장음표시 사용
441쪽
tilem Christi tunicam videt tam nefarie discerῖpi, unam Ecclesiam in tot sectas Ae factiones dita vixit, conparatis pietatis hostibus adversiissos quas non insidias tendi, cum audit in nobi issima de frequentissima totius orbis Christiani civitate adversus a Christo traditam religio , nocturnos cinius isse celebrato, H
rum autem malorum causam ellam atque etiam cogitans, vix aliam majorem invenio, quam quod ordo sacerdotalis , cujus tantam esse dignitatem divus asserit Chrysostomus, ut ea siepraeserenda regibus, Min tantam excreverte
multitudinem, ut vulgo contemnatur, tam male suum nannus obeat, A tam flagitiose ac nequiter magna ex parte vitam transigat, ut vel
odium vel invidiam ubique fere sibi contiverit. Nostrorum certe adversatiorum in sacerdotes tam vehemens tam virulentum erupit odi I, ut cum sit sacerdotis munus, Cluisti verbis abnem conficere, de incruentam hostiamir m rius populi peccatis Deo osserre, non dubita inheum Deo pugnare, & contra traditam ab Apostolis consuetudinem , de totius populi Clariastiani consensum novos ritus introducentes, nee verum esse Christa corpus nec sanguinem
nec pro peccatis incruentam o serri hostiam ore fac talego assirmare. Divus Gregorius Naz lan-zenus, quo nihil unquana eruditius, nihil magis pium tota tulit Graecia, a quosacras literas diadicisse se anctus gloriatur Hieronymus, alloquitur sacerdotes his elegantissimis versibus:
442쪽
'Isti autem plane impii homines, si dicendi
sunt homines,&non Mochemones nec incruentas osserri hostias, nee verum esse Christi co Pus, quae est abominanda eorum impudentia , Verentur asserere, atque adeo nullos esse omni nomerdotes. Quis enim jure sacerdos dici potest, qui nee flere nec saetificat Mirum est autem quod cum sint eorum dogmata falsa, execranda, atque adeo plane impia, plurimos tamen, proh dolor, inveniant qui facile alsentiantur. Cujus rei vel praecipuam esse causan, mihi persuadeo , quod cum in perditam ac flagitiosam multorum facerdotum vitam apud impe-Iltos invehantur , quos non recte suo fungi ossicioprobare est facillimum, tam sibi faciunt audientiam, ut caeteris quae postea dicunt, cujusmodiculique ea stiri, fides postea habeatur. Quod si ecclesiastica quae aliquot ab hinc annis lapsa est disciplina, in suum statum restituatur, quod ut nostris fiat temporibus faxit Chrsestus Opt. Max vix ullum inventum iri arbitror, qui non pestiferis erroribus aures occludat iis pia dogmata non abhorreat, versetur Ad id autem emiendum cum nihil essis hoc canone convenientius, nihil conducibilius mihi persuaderem, operae pretium ess duxi, ejus qualemcumque meam asserre interpretationem. Quam si vobis probari intellexero, auditores, ego maximum laboris mei fructum N
hi cepi e videbor. Habetis totius mei consilii
instituti rationem. Nunc restat ut interpre-xationem canonis aggredramur. Quod dum
quam potero facillime brevissime sim fict nia ivos rogo ut me, ut coepisti, benigni. ati
443쪽
- . DE RE FARANDA tente audiatis Canon quem sumpsi later preat an diura est sextus canon Concili Chalcedonensis, qui citatur in decretis distinctione lxx. ,οῦ Est autem ex Graeco tam male versias, ut non can... mirum sit ex eo mala intellecto, in Christia- plurima nan rempub permulta derivata fuisse incom-- ' ' moda. Videor itaque rem totam facilius ac dilucullus explicaturus, si canonem rursus vertens, meam cumveteri Ginferensinterpre- rationem, singula deinde verba exponam de quid ex non fideli versione erroris enatum sita, demonstrem.Eum itaque sic censeovertendum. xt bterum , Me Diamum, necf-- -- - iis quisunt inordine eee iam , ni Upecialiter in Ecclesa civisatis vel pagi , aut in martyris,
aut in mana/ris, is qui mia Hurpuluie edicto assignetur. Eoa remo abstine ordiηπι tum, satiat sanctas odis habere talem manus impositionem, e nunquam pus sperari, probram qui qui ardi i ι Hactenus sunt 'erba canonis. Atque in principio quidem hi
cum veteri interprete bene convenit, nemper Neminem elle absolute ordinandum, nec pres byterum nec Diamnum. Sed videndum est eri-mhm quid sibi velit ordimiri Ordinari mitemo Mi didicimus quod Graece di. ΟΨ-- γροτανῶν au- p tem, si spectetur vocabuli propria significatio, sum nihil es, aliud quam manum in altum extollere mavo ac expandere. Quoniam aurem quae populi suia flr tu fragiis olim fiebat magistratuum esurio, fiebatCιώ, . sublatis mamibus linc fit ut moraνῶν eligere, ani eo mitis, eligi frequenter significet. Rur-- sus quomam si blatis. ex iis manibus cont
444쪽
is initii preces ab Episcopo in ordinatione seu consecratione hinc fit ut victa , re
quenter accipiatur pro memνέα id est , a Tisori nuum impositione. Vtramque hujus vocabuli ias Baiasignificationem notat Theodorus Balsamon,ca si mon
senum apud Graecos egregius merpret in
si iis Commentariis in Canones Apostolorum, cum in primo canone B es τινιαν igni fleare diis rit electionem, insecundo autem mmuum Impositionem. Ea autem a nuum imposilio a Divo Paulo in Epistola primara secunda ad
tem Graeciseomposito vocabulo dicitur
a furibus quidem potest fieri, ut
ita vi Barnabae ad opus a Domino segrega tia, leguntur prophetaeis doctores Antiochiae manus imposuisse , Paulus S Barnabas dicuntur per singulas civitates presbyteros constituisse: ibi Si me est isomoario, id est, creata impositis manibus. Ab universe autem populo impon non potuisse manus , est evidentiusquam ut hiustescendum. χ'd autem dux qui . dam haereticorum , qui nostiam oppugnam hieratrinam , quam utinam eam adilificaret ch illas, quam falsa inflat scientia, ex hoe loco vult ostendere propter moralia vocabulum,mnistros Ecclesiae creandi potestatem ita esse penes populi im, misi ea Epistopo nihil loci sit omnino relictum. Quam lassatur potest ex hoc quivis intelligere quod cum in principio cano nis sit γε--, in fine eam nis sit ἄκυρον rim --, ω γε - , Hestirritam esse talemm miumimpositionem, quae quidem in populum minime potest cadere. Quamobrem cum
445쪽
ι DE REPARANDA Moses in hoc loco pro eodem usurpe. iur, est evidens ομεν-ta non significare in hoc
loco, populi electionem. Neque enim iesio2 Mα idem significare potest quod γρι ιτιν es , accipiatur με. α pro ea electione quae a populo fit sublatis manibus. Sed utrunque idem tignia ficat si ponatur pro manuum impositione:in qua
significatione accipi quandoque aseem ιαν Ocetis quem dixi Theodorus Balsamon. Neque sare' vero aut volo aut possum negare Sacerdotes
c. aliquando electos fuisse a populo,quod Conci--ΣPli Antiochen eanone is fuit ustis de causis
λω. brogatum. Sed populi tantum erat electio quati οὐλαμ dicitur . oris autem, seu γυ πια, id est manuum impositio Mordinatio erat rantum Episcoporum. Et tum demum rata firmaque de ab luta erat ordinatio, cum electo manus fuerat imposita, a tribus quidem Episcopis, sitelectus erat Episcopus, uno autem, si presbyter aut Diaconus. Quanquam autem in Concilio illo Laodiceno adempta sit populo Sacerdotes eligendi potestas, propterea quod eam usurpaverant, eaque nimis insolenter desseditiose abuim
bantur: eis tamen adhuc licebat, quod semper
epist. b. liςuit,interesse Sacerdotum ordinationi Coram 3. Vim omni synagoga, inquit diuus Cyprianus, jubet Deus constitui Sacerdotem, id est, instruit Mostendit ordinationes Sacerdotales, non nisi sub populi assistentis conscientia fieri oportere: ut plebe praesente vel detegantur malorum crimina , vel bonorum praedicentur merita, feordinatio iusta, legitima , quae omnium sum agio, iudicio fuerit examinata. Ex his
cutem verbis Cypriani facile possumus intel-
446쪽
sigere id , quod prius ab ipsol dictum fuerat, ipsam plebem maximam potestatem habere,vel eligendi dignos Sacerdotes, vel indignos recu C. V sandi, in eo situm disse, quod licebat cuilibet, orie populo, si quod posset crimen ordinando
objicere. Quod si videretur ordinandus nulli esse culpae assinis , atque adeo omni exceptioneis jor, is censebatur omnium suffragio judicio electus. Qu'd possumus etiam facile intelligere ex Concili Carthag. canone M. quo cavetur ut Episcopus sine Concilio clericorum suorum non ordinet , ita ut civium assensum, connivetiam testimonium quaerat Est autem conse ratia mi eam ordinandi rationem acceptam ab Apostolis, clamis scribat Paulus in Epist ad Τimotheum I. oportere Episcopum habere bonum testimonium ab iis qui foris sunt rin Luca dicat, quindo electi fuerunt septem Diaconi, Apostolos dixisse multitudini, Considerate Da αν 'tres, viros ex vobis boni testimonij septem NM . Nec aliud putandum est significare Leonem Pontificem fanctissimum , cum dicit : Nulla ratio sinit ut inter Epistopos habeantur qui ne a Clericis sunt electi, nec a plebibus expetiti, nec a comprovincialibus Episcopis cum Metropolitani judicio consecrati. Et rursus,
Vota civium, testimonia populorum, honoratorum arbitrium, electio Clericoruni in ordinationibus Sacerdotum constituantur. Neque
enim convenit plebem tunc liberam habuisse Hestionem cam quae ab ea saerat usurpata, Laodiceno Concilio aliquot ante seculis fuerat
abrogata Licuisse autem ordinandos accusare, patet ex a pridio in Alexandrum, ex Ias.
'velli sustini m.Plebs exso hanc solam habe
447쪽
, E A B. Am D Abat potestatem dicendi, an ordinandus dignus ei videretur, an indignus cujus rei in hodiernum usque diem quoddam remanet vestigium,
cdm in sacris ordinationibus rogantur ij qui in tersunt, ordinandus sitne digniis respondet au-
ω. . f., rem quispiam tanquam plebis nomine, est di-snus Qeod utinam tam serio ageretiar, quamma a nihil est hodie magis necessanum ad populum in officio continendum, quam suo munere dignos,is is ministros Ecclesiae. Ex his omnibus arbi in os ator saris pater , μυ-- idei est quod
sis con γ&dimus, utrumque autem latine dici vel mari ς' nuum imposivionem , vel ordinationem ordi-- ' nationem autem ideo dici arbitror, quod hiribus manus imponunturia, Episcopis, a. segregati cooptentur in ordinem eonim qui ista. sunt Deo consecrati. Sed nimis multa diximus ah de ordinatione, videamus reliqua. Quid ergo sequiturὶAbselute ordinandum, quod Graece estam ελυρώωe. Ab luteafltem dicitur ordinatus, Abolis qui nulli certo loco est assignatus, in quo suora ordi fungatur officies, ut paulo post dicet apertius. μμ Deinde sequitur mec presbyterum, nec diaconum, nec omnino ullum ex iis qui sunt in ordine Ecclesiastico. Ita enim mihi potius vid
tu vertendum quod Graece est MN ολω πινα
'etus interpres, nec quemllibet in ecclesiastica ordinatione constitutum. Hic videtur se osserre locus tractandi de sacris ordinibus sed quoniam id esset prolixius, vel justum librum require .ret,inpraesentia omittemus. Hoc tantum silentio nondum praetermittendunt, tempore Apostolori fuissequidem duos ordines, presbyterorum scilicetis Diaconorum: ex presbyteris
448쪽
autaen eligi solitum qui utrisque praeellat, nem-e episcopum, cujus ordo, dignitis, munus,ut presbyteroinim ordine erat separarum, ita lon-
geerat excellentius mox autem atque adeo ipsoru in Apostolorum tempore,ut ex eorum patet
canonibus, de ex epistolis divi Ignarii, si curiis majorem in modu cresceret Ecclesia, Hypodiaconos descieteros minores ordines iis accessita se Ordinabantur autem somnes ex clericis qui
erant totius Ecclesiiastici ordinis veluti quoddam seminarium. In clericorum autem numerum non alii referebantur, quam qui constituerant, se totos dicare ministerio Ecclesiis. I, autem gradatim provehebantur ad munera Ecelesiastica: distrie cautum erat ne clerici per saltum promoverentur Ex quo autem coeperunt passim ereari clerici, nec in iis creandis ea spmeharunt Episcopi, ut ex iis recte institutis suppeteret eorum copia quos ordinarent, &administeria ecclesiastica gradatim proveherent: quod quidem ex eo usu verisse est consentaneum quod res Ecclesiastici quae antea separahantii a bonis Episcopi, coeperint confundiearuque ususfructus ita visus sit ei esse permis. sit, ut tecte eas administrasse censeatur si ex pratiliis nihil alienaverit,ise de reditu de oblatione fidelium desierint fieri quatuor polliones, quarum una coferebatur in lassis clericorum .Remanserunt quidem adhuc primi minores ordines,quosoptet necesse est qui provehendus est ad presbyterium is citra quos non pateat ad araajores aditus, sed eorum officium ac munus quo fuiKebantur omnino exolevit. Quo firme
sta tres sim hodie ordines qui munera obeano
449쪽
Que eis im ponuntur in ordinatione, netripe
odiaconi, diaconi, ure buteri. Quanquamaepe etiam presbyteri eoruin vicem gerat, cua
pauci inveniantur Hypodiaconia Diaconi, qui non habeant, vel saltem se habere simulent titulum propter quem sunt paulo post ordinandi presbyteri Sunt itaque minores quidem ordines sacri ut ad iacrum deputati ministernam, etsi non ει usitatum eorum ossicium. Atque quale quidem sit eorum omnium ossicium ac munus non est quod hic explicem , cum id in canonibus nulli non sit obvium. Sed non possum satis mirari quid nonnullis fanaticis hoc nostro infixulici tempore in mentem Venerit,ut propteris,n Sarer ceptum in sacerdotes odium , presbyteris seud. sacerdotibus id adimant, citra quod sacerdotis et nomen non possit consistere. Quis enim dicen diis est sacerdos qui non sacrificeta Presbyteros de episcopos verbo sacramentorum Uminustrationi dicunt oportere incumbere, sacrificare. ς δ' negant. Quasi vero non idem sit sacramentum
τ' P, sacrificium, sed diversi ratione consideratum: percipere sacramentum Eucharistiae, non stinasse esse participem hostiae , quae fuit pro nobis ma- ρή. - inata Sc oblata quoniam autem tota hujus rei ex hoe pendet controversia, an Eucharistia sit acrificium, eam ego esse verum inicum perinpetuumque immolati pro totius mundi peccatis Christi sacrificili mira ex verbis Christi aperte probari polle assero, hanc fuisse perpetuam avtempore Apostolorum per manus traditam sacrificandi consuetudii rem profiteor Papistam me quantum lubet appellenici malo ego cum
uiuum ustino, Orasene Basilio, Chysosto-
450쪽
Mo, Hieronymo Ambrosio Augustino, Gregorio, deniquecum omnibus Ecclesiae Christianae doctoribus tam Graeci quam Laturis, quos omnes Eucharistiam sacrificiunt appellasse vel inviti fatean r necesse est, sentiendo. Papista appellari, quam a commvni totius Ecclesiae
consensu recedendo j ii re dici haereticus. Quanquam autem tu prest yteri munus sacrificare, de sacramenta adminiltiare: absit tamen ut in hac
sententiam existimem verbi praedicationem de doctrinam in prestytero non maxime requia H onm, praeter tim cum diviis dicat Paulus in Episto la prima ad Timotheum,duplici hosiore esse dignos qui bene praesunt presbyteros,maxime qui laborant in verbo de dotauia.Sunt ergo plurimi quidem faciendi Sacerdotes, qui verbum Dei
praedicantac docent, non sunt tamen reiiciendi qui sacramenta administrant de sacrificasu,quod quidem constat esse proprium munus sacerdotis . Falluntur etiam cum dicunt nullum hodie Diacono reliduam munius nullamque unctio suam rem. Id autem ex eodem errore proficiscitur bourar Nam cum isti omnino tollant altaris sacrifi-rium, quod nobis commune est cum Graecis, ' Armeniis, Ethiopibus . inuicunque ubique .is.lia
terrarum censentur Christi ii omine; Diaconiati 'tem o Dera maxime in eo versetur ut sacrificantis οβεν.
Sacerdoti inserviat, ablato sacrificio, Diaconi quoque munus intercidat necesse est. Hod
maneat, ut revera manet, altaris sacrificium de semper est mansurum, Diaconi similis uiri smaneat necelse est um modo autem probari
poterit in primitiva Ecclesia Pressiytero sacrificanti Diaconum ministraneo Prodeat dixus