장음표시 사용
191쪽
i I scripsit Iasis aec centurio, coI. 3 . ut scilicet peculium ideo dicatur seruo legatum, quia seruus centum dare depeculio damnabatur haeredibus, non aliis: cum igitur de peculio centum tantum apud haeredes esse voluerit, non obscure innui videtur reIiquum apud seruum remanere voluisset cui non parum iuuat eiusdem textus littera, dum dicit testatorem voluisse eum retinere peculium, quasi seruum reliquum peculii retinere posse videatur, ex quo tantum dumtaxat ex
eo voluit iraeredibus inferri, quibus totum peculium alias debitum fuisset
Ex hoe intellectu . qui spernendus
aliter non est.& eum sequitur Coc.iun. in L Lcen urio, o in Licum ius, cum plurimum satisfacere videatur liter ,
illud colligi videtur, quod quando Vltra gravamen, alia coniectura voluntatis disponentis appareat, iniuncto deinde gravamine, expresse tunc legatum dicendum sit. ra Attamen videtur, quod Vlpian. non in hoc specialiter suam fundauerit se-tentiam, sed in eo tantum,quod de peculio eum auferat centum inferre, nec
dixit, neque replicauit haeredibus; si enim super hoc decisionis rationem fundare voluisset, verbum, hςredibus, repetere non piguissct: non videtur igitur haec fu amentalis ratio decisionis, ideoq; non audent repetentes libere illum ad mictere. Socco tamen iun. in d. I. cum fias-fam. ad apparatum gloss. in a. conclusuum. t 7.& proprie num. 2 3 .pro deis sione huius intellectus huic considerationi occurrit, dicens omnino subintelligi debere verbum , Hredibus, alioquin Iureconsultus non bene se mana gravaminis referret, prout referre intendit: Attamen hoc quatenus
ad micteremus, ita quod subintelligi deberet verbiam, haredibus, non per hoc sequitur super illo verbo subintellecto rationem decidendi Vlpian. statuc re voluisse; sed bene super eo, quod specialiter expressit. Quinimo
tantum abest, ouod super verbo, haredibus, subintellecto se fundare voluerit, sed tantum super eo, quod de peculio iussu fuerat centum inferre, ut cum
in narratione casus nihil de hoc dixisset, sed bene de haeredibus mentione fecisset, dum tamen decidendi rati nem astruere voluit, expressit illud, quod in narratione omiserat, scilicet, quia de peculio centam dare iussus furirat; uasi hoc esset illud substantiale , super quo fundabatur decisio, de finalis decidendi ratio. Alium intellectu excogitauit Euis.
quem tamen reseri, & reiicit Socc. Iun. rq in aec cum filius m.sub num. 22. qui proinde n. in ae centurio,n. 3 3. alium adaptauit, sumendo ex omniabus aliquid, & simul coniungendo, quasi multa simul iuncta, quae perseo
non suificerent, hanc vocationem inducat. Dispositionem igitur d.S .mte dum, ideo procedere asserit,quia de mculis tu erat centum inferre, quod peculium ne dum sequi soleat seruum, sed etiam in eius administratione est: Quae quidem cosiderationes licet a dis sint in casu illius textus, non tamen super his fundatur deciso,sed tantum ex eo, quod de peculio centum dare ius furfuerat. Vnde tam is,quam alii per caeteros excogitati eandem videntur pati dissicuItatem. Propterea, ut verum fatear, nescio
ad quid tantum ingenia defatigare in
excogitanda decidendi ratione,dum illam expressam habemus ab eodem Ulpiano, illius Iegis authore, scilicet, . quia depeculio iusserat centum inferre, de ideo, ut dicebamus, dissicultas co sistit in concordando textum is d. l. caab eo, qui videtur aliquo modo codr rius; non autem in investiganda ratio. ne decidendi in S.interdum,quae clara,& indubitata est. is Remanet igitur intellectus Rauoli
licet quod quando quis grauatur albquod dare de re certa testatoris, dic,
192쪽
tur honoratus,& vocatus ad illam, per
necessarium antecedens, quam etiam intelligentiam tradidit idem Rau. ιn l. cum tale,&υti . cond. o demonstridi eam comuniter per modernos italiae Doctores approbatam, de canoni-Zatam dixit Socco. o. iu dict. cum stius, Iaso Socc.iun.in d. centurio, licet ambo deinde illam improbent, &praecipue socc. Din. in dict. Leum filius,
ex duobus. Plimo, cl. ita li lcgatum cens cretur factum pernoccisarium antecedens, sequeretur, quod satis esset,si in illis centum dumtaxat, in quibus grauabatur, censeretur honia ratus, non autem in toto pec ullo. Sc-cundo, quia dum grauauit dare centum,etiam quod non dixisset de peculio, imo etiam quod non dicercturca hoc,legatum peculium,iaeque illa cinium; potuisset tamen scrutas illa centum de poculio solucio causa conditionis implendae, per text. - l. 3. S. vlt . de convit.causdat. et t. φ ps7Fyin. Udesar.uber. unde non sequitur,quod
per necessarium antecedens couetur
legatum relictum, tum poterat grauamen soluero de eodem peculio lcge permictente, causa conditionis implenda . Nihilominus dicimus nos licet inter minimos Iureconsultos , intellectu 16 Bamis non simpliciter versari in hoc supposito necessarii antecedentis, sed coniunctim etiam fundari in coniecturata me te disponctis; quasi ex gravamine de re ipsa testatoris legatario in tu iacto, eliciatur coniectura voluissere illam legare: quod quidc etiam innuere videtur Ulpian. in aeg.interdum, is prisc. d um dixit: Interdum et si non sit legatum peculium amen Hurfuerist
Iegatum accrpitur, & ibi,resatorem ira voluisse interpretamur,ex eo quia iusse-νat deperatio centum inferre. quasi e x
hoc quod de peculio grauauerit, Praesumatur, di eliciatur coniectura voluisse peculium legare. t Et ex his refelluntur opposita per Soccin. iun. alios & primum licet sufLib. I.
ficeret, ad inducendum necessarium antecedens, ut illa centum, in quibus fuerat grauatus , cens crentur solet in relicta, hoc tamen non procedit quando aliter de disponotis volutate costaret, etia per coniecimas, ut puta quando de illa re iuberetur dare: neque obitat tecundum. quin imo illud ret GDquetur in contrarium, cum magis faueat nosti s opinioni. Et cnim licci posset seruus illa centum de pecunia lolucre causa cono itionis i: inplendς.qua-uis hoc a te istatote non suill cr ordi: a-tum;nihilominus du in eo casia ara cη-
pressit, velle sciliccide puculio cc nisi
inferri, magis eniXam voluntate ULC-dit voluisse peculiu telinquere, du zκ- presse de illo grauauit centu soluere, ideoq: Barioli opinio in coniecturatanacte dispone tis iandatur, quae ex illo graua in incolicitur, ut optime tradit
in hoc proposito C hal videndus in
conf93. n. i i. ubi expresic dicit, grau. . me inducere praesumptio ne Volutatis testatoris, & multo magis quando ex alijs adminiculis h*c coniectura voluntatis coadiuuari poterit, ut put
quando filii grauat i, sunt etiam politi
in conditione, vel alias vocati, ut docet etiam Ea νι in d. I centurio, & sc i n-telligit idem Crpha ubifur a nu. 1 6.
ide C hal cotra Iason. de alios,quibus sigillati in re si sidet,& sibimet ipsis co-trarios esse oliendit, & cuia sequitur doctissimus Decian in confqq. n . I I.
Neque contra hanc Barioli intelligentiam quicquam refragatur tot in i 8 d.l ab eo, C.desdeicem. qui videtur cledirecto contrarius mam non est ita; loquitur enim iratus ille generaliter, &inde lini te,diuem non honoro grauarc
nonpossum,puta si grauauerim Titiu videt centum Cato, absque alia explicatione; sed in casu d. S. interdum non grauatur simpliciter seruus dare cem tum haeredibus,sed de peculio: ex quo P a ori-
193쪽
Oritur coniectura, quod voluerit seruo peculium relinquere,prout in casu nostro, ubi de seu tibus fundi Perani grauauit haeredes donatariorum date frumentum,& oleum sorori Eteonore, di ideo non videntur texrus inter se contrarii, sed quasi unus apponere limitationem ad regulam alterius.Non mirum igitur, si glos tam in d. Lab eo,
quam in S. ιnterdum, hos textus pro contrarijs non alleget', quia te ver non sunt. Propterea Aretin. in rict.I. centaerio, num .i s. in . clarius hoc explicans, docet L ab eo procedere,quando grauatur quis praestare certam quantitatem in genere,vel rem,quae non sit in patri monio testatoris, tunc enim non intelligitur ex huiusmodi onere vocatus, & honoratus, secus Vero quando grauatur praestare rem seu partem
rei quae sit in patrimonio disponentis, nam impossibile tunc est, quod a grauato praestetur, nisi si honoratus, &vocatus,& procedet reret. in crinis. g.intersum, Τ de pecu legat. quam etiaintelligentiam dat Castr. in consa 63. num. 2.ver nec obseat 3lia lex ab eo, volum. a. & comprobat, & defendit ab
omnibus contrariis Ruis. in cons it . num. 9 volum. 2. & ante Aretinum docuisse Bariolum inquit in I. ex hac scriptura, de donat. sequit tir Grabald. interrans. Porti, cons o. Hieronym.Zancha
33. praecipue quando ultra graua men aliud adest adminiculum volum talis disponentis declarativum,& late Petra de fideicommiss quaest. I. an . 72. cumseqq. ubi alias coniecturas adduiscit,ex quibus iniunctu gravamen, vocationem inducit, utputa alienationis prohibitione, familis c 5 sideratione,&similes, prout cita cosiderauit C phal. in cens S 29. num. 3 .ct seq. &post i
numeros hanc etiam amplectitur 6. regrω .art. D. num. 7o 8. Vbi opinionum Barioli veriorc dixit, & ratione, sue intellectum , ad textam in d. Labeo ex Arctino approbat. Cum igitur in casu nostro nedum
gravamen habeamus iniunctum Liuiae,eiusque haeredibus praestandi frumentum de fructibus fundi, ita ut videatur casus expressus in . S. interis, ex quo gravamine,coniectura volun talis elicitur, ex C phal. m d. consit. 93.
sed alias etiam coniecturas habemus, ut alienandi prohibitionem, item fi deicommissum in testamento in beneficium haeredum Liuiae in alijs bonis stabilibus, ut inferius obseruabimus,& constitutum ad fauorem praedictorii haeredum, illos expresse donatarios nominando . sequitur illos express Evocasse, ita ut ne dum iure transmiis nis, sed proprio ad hunc fundum donatum venire valeant.
Neque multum restagatur alia ad uersis partis obiectio: quod quatenus ex praedicto gravamine praesumerentur haeredes vocati . hoc esset intelli. gendum, quatenus ad ipsos fidei commissum deferretur, & in ipso fudo suci cederent, quasi gradatim, & ordinia successivo vocati, & sic postquam in singulis ipsorum, effectus donationis
asserit hoc debere intelligi in sensu:
composito, non alternatiue, & consequenter quatenus ius esset quaesitum Liuiae, non autem disiunctive. 19 Quoniam Iain. ct Menock. non di. cunt id, pro quo allegantur, sed tantuquod intelligitur haeres vocatus tria portione patri relicta, non autem vi luccedat patruo, contra quod tenet ipsemet Menoch. m. 9 7. in D. dc insuper loquuntur in actibus vltimae volu . tatis, in quibus regulariter legatum iconditionale non transmictitur, sed iis contractibus secus est; illa enim spei; implendae coditionis ad haeredes tra. sit, unde cum conditio impletur posἰ
194쪽
Dispritat. Decima quarta. II 3
substituti mortcm, veniunt haeredes nedum iure transmissionis, scdiuro proprio, ex quo expresse fuerunt vocati h redes; etenim non ex hoc quod haeredes venirent gradatim, & quatenus, & postqua in ius donationis post Liuiam successerint, dicendum erit illos non venire uti expressc vocatos,
di iure proprio; haec enim conseque intia non sequitur, alioquin nunquam haeredes quamuis expressissime vocati iure proprio venire possent, quod est absurdum, ut dicunt omnes ab eodem Menoch. relati L praesumpi. O I. n . 87. is prisc.ao Peregrin. autem in Har. I r. num, eto.
loquitur iuxta terminos Alciat. ind. 0 I3. quem allegat: Alciat. aut mloquitur,quando aderat expressa conditio, si Michael superuixerit Petro;
unde licet dixisset donator, quod donabat expresse Michaeli, Scius haeredibus: quia tamen addiderar expressam conditionem, ii Michael lupotui-xisset Petro, qua uis haeredes Michae Iis fuissent expresse vocati, nihilominus quia defecit illa conditio, ex quo
Michael non superuixit Petro, non poterant venire haeredes eius, nec iure trasmissionis, nec iure proprio, etiaexpressissime vocari ex defectu conditionis r sed si conditio non defecisset, ut fuit in casu nostro , quia Marius absque filiis decessit, non procederent dicta per Peregrin. quia tunc haeredesne dum iure transmissionis, sed iuro
proprio venire possent, ut ultra Me. noch.vbisupra, refert etiam Paris 1 a
Remanet ut ultimae oppositioni exaduerso propositae satisfaciamus; nullam scilicet habendam esse rationem de renunciatione facta per Liuiam in beneficium Poli carpi patris, tempore quo Alphonso Saraceno nupsit, & ex pluribus illam cessare dicebamuS. a i Et primo,praeterquam quod renunciatib non fuit generalis, nulla enim in ea fit mentio de bonis fraternis,
Lib. I prout iam erat fundus Peranus,ex d natione Mario fratri consecta , &cxclausulis constituti,& re tutionis usus-
fructus,ad text. in Linterdum ubi Barr.
.de acqu.ptifor l. quisquis, C.de donat. unde oportebat de fraternis bonis
mentionem facere, ut ad illa renunciatio, quς stricti iuris eit,extendi pos
nunciatio respicere, nec includere bona donata ipsim et Liuiae renunciantia Poli carpo patre, in cuius benc fictu facta fuerat renunciatio; esset enim inuerisimile,ut eadem bona, quae pater antea specifice donauerat filiae, eiusq; haeredibus, voluerit deinde idepater per generalem ren unciationem te habere,& non minbiam contineret
contrarietatem,&repugnantiam,quae non praesumitur, argumento cap.inter
dilectos,ver arerum, ubi DD. de fide instrument. Eart. in I. . S.Dem quasi si .de condit. indebit. sicut nec mutatio voluntatis, eum qui .de probat. specialis enim mentio necessaria erat, &retrocessio donationis, alioquin rc- nunciatio quantumuis generalis non praesudicaret, Balaeis cons. q. libr. r. Optimc Dec. in cons. 19 .col. 2. versseae tamen, sequitur Menock. in consIHo . num. 3 o. or idem libr.6. praesump/. 37. num. 2 o. Cr Moses ubi supra quaest. i. num. 6. ubi docent, dc praecipue oec. per generalem renunciationem non cen 1eri renunciatum lucro dotis,quo filo ex praecedenti conuentione, nopaciscentes voluntatem mutasse vi
Hoc autem satis optime aliis com proba ur adminiculis: ctenim, ut diximus, idem Poli carpus in eius testa-
195쪽
mento, quod ante condiderat, eidem Mario silio haeredi instituto, in casu deficientiae sine filiis, in nonnullis bonis stabilibus, quae possidebat, substituerat Liuiam, eiusque haeredes, &idem fecisset in hoc tundo Perano, si EO tempore conditi testamenti in eius dominio extitisset, sed illum post testamentum emit, & stati in donauit Mario, & post eius mortem sine filijs, Liuiae,eiusque haeredibus: unde ex his clarissime apparet eius fuisse mentis,& intentionis omnia bona stabilia, &praesertim hunc fundum Peranum, ad . Liuiam, eiusque haeredes esse peruenienda, consequenter nullo modo praesumi posse in renunciatione po-itea per Liuiam in eiusdem patris beneficium collata, inclusum iri contra
Insuper apertissime etiam hoc demonstratur: in capitulis enim matrimonialibus,in quibus Liuia renunciare promisit, solummodo legitur pro- 3 missio quoad bona deuoluenda ab imtestato tantum, & deuoluta ex causa ultimet voluntatis, vel donationis causa mortis, nullRenitus facta menti ne de contractibus inter vivos, ea ratione , quia voluerunt includere haec bona donata inter vivos,& ideo ad iI-la non extenditur renunciatio, quaestri et i iuris est, ut post Gram dec. 1 Ο l.
24 & in terminis decisum refert Vrita. in dec. 3 3 o .num. 1 .sse . diuersa enim est donatio causa mortis, & donatio inter vivos,& proindE renunciatio de una ad aliam non porrigitur, ut per Mosse . D.ubi alios allegat. Nec quicquam facit, quod Notarius deinde in instrumento renunciationis addiderit illa verba, Tam exte- flamento, donationιbus inieν visos,fideia commisis, quam ab intesato,oc. nulla enim de his est habenda ratio: cum
enim in principio instrumenti dixerit
renuncians velle se conformem redas de re promissionibus factis in capitulis, necessario dicendum est renunciationem secundum promissionem facta in capitulis debere intelligi, & rcformari; actus enim sequens praesumiturgestus in exequutionem praecedentis tractatus,c dis manumissvinae Surae optime post Alciat.or alios
in consa οχ.num. I 7. de ideo secundum
illam praecedentem promissionem cu-sentur partes renunciationem faceria voluissc , & non aliter, quia a primo dio tituli posterior formatur euentuS, I. regula. S. licet, disiur.erfact.ignor. idcirco cum aliter reperitur factum, o quam promissum,& conuentum, praesumitur ex errore processisse,& ex stylo Notarii, & praeter intentionem renunciantis,ut per Bart.in Titia,S. iderespondet Jde verb. obligat. or ibi Imol. num. 2 .vers tu potes dicere, ubi perbeI- T le docet, peractum subsequetem etiaex interuallo,non praesumi recessum 1 conuentione praecedenti, etiam si fuerit celebratum in forma diuersa , praecipue quando actus sequens fit in exequutionem primi, stantibus etiam clausulis restricti uis, O non aliter, ur
seqq. &sic interminis concludit om
ubi alterit,illa verba censeri addita, di apposita per Notat tu de stylo, & praeter intentionem renunciantis, quae ta- tum voluit promissa obseruare, & non aliter, per ea, quae tradit Barbat. inter confCW6,cons q7. Dec. in cons. 2 O . or 2sq. Bal in rubr. C. de fide in Irum. or in L cum prςcibus, C. de rebat. Innoc. su capiraternit iis,de haerest. & caeteri
per eundem Suraevbi supra. Eo maxime, quia huiusmodi renunciandi promissio hoc modo facta in is capitulis dici potest pars ipsius contractus,& pactum correspectivum, ut late probat P. Mol spoil alios in dict.
missione recedi non poterat,quia partes aliter non contraxissent, & ideo
196쪽
vno sublato,extingueretur alter, quod non pollet procedere, L cum empior
Neque ad mictendum est id , quod
ex aduerso replicabatur, potius scilicet esse praesuinendum ex errore fui se omissa illa verba in capitulis matrimonialibus, cum ex communi usu re. nunciandi semper illa verba ex contractu inter vivos, in capitulis cum renunciare promictitur, apponi soleant, ad notata per Menoch.lib. I. raesemp. 3. num. 36. ec ideo cum ita in renunciatione deinde fuerit de voluntate contrahentium extensum, non esse de va.
liditate disputandum. Quoniam praeterquam quod stylus praedictus cum a s sit quid facti, probari debuisset tam
incommuni omnium Notarioru, qua illius, qui contractum perfecit, ad no
dicta piocedere, ex eo quia ut supra diximus, aderat ratio, ob quam non per errorem, sed consulto verba illa in promissione renunciandi omissa voluerunt,cum nollent bona donata in renunciatione comprςhendi, cum imuerisimile esset, ut eadem bona per patrem filiae specifice donata, censerem tur in generali renunciatione comprPhensa, ideoque cum adsit ratio satis vrgens,cessat prςsumptio erroris,cum consulto fuerint omisi a. 3o Secundo haec qualiscumq; renunciatio,etiam generalissima, non tam euextendi poterat ad ius de futuro , ut
si esset dictum,omnibus iuribus, qua habere flerat,vi refert etiam iudicatum in Regia Camera Anna pater in sing. 439. praecipue cum ius de futuro esset etiam conditionale; tunc enim propter incertitudinem in renunciatione non comprςhenditur, c si irascriptum, S ub conditisue ubi gloss. Bart. Cum. ct Cain .de legat. Σ.Crassis S. ei o-
fideicommisso, quod oriebatur post
renunciationem,per rexIum singulare dc menti tenendum in LPaala Calli-3I macho 27.S. Pompeius Herminus, 1 de
post mortem eius reliquerat, si sine ob ris decederet, quem textum optime e tendit cliam ad renunciationem Rom. n cons. 471. incip.in eo,& bene Loine . inparaphrasi ad Andr.3n cap. l. ae nati successsu .cel. 3 .vespraeterea, sl m3hι 48. etenim renunciatio simpliciter
facta de fideicommisso, intelligitur de
puro, non de conditionali, & incerto, ut per Bars.in HS. duo fra1res, quaest. I. oind. i. Paula Callimacho, sequitur post Rσman.υbisupra,Socci .confΣ r.
Quinimo etiam si esset renuncia tu expresse ex causa omnis fideicommissit, quamuis coditionalis , & inceristi, non tamen suificeret, quia specifica fideicommissi inspectio, & certificatio 3 et necessaria est; distincta enim fidei comissi notitia requiritur ut illi censeatur renunciatum, praecipue in puellM. adolescentula, ex late uictis per Uor . Odd.in repet.ίροι Roma, S. πυυιNI,
impresto post trac .de fideicommifq. 3. ara. 6.prςcipue ii tempoi e donationis, seu fidei commissi inca confecti non fuerit praesens, Ut in puncto docet idenum 87.σ 88.debebat igitur specifice certificari de praedicta donatione , seu fidat commisso,inspectis, cognitisquo verbis illius,per textum in l. de his 6J. de transact. ut, i omnes; non enim praesumitur quis velle renunciare fidei co- mi L
197쪽
missis, de qi: o notitiam non habebat,3 in generali enim renunciatione non venit id, quod ignoratur, Bart. m d. Lduo fratres, num. l9.1n 6.q aeu. per dia.
.de his, quia deficit voluntas, & consensus 'quo actus solent perfici, ut per Doctores,& praecipuc Alex.in I. nec is,
late Tiraqu)II. in Isi unquam, intris. num. 98.6e latissimc probat idem Ora. g p. 2. MN. I num. I .ampi iat, etiain fideico in millo purificato, imo etias adessent verba importantia ius de futuro, &de nouo superuenienti, acci iam scientia in genere, imo in indiuiduo, quia nihilominus debet constare eidem fuisse lactu fideicomini Ds ri,alias non praeiudicat, quamuis in renunciatione interuenerit iuramen- tuar,nam cessante consensu, cessat iuramenti essicacia,vinum 32. eq. secti. O 68. quin imo addit neque posse dispositioni d. de his, cum iuramento renunciari, cum fuerit lata ob publicam utilitatem, ut latc disputat in s. q.
cum dicta lex prohibeat hoc fieri, ideo
cete quin leges in actibus suis locum
di renunciationibus, quae in benefici siparentum fiunt a puellis tempore maritagii , absque ulla ccrtisicatione, ¬itia, ob metum praecipue reueren tialem latius agit; bene Seraphin .de iurameriuiug. ioo sub num. 3.ver edin contrarium, Ubi de magis communi,
& quamuis gis . in L l.de his, doceat Iesem illam locum sibi vindicaro
quoad testamenta, aliosque actus vltimae voluntatis, quae plerumq; are- nunciantibus ignorantur, non autem
quoad rostamenta, ct contractus, qui palam fiunt,& ignorari non praesum tr. tur. Attamen praeterquam qnod glosse opinio non ab omnibus acceptatur, dc
in specie eam reprobat Auer. rsirin. 2. praecipue quando titilitat eadem ratio,vt in casu nostro, ubi Liuia, quia dc inde re nunclauit,tempore donationis fest absens, ut optime confidei auit idem Odrae q. .ar. 6. n. 88.
Nihilominus quicquid sit de hac
glus, Opinione, quando tamen in contractu ausunt fidei commista,& substitutione S, tunc omnino procedit dispo. sitio ae legis, etiam in contractibus, Ut post Dauc. Marc.in decisa s. & alios probat idem Odaequa Φ.ayt.9.nu. 98. ve eaequιidcante cum optime And. Is νn .ιn cap. I. S. contra omnes, hic ' tur lex,in D. ubi docet,quod etiam si 3 expresse remicteres ius, quod ignoras tibi competere, non nocet remiseso, di ideo bene dixit nouissime Reg.
in dubio esse pronunciandum , noria esse fidei commisso renunciatum, ex Ban. Alex. Dec. Paris & aliis, quos allegat Peregrin. art. . num. 24. cr 2 S. &latissime O . quass. a. ar. i. or dict. q. q. art. Iq. semper enim quod ignoratur, nunquam fideicommisso renunciatu censo tur, ut post Bart.in d. S. du ratres,Gr Alexan. ct Iasibid. late Caphat.
de fideicommiss quasi. 39. ct Peregrin.
art. SL.num. 2. ct 33. etiam si verba es.sent multum ampla, ut per Surd. In cons. 67.num. 6. lib. I. ubi addit, quod qui renunciationi innititur, tenetur
probare, quod renuncians fideicom. missi notitiam habuerit, & sequuntur
ba illa generalia potius ex stylo Notariorum apposita censentur, Ut per Ioseph. Ludovic.aedec. ist. num. 9. & ita decisum testatur Ret Sanfelic. indita.dec. 2 2.tib. 2. δε ad materiam late post Gallum de excep. ucc.tit. . excep. 26.dc
198쪽
Vl timo loco dicebamus, quod dum haere des Liuiae iure proprio, nedum tran s missionis ad haec bona donata venire poterant exsupetius probatis, nil spoterat illis obstare Liuiae renuia ci alio, dum antequam purificareturcon ditio, & deferretur fideicommissi 33 successio,illa praedecesserat,ad text.ini. qassuesitis, ubi Bart. or caeterissis acqώιν. haradit. & sic decisum testatur
incip.renuncratio, & in alia avi. inci p. Viae, refert etiam Anna in cons92. ha heten inirenunciatio tacitam condi. tionem dummodo successio ad renun ciantem deuoluatur; cum enim fuerit Praemortua antequam successo delata fuerit,defieit conditio, & renunciatio evanescit, Vt decisuin pluries r fert Dom. de anch. in decis 6 . late P.Mol sis renunceart. q. quςE. I. per
quod essent haeredes matris, cum non habeat in hoc casu locum dispositio
Quo casu nulla etiam erit iudicanda . promissio a viro facta, etiam de proprio, ad textum in I. a. C.de eiusmin. Gigus &in terminis tradiderunt
sionem adducit. Ex quibus omnibus fundum hunc Peranum ad Aureliam Saracenam filiam, & haeredem Liuiae, eiusque filiis omni iure competere,exclusis aliis interesse praetendentibus in prsdicta disputatione dicebamus. Die it. A prelis I 633. Facta relatione in Sacro Consilio per Regium Consiliarium Andriania ProuenZalem, doctrina, ct prudentia longe clarissimum, fuit decisum, sundum Peranum spectauit se ,& spectare ad haeredes Aut cliae Saracenae filiae, chaeredis Liuiae. In Banca de Figliola.
De hac causa doctissimam computauit decisione in Dem.meres Reg. CUI cius Latro Marchio Torelli,omnigena virtute, & morum suauitate ornatissi. mus,qui uti unus cx Regiis Consiliariis in ca votauit in deras. a. tom. l. Ide hac etiam metionem facit Hodierna in ad ad Sarae in dec.Iqq. n. 3. Cr 6. Post autem haec scripta,& decisa prodiit in lucem Libeν consiliam Francisci de Petris cruditissimi Iure consulti, qui in hac eadem causa consi. II. exarauit, & gauisus sum idem fere cum tanto viro de iure respondille .sVM MARIUM.
IN Ita tia causa in singularem sum
ce sorem voluntarium non transi. . . Secus in necessarium.
Caust insantia transit in Ingularem, quando specifcὶ ceditur.
. . Pracgue cam i a re... Sicut etiam quando sis cessio gen
ratis omniam rarium, or actio um. . . Interueniente prae Fue iuramen.
bes . . Sic etiam quando conuituitur Π curator in rem propriam. In mia Q a nomine dignitatis tr
si insingolardin illa dignitate se
Insantia insudatibus transit in singularem fudisuccessorem.
Baro agens iudicio re integrationis diacitur agere nomine ad , no M.
Glossa Marini de Caramanico in co-stit. Consuetudinem prauam evi
199쪽
.. Iseo licer mulcntur persona, idem
.. Ncquc hoc casu peramuών ιnstantia, sed continuatur infudisuccinsorem. 8 Instantia licet ine hoetur nomine femri,non ramen estpenes fudum, sed penes nudataraam, o id o non potist ινansire insuccesseremoui, σκι, fuit extincta penessu ιaraam, penes quem resedebat. s Instantia inchoata per de Arium liceι ιranseat in sideicommissaνium uniuersalem, quia es iis baνeritate
x o Discopus,Abbas, est eaereri Pralati nensu, domini sed leguima administiatores Eccle . It Feudatar, habet utile domisiῶ fudi. Ia Instantia nomine Ecclesiis , vel sudisnchoataearum res νι an Praelatus,
minem iudicium.13 Succe ser in beneficio re assumit causa praedecessoris in eodem satu, in quo so14 Instantia dicis- esse penes fudatarium , ἰicιι actiost pene eudum,
i s Lares licea agat is re ad hereditatem spectanιe, πιι tamen nomine suo,non
haνeditat s. . . Ideo snstantia eius nomine capta
non transit in fideicommissarium. t 6 Textus in I .cum haereditas la prima, Ead Treb .declaratur. . . Item in l. si haeres pecuniam 73.
I7 IMsνeιntegrandi quamuis in emptore fudi, cessum specialiter non fuerit. poterir Iamen agere reintegrasoria nomineseu Li 8 Actio dignior, se maior est, quo in
9 Fexdatario agente nomine seu ri, τι letiam nomine prurio , sed de re ad fuaumpertinente, ct ausa ι utili. tatem, transit instantia... Secus veros agit de re ad utilitatem fari nonρι νItnente. et o Decilio Cabedi i 98.declaratu . a i Emptor hareditatis non succedit in instantia per venditoνem ine hoata.
. . bicut ne .successor in peculio succerit in instantιa in ptaper filiam, nise pater. . . Sed Hilara se quando fuit coranomine haeredis, secus si nomine dignitaris, O pecu*.
27 Patersuccedit in peculio vii successor uniueialis, lices non sis seres. 28 Insantia reansit in gularem successorem, quari agitών de actione re ali. . . Lices de hoc aliqui dubitent.
as Decisionei Sacri Cositi, asseruntur.
200쪽
ARGUMEN TUM. Instantiam in singularem studi successorem transire,multifariam comprobatur, ad intellectu tu Glofin Constitui. Consuetudi
Egula iuris est ab omnibus approbata causae instantiam in singulare successor c voluntariu no traiire, ad text. in La s.πonseia, .ae hςrecvel act. vend.ct in I ignora,S.non solum, Mami ercist, ita expresse notant Bara se cruri in I eum hominem,=. de ei ον. secus autem in necessarium, per rextum in L m hoc
Plures autem sicut qua libet alia, patitur exceptiones, de quibus per Doctores in praecitatis locis, & late
decisa 18. ρνεpes . optime de Ponιe in cons. 6.et 7.θι. r. ubi Iegulam praedictam minime procedere dixit ne dum a quando specifice instantia ceditur,
praesertim cum ipsa re, ut per Baron cineum hominem,num 4. Tisaequeia. de renact.ugnet. S. 2 6glos 3. uum. 26.
etiam quando fit ces sio generalis om. nium iurium,& actionum, que sequi
interueniente praecipue iuramento, Pspecificae cessionis vim habere dicitur, vel quando constituitur procurator in rem propriam, refert, de sequi
Inter alias autem illa est prscipua
limitatio,quando scilicet instantia cppta est nomine dignitatis, non parti 3 culari petentis iure; transit enim eo casu instantia in singularem in illa dignitate successorem active,& passive,
ex doctrina Abb. in cap. quia verro,n. O. e seq.verstertius caesus,extrae de tutic. per text.in c.dilecti, extra de Dr.co . ea ratione ,quia dignitas non moritur,
hinc potius dici initantiam in digni- rate durare , quam in successorem tr sire, Ut refert Peregrin. post alios in
Ex hac autem praecipua Iimitatione perbelle infert idem Dom. Rouit. 4 idem omnino dici debere quando iudiciu inchoatur de re laudati ad Rudum ipsum pertinente . quo casu dum nomine studi instantia intentatur, singularem laudi suci estorem transire pluries in Sacro Consilio ipso refere- te fuisse decisum fatetur, di ita tenere
Sed cum iteru de hoc articulo agmretur in Sacro Consilio inter Marium Pignatellum Baronem Terrae Rcginae ex una, &Camillam Russam utilem , Dominam casalis Sancti Martini ex alia,latius de huiusmodi liini ration fuit disputatum. Prosequebatur enim Marius iudicium reintegrationis praediisti casalis, uti dismembrati a corpore Baroniae iam ab anno r383.perq. Petrum Paulum de Caualcantibus intentatum, a quo ipse Matius causam habebat. OR potiebat Camilla de regula H. 2. S.no solum .de haereaevel arit. venae instam tiam scilicet non esse in Marium singularem successorem translatam, &pro