Ad casus conscientiae de mandato olim Eminentiss. et Reverendiss. Domini Domini ... Prosperi Lambertini s.r.e. card. ac Bononiae Archiep. deinde Sanctissimi D.N. Papae Benedicti 14. propositos et resolutos Appendix novissima. Opus confessariis omnibu

발행: 1768년

분량: 161페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

131쪽

I 4CAS. III. Promisit Caius, se dono daturum euidam Eeelesiae determinatae puliae litam Planetam ; ast quia audit, aliam Ecclesiam eadem magis indigere, huic eam donat. d. an licite. Resp. eum dii linct. Vel prior Ecclesia. seu qui illi praeest, Cati promissi

nem iam acceptavit& tunc dico, Caium illieite donare Planetam alteri Ecelesiae. Ratio est, quia promissio acceptata evast debitum in promittente , qui propterea sine consensu promissarii nequit intentionem mutare, ac alteri tradere rem promissam . Vel hujusmodi promissionem non dum acceptavit, & in tali casu dico, Ca jum licite donare Planetam teri Ecclesiae, atteola praesertim majori hujus indigentia. Ratio est, qui ante acceptationem prior Ecclesia nullum ius, aut actionem habet, &pomissor potest pro libito intentionem mutare, ae Planetam altari dare magis indigenti. Quod a fortiori valet si promisso a Caio facta suis set per modum voti, hoc est, principaliter propter Deum; siquidem v

vens, antequam promissarius rem promitiam , seu promissionem ae-ptat, potest votum suum propria auctoritate in melius commutare; quam

vis non se posta acceptatione. Ita Bartholomaeus a S. Faucto de Donati

quaest. Ir . '

MENSE NOVEMBRIS.

CAS. I. ἰMit Titius Censum. eonstitutam in re iam aliis vineulis o

D stricta . Q. an valeat exigere pensiones. Resp. eum dist. vel huiusmodi res, non obstantibus histe vinculis, erat adhuc apta sustinere tale Censum; vel non. Si erat adhue apta, dico eum Bonacina de Contract. disp. 3. quaest. q. punct. un. num. 9. Quod si infundatione talis Census intervenit consensus praecedentium Creditorum, potest Titius exigere pensiones. Ratio est . quia in hoc easu nihil ob- fiat tali exactioni, cum Census sit verus ac realis, & Titius, ratione emptionis eiusdem, ius habeat ad pensiones. Si postea non erat amplius apta, videndum est, an Titius ullam haberet eo tionem talis ineptitudinis; si enim omnino tune ignorabat, dico. ipsum posse exigere pensiones pro eo tempore, quo in ipso duravit talis ignorantia, quia ignorans ignorantia probati, non tenetur de damno , cap. a. de Constitui. sed e contrario venditor celans vitia rei venditae, tenetur emptori ad interesse, i. Iulianus is de Action. Empt. Si vero aliquam notitiam ejusdem habebat, tune di eo pensiones ab eo exigi non posse , quia Census ab eo emptus non subsistit, & per consequens neque ei fructi fieat &s pro eo aliquid accipit, evincitur illud aecipere ratione Mutui 2 pr pterea ne dum est obnoxius restitutioni , sed etiam punitur in foro fori poenis usurariorum. Navarius Comment. de Usur. num. l 9. Molina disp. 39 . . .

CAS. II. Praedium Ecclesiae, eo quod esset sterile, datum fuit in emphyteusim; nunc opera , & industria emphyleutae factum est fertile. . an finita prima emphyleus, misit iterum dari. Resp. cum Giribaldo de Emphyt. dub. a. num. 9. posse iterum dari, &quidem absque nova iuris solemnitate , si agatur de praedio solito dari in emphyleusim, dummodo nondum sit in eorporatum , ae iactum de Mensa , item emphyleusis sit eum evidenti Ecclesiae utilitate , ae se

ventur conditiones primi Contradius ; tune enim non est nova alienatio ν

132쪽

tio, sed primae eontinuatio. Dixi, si agatur de praedis, solito dar; iis .m pDteus ; nam laeus iterum dari non potest absque nova eausa legitima eum prima eessaverit & absque debitis iuris solemnitatibus. Hi ne in ultima Dioeeesana Synodo lib. I. cap. IO. prohibentur Beneficiati ab innovanda emphyleusi bonorum.

CAS. III. Nostit Confessarius, Poenitentem esse sufficienter dispositum; at smul iudieat , dilationem Absolutionis eidem profuturam ab uberiorem emendationem , ae maiorem firmitatem propositi. Q. an licite possit eidem Absolutionem differre δResp. eum dili. Vel ipsemet Poenitens, leniter monitus de uberiori hoe suo spirituali profectu, consentit in talem dilationem Absolutionis , & tune dieci eum Communi. Confessarium ipsi lieite eamdem disterre , eo quia in tali ea su Consessarius nullam ex una parte eidem irrogat iniuriam peum volenti, & consentienti nulla fiat iniuria; ex alia se magis eonfulit eius bono spirituali, applieando spirituali eiusdem morbo emeaeiorem

medie inam. Vel Poenitens, non obstante tali monitione, est invitus quoad huiusmodi dilationem; & tune dico, iuxta Sanetum in Selest. disp. 6.num. 6. non posse Confessarium ei licite differre Absolutionem ; quia Poeniten ς expositis peeeatis ius habet ad Absolutionem , quando iussieienter eonfiat de ipsius dispositione; tune namque Consessarius ex iustitia tenatur hane ei impertiri; proindeque absque illius iniuria nequit eidem invito eadem differre. Neque dicas eum Card. de Lugo de Poenit. disp. I num. I 69. Puteobonello eod. traff. quaest. 2. art. q. f. 6. Giribaldo ibid. cap. t O. dub. q. num. 89 Poenitentem habere quidem ius ad Absolutionem , sed non ad eam ita tim obtinendam a & Consessirium tamquam medi eum spiritualem ius habere adhibendi omnia media . quae possunt Poenitentem praeservare a peccatis, ut conflat ex iis verbis Cone illi Lateranensis Cap. omnis uiriti sitie sexus: Prudenter tutelligat uidelicet Confessarius tiolo debeat ei nempe Poenitentiam praebere consilium, σcujusmodi remedium adhibere , experimentis utendo ad salvandum Vrorum e & se posse in ea su adhibere Absolutionis dilationem l eontra enim zsemel ac Poenitens est , atque eognoscitur a Confessario sumetenter dispositus do praesenti, simul etiam ius habet ad Absolutionem de praesenti ; ut

quid enim eum relinquere in periculo aeternae mortiς, eum actu interveniunt necessariae dis ostiones. ut ab hoc perieu Io eripiatur praecipue cum ipsum mei Saeramentum auxilia conferat ad non relabendum . Nec o positum evincitur ex allatis verbis Concilii Lateranea sis ,' nam ea valent quandA Poenitens nondum cognoscitur sufficienter dilaositus ; vel indicant, Confelsarium, etiam eo tunc. debere P nitenti praebere sana eoti filia, ac emeaeia remedia ei assignare , diuertis experimentis utendo ad eum salvandum , hoc ele, ill x im onendo pinitentia, salutares, ac medicinales, eum obligando, ex. gr. ut infra tantum temporis se denuo praesenter, adsumendum experimentum, an in proposito persitat, exequatur media a Gs gnata 8ce. & se salvetur . Non dicunt tamen quod non absolvatur squantumvis si sufficienter dispositus.

133쪽

336 MENSE DECEMBRIS.

CAS. I. octus, habens domum parochialem satis amplam, eiusdem

L partem, per euius ingressum unice patet interior aditus in Ecclesiam, loeavit Laio, , qui foris eum Clerico rixatus , hunc vulneravit vulnere non lethali, ae statim se in praedicti ingressus cubiculum recepit.

Q, an per Iudicem, sive laicum, sive ecclesiasticum, ob hujusmodi erimen, inde extrahi possit RResp. neg. talis enim locus gaudet immunitate , euius legibus subest tum Judex Ecclesiasticus, eum late us: ut passim monent D. D. Nec trimen in casu a Lateo perpetratum est de exceptis ut legenti singulas Bullas, hactenus super ista materia editas, facile patebit. Propterea Sacr. Congregatio Immunitatis tum in Lauretana die ici. Aprilis I 632. eum in Perusina die t*. Maii ejusdem anni, edixit in prima : extractum restituendum elleloco immuni; ae monendum Episcopum, ne permittat Canonicos locare Lastis aedes Canonicales; & in secunda, injungendum Episcopo, ut prohibeat aedes Canonicales in Canonica existentes loeari, seu coneedi Lateis

ad habitandum, sub poenis sibi bene vilis, ut adnotant Pigna tellus Consultat. Canon. 47 . num. l. & Pani molia tom. 3. dicis. 136. num. 3O. Nec relevat, Laicum , ob crimen commissum , esse excommunicatum ,

ae fuisse ipsmet Ecelesiae injuriosum ob Cleriei vulnerationem; hue enim

non obstante adhuc gaudet Immunitate , ut de Communi testatur De eianuς tra EL Crimin. lib. 6. cap. 26. contrariis respondens, litaurus Italia, Thomas det Bene , eum aliis. Nam in primis non est casus exceptus. Deinde privilegium non est datum lavore personarum , & confugientium , sed propter reverentiam loci saeri ἰ unde hie non attenditur qualitas personae, ae delictum perpetratum cum non est de exeeptis ), sed loci sanctitas, & Eeesesiae pietas, quae in hae magis coruscat, dum reum recipiendo compatitur humanam fragilitatem. Accedit, excommunicatum non esse ex elusum ab Ecclesia materialiter sumpta , sed solum deformali, ut cum Diana, & Monacello tradit etiam Mattheuccius Ossie. Cur. cap. 2q. num. II. & delinquens extra corpus Ecclesiae, esto fuerit ipsimet Ecelesiae iniuriosus ex alio ea pite , tamen non deliquit oontra ipsam mei legem immunitatis. Ecelesiis datae s ideoque frustra non invo- eat hujus legis auxilium in casu. Qv Id si opponas , Sacram Congregationem Immunitatis pluries declarasse, licite potuisse Episeopum extrahe re sive Parochum e domo Parochiali, sive Canonicum e domo Canonicali, ut constat ex Deeretis allatis a Mattheuceio I. c. num. ι . dico, eae anasse cum agebatur de pura poena ad correctionem; siquidem consulta S. Congregatio ab Episeopo Aretino hoe modo: Se tin Canonico, ri-rrovato nella sua Casa Cononicale , contigua alla Chica , infraganti conuna Do a maritata , si Ita poturo con la medesiima D ina torcerare nelle careeri Vesovili , feno pregiudidio dem Immunita . Die 3 i. Augini i6 O. Respondit, psa ad eorreptionem ἰ ut refert etiam Pigna tellus tom. I. con suit. 33. gesta enim ad correctionem non inducunt formalem extractionem prohibitam per sacros Canones, & Gregorianam, aliasque Constitutiones. Similiter in una Interamnens censiit Ep scopum potuissa extrahere Απhipresisterum de PiedeIueo a propria domo Parochiali, careerare ad assecium

pretiionis. At quando actam fuit ad poenas imponendas, non aci correctio.

134쪽

ctionem, sed seeundum Cataones, tune aliter respondit eadem S. Congregatio, nimirum, extractionem fieri non posse ; ut patet ex decretis supra citatis, ae aliis ab ea editis, in Mutinen. die I 8. Febr. I 33 i. in Arimine n. die a. Maii I 66 i. & alias, ut ibid. notat Mattheuccius. Quare eum hie simus in hoc secundo casu, dicendum &e. Vide eumdem Maia

CA.. II. Pia Mulier, diseripta Sodalitiis Cincturatorum . Redemptionis Captivorum, aliisque , petit a Confessario: I. an ipsa gaudeat Cincturatorum Indulgentiis , quando omittit recitare quinque Pater & Ave per oblivionem ; aut rustieans ubi non est Ecclesia . Ordinis S. Augustini, neque Confraternitas Cincturatorum , supplet vilitationem Altarium in alia Ecclesia. II. an eo sequatur generalem absolutionem, ac benedictionem iis quinque diebus, quibus infra annum Confratibus, ac S roribus, Redemptionis Captivorum eadem impertitur, si tunc , ob aliquod legitimum impedimentum, nequeat ipsa se conserre ad Ecclesiam, in qua datur huiusmodi Absolutio, ae Benedictio. III. an lueretur Indulgentias , a Summis Pontificibus eoncessas pro reeitatione Rosarii, si

quandoque, omissa consueta meditatione Mysteriorum human .e reparationis, horum viee meditetur aliquod Novissimum , aut quid aliud pium. IV. demum quaenam Indulgentiae sint eoneessae recei tantibus in

die Angelus, Domini ore. seu Retina Caeli ore. tempore Paschali ς ae Psa mum Da profundis sub primam horam nocti; & an , ad lucrum Indulgentiae,opus sit haec recitare flexis genibus. Quid ad singula respondeiConfessatius

Respondet ad primam negative quoad utramque partem i ut enim Sor res , aut Confratres Indulgentias luerentur , debent proprias Instituti conditiones implere , opera injuncta & quidem non utcumque , sed eo modo , quo injuncta sunt , ut recte ait Theodorus a Spir. San. de Indulg. pari. a. artie. 2. . 6. Cum ergo praedictae Indulgentiae suerit con- celsae Confratribus , ac Sororibus vere recitantibus quinque Pater , &Ave, & certis quibusdani diebus visitantibus Eeilesiam praefati Ordinis, nec non Altare, seu Capellam dictae Constaternitatis; ideo si Mulier id

non praeliat , quantumvis ex oblivione , impotentia , vel alio legitimo impedimento , concessam respective Indulgentiam non lueratur . Hinc Sacr. Congregatio Indulgentiarium penes laudatum Theodorum die 22. Februarii ITi7. expresse , ac absolute declaravit, Cincturatos Confratres nougaudere Indulgentiis, nisi recitent quinque Pateν, ω Ave, m Pisitationem Altarium suppleri non posse a Coufratribus in aliena Ecclesia, praecipue quando sunt iis loris, tu quibus non es Ecclesia ordinis S. Augummi, aut non

est erectii Confraternitas Cincturatorum .

Ad II. Respondet pariter negative , sive Mulier sit adscripta Confraternitati Sanctissimae Trinitatis Redemptionis Captivorum , cujus Confratribus dies benedictionis & absolutionis generalis , sunt feria quarta Cinerum, seria quinta majoris Hebdomada , S. Calliarinae V. & Mart. SS. Trinitatis , & S. Agnetis secundo ; sive adseripta sit Confraternitati Beatae Mariae de Mercede Redemptionis pariter Captivorum , cujus Confratribus dies henedictionis & absolutionis generalis , sunt fenum S. Antonii Abbatis , fetia quarta Cinerum , festum S. Petri Nolasco, sesium S. Laurentii Mart. ac felium S. Cathatinae V. & M. Ratio est , quia Brevia Ponti fieta , ad consequendam hujusmodi beneductionem, & absolutionem generalem, utrobique expresse requirunt Con

ventum ad Eccisam , ubi fit functio huiusmodi benedictionis, & a

135쪽

3 3 , 'solutionis ae interessentiam , seu praesentiam tali functioni e se In roeensione obligationem Confratrum , ae Sororum S I. Trinitatis Redemptionis praedictae haec expresso loquntur in Summario Indulgentiarum . siti inquὸ dij, benedictionis, O ah tutionis generalis licet a culpa proprie non absolvatur, iuxta declarationem fel. recor . Clementi VIII. funt feria quarta Cinerum, feria quinra Majoris Hebdomadae oee. in quibus bona , m fusaei. Relisonis communicantur solis Confratribus , i Sororibus Conseaternitatis, qui vere poenitenter, confessi , ae Dera Communione refecti, g nu flexi hujusmodi functioni in Ecclesiis Oruinis peraeenda

interfueri/. Ωκia vero Confratres . Sorores Schedulis impressu, vel manuscriptis in υitari non solent, suo tempore, o debita pr.estaratione eonvenire procurent, ut tot bonorum paνticipes fiant. Clemens VIII. COVir. 83. Similiter in Brevi In noeentii XI. In ei p. Exponi nobis , quo confirmartur Summarium Indulgentiarum Constaternitatum B. Mariae de Me cede praefatae Re temptionis , haec habentur . Die feso S. Antonii Hbbatis m. Orationum , Ieiuniorum , Misarum , aliorumque bonorum ope rum, quae in ditio ordine sent, communieat. one participes erunt soli in fratres , oe eonforores ditiae Constaternitatis, qui vere paenitentes, o con

feli, ae ocra Communione resffii, quam vocant Benedi filionem. σ gen ratem Absolutionem L liter a etilpa non fiat proprie absolutio, ut Clemens VIII. d oloravit ), iis Delinis dicti ordinis faciendae, non in aliis, sentes reperiantur, quia dictus Ordο ρορulum cum scripturis ma seriptis , vel imp egis, invitari non solet, Confratres, is Consorores, eo debito tempore conveniant eum debita praeparatione , ut tanti boni participes fiant ..

Clemens VIII. Conliit. 79. σ 83. quae eoncessio confirmata fuit me. Ergo si mulier . etiam ob aliquod legitimum impedimentum, praefatis diebus. nequeat se conferre ad Eeclesiam , ideoque benedictioni, & absolutioni generali eo tune praesens non sit, ob adductam in superiori responsione rati nem, eadem benedictionem , & absolutionem minime eonsequitur. Quod pariter valet de Monialibus adseriptis eidem Confraternitati, ni speciale indultum Pontificium quoad hoc habeant, vel obtineam, vigore cuius etsi benedictioni, ae absolutioni predictae non interessentes, ea perfrui valeant; prout Gregorius XIII. specialiter indulsit Patribus Societatis, ut communicent in Privilegiis, per Sanctam Sedem Apostoli eam concessis P Pia Domini canis, Augustinianis, Franciscanis, & Carmel itis, quamvis pleraque onera huiusmodi ordinum Mendicantium non subeant. Idem quoque valet de Carceratis, vel alio impedimento detentis ne praefatae functioni prae sentes sint. Nee refert, hanc benedictionem, & absolutionem conferri ad instar Jubilaei, quem impediti consequi possunt, faltem pollea , nam, Ruere est ad instar Jubilaei, id dicitur, quoad interessent ex functioni, nota

vero quoad absentes , cum Brevia ad lucrum expresse exigant praesentiam ; & ideo hane ine ulcent. Hine Moniales, Careerati, & alii impediti, adscripti huic Contra ternitati possunt quid luerari alias huiusce Cou- fraternitatis Indulgentias, si praescripta opera peragere satagant. nota tamen benedictionem &e. Ad UI. quoque respondet negative, innixus sequenti Decretor tam Sacria Congreflationi, Indulgent iis . Sacrisque Reli tilis praepositae , Pater Procura-ror Geneνulit ordinis Praedicatorum sutolis ex preces porroxerit ρνo mclaratιona dubii r An qtii Sanctissimum Riaritim Bootae Mariae Hryinis re .c Itant Omissa consueta Meditatione M=li riorum humanae ineparationis, oe 3 Llorum vicem Mortem, ac caetera Novissima, vel alia pia . ac reus , o m ,

136쪽

aetantuν ; Indulgentias a Sum m s Pontificibus concessas pro ree;tatione R D i; luerentur Sacra Congregatis die 6. Augusti I 726. Respondit: Non lucrari . seuam S. Congregationis declarat;onem per me Secretarium Sanctissimo Domino Nostro relatam Sanctitas Sua benigne approbavit. Dattim diai . A.gusi i 26. L. Card. Picus Hraefectus. Raphael Cosmus de Hiero-

mis Secretarius.

Ad IU. & ultimum in primis respondet quoad Angelus Domis; Θα Be

nedictus X lII. Omnibus vere poenitentibus, ει confessis , est Sacra Communione resectis, qui maue , aut meridie , De vespere ad pulsum eampana: Angelus Domini nuntiavit Mariae, Or eoncepit de Spiritu Sancto . G. e. Aneilla Domini fiat mihi seciandum υerbum tuum : Et Verbum Caro fa-Lium est, s habitavit in nobis, eum tribus Ave Maria flexis genibus do tota recitaverint 2 ρο pro Christianorum Principum Concordia , haeresim extirpatione, ae S. Matris Ecclesiis exaltatione , pias ad Deum preces Ubu-derint ; Pleuariam in uno die mensis dumetaxat, per unumquemque fidelem ad sui Iditum eligendo , tuerifaciendam , omnitim ρeccatoriam suoriam Indutientiam , m remisonem misericorditer concessisse. In reliquis vero anni diὸbυι, ii dam Christifidelibus υere contritis, quoties id egerint, centum

diei de injunctis eis, seu alias quomodolibet aebitis paereitentiis, informa

Ecclesiis consueta relaxasse. Praesentibus perpetuis futuris temporibus υali- ruris I . Septembris I 724. Quamquam vero praefatus Pontifex huiusmodi reeitationem indiscriminatim faciendam praescripserit flexis genibus, nee ullam ibi laeerit mentionem de Antiphon a Regina Caeli; tamen Benediactus XIV. confirmatis prius supradictis Benedicti XIII. Indulgentiis, praeseripto Rubricarum inhaerens , jussit , orationem illam Angelus Domini σα a Vesperis cuiuslibet Sabbati usque ad totam Domini eam sequentem a stantibus recitari : ac insuper durante Tempore Paschali quod in Vesperis Domini eae Sanctissim e Trinitatiς terminatur loco supra memoratae orationis Antiphonam Regina Caeli cte. eum Versieulo, & Otatione eorrespondente et Deus qui per Resumsiouem me. a stantibus dieendam lubstitui, iisdem , eam devote dicentibus, Indulgentiis concessis o ita

tamen, ut ii, qui eam Antiphonam memoriter dicere ne seiverint, ea dem Indulgentias aequirant supra dictam Orationem A aliat Domini me. recitantes s ut habetur ex Noti fieatione Eminentissimi Card. Guad agni

Sanctissimi D. N. Urbis Vicarii Generalis, Romae publieata die χo. April.

Quantum postea ad Psalmum De profundit e. respondet , Clementem XII. die i . Augusti i736. Omnibus, oe singulis utriusqua sexus Chri li-frilibus , qui sub horam noctis ad pulsum Campanae Psalmum De pra.

fundis, vel semel orationem Dominicam, ' Salutationem Angelieam cum versiculo Requiem aeternam m. in suffasium animarum Christifideliam defunctorum flexis genibus devote recitaverint , quo die id egerint , cen umdies de injunctis eis , seu alias quomodolibet debitis poenitentiis in Iorma Ecelesae consueta relaxasse. Insupar eisdem Christi fidelibus vere paenitentibus , m confessis, ac sacra Communione refectis, qui per annum praemissa

peregerint, ac pro Chrisianorum Principum concordia, haeresim extirpatis. ne ae S. Matris Ecclesiis exaltatione, pias ad Deum preces effuderim , Pl/nar am in uno die cujuslibet anni dumtaxat per untimquemque Chri iiDelem, adfui libitum eligendo, luer faciendam, omnium peccatorum Dorum Indulgentiam, o remissionem mi oricorditer in Domi σε concessisse, Ac elargitum fuisse. Traleni ibus perpetuis fω turis temporibus valituris. Ex quibus verbis indefinite in ipsemet Brevi expressis , nee hactenus ab ullo

137쪽

r malio Pontifice ad ullum determinatum tempus. quoad modio reeitatIonis, rei rictis, inferes huiusmodi recitationem flexis genibus faetendam esse pro Iucro Iudulgentiae. CAS. III. Debebat Petronius Uitali Seuta Romana quadraginta duo, eirca quae, requisitus a Creditore promisit quam primum solutionem; & de acto domum reversus tradidit famulo 2 o. raechinos Venetos, ut eos Vi tali eon signaret. Ast famulus sciens, Mercatorem quemdam pro quolibet ex his Zeeehinis solvere julios viginti unum eum dimidio , ad hunc eos detulit, sibique retento hoc medio tutio pro unoquoque , residuum pecuniae eonficiens scuta Romana 42. nomine sui Domini, Vitali numeravit. Q. An famulus id lieite fecerit. Resp. eum dist. Vel Petronius, tradens famulo huiusmodi Zeeehinos, tali traditione praeei se intendit extinguere suum debitum , non curando de spe ete monetarum; & in hoe casu di eo, famulum , qui id a Domino pereeperat, licite id feeisse; quia tune illud plus, quod a Mercatore ae-eepit per eam bium, est fructus suae industriae r quemadmodum qui a Domino aceepit aliquam me uniam expendendam tali valore currente , potest . tamquam fructum suae industriat , sibi retinere illud plus , quo ex indultria illam eam bit. Vel Petronius tradens , famulo huiusmodi Zecellinos, non solum intendit se extinguere suum debitum , 'verum

etiam rem gratam saeere Mercatori traditione hujusmodi monetarum , praebendo nimirum ei occasionem tueri per transmissionem specie huiusmodi monetae, & tune terio famulus id illicite secit; non enim poterat acceptam pecuniam mutare, eum sic egerit contra intentionem Domini, di contra ius; quod hoc in casu ipsa Vitalis habebat ad talem qualitatem pecuniae. Hinc s Uitalis ob id passus, aut passurus est aliquod damnum , tenetur famulus illud resarcire & eompensare ; vel saltem lucrum ex eambici perceptum ei restituere . Viva, & alii.

ANNO MDCCLVIII.

CAR. I. Oeatur Paroehus, ad exeipiendam Confessionem vulnerati in V uia. eui hostes adhue insistunt, & cavent , ne quis .eum

accedat. Q. an teneatur accurrere cum probabili perieulo suae occisonis , vel saltem gravis vulnerationis. Res p. cum dist. Uel intervenit prudens, ae probabilis spes, quod ipse non si omnino impediendus, quominus ad vulneratum ae eedat, & quod opportune ad hune sit perventurus pro ope spirituali, ae Sacramentali Ah- solutione vel non . Si non; dico, Parochum non teneri accurrere tum praefato periculo. Ratio est, quia obligatio acci rrendi inest Parocho , uando accursus potest esse vulnerato proficuus; non vero quando trura fieret, ae esset supervacaneus; tunc .enim rotus esset accursus imprudens, cum Parochus, se gravi periculo exponeret, sine spe praeliandi ullum vel minimum auxilium vulnerato. Si pollea intervenit prudens, ae probabilis spes &e. tunc dico , Parochum teneri accurrere , etiam

Diuilige

138쪽

eum praefato periculo . Ratio est , quia ita exigit officium Pastoris ; ut notant D. Ioannes Chrysohmus homil. 39. in Joan. D. Augustinus

pluribus in loeis, D. Gregorius Magnus, ac D. Thomas: Debemus namque pro fratribus animas ponere ; ut inquit D. Joan. Epist. I. cap. I.& S. August. lib. de Mend. eap. 6. Temporalem vitam suam pro mer-na υita proximi non dubitabit Chrissianus amittere o quae obligatio , si in ea su necessitatis cuilibet Christiano pro modulo suo inest, eo quod vita spiritualis proximi etiam vitae propriae corporali est anteferenda . utpote bonum maius , ae altioris ordinis scuti notavimus anno i 7 8. ad H. Octobris ) , a sortiori inest Parocho quoad ea ministranda , quae sunt de necessitate salutis , prout est lapsis post Baptismum Sacramentum Poenitentiae ἰ ad quod propterea vulnerato ministrandum, stante incta spe , tenetur accurrere , etiam cum periculo gravis sui vulnerationis , vel etiam occisonis . Neque dieas , per actum Contritionis Diala vulneratum salvari ideoque Parochum non teneri praefato periculo exponere propriam vitam , in ea su, accurrendo . Contra enim e non

inficior , absolute loquendo , posse vulneratum salvari per actum verae Contritionis . Ast hoc opus , hic labor est ; quod hic vere elleiatur a vulnerato in eo con eursu invasionis hostium , fervescentiae passionis, diminutionis spirituum ob recepta vulnera, turbationis mentiε &e. Hujusmodi actus profecto , in hisce circumstantiis , non est a leo iacilis , nee certo adfuturus ; proindeque si ipse Parochus non accurrit ad ministrandum vulnerato Poenitentiae Sacramentum , eique spiritualem ferendam opem, ipsum relinquit in periculo aeternae damnationis ; quod plane est contra officium Palloris . Hi ne scuti quamvis tempore Pestis Parochus incurrat perieulum mortis, infectis ministrando Baptismi, aut Poenitentiae Sacramenta , tamen , si alius non adsit , qui ea ministret, ipse tenetur ea in re infectis ministrare , quamvis adultus , nondum regeneratus per Baptismum, praemisso actu doloris, possit salvari eum Baptismo in voto ; & lapsus post Baptismum pariter possit salvari per actum

Contritionis; ita in casu. noti obstante dicto periculo, tenetur Parochus aecurrere ad opem ferendam vulnerato, eique ministrandum Poenitentiae

Sacramentum , quamvis absolute loquendo hie possit salvari per actum. Contritionis S eum iste in ea su aque jus habeat, dc indigentiam, ut ipsi impendatur ossicium Pastoris, ae habeant insecti tempore pestis, quibus, non obstante periculo vitae, tenetur Parothus, vel per se, vel per alium, tale officium impendere; ut declaravit Gregorius XIII. die iO. Septembris i 376. eonfirmando quoad hoc Sacrae Congrestationis Decretum, relatum ab aeterna memoria digno Benedicto Papa XIV. de Syn. Dicec. lib.

I. cap. I9. num. 6.

CAS. II. Poenitens bona fide eonfessa est penes Consessarium complicem, qui in advertenter illam absolvit. Q. an valida sit Absolutio; & quid in praxi servandum.

Resp, quantum spectat ad valorem Absolutionis , saltem directe hane esse invalidam , supposito quod agatur de gravi peccato turpi , & inhonesto contra 6. Praee. De ea l. alteri nondum eonfesso, Ratio est, quia laudatus Pontifex Benedictus XIV. in Constitutione Sacramentum Poeniten ii , sustulit ipso iure euilibet Sacerdoti, extra casum necessitatis, quameumque auctoritatem , & iurisdictionem ad qualem eumque personam ab huiusmodi culpa absoluendam ; irritamque declaravit , ac omnino nul lam Absolutionem ab eadem a Confessario complice impertitam . Er

139쪽

r ago sie uti Absolutio ab aliquo ea su rerservato, in advertenter data a simis pIiei Consessario Poenitenti, bona fide confisso penes ipsum, directe valida non est quoad hujusmodi Casum, eo quia Confessarius quoad hune non habebat iurisdictionem p ita nee in casu nostro directe valida eli Ab solutio a Confessario complice inadvertenter data Poenitenti quoad tale peeeatum , eo quia quoad hoc facultatem non habebat , nec juriudictionem . Neque Eleas , laudatum Pontificem absolvendi saeuitate privasse Confessarios complices , absolventes scienter.& advertenter ,

cum dicat : Interdicimus , oe prohibemo , ne aliquis eorum , extra casum extremi necessitatis Confessionem Sacramentalem personae complicis in peccato tarpit, atque inhonesto , contra sextum Decalogi praeceptum commisso , excipere audeat ς ubi ly audrat scientiam con-- notat , & praesumptionem , non vero ignorantiam , & in advertentiam . ut in ea su ; in quo proinde Absolutio valida dici debet , maxime ob interventum erroris eommunis cum titulo colorato a Ne dicas ,

inquam ; nam quamvis Pontifex revera in Constitutione apponat ly audeat , ausum tamen non requirit , ut Confessarius eomplex sit in ea pax valide absolvendi; etenim Ponti sex protestatur , se ab illo auserre pote- statem, eademque illum privare ipso iure per ipsam mei Constitutionem ', ait enim, quam ei ριν praesentes has uestras adimere intendimus ; sed re quirit ausum , ut ab ipso in eurratur poena Excommunicationis Summo Pontifici reservatae r prout elarius eoiligitur ex verbis immediate subsequentibus, quae sunt haec: Et nihilominus si quis Confessarius secκs facere ausus fuerit hoe est . absolvere γ.maioris quoque Excommanicationis poenam , a qua absolvendi potestatem Ni bis fulis . NOsiris tia Suetegoria

Eus dumtaxat reservamus , ipso facto incurrat . Propterea licet Conlassarius, de quo est sermo, in advertenter absolverit Poenitentem, hoe nota obstante , Absolutio ab eo impertita directe nulla est in ordine ad tu pe peccatum , eujus ipse Consessariuς erat complex ; & in advertentia

in boe absolvendo eum tantum exeusat ab incursu in Extommunicatio Aem , cum pro hae incurrenda revera requiratur ausus . Ad is Datea , quod subditur , circa errorem communem , & titulum coloratum , di- co , neutrum in casu intervenisse . Non titulum , quia eum Confessarius , saltem post praedictam Con litutionem , numquam fuerit approbatus , nee habuerit iurisdictionem pro absolvenda complice , seu socia criminis , nullum titulum eoloratum allegare potest , vi cuius &cimo si erat eomplex in eo puta , etiam ante praefatam Constitutionem non poterat valide eam absolvere nam ultima Bononiensi Di e eesana Synodus lib. a. eap. 3. f. Lethali , se iamdiu statuerat e Laetialis criminis sociar n opore carnali infro . explicauri, seu in facio participes cum ipso Confessaris , innovato Decreto TradereJorum no rerum , is lusi eu- ο septimo Concilio Presinetali Mediolanensi , ab eodem Socis , seu pa ricipe eriminis , absolvi prohib/nis ἰ adeo tit sit omnIs penitus ablaeta facultas , approbatio ab eodem Sater doto complice , aut focio , pracriminibus in opere carnali , tu quibus fuit forius , aut particeps . Neque intervenit error communis ς eum enim post promulgationem Bullae sit communiter notum, es Ie universaliter prohibitum, quod Confestari socium criminis absolvat , hine eruitur praesumptio , quod in casu in

tervenerit error particularis Poenitentis, non vero error communis . E

neque ex hoc eapite directe valida ire ea su dici potest Absolutio P*αiteatis, Deatque ut Sacerdos cstante etiam errore communi cum tit

140쪽

Io eolorato) Poenitentem valide absolvat, requiritur quod Eeclesia in tali ea su vel det, vel suppleat iurisdictonem ob bonum commune. Atqui

semel ae ipsemet Romanus Pontifex adeo, elare, ac generaliter ademit ConselIario potestatem absolvendi complicem in peccato turpi, eiusdem que Consi tutio fuit ad omnes Chri iliani orbis Ecesesias transmissa,l ut observatur, praesumi nequi. rationabiliter, quod Ecclesia det, aut suppleat jurisdictionem iα Confessario, complicem absolvente a tali,peccato ; se enim , quod Pontifex aedificat, scelesia destrueret. Ergo dicendum est, potius in casu Ecclesiam neque dare , neque supplere iurisdictionem; ideoque dictam Absolutionem a peceato turpi', & inhonesto eontra sextum Decalogi pra ceptum , datam Poenitenti a Confestario compli-ee, directe esse invalidam. Ex his facile colligitur , quid servandum in praxi, nempe, Confessarium in casu si ipse ad errorem animadvertit,ae, secluso pericula ab utroque, id sacere possit in petere debere licentiam a Poenitente loquendi de auditis in facta Confessione ς eaque obtenta , ipsi suadere, ut renovet illam Consessionem penes alium Confessa rium non complicem ἰ vel .s directe ab aliis peeeatis rite fuit absolu- ta , & in directe ab illo ut huius denuo confiteatur penes alium , ad hoc, ut se etiam ab illo directe absolvatur; prout fieri solet eum Confessarius simplex in advertenter absolvit aliquem ab aliquo reservato . Qood pariter suadebit alter Conseissarius ipsi met Poenitenti, casu quo ipsa eidem factum detegat. CAS. III. secundo, an nomine peccati turpis, ae inhonesti , a quo

Complex nequit absolvi, veniat etiam turpiloquium. Resp. affirmare, tamquam certum, P. Alphon sum de Ligorio lib. 6. tract. q. cap. 2. dub. 2. num. 33 . si agatur de turpiloquio gravi, & mortaliter peccaminoso : quod ait etiam sentire plures viros doctos , iso perhoe ab eo consultos. Et quamvis pro sua assertione nullam ibi auctoritatem, vel rationem afferat, ipsi nihilominus favere videtur auctoritas

e. ubi haec-habet: Sunt enim ni Veneris ideoque turpes antecedentia ipsum feetur eolloquia basa, tactus . nam ab ipsis aromen

rum Icelιris inducitur, ut in popicis Marti Tulli. Unde versus: Visus, alloquium, tactur, post oscula, factum . Idque prae se fert ipsum mei nomen turpiloquii, eum hoe solum diserimine , quod turpiloquium est quid

turpe, ae inhonestum in locutiones ceteri vero actus externi , peccaminosi contra sextum, sunt quid tale in facto . Hine , cum laudatus Pontifex, adimens Confessario complici saeuitatem absolvendi laetum a peceato turpi, & inhonesto contra sextum Decalogi praeceptum, loquatur indefinite, ac generaliter, quantum ad huiusmodi peccatum; indefinite, ae generaliter,intelligendus est , de quoeumque gravi peccato turpi, ae inhonesto contra tale praeceptum p & se etiam de turpiloquio mortaliter peccaminoisi alias, aperietur via interpretationi Bullae quoad mera peccata turpiora , & graviora o quod contrariatur fini , menti, ac verbis Legislatoriς , adimentis Consessario eompliei saeuitatem absolvendi socium, vel foetam , absolute ae simpliciter a peccato turpi, & inhonesto contra sextum. His tamen non obstantibus, no mine peccati turpis, ae inhoaesti, a quo complex nequit absolvi , non Venire simplex turpiloquium , quantamvis grave , probabilius cense

SEARCH

MENU NAVIGATION