장음표시 사용
101쪽
elso quam plura laetatus fuerint. Nunc tamen Clericatui adseriptus, ae
in Saeris constitutus premitur paupertate . cui propterea occurrere intendens , quaerit : an dictum exercitium ipsi repetere liceat ὶ Quid ei respondendum 'Respondendum , id ei minime licere , non obtento prius a Papa Brevi Dispentationis . Ratio est . quia licet antiquitus tale exercitium indifferenter I ieeret omnibus , sive Clericis, sive lateis, ut luculenter ostendit fel . mem- Benedictus XIV. de Syn. Dicetes. lib. I g. cap. ita iussis tamen, ac urgentibus de causis, illud postea fuit interdictum Maiorum Ordinum Clericis , immo & Minoribus tantum initiatis , qui Ecclesia. stieum Beneficium possiderent . ut tradit idem Pontifex ibidem num. 3. quibus propterea , inquit , nunc esse necessarium Apostoli eum Indultum , ut medendi artem vehat exercere . Ergo tale exere itium hule Cler leo repetere non licet , Brevi Dispensationis a Papa prius non ob- . tento : quod aliter non conceditur , quam certis servatis conditionibus , quae quandoque hae sunt : Dummodo non adsit eopia Medie rum , & dummodo gratis , & pro amore Dei exereeatur . Aliquando vero apponitur haec elausula : Dummodo nihil petas , sed a Donta dantibus reeipias, Et difficilius conceditur quoad exere itium Chirurgiae , maxime eum saeuitate incisionis , vel adulliodiis. Hinc bene considerandae sunt Clausulae in Indulto expressae s nam dispensatus servare omnino debet conditiones in Brevi appositas . Et de facto olim exorto dubio , an Clericus , qui obtinuerat Breve cum illa clausula . Gmmodo ..hil petas , sed a oonte da utilus recipiat , licite posset convenire eum aliqua Communitate , ut , pro sua opera & labore , Universitas ipsa eidem praestaret certam annuam , seu menstruam summam , vulgo per accordo ,. o per condorta . Sacra Congregatio Episcop. & Regular. in una Terracinens. die 5. Septembr. Ic97. negative respondit . eo quod sortasse non omnino gratis datum reputavit tributum per aecordo . Vide caput decimum , supra iudicatum , Benedicti XIV. , ubi perdocte , more solito , a num. I. ad Iri inclusive , materia haec pera
CAA L. R AEUlier exponit Paroelio in Confessione , quod eum ipsam IVA Communieans fortuitu dedisset ei duplicem formulam , ipsa detulit unam ex his domum suam . qua sequenti die semetipsam
communicavit . Q. quot peccatae commiserit , & an Parochus valeat ipsam absolvere Resp. eum disti Uel Mulier, talia peragens, aperata est bona fide, putans nempe , ex quadam simplicitate, aut in vincibilis error e , ea sibi licere.& in tali exsu dieo , ipsam talia agendo formaliter non peccasse , sed solum materialiter; ideoque uita I intervenire. a quo Parochus eam νbsolvat .' eum deficiente formali malitia in operante , desit quoque materia Absolutioniς - Uel talia peragens operata est mala fide , latens nempe, aut practice dubitans, ea sibi non licere; & tune dieo, ipsam quidem multipliciter peceasse . Parochum tamen polis illam absolvere is Peccavit multipliciter.; eo quiae commisit , primo , peccatum gravis it
102쪽
ro reverentiae erga sS. Eucharissiae Saeramentum, temere saeram formulam manu propria ex ore extrahendo . Secundo I gravis inobedientiae contra Ecclesiae praeceptum , eamdem tangendo , demumque asportando. Tertio , inobedientiae limul & sacrilegii , eam sibi ministrando Quarto , alterius sacrilegii , in flatu mortalis peccati eam sumendo is Enim Uero licet antiqui ius per plura saecula viguerit disci lina , ut Lai ei, qui sacra Communione reficiebantur, in nudas manuet Eucharilliam exciperent, suisque itidem manibus in os in serrent ae sceminae illam susciperent in album pannulum, eamdemque subinde luis & io .e manibus ad Oς transferrent; prout , ex Card. Bona Martene , ae Morino, tradit SS. D. N. Benedictus Papa X lv. tum de Sya. Dimc. lib., R. eap. lv. n. 27. cum de Can. Sanct. lib. 3. cap. 38. n. x7. ac de Sacri f. Misse pluribus in locis; tamen nune temporis id obsolevit, ut idem advertit; &ob contrariam consuetudinem, pollerioresque Constitutiones fuit ahrogatum; & lateis, ae mulieribus vetitum est etiam tangere Euchari itiam extra casum eiusdem ab iniuria tuendae, vel alterius gra Ut Tiar ae nece L statis, ut colligitur ex cap. ferinuit de Consecr. di f. 2. ae notant Giaribaldus tr. q. de Euch. ea . 6. dub. 4. Sporer, & alli, quin imo nec eislieet tangere vasa , in quibus Eucharistia continetur Cap. Non oportati. dist. 21. 3 Quidquid postea sit, an vasa Euehari illam minime continentia, ex mIderna consuetusine, tangi licite possint a laicis Regularibus, Monialibus Saeristis, ae Cleri eis simplieiter tonsuratis: circa q 1od vide Alphon sum de Ligotio de Euch. ut Sacris. 3. n. 832. Edit. Ueci. Si praediffis peccatis addas aliud sacrilegium a muliere commissum , cum antecedenter in statu mortalis traiecit alteram formulam ad itomachum quo tempore nondum erat comoleta , sed adhue fiebat ecelestis innis manducatio γ , habes quot peccata commiserit indigna mulier , quae propterea in foro fori punitur ae si Eucharii iam asportaverit. aut retinuerit ad malum finem , nisi ipsa concludentibus , ae iuridie is probationi bus clare ostendat, se ad malum finem non asportasse, ae 'tetinuisse .
ut patet ex Coni it. Ab A distissimo, quam die 3. Martii 1744. edidit laudatus SS. D. N. Benedictus XIV. Potest nihilominus a parocho absolvi, eo quia egit superstitiosum cum abusu Sacramenti. CAS. II. Fictus Sacerdos, per plures annos sunctus Caecio Capellam in Eeclesia Paroe hiali , morti proximus in Confessione exprimit Parocho, seneque habere primam Tonsuram. Q. primo, quo reatu se inquinaverit celebrando; & an ob id incurrerit aliquam pomam i Secundo , quid agendum a Paroe ho, si praedictus nedum Parochianorum Contellio aes excepit, verum etiam sui loco alleui Matrimonio astitit. Resp. ad primum quoad primam partem , hujusmodi fistum Saeerdotem tripliei saltem nefario reatu se celebrando inquinasse sacrilegae nimirum temeritatis,' idololatriae saltem externae; ae gravissimi lcandali , per inductionem populi ad idololatriam materialem ; uti colligitur ex Constitui. 8 i. Clementis VIII in ei p. Et δε; ubi, inter alia, hae e habentur : Ad coercendam nefariam , d sacrilegam qtio inmdam hominum tem ritatem , qui eum ad sacram Pres teratas Ordinem minima pνο-ιi sint. Missurum celebrationem Murpare praesumtin . . . non solum actus id lolatriae , saltem per externa , & visibilia religionis . & pietatis signa exercent; sed etiam, quantum tuiUrs es, essiciunt ut Fideles, qui cre-dtint, eos ordinatos e se , rire e mera Socramentum Eutharimae. id
lolatriae crimen seno uter incurranr ire. His ad e reatum iniustitiae . si pro Missae applicatione eleemosynam aecepit . eumque sit tu pectuvde liis resi, diligenter inquirendum est, an celebraverit cum errore ali-
103쪽
quo in intellectu contra fidem, ac pertinacia in voluntate, puta, quod
licet non Sacerdos, celebrare potuerit; tunc enim incurrisset etiam rea
tum haeresis formali , & quidem externatae per ipsum actum celebrationis Quoad secundam partem dico, quod si talis fictus Sacerdos celebrare praelum psit cum mox dicto errore , ac pertinacia , incurrit in Excommunicationem Summo Pontifici relervatam in Bulla Cenae . Si vero id fecit secluso errore&e. nullam invenio penam spirιtualem, contra ipsum latam ; & a pluribus eximitur etiam ab irregularitate Cap. i. de Cier. non ord. minii l. cum ipse, utpote nec habens primam Tonsuram , non sit Clericus, immo in hoc secundo casu nec invenio relerva istionem delicti : quamvis enim sit ea sus seces ans ad Tribunal S. Uili et i quoad penam ipsi debitam in foro externo i tamen quoad Absolutionem in foro Sacramentali; etiam extra mortis articulum, spectat ad quemlibet Confessarium ab Oidinario approbatum. ς uin nulli bi constet de huiu-
se e casus reservatione, ut notat i). Syrus Placentinus Dilucidat. par. I. e. a. dub. Io. Dixi supra , me nullam invenire penam spiritualem , quoad temporalem namque, si elus crimen detegitur extra Sacramentum , tanquam suspectus de haeresi de nunciandus est inquisitori , penes quem nisi aliunde , aut per ipsum , concludenter , & clare probetur , ipsum esse vere Sacerdotem , traditur Curiae Saeculari ultima supplicio alliciendus . ut aliqualiter indicat ultima Dicae celana Synodus lib. t. cap. 3. k. ult. &plenillime statuit, ae exponit S S. D. N. Benedictus Pana XIV. in celebri sua Constit. Sacerdos in aeteretur/ὸ , edita die 2o. April. I 744. quae est 97. to m. i. Bullarii eiusdem. Resp. ad sec. Paroelium in hoc casu debere omnimode servare sigillum Sacramentale, ae summopere cavere, ne ullo modo ipsum violet. Ad prospici dudum nihilominus modo possibili, ac licito , animabus: Fidelium , qui penes pr.edictum nulli ter plane confessi sunt, debet efficaciter osten-ἡere in generali , tam de Altari , quam in Contei Conali , necessitatem Contritionis saepe excitandae, etiam de peccatis , quorum in foro poenitentiae Absolutionem obtinu lla confidimus ; cum nulli certo constet , dum vivimus, se apud Deum esse vere iustificatum , Salomone dicente Eecl. 9. Nescit homo , utrum amore, ore odio dignus siti & repetente Apostolo i. ad Cor. 4. Nihil mihi conscius sum , sed non .m hoc iustificatus sum ,
quantumque utilitatis afferat , generat lem a quando totius vitae peeeatorum instituere Confessionem , ut praeteritarum , liqui intervenerint .ecinsessionum defectus corrigantur . Et quamvis revera evenire possit ,
quod aliquis ex praedictis ne ue ad lit huiusmodi Parochi concionibus . neque pene ς illum conmeatur ; tamen id palum referit, si postmodum salie in una Uiu apud aliquem valide confiteatur cum dolore universalide omnibus a se eo inmissis set enim, e iam nulli ter consessa penes fictum Sacerdotem , remanent absolura codem modo , quo in vincibiliter oblita. quam ob causam cauleo . Sacra in Concilii Congregationem die i. Decemb. i 683. respondisse Eminentist. Georgio Barba dico Episeopo Fata vino . nullas quidem esse Cc,raseisi Om s , quae saei .e fuerant Sacerdotibus non approbatis ab Ordinario, sed nον inquietandum νορulum i ut referunt Clericatus de Poenit. decis. ῖ i. num. i . & SS. D. N. Benedi Etus XIV. Notisi. II. to m. q. Circa Matrimonia postmddum, quibus predictus astitit, dico, Parochum non te ueri esse adeo anxium, quia sicut i Matrimonium est validum , etsi contractum coram Parotho mere putativo, vel habente collationem nullam, ob nullitatem concursus, propter desectum Examinatorum Synodalium, ut in Cententi declarabit S. Concilii Congregatio die 3 i. Iulii ior 7. penes Barbulam de Cilici & Potest. Par.
104쪽
Ios cap. 2 r. num. 3 r. ita quoque valida sunt , quae suere eontracta emam Sacerdote mere putativo, si hie simul habebat titulum eo oratum lieentiae ipsi datae a Paroeho eisdem assiliendi ; ut eum Saneheet . Bossio , Guttiem, Bonacina, & aliis docet Gribald . de Matri cap. 7. dub. 8.
n. 67. Neque dicas, ex Tridenti no contrahi debere coram Parocho, veι alio Sacerdote . Nam sieuit, quamvis Conei lium apponat ly eorum Pa rocho , id intelligitur coram Parocho vel vero , vel putarivo irmn etiam de Parocho, qui non sit vere Sacerdos, ut tumulatis D D. concordantibus notat' Barbosa l. e. num. 6o. & dupliei Sae. Congreg. Decreto comprobat De Ligorio de Matri cap. 2. dub. I. num. I r. ita
quamvis Concilium apponat ly vel alio Sarandore ς id intelligitur de Misaerdote vel vero, vel putativo, hoe est, tali communiter existimato . Et ratio fundamentalis est, quia ex una parte etiam hie , in foro externo , de apud homi s, qui vident ea, quae parent , majorem habet auctoνitatem, majoremque reportat fidem in tellificando , quam latet ;& se est testis sum etabilis: ex alia parte veritas Sacerdotii non requiritur de iure Divino ad valide assistendum Matrimonio, sicuti rem, ritur ad absolvendum ; sed solum requiritur ex dispositione Melesiae , quae propterea in easu dictae qualitatis defectum supplere potest , eum
interveniat error communis una simul cum titulo colorato ἱ ut etiam
dicitur in ea su Consessionis, bona fide factae, ae exceptae a Sacerdote ,
CAS. ιII.. obtinuit Sacerdos ab Episeopo saeuitatem exeipiendi Consessiones in sua Eeclesia Parochiali. Q. an si eas exeipiat etiam in aliis Eeclesiis Dioecesis, ibi valide absolvat Et quid , si facultas fuit hi detrieoneella sub hae forma: Coneedimus tibi facultatem audiandi Canfessiones in Ecclesia Parochiali, o etiam in aliis, consentieote Rectore , vel PM cho earumdeme an in hoe casu ibidem audiendo Confessiones absque tiaeentia. & consensu Rectoris , vel Parochi, eas valide exeipiat Resp. utriusque disseultatis se tutionem vere ae proprie pendere ab ipsam et Ordinarii voluntate; item a circumstantiis, & conjecturis particularibus vel etiam a Constitutione Synodali, si quae alicubi quoad hoc facta est. Praeessive tamen ab hilae omnibus, & perpensis terminis propositi casus fecundi'm se, ad I. die unt Gilbaldus de Saeram. Poeni cap. 1 q. dub. ῖ. num. 2 . aliique, Sacerdotem Confessiones excipientem in aliis Eeclesis valide absolvete, quia ly in Ecclesia Paraehiali non est particula taxativa, leu limitativa iurisdicionis: sed est modalis, ae loci demonstrativa ', ut de Communi testatur Sancheet lib. 3. . de Matri disp. 24. n. a. Et assigna io loei non irer in et ad valor. exceptionis Confestionum , sed ad reverentiam debitam Rectoribus aliarum Eccle-sarum, quatenus absque i rum licentia, & consensu, nemo debet in eorum Ecclesiis Sacramentum adminisi ore , ut observant A versa de
& io. Quidquid tamen sit de probabilitate huius opinonis, longe probabilius mihi videtur oppositum . inuiti enim quando Episeopus approbat Sacerdotem ad certum tetrvus determinatum , puta , ad sex Meu-ses vel ad oertum sexum, pellatiarum . nempe, ad Mares, nequit ultrae tale tempus, vel personarum diversi sexus, nempe, Mulierum Conseia
sones valide excipere . , item . quando approbat Sacerdotem pro una Dice-eest, non potest sie excipere Confessionem' in alia Diomesi., quam vix idem sit Episcopus utriusque Dicet e sis, quia approbatio pro una non est approbatio pro alia ; ita &e. Ratio est, quia eum approbatio sit Episcopo commissa, ista non valet ultra quod ab eo facta est; ut ea presse
105쪽
Io docent Reginaldus lib. I. num. 2 eo. Suareet, & aliis omissis, eum Camdenas qui in Crisi dissert. 2. cap. o. art. I. q. I. refert. S. Congregatiorem anno 13ς I. se declarasse eri probatis ad audiendas Confesones cerati e neris perforarum, Tel in certa EccIesia. non causetur approbatus simplicitὸν : ac proinde non potes virtute Bulia Cruciatae , aut Iulii brtim elisi ad atidiendas Confessisnes aliarum p rsonarum, vel extra Eias EccIesu, ipsi designatas . Accedit, praxim huius Curiae esse s cum quis non approbatur pro certa tantum Ecclesia ponere in Litteris patentibus , hute concedi facultatem audiendi Confessiones in Civitate, aut iu Diuia cini . Porro ad quid inserviret illa diversitas , si approbatus ut audiat Confessiones in sua Ecelesia Parochiali, esset approbatus simpliciter . seu posset Confessiones excipere etiam in aliis Ecclesiis intra Di eeesim, ibi e valide absolvere Dicendum est ergo, illam Hausulam in itia Ereti lia Parochiali non esse modalem, sed taxativam , ae limitativam loci. nam dictio in e si omnino, ae prope eiusdem fignificationis ae dictio imira, ut ait Tiraque L de Utroque Ret r. f. I. glos I. I i. n. 72. & Tq. unde idem eis dicere . in tua Ecclesia Parochiali , ae intra tuam Ecesesiam Parochialem . Propterea eum dictio iutra sic diametraliter opposita di fit ion i extra , consequens est , quod Sacerdos vigore praefatae clausulae
nequeat confessiones excipere , ideoque nec valide absolvere extra suam
Eeclesiam Parochialem , seu in aliis Ecclesiis intra Dioecesim i non enim pote it fieri extensio ab uno loco ad alium , importatum per dictionem diametraliter oppositam . Et ex his patet responsio ad rationes sententiae eontrariae cum ly in E Iesia Parachiali sit es ausula non mere modalis , & demolirativa , sed vere taxativa, ac limitativa iurisdictionis , proindeque in casu exigens nedum consensum Rector urn , vel Paroch
rum , sed & politivam approbationem Episcopi , ut in aliis Ecclesiis
Sacerdos valide excipiat Confessiones. Ad II. dico. in hoc casu Sacerdotem ibi valide excipere. Ratio est, quia tune vere habet approbationem , & facultatem ab Episcopo, etiam ibi Confessiones audiendi, & consensus respective Rectoris, vel Parochi, iueo casu mere requiritur , ut his exhibeatur debita reverentia , petendo ab ipsis licentiam administrandi poenitentiae Sacramentum in ipsorum Ecclesiis. Neque dicas, ly consentiente Resiore, vel Parocho reddere fa- eultatem conditionatam , eum si ablativus absolutus , solitus importare conditionem, l. a Tinatore is de Condit. & Demonstri Contra enim rnego , quod reddat in casu facultatem conditionatam ς nam ablativus absolutus pluries eon notat solum modum licite ae debite agendi , ut ostendit Sanehez l. e. disp. 33. & patet ex Trident. sess. 24. cap. I. ubi pro Matrimonio praecipiuntur De nunciationes eum ablativo absoluto eQuibtis denuntiationibtis fasiis , & tamen , etiam illis illieite omissis, Matrimonium est validum, ut pluries declara vir S. Congregatio, ac signanister in Mediolanesi die 28. Sept. ι 9t. Ex illo ergo ablativo absoluto solum erui potest , Sacerdotem in iis Eeclesiis audiendo Confessiones absque licentia Rectoris, vel Parochi, id illieite factarum ; at non quod invalide , eum habeat expressam saeuitatem ab Episcopo , requirente quidem consensum respectivi Parochi , aut Rectoris . sed ad evitandaqquerelas , & iurgia , ae ut his exhibeatur debita convenientia , & reverentia.
106쪽
CAS. I. Λ D venite ire a meridiem Peregrinus in loeum, ubi fit Vigilias L Festi loealis de praeeeptoti bidem mansurus usque ad me-xidiem sequentis diei. Q. am si pransus est, teneatur ad Vesperam jeiunare ; ae die sequenti Missam audire Resp. secluso standalo, probabilius videri quod non . Layman lib. I. tract.
q. cap. I 2. num. 24. & alii satis comm . Ratio utriusque partis est, quia
praeceptum , sive ieiunandi ad vesperam . sive audiendi Missam in tali
Festo, utpote affixum tali loco, seu territorio . non obligat eos , qui
sunt ibi per trans tum ς sed eos, qui habent ibi domi ei lium , vel quasi
domicilium, necnon eos, qui ibi vere, ae proprie habitant . Jam v ro Peregrinus ibidem hospitans a meridie unius diei usque ad meridiem alterius diei subsequentis , eerte ibi non habet domicilium , vel quasi domicilium , & potius dicitur esse ibi per transtum, quam vere , & proprie ibi habitare ; squidem , ob tam brevem moram, moraliter itinerans dieitur ; eum id continuo fieri dicatur . quod sit intra biduum. vel triduum, l. fin. C. de Iudici & l. ult. C. de Error. Advocat . Ergo nee tenetur ad vesperam ieiunare , nee die sequenti Misesam audire . Et parum refert , quod interim non teneatur legibus suae Patriae , a qua ab eis ; ex hoc enim legitime non infertur , quod propterea teneatur legibus loci, in quo est per transitum : absurdum namque non est, quod in quantum ad hoc eo tunc teneatur solo iure communi . Busembaum de Leg. eap. a. dub. 3. prout dieitur de itineram l-bus , qui isthae transeuntes praetergrediuntur hi siquidem non subduntur iurisdictioni Superioris loci , per quem transeunt , l. Heres absens f. Proinde T. de Judie. nee legibus particularibus ejusdem loci . Quod si opponas eanonem Illa dist. 2 o. ubi refertur illud celebre D. Ambrosii: Cum Romam venio , Sabbatnm jejuno ; cum Mediolani sum, non ibum s se m ut ad quamcumque Ecelesiam veneris, ejus morem Iema di- eo , S. Doctorem ibi loqui. in casu , quo secus intervenit perieulum standali , ut patet ex ejusdem verbis subsequentibus . si cuiquam metvis esse scandalo, nee quemquam tibi ς quam ob rem apoosui initio responsionis ea verba , secluso scandalo . cui certe est obviandum ; ideo. que Apostolus i. ad Corinth. 8. dieebat : Si esea scandalizat frorrem
meum , non manducabo carnes in aetemum , ne fraινem metim scandalizem
CAS. II. Saeerdos , obtenta ad annum saeuitate exeipiendi Consessiones . transtulit se in aliam Diceee fim , animo vere ibi figendi domicilium . sextamen nondum elapsis mensibus ad hane remeavit. Q. an sine nova a Pprobatione ualeat hic Consessiones excipere ρResp. affirm. eum SuareΣ de Poenit. disp. 28. se'. . num. q. Giribaldo eod. tract. cap. ι .dub. I. in fine, De Lugo, & alii , dummodo approbatio non fuerit interim revorata ah ordinario, aut ab ipso met Saeerdote renuntiata, neque hic mutaverit Statum. Ratio est, quia approbatio concessa ad tempus determinatum non eessat, nisi vel per revocationem eiusdem factam ab Ordinario; vel per lapsum ipsius temporis determinati: vel per voluntariam Confessarii renuntiationem ab ordinario acceptatam ς Vel denique, ut aliqui di eunt, per hoc, quod Consessarius elegerit alium statum. Sed neutrum ex his veri fieatur in casu; ergo sne nova approbatione potest idem Sacerdos hie Confessiones excipere. Neque dieas, ex ipsomet Suaro l. c. num. 8. Lugo de Poen. disp. 2 r. sesi. a. num. II. aliisque
107쪽
approbationem eessare etiam mutatione Dioecesis; praeeipue si mutatio fiat animo alibi figendi domicilium, quia tune Sacerdos eensetur cedere iuri
approbationis, quae propterea.manet extincta. Contra enim: cessat mutatione Diceeesis, quatenus iam habita approbatio non valet pro alia Di ces, ad quam divertit, concedo quatenus amplius non valet, si ante lapsum termini revertatur ad Dioecesim , pro qua ipsam habuit, nego . SuareE, Lugus, aliique dicentes, approbationem cessare mutatione Dice-eesis, loquuntur cohaerenter ad celebrem Constitutionem Superna, vigore euius, approbatio habita in una Dioecesi, non inservit pro alia r unde dicunt , approbationem cessare , quatenus pro audiendis Confessionibus in nova Dioecesi requiritur nova approbatio . At nulli bi negant ψeamdem.Saeerdoti lassicere, si ante lapsum termini eo revertatur, unde discesserat ,' immo expresse hoe affirmant, ut videre est apud SuareZ ibid. num. 9. Lugum pariter ibid. num. M. aliosque, ubi de hoc agunt. Nec refert, quod Sacerdos alio abierit animo ibi figendi domicilium ; nam in primis hoc non probat, quod cesserit praedicto iuri etiam pro casu , quo reverteretur intra tempuς determinatum ; siquidem huiusmodi eessio est quaedam donatio, quae non ita facile supponitur. Deinde, quamvis cessisset si renuntiatio non fuit ab Ordinario aceceptata, Sacerdos regressus jus suum prosequi potest , 'etenim approbatio habet quodammodo rati nem privilegii, ut inter alios docet Bonae ina de Leg. disp. r. quaest. 3.Punt. 8. g. q. num. q. Jam vero de ratione privilegii est, quod si eiusdem renuntiatio non fuerit a Principe aeceptata, adhuc duret; cum enim vim habeat a voluntate Concedentis , si Superior ejus renuntiationem non acceptat , semper vivit ; & ideo potest Privilegiarius , mutata v luntate , illo uti privilegio , cui prius renuntiavit; ut cum eodem Bonacina, Nugno, &Sanchea, docent Donatus in Praxi Rer. Reg. tract. I 2. quaest. q. num. I. Giribaldus, aliique eomm. Et de facto praxis ae usust mmunis est, quod Sacerdotes redeuntes ad Dioeces m. & loeum , pro quo sunt approbati, ibi absque nova approbatione Confessiones excipiat, si
facultatis tempus nondum expiravit.
CAS. III. Relicta fuit pauperi Clerico non modica pecuniae sumna, eum praediolo , quercubus, iisque arboribus abundante, ex quarum foliis aluntur bombyees. Propterea ad congrue sustentandum se , suamque familiam, statuit dare Mercatori, aut Camplari pecuniam in sotietatem ;emere, ac alere sues, eosque postea utiliter re vendere, de cum foliis mororum in aede propria arti tericae operam dare. Q. an lieite' Resp. non posse licite facere primum bene vero secundum , & tertium , m do infra dicendo . Ratio primi est , quia etiam Cambium activum est Beetes quaedam negotiationis, quae neque per interpolitam personam licite testa Clericis exerceri; ut docet SS. D. N. Benedictus Papa XIV. Syn. DioecI lib. 9. cap. 6. num . . & 3. ubi non obseure drclarat, etiam ob hoc incurri paenas, quae a Saetis Canonibus, suisque in litteris Apostolieis, da- is die 23. Feb. 1743. neenon ab aliis Constitutionibus Apostolici , statutae sunt contra Clericos negotiatores. Ratio secundi, ae tertii de umitur ex responsionibus datis a Saer. Cong. tertiae, ae quartae interron ti ni, ipsi factae a Presbyteris, & Clericis Terrae Madi e Neocastrensis Diceta quantum prima haee erat: Au ii, qui in proυis terris habent quercus, σ
νε, di pro familiae fulion totione υεndero. Alterum : Au Hd.m Clerici cum foliis fuarum arborum possint in propjiis aedibus arti ferica operam da
re o c. Sat. Cong. Conc. respondit ad 3. itidem pse pro sua, oe familia
108쪽
sua sussentatione , dummodo tamen in emendis, alendis , seu d Latin/ie suibus . nihiI sordidum , aut indecens ordini Clericali exereeant. Ad 4. Liacere Ciniso earumdem arbinum foliis peν se ipsum, ab qtia fui licii d. Viamento , dumtaxat pro sua, ae familia sustenta ιione, arti serica omνam dare; dummodo tamen in ariscis hujἡmodi, presonas Doectas non adhibeat. o quia Me Episcopi licentiam, quae gratis detur , istiueat. vide Matthatuetium ome. Cur. cap. 33.
CAS. I. spensatus ut possit comedere earnes in Quadragesima, modi-
eum quandoque in comedendo sentit appetitum; propterea ad hune exeitandum , iis diebus , que is earnem edit , eamdem comedit intinctam in halece destructa in iure , eum modico aero , saccharo , &cinnamomo. Q. an carnis comestio eum hoc iminctu eidem liceat in
Quadragesima Resp. Uideri quod se, usquequo aliud non deelaretur. Ratio est, quia lieet praefatus SS. D. N. tam in suis Litteris Apostolieis, datis die 39. Maii,& aa. Augusti i7 r. qua in Reseripto ad Postulata Arelli episeopi Compos ellani, facto die 8. Julii 17 φ. vetuerit pro tempore Quadragesimae,
aliique diebus ieiunii de praeeepto, promise uam comestionem earnis, ac piscium s tamen utrobique utitur vocabulo Epulatum et sie in Eneyelieis ait rLicitas, atque interdictas e las promiscue, minime apponendas esse . Et in Reseripto : Duus licitas pro iis . quibus permissum eli carnes eomedere, respoiaemus esse carnes istor, epulas interdictas essest stes, adeoque utrum- ρυε fmui adhiberi non posse. Sed Intinctus ex haleee destructa in iure, eum modico aceto, saceharo, & cinnamomo, non est epulat' Eptila namque ex Cale no idem est se ita lice Vivanda ς praedictus vero Intinctus nota est quod italiee Vivanda, sed potius eiusdem condimentum , salsa quaedam, aut sapor, prout etiam de Intinctu in generali inquit idem Cale pinus U. Intinctus; ergo &e. Neque dicas, etiam ius eam is non esse e puditam earnis; & tamen tempore Quadragesimae illi et tum esse non dispensato quidquam ruris sumere simul cum piscibus, eo quia in ipso iure reperitur substantia earnis . Unde . eum etiam in dicto Int ictu reperiatur substantia ha te eis, parum referre quod non fit epula piscium, ad hoe ut dispensato illieita sit sumptio eiusdem cum earne. Contra enim : tonoenis anteeedente , nego eonsequentiam ἱ & dico , disparitatem esse , quia non dispensatis nedum tune prohibitum est eo medere epulas pistium una simul eum epulis earnis, verum etiam quidquid carnis substantia aliqualiter in eludit, aut originem ducit a earne; ut probant DD. in tract. deIeiun. hine eum ius earnis includat substantiam earnis, nil mirum quod a non dispensatis sumi nequeat tempore Quadragesimae, siue simul, sive seiunctim ab epulis piseium-Ab opposito, dispensatis hactenus solum proinhibita est promiscua eommestio epularum ἱ quae proinde cum non interveniat . quando dispensatus eo medit carnem simul eum dicto Intinctu; ideo dico ipsi lieera in Quadragesima. usquequo aliud non declaretur. CAS. II. Quis vere infirmatur, sed absque praeiudieio stare potest in Uesperam eum collatiuneula ex ei bis, quos adhibent viri tectae metieulosae eon latentiae, non dispensati . Q. an diebus ieiunii debeat hoe esse eontentus Resp. amrm. Ratio est, quia a lege ieiunii tantum quis deobligatur valetudinis causa, quantum exigit necessitas, aut gravis indigentia opposti ἰ pieras namque S. Matris Eeclesiae quoad legem ieiurui, aliasque leges ab ipsa Corale
109쪽
statutas , in hoe sta est : Primo , quod si lex observari nequit absque
gravi praejudicio, vel ineommodo, tunc Eeclesia non intendit obligate ;seeus vero si lenis observantia secum defert solum aliquod leve incommodum . . Secundo, quod cum lex habet pro objecto aliquid divisibile in partes, si nequit observari quoad totum, bene vero quoad aliquam partem . Ecelesia obligat solum quoad illam partem i cujus observanuae ac
executioni propterea quis tenetur : ut patet ex ὸamnatione Propositionis et . facta ab Innocentio XI. quoad recitationem Omeli. Hoc praemi Lis: Cum lex iejunii habeat pro objecto aliquid divis bile in partes ut
expresse eolligitur ex Litteris Apostolicis I9. 27. 33. & 99. SS. D. N. Benedicti XIV. to m. a. Bullar. ejusdem, ubi is iungit Episcopis, ne ulli permittant diebus Quadragesimae, valetudinis causa , carnibus vesci, ut adiecta lege unicae comes ionis) ; ili ex altera parte is, de quo est sermo, llate possit ad ver speram , sine praejudicio , cum collatiuncula ex cibis , quos adhibeat viri rectae metieulosae conscientiae, non dispensati, ut e ponitur in easu proposito : inde insertur per legitimam consequentiam , quod hie tali collatiuncula debeat esse contentus; siquidem tenetur obseris vare jejunium in ea parte , qua potest sine praejudicio ς scuti non potens reeitare Matutinum & Laudes, bene vero reliquas Horas . has re citare tenetur. Neque dicas, esse per accidens, quod hie stare possit absque praeiudicio eum tali collatiuncula ; ideoque eum leges postivae reia pietant id , quod communiter , ac in pluribus p venit , l. Omnes populi , T de Ius . & Jur. ipsum non teneri ea esse contentum . Contra enim: Est per aecidens, si recenseatur inter infirmos ideo graves . ut snt omnino viribus destituti , eoneedo : hi enim sunt absolute impotentes ad observandam quamcumque partem ieiunii ἰ ac propterea de his non loquor. Est per alcidens, si recenseatur inter infirmos, habentes adhue vi-xes sumetentea; neso: hi enim eum adhue possint servare dictam jejunii partem absque praeiudicio, noti video cur ab ejus observantia eximi debeant. Vide quae dixi ad III. Januarii I748. iis namque confirmatur mesens responso.
CAS. III. Serupulis angitur Sergius ei rea observastiam ieiunii, eo quia domi
suae prandetur per horam ante meridiem. Q. an haec horae anticipatio in prandendo, secluso rationabili motivo, si peccaminosa Resp. Esse peceaminosam, sed non excedere Veniale. Ratio primae partis eu, quia licet hora prandii, quae aetate hac nostra est in meridie, seu et ea meridiem , non sit de essentia ieiunii ; est tamen conditio, seu ei reumstantia ab Ecclesia, vigore legitimae consuetudinis, praescripta; cuius propterea transgressio , si fiat absque rationabili motivo , importat aliquam deordinationem a lege, seu praecepto , & sie est peccaminos . Quamobrem D. Thomas in 4. Sent. dist. II. quaest. 3. art. q. q. 3. inquitiCum Ecclesia insitiaiι eeritim temptis remedendi a ieiunantibus, quι nimis notabiliterantis at, jejunium solvit i non quidem quoad substantiam eum enim, ut dicium est, hora non sit de essentia jejunii, sed mera cireum stantia. A conditio, ejusdem mutatio jeiunii substantiam non destruit; ut patet ex ipsa mei pluries facta horae variatione in Ecclesia, secundum diversitatem temporum sed quoad compleaum eorum omnium, quae ad per-ssctam ieiunii observantiam requiruntur, inter quae etiam hora praescripta enumeratur, sicuti enumeratur inter requisita ad perfectam recitationem inscii, quamvis non spectet ad huius essentiam . Ratio see. par. est, quia licet tempus refectionis sumendae sit unum ex praescriptis a praecepto Iesanii: Iameu praescribitur, & ieiunio importatur, non tanquam essen
110쪽
i iatia, aut pars essentiae , prout importantur uni ea eomestio, & abstinentia a minibus, sed ut mera conditio, & cireum stantia aceidentalis, quae variari pote i , manente ieiunii subitantia, prout pluries in Ecclesia, iuxta dicta, variata est . Unde respieit iejunium per aeeidens. Et quamvis dicta anti ei patio aliquid minuat de jejunii austeritate, & earnis mortificatione;
tamen i ista diminutio non est gravis, immo compensatur per diuturniorem temporis subsequentis , ut passim monent DD. addentes, eamdem anti ei pationem excusari etiam a Uentali ιν si fiat ad evitandum aliquo grave .ae notabile ineommodum, sive corporale, sive civile , sive temporale 'quod aliter evitari nequeat a jejunante, Cuniliati de Praee. Eeel. eap. I. g. r. num. 3. Giribaldus de Jejun. Eccl. dub. 7. num. 62. alique eomm.
CAS. I. B rationabile motivum dispensatus est Titius, ut possit in Qua- dragesima comedere, ova &lactie in a. O. an hie lieitum sit
etiam in vespertina refectiuncula eo medere parum ealai ;Resp. neg. eum enim Summus Pontifex Benedictus Papa XIV. per quemdam Consessarium fuerit supplieatus, ut explicaret, an iis, qui in Quadragesima, & Vigiliis sunt dispensati ad lacticinia, revera liceret su mere in serotina resectiuncula parum casei: Pontifex supplicationem transmisit ad S. Poenitentiariam , quae se rescripsit: Sacra Poenitent iuris, Ut Lme conscia mentis Sanctitatis suae . ex Deriali aumritate eiusdem respondet, non licere rationem afferens, quod illud ieiunantes, expressum in Bulla
Libentissima ejusdem Summi Ponti fieis, ubi dictum fuit, dispensatos ad
carnes, vel lacticinia , Opus habere eo cibo , eaqti e uti portione, quibus utuntur omnes ieiunantes recte metieul e eonscientia , intelligitur de rigoro-
se jejunantibus Quadragesimali jejunio , in quo tamen earnes, quam ova.& lacti ei ni a vetantur. Cumque dein subortum fuerit dubium, an illud optime rensia ment Is oee. S. Poenitentiaria dixerit ex sua interpretati ne, vel ex proprio oraculo Pontificis, idem Coi essarius Papam interum suoplicavit, ut ipsemet mentem suam explicaret; atque hoc venit responsum e Sacra Poenitentiaria de mandato Saηstissimi Domini, qui suis ipsa oculis retroscriptam epistolam dignatus est lesere, reisondit, vera esse, θ' pro veris habenda, quae constar ab eadem Paenitentiaνia fuisse rescripta . Dat. Romae n S. Paenitent. die. 2'. Iulii c736. Cu3us reseriptum authenticum nedum observasse , verum I apud se habere, refert P. Alphonsus de Ligorio lib. 3. tract. 6. eap. 3. dub. I. num. 327. subdens hujusmodi declarationem promulgatione non indigere ut obliget; eo quia & facta est
ab ipsemet I egislatore, & totus sensus ejusdem jam inest in lege , ab
eodem lata. U. ipsum Alphonsum. ibid. CAS. III.Cum in in Dioecesi si reservatus ealas Paroelii eum Parochiana. Q. primo, an Parochus incidat in reservationem, si rem habeat eum ruri degente per duos , aut tres menses, recreationis gratia , vel etiam eum vaga. quae degit in Parochia per uni eam noctem. II. An dictareservatio afficiat Parochum, electum tantum, aut qui Curam regit cum solis Provisonalibus, Resp. ad primum, non incidere in reservationem ob rem habitam eum ruri degente; bene vero ob rem habit/m cum vaga. Ratio pr. par. est, quia se in ei ae illa ruri degit per duos , aut tres menses , merae reereationis gratia, proprie non est ejus Parochi Π δἰ cum ipsa in tali Parochia nee habeat domicilium , nec quasi domiςilium , de per eonsequens neque