장음표시 사용
271쪽
r Cap.Regni, Pondus aequum discat
II Communio quamuis Regio roborate iassensu rescinditur , s sequeretur lemma societas ex Ghabitatione alterius Uniues aris. . . Vel quando as a ro illa Unia Moitate non fatis essent... Prima enιm charitas debet is ipsi cistere.
quotiescumque nou omnium 3errit
riorum , sed quorundam particularium est.
ARGUMENTUM. Pascuorum communionem inter Universitates confinantes immemorabili tempore existentem, perpetuo consistere, nec ad diuisionem deueniendum legitima non exissente causa, ad intellectum cap. Regni Pondus a quum. I. M. LDIs PUTATIO XXV.
N hac eadem cauta eum nullo modo euutari posset, communionem fuisse legitime probatam per imis memorabilem cu ominnibus requisitis , recurrit pars ex ad-u rso ad alium articulum,dices, quod data communione pascendi, aquandi, et lignandi pro vera, licitum tamen
fore Universitati Muri ad diuisionemptoclamare. Ad quod probandum ad-x ducebat regulam, Euod nemo teneraν perpetuo in communioneper ere, cum
neque pacto hoc fieri possit , itan haeiudicium,Ss conueniat, scom.diuscet tradunt omnes in t. si non sortem, S. scentum. de conrit indeb. O Lnemop res, fae legat. i. ubi Ripa num. 1 . dbxir , neque praeceptum testatoris valere , quod bona perpetuo sint communia,et in specie in materia pascuorum inter duas Universitates, quod nullo tempore praescribi possit, quin etiam a nulla subsistente causa, valeant ad diuisionem proclamare, etiam si per
centum annos stetissent in communione, post Hostiens Ru ν. Panormit. et alios refert Caia. Paris in cons. 2 7. num. t 3 3.o'seq.M. t. Loine .consa S. et Iare Corn in eons 8.volum. 3. Usu. ad UIUI.in dec. as ubi sic etiam decisum asserit Capisianc. Pragmat. t l. ε'. 8O par. a. de Raronis. et nouissime
Rendea.de defensis, or pascois uniuerscap. s.foctos. et videtur hoc decidi in Regno per cap pondus agnum. Nihilominus licet prima facie ita Videatur, contrarium tamen fore comcludendum dicebamus. Et ut distinctius, et clarius disputa. tio procederet, animaduertendum esse fatebamur, quod communio huiusmodi multis modis quaeri potest; vel 3 scilicet iure sociali, vel iure conuem tionis, vel concessionis, seu priuil gii a Principe conces fi , vel etiam iure feruituti si, vel demum iure filiationis, de quibus loquitur Lefessi in comscas. Uoppen dee.German. I a.' et de iure filiationis meminit etiam Regens Tapia de Iure Regni in L clos- dus aeqvum,iab. f. 66σ 67. Si loquimur igitur de communione quaesita iure sociali, vel familiaritatis, tuac procedit regula, Auod nemo ten
272쪽
4 ραν nare perpetuo in communione , praecipue cum ea, quae sunt merae facultatis,nunquam praescribantur, nequo per centum annos, ut late de his per Voppen.in aedec. VI.s Iure autem seruitutis, vel filiati nis quaesita communio, perpetuo durat, quia seruitus legitime praescribi potest, ut defendit late Koppen. ubifu-pra, & idem de iure filiationis concludit idem Dom. Regens Tuic ubi supra, in casalibus , quae licet dividantur a
Ciuitate, remanent nihilominus territoria communia iure filiationis, &sic pluries decisum a firmat. Si vero tractamus de communione iure conuentionis,concessionis .et priuilcgii, ut in casu nostro, ubi fuit probatum, huiusmodi communiori ε spectauisse. et spectare iure conuenti nis, concessionis, et pi luilegii, ut in articulis, et hoc casu dicendum est ex pluribus esse perpetuam. Primo, quia licet regula sit, quod non valeat simplex conuentio,ut communio duret perpetuo;quando tamens iusta causa subest , tenet conuentio, quamuis alias non valeret , declarat
per tot.libr. q. ubi quod valet hoc pactum, & videtur inducta seruitus ad
sam permanendi perpetuo in communione esse fatetur, quando ex ea eui tantur rixae, & contentiones, & maius commodum sequitur ex communi
nee praecipue cum in casu, de quo age. bamus,etiam testes eiusdem partis fatebantur; cives Castrigrandinis nullo modo posse usum dictorum territorio. tum deserere, quia alias vitam duce re non valerent,& ideo quotidie rixae,
& homicidia ex huiusmodi impedimento patrata fuerunt, ut constat ex
processibus criminalibus, et uti Oma.
ius commodum sequitur ex commv. nione,et at lcgat ad hoc CVo deserarirnsi grad. v. s. num . . versames minor, quem sequitur μιιieride suram, confirm.c. 8.n. 6. Secundo,ualet conuentio de communione perpetuo mansura, si super 8 ea fuerit Regius impetratus assensus, et Principis aut horitas, et co fortius quando Regia adesset conces fio, vel priuilegium; et hoc magna eum ratiOne, quoniam cum huiutinodi prohibitio, ne perpetuo duret communio, sit iuris potitiui, d. Lin hac iudicium, Ssi
conueniat commvn. diMd. o l. vis C. eod. ubi DD.omnes: bene potest Primceps ei derogare, et sic ante alios tenuit Alem. in cons. 19. num a G. lib. . et
per sacrum Consilium decisum refert in puncto It L in sua notabili dricis 1 sq. licet de hoc dubitare vide
tur ipsemet in cap. l. S.ex contrario,n.6.
de inusis.de re alienoct. sed non co. cludit, et omnino praeferenda est aruthoritas Sacri Conlilii, praecipue cum in lecturis non fuerit Ainia. ta n tar authoritatis, quantum in decisionibus, ita etiam ante eum tenuit doctissimus Barabolom. de Capua in constit. cum per partes Apuleae, ubi quaerit etiam quod ius,iiue quae seruitus dicatur ista com . munio pascuorumst& num. ver sic. ad quartu, dicit quod non est seruitus, sed quoddam aliud ius ab altera Vniuersitate alteri concessum ad inuicem,ad I pecoris,ssis seruis. & subdit, quods potest Princeps ipse hanc communi nem constituere, & allegat S. illud ramen, auth. νι nulli Iudices, addens ad propositum, quod durabit hoc ius comunionis in aeternu,& donec Universitates ipsς durabat,ad reis in torma,
6.quamquam,de censeb. sequitur etiam optime Campetu, in d, c. posdus aqvu,& refert Camill. de Medis. in eo l. a r 43o optime videndus Asenda . de eo manae cap num. χo ct 2 l . ibi.Niis sinumeniat Regalis licentia , bene etiam Dom. Regens Tapia in d. cap pon-δει aquum ib 4 Iuris Regni f.66 eν 67. ita
273쪽
et nouissime idem Rendet de pas.c. q. sc o. ubi nonnullos allegat, et idem
in tit.de defencspascranorem. cap. q. DLl62. vers. quamuis auωm, ubi eX- presse asserit, pos Se communionem inter Universitates perpetuo durare, Regia accedente aut horitate, et opti
Regio priuilegio munitam non pol se dissolui, lcgitima non existente causa, eontra Usu. et allegat Auendam. θ
In casu aute,de quo agebamus,licet non exhiberetur licentia, siue Regius assensus,de priuilegium, tamen vidiximus in praecedenti disputation , fuit allegatum priuilegium, et concessio Regia, sed deinde probata imme.
morabilis cum omnibus requis his: ex qua ceti uiri est, non solum assensum, et licentiam,sed eoncessionem, et priuilegium intelligi probatum, ac si in specie fuisset exhibitum,cum ita iudi. cari debeat de uno, quam de alio,dum I o immemorialis vim tituli, concessio. r. is, et constituti habere dicitur, I hoe iure5. ductus aqua, aqua quotid. O Uiu L. t .S.D. verisidem Labeo, st. de aqua ZIun. arcend. et optime Amu .in
allegatum per Ursurbs sub num. Forfε ubi quod procedit hoc,etiam si ius
commune resistat, imo immemorabilis tantum potest, quantum ipse Rex,& Imperator cum causa, Ancis cap. I. inveM.flumina,quς ι regalia saretia de expens aecap. 9. num. ι 9. hinc desu- II mitur regula, .2-od ea, quae sunt priuilegio acquis bilia, acquiri etiam possun per ιmmemorabilem, Rodulphin.de abGI. Principposes. cv. 1.n m. II. or Pere r. de iure Fisci, lib. r. cap. I.nam.6 . de in specie, quod haec communitas perpe tua, ita acquiratur assensu, vel concessione Regis, sicut per immemorabile, ultra A cI. in aederifas . ubi omnes addentes, dixit etiam Raνtholom. de Capua in diu. consilisui. Regni, Cum flerpartes Apulea num 8. ubi docet, quod
assensus Regis probabitur, vel veris probationibus, vel alijs praesumpti
nibus ex cursu temporis , ita etiam Parisin cons. 27.nu. 76.sseq. dcante tenuit Aucin L consis. Cum per pamtes Aputes, ubi in specie asserit, posse ia Universi ratem ius pascuorum proba ri p r temporis diuturnitatem,ad rex. in I.cam de in rem verso . de et fur. sequitur etiam CVyc.in dec. I 89. num. a. idem Campagna ubi supra, Cam ιιI. de
unde cum plenissime in casu nostrosuerit probata immemorabilis, nulli dubiu esse videbatur, quin huiusmodi communio pascendi, aquandi, de lignandi diuidi nequibat, sed perpetuo
durare debebat. Nec quicqua obstabat authoritas V. sui ad Uti I. in Lisci 2sq. ubit r3 net, quod neque Regio interueniente
assensu, Me I centenaria,communio erit perpetuo duratura, pertextum in die . l. ιn hoc iudicium, S.s conueniant, Isco m.diuiae quo cauetur, non valer
conuentionem, quod semper stetur in communione,& quod ita passim, de imdistincte seruatur in Regia Camera , addensita fuisse decisu in anno I IO. in causa Vniuersitatis Lith cum casa. Ii Squin Zani, ubi petita diuisione per casaIe in Regia Camera ab unione in omnibus cum dicta Vniuersitate Litii, fuit interpositum decretum,separati nem praedictam fieri debere, quamuis unio fuisset per tantum tempus, deis quo hominum memoria non extabat, tred by Gorale
274쪽
Disputat. Vigesima quinta. 233
essetque etiam roborata quibusdam litteris Regis Ferdinandi Primi, quoniam eius dictum procedere potest in simplici conuentione, ut supra fundauimus, & co casu procedit stemus DG
d. l. an hoc iadicium, S si conueniaην, Τ m. diuid. secus vero Regio accedente assensu,vel priuilegio, siue probata legitime immemorabili, quae vim a Lsensus,& priuilegii obtinet. Et praeterquam quod Vrsu. ab omnibus supra
allegatis communiter reiicitur, com ut tacitur etiam ex eadem decisione ,
quam ipse allegat in dicta causa Ca sa- Iis SquinZant,nam illa diuitio non fuit in omnibus, ut fatetur, sed solum in do circa iurisdictionem,& solutionem iurium fiscalium, sed non respectu territoriorum, quae remanserunt communia, prout apparet ex processu in dicta causa ea salis Squinetani,& faciunt no
alias similes decisiones adducit, sicut
etiam aduertit optime Dom. Recens Fabius Galeota M. i. comrouers. n dec.
aae controuers 1 3 fol. 3 7 a. o. 3 9. O A Q.& videtur tenere idem Ursita in additi ad Afict. dec. 29o. 14 Caeterum haec quaestio in Regno videtur omnino terminata per a capy-dus aequum,licet in contrarium at lcgataem Per partem ex aduerso ; ubi expressu per Regem Robertum decernitur, Communionem inter Vniuersitates confinantes fieri nullo modo posse absque assensu, quia species alienationis est, sed cum assensu tenet, & proinde dixit idem Regens Tapia ibidemo , quod assensus super ea ex immemoriali Praescriptione prs sumitur,ex multis per eum allegatis, & nos supra deis duximus; in uno autem casu, ctiam is quod Regius interuenerit assensus , vel praescriptio immemorabilis, communionem minime substinendam ibidem determinatur , quando scit laetυna cx Praedictis Terris fuisset dishabitata; coenim casu, ne societas esset.
leonina, quia Ciuitas hominibus ple.
Lib. I inna pascua sumeret, ex aduerso autem dishabitata,communione alterius uti non posset, propterea decreuit sapientissimus ille Rex hoc casu etiam stante assensu, ad diuisionem proclamari posse, & ita dictum capitulum intelligit, & interpetratur Campagnarbidem,Sc praecipuu Dem. Regens Rouit.
ubi sic respondet ad Vsic in aedecisas . qui de hoc capitulo non memb
Alio et i a casu rumpitur, ac rescinditur communio, quamuis immemorabilis , & cum assensu, quando scilicet pascua pro illa Vniuersitate non suillae rent, quia prima charitas debet incipere a se ipso, & dcbet esse ordinata, ut decisum refert idem A timis
dee. 2 9 . ex quo ciues excreuerunt, ut considerat etiam post Couar.tib. l . vancapa I. versis veνo, Auendam. & alios, idem Regensgapia in dict. cap. pondus aquum,num. O. Vbi hoc casu necessario dicit esse probandum, territoria ipsis ciuibus non lassicere,ex Coua . r Nagn.ubi supra. Propterea cum in casu nostronon adsit ex parte Civitatis Muri nec di L. habitat io per d. capstondus aquum co- siderata, nec ciues ita excreuerint, ut eis pascua non sufficiant; omnino pe sistere dicebamus communionem immemorabili validata praesidio, ut non possit aliquo modo dirimi, nequ tolli. Demum perpetua etiam iudicanda
erit haec pascuorum. communio qu tiescumque non omnium territorio-i s rum, sed quorundam particularium est,ut in casu, de quo agebamus, ubi huiusmodi comunitas non omnia te ritoria, & nemora Ciuitatis Muri, sed
tantum nemus nuncupatum, Capo de Muro, eia Manga de Santo Angelo, de caetera tantum in comparitione Castrigrandinis descripta fol. 23 . comprςhendit,& proinde cum non sit uni. uersalis, sed certarum rerum, valida
est, di perpetua, ita in specie respon-
275쪽
di idem RendeIl. de defens re pascuis
nio, ex quibus Omnibus omnino perpetuam declarandam esse huiusmodi communionem dicebamus. Die 6. Septembris r6ψI.
Facto verbo in Sacro Consilio ad relationem Regii Consiliarii Francisci Antonii de Angelis,cum intcruen- tu Regiorum Consiliariorum Didacide Salinas, D. Ferdinandi Arias de Mela, & Scipionis Salituri, fuit lata
lententia, qua fuit declaratum aderula communionem in toto territorio Ciuitatis Muri,& in territoriis descriptis in comparitione fol. 6.ab immemorabili tempore , pqnea Actuarium 8 de Simeone pro Fςlice. Et cum pro parte dictar Ciuitatis Muri fuisset reclamatum etiam per viam restitutionis in integrum . Ite- serum facto verbo sub die q. Aprclis I 64 r. fuit diruim , non esse deferendum petitae in integrum restitutioni. SVM MARIVM. x , Totariorum imperitia, o negieen, ita mu,dum dectruit... Et multorum malorum ca A essemidetur. x Actio personalis competit contra har dem pro legato, adita tamen haeredi rate ex quasi contractu adisionis... Imo eciam actio opoIhecaria, ct
3 Testator parea legando disponere ad IL
4 Te Ioris voluntas diminute in testa-nIento explicata poterit per refer, oratias contecturas probari, quod sis minusscriptum,quam dictum... EIιam quoad partem substantiale, usa substitutιonis, vel clausula δε-
. . Imo etiamsi . clare non a arear de quo haerede sens rit. Tesatoris voluntas dubia vel diminu. ιιβνipta,paleis per testes probars nedum ex hιs, qμς ri stando asseruit,sed
qua extra resamen rum deriaraust. 6 Uoluntas testatoras coniec ratur per
testes, tices non informa te flandi. 7 Testes tot requiruntur in probanda di
spositione se antiali omissa , vel
adempta, quot requirumur an ima G-spositione cienda... Ideo intesamento requiruntur se ριem, in codicillis vero quinque. . . In probanda veνo dispositione non
Missubstantiali ambigua declaran. da, duo tantum fatis Use octenditur, fecundum Bart. distinctionem, g a
agitur de probando errore, vel qua δε ate omissa, duorum te nitium depositione comprobatur. Testator ad ciens qualitatem in t garoeotius declarare, quam aliquid de nouo inducere dicitur. . . Praecipue quando qualitas adiicitur loco demonstratronis... Et hoc casu duo tantum restes sufficiunt.1 o Barioli diuinctio procedis. quando agi.tur principaliter de probanda expresse reuocatione legati, vel alterius dispositionis... Secus quando agi in de probandataeita reuocatione legars, o in coπ- sequentiam. . . Tunc enim duo sesessus iciunt. II Inprobatione inimicitia inhita post testamentum, o teste atissen , qua uis in consequentiam veniat proba ademptio legati. 1 1 Relatum debet attendi non riserens.
i 3 T satoris voluntatis omisso ne umo
276쪽
resibus , sed coniecturis etiam proba.νi poterit. . . Pracipue quando ex verbis eis Prestamenti colligumur. ., tam eo casu habetuν pro expνυμ
i Coniectura optima es ad euitandam super irate dis stionis, quς alias esset inanis, o superuacua, nisi talia νeν dispositio inrelligeretur. 1 3 D Osri. facilius reuri Donem, o diis minutionem pari deber, quam quod
πerba super iratis virium eontiis
I 6 Mens potius attendenda, quam verbare saloνis, dicendum. ιγ Text. in I. unum ex familia, S. si omissa, is de legat. 2.deelaratur. i 8 Supplerio regulariter non es admise
quentibus verbis, aliteν testasorem
E N T V M. Testatoris voluntatem diminute scriptam, testibus,& conle- sturis posse suppleri ad intellectum textus in L unum 'σx familia, g. si omissa ,sf. de legat. 2. & quot
testes sint necessarii, demonstratur. I. M. LDISPUTATIO XXVI.
otariorum imperitia. seu, ut modestius loquar , negligentiam mundum destruero.& multorum malorucausam quandoq; eLis,dicunt DD.& quotidie etiam experimur, dc eorum errores, quia nesciunt quid scribunt,plerumque testantium Voluntates peruertunt, unde dixit AmreLim cens. 9 . inprinc. multoties seia Midisse exoriri infinitos errores ex imperitia, vel negligentia tabellionum, maxime in ultimis voluntatibus,& ita etiam testatur Eminentis. Mantic. de
Hoc satis superque experti suimus in Sacro Consilio incauta vertente imter D. Alexandrum Castriotam, &Don Fabium Castriotam utilem dominum Terrae Parabitae haeredem qui D.Pirri Castriotae mihi assinitate conis iuncti: qui in ultimo,quod condidit testam Crito, suum uniuersalem haeredem Lib. 1. tam in seudalibus, quam allodialibus instituit praedictum D. Fabium ex filia
primogenita nepotem,non nulla etiam legata tam pia. & pro exoneration conscientiae, quam aliis quam plurimis personis reliquitlvatoris circiter 2 o. m. vltra debita,de onera per ipsum, eiusque antecessores contracta: inter quae adfuit legatum ducatorum mille praediacto D. Alexandro relictum, sexto post anno ab haerede soluendum, ut ex Iectura testamenti clare colligitur. Attamen cum testamentum praedi. ctum minus considerate. &graui Obsessus valetudine condidisset cerneniaque satis superque grauasse oneribus,& relictis haeredem,ut ipsemet expres-ss verbis in eius ultimis codicillis fatetur, statuit mutata voluntate, ut eius
verbis utar, aliter circallegata dispo
Mandauit igitur,& voluit, ut onera illa,& debita, quς bona stud alia, Regio scilicet alsensu mediante,obligatRhabebant,super illis etiam soluendaci, siue satisfacienda forent, prout de i Ie tamen cautum esset : reliqua vero legata,& ante omnia legata pia,& pro Y 1 e o. Di iliaco by Gorale
277쪽
exoneratione conscientiae, ac dein lGrelicta D. Hyppolitae eius filiae, di d inum caetera aliis particularibus lega ta super bonis, & de bonis allodi ali-bns solui debcrent, & si non sufficerent,illa omnia cassauit, & annullauit, ut latius in praedictis codicillis Iesitur . Et in hoc,haeredem oneribus aliqualiter subleuare sibi visum fuit quin bona stud alia libera ab oneribus legatorum esse voluit, soluin altodi alia pro illis obligando. Vetum quia Notarius vel imperitia,vel ia gligentia, vel quia testatoris
Voluntat in ornatis verbis circumscribere voluit, cum paucis uti potuisset, simpliciter dicendo, legata essep r- soluenda super alio dialibus tantum, illam aliqualiter obscuram reddidit; praecipue cum ex errore omiserit illa verba, quae claram reddidissent dispo sitionem, scilicet Sepra o burgensatico sed tantum scripserit, onera cum assensu esse soluenda super seu talibus, deinde vero alia legata, & caetera, non exprimendo, de quibus bonis soluenda venirent, dc sic minus scriptum, quam dictum, seu nuncupatum reperitur. Egit igitur D. Alexander pro con sequutione legati ducatorum mille, actione personali contra D. Fabium haeredem, petens illum cogi ad vendendum fe udum Terrae Parabitae haereditarium; cum certum sit, posse haeredem in stud alibus cogi ad illud ve-dendum, etiam ad instantiam creditoris absque assensu, cx dictis per Dom.
de Frano, indec. 7oq.per tot. etiam per capturam personae, & quatenus renitens fuerit, in stetit vendi per Iudi
legato competat actio personalis contra haeredein, adita tamen hςreditate, quia oritur ex quasi contractu aditi nis, S .hares, Instu. de oblig. quae ea quasi confracI.nas. Bal in I n. in prisc. de legam. milit u late Gratian.discept.
foren V. 6 a. nu. 27. ct 3 6.cumseqq. sicut etiam hypothecaria, quae est accessoria actionis personalis, L contra. bitur , de pignor. imo etia in competat actio cxequutiua , secundum magis communem opinionem ut late dispu
tat idem Gratian. d. rv. 62. anum. 16.
cumseqq. nihilominus in casu, de quo disputabatur, suplici ratione haec Omnia excludebantur. 'Primo, quia procedunt , nisi aliter testatori disponere visum nerit; testa. 3 tor enim legando, potest legem dicere,quam vult, lintraditionibus, F depact. cum concorae ideoque si testator noluerit legatum scire soluendum de bonis seu salibus, sed tantum de allo-dialibus, cessat actio personalis contra haeredem ad vendendum seudum, sed bene agere poterit super bonisburgensaticis actione hypothecaria . . prout iure cautum reperitur. Secundo dato, quod testator simpliciter legatum rc liquerit, quamuis competat actio perso ualis adita haereditate,& cogi possit haeres ad vende dum seu dum si ille tamen noluerit ve-dere, non poterit Iudex ipse vendere,
de quo in sequenti disputatione videbitur.
Remanet igitur quoad primum, ut videamus quid testator quoad huiusmodi legatum disposuerit; Sc licet am. bigua videatur dispositio, ex errore forsitan scribentis, ita ut minus scriptum,qu .m dictum fuerit, nonnulla tamen pro illius declaratione adducebantur, quibus perspicue hanc fuisse
mentem tellatoris ostendebatur.
4 Etenim per testium depositionem, quin haec verborum omissio, & error probari polsit, non ambigitur:na quicquid per Notarium fuit intestamento
ex Priore Omissum,per vivam test umvoce suppleri posse, quasi minus scriptuin, quam nuncupatum fuerit, dixit Iurcio fultus in L i s autem se l. quo-ites, S sed si non in corpore, j.de h.ered. sesu. ct Imperator in l. errore, C. de uisnament. tradu in specie glo in I. cum proponebatur, in ver coniectura, Τ δε Disiti Gorale
278쪽
Disputat. Vigesima se X ta. 2 37
dum ambiguam, de obscuram testatoris voluntatem posse testibus comprobari determinat,sed substantialem etiam omissam dispositione in , puta
subititutionem, per d. camproponoba-iur,ubi nosses Carir.in cons. 18. n . a. O ue Iib. a. rarae optime in cons. 2 36. num. 3 volum. 2. licet substitutio non repetiatur scripta, sed errore Notari, omissa,allegat Roman. in cons i 8 . qui voluit etiam clausula in derogato. riam posse testibus probari, etiam no
si ex verbis in testamento appositis non appareat de quo haerede senserit testator,perconiecturas,& per testes posse declarari assirmat, alios refert Fufar de fideicom. q. 28 n. I. 3 Id autem fieri posse nedum ex his, quae testator testando asseruit , sed etiam ex his, quae dixit extra testamettim docuit g s. in d. l. cum proPone. batur, inso. Bara in I. si quis infundi vocabulo,mstrint ver ecunds quaero de legat. t .er ιn ι.2sfri vulg. re pup/ll. Ange Lint. in fideicommi S pen. cιrca fis .de υμν.o ruct. Assia.in dec. ε .
versse inter catera, & tradit alias SLmoas de Pristis de inrevr. vltim. v Iunt. fol. 17.n m. 2 I. quia testatoris vol un-6 tas coniecturatur per testes ex eius
Dissicultas tamen consistit in numero testium. Et communis omnium
ν distinctio est, quod si agatur de sub
stantiali dispositione probanda, tam in addendo,quim in minuendo, puta Lib. 1. num substitutio, vel legatum fuerit factuin, vel ademptum, tot testes sunt necessarii in huiusmodi probatione , quot requiruntur in ipsa dispositione
facienda,vel adimenda: unde si sumus intesta inento , & velit quis probare substitutionem fuisse errore omissam,vcl e contrario substitutionem, vel legatum ademptum, sepicin Crunt ii cessarii testes, in codic. llis aute quinque suis cient. Sin autem non de substantiali d i spositione probanda, sed de aliqua qualitate, vel sollenitate omi sa,vel de dispositione ambigua declaranda, licet substantiali agatur,duo ta. tummodo testes satis erunt, ita magistraliter docti it Bara. postglus in dict.
ries de hareLinstitu . quamuis Barbat. velit etiam substitutionem omissam,&se substantialem dispositionem duo- rum testimonio recte probari, ut late
In casu autem, de quo disputamus, certum est, agi tantummodo de probanda omissione, non circa substantia legati;non enim dicimus segatum fui Lis expresse ademptum, & reuocatum: tunc enim essent necessarii quinque testes,cum simus in codicillisued versamur circa probationem qualitatis omissae,an scilicet voluerit testator legata este soluenda de honis stud alibus,vel allodialibus ,& consequenter non agitur de noua voluntate substantiali inducenda, sed de declaratione volutatis iam productae, quo casu duo tantum testes susticere ex supradicta distinctione dicendum est,tradit opti-mh Parisinae confvnum. 3 D volum.
279쪽
& solum agitur de probando errore, vel omiis one alicuius qualitatis, vel
illam declarare,eo casu talis error,vel declaratio omissa, duorun testium de- politione comprobabitur , sequitur Mauris.Gisupra,num. t 3. & facit optime idem Paris in conf9 . num. 6.ese
9 Proet te a qui adiicit qualitatem in
legato,potius declarare qua in aliquid de nouo inducere dicitur, d. h.eredes
pue qua do qualitas adiicitur loco de- inonstrationis, ut docet optime Bald. per illum textum in d S. quisporicum Sse 'numa .in 3. notab. prout in casu nostro, ubi haec qualitas, quae omissa probatur, respicit demonstratione in solutionis legatorum, indicando de quibus bonis essent persolueda, ideo nihil dat, nec adimit, sed tantum da. tum significat,ut ad literam dicit text. in HS si quis post, vers puto, de conse quenter duo tantum te hes satis erunt ad huiusmodi omissionem declarati nis probandam, ut dicit Balaeulaeis 4.notab. de sequi tui Naua in consΗ3.
Ideo cum in casu nostro hanc dubiam voluntatem, imo claram, sed4ncuria scribentis obscuratam, nedum duorum, sed quatuor testium depositionibus comprobatam ostendimus, qui concludenter deponunt voluntatem testatoris illam suisse, ut legata super allodialibus dumtaxat soluerciatur,non autem super stud alibus, quartantum oneribus cum assensu voluit esse obnoxia,& ita ex testatoris voce,& ore audiuisse testantur, & ex scribentis errore suisse omissa illa verba, Sora lo burgensatico, sequitur omnino iudicandum legatum huiusmodi nullo modo esse soluendum de bonis seu dalibus, sed tantum de altodialibus Io Insuper dicunt omnes, distinctio. nem praedictam bene procedere, qua-do agitur principaliter de probanda
expressa reuocatione, vel adempti ne legati, siue alterius dispolitionis; tunc enim tot testes sunt necessarii, quot requisiti in ducta dispositione facienda, vel adimenda iudicarunt leges.' At quando tractatur de reuoc tione tacita legati , &in consequentiam probanda, duos tantum esse frutis assirma i ut, sic Bald. in Isideicommissum, optime Barbat. ccons29. col. 6. in princ. Bero. eonf. i 27 .num. I .volum. 2 Cotta in mem. inci p. inimicitia, col. 2.
quia non agitur de probando immediate id super quo lex sollemnem testium numerum requirit, sed mediath per medium facti ; quod exemplificat. ri quando probatur inimicitia intercessisse post testamentam, vel alienati nem voluntariam post legatum; tunc enim duo testes lassiciunt ad probandum illum actum facti, licet ex illa probatione in consequentiam veniat Probata ademptio legati, quae in illis casibus tacite a Iege inducitur, ut habetur in I. 3. 9 D. de adempι. legat. o I rem legaram, eo .ris. sic optime post Bara. in L fideicommis maee alios tradit videdus Mascambν .ab Anguillis in cons. 78.nu. ia. O i 3. di late de Pra- iis Voci 7 n. 3 . Cum igitur in casu nostro agatur tantum de probanda qualitate solutionis, de quibus scilicet bonis fieti debeat, quae non supponit necessario legatorum ademptionem, cum poterit esse, ut bona burgensatica sussciant,ut pars eadem praetendit, sequitur duos tantum testes sufficere, licet ex illa qualitate probata, in consequetiam colligi possit ademptio Iegatorii, casu quo bona allodi alia non suffi
Nec dicatur, quod testes non bene concludunt, dum se remittunt ad te stamentum,& codicillos,in quibus nota leguntur expressa illa verba, Ssipra is burgen tuo, ideo debet attendi re inlatum, ad textum in l.asse toto, cum fmilib. quoniam licet se reserant ad testamentum,& codicillos,benε tamen,
280쪽
Disputat. Vigesima seXta. 2.39
& expressξ deponunt de mente,& v luntate testatoris,& ex errore scribentis etiam processisse omissionem dictorum verborum in codicillis, ideo benedi concludenter probant omne illud, quod ultra relationem ad testamctum deponunt.& relatio cc setur facta quoad alia,ut in terminis tradit Paris vi-dcndus in aeconf9ψ.num. s. l. I, Iallegat Alex. io cons. I S. vrso precessu,
i 3 Caeterum huiusmodi ambigua voluntasn omisso nedum testibus, sed etiam coniecturis probari poterit, ut
iectura,ri legat. a. quod postgtof ibide
3. num. 3 .sede Pratis aest. I7. infine Per te x.in in his, s de condis. θ δε- monstrat.praecipue quando coniecturς ex verbis eiusdem testamenti colligu-tur, habetur enim eo casu pro expressa testatoris voluntate Cepha in conf18 8. num. 7. voLa.cum magis probetur ex dictis in testamento, quam extra , quod etiam sufficiens esset Bal in La.
Eκ verbis autem codicillorum, sa. tis vrgentes eliciuntur coniecturae, ex quibus hanc fuisse testatoris voluntatem, licet incuria scribentis ommissa clare constat imo ambigua semper tu, dicabitur,nisi haec applicetur declara
a 4 Quoniam nisi dicamus testatorem voluisse legata persolui de bonis allo. dialibus: dispositio facta in codicillis
omnino superuacanea, ac superssu ,
imo penitus inutilis esset iudicandata, quod fugiendum omnino est, si quanaeo, in princ. de teg. l . Bars. per illum rex. in Igenerali,SI.de Uufri legat. cum nec minimum verbum debeat est
otiosum, quato minus tota dispositio
I eq.vol. et .vbi quod facilius fideicomissum,restrictionem, ac diminutione pati debeat,quam quod verba hoc superfluitatis vitium contineant, quod late etiam ampliat Rotand. in cons. Ol. um. ι .esseq.voL 3. nihil enim variaret a dispositione facta in testamento, sed eadem prorsus esset, contra mente, imo contra expressa verba testatoris,
qui aperte affirmauit, se aliter in codicillis disponere volui sit,ibs,e la retione persuade a mutas di parere, & ibi,
e per quesso circa ι in Uriste cose mutata voluntate. Ideoq; cum in testam c.
to nonnulla legata reliquerit, quae do iure super omnibus bonis tam burac laticis, quam seudalibus erant per luenda; idem omnino esse dispositui in codicillis fatendum esset, nisi hanc nostram interpretationem admictamus contra id quod testator protesta. tus fuit, velle scilicet mutata Voluntate aliter disponere. Praetereas testator in codicillis a Lseruit testamentum nimis festinanter.'& inconsiderate graui oppressus infimmitate ordinasse , ct propterea maturius eo siderando,Vidisse eo modo,quo disposuerat,nimis grauasse haeredem oneribus,3t legatis et ex quo colligitur habuisse animum haeredem aliqua liter subleuandi .ista verba inania foret, nisi nostram declarationem admitte remus; quibus enim oneribus exoneratus fuisset haeres,ut testator ipse protestatur,si eadem legata ab eo soluenda essent super eisdem bonis burgensati eis,& seudalibus prout in testamcto fuerat dispositum,' certe nullis, &ideo omnino nostra recipienda est interpretatio.
Insuper certum est, neque pars ipsa negabit,quod i i utrumq; patrimonium nudate scilicet,& burgeiaticum oneribus, & relictis obligatum voluisso