Disputationum forensium d. Io. Francisci Marciani Neap. patritii Scalensis, ... senatoris integerrimi, cum decisionibus supremorum regni tribunalium liber primus secundus ... Cum duplici indice argumentorum vno, verborum altero 1

발행: 1654년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

18 Ο Ιo. Francisci Marciani

proinde ab obseruatione iudicii ipsam esse absoluendam. Ego autem cum partes Marii su stinerem, dicebam regulam praefatam nullo modo procedere in hoc casu, e κpluribus in terminis allegatis per ei,

quem unum pro mille satis esse existimaba: Sed quia ex aduerso pars cmnia per Dom. Iconii. adducta iterum in dubium reuocarat, non abs re pro defensione veritatis,& causς iterum Omnia disputare, &discutere constitui. Dicebam enim primo loco ex Estn. quod cum in hoc iudicio intentato re- integrationis ad studum, non dicatur Baro,seu utilis dominus laudi, ager nomine suo, sed nomine seudi, quod quidem ipse,dicitur reuocare membra sua nulli ter diuisa , & alienata ad corpus ipsius studi, cui si daretur vera loquendi facultas, re integrationem ipsam suo ore efflagitaret, cumque ilis Ia careat, utitur ministerio Baronis, qui loco, & vice sui alienata reuocet. di suam gerat vicein, nescio qua ratione incubium possit reuocari, cur instantia non debeat in stud a talium successorem transire,seu rcctius continuari in ipso studo actoto, licet mutato successore,seu ministroρ qui tanquam successor in dignitate esse videtura

Haec autem omnia licet ad alium sinem, perbelle docuit m . magist

6 Marini de Caramanico in conu. Regui, consuetudinem prauam,in vis. Hosue bo cum his, vers. unum autem bene u

tandum, ubi quaerit, an laudatarius agens reuocatoria, seu reintegratoria

ad studum, debeat probare se dominum laudi, vel lassiciat esse in quieta administratione laudi e & decidit satis esse, haberi pro domino, & esse in pacifica studi administratione, argu

at , ομνε vera daretών loquendi facultas , t um sudum principaliter posset reintegraνι sibi membra sua, et pa rem sui cor oris; nam es simile homini seu um,sicut eleganter dicit quadam pulchra lex in peealis, qua es uniuersi- a quaeam sicut effudum, vi ae pecul. lle cutium nascitur, re ad iussis eui . i. scapha, in . Merito ergo se 7 homo muιαι, se fardus, scilicer sudum Uitur ministerio bominis loqueιιι, apud quem consistit, v cillera loco, o υιee fui tanquam pica. ct organum petat, ct seam gerat Ueem in hae parte,τι sc imrelligamus hunc habentem sudum esse inius Dudo , o nudum esse intus inest,

scur 7.qua i .capscire, Mut dicimur, quod quando in rem agimus eum eo, qui nullo lare est obligasus, nihil expersona petentis sed contra rem principatiteν -- tendimus in petentis personam , qui ι neι , se rem a fam apud se habet, vi Iussit.de action. S. i. se sic notat Rostre.. Beneuent. Si i a res naturaliter posse

loqui, i a conuenireturi se in a se defenderet, se deberet in isdicio νω onde

cem persona in hac parie, sicut harari

eas de iure Romana in multis uicem ter

uel contrasecundum merita cauis,nam

habetur pro 'adiosicua ις reditat, ur f quis u ob.fieiusfuer. ι. l .f. i. ossdes eius. I morrvio. Haec sunt verba gisses Marini, quae satis explicat hanc materiam, & eam videtur sequi Anaer. ibicin . dum illi se remictit, di etia

202쪽

Dilptuat. Decima liniata. I 8 I

lia Loriginarios, C. de agric. cfi cense. tib. ι i. ubi Lac. de Penna instrisc. vers. quod facit, sequitur Canc. m deris. i. num. 8. addens, quod licet mutentur personae, eadem tamen est possessio, upost eum Menoch. de retineos remed. 3.

num. 826. bene Franc. de Amic. in c. r.

Ex his igitur clath , & ad propositu

videtur illationem deduxisse D. Reg. Rouit. declaratione ad regulam, ut non procedat quando in statia inchoatur nomine dignitatis, quae nunquam moritur,ex doctrina Abb.in cap. quia

nomine laudi hoc re inta grationis tuis dicium intentatur, non perimitur instantia mortuo seudatario, sed in su cessorem trantit, seu rectius continuatur, ut optime probat Puteus dec. I 8 t. inci p. fuit dubitatum, lib. a. ubi decisum per Rot.Roman. asserit, instantiam trant ire in primogenitum ratione primogeniturae, quando nomine illius fuit inchoata, veluti nomine dignitatis , & optime eomprobat Huraum.de

Contra hanc autem conclusionem ex doctrina glog in L constit. desumptam, insurrexit doctissimus aduersarius Sertorius Baldacchinus, non berne applicari praetendens dictum Abb.

Lib. I

8 loquitur enim, dicit Ipse, quando nomine Ecclesiae actum est, quae nunquamoritur. & semper est eadem; diuersum tamen est 'quando agit seudatorius; dato enim quod agat nomine seudi, instantia non est penes studum,sed penes frudatarium, &propterea instantia non poterit transire in succes forem studi, sed ex timcta fuit in persona stud alarii apud quem residebat,ad quod adducit doctrinam Baνδ. - d. si

eum kominem,num. 3. O in I. cum har

auasia i . f. ad Treben. ubi notabiliter ait, quod licet instantia inchoata per defunctum transeat in fidei commiss)s rium uniuersalem, quia est in haeredi. late,illa tamen inchoata per haeredem grauatum,etiam super re ad haeredita. tem spectante,non transit,quia non est in haereditate, sed residet penes haere

quod ad hoc ut transeat, & fideico m. missatius illam prosequi possit, necesse est ut cedat omnia iura, quae habet, ut haeres,& haereditatis occasione. Eodemodo igitur licet seudatarius agat de re ad laudum pertinente, instantia illa non est penes studum, sed penes ipsust udatarium, unde non poterit in singularem flaudi successore in transire , nisi expresse cedatur.

Io Addit etiam quod Episcopus, Abbas, & caeteri Praelati, qui nomine Ecelesiae iudicium instituunt, non sunt domini, sed tantum legitimi administratores, iuxta glog in auth.causa, . de Episco . se Curae. quam adducit ad

hoc Anis.in cap. Imperialem, num. TI.

deprobib seu alienat. per Frideri stu- datarii autem habent utile laudi do-I minium, unde non benε procedit illatio, praeterquam quod eum hominem, tenet, quod instantia notraiit in successorem Episcopum , quia non est haeres, sed quasi haeres. Attamen licet haec prima facie alia quid prae se ferre videantur dissiculi tis , facillime nihilominus diluuntur

203쪽

18Σ Io. Francisci Marciani

in nihilo enim differre videtur seudatarius a Prauato Ecclesiae, quado agit nomine studi,ut in huiusmodi iudicijs

re integrationis ad seudum, quia scuti a Praelatus agit nomine Ecclesiae, quae nunquam moritur, ita laudatarius ninmine seudi, quod semper durat, nec

aliquod facit, quod Praelati sint administratores, laudatarii vero domini utiles ; quoniam non in hoc consistet e videtur substitia quςst ionis & ideo eadem glo . Marini dum in constit. Consuetudinem prauam querit an femdatarius, qui agit iudicio re integrationis ad seudum, debeat probare se dominum;satis esse docet si sit in quieta administratione studi, licet non sit dominus quia cum ipsum mei seu dum

sua membra reuocet, Utitur tantum

ministerio Baronis,cum ipsu non possit loqui, & ideo ad hoc parum rcfert, an sit dominus, ve L administrator, ideoq; sicut Praelatus succedit in instantia prςdecessoris, ita etiam te uda rarius , quicquid in contrarium dixe.rit Albertc. qui tamen dubitatiue loquitur, cum contra illum stet communis opinio, ut per Decium in d. c. quia vero,num. I . de iudie. post Innoc. Paul. de Leariar. Alex.&c alios, quos citat,&bene Rota Roman.deest. τι lit.pend in I 3 antiq. succelsor .n. in beneficio reaisumit causam praedecessoris in eodem

statu. in quo est, ut post alios resert

depyst. πι in antiq. ubi inquit,quod sicut successor uniuersalis succedit in iure litis l& causae, secundum Innocineo gnificamit,de rescript. sta & Praelatus , qui succedit in onere,& honore ,

Praeterea licet ex doctrina Baraoa videatur dici posse, instantiam ess penes seudatarium, quamuis actio si penes seudum, siaut in haerede, non tamen commodε applicatur: etenim quando haeres agit licet de re ad haereditatem spectante, non agit nomine haereditatis, sed nomine proprio; adi-1 3 ta enim haereditate per haeredem non amplius dicitur haereditas, sed pro.

prium haeredis patrimonium, L 1.3.ve teres, de acqu. kareae non mirum igitur si cum haereditate non transit,quia

non illius nomine fuit inchoatum tu. dicium, sed nomine hqredis, de ideo

bene dixit Bart.quod instantia cepta per defunctum, quς est h editari transit; initantia autem cςpta per hς-

redem non transit, quia non est hqrmditaria,ut in Zixum h ereditas.

Insuper dispositio d. l. cum haeredi-ras,or is hares pecus iam 73. ad Treb. I 6 procedit in actione personali procedente ex contractu facto per ii rede, quς actio non recadebat in hςredit ite fidei commissi institutoris,& ideo cumhςreditaria non fuerit, non transit in fideicommissarium, secus autem est in casu,de quo agimus, ubi agi rur actione reali de re ad Dudum ipsum spectante, uti parte sui corporis; ti ita d. legim intelligit Hieronym. de Leod

etia doctrinam Barioli interpretatur.

Non mirum igitur si in casu nostro tranfire instantiam in singularem seudi successorem toties fuit decisum, cum instantia fuerit inchoata nomine seudi,& ita intelligatur, licet ministerio Baronis, cum studum loqui non possit, & ideo eadem glo Marini in ἀ-G.cum his,dat sermam libelli rei n-tegrationis,dicens,quod petitur restitui,re integr ri,& reduci partem illam distractam ad ipsum laudum, subdes.

Non enim perit reuocans ex personasea

quasi dicens rem petitam ad se perti e-νe sed ex personas. i. quas res ad 9

fumfudum pertineat.17 Quod adeo verum est, ut quamuis in seudatarium, seu emptorem studitus re integrandi specialiter cestum

non fuerit, poterit tamen agere rein

te gratoria nomine studi, cum ipse sit,

204쪽

Disputat. Decima quinta. 183

qui sua membra reintegrari petat, &partem sui corporis, ministrito tamen

ideoq; bene dixit Camill. de Curte d. lib. I .cV2. incipsemper, fol. 3. nΜm. I. post Fracciam Lub. s .desymus S quianum, . quod seudum ipsu in ἁgit, Duduin excipit, sententia oro seudo, &contra studum interponitur, qu zm restri etiam nouissime Bilotta in concl. fendat 77. num. i.of qu. & cum actio competat studo, ipsi etiam competit instant ia,quam tamen ministerio leu- 8 datarii intentat; maior enim, &dignior est actio, quam instantia, nam mortua, siue perempta instantia,durat

tamen actio, L cutite mortua, ubi Bart.

cap. 1 . num. I. quem ad hoc allegat, di decisum tofert Thori in compen. dec.

um 2. in veν, instantia in fendatibus,in P. & ideo satis optime applicatur limitatio, quando agitur nomine dignitatis,ut idem procedat in seudis. Sed eum distinctione, quam ponit Cabed.

in d. dee. L t. 198. par. t .ιnfrinc. Vbi distinguit, an quis commendatarius agat nomine dignitatis, siue comendς, vel Ecclesiae, an vero nomine proprio: nam primo casu absque dubio instantia in transire in commendatari u suci cessorem at firmat, i x dictis per Abbat. Dec.Felin. & alios in cap quia vero, extra de iudic. Secundo vero casu

quando agit nomine proprio, &pro iure suo, quia non litigatur pro iure,&utilitate Ecclesiet,nec sundat actor ius in illa dignitate, seu beneficio desun-cti,tunc instantia illius non nocet, nec prodest sibi,&ideo in eum non transit, secundum Abbat. in d eo quia v

& facit glossis c. dilectι, defor. compet. is Propterea si laudatarius agit n mine seudi,seu nomine proprio,sed de re pertinente ad ipsum seudum, & ad utilitatem ipsius studi,prout e st quando agitur super rei ntegratione alicu-Lib.Iaius rei ipsius seudi, nulliter, & male alienatς, & dismembratae a corpOroseudi: quo casu etiam quod non dicatur nomine laudi. ita erit intelligendum, quia ad ipsum pertinet, & utitur ministerio tantum laudata rij tuc benetralit in statia, secus vero quando agit Domine proprio de re ad se pertinete & ad sui utilitate,no aut e studi,pu- ta si petit studum totum ad se pertinere ,& sibi restitui; tunc enim quia nihil studi interest, an possideatur per

unum, vel alterum studatarium ,

non procedit limitario, de instanti huiusmodi non transit in singularem illius successorem,& haec distinctio est etiam de mente eiusdem glosso Marini

in Leonstit. Confuctudinemprauam, in .ves quando ver, , ubi ita loquitur: uanas veνὸ aliquιs peteret fudum , feru quotam partem seu is ab alio tenen re, sine dubio ιunc nobare debet de δε- minio uel alias,ut expedit. ad si pertinere r sed quando rem reuocat gularem, non est necesseprobare, ut dixi, de domi nisisc.

ao Et l icet idem Cabeae in aedecis i98. in in. reserat fuisse decisum in proces.su Iacobi de Mora cum D. Ferdinando de Castro Comite de Basto super Villa de Borba de Godim, no potuisse dictum Comitem prosequi causam

cςptam ab antecessore donatario Re Sis coronae, quo mortuo,bona ad Coaronam reuersa,iterum fuerant donata

ipsi Comiti.Nihilominus illud proces.su,quia studum illud dum ad Regiam

Coronam fuerat deuolutum, non amisplius poterat dici studii;& ideo quando de nono fuit Comiti donatum, ille

agebat vigore nouae donationis, nec erat amplius illud studum antiquum, sed nouum, seu rectius nouiter erectum, ut videtur etiam sentire de Leoaedec. t 36 n. i.in D.6La.

Eκ his etiam quam facillime diluitur aliud argumetum, quod facit pars

a I reditatis non succedit in instatia per

205쪽

18 Io. Francisci Marciani

venditorem inchoata,quem textum ,

ut superius diximus, allegat Bart. adprobandam regulam, instantiam scilicet non trantire in singularem successorem, unde cum H . Marini equiparet seudum haereclitati, ut gerat vicem personae sicut haereditas, ideo ut aequiparatorum eadem sit disciplinet, ad textum cum ibi notatis in Li. 1. de legat. r. sequitur, quod sicut emptor haereditatis non succedit in instantia per venditorem inchoata, licet super aliqua re ad haereditatem pertinente,

nisi specialiter fuerit cessa, ira neque fundi emptor succedet in instatia per venditorem illius instituta . Quibus etiam addit pars, quod glom aequiparat etiam studum peculio, ι pecuisum, AEdepecul. unde infert, quod sicut instantia incaepta per filium non transit ad successorem in peculio, nisi ad patrem, ex dici is per Innocent. in Le.quia vero, de iudic. per textum in Liam exeontra Dbus de iudicitia neque transibit in singularem laudi successorem, quod peculio aequiparatur, sequitur

Andr.in c. p. Imperialem,num. PS. ante

.vestranslatio iudicj,de probi du. alienarier Frideric. cum idem ius statuendum sit in uno,quam in alio, dum militat eadem ratio, Lillud, . adleg. Aquilo t. a Titio de verb. oblig. Nam ut diximus, illud de line ditate procedit, quia non nomine hinreditatis, sed haeredis instantia iudicij inchoatur; aliud enim esset si nomineis haereditatis: propterea cum instanti in causa reintegrationis intelligatur laudi nomine instituta, non mirum si in successorem transeat, seu tectius in eodem seu do continuatur, &insuccessore tanquam laudi ministro,qui studum agit, seudum excipit, &sententiam pro studo,& contra seudum interponitur, ut post Friectam dicit de Curte aerii. 3.n. 3. Secnndo loco dicebam ex eodem

a et cessorem in studo etiam titulo singulari dici successorem uniuersalem., cuseudum quid uniuersale dicatur, ut in

puncto tradit Balae in confro I. inci p.

adeuidentiam,num. 2.circa meae vers

amplius, idem in auth .c ante, num. q. C. de legis. haereae sequitur optime Ca-Z c. dec. 2 o. num. 29. Ubi allegataecon-ρl. Baldi, licet corrupte, & ibi Petra in addit. conferunt notata per Dom.

st. 8o. num. Iq.& ante eos dixit eadem glo in ae Constit. Consuetudinem prauivbι A Zin num. 2 a. st de Bottis ibid. in addii. ubi allegat Canc. in d. decf. i. Ur Bald.in dict. consa o a. optime postfern.ci adit de Curte par. I.S semperaΜ-tem,num. 3 fol. 3.ubi asserit seudum esse quid uniuersum sicut haereditas omnia iura sibi competentia comprςhc-dens,quod etiam tenuit Ainia ibi fu-8νή, ct inproemieudor. S.pro nostyrs,num. l Doroq. ideoque transit cum

omnibus iuribus suis in successorem. Cum igitur certum sit, regula praedictam nunt me locum sibi vendicare in successore uniuersali, licet non haerede, Ex tex.in d. l. tam ex contractibus,st.de iudici ubi in patrem, qui iure peculij bona occupauit, iudicialis instatia transfertur, cum in eum transeant

te post alios Peregrin. au. a. nu. 2 a

ubi tamen hoc limitat in Fisco,in quo

non transit instantia nec active, nccpassive edeo succedente, iudicium expirat, ad textum in Isi conssate, S . ubi Bart. & caeteri communiterMois.

206쪽

Disputat. Decimaquinta. 283

optime Asin. in praxi, S.I.c. 12. . n. 32. - eqq. ubi nam. 38.sse'. hoc non procedere dicit, quando Fiscas succedit uti haeres, nam eo casu utituriure priuati,t Fiscus la i. in 'inc'. emre Uc.o Leum quidam, S. Ffcus,vi v ν. non obstante doctrina Bara. qua sequitur Peregrin.υ, supra, ut late perA . qui optime hoc comprobare Uidetur , licet contrarium sit quando in. stantia aduersus Fiscum Inchoatur, narestitutis bonis condemnato, instantia contra illum transiit, ex Paxis in coUL

Sequitur igitur necessario etiam in successorem, quamuis singularem i r , laudo,instantiam tranfire quia re vera dicitur successor uniuersalis, cum seudum quid uniuersum constituat, ut diximus ex Rouis. d.num. 8.es s. & aliis supra allegatis. Nec referre aliquid vi-a detur, quod huiusmodi successor titu. Io haereditario seudo non potiatur: clisatis sit esse uniuersalem successorem, licet non haeredem , per texιum in aec am ex contractibus, ut post Peregrin.

ba t idem Dam. Rouit. in Gens. 8a. n. 8.ς. non obstante in hoc casu doctrina Baldi, se Onc. quam bene diuersi

Nec obstat illud, quod in contraria considerauit doctissimus aduersarius, dicens veram esse limitationem, sed non posse applicari in successore in .seudo, nam quatenus quid uniuersum a s constituat,est tamen uniuersum facti, non iuris, ex doctrina Anis. in cap. I. S . traditionibus, sub num 4. versite esset verum . Aut ι inue ubi Lipa νώL ct de Ponte in consit. 37. num. 3. Iib. t. quia consistit in pluribus cor. Poribus, sicut grex, de Franck. detis. t.

num.qI.quoniam contrarium pro more landat magister omnium Camerar. in cap. Imperiatim,scu8. ID. A. cum

pluribseqq. deprobibosae alienat. per Hideri ubi aliter Andri doctrinam ex- Lib. I. plicat, & nodose comprobat esse uniuersum iuris, di facti, & idem tenci Frire lib. 3.tst. de νmul. S. uia, sub num. D de optime idem de Panιe deporesar. Prorutit. 6 de assens. Reg. sopi raestrib.S. 3. num. 38. eq. ubi ideo asse-

teneri ad onera, licet non fuerit institutus haeres in seudo, ex Miuad. is

per tot. quia ut ipse dicit nam. I t. successor in 'seudo dicitur haeres Universalis respectu studi,ex Bald. in Lauth.

cessante m. q. C.de legit. ισred. o Canc. d. dec. 2 uam. 2 9.Nec dicitur hςres in re certa, ut autumat aduersarius, ex de Franck. d. ec. 3 .uum. l. quia idem nom. de Franci. contrarium deinde

substinet,ex Bald.in l. certarum, j. demibitinament.in qua decisione dicit de Ponte d. num at . fuisse inter alia decisum,successorem in studo,etiam co. tra voluntatem defuncti,non dici successiorem, sed haeredem in re certa, &particularem, sed uniuersalem in hae reditate laudati. &sic quotidie practicari, prout est etiam in peculio, in 17 quo succedit pater tanquam successor uniuersalis,licet non sit haeres. LI. F. de cais pecu o I qui contra ra. ubi Cast .ssifidei.. & ideo instantia

transit in eun ,licet non sit haeres, d. l. stam ex contractibus=de iudici secundum Bara ibi se in L I eum homine,

,8 Vltimo loco dicebam ex eoden

dere regulam, quando agitur actione reali praecipue in actore,ex doctrina Bart.in ι .Lucius,f. regarus, Fad Treb. de qua tamen doctrina licet aliquali. ter dubitare videatur Peregrin.in dict. au. 3. um. 2D pertex .incis, a quo,

207쪽

18 6 Io. Francisci Marciani

eum t seq. f. de rei venae adeo ut cogitandum relinquat,tamen hanc Bariοί opinionem late comprobat in terminis seu dalibus Rosent,. desu. cv i a. concis 6.num. O .in glossor. B. ubi innumeros ad hoc adducit, & melius ICasili d.6όν. a. controuers/ur. cap. 9 anum. s. ubi illam optime defendit, &respondet ad textum in aecis, a quo, klses. de rei vend. & ideo in maioratus a successo te, instantiam transire concludit, quia restitutio fit iudicio reali, di

Cum igitur hic agatur de re ad lauduipsum pertinente, uti membro sui cor- 3poris, bene applicatur haec limitatio ad regulam ; licet de ea aliquo modo dubitarem, nec in ea fixerim pedes, cum omnes videantur loqui in successore necessario, ut latius explicat ide

Ex quibus omnibus,de praecipue ex eo quod iudicium fit nomine seu si,vientis tamen ministerio Baronis,non

29 immerito bis per Sacrum Consilium iunctis Aulis suisse decisum in anno Si filo. in causa Ioannis Angeli Barrilis tunc Baronis Samsti Archange li, deinde Ducis Caivani, di Regni Secretar ij dignissimi, & solertissimi scum Barone Pascarolae, fatetur identia Dam. Rosulus in Leonf. 8 2. volum. l .in D. & iterum in anno i 62 6. in causa TD. Francisci Morrae cum Comite Potentiae , refert idem de Marinis indict. cap. I 8 s. qui etiam de hac nostra decisione meminit,o Thor.lib. 2 in comp. decf. tu verb.instantia infuistibus,cr 8 in vers. instantia iudicij, fol. 169. σ

Die i. Iunis i 629. Iunctis Dominis Consiliariis duarum Aularum, reserente Dom.Consiliario D. Flaminio de Costantio viro integerrimo, fuit decisum, opposita ichuiusmodi exceptione non obstante, esse procedendum ad ea, quae incumbebant pro expeditione causς In Ban. ca de Felice. SUMMARIUM.APpellatio communis es inter appellantem, se anellatum... Adeo ut alter, alterius appellationi adhaerere valeat. perlant etiam ιnuito appellante, V

pellationis isdicium prosela istote

. . Auinimo neque valebit appellans inproudicium appellati appellatio i

renunciare.

pellans, siue reclamans a sententia, si reclamationem non fueritproscutus , videtur sententiam acceptasse. . . diuod intellige,quando altera pars senten ta quoque ari seuerit... Alsoquin poterit sententia ref/ν- mari in beneficium non avellantis, quamuis appellationi non ad se

Appellatio, sis reclamatio, sententia ectu m suspendit.

pellans a parte tantum, videtur alteram acceptare, adeo νι in νem iudicata ementia pro illa parte transi

re videatur.

Appellationi inhaerere non poterit alse. rapars,nisi In illo capite, a quo fuisappellatum. Textus in l. ampliorem, C. de appell. non procedit, quando asententia fuit appellatum in parte,se partibas... Nisi altera pars etiam anella

uerit.

Appellatia Uententia unicum caput, vel plura, connexa tamen inter se co- inente, tuam deuo uis, o suspeα-dit Senientia unicum dieitur continere capitulum, quando 'lures res, vel pe-c marum quantitates etiam ex diauersis causis, unica tamen actione

conIinentur.

Summa, seis quantitas liteis diui

Corale

208쪽

Disputat. Decimas exta. I 87

ri Sententia pro parte ac ccptata, non poteris stro ea farte exequutioni dema dari,quamuis v1ctus quoad eam partem nullam inserposuerast Vpeliatio

nem.

ir Asententia connexitatem inseparabilem conιιnente AF on potes appellari in parte, se partibus. . . Secus si separationem pateretur,oridem essis conriseret unum ed Δ.

I 3 SentenIta continens unum diu bile, poteris etiam pro parte acceZtari. a 4 dementia su envitur is eo tantum, a quo es aspellatam, in reliquo ausem

firma remanet.

.. zzuia diuersa dicisur continere capitula.r I Sententia potes de uno capitulo face-νe duo ρνonunciando diui . ia Decisio Putei 323 declara/ur.3 7 In sententia minor summa non ines in

maiori. i 8 Sententia conrinens unicam semmam vel in totum valida, vel in toιum nul-

dere, quam separata unire. 2o Obsigatio peν re Huidua prout specuniarnm summa, sicitur diuidua. at Appellatione simpliciter interposita P. totum fuspenditur.Gr ideo tici tum est appellato, quamuis non Vpellauerit. petere reformationem sententia, et1 in parte fauorabili appellanti. . . Secussi timitate, or dictincteo ris a sentetia prouocatum ; tunc enim non in totu eae in parte tantu M-spenditur, or proinde pro alia parte

poterit exequutroni demandaria a Actor non poterat in praturicium V pellantιs contentari, quod fenrentia Magnae Curiae eaequatur pro mιnor summa, quam conlisebatur infententia.

a s Appellatione ab utraque parte interposita seorsum una ab altera, etiamsi in parte, or parιibus; si altera ab appellarionis prosequutione defeceνist, non poterat iuuari benefeio l. ampliorem, C.de appell.nec uti Vpellatione ab atiera interpossa, ct ibi de νa.

rione.

. . Licet possit iterum alterius appellationi etiam exira legitima tempora araarere.

E N T V M. Ani& quando altera pars poterit uti appellatione ab altera parte interposita, & reformari sententia etiam in beneficium non anellatis,ad interpretratione tex. in l. ampliorem, C. de appelL

L M. LDISPUT AT IO XVI. X dispositione Iusti

niant Imperatoris in Lampliorem, C.de ρο- peu. non obscure colis Iigitur, appellatione esse communem appellantem inter, & appellatum, adeo ut unus alterius appellationi adhaere

209쪽

18 8 la. Francisci Marciani

Quod adeo verum est, ut appella. a tus,etiam inuito appellante, appellationem prosequi, & eius beneficio uti

Quatenus tamen appellans illam prosequi inchoauerit, ut per Rugginia. d.

cap. I.nain. I a .Quinimo neque poterit

hoc casu appellans in praeiudicium alterius partis appellationi renunciare,

Scaccia de appel. ev 2. quae s.4 7. lim. a. num. 94 se Rugginei ubisura, nu. 3 I. remsqq. ubi nonnullas alias etiam declarationes ad hoc adducit ex Asse. dec. 89,9 alyti Controuersia tamen non medio eris est interDoctores,num valeat appellatus beneficio interpositae appellationis uti,eique adhaerere, in illo ta- tum capitulo, a quo fuit appellatum, num vero in omnibus Ideoque cum

de hoc annis elapsis disceptaretur inter D. Iuliam Brancaciam , & fidelissimam hanc Ciuitatem Neapolis, sumtatque lis per ambas partes de iurecta promissa in personas exim ij viri Patris Hieronymi Marchesi, Societatis Iesu, doctrina, & sanctitate illustris,&Landulphi de Aquino, nobilitate, &eruditione conspicui , pluries coram illis fuit de hoc arti cnto disputatum. Egetat enim Carolus Brancatius pater D. Iuliae in sacro Consilio petens condemnari fidelissimam Civitatem ad ei soluendum ducat. Octo milule, ratione interesse passi ex desectu consignationis frumeti quolibet me- se faciendae iuxta conuentionem inter eos inhilam. Compilatis actis in amno I 6i s.fuit per sententiam condemnata Ciuitas ad ducat.bis mille in beneficium D.Iuliae filiae, & haeredi, & a reliquis absoluta. Sententiam praedictam Civitas acceptauit pro parte, &pat tibus pro se facientibus, quatenus vero contra, ab ea reclamauit, licet deindε reclamationem no fuerit prosequuta. D. Iulia vero supplicatione porrexit, & acceptando sententiam quoad quantitatem ducatorum his mille, illius exequutionem expresse petendo,reclamauit solummodo a residuo, a quo fuerat Ciuitas absoluta. Compilato deinde processu in causa reclamationis, fuit lata secunda sen. tentia sub diei 7.Nouembr. io a. qua

fuit absoluta Ciuitas ab impetitis per

D. Iuliath.

Pr tendebat igitur Ciuitas per sententiam huiusmodi fuisse absolutam etiam a duc. bis mille, in quibus lae.

rat per primam sententiam condemnata. ex eo quia potuit in causa rec loniationis, illa in sui beneficium reformari, ex dispositione LLampliorem ,

ubi omnes.

Ego autem iura D.Iulis tuedo,nubio modo hoc posse praetendi dicebam ex pluribus. Et primo, quoniam licet Ciuitas a praedicta prima sententia reclamauerit, cum clausula, in parte, sta partibus ι dum deinde supplicationem

infra legitimum tempus iuxta morem non porrexerit, nec reclamationem

fuerit prosequuta,videbatur sententiae acquievisse, adeo ut nihil aliud petere potuerit,nisi illius confirmationem,ad

ea in conc8cis princ. Ideoque quoad eam non potuit in eius beneficium reis formari sententia, dum reclamationi D.Iuliae minime adhaeserit. Et quamuis per textum in L l. ampliorem, videatur decidi. posse etiam sententiam in beneficium non appellantis reformari, non obstanre quod neque appellationi per alteram parte interpositae adii serit; ideoque dici possint superius allegata procede , quando altera etiam pars sententiae acquieuerit, quia tunc qui non appel-

210쪽

Disputat. Declina sexta. 18 9

lauit, videtur sententiam acceptare , per d. cap. qzoad consultationam' cum concord. notatur in l. . C. defent.qua in cera.quant. cor. 1 . Gigloss. C. depostal. Rota gom.apud Lurim .dcc. S 2. ΠΜ . Secus autom si una pars prouocauit,

quia eo casu poterit altera illius uti beneficio, quod ex propria persona

Nihilominus hoc intellige dum est, quotiescumque altera pars a tota sententia prouocauerit; tunc enim cli ap-ε pellatio, seu reclamatio, sententiae effectum suspendat, t. i. F. ad Senatus.

sicut petitur per appellantem totaliter infirmari, ita poterit appellatus petere illam in eius benesicium refo mari, dc quae forte in prima instantia non plene fuerunt examinata, &discussa ,suppleri, & ita procedit praedicta Rota decisa 3. ubi habetur ibi sub

num. 2. vers. nam ex quo,licet enim se

tentia ibidem contineret diuersa capitula, fuerat tamen a tota sententia appellatum, &ita. tiam loquitur Pe-guera in aedec. 96. cum alijs per cum adductis. Non idem igitur erit, quando altera pars non a tota sententia,sed 1 pam te tantum prouocauit Itunc enim, quia

appellatio id solum deuoluit,& suspedit, a quo fuit appellatum, ut per D

pellatio limitatum producat effectu,

s rescri'. adeo ut in reliquo,a quo non fuit appellatum, sententia in rem iudicatam transire dicatur,ut per Frane.ind. capse duobus.num. 8.de pellat.post Abbat. in capsin Icauerunt, num. 7.de excepi. cum alijs adductis per Casili.

non recip. ct in cap.si quis ex pluribus,

m. q9. 9 seq.6 Non poterit igitur hoc casu pars alterius appellationi nedum tacit , scd neque expresse adhaerere, nisi in illo capite,a quo fuit appellatum, ita

gis . communiter recepta in d. t. ampliorem,is verb.iudicatis, ubi Bart. Al. berie. o cateri C. de Vpelt. Franc.in d. caps duobus. Papiens. in praxi informa

libelli appellatio,is a sententia dissint. riua,in verb. xν illispasibus, & optime

7 praefatam legem non procedere asserit in appellatione interposita in par. te,& partibus, prout consueuille fieri

suo tempore profitetur, optime etiam post Abb. in aerapsignificauerunt, nu. 8.de except.se in cap. cum Ioannes, de fide instrument. est cateros Canonsas in d. e duobus,tradit Bursat. in ς ons I 76. num. 7.lib. a. ubi alias aut horitates,&decisiones adducit, & idem in consti. 16 .num. 21 .c eq. o num. 3 r. Bel. tramin. discis Ludovis a. lit. A. OCastili aedec. 6ιnum. i. esseq. o n. 3 I. in .se idem in decis 3 i . num. . ct q. cum alijs adductis per Hodiern. ad Surae in aedec. i 43. num. 3. Ad finem igitur ut in omnibus alteri parti prodesse valeat,necesse est ut altera etiam pars appellet, tenet etiam optime videndus Felin. DdM.cap. eum Ioannes. num. χo. de docet quoque Alberici in ι. omnem honorem,vemidem puto, C.quido prouoc. non es nece . pergius in l.

nino Lanar. inconsΠ.n m. 22. cum

aliis adductis per Masiriu. in deris. s.

SEARCH

MENU NAVIGATION