternis soribus vi- . vidam fusinemus; quieti, modest,
Dei nostri Iiberalitate seeuri, spem suturae felicitatis fide praesentis ejus
ni satis animamur. Quid magis laetari , quid amplius. precari &Optare nobis invicem possumus quid lepidius aut persectius dice
1 Soerates scurra Atti si Cic.
x. de Nat. Deor. Zeno Socratem
I eurram Atticum suisse dicebat.
Lactant. l. 3 .c. I9. I OUPervI. Socrates scurra Aιtieus J Lactant. l. 3. cap. 2Ο. O hominem
scurram lut ait Zeno Episureus ineptum , perditum , re perstum,.A cavillari voluit religionem, δε- mentem , fi boc serio facit, ut animai turpismum pro Deo haberet. Elmen horstius. Focrates surra AtticuiJ Cicerol. 1. de nat. Deor. Zeno quidem non eos foum, qui tum erant, Apollodorum , Θ deum , eetero aenebat maledictis: sed Soera tem Uum, parentem philosophiae, Latino verbo uiens, farram Atticum fuisse dicebat. Heraldus.
et Nihil se seire confessis J Dio
, . Hieronym. in Ezech. lib. I . cap. 42. sol. 466. prooemio in Abadiam Prophetam lom. s. sel. I 2 ς.& de optimo genere interpretaridi tom. i. cap. s. ad PauIin. epist.
IO . cap. 7. Lactant. l. 3 . cap. 27.
Aristot. de elench. sophistic. lib. I. cap. 34. Plato Theaeteto p. Is . Cicero lib. I. Acad. quaestionum fol. 3. lib. 4. l. et s. Elmenhorss. 3 Arcesilas, Carneades, O PIrrho J Cicero lib. I. Academicar.
quaest. f. Io. lib. 4. fol. 22. Latiant. lib. 3. cap. 29. Idem.
cie, prolixa barba, & obstinata fronte Catonis se institutum imitari simulabant , sed hoc totum cato mentiebantur affectu: erant enim petulantes & libidinosis voluptatibus implicati, quas latenter exercebant, vitia publice facundissime accusantes, intercutibus ipsi vitiis madentes. Tertulliana
407쪽
Iosophorum supercilia contemnimus, quos corruptorm& adulteros novimus & tyrannos semper φ adversus sua vitia facundos. 3 Nos non habitu sapientiam, sed mente praeserimus: 'non eloquimur magna, sed vivimus: gloriamur nos consecutos, quod illi summa intentione quaesiverunt, nec invenire potuerunt. Quid ingrati sumus Θ siquid nobis invidemus, si Z veritas divini-
Inter Socraticos notissima fusi
Et Satyr. r. ps L . Et de virtute Devis Gunem agitant. Inde Firmico Astron. lib. T. cap. I . Socratici paedicones. Gellius lib. I 3. cap. s. Athenag. apolog. pro Christ. pag. 89. Eucherius ad Valerianum p. 33. Lucian. in Fugitivis. Lactam. lib. 3. cap. I s. I 4. cap. 24. Quintil. in prooemio lib. I. orat. institui. Umenhors. I Corruptores O adulteros JNimis certa in selicitas, & hine mentes eorum vitio , quod detestabantur ipsi , oneratae, quod documentis variis demonstratLud. Cresollius in theatro Sophistarum V, 8, ubi hanc criminis faedissimi ex Minucio nostro exprobrat Ο-nem proinde quoque alcea tr. Gro-
α AP ersus sua vitia facundosJ
Tertuli. Apol. & de Anima. &Seneca apud Lactant. lib. . cap.
sea mente praeserimus J Hunc locum imitatione expressit Cyprianus de bono patientiae sol.
Philosophi non verbis , sed facti;
fumus . nee vestis Iapientiam, seu veritate praeserimus p qui virtutum magis eoi eientiam , qxam jactantiam novimus qui non δε- quimur magna, ineae vivimus quasi jervi s evitores Dei. Salvian. de guber n. Dei in prooemio ad Salonium episcop. lib. t. pag. 2. Nos qui rerum magis quam verborum amatores, utitia potius quam plausibilia sectamur, neque idque imus, ut in nobis inania seculorum ornamenta , fod ut salubria rerum emolumenta Iaudenturr instriptiunculis nostris non lenocinia esse volumus , yeae remedia , quae scilicet non tam ocioforum auribus
placeant, quam aegrotorum menἔi
bus prosint. Elmen horstius. 4 Non eloquimur magna J Haec liquidi ac puri cordis expositio valde ob hami Pricaeo , unde toties eana voluit conspici in suis collectaneis, non tantum ad Jacobi epistolam OI, ue, sed & ad Iudae si . t 6, quum istud magna virimus jam illustra viiset Casau nusad Suetonii Augustum cap. LXX.
quaesiverunt J Vid. Lachant. lib. 4. cap. 2. Eucherius in epistola ad Valerianum. Elmenborsius.
7 Vn itas divinitatis nostri tem- Bb a. potis
408쪽
38d M. MINUCII FELICI svinitatis nostri temporis aetate maturuit 8 Fruamur lio no nostro, & rcchi sententiam temperemus: cohibeatur superstitio , impietas eXpietur, vera religio reser
XXXIX. Cum Octavius perorasset, 'aliquamdiu nos ad silentium stupcncti, R intenti vultus tenebamus: Et quod ad me est, magnitudine. admirationis evanui, quod ea, quae facilius est sentire . quam dicere, dc a gumentis , dc exemplis, & lcdtionum auctoritatibus adornasset , dc quod malevolos iisdem illis quibus armantur, philosophorum telis retudi siet: ostendi siet etiam Veritatem non tantummodo facilem, sed dc favorabilem a
XL. Dum istaec igitur apud me tacitus evolvo, 3 Caecilius sic erupit et ' Ego Octavio meo plurimum
quan toris aetate maturuit J Nato inter homines Christo. Rigultius.
Noseri temporis aetate maturuit J Similiter in principio dixit
Luum per omnem convinus nostri 9 familiaritatis aetatem cogita ιio mea vomeretur. Et porro illustravit Philippus Pareus in Lexico Critico pag. 37. Non tamen est, cur Minucium eo respexisse credamus, praesertim quum verbum maturuit manifeste aperiat tran C stola. Gronovius. I Aliquamdiu nos ad silentium
sonius apud Agellium lib. s. cap.
I. ait: Admirationem, quae maxi
ma est, non verba , se lentium parere. Indicium enim id est animi summo stupore a semet ipsi3 quasi abrepti. Valerius Flaccus Eb. 4 Atque oculos cuncti inter se tenuere silentes. Iationem, qdam in animo habuit, Symmachus lib. 2. Epistola s . nempe frugum , quas in arstaretrassum enitum supor subitus im- canas, ut supra locutus fuit, &iperavit. Ouetelins. messui maturas videbant. Iam 2 IntentiJ MS. intentos. quod vero de resurrectione loquens scri- tolerabile. tamen divinus poetabit pag. 329 Luid 1 inas, utidixit: Conticuere omnes, intenti- cruda adhuc hieme reviviscat ivique ora tenebant. ad quem locum redeat exspectandum nobis etiamisi operae est vide Servium. Meur- corporis ver es. .Hinc cogites licet sitis. an non auictor scripsserit Uate. 3 Caecilius sie erupit J Particula Sic apud Julium Firmicum novit A lioli est in MS. Reg. Heraia agricola, quando maturatas selissaeus. ardoribus colligat segetes. Et 4 Ego Octavio meo plurimum
omnes imitamur Jacobum in epi-Jquontum, sed O mihi, gratulor l
409쪽
quantum, sed & mihi, gratulor, nec expecto sententiam: 'Vicimus, 3&ita, ut improbus, usurpo victo
riam: Sie Risaltius Φ membranis ,& recte. Eodem modo supra no iter: rinivibus praeeipue Poetarum , qui plurimum quantum veritati ipsa suis au soritate nocuere. Sabaeus olim edidit: E. O. m. plurimum, quantum eadem tranquistitate , qua vivimus: se mibi gratulor. Unde Fulvius Ursinus non multo felicius: E. o. m. plurimum , quav/um ad tranquillitatem , qua vivimus ; sed O mihi gratulor. Quod & retinuit Elmen-horstius. Et quanquam haec Fulvii lectio paullo tolerabilior c stilla Sabaeana, attamen cum Vet-ba illa inserta in MS. non compa-Tenz, merito ea quoque respuimus, quippe quibus sententia ,. alias per se manifestissima, ob. suscatur. Plurimum quantum stru tulor idem est, ac si dixeris; summopere, mirifico, valde, majorem in modum, gratulor. Plurimum quantum , quemadmodum dicimus , nimium quantum , mi rum quansum , immane quantum. quorum exempla apud veteres
passim obvia. Atque haec erant, quae nobis post tot alios ad Minucium dicenda videbantur. Jam sinio , & te dimitto, mi Lector. Ouzelius. Et inepta est Ouzelii ta palmam non suam in stive. tis, & dimisit Lectorem imhor. tune, quum restaret acri vindicta dignus nodus. Cur enim Rigaltius in hoc citandus erat, quum judicasset non aliter quam aute eum Heraldus, etsi minuere cont*xtum statim non sustinuerit, &εlurimum letansum autea positum quis ignorat , aut quid eae voces junctim notent Miror Gallici interpretis absurdum tranquiditatem vertentis franebis, quae hinc alienissima. Gronovius. I uuantum eadem tranquillitate, qua vivimus J Delenda ista
sunt ex superioribus male repetita. Heraildus.
et Visimus J . Prudeutius lib.
contra Symmach. Vidimus exultare Iubet. Ennius:
uui virit non es victor , ni victus fatetur. Elmen horth. 3 Improbus J MS. improbe.
quod revocandum censet Scriverius, totumque hunc locum ita constituendum i Ego os avio meo plurimum quantum ea de tranquilaitate , quu vivimis , sed O mihi I ra . tutor , nee exspecto sententiam rvicinam eis, ut improbe usurpo via soriam J nam ut ilis mei vi Euri es , ita ego triumphator erroris.s Conserat cum judicio consideret serius & eruditus Lector, qui
cternum mihi salveat. Meursius.
Ut improbur usurpo victoriam J
Et ita ut improbo Uurpo vi EI. JHaec quum sit scriptura unici eodicis, non debuit adeo derelicta prc. di, ut nihil opis ad lubitum sit, nisi ex Meut sit indicio aliquid Petri
Scriverit opinantis tum maxime ludicro Poetico se intentum essem tamen Caecilius fatebitur so improbe ussirpare victoriam .Nuper exiit
conquestio Cellarii boni, sed invalidi, atque inter dubie salva& minus saua haerentis. Quiri tu recte, Bb 3 modo.
410쪽
riam: nam ut ille mei victor est, ' ita ego triumpha- or erroris. Itaque quod pertineu ad summam quaestio-zus, & de providentia fateor, & Dco cedo, & de sectae jam nostrae sinccritate consentio. Etiam nunC ta-Uen aliqua consubsidunt non 3 obstrepentia veritati,std persectae institutioni nccessaria, de quibus crastino quod ' jam sol occasui declivis est ut de toto congruentius, promptius requiremus. At ego, inquam, P Xius , omnium nostrum vice gaudeo, quod etiam, Octavius vicerit , cum maxima judicandi mihi anVidia detracta sit. Nec tamen possum meritum ejus Verborum laudibus repensare: si testimonium & homi- 'is & unius infirmum est. habet Dei munus cximium, a quo & inspiratus oravit, & obtinuit adjutus. Post
modo, mi lector, considera, &evades. In unico libro patet i strui ἡta ut scripturn este, quia librarius neglexit iterationem vocalis primae, quum deberet reponere1ta aut, prout reor in exemplo, quo utebatur, scriptum fuisse, quod dictante alio & lenius proferen e ille posuit pro ita haut . Sic enim patere opinor scriptum xuiste ab Minucio se icimus, O ita haud improbe usurpo victor iam. Κοινον enim respicit & in medium trahit hoc lucrum. Gron. I in ilia mei vinor es J Hieronym. dialog. adversius Luciferianos cap. 8. Non solum te vicisse exissimes, vicimus utrique: uter qua nos ηm palmam refert,tu mei, ego erroris. Utinamque missi sem. per sis disputare contingat , ut ad meliora proficiens , ceseram quod
Elmen horst.. 2 Ita ego triumphator erroris lHieron. epist. ad Augustin. Cumque tu viceris , ct ego vincam, si meum errorem in te uxero. Idem ad Lucifer. Non uesim te vicisse exissimes, vicimin uterque noWν m, palmam refers tu mei ε O ego er
3 obserepentia veritati J Tert. de praescript. obsis epit veritatis adulter siems. Idem.
Annotavit Phicarus & hanc & similes descriptiones ad Mangelium
3 Ut de toto eongruentiusJ Nam in iis tota erit nostra displitatio crastina. Satis est quod hodie obtinuerimus id quod erat propositi caput. Ri altius. 6 Tesimonium O hominis Ounius J Itaque ex ore divino pronunciatur necessitas duorum in Matthaei Evangelio X III, Isi, ubi.