장음표시 사용
111쪽
Ipse possit eius Matrimonio valide assistere, ut pluries de elaravit S. Con-eilii Congreg. teste SS. D. N. Benedicto Papa XIV. Noli f. la. to m. a. num. 7. & l. quae inter Inuti. latin. est 33. Ratio seeundae pariis est , quia respective ad foeminam vagam, ipse est ejus Parochus quoque ipsadegit, ac versatur in erus Parochia: siquidem Paroebus vagorum, est Paroelius loei, in quo hi actu degunt; prout tradit, tamquam regulam certam, praefatus Sanctissimus in est. Noti f. n. o. ac doeent Sanenet de Mattim. lib. 3. disp. 23. num. tr. Barbosa , Pt rhingius, Cabalatius, alliaque , propterea dicentes, Parochum loci, post actibitam diligentem inquisitionem quoad statum liberum', ae obtenta prius licentia ordinarii, valide posse amitere Matrimoniis vagorum , qui sunt in sua Paroecia . uti etiam colligitnr in Tridentino sessi et . eap. 7. Sed si prima non est
eius Parochiana , bene vero secunda, Parochus non ineidit in reservationem ob rem habitam eum prima ruri degente &e. bene vero ob rem habitam eum vaga, quae degit in Parochia per unicam noctem o eo quia Casus est reservatus riam Parochiana; ergo &c. Resp. ad II. Dictam reservationem non ameere Paroehum electum tantum , bene vero illum i qui, post legitimae Collationis aeceptationem , Curam gerit eum solis Provisionalibus. Ratio primi est, quia per puram elessionem ad Beneficium, super hoc non aequiritur ius in re , sed ulterius requiritur saltem legitimae Collationis eiusdem aeceptatio, eap. Si tibi ablonii de Praebenἀia 6. immo ex huius Ci Uitatis, ae Dice-eesis consuetudine quae uti monuimus anno proxime elapso ad III. Ianuarii, hie debet obseruari recenter electo in Parochum num nulla eompetit administratio, nullumque exercitium Cura . ante apprensionem
possessionis Benefieii saltem eum Provisionalibus , nee valide assistit Matrimoniis, eo quia hie nullo modo habetur ut Parochus . Quare eum adhue sit Parochus in fieri, & nondum in facto esse, ipsum non a meit dicta reseruatior haee enim, utpote odiosa , intelligitur de Parocho in facto esse . Ratio secundi est, quia missus in possessione Parceetae de Mandato, & eum Provisionalibus Eminentissimi Arehiepiseopi, est Vere Parochus , communiter habetur ut Parochus, habetque omnes honores, & onera Parochorum. Et quamvis intra quatuor menses debeat obtinere Litteras Apostolieas, novamque Provisionem ς alias iterum vaeet Benefietum ; tamen non ideo hoc est , quia ante obtentionem huiusmodi Litterarum , novamque Provi fionem, nondum si Paroe hus: sed quia indulto eoneesse Eminentissimo Collatori solet uniri Decretum de obtinendis praefatis litteris, novaque Provisione: quod Decretam alias in seit titulum , ae possessionem , ut declaravit Rota Romana, in Ulymponensi Bene et i is. Decemb. I si ς. eoram Vbald 'vel quia invaluit consuetu4o ut intra tantum temporis obtineantur eae Litterae, novaque Proviso . sub vaeationis poena quam ob rem notat GonetaleZ gloss. et 3. num. leto. Beneficium in tali casu non vaeare ut prius. sed propter non expeditionem induci novam vaeationem . Caeterum eum regens, electus moω praedicto ad Beneficium , ae gerens
Curam cum . Provisionalibus, fit vere Parochus, dicendum , quod fi is peccet, vopula saltem incompleta, eum Parachiano, ipsum utique am-ciat Reservatio. CAS. III. Reliquit Sempronium iocio. aureos haeredi suo, ut eis fundam constituat pro stipendio Missae quotidianae. Hie autem invenit Communitatem Religiosam; quae aereptis goo. in se talis Missae onus suscipit sibique retinet alios et ou. Q. an licite.
112쪽
ir . Resp. negando; eo quia tillima voluntas Defuncti omnibus mia s Q μγυ νι debet, can. ultimas voluntas II. quas. 2. ac pro lege habenda es, Auth. de
Nupt. F. di ponat , ipse enim erat, uti supponitur, sui, ae rerum suarum dominator. & arbiter: unde summa imo. aureorum, ab ipso relicta profundo stipendii Mulae quotidianae , in casu habetur ut posita in Testa
menta taxative , utpote determinate assienata, ac relicta in tali determi
nata quantitate pro tonstitutione hujusce svndi . Propterea lores nihil ab ea detrahere potest, sive titulo industriae, sive alio quovis titulo Ipecioso, qui realiter sapit potius assectum avaritiae, ac turpe lucrum p prout in casu eonsimili . quoad Missas manuales , inquiunt Constitutiones Urbani VIII. aliorumque Romanorum Pontificum. Aceedit, maius uipendium pro Missis etiam conferre ad majus Testatoris suffragium , ut docet Franciscus Lugo de Sacram. lib. I. cap. t z. quaest. I. num. Io. ac rati potu, quod Teilator tantum reliquerit, eo quia processu temporis fructus t lis summae, sive haec collocetur in praediis, sive in locis montium, sive &e. decrescunt; & sic voluit, in facti occurrentia, adhue
remanere stipendium congruum: quae intentio non adeo facile implebiturda tractis bis centum aureis. Ergo haeres in casu licite hos sibi non retianet. Neque dicas, ad unguem adhuc impleri Testatoris voluntatem, itatim ae Religiosa Communitas assumit sibi onus Missae quotidianae pio aures goo. Id enim est salsum ; cum sic Missae.non celebrentur ad rati nem eleemosynae relictae a Tellatore , non praecaveatur dictum periculum , nempe quod pro his amplius non habeatur in posterum stipendium congruum. Nec repetas , Communitatem Religiosam libere cedere iurimaioris quantitatis. Siquidem in primis valde probabile est , quod ideo cedat, quia timet secus nihil habere, nec facile est invenire tot alias elee mosynas. Deinde sicuti Sacerdos , qui alteri Missam celebrandam com mittit , nequit sbi retinere partem eleemosynae , quam habuit pro tali Missa, quam vi; in se suscipiens hujusmodi onus, consentiat in hanc re tentionem , ut patet ex Constitui. ΩΡanta cara edita a Sanctissimo D. N. Benedicto Papa XIV. diezi. Junii 37 i. ita idem videtur diem dum de haerede quoad retentionem partis summae, relictae a Testatore pro con si tuendo fundo Missae quotidianae . huius enim voluntas, expressa in Te stamento, haec est, quod assumens onus Missae quotidianae, a se relictae, fruatur fructibus fundi aureorum I o. & non 8 . tantum; quemadmodum voluntas eius, qui in primo casu dedit eleemosynam pinguem pro Missa , ista est, quod ea tota , ac integra fruatur qui celebrat eamdem Missam.
CAS. I. Itius die festo ex legitima causa ne quia audire Missam. Q. adix teneatur hane supplere aliis preeibus ἔ an vero lassiciat ad sanctifieationem Festi, quod abstineat ab operibus servili p. Rei p. Titium non teneri aliis preeibus Missam supplere ; at non fumee te ad Festi sanctificationem, quod abstineat ab operibus servilibus. Ratio primae partis est , quia auditio Missae in die festo est de mero praeoeepto Ecelesiae ; quae eum nullibi praecipiat istud supplementum eum aliis preeibus , in easu Missae non auditae , ideo non est eur Titio imponatur hujusce supplementi Obligati. Ratio secundat partis est , quia
113쪽
Ecelesa, sive in transferenda sanctificatione a die Sabbati in diem Do
minicum, aliosque festos dies, postmodum a se institutos, sive in preeipienda in his auditione Missae, de medio non iustulit praeceptum naturale qua doque colendi Deum , neque Divinum mandatum, quo Deugin Decalogo praeceperat, indefinite quidem, ac indeterminate , cultum etiam externum a nobis ipsi praestandum per dictam sanctifieationem nee definivit. eumdem cultum adaequa te consistem in Missae auditione, ae abstinentia ab operibus servilibus. Propterea ad hoc, ut Titius debito modo Fellum sanctificet, debet politive atquid facere in cultum . &obsequium Dei, si non ex vi praecepti Ecelesiae, saltem ut exequatur praeceptum naturale, ac divinum. Nec lassicit, quod abstineat a dictis operibus, etiam cum intentione praestandi cultum Deo per huiusmodi abstinentiam: siquidem in tantum opera servilia vetita sunt in die festo, inquantum impediunt anticatis rem hominis ad Diυina. ut ait S. Thommas a.
a. quaest. I 22. art. q. ad. I. Unde S. Augai unus seem. 23 I. du.temp. ad rem
sequens, dicebat : Videamus ua otium Astrum innum O, sed a veisered . . Sabbathi usque ad υεθeram diei Dominielisequorari a tali πινε,σ ab omni negotio, siti Diuim eiatui υaeemur .... Vestat ergo, cuteum. qua possibile sit, ad υ stertiuam, atque noeiurnam celebrationem , o oret ibi cum eonventu Ecclesia pro peccatis suis Deum. Qui υero Me non pote I
en Casus noster saltem is domo sua orer, o nou negligat Deo solvere
votum, ac reddere pensum se ituris ' quae verba eum sint exposito, aedeelaratio divini praecepti, ibi facta a ' Sanctore. Doctore, intelligenda non sunt per modum consili, sed quaxenus, quae praeeeptum ipsum imponit,
CAS. II. Sponso de futuro, frequenter lapso eum Sponsa in actus inhonestos, statuit Confessarius suspendere Absolutionem ; ali quia hie subdit; factam jam esse in Ecelesia duplicem denuntixtionem pro Matrimonio cum ipsa ineundo, eidem Absolutionem impendit.
1 an recte peragat. Secundo , quot uplicis peccati sint rei Patentes .
eum hae libertate solam linquentes filiam sponsam eum Sponis; & auob id incurrant aliquam pinnam, Resp. ad I. cum dist. Vel talia concurrent in Sponso , in Confessat iuvpossit efformare iudieium prudens , quod ille vere doleat de praeteritis,& usque ad celebrationem Ma trimonii remotum si perieulum relapsus ἰ& in tali casu dico, ipsum id recte peragere. Uel in praedicto non concurrunt talia ut Confessarius prudenter possit hoe judicium efforma re.& tune dico, ipsum id recte non peragere. Ratio primae partis est . quia semel ae talia eone urunt in Poenitente, ut Confessarius pru-t denter possit efformare hoe iudicium , quod poenitens vere doleat de praeteritis, & per consequens non habeat amplius affectum ad peccatum, imo ipsum ex vero corde de telietur, ac periculum prius proximum relabendi, evaserit remotum; intervenit quidquid requiritur ad ipsum valide , ae lieite absolvendum o & ideo ei in tali ea su impertiendo Ahsolutionem, recte te gerit, praecipue eum se eum non relinquat expositum periculo uerilegii, quod ieeus facile committeret , contrahendo Matrimonium in statu peeeati mortalis. Ratio secunde partis est, quia non concurrentibus praedictis in Spouso. hie est in dispositus ad Absolationem, quae propterea ei impertiri non potest . me refert in hoc ea su, quod Poenitenς relinquatur in periculo novi. Saerilegii , nam primis non est Confessarius, qui ipsum pesuerit in tali perieulo , sed est malitia ejusdem sponsi, ae Sponsus ipse, qui noluit se rite disponere, H et unci
114쪽
tur per Absolutionem Sacramentalem . Deinde potest Sponsus ante celebrationem Matrimonii sibi eonsulere per actum Contritionis, uti suaderi solet iis , qui ex una parte soliti sunt delinquere , ex alia incurrunt perieulum gravis infamiae , vel se an 'ali , ni accedant ad Eucharistiae Saeramentum: siquidem si eliciat prius actum verae Contritionis, consulit in eo easu sibi , ae reverentiae Saeramenti Matrimonii , eum
ad hoc , & alia Sacramenta excepta Eucharistia γ non sit necessaria Confessio, fed sumetat Contritio, ut inter alios docet Giribaldus de Poenit.
Resp. ad II. quoad primam partem , multiplicis peccati reos esse Parentes , qui natistali , ae divina lege posthabita , neglectoque praecepto , tot Eeelesiasti eis sanctionibus ipsis ineulcato , de habenda sollieita eura filiorum , cum ea libertate solam relinquunt filiam sponsam eum Sponis; siquidem ultra ge a Male in obedientiae peeeatum, quo delinquunt contra omnes , & singulas praedictas leges , quoties advertenter id faciunt , peculiariter peccant contra iustitiam , contra charitatem , contra pietatem , S contra fidelitatem . Contra iustitiam , quia tenentur ex ossitio impedire , eum possunt , malum spirituale filiorum . Contra tharitatem , quae idem obviari postulat ; si enim eharitas ad hoc urget
nos erga proximum quem eumque , eum id fatere possumus absque nostro gravi incommodo; a fortiori urget Patentes erga filios. Contra pietatem ; nam si nnitas sanguinis hae lege nos adstringit erga omnes Cou- sanguineos , ut em ne malum , quod possumus, ab eis totis viribus arceamus, cur non adstringet Parentes ad arcendum a filiis omnium malorum gravissimum, nempe peccatumὶ Denique eontra fidelitatem; filii namque, ae filiae, sunt pignora quaedam a Deo Parentum custodiae com missa, ad quae fideliter eustodienda, ab ipsom et Matrimonii eontractu , vel saltem cum a Deo illos exceperunt, ipsi se obligarunt, & propterea . eontra deficientes in hoc inquit ApostoIus ; i. ad Timoth. 5. Si quis suorum . o maxime domesticorum etiram non haher, fidem n*avit, m est infideli detιέω . Quod seeundam partem postea dico, juxta postremam Dicece sanam Synodum lib. 2. east. v. eati te, Parentes ineutriste ipso facto Excommunieationem Eminentissimo Arehiepiscopo reservatam , si Sponsis permiserint, ut solus eum sola toliabitarent in eodem cubiculo, vel domo ; & assensu taeito , vel expressis indulserint , ut se invicem eognoscerent ante eelebrationem Matrimoni I qua poena ibi quoque as-fieiuntur in ea su iisdem Sponsi insuper mulctandi die untur iisdem Parentes poena viginti aureorum, & aliis arbitrariis, ut videre est ibidem in
S. III. Anceps est Capellanus: I. An absolvi queat Puer, qui prima
vice confitetur. & aliam non exponit, nee habet, materiam remotam,
quam lethale dubium. II. An ualida sit absolutio Poenitentis, qtri unice exponit peceatum, quod putat se commisisse, sed revera illud non eommisit. Iri. An absolvi valeat Moribundus, existens in cubieulo eiusdem domus , contiguo illi , in quo reperitur Meerdos, s alta voee Absolutionem pateat , ac rationabiliter timeatur 4ecessurus antequam idem sacerdos ad ipsum perveniat. IV. An oleo sancto possit inungi Senes, qui , prae decrepita aetate , ereditur in dies deeessurus , si alia non sit affectus aegritudine. V. Denique an eodem Saeramento, ae saero Viatico muniri queat Puer septennis , existens in Oroximo mortis periculo rhice quoad singula eonsulit Paroctum. Attenditur Parochi responso.
115쪽
Respondet Paroelius ad I. eum dith Vel dubium quoad tale peetatum ,
est dubium iuris, quatenus dubitatur, an pecatum ab eo commii sum , ac expositum, mortale sit, an veniales & tune inquit, ipsum posse absolute absolvi; eum enim materia exposita certo sit laltem venialis, adeoque suffieiens pro Absolutione absoluta, ideo&c. Vel dubium quoad idem peccatum est dubium facti, quatenus dubitatur , an puer commiserit , nec ne, tale peccatum; & hoc in casu, inquit, Absolutione saltem absoluta, ipsum non posse absolvi, nam cum materia remota exposita, non sit eerta , & aliam certam exponi bilem supponatur non habere . defectumateriae certar, tum ne cellariae, cum sufficientis, nequit Confessatius absolutam ei Absolutionem impendere,' certum namque post ivutn iudicium efformari nequit de reatu peccati, ubi de hoc certe non constat. Dixi, non posse ei impendere Ab Iuliouem absoluta n: an enim valide, ac licite possit eidem impedere 1b'lutionem madition ater dico quod sic vel enim Puer revera non peccavit; & tunc, cum Minister condition te absolvens nihil in tali casu intendat conficere, Sacramentum non perficit, cuius propterea reverentiae satis consultum; A simul Mini iter iis , quibus vexabatur, relevatur anguli iis, de relinquendo aliter puero in periculo suae aeternae damnationis. Vel puer peccavit s & tune per eam Absolutionem hic manet absolutus, proindeque ab aeternae damnationispe iculo ereptus, cujus amotionem in casu ius habet , cum ad hune finem Cluillus Dominus hoc instituerit Sacramentum, & in nullo Rituali, Concilio, vel Canone damnetur, aut vituperetur in casu Absolutio conditionata ; imo in hac, & similibus circumstantiis, sit modus rationabilior, expeditior , & attenta Sacramenti Poenitentiae institutione , ad remittenda peccata connaturalior: quam ob rem Confessarium in casu non solum posse, verum α positive teneri conditionale puerum absolvere, expreste ira dunt Gorma E de Poennitent. disp. 3. DEI. 3. num. I 69.& Ea labius Amori eod. tra'. disp. q. de Cani eis quaest. 3. quaelii unc. 2. resp. 2. Ratio est, quia Puer tenetur de tali mortali dubio confiteri , eum dicat S. Thomas ici 4. dili. 22. quaest. 2. art. I. ad. I. Quando aliquis dubitat de aliquo peccato au sit mortale, tenetur illud confiteri δε-bitatisve manente periculo namque f. committit qui de hoe , quod dubitat esse mortale, negligit confiteri. Hi ne cap. 9muis utra que sexus non solum certa pro certis, sed etiam dubia pro dubiis dicuntur in Confessione exponenda. Ergo Confessarius tenetur illum absolvere , ne post Confessionem peccati non reservati, expositum ipsum relinquat periculo aeternae damnationis. Sed nequit illum absolvere absolutione absoluta, prout supra dictum est; ergo debet eum absolvere conditionate. Et ratio fundamentalis est, quia licet huiusmodi mortale dubium non sit materia suffcien ς pro Absolutione impertienda absolute i e 1 tamen materia lumeiens pro Absolutione conditio nata cujus usum, interveniente rationabili motivo illieitum non esse, nec novum, luculenter ostendit etiam Benedictus XIV. de syn. Diaec. lib. 7. cap. 13. proindeque, si evenia , aliam non pol se exponi materiam certam, ut in casu , Poenitens absque
scrupulo est sub eonditione absolvendus a lethali dubio ἰ quod praclaudatus Amori eum aliis etiam ad casum extendit, quo Poenitens , monitus ut addat peccatum certum, iam confessum, hic nolit ipsum addere: inquit enim, etiam tune eum esse absolvendum conditione mente retenta.
eo quia ad aliud addendum moneri quidem pote ii, sed non obligari, tu. praxis contraria quorumdam ad scrupolositatem pertinet. Vide ipsum
116쪽
Ad II. Respondet, assirmare Uivam de Poen. disp. q. quaest. 3. ait. 3. allonque, eo quia licet in hujusmodi Confessione non adsit vera materia re mota, adest tamen vera materia proxima . nempe verus dolor, & Cou- fessio. Hine Iicuti, quando exponitur in Confessione peeeatum alias iam . rite confestum, aeremissiam. valida est Absolutio, ac recipitur gratia deletiva peccati, quamvis peccatum iam fuerit antea deletum ; Ita &e. Ut enim validum sit Sacramentum , sumeti quod habeat effectum in actu primo, nempe, quod praebeat gratiam ex se remissivam peceati, quamvis per aeeidens in actu secundo peccatum non deleat: prout equidem iueasu evenite dici potest . Subdit nihilominus , oppositum probabilius videri, eo qui ad veritatem Sacramenti Poenitentiae etiam vera materia ruis mota debet intervenire , ut colligitur ex eo , quod illud sacramentum
fuerit a Christo Domino institutum, non utcumque, sed per modum iudieii circa peccata actualia, poli Baptismum , & si vis etiam in ipso acta
Baptismi, commissa , ut delenda. & deitruenda . Porro revera tale non est peccatum mere putatum & sic neque verum in casu proprie conficitur Sacramentum. Nec tenet paritas de peccato alias remotos hoc enim umre suit eommi tam , & ex quo fuerit vere commissum , semper ret, net rationem verae materiae remotae, de qua doleamus , & quae proinde millies exponi potest, ut ab ea absolvamur. Ab opposito peccatum mere putatum , eum revera commissum non sit , non habet rationem materiae remotae verae , sed tantum putatae; unde ex se solo non iussicit, nisi ad Sacramentum putatum, etsi ob ejus apprensionem teneatur Poenitens illud lateri , si ipsum ut mortale apprehendat.
Ad III. Respondet iuxta plus absolvi posse: quia in tali ea su non abhivitur absens quod certe fieri nequit , ae est damnatum a Clemente VIII. ) sed praesens p eum moribundus per illam petitionem Absolutionis prasens fi t Saeerdoti , ipsius locutionem audienti . qui propterea
nedum valide , ted etiam eum in casu absolvere poteti . Ita Antonius a Spir. Sanct. tra El. 3. disp. a. sest. I. contestans se opinionem hane iupraxim deduxisse , absolvendo de facto e proprio eubiculo alium Religiosum sui ordinis , in alio cubi eulo exilientem , eonfessionemque petentem . Giribaldus de Poenit. cap. 3. dub. 7. num. ψ . & Pa ualigus. rem ex professo examinans in Theor. & Prax. quoad constitutos in mortis articulo , quaest. II Q. per tot. ubi dictam praesentiam se probat . Illud dicituν praesens, quod se communicat in uotitiam fe Mum i ut nota me Glossa in Clement. Dudum v. praesentari de S ult. allegans l. l. init. d. de Verb. oblig. D. Thomam l. pari. quas. 8. art. p. in C. ρο ad 2. Et
proinde ut quis sit praesens in ordine ad aliquem spebialem clectum, fossicies se communiret ilii Iensui, a quo dependet talis effectur ; nam tunc se fu percipitur praefentiam, quo percipi debet propter effictum , pro quo requiritur . 'Sed in casu pr.esenti adest talis praesentia. Ergo me. Mi v. ραώ.
Praesentia requiritur in Sacrameuto Poenitentiae et Ordiue ad accusationem . qua Poenitens se accuset coram Sacerdote, atque adeo ad loquutionem ; σeum notio respiciat auditum: fuscit illa praesentia, qua se possi communicare praesentι ali modo auditui, ita ut alioqui possit Sacerdotem, Sacerdos ex vi alloquutionis posse percipere loqueutem ; nam , cum loquutio praesentialis si, faeis, ut pr entem , percipi liquentem . Ergo eo ipso . quod Tarnitens potoi pere pi sensu Sacerdote tanquam loquens , oe se accusans , hab/tuν pro sus cienter praesenti in ordine ad Sacramentum PoenitenIia .
amquam vero ill haec opinio suo, ut patet, non destituatur fundamen-
117쪽
io, eius tamen praxim nee exequerer, neque eon sese rem, nisi sub ec, ditione, eo quia est valde controversum, an illa eommunieatio in no et tiam sensuum de se lassiciat ad inducendam praesentiam; nec hanc iam per inducite sic ileet Celebrans quandoque die at Millam voee adeo alta, ut audiatur in vieinia, dormitorio, & coquina ; tamen eli ualde controversum, an Missam audiens e senestra vicini .e , praeeepto festi satisfaciat; ut videri potest apud Ros gnotum de Euchar. quaest. 8. art.
niter negatur eidem satisfieri per auditionem in dormitorio , vel coquina. Ergo cum certum non sit, per dictam communicationem praesentiam induci quin imo iuxtaXamburinum, pluresque alios Theologos non rigidiores , pro Absolutione major requiratur propinquitas , quam pro audienda Missa , ut videre est apud de Ligorio lib. 6. tract. q. cap. I. dub. . num. 410. dieendum est, solum sub conditione posse in ea su absolvi moribundum: quemadmodum etiam dicerem de naufragis sub ponte , Absolutionem petentibus, non visis a Sacerdote super ipsum ponentem exiliente.
Ad lv. respondet assirm Ratio est, quia iam tu meceperunt lethali morbo interius laborare, quo et to perducuntur ad mortem, quamvis exterius videantur sani, & ineolumes .: ipsa enim graviς, & annosa sed ectus, infirmitas est, quae interiora vitae organa labefactat, & mox ducit ad interitum; ut loquitur Benedictus Papa X U. de Syn. Diore. lib. 8. eap. S. num. a. Q iam ob rem huiusmodi senibus conceditur tale Sacramentum
etiam a Concilio Mediolanensi IV. pati. a. & Aquensi anni 1583. ut ibidem adnotat idem Pontifex .
Ad U. 84 ultimum respondet, Puerum septennem muniri utique posse tum oleo Sancto , si fit doli, ae eulpae capax ; cum Sacro Uiatico, si eo, polleat iudicio , ut latentem speciebux Sacramentalibus Christum firmiter credar. ac reuerenter adoret. Ratio primae partis est, quia semel ac puer eli capax mali, necnon effectus per tale Sacramentum causati, est etiam capax remedii , ac taliς Naeramenti; tune enim scuti es, capax Sacramenti .Poenitentiae, ita & extremae Unctionis , quae est illius complementum ut recte ait Benedictus x IV. et t. lib. 8. de Syn. Dicec. ca P. O. num. a. ipsique eompetere pos uni, ac in ipso verificari verba sor- me : quod per Doctorem Angelicum in A. diit. Σῖ. quaest. a. arti 1. Ostveluti nota, ac disterniculum , an quis ea pax sit Sacramenti: N .lli namque, ibi inquit S. Doctor, diber daν. Sacramentum , eui non competit fomma Saaramenti: Unde, a contrario sensu inferans, eum esse Saeramenticapacem, cui competit, aut competere potest forma Sacramenti. Sed quando Puer septennis eli doli, ac culpae capax, tunc ipsi competit , aut competere potest forma sive ',acramenti Poenitentiae, sive Extremae Unctii mi; , eum utrumque sit abs erituum, ac respective deletivum elus, in quo deliquimus. Ergo die. Hinc laudatus Pontifex loe. et t. approbat statutum a Cardinali de Rohan. in Synodo Argentinens tit. de Ex tr. Unct-.3, 2. pag.. I74- ubi edicitur: Non denoeetur etiam pueris , si h ptimum o tiqeν ne annum, ii i tu quibus malitia suppiat aetatem, etiam Ix Hyreuaris nouci int ; 3e reprobat Synodalem Constitutionem, a Germa no Valente Guellio, Episcopo Aurelianens, anno i 3 sq. promulgat/m ν in qua decernitur z Non detur hoc Saera montum pueris , qui προσδε commu uicaUerunt ἰ commendatque Pallorale Meehliniense , quod , quam retulit h ee Ritualis Romani verba , Non ministratuν puer ε 3
uanis utam non habentibus , addit: Secus de punis pιricu ε
118쪽
bus , qui metati mortalis , ae Confessionis capaces funt , licet sint suis retio , aut novem annorum , m quam bis Nunquam communica Derint . Ratici posite a see. par. est . quia statim ac puer tali pollet eognitione, ae iudicio, ut latentem sub speciebus Sacramentalibus Christum firmiter eredat, ac reverenter adoret, iam discernit panem coelestem a terreno , &pro modulo suo concipit devotionem hujus Sacramenti e quod iuxta S. Thomam, a nobis relatum in rut p. ad 3. Julii 1733. lassicit, ut per modum Uiatici non solum ei ministrari possit , sed etiam ut non sit ei denegandum. Et Suarer , Cardinalis de Lugo. aliique relati a Benedi-Eto XIV. et t. lib. 8. cap. I . num. 3. e presse docent , omnibus , qui sunt doli ea paces , positis in vitae discrimine , ex praecepto divino , esse porrigendum.
CAS. I. Acerdos foetae famulae consuluit procurationem abortus , ne is O tegeretur crimen utriusque, ac ipse non impediretur ab assecutione Beneficii, quod, abortu secuto, revera fuit ipsi collatum. Q. primo, an, ultra Reservationem , contraxerit aliquod impedimentum &quid exprimendum, ut rite ab hoe dispensetur. Secundo, an possi retinere Benescium, ae fructus ex eo perceptos. Resp. ad I. quoad pr. par. Si abortus cit foetus animati, ut quaestum supponit , Sacerdos , ultra Reservationem cum Excommunicatione Episcopo specialiter reservata, eontraxit etiam Irregularitatem propter homicidium, & quidem reservatam Summo Pontifici, etiamsi consilium ab eo famulae datum. & abortus. sint occulta. Ratio desumitur ex Constitui. r natam Sixti U. quoad hoe nihil immutata a Gregorio XIV. ubi haec omnia ita tuuntur contra eos, vel eas, qui, aut quae dictum abortum vel eausant, vel consulunt, vel alio modo scienter ad illum eooperantur, effectu secuto . Quoad se e. pari. diro , quod si famula foetum conceperat ex ipso Sacerdote, debet hie exprimere in supplici libello , S. Poenitentiariae praesentato pro dispensatione super irregularitate ex abortu occulto, debet , inquam exprimere, quod sintus fuerit a se genitus : nam si foret a se gentius & id non suisset expressum, tune, ex stylo S. Tribunalis, gratia eisset surreptilia. Et de sacto in hoc casu mxior ponitur dif-fieultas ad dispensandum, ut ex Thesauro de Poenit. v. Abortus in fine notat P. Syrus Dilucidat. par. 2. cap. q. pag. 27 i. & 273. Item si alias obtinuit similem dispensationem a S. Poenuentiam ob simile delictu in , debet id exprimere in nova supplieatione: quia ni id expresserit, dispensa tio concessa ei non suffragatur, ut tradit idem P. Syrus ibid. pag. 27 I. subdens propterea executorem Litterae debere quoad haec prius interroga
Res p. ad Il. probabilius Videri quod non; tum quia rpse erat' inhabilis ad Beneficia , eum hoc suit ipsi collatum . ut exores e constat ex praefata Conili tui. Efenatam, ubi Pontifex loquens de Cierim, qui concumrit aliquo ex praedictis modis ad procurationem abortus , inquit , omni clericata priυlimis , oscio , dignitoribus , bemficiis .... ipso fasti privo i ιν , fit in fiaturum inhabilis ad ea suscipienda ; tum quia erat exeomin unicatus , & sic inhabilis ad Bene fieta etiam ex hoe alio e pite , ut ducrevit Innocentius III. in cap. Purulcris de Gle . exe-
119쪽
mun. ubi ait , Cinhis excommunisationis υἰneuti unodatis Eeclina B nintia conferri non possunt , nee illis valent ea licite retinere , nis De
fiam eum eis fuerit misericordιter moensatum e cum ea non fuer/nt ea nonice confertili. Propterea collationem Beneficii, factam excommunica
to , esse ipso iure nullam , communis est Theologorum opinio , ut videre eit apud Peyrinum de Praes. quaest. 2. cap. 3. num. 2. ae Matthmeome. Cur. cap. R8. num. Is . Neque dieas , ly ipso facto fuisse in Bulla Si xtina appositum ad terrorem & praxim invaluisse , quod Beneficia non dimittantur ante sententiam dees aratoriam Judicis o propterea eum inhabilitas pari modo ibidem imponatur , nee ipsam incurriante huiusmodi sententiam , ut eum Molina , Lessio , & aliis doe et Rosignotus de Matr. 8. praen. I . numer. 8. Contra enim: ly ipso facto iuxta communem DD. intelligentiam importat Canonem latae sententiae , & significat , legem obligare in conseientia ante sententiam .
Suarea de Leg. lib. I. cap. 8. numer. I. Salas eod. tr. quaest. 68. tr. Iq.
disp. i5. seel. 2. Quod postea invaluerit praxis ut supra quoad Beneficiorum dimissioneni ; in primis satis non constat et deinde fieri potest , quod ita sit respective ad eos , eum quibus misericorditer jam dispensatum est , ut possint Bene feta , antea obtenta , licite retinere ; idemque dici potest de iam dispensatis quoad inhabilitatem . Caeterum , seelusa hac praevia dispensatione , id absolute nego ; ae propterea dico , Saeerdotem non posse retinere Beneficium , nee fructus . Non Beneficium , quia est nulli ter obtentum ; cum enim collatio fuerit nulla , utpote facta tempore , quo electus erat incapax , ideo per tempus subsequens , aut per subsequentem absolutionem a Censura , non validatur , Iuxta illam reg. a 8. jur. in 6. Non firmatur trafiutemporis, ρυοd de iure non subsiliis. Nee ex post facto eonvalescere potest , quod ab initio non subsistit , cap. Auditis de Elect. Non fructus , quia collatio scienter nulla non parit legitimum ius percipiendi fructus , eosque retinendi . Quod verum puto etiamsi allegaretur ignorantia in culpabilis . excusans a censura ; nam licet ignorantia inculpabilis. secundum jura, &Doctores, excuset a eensura; tamen non validat dictum ab Ecclesia irtitatum p nec habilitat inhabilem . Cap. Quodam de Praebend. in 6. iuncta Glossa ibid. N eap. Quia eunctis de conces. Praebet pariter in o. Peyrinus loc. et t. nu. q. GonetaleE , & alii: Quae , ut patet, valent non obii ante subsequenti absolutione in foro saetamentali in vim Bullae Crueiatae, aut Jubilaei, ob desectum invalidae Collationis, & Investitur M. Covarruvias in cap. Alma Mater pari. I. g. 7. & l. de Sent. Excom. num. 76. Argiro Discept. Eces. lib. 8. dist. 3o. n. 6.
CAS. II. Vellet Vidua transire ad se eundas Nuptias ; quoniam vero habet domum suam alteri locatam , ipsaque habitat in domo aliena , cui deservito oritur dubium , an ne Parochus, in cujus Parceeia habet domum , an veto ille Domini debeat eius Matrimonio assistere . ina id dieendum λDi condam, debere itfius Matrimonio assistere Parochum Domini , eui deserVit . N in evius domo ipsa habitat . Ratio est , quia eum domum tuam alteri loca. erit , ipsa.ibi non habet nee domicilium , nee quasi domicilium ; ideoque spectare nequit ad Parochum talis Parceciae ejus M 3trimonio assistere. E eontra eum inhabitando in domo Domini, cuidst servit , habeat ibi quasi domi ei lium , quod sumeti ad valide assiliendum , ideo ad hune ιpectat in casu illius Matrimonio assistere , ut patet
120쪽
tet ex Notis. II. rem. 2. num. II. & Notis. 2I. tom. q. M. D. N. Benediacti Papae XIV.
S. III. Cum Parochia pauces habeat ineolas, ae modicos redditus, Parci ch us solis diebus dominicis . aliisque seliis propriae inservit Ecclesiae: eaeteris vero diebus solum pernoctat in Parcecia ; relicto, pro tempore diurno , alio Sacerdote , pro omni contrario eventu . Cum pollea ipse, vel alius Saeerdos festis diebus in sua Ecclesia Mistam celebrat, linit pauperexibi quaestuare; nee unquam denunciat Indulgentias, quandoque a Summo Pontifice concessas.
Q. an ob hac arguendus sit metati mortalis Resp. in primis. Ρarochum Ecelesiae suae in serui entem solis diebuς dominicis , aliisque fellis , eetetis vero diebus in sua Parochiali mere pernoctantem , utique ob hoe esse arguendum me eati mortalis . Ratio est , quia sic oneri debitae residenti e . & eurae erga Parochianos , plurimum deeli , ut saepius declaravit S. Coneilii Congregatio , euius decreta iam aliqui protulimus : quibus aliud nune addo ei uidem S. Congregationis in Fulgina tens. Residentiae die io. Maii r 687. ad dub. a. & a. quo expresse declaravit, oneri residentiae minime satisfieri a Paroe . qui sestivis diebus ad suam Edesesiam accedit, ae de caetero, nocturno tempore residet apud eamdem Ecclesiam, sed mane se confert ad Civitatem , Uieario, sea
substituto relicto . Nee Parochum excusat vel paucitas Par hianorum ἰut enim recte adnotarunt Fagnanus in eap. Extirpandae de Praebend. f. qui vero , num. I i. & Pax Jordanus Lucub. Canon. lib. Io. tit. μωnum. 4ῖ. licet in Parochia non commorentur nisi tres, vel quatuor incolae tantum; adhuc tenetur Parochus residere: lalux namque ea sus, ita
quo Ecclesia Parochialis desinat in totum Parochia nos habere quo ea stare manet curata tantum habitu, non vero actu ; ideoque, utpote carnes
incolis , regulatur uti Beneficium irinplex , sicque Beneficiarius ampliuia non tenetur ad residentiam i Barbasa de ossie. & Potest Paroc. e. 8. nia θἀ& alii Comm. valet eum ae cura, & residentia exeusare e quin immo etiam tunc requiritur, quod non adsit spes proxima ut habitus reducatur ad acturn per reversionem Parochianorum ; nam si verisimile fit , quo 1 brevi incolae revertantur, regulanda est ad modum Parochialis actu, pr ut rela Us eoncordantibus notat Fagnanus l. e. num. 48. Multo minus p stea eximitur Parochus ab obligatone residentiae. ac curae, oti modici latem reddituum . Siquidem de iure non debet at tendi commodum ipsius.
Parochi, qui sponte ac libere hu usmodi Paroee iam suscepit: sibique propterea debet imputareia si tale Beneficium acceptavit, ut recte inquit Fa-gnanus ib. n. 7. sed debet attendi commodum Parochianorum. Hinc Pa-xochus non relidendo in. catu, subjacet eisdern poenis, ae si ellet Beneficium pingue, prout ultra Fagnanum ib. n. 6. & in eap. Conquerente de Cier. non res d. n. r. & 2. docent Regina idus in Praet.. Poenitent. lib. 3.
tract. 3. n. 264, Sacta rellus, & alii .. An deitae Parochus arguendus fit peccari mortalis, ex quo sinat pauperes quae liuare in ricles a tempore Sacrificii, ita lacile as larvare non ausim; nam lie et S. Pius V. in sua Onstitutione Cum primum, Regularibus ex prella praecipiat in virtute sanctet obe lientiae, ut ita Ecclesiis tuis deputent aliquem, qui tunc temporis tales ejiciat, nee sinat eos quaelluare ἰ tamen Parochis aliisque, id non praecepit in virtute sancte obedientis, sed poenam apposuit pecuniariam, si
id permittant. En verba talis Comii tutionis e Pauperes quoque, mendicautes L seu eleemoomas petentes per Ecclesias tempore Missorum, Praed eationum , aliorumque Diuinorum. Oiciorum, non Iinant L Ied eos ad malvas.