장음표시 사용
151쪽
bus,cum frequetiori calculo a Doct ribus Hispanis amplectatur, et a contrariis defendatur.
Sic. n. contra Gregor. Lop. aperte te mait ouarr. i. c. 38 practis. nu. io. versrenio, o iii ante signanus huius nostrae opinionis Os cnditur. Acosta Lusianus in ae quaeR. patr. on pol fol. 13 q.
Latius,& clarius Molinae tib 3 cap.
7.nu. IO. se I I. ubi multum exornat. Mattienet in I. s. tit. 7. lib. I .noua recepit glos .in D. hanc Couar. sententiam uti veriorem sectatur,& compro bat.& iterum glos8. per d. l. o. Tauri, indistincte repraesciation in etiam in linea transuersali in infinitum admissam asserit , & exinde plurimas DD.cotrouersias fuisse rcsccatas assirmat,& idem repetit in L . tu. 8.lib. .glos. I.
nu.is. ubi predictas rationes non bene ruminas Ie Vala . fatetur, & latissime omnibus contrarijs per eum adductis respondet num. 18. 3c faciunt notata
Furer Dia de Mena sibi contrarius in q. 19. nu. 3 2. tradit, quod attenta disipositione l. 4o. Tauri, etiam in linea transuersali datur re prssentatio perpetua in linea primogeniti, & ea finita in linea secundogeniti, de sic de lingulis,ex aperta dispositione dictae legis,& ex ipsa maioratus natura, per quam colligi asserit voluntatem disponentis esse,ut reprς sentatio ultra fratrum filios extendatur Et licet pro contraria parte allegetur in additione ad G . in deei 3. ct 348. viro autem melius
dixerit, ipse videat, qui sibi metipsi pa iram constans existit.
Pariadori etiam contra Gomes reis
praesentationem ultra fratrum filios esse admittendam in linea transuersali
ex . l. o. Tauri dispositione faretur quotidian.d er. 24. num. a. es 3. ubi sic iudicatum in Valli soletano Praetorio, ipso defendente,assirmat, addens Verba Dgii T auri adeo aperte,lateq, Patere,ut in ciuile sit, & insulsum ea ad has ambages adigere,& idem tenuit lib. I. rer. ' ot.c p. i .n 3. in sine. Pal. Molin. Iesulsa etiam professus est in trari .de iust.ct iur. tit.de maiorat. disp. 6 ros l. 1 6sub nu. i 2.vercvtrum aure quo loci asterit ulterioris gradus descendentes,& colla ter ales succedere potius ex propria vocatione, quam repraesentatione, quam tamen virtua-hter inesse ex modo loquendi d. Tauri fatetur: hinc magis in terminis nostris terminantibus1 s. 627 nrem. 8.asseuerat per secundam l. Tauri partu admissam fuisse rcpraesentationem in successione transuersali ultra fratrum
filios subdens hςc verba : vispossessor
maioratus . nec farres,nec defendentes habeat ex fratribus: habeat tamen 'a truos , cst ex alio patruo defuncto natu
maiora adsit filius, vel filia, iste filius, vel
filia reprissentandopatre uum, idest patruum ultimipossessoris,excludet alios patruos mitiores,c, eorumsobolem, & sie decidit in terminis casum nostru : rationem subdit Molin. quia secundat. Tauri pars indistincte de tota line collaterali loquitur, ut quandocuque
pater, avus, proauus, aut atauus alicu
ius, si sui ei sues esset, in maiora tu succederet, & exesusurus esset reliquos, ita filius eius, siue nepos, pronepos, &deinceps repraesentando personam suorum antecessorum, succedent,dcreliquos perinde excludent, sicut excluderent illi, quorum persona repraesentatur, haec Molina. Sequitur etiam expresse Ant. PLehard. super institur. d tib. 3. in iis. de haere . quae ab inieR. defer.d. S. 3 . de r
prae in HisZan.primos ubi num. 2 3. ectier. repraetentationem ex dispositione l. o. T auri admissam asserit in omni bus gradibus , exclusa illorum inter
152쪽
prςtatione,qui legem illam restringui
Adstipulatur his etiam videndus
86.9o.or 9 l. ubi secudam I. Tauri pa tem in omnibus collateralibus utriusque scilicet primi instituentis, & vltimi possessoris Iocurn obtinere, ex multis desendit, & repraesentationem in infinitum,& in omni casu fuisse admis. Iam tradit; di proinde male sensilio
mentis sigillatim respondens a num. 184. i 88. o epidem repetit latissi
vers quoad quastionem ubi sic in Regio
Pinciano,& Grana tensi Praetorio,non
semel, atque iterum, sed pluries tria utroque Senatu iuxta hanc opinione Missinitum, & pronunciatum fulta fatetur,adeo ut nunqua ab ea recedatur.& ita etiam in supremo Castellar Senatu in casu occurrenti illam amplexam vidisse,& communi pragmat,
corum sensu receptam assirmat. Late etiam contra Auendam. tenet Morquech.de disissenonc. 6. ex n. 32.
Et nouissime hanc etiam Coua'. or Molin. de sequacium sententiam am. plexatus est Blasius Robles de Sal doin eius pleno tract.de repraesde signanister tib. a. cap. 24ler tot.or num. T. & Iatius eod. lib. cap. asperior. ubi rationibhus hinc inde ponderatis, pro hac n stra opinione concludit,cotrariis omnibus respondens,& addent.ad Masin.
Ex quibus omnibus non solu communis; ied communissima, & freque n. tiori Doctorum caetu munita, & pIuri. morum Regiorum Senatuum determi. nationibus roborata hare sententia vi. detur, cum pro contraria tres dumta.
xat, qui vere contrariam indistinctε fatetur Doctores numerari possint,qui sunt Gomen. Valasq. 6'Cauau. dum alii, vel diuerso casu,vel sibi ipsis contrarii loquuntur, & pro nostra plus quam
quatuordecim magnς aut horitatis numerantur. Quibus non inconsiderate
addendos in specie hac, de qua agi
dam LTauri partem de collateralibus vltimi possessoris, qui nihilominus descendentes sunt primi instituentis,
loqui censuerunt,ut in illis repraesentatio admittatur in infinitum ultra fra. treS, fratrumque filios. Quinimo idem Ualass. acerrimus contrariae opinionis defensor,stpe tamen hanc nostram opinionem amplecti ex vi,& necessitate veritatis. vel inuitus coactus est, ut superius demonstrauimus & in specie inglos a. nu. P. fatetur,in fideicommii sis,in quibus iure maioratus succeditur, quia veram,& propriam ipsorum maioratuum naturam accipiunt;repraesentatiohem in eis necessario,& perpetuo esse admittendam tam in descendentium, quam in transuersalium successione. & alle
dum est;cum illam tenuerit magis di Dputando quam veraciter discutiendo. t Nec multum etiam negotii facts- sunt, quae ultimo loco contra hanc comunem, & receptam sententiam adducit meranum. Casau. in praedict. Llegati pro Comite de Salinas super fac.
cessione Comitatus de Casuentes, quam inter quast. 762 a num. I q. usque ad. m.I9l.AHeruis, ubi videtur casus Smilis,nam defuncta D. Anna de Silua ultima Oomitissa de Cisuentes ab 'pliberis & fratribus; concurrebant ad eius successionem Comes de Salinas patruus minor,et Dux Pastranae filius D. Rodrici de Silua patrui maioris de.
functi,contra quem Cauali. allegauit. Nam rationes, quibus Cauau.mO-
153쪽
uetur,vel iure non probantur, vel in casu nostro non militant, cu factsi aliter in hoc nostro maioratu se habeat. Mouetur enim in primis Cauau. quia D. RodriqueZ Ducis pater, nunquam habuit ius formatum in praedicta maioratus successione, ex quo tepore eius obitus aderant alii fratres propinquiores,qui debebant succede.
re una cum eorum descendentibus. et consequenter erat spes remota, et in
71 Secundo,sundatur in eo, quod institutor maioratus de Cisuentes vocavit consanguineum maiorem, imo proximiorem maiorem, ex cuius aetatis qualitate excludi repraesentatione praetendit ex coniecturata mente funis datoris,non ob stante d. l. o. Tauri, cuipsa met lex in eius ultima parte limitationem apponat,ibi ,saluos Gra co. D esuuiere dis uelia por etfundadordei mayara so; quod etia ex alijs cla sulis, & coniecturis comprobare nititur,ex quibus metem fundatoris fuisse repraesentatione excludere, contedit. 3 Et ultimo mouetur , quia Maioratus de Cinentes satis ante prolatio. nem LI. O. Tauri fuerat institutus,ita
ut sub illius dispositione includi minime potuerit , cum ad praeterita trani
quia fuerat institutus de bonis dona- tis a Rege, in quibus dispositionem
dictae legis locum minime obtinere posse contendit ex Gamm in decisi74.
Et ad eius corroboranda sententia, quia parum subsistentiae inesse vide. rat, voluit etia inserete quasda allegationes licet no integras Ludou. Molin. quas pro inuictissimo nostro Regia Philippo II. immortalis memoriae co-tra Ducissam Bragantiae super successione Regni Portu galliae exarauit, in quibus contra repraesentationem in linea , & successione collateralium concludere videtur,ut legitur in d. quas. anu. Is r . que adfinem.
3 Etenim his omnibus obiectionibus facillime ex supradictis oecurritur, &primo satis esse, ut quis habeat spem
licet remotam succedendi , quamuis actu non successerit ex verbis eiusdem I. T aaνi,ibi,aunque sus paries ne hvan
Neque magis obstat secunda obiectio, quod vocaverit consanguineum maiorem natu, quia tunc aliquid Obstaculi asscrre posset, quando vocasset maiorem, intelligendo aetate; & sic respiciendo,& considerando aetatis praerogatiuam; sed nullo modo obstaro poterit, quando vocatur maior, respiciendo qua i itatem scilicet primogeniturae, accipiendo maic rem pro primingenito ad differentiam secundo guniti;& ideo non possumus sic indistincthadmittere. hanc coniecturam esse exclusuam reprς sentationis,quia loquCIemur contra expressa verba eiusdem Tauri, quς similiter utitur hoc verbo, mallor,ad disserentiam secundi,& nihilominus eo casu repraesentatione indi
pterea opinio Cauall. non est tuta,&contra eum expresse tenuit ipsemet Vata . quamuis nostrae opinioni con-79 trarius inglos i 7.nu. t 7. cums . quia
maior, & primogenitus idem sunt, ut .ay eg late probat, prout fuit in casu nostro, ubi D. Ioanna fundatrix vocavit maiorem, idest, primogenitu ad differentiam secundogeniti,ucut in praedicta l. o. Tauri legitur: in prς dicto enim maiora tu expresse leguntur haec verba: αue si D. Manaea re con mbre,que renga Myo maiorado, en talcaso quiero. mando, quesacceda ea es emimvoravo su Mo Raro eguis, per quae verba declaratur illud verbum, maior, fore intelligendum pro primo genito ad differentiam secvdogeniti, quo
154쪽
quo tala non dubitatur, quin repraesentatio locum obtineat: precipue cupost primogeniti, siue Maioris morte, vocaverit ipsa fundatrix eius d scendentes , non aurem et lutente, prout erat in casu allegato per Cyuali.
qui verba it Iaie Quiente , intelligit
pro secudogenito, in quo motiuomul tum insistit,sed nihil ad casum nostru . Et licet ipse euitare conetur dispositionem dictae legis ex non nullis coiecturis, quibus ex praesumpta mente institutoris excludi reprςsentationem contendit, nihilominus cum illae deficiant in casu nostro, nocere non pos
sunt; cum alias certum sit, quod si adessent huiusmodi eoiectum no procederet dispositio ae legis, prout in eius vltima parte disponitur , & videmus in non nullis Maiora tibus Hispanis ex
expressa, vel coniecturata mente fundatoris reprςsentationem e sse reiecta, prout in Maiora tu de Lemos obseruat Pariad.quo laedi sesquicent. dis i 8. S.I .n . a. in quo statutum est exclusa repraesentatione , patruum nepoti esse praeserendum.
7 Vltima oppositio, neque militat in
nostro Maiora tu, cum fuerit institutus longe post promulgatione I. O.Tauri,
quae fuit lata sub die 7. Martii isos.
ideo sub ilIius dispositione heiad comprehenditur, quod non erat in Maiora tu de Cis uentes , qui fuerat institutus satis ante in anno rq 1 8. & sic probabili ratione poterat Cauall. defendere,vi dispositio ae legis non trahere tur ad praeterita per cap.D. de costit. licet eriam in hoc casu contrarium doceat Ua .desuccess. creat. S. 27. limis. 3 i .nu. I 8. in .cum leges Tauri,ut plu- .rimum lint declaratoriae, &ide octiati Maiora tibus antea institutis locum illas habere tradidit Molis. ib. 3.c. 6.
Neque etiam ossicit alia ponderatio, quod bona praedicta,& Comitatus de Cifuentes fuerant donata a Rege,
quia illud procedit speciali ratione,ut
Lib. I. M 'in eis locum non habeat rep sentatio,vt post Couar. Aluar. Vaen, Acs. MolimGamm. & alios innumeros latu probauit idem Ualassu. inglos a. anu. 68. 97o.cumseq. cluae omnia defici ut
in casu nostro;& nisi lominus istis pamticularibus rationibus , quibus usus fuit Cauall. in praedicta causa de Cinentes parum refragantibus, contrarium fuisse in illa causa decisum audiui a lanimi ordinis Viro,qui non nulla etiam in illa causa allegasse retulit. 78 Caeterum neque est tanti facienda
doctrina eiusdem Caualc in praefataia allegatione, in qua, ut causae potius non veritati inseruiret, ita allegauit,
quanti est facienda in qu stionibus, in quibus soIa veritas indaganda proponitur,&discutitur. Ipsemet igitur in praedicta qua'. 76a .multis in locis hac nostram veram opinionem professus est,&signanternu. 93. O sq. ubi post constitutam generalem regulam rein praesentationem s. in linea colla terati ultra tertium gradum non esse admit- tedam ex Laathloti fratres. C.de legis. lared. illam statim limitat nisi tractetur de successione Maioratus,tuc. n. in
infinitu proludi ex dispositione dI o.
Tauri amrmat,& iter v n. i 8. se r9.alscuerat per aelegem: in omni casu reprae setationem esse admissam,etia in linea colla terati siue consideremus persona
primi fundatoris, siue ultimi posse si
ris, siue utriusque, & hanc opinionem,
tam in consul edo , quana in iudicando esse se quedam coeludit, illamque ampliat in anniuersariis, & cappcllanijs,
ubi sic iudica tum ipso destiadente nae. 2I .cta . fatetur,adeo, ut potius inter nostrs opinionis DD. & assertores numerandus videatur. Neque demu obstare poterit allegatio Luae Molin. quam ipse Cauali. ad. duxit, quo ita a priter qua quod, ex professo contrarium scripsit in eius commentarijs de His . primo. Dc. cit.υbi cum pro veritate tantum scriberet,veritatem professus est;nihilominus in d. allegat. particulari ratione usus suit; M ageba-
155쪽
agcbatur enim ibidem de successione Regni Portu galliae, & eertum est in eo ς Regno dispositionem I. T. ι locum
minimc obtinere, sed ius commune, Ut tradit etiam Aguir in apolog flar. 3. n .ue imo meo Regno repraesentatio omnino cxcluditur ex particula-8o ti lege illius Regni, quam Mentalem appellant,& inuiolabiliter ibidem sem
8i dispositione Regem nostrum Philip .pum obtinuisse Regnum Portu galliae,
cxclusa reprς sentatione fatetur: non
mirum igitur si Molin. in illo ea su suo cessionis Regni Portugalliae contra re praesentationem allegauerit mira te minos I. O. Tauri,*dae ad illius Lusita. ni Regni successionem minime pertinebar, prout ipsemet in fine praedictae
le loquitur in terminis d. I. Tauri, quae ad illum casum non pertinet, & se remittit tractandum de materia d. legis innu. 92. qui numerus in praedictis allegationibus per Cruau. transcriptis deficere videtur, ita vino integrae dici possint.& ex his allegatio Moling ne dii contraria, sed nostrae opinioni fauens potius videtur. 8 i Uetum enim vero, parum quidem egere argumentis pro hac contraria opinione refellenda existimo , dum praeter rationes solidissimas superius adductas, & Doctores numero,&authoritate dignissime praeserendos, habemus etiam legem specialem,& indiuiduam, quae casum expresse decidit, di omnes prorsus dissicultates euertit. Affertur enim uouella inuictissimi,de
sanctissimi nominis Regis Philippi III.
Pragmaticafanctio, aedita Madritii in anno 16i I. cuius verba hic inserere libuit.
156쪽
stiιucion Alios in no es que et fundador iere despueso ei contraνio, y manda . do, que nos succeda por representacios, expressando clara y lettera ente. qae para elis basen presumtriones, ar-
Per hac enim Pragmaticam, & Regiam sanctionem. quam ad litterari
refert Cainu.lib. q. quotidiam eont m. cap. 6.ame nu. 83.& de ea mentionem etiam facit Robles lib. I. cap. 29.nu. 23.
clara, & aperta colligitur decision strae quaestionis : dum enim voluit. quod succedatur per repraesentatione in omnibus casibus, teporibus,tineis,& personis tam in successione descen- dctium,quam collateralium tam vitina i possessoris,quam primi fundatoris, nulla remanet amplius occasio dubi tandi, quin per hanc legem fuerit nostra opinio confirmata, ut repraesent
tio per legem Tauri, concessa dicatur in linea transuersali , absque gradus restrictione, in infinitum tam in desce. dentibus a fratre,quam sorore, Vel patruo,vel avunculo, siue quolibet alio consanguineo vltimi possessoris;& sic.
quod Dux Magdaloni filius amitς pri.
mogeniis prςmortuae per repraesentationem succedat ultimo maioratus
possessori, exclusa Principissa Caspuliam ita tertiogenita.
83 Remanet solummodo, vi obiectioni, quae ex hac lege fieri potest occiirra-
mus: praedictam scilicet Pragmaticam loqui in Maioratibus, qui deinceps
in futurum instituerentur, ut expressa illius verba innuunt, ibi, declaramos,yman mos , que en Iasuccession de os Marorauos , que de aqm adelante se hiZieν de ideo non posse eius dispositionem trahi ad praeterita , &consequenter ad decisione huiusmodi Maioratus de Paceco , instituti in anno i 38o. loge ante editionem dicis pragmaticae . ex dispositione textus ind.
Sed huic obiectioni ad saturitatem
satisfacit idem Camuaesib. q. cap. Iv.anu. 8 I. aYDem,cuius quidem rationes cum longe . lateq. protrahantur, ad duas tantum restringe das censuimus. 84 Haec etenim Pragmatica sanctis, duo facit, unum simpliciter enarrare, et clarius declarare id,quod antea decisum per dictas leges Paraitarum orTauri fucrat, alterum de nouo inducere,et emendare id, quod decisum antea praecise non erat. vel male intel
Narrat enim in principio, quod per
d.l Ao. Tauri admittebatur repraesentatio,iam in linea descendentiu , quam transuersalium, et per eam praeserebatur nepos,seu alius descendens, representando personam patris, ibileν te ter go. de Iarbrahas en ia Cis adde Toro, se mando, que en ta successon delos Mayerargos, assa ὰ Ios ascenaeuures, como is os transuersales, a que Miso
mayora o si rixasse hyo, . ni to, ὸ drisendiente legitimo , estor tales seprefi riessen albi o fetundo, y represent sentaspersonos deos ρadres ; ex quibus verbis satis aperte declarauit dispositum in prima parte legis Tauri, circa successionem descendentium fui . etiam dispositum, et locum obtiner quoad secundam partem , circa su cessionem transuersalium, cum retatendo hic dispositionem dictae legis,
unica oratione complexa fuit Utramque successionem; directam scilicet,et M a Glia.
157쪽
obliquam dicendo,as a Ios ascendie .us, como a los transuersales, & in viri. que u iam, & eandem determinati nem enarrauit, ut scilicet per repta sentationem succedatur in infinitum; quod non parum comprobat opinio nem, quam supra nu. I S. crseq. retulimus scilicet ut dispositum in prima
parte censeatur etiam determinatum in secunda. In hac autem parte, ubi de reprςsentationis admissione agoba.
tur,nullum adfuisse dubium refert hec Pragmatica, ubdit deinde, quod cum in postrema eiusdem L Tauri parte fuisset limitata prςdicta regula admittendae repraesentationis indistincte, &in infinitum in casu quo aliter disponenti visum fuisset, addendo illa verba: saluo se Gya cosa e fluuiere despue-
mos que se guarde tu vota rad delqueprimeroosnstitvo γ non nullas ex illis verbis fuisse ortas, & excitatas lites,& controuersias, circa interpretationem voluntatis disponentis in casu reiiciendae reprςsentationis, quae etiae x coiecturis, & praesumptionibus d sumi, & colligi posse contendebatur; hinc alii reprae setationem excludi voluerunt ex coniecturata mente funda-8s toris,ex vocatione filii maioris natu, alii ex vocatione proximorum, ut per Caua se Vala . ubifup. alii ex vocatione superstitis tempore mortis, pr
alii ex aliis, & si nil ibus coniecturis; hinc lites,iurgia,& controuersias exoriri dixit Pragmatica, quae per ι. Tais inedum decilς minime videbatur; imo ex ea vires sumere,& causam habere
86 Ideo Regia lex volens illas dirime.
re,& resecare, mandauit, vi indisti cte,de in omni casu, semper repraesemtatio admitteretur, nisi contrarium fundator voluisset,idque non per c iecturas,& praesumptiones,sed verbis claris,& litteralibus, adeo ut nisi disponens dixerit nolle representatione in tali casu Iocum obtinere, illa nihilominus noli obstantibus quibusvis cO- recturis admittenda sit. Et propterea dicta lex duo secit, unum declarare.& indistincte referrU,qubdantea per dictam legem dccisuerat,alter u decidere de nouo id, quod per dictam legem specialiter no sue.
8 Quod igitur attinet ad primam partem circa reprςsentationis admissio. nem, Pragmatica nihil noui induxit. , quia reprς sentationem per dictam legem Tauνι, omnino, & in omni casu
admissam fuisse supposuit, neque super hoc oriri posse aliquod probabile
dubium cogitauit: non enim dixit hae pragmaιicis, nolido diuefas duris en admisi Ia νγνesentacion en torisus cassos,tiempos lineas,' personast, sed bene excitari consueuisse dubia a firmauit, de hauerse dicho, saluo se atra cosa estauieνe dis asa por et fundaδεν deIMso et i & consequenter super illa parte, super qua dubia non oriebantur, nihil noui lex ista inducere voluit, sed solummodo id, quod antea per legem Tauri dispositum erat licet non ita explicith clarius enarrare. In secunda autem parte super qua dubia
excitabatur circa reprς sentationis exclusionem ex coniecturata mente di sponentis , quae per legem Tauri non erant determinata, noua disposition sanciuit , & prouidit, ut dii ficultates omnino resecaret; & ideo partim declarativa,partim vero noui iuris inductiva,haec nouella Regis Pragmatis videtur.
88 Hinc infertur verba illa Pragmati-σς, ibi,que de aqui adelante se biraeum
non ad omnia per Pragmaticam enaserata referri debere, sed tantum ad illa Partem,quae noua dispositione, & determinatione indigebat. scilicet circa litteralem , & specificam repraesenta tionis exclusionem, vi deinceps respe'ctu futurorum Maioratuum, numquam excludatur repraesentatio, nis specis
158쪽
sice,& litteraliter fuerit per fundato. rem ordinatum, o que para elis basten
por precisas, Iarasy euidetes, quesean de ideo non possunt, nec debent refer
ri ad primam partem legis, in qua de
admissione repraesentationis agebatur, quia in ea lex nil noui inducebat, sed tantum referebat id, quod antea indistincte per legem Taura fuisse dispositum, supponebat, ut late ad propositum tradit Castia. d. cap. S6. num. 9t .versnon inquam.
Hoc autem, quod diximus clare indicant verba eiusdem Pragmaticς, ibi, floria qual declaramos . I mandamos, verbum enim illud ,declaramos,ad prima uam eius partem declarativam refertur, verbum vero.mandumos, ad de
cisiuam, & noui iuris inductivam tribuitura Clarius etiam lioc explicat sequentia verba,ibi, declaramos, ' mandamos,
que en Docession de os Ma ora os. Ocar.seguarde is despuem en las Gehas lues de Partida , a Toro , ergo erat id iam decisu in per dictas leges Panitarum , O Tauri, alias non dixisset ess
seruandum dispositum per ipsas leges, sed bene illud, quod nouiter per ipsam Pragmaticar disponebatur, subdit deinde e nunciando & magis clare reserendo, & declarando illud, quod antea per dictas leges fuerat dispositum ,1 se succe per representacion enudos Ios casos, i lepos. lineas, ypersonas, O eat. de ita quo ad hanc partem, quae de admitte da repraesentatione loquebatur,nihil noui induxit, nec inducere
Voluit , cum iam per dictas leges id saltem virtualiter sancitum fuisse praesupponeret, sed solum illud indistincte
obseruari mandauit a quo vero ad aliam partem, quae de reiicienda repraesentatione ex coniecturata mente fundatoris loquebatur, nouum ius inducere voluit, cum per prius nihil super ea sancitum foret, & dubia quotidie excitabantur. Attamen quatcnus sine veritatis Lib. ι.
praeiudicio dicere velimus , ad sui aliquod dubium, etiam attenta dispositione legis Tauri, circa admissionem repraesentationis indistincte, & in in finitum; certum est illud per hanc nouam sanctionem fuisse sublatum , illamq; locum sibi etiam vindicare quoad praeterita. 89 Quoniam multum interest , an lex .
noua sit declaratoria , an vero correctoria legis antiquae e correctoria
enim,& noui iuris inductilia de sui natura ad praeterita non trahitur, sed futuris tantum prouidet dicto ca'. '. de constitui. latissime Carrin I. Tufruus poct alios in titur. L. corius tqq. se Ιε S.
declaratim vero ad prςterita negotiarc trotrahitur,ut post Aretis. in. LGaD s, g. etiamsi parente, col. i de liber.o posthum. O Dee. o Felyn. caeterosque Canonsas in dicto c. fisa tradit Sur . . decisas. nu. 5. Matthiens in t ytit. t o. glos i 6 n. r. lib. V q. desuccesscreat. S. i 8.ὰ nu. 27I.Collant. in tragmat.fru
ment. lib. cap. 8 fol. 171 . Morc in tit. e
legia. quest. i. nu. i t. osq. & latissime post alios Cam d. cap. 6. nu. ου 8. circa medium. nam declaratio nihil de nouo
facit,nec addit nec disponit, sed quod antea dispositum erat detegit, di noluncit, haeredes patam, Ssedctsi notum, .de testa l. adeo S cu quis,in fis acqu.
quel inc si unquam, in verb. liberis a
9o Et ideo dixerunt omnes legem declaratoriam trahi ad praeterita , &operari etiam in praeiudicium tertii,si declaratio facta fuerit circa rem dubiam, exponendo quod dubium erat. secus vero si perimendo, aut destruendo, quod erat certum, di clarum; &propterea cum in casu nostro admittere velimus, citra tam c veritatis praeiudiciu adfuisse aliquod dubium circa interpretationem l.Tauri, an scilicet ex ea admitteretur repraesentatio indistincte in successionem transueris salium: certe dum per hanc Pragma
159쪽
ιieam nihil super hoc suerit de nouo inductum, sed tantum dispositum semuandam esse dispositionem d. l. Tauri, illam clarius explicando, approbando opinionem , quae repraesentationi fauebat, & ad tollendum dubium: quis unquam dicere poterit hanc Pragmaticam ad praeteria non esse trahe dam, dum declarativa tantum esse videatur' in hac parte legis veteris Θ ex late dictis per Barbosm flos dotem nu. si T. feqsolui. matrim. post Bologneti. ibidemnu. 2 3 q. ct in nostiis terminis Castili.
9I Gaeterum quatenus praedictis non obstantibus concedere omnino velimus, verba illa Pragmaticae, que de a qui adelante se hietteren,referri debere ad utramque partem de larativam,
scilicet , & noui iuris inductivam , &proinde non posse dispositionem istius
Pragmatici,chramuis declarativam ad
praeterita porrigi: nihilominus id pos sci intelligi in vim legis; sed nullo modo cui tari posset, quin saltem ad praeterita in vim rationis ex quadam necessitate trahi dc beat, alias repugnaret naturae ipsius declarationis , quae praeterita quoque respicit, ut optimc tradit ipsemet Dec. in d. cap . de consit ut . sub nu.i3. ubi asserit in t crininis, quod lex quamuis declarativa, non tamen trahitur ad praeterita , quando de
contraria voluntate conditoris constat, subdit deinde, quod si esset proprie declarativa, cx idemptitate rationis videtur ex quadam necessitate ad praeterita est e trahenda, ne continere perplexitatem videatur, ut scilicet sit declarativa. & ad praeterita non porrigatur, clarius idem voluit Felin.ibidemnia. 8 or Barsos in d l.post dotem, nu q7. O 48.fiat. matrim. yi Hoc autem satis corroboratur ex eo sideratione, quam facit ad hoc Criirili. cap. I 6.nu. 9 3. dum a s serit, quod dum conditores Hag Pragmaticae hac opinionem admittentem indistincte repraesentationem in omni casu ap. probare maluerunt : certe non ex alia ratione id euenire potuit , nisi quia probabilior,& melioribus rationibus,& authoritatibus sulcita eis visa fuerit: ideo post dictam sanctionem maioris non minoris aut horitatis ipsa opinio apud omnes in causarum decisionibus h ibenda erit, alias non minimum sequeretur absurdum, quod inducta ad augendam opinionem, quae
antea etiam praeualebat, detrimetum.& diminutionem inducerent contra regu la m . a milite cum concor ab Irb. S. I . .de milis .isam. O l. ligata inutilii rΤde legat. l.
93 Idclico loec nostra opinio, quae per Principem uti verior , & probabilior recepta fuit.& in vim legis seruati tu Dis, satis amplectenda in causarum decisionibus esse videtur: exe inplu enim Principis qui eam amplexus fuit, satisci iam mouere debet, ad tex. in cap. in causis, e re iudic. & notat Felin. in rabr. de rescript. ubi etiam Dec. in prino. Surae.ροιιme in cθU. IS . nu.
Quinimo temerarium esset, ut ita dicain conflictu opinionum , hanc partem, quam Princeps legem condendo am-picxus fuit deserere, & contra eam iudicare,& occurrentes casus dissinire. Et propterea in vim rationis, exem pli,& authoritatis, adeo ad praeterita quoque negotia vigere dixit Castili. nu. 94.rn D. Vt absque maximo peri culo non possint aliter negotia praeterita terminari; praecipue cum non alia militaret ratio tempore Pragmaticae. quam antea militabat, nec in aliquo variata videatur. Etenim in praedicta pragmatica expresse cauetur damnaia.& inconuenientia, non ex eo orta esse, quod repraesentatio indistincte in omni casu admitteretur, sed potius ex co-trari se,ex eo scilicet, quod non admittenda contendebatur sub pretextu,&saepe fallaci, quod aliud dispositum a
fundatore diceretur,cli sorsan dispositum non effet, ideoq; eadem militante 9 ratione legem noua in , etiam ad prae terita referri magis ex vi comprehen- sua
160쪽
sua,qua extensiua, dixerunt post alios
Ideoq; ex his omnibus opinionem nostram , quae repraesentationem ex dispositione l. o. Tauri indistincte,&in infinitum in omnibus casibus, tam in linea descendentium , quam transuersilium admittit veriorem, & receptiorem, & melioribus rationibus,&authoritatibus, imo legum sanctionibus munitam, ipsamq; tam in consule-do, quam in iudicado amplectendam necessario dixi. Tiasmissis his allegationibus Hispaniam fuit secundum illas iudicatu,& immissus Dux Magdaloni in posses.sionem Maioratus prs dicti,in qua adhuc pacifice existit. SUMMARIUM.
a Subhastaιio omnium creditorum sp thecas resoluit... Ideoqsecurum reddit emptore ... Ne alto quin a publicis venditionibus homines arceantur. . . Sed contrarium,vide nu. 3 .ct 33.
omnis ιollitur obtigatio. . . Vel quando iure credisoris amerioris pignus distrahitur. Creditor, Harimatq; rem sub pignore accFit,videtur ex pacto, vel legis di.
θυ=Dionesibi data facultas illa,
distrahendi. 6 Pignori ιure creditoris anterioris di. fracto aliorum posteriorum lapothe-
eas resolui non ambigitur. Resoluto iure datoras,ras etiam acceptoris resolui oporter. 8 Secundus creditor emptorem a primo creditore cosam habcntem hnoth
caria molestare neqπit. . . Sed contraposteriores quibus pro-rium solutum asseritur agere valebit. 9 Ius offerendi cotra emptorem, qui a pri
mo creditore rem comparauis minime conceditur.
x o Debitore pignus distrahente, emptor neque a iure ogerendi tutus erit, etia relict primo creditori persoluatur. Ir Debitor vendendo,rem Vsim cumi a causa transfert, etiamsi primo creditori rem illam alienaverit , vel Iudex tui adiudicauerit. I a Creditor potius pignoris tuendi causa,
quam dominium obtinendi, rem ac .fκirere videtur.
3 Emptor securitatis beneficium non obtinebit etiamsi a primo credIIore rem emeris,cui res illa ab iis delirore di- fracta fuit.
. . Non enim uti creditor ,sed uti dominus vendidisse videtur. 14 Secudus creditor quamuis a primo creditore pignus emerit , securitatem tamen mιnime ollinebit... tauia nedum a posterioresed ab ipsemet debitore i osserri poterit.
Is Securitas emptoris ex eo tantum perit,s a primo creditore exfacultates bi a lege attributa res ipsa distrahatur. 16 Pignore secundo creditore instante ve-dito hipotheca primi non tollitur, nisi ex pretio primus d mittatur. 17 Dominium cum sua causa,cthapotheca Iransit. i8 Textus in l. i. ff. de distract. pign. δε-
ly Negus antii doctrina de pignoribus
discutitur. ao Textus in l. a Diuo Pio S. sed & illud, is de re iudicata eplicatur. at In venditione facienda in causam iudicati subhauatio necessario requia
a a Vendisi acta a Iudice idem es, a iab ipso debitore fiat. 2 3 Facrum Iudicis dicitur I actum partis. 2 Annae doctrina in allegat. 3 6. cuti