Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 1

발행: 1654년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

9α Io. Francisci Marciani

P terea etiam,quod adesset Aqui Iiana stipulatio cum accroti lationeia, neq; pinet Romani opinio procederea 3 in casu nostro,etenim quando persmnae sunt expressae,tunc accepti latio nofacit renunciationem realem respectu omnium, sed restringitur ad personas expressas, sicut restringitur ipsa renueiatio,ut docet ipsemet Roman. nota.. biliter in L i . C. uando non pereari.n

67.& tradit Optime Gabrael Lconf89. n. 2.ct Ie .conserunt notata per Canc.in addit. ad Consegetio is i .eu sic interminis nostris respondet ad Romam de Aquilian. stipuiat. Reg. Revera. in sua sollemni decis 3 9.vol. 1. in causa illors

Nec aliquid operantur clausulae amplissimae, quae in huiusmodi renum ciatione leguntur, ex quibus videtur aliquo modo dicrposse renunciatione 1 6 fuisse realem; quoniam si respicimus ad illam clausulam proIe,o haredibus

quibuscumque: illa dum agitur de materia seu dati, non efficit renunciatio. nem realem rea ι.est expressus in d. c. r. de eo qu3 D fc.agnat. ubi etiam,quod

facta fuerit renunciatio Titio, & suis haeredibus.& quibus dederit,non per hoc realis,sed personalis iudicabitur II renunciatio; & certum est clausulam, o quibus dederit, aequiparari clausulae pro haeredibus quibuscumque, ut late

quibus dederit bene declarat Camer. in aecap. Imperialem, fol. 2 9.csteriquo per Cons Theodor. allegati in d.allem

Cςterae autem clausuIae videlicet ἰquod renunciatio sit realis , &quod

extendatur etiam ad incognita, &re bus in eodem statu non permanentibus,& aliae huiusmodi parum etiam . oficere videntur: etenim cum ex supradictis clare constet in materia Du-i8 dati in illis duobus tantum casibus

diei renunciationem realem,quando scilicet fit in manibus Domini , vel quando fit simpliciter nullis expressis personis, quotiesttunq; illa deficiunt nullo modo dici poterit realis renum ciatio etia stantibus amplissimis clausulis realitatem denotantibus,ut Opti me tradit Gabriel dict.conss. 89. numi

ι .quia illae non alterant substantiam renunciationis, sed tantum illam roborant,di firmat,ut sit realis,& valida, respectu tamen illarum personarum,

de quibus in renunciatione fuit facta

mentio, & quarum contemplation fuit,vel prςsumitur facta renunciatio; ideoq; non contradicit esse realem, ut clausulae indicant,sed respectu certarum personaru quarum cotemplatione fuit concepta, ut optime post alios considerat idem Conm. Theod. Haueg. 36.nu. 36. ' sq. bene Loineaeis d. l. 28. νος se non esse acta,&t optime

o si. post alios, quos ibi allegat,tradit etiam expresse Camia de Medicis

tetur, quod quatenus posset appellari real .s,nihilominus intelligi debet res oectu paciscentis, & eius haeredum,& aliarum personarum,quibus sua intei esset renunciationem prodesse, pertex. notabilem in I. et haereri,Sisin. .depaetis, ibi, in rempacta omnibus prosunt quomm obligationem dissolatam es seiuae qui paciscebatur intemsit; tenetctiam Meuin.detigitima, lib. 3.tit. r.

apud eundem deci 8 nu. 7.et 8. Anna

alleg. 2 I. n.M. et Cancer o 3. r. cap.

I .n m. 3q. Et ne videatur huiusmodi

intelligentia frustratoria, & inanis , quasi quod parum referat, an sit rcalis, vel personalis respcet u personaruin renunciatione contemplatarum ,

dum etiam sine clausulis praedictis; l cum sibi vindicabit renunciatio in be neficium illarum, etiam si esset per 'nalis,& clausulae ad nihilu deseruiret. Di-

112쪽

Disputat. Ottaua.

Dichnus,quod quaelibet renunci tio,vna extricius rationibus fit, & accipitur.Vel scilicet fauore,& contemplatione filiorum natorum di na sciturorum, prout semper in dubio factn praesumitur, ut refert Napod. in Coms. eLSι moriatur,in uerb.r successores,

viressae qxid si furi, quem sequitur

Canc in adae. Haem d. fol. 8 i .csteriq; ad Uetes: Vel fauore agnationis,& Ω- miliae ut refert Carol. Puteus post Mios inconssvnico post con a UM

Vel deniq; ut libere is,cui fit renucia. tio disponere possit,ut dicunt omnes inferius allega di, ac praecipue Coua'.

Clausulae igitur praedictae rea litate

denotantes respectu certarum pers narim , non erunt inuti lcs, sed iuum effectum producent, Primo si personaequarum contemplatione fuit facta re. nunciatio decedant cum liberis . &descendentibus,tunc enim licet renuciatio fuerit faeta respectu certae per sonae, fauortainen ille, qui respectu illius ruit consideratus extendetur etiam respectu descendentium vi tradit Ange . in suo famoso cons. 32. Do. minus Gilius, Balccens 437. q adama aeu verssecus si moriaιμ via. ι .Lais

ver si pater de Astri Theo re cat. ἰ g. 3 6.n.8.m fine, cum pluribus seq. de vitin etiam xerubenια de renunc. aequas .39.n.4.& hac ratione procelsit Jhei fio S.C. relata per P. Mose ἄν. . e renunc. quast. 3. nu. 18.ibi enim filii quorum contemplatione fuerat factate nunciatio.decesserunt cum filiis,&clarum est illos excludere renunciantem, siLut eorum pater excluderet si viveret, c. i S.rix.ubi Bau. Is defud. defama.'eνιι --ou.idem P. Moses

fundent praedictae eIausulae si renum

cians, siue renunciationem recipiensa a reliquerit agnatos,quorum contemplatione posset praesumi facta,et acceptata renunciatio; tunc enim etiam it. loru respect urea lis ex clausulis praedictis iudicabitur, ut dixit Menoch .

Ie . ubi allegat quamplurimo et prς-cipue Corn.d cons 19i .n. t Ib. I. facit etiam Guid Papa deras. ις a.ini ad demtcs,et sequitur etiam KelubenAd. cap.

39. .eδ seq. Locum etiam sibi vindicabunt hujiusmodi clausulae, et realem essicient

renunciationem etiam respectu certarum personarum factam,quotiesc, que personae illae contemplatae aliquomodo disposuerint , tunc enim licet

extraneum reliquerint haeredem, exincludetur nihilominus renuncians, ut dicit Anton.ab Alexandro in addit. ad Consura.Siquis. A quast. 8 l .incip. aduerae est Freccia ibiademst. t 3 o. i n-cip.ad Consue/udinem, sequitur doctissimus Pisaneu in sς με citata addichic essent repetenda dio 13 o. et Dominus de Frachis in adit. ιbidem fol. yo. Incip Vide Decrum; et ita procrdit

38. ubi alios allegat,adeo ut eo casu non poterit conrra paternum testamentum venire, nec tenebitur paterrenunciantem instituere , ut tradit

Dudis vero tunc procederet dispositio quando institueretur ille, qui exclusa filia renunciante, esset in gradu successibili proximior. C terum illis personis deficientibus,quarum contemplatione fuit facta renunciatio sine filiis, et desce

a 3 dentibus, vel collateralibus agnatis. et absq; aliqua dispositione,tunc praedictis clausulis c terisque magis praegnantibus parum refragantibus, admittitur renuncians ad successionem, quiali reo by Cooste

113쪽

94 Io. Francisci Marciani

quia illae respeetu aliorum in renum

39. 3.eν seq. ubi indistincte hoc

procedere affirmat,etiam si renunciauerit ob dotem receptam, cum dos io hoc casu non habeatur in considerat e,Vt contra Menoch.in HII. conso. Iate ipse fundat a n. t 9.ad ar .et refert etiam in puncto Dominus de Franebis in addis. ad Consuetud. Si moriatur.'L88. inci p. adde Bal. ubi allegat Aνetim in consi .et Corn.in L stns. 2 9 l . ol. q. et hanc opinionem uti communem videtur admittere Caνα Pars f. d. cons. 26. subna. 26.et Camιαδε Medie.confa .nu. 3. et propterea cum huiusmodire nuciatio, de qua agebamus,quantinctiq; generalis,et omnimodis clausulis munita ,fuerit expresse conic platione certarum personaru concepta quibus extantibus etiam no expressis de iure praesumeretur illorum contemplatim ne facta renunciatio) et personae pra dictς,absque descendentibus, nulli'; etiam existentibus agnatis, nullaq; di. spositione confecta defecerint, necessario sequebatur D. Maria renuncia nistem omnino esse admittedam adseu-dalem Principis patris ab intestato

decedentis suecessionem stante momte D. Flauiae sororis in capillo tepore renuciationis extantis, ac incapacitate Illustriis. nuc aut Enainctiss. D. Fracisci Card.de Montalto fratris, quorueontemplatione fuit facta re nuciatio. Et ex his lationibus quamplurimae S.C.decisiones processere,quibus fuita semper iudicatum, renunciatione S, praecipue in stud ali successione e personales non obstantibus quibuscumq; clausulis realitatem denotam tibus, quia defici ctibus personis quarum contemplatione fiebant, admittebatur renuncians clausulis nono stantibus,prout consideratum fuit per Regiam Cameram in causa sororum de Suriano, ubi nullae habita ratione de amplissimis clausulis, quibus muniebatur renunciatio, ut meminit Camil de Medicis in aecons. 1 . in princ.& allegatis per ipsum parum refraga tibus fuit pro Laura renunciante decisum contra sororc in capillo,quinimo in casu fortiori cum ibi fratres, quorucontemplatione fuerat concepta ret nunciatio , decesserant post patrem, unde videbatur,quod foemina semel exclusa perpetuo deberet dici exclusa secundum cons. Roman. Q. & tamen pro renunciante fuit pronunciatum. Ita etiam determinatu fuit in causa

illorum de Tomasio, de qua sollemne

compilauit decisionem Reg. Re aer decis39. voL7. in qua tempore renu ciationis, non solum aderat filius m lautus,sed aliae filiae,quae etiam dei de nuptae no renuncia uerat,& nihil

minus amplissimis clausulis cu A qui liana stipulatione minime refragar intibus,suit filia renuncians ad successonem admissa referente doctissimo,& numquam satis laudato tunc Con-ALPraeside de Franchis in Collaterali Consilio , & in causa reclamationis confirmata sententia, & impositum perpetuum flentium.

Sic quoq; decisum fuit in eausa illorum de Venato,& in causa sororum de Friccia, ubi legebantur clausulae amplissimς,ut tradit P. Momesd. a

Et ultimo loco stantibus elausulis

generalissimis,et omnimodis ac nOstrae renunciationi satis similibus fula decisum in causa sororum de Assaro in lanno ictis. referente illo doctissi'

mo, et omni virtutum genere ornatausimo Domino Regente Brancia Duc

Belue de rij,tunc Regio Consiliario ,et causς Commissario,cum quo Ape*pius de hac decisione colloquuti sumus,et meminit CapuLMUni. ideoq; ex his personalem iudicandam effo

114쪽

, Disputat.

renunctationem respectu renunciantis,quilibet ni fallor,iudicare poterit. Dicimus etiam ultimo loco, neque renunciationem huiusmodi dici posse realem respectu recipientis; mentem 23 enim patris, sue alterius renunci tionem acceptantis in primis spectan. dam ese,tradit optime Gabrielis cons nu. O.ct se' voca. ct P.Molina do,V. or lare M. 3 iis. 79. n. 19. Hoc supposto citcendum est renuciationem, non alio munimine inniti,

nisi consensu paterno:cum enim sit de

hqreditate vi ucntis,omnibus comper.

tu est,illam nullius roboris esse iudi-26 candam, nisi illius de cuius successione agitur consensus interueniat . ad νμι - ι .C.depactis, situ E quia impeditur libera te stadi facultas,sivh quia

inducitur votum captandae mortis,ut notant Doctores omnea in vi .de i ι pactum G.de MIM.etiam pacto, imo tui eiurando inter edente, cat.non est obligatorium,de regιur.in o. & late Coin νν.in cap quammis in initio a partis, nu. 2.verso. aret de pactis in 6.Neque

hoc satis erit fi consensus ille usque ad mortem du auerit,ut in dc Dacdecernitur; quotiescumqi enim pater de cuius agitur successione expressε,

vel racite consensum reuocauerit, statim corruat renunciatio,Dportet,qua

si deficiente substetaculo, quo innitebatur .

Hine videmus, quod si pater cuius successioni fuit per liliam renunciatu, illam nihilominus haeredem instituat,a 7 poterit filia ex institutione succede. re,non obsta me qualibet amplissima

Quod adeo verum est,ut procedat etiam si filia reperiatur instituta in testamento a patre condito nte renun. 18 elationem, quia ex quo in eadem v Iuntate illam institue di remansit.nec eam mutauit. videtur reuocasse cor sensum super renunciatione praestitu , ut refert Gomedin d.ι. a 2.Tauνi Lues. a.de m lius GL 3. fine,de idem Pistor. ubi J .n. 3O.υ Moon. nu. l l .e eq. ubilate extendit.

Porro huius co sensus reuocati nc. sicuti posse expresse fieri non dubita- . tur,filiam ut diximus haer/dem instituendo. ita etiam tacith, decedendo scilicet ab intestato fieri posse non ambigitur. 29 Qn,id tamen non ita simpliciter &indi itincte erit accipiendum, sed ita demum quando adesse videtur aliqua coniectura ex qua facile colligi possit patrem decedendo ab intestato ν luisse reuocare consensum, & renunciationem etiam iuramento vallatam remittere,sicuti colligi videtur,qua do expresse eam instituit. Coniectura autem huius tacitae ab intestato vocationis, tunc necessario

115쪽

Io. Francisci Marciani

3o colligitur, quando omnino deficere

videntur cau is,de rationes illae,qua i urespectu censetur facta, & acceptat renunciatio;nempe deficientibus descendentibus natis iam,vel nascituris, item agnatis de familia,per quos possit conseruari agnatio: tunc enim cum cessent rationes finales, quarum con templatione renunciatio fuit,re praesumitur facta,& recepta; statim colligitur patrem tacite ab intestato decedendo reuocasse consensum super renunciatione filiae interpositum, dc vo-Iuille illam non obstante renunciatione ab intestato succcdeit,ea ration nam sicut poterat pater filijs,& agnatis non existentibus, stante filiε renunciatione libere disponere, extraneum instituedo,de illam excludere, ita dum extraneum non instituit censetur tacite voluisse, ut ipsainet filia ab intestato succedat non extantibus aliis Gliis, agnatis sic optime Teu in di. o. Tauri,nu. 6. Crseq. post Ang. in aeco .

Ratio aute, qua fundatur haec opinio illa est, quia quando quis moritur 4 ab intestato praesumitur velle illum sibi haeredem esse,qui ex dispositione iuris,sive in unicipalis, siue communis ad successionem vocatur vulgata LG-

, re codulli. & tanti est haec praelumptio, ut glassis d. l. consistantur asseue rei, non admitti probationem in contrarium, quia magis est fictio, quod notatu dignum esse scribit Bald.ιbide, 3 1 subdens, quod videtur tacito iudicio

testatoris succedere,ea ratione,quia

habetur ac si esset scriptus haeres in testamento,ad text.in cisi quis cum nullum in fine, ibi,irielligιρών enim is quoque haere criptus, ubi glossin verb. rupisse assirmat, videri ex voluntate testatoris succedere,vi docet etiam optime Napoc in Consue/.Si aliquis. cum lase traditis per Surd.in dec. 173.

De hac autem tacita vocatione ex praesumpta voluntate patris ab intestato defuncti loquitur Bald. in Leonf3 7. quadam puella, de in istactum . in o.Frisit. Quis eoua .post Zogellinum in cap. quamuis, qui omnium primus hanc tenuit opinionem,& ab ea sic optime argumentatur Rota Romana in deci . . de pactis a i ias deciG83 o.in antiquis,afferens, quod sic ue33 potuerat si iam renunciantem instituere non obstante renunciatione, ita etiam ab intestato,ex quo sic decedes videtur illi uti proximiori reliquis ex ae eonficiuntur, subdens hoc procedere si non extarem descendentes, sed soli cognati ex linea stminina attinctes , ut in easu nostro: sic etiam argumentatur Alex. in L consas in ρηιρος. lib. 3. & late Pureus in dictaeonfvnico

post consilia γου Mi num. 39.cts & bene etiam differedo firmat ex hac

i optime Vassura, in Isi quanto,S.iuuae,num. 36. de inustQte m. ubi hoc tissimum firmat, quando renuncians

116쪽

Disputat. Octaua. 397

erat de Illis, qui poterat venire contra testamentum, ut in filia, & post Angel.

Propterea licet aliqui contrarium

tenuerint, ex eo, quia cum pater v

34 luerit filiam per renunciationem in vita esse exclusam, eodem modo praesumatur velle post ipsius mortem decedendo ab intestato, nec dici posseo ab intestato vocasse , quam sciuerat

per renunciationem exclusam,ut comtra Zenzellinum conssiderat Doth in

conf6. n. i8. νον O .coU .nu. 33. circa meae eι Crassis Ssuccessio ab imssaro quast. Io. ubi communem dicit, prour uiuetur voluisse Principem patrem in nostris terminis, recipiendo renunciationem Ducissae filiae ab initastato, etiam deficientibus descendentibus,& rebus in eodem statu no pe manentibus,& quod non intelligatur facta fauore agnationis,& familiae,ad quod facit Collectar.in cap pro Ire in gratitudinem,num 3 q. in Ane,de donat.

Nihilominus haec omnia proced ut quotiescumq; adsut personae quarum contemplatione fuit facta,& acceptata renunciatio, tunc enim bene militat ratio, & optime elicitur praesum.

ptio voluisse patrem, licet decedetem ab intestato illam esse exclusam. Sed quando illae deficiunt,tunc insurgit alia praesumptio contraria iure optimo fundata,voluisse scilicet illam admitti decedendo ab intestato uti proximiorem, & a lege vocatam per dispositionem d. l.conficiatur, sic optime respoodet videndus Cancer.in d. Lib. r.

f R. I .n. .etseq.viai hanc opini nem meram veritatem continere, illamq; in consulendo,& iudicando tenendam fatetur, & ita etiam expresse declarat idem Dauth in a. limit. num.

36 et in limit. 22. num. i 33. ad quas se ipsum remiserat in duriampliat. 2 o. num. 8 9. Ubi dum enarrat opinionem contra Zenzielliarum in cap.quamuis et

sequacιum, illam declarandam dicit, prout in dictis limitationibus a.& 22. sic etiam explicat idem Guttiere. in ἀ

quas. 6.n. 4 etfeq. ubi hanc opinione

communiter , di citra omnem contro

uersiam receptam esse affirmat,& idenu. 3.ra o I .verset hoc quidem casu, etri fert etiam Motin.de rat nus. d.tib. 3. qu .92.n. 13 et seq. nec refert clausula illa renunciationis ab intestato , quoniam non fuit ista noua formula re nuciationis, omnes enim renuncia

3I tiones, quae a filiabus fieri consueuerunt, intelligebatur ab intestato factς, quavis simpliciter initu esset pactu deno succedendo. Dec.in I n.n a S .versidem tamen esset, C.de pactis, sed hoc semper intelligitur in casu quo deficiunt rationes illae, quibus prς sumitur facta,et recepta renunciatio,nec ex il la clausula intelligitur Principem patrem recepisse renunciationem in be. neficium aliorum venientium ab intestato, nam ex stipulationis forma colligitur contrarium; fuit enim Prin. ceps stipulatus pro se, et haeredibus uniuersalibus,et particularibus, unde videtur prospexisse haeredibus ex testamento, nam haeredes ab intestato 3 6 non dicuntur particulares, sed latum testamentarii, ut aduertit Bald in I. si adducta,eoL i C.de furtis,et Rebu . in L haν edas Vpellatione circa D.vers. deverb.signisse. et licet illa verba uniuersalibus includerent etiam hςredes ab intestato tame restringitur ab illo adiuncto,particuIaribus,ex quo colli 37 gitur mens recipientis voluisse reciere pro testamentariis, vi liberam aberet disponendi facultatem, ut in

I simili

117쪽

9 8 Io. Francisci Marciani

simili tradunt post alios de Franchis

cum fer. 38 Neque Colle T. et alii superius allegati hoc dicunt, sed bene loquuntur

in casu quo renunciatio signanter fieret venientibus ab intestato, ut dicit Celtict ub n. 3q. ibi, sed si tale iurame- tum praestaretur venientibus ab intestato,vel quando nulli aderant liberi

tempore renunciationis, et renues anspacisceretur,ut possint etiam extraneisuccedere , & venientes ah intestato, vi videtur explicare, Harimaeques. 6.

Def. alio modo,n. 6 I. re vers.cum autem.

Porro cum in casu nostro deficiant rationes praedictae, quibus censetur recepta renunciatio non enim adsunt descendentes masculi, neque stminae habiles ad successionem laudorum cudecesserit D. Flauia soror,quae tempore renunciationis in capillo existebat,& D. Franciscus frater incapax reperitur ob sacros ordines,& Cardinalitiam dignitatem, seudalis successionis, ut habetur per D I in c. i. de milit.vaFqui arma bellis.dep. de in cap.l. s. qui clericus, si defeMaefuer.contri Iasiti cons tr .n. 2 . l. l . Unde habetur pro non existente,argumento I ex modi.

Neq; adsint alii agnati de familia deis

Percitis quorum cotemplatione posset etiam praesumi renunciatio acceptata ; adest enim solummodo Dux

Bracciani: ex sorore nepos de familia

Vrsina,&consequenter cognatus, &extraneus, ideo deficiente testamemtaria dispo fitione in beneficium exintraneorum, sequitur, quod ex tacita , sed quasi necessaria patris voluntat ab intestato decedentis erit D. Maria filia non obstante renunciatione ad succelsonem admittenda,mens enim patris renunciationem recipientis ,

39 quae in primis spectanda est,ut tradit

Gabriel cons. t 3I. n. r o.ct seq. non VLdetur fuisse, ut exclusa filia extraneisuccederent, quibus ille nihil per dispositionem reliquit argumento Leum

aeutissimi, de fideicomm. cum conco ratibus commune enim votum paren

tum est, haereditatem ad fiIios relinquere Lscripto, in fari Metinis liber. facit Alex. in aecon ast. n. ubi afferit, quod ex hac praesumpta mente etiam verba generalia restringi debent,n videatur quis alienam posteritatem suae anteponere optimh Anget. in conf3o6.cari ymefato es Alex. cons. 36. an.6. lib. 3. de post alios late Peregrinde

fide com .au. 32. n. t O. Idcirco cum no constet patrem voluisse extraneum

praeferri, quia dispositionem quam facere in illius beneficium poterat non fecit, videtur ab intestato decedendo tacite, imb ex iuris praesumptione diasposuisse in filiam uti proximiorem,noptime post alios aduertit Cancer. d. quU. i Dis a .sseq.dixit etiam de

cent. S. sub ππ. t 7.& videtur admittere Parisae cons. 26. sub nu. 2 6.quando adsunt collatera les,qui non siit de agna' tione, ut in nostra disputatione , &optime Lauren .de Pinu ae cons. 69. u.

6. o 7 cςteriq; quos allegat Caput. ind. S. 6.n. 6.c q. ct go . Quinimo hoc adeo procedit, ut

tum filia renuncians venire possit si extraneus in eo fuerit institutus,nonis obstante quod in beneficium patris pro se, & haeredibus renuncia uerit , quia ut ipse asserit praeualet praesumptio,ut non censeatur voluisse bona ad extraneum,exclusa filia peruenire, quod quidem nu veritatem contineat cum non sit praesentis speculationis relinquo cogitandum. Sin autem adesset aliqua persona , quae

118쪽

Disputat.

quae ex c5icetii rata mole defuncti ex . a cludere posset renunciantem,tunc noobstante quod ab intestato pater de cederet,excluderetur renuriam, quia vn t praesumptio excludit aliam, I.d 4 3 uur. de resis. in interν. & semper pra ferenda est potentior, ca . lituνas de

Hine bene processisse videtur cons. Menoch. o. ubi licet defecerint descedentes,& testam imam fuerit caducatum, aderat nihilominus frater agnatus, qui ex coniecturata mente do iam cti filiam excludebat ratιone conserinuandae agnationis, cum non minus parentis interlit,ut fratri, quam sibi ipsi, quod conuentum est praestetur, Rurvis

cons. 12 nu. 6. Ol. 3. Siquidem causa deuis renunciationis etiam in fratro agnato,per quem familia c6ser uar

di propagatur principaliter prospicitur,ut expresse tradit Aellebem

43 honori S m moriar defuncti accedit. quando in familia, & agnatione bona conferuantur. per ea,quae refert idem

de iuris ratio suadere videtur, Ut in commodum ficiaris agnati haec etiam substineatur renunciatici. nam eam adhibendam: esse laterpritationem ι46 quae agnari inuet dixit idem A el Iebent se. 7. Vbi pro patruo contra filiam renunciatilem concludere videia

Imo ineas Me rael. aderat nedum eoniectuaim: sed expressa voluntas patris filia in excluclandi. dum in testa. 47 mento exclusa filia fratrem institue orat,ex quo licet nulloae caduco,colli.

gi tamen mentem octo voluntatem fate. tu &comprobatam IEt eadem raticino procedit etiam, cons. PHei, nam lice in casu suo non .

adesset ratio prolis susceptae, nec suis scipiendae, nec adesset dispositioinia

extramum aderaminen ratio agnationi v conseruandae cum Pseenr agria ti su porstites quorum coteinplacione fuerat recepta renuciatao,imo aderat

Lib.

statutum exclusiuum seminarum stan. tibus masculis etiam remotioribus , ut ipsemet late fundat 39. illis autem deficientibus idem mei

Puteus fatetur filiam non obstante renunciatione ex tacita patris volunt

te succedere posse a. num 39. ct seq. Attamen quicquid sit cauendum , tam a Menochio, quam ii Pateo censet 48 Iarim. Pisor.aelib. q. quaest. 6.nu. I 3. o 7. vers P praeterea, ubi agnationis considerationem ad filios tantum, &descendentes esse restringendam,no ad alios agnatos collaterales fatetur, ideoq; non minus filiam esse admi tenda si adsit frater defuncti, veI alius agnatus , quam si nullus extiterit ex Iasone an d. l. inpulario,n. 3 alfirmat,&late compronar num. 61. quia veri ει

milius est quemlibet propriam posteritatem alias anteponere voluisse, nisi expressa esset causa, ut bona in agnatione, & familia conseruentur ; tunc enim nedum filiorum, sed etiam agna torum respectu renunciationem facta videri ex illi at nu. 3 s. allegans P προ lxr.cons. to. & ita etiam contra Menoch. concludit Moon. de νDs nupt aequa I.93.n m. 39or sq. Meνlin de DPLob. 3 tit. .quaest. in . I.

Et licet in casu praesentis disputationis adsit clausula,quod non intelliogatur facta contemplatione familiae,& agnationis,per quam vitetur Princeps pater voluisse agnationem conintemplare,nec eius re pectu renunciationem recipere, & propterea illam habere locum etiam stantibus collateralibus non agnati S. Nihilominus hanc cosiderationem ex huiusmodi clausula minime pollo colligi existimo, nam potius ex ea se menda est consideratio, quod noluerit pater rationi coseruandae agnatio.

nis prospicere, sed quod solummodo habere voluerit respectum ad rationcs rotis susceptae, vel suscipiendae,& adiberam ipsius disponedi potestatem , ideoq; cum descendentes habiles ad succededum deficiant, & nulla dispo-

119쪽

Io. Francisci Marciani

filio laeta suerit in fauorem alterius,

sequitur, quod ex praesumpta,imo exinplessa patris voluntate filia non Ol stante renunciatione succedere pote

rit .

Vel secundo,& certius illa clausula fuit apposita ad tollendam difficuli

tem, qua m faciunt Doctores,ntum renuisciatio ceseatur etiam facta, & recepta 'fauore aliarum filiarum. Secundum 49 enim unam opinionem videtur affμmatiue concludendum, ut late per PLflor. d. s.cR. 6.nu. 8.de latissimh reue-39.n. t 7. se a a.de sic procedit ca Alex. 9.quia aderat coni ctura, quod pater fecerat renunciar unam filiam, & alteram nequaquam,

unde videbatur illam praedilex ise, &consequenter etiam illius respectu a c. cepisse renunciationem ab alia , vi

finem es de Franchis in derifa ... 6. Quod. tamen procedere dixerunt, quando ambae essent maritatae, alias enim non colligeretur necessaria praesumptio praedilectionis: quare non secerit illam renunciare , cum asserri possit alia rario,quia nondum nuptu,& se distinguit idem Alex. d. cons. 29. est Lauν-.de Pinu ubi sep. & tradit in

so lummodo sorore in capillo non ex cicideretur soror renuncians, quia deficit coniectura praedilectionis,& propterea decisio μυια Ioi. non fuit

di contra eam pluries fuit decisum

per S.C.&Regiam Cameram. vii praedictis causis de Venatis, de Surianis,de Fricciis,de Tom alio,& demum de Ataro . in qua soror renuncianssuit admissa una eu sorore in capillo . prout etiam in illa de Suria nisi pro pterea ad tollendum hae dubium fuit apposita haec clausula , quod non intelligatur facta renunciatio fauore familiae; quia tempore renunciationis, nedum aderat Don Franciscus frater habilis tune ad studorum successi nem, sed etiam D. Flauia soror in cupilla,cuius respectu voluit etiam pa ter renunciationem a D. Maria recuperet sed non ad finem ut illa a successione excIuderetur si descendentes

omnes deficerent,prout casus tulit. Hoc autem aperte ostenditur , e

capitulis matrimonialibus ipsius D. Mariae nuper pro parte ipsiusmet Bracciani Ducis, nescio quo consili aut fato in iudicio praesentatis , ubi e

presse legitur pactum huiusmodi tquod casu quo decederet Princeps pater nullis existentibus filiis mala lis tunc dari deberent D. Mariae ultra dotem promissam alii duc. 3o.mil.

in augmentum dotis et in casu autem quo decederet Princeps pater nullis existentibus filiis nec malculis , nec

sceminis,nihil penitus fuit prouisum et ex quibus capitulis colligitur clarissima coniectura,quod Princeps voluerit recipere renunciationem ii D. Maria ad fauorem etiam D.Flauiae sor ris in capillo,& illam praedilexit:quia in casu deficientiae masculoru voluit, quod D. Flauia succederet, & dari deberent D.Mariae in augmentum dotis alii due. 3o .mil. sed in easu quo etiam D. Flauia deficeret nihil prospexit, quia voluit illam ad successionem ad mitti;alias fuisset deletioris conditi nis quando nulli adesset liberi, quam si soli deficerent masculi,quod non est

ullo modo credendum, ut in puncto Iate comprobat, licet in casu renucia tionis a moniali conceptae loquatur . Pacisocia costia prisc. sui.os. l.

120쪽

Disputat. Ottaua.

Et inhoe ea su,quo eIara habemus defuncti voluntatem,parum,aut nulla si est habenda ratio de clausuli S,quaminuis amplissimis in renunciatione a positis, nempe quod sit realis, quod extendatur ad incognita,& etiam rebus in eodem statu non permanentibus, & in omnem casum etiam ab intestato: quia illa restringuntur ad casum, quo pater renunciationem recipiens sic voluerit, expresse disponendo sed si ipse huiusmodi renunciatione talibus clausulis roborata, uti noluerit, expresse, vel tacite illam rem serit,clausulae praedictae ad nihilum deseruient, & illis non obstantibus ad successione vocabitur filia ut superius fundauimus ex Ga DI. Lo reae Medi.

Ex quibus tollitur etiam obiectio de promissione facta principali nomine , & insolidum per Ducem Ariciae

2 virum: n am dum renunciatio non os ficit ipsi D Maiiae renuncianti, nPque ostic cre poterit elus viro etiam priu-cipali nomine obstricto, ut in puncto

Propici ea ex liis omnibus cum ci re demonstratu nexistimem, renunciationcm huiusmodi non fuisse rea. Iem, &abdieatiuam simpliciter, sed

respectu certarum personarum, tam instγecta voluntate renues antis, quam recipientis,neq; in ea, bona seu talia formaliter esse eomprehesa, sequitur quod non extantibus personis, quaru contemplatione fuit facta.& acceptata renunciatio,omnino debuit D.Maria non ob stante renuciatione ad seu-dalem patris sueectionem admitti , stante praecipue a normissima laesione satis vltra dimidiam ex qua renuciatio, quamuis uranaento firmata re- 3 scindi consueuit etiam attenta dispo sitione aecap.quamuis, de pactis in o. de cuius laesio nisi materia late habe tui per Ninavi in Cen stit.In aliquιbat, Lib. i.

nel de pae .nu . clausuia st glossvnis. par. 1.ὰ . IT cum seq.& consequenter facilius in ea possessione in qua pacifice reperitur omni iure conseruanda,& inanirtenendam,& quatenus opus esset immittendam esse dicebamus.

In hac eade causa subtiliter P more seripsit doctissimus, & eloquetissimus

Antonius Caracciolus, nunc Regens meritissimus,& demum Donat. Ant.de

Marinis solidioris doctrinae Iureco fultus in peculiaribus resposis in hac successione impressis ex quibus, quae hie deficiunt addi possunt. Die a . Martii i632. Iunctis Dominis Consiliariis dua- 'rum Aularum cum tribus aliis adiunctis n. undecim,ac facta relatione S. E. in Regali Palatio, absq; tame interue tu Dominorum Regcntium per RegiuConsiliarium ProuenZanum causae Commissarium post longam discus- sonem fuit interpositum decretum , quod detur terminus in petitorio, &interim manu teneatur Ill. Ducissa Ariciae in possessione bonorum seu.dalium.

3 Et cum fuisset reclamatum datis tribus aliis adiunctis v 3. Spectabili , ac doctissimo Regente Rouito, Illust.

D. Ioanu Enrique ZMarchione Campi eximii ingenii viro: ac Ill.D. B ra dino Monta Iuo Marchione S. Iuliani, Regiae Camerae Locumtenente viroconsumatissimo facta iterum relati

ne in Regali Palatio die a . Iulii 163 . fuit dictum bene prouisum subd. diea 7. Ma rtii 163 2. in Banca de Simeone.& ut mihi retulit unus ex volantibus. maior pars votauit etiam pro petitorio

SEARCH

MENU NAVIGATION