장음표시 사용
161쪽
mleis deeidui panis depulsam optabat e Luat
ergo tantam inhumanitatem suam expectatione, di expetitione stillulae aquae, & numquam obtineat; ut vel hine liqueat, num sapienter supremus Iudex noverit clisponere, ut ex se ro culpae eonfletur gladius poenae, hoc est, ut affligatur gutta aquae petitae, neque impetra. tae, qui deliquit mica panis postulati, di non concessi. Qiam digna tali culpae poena resepondit namque illuc usque ad minima petenda compulsus est; qui hucusque ad minima
neganda pervenit; quid retribui subtilius , quid districtius potest ij;ὸ XIII. In ipsis adeo brutis animalibus reperiemus, quo thema nostrum constabiliamus ,
de quibus patientiae Sponsus Iob dixit, ut iis
nonnunquam pro maginris , re vitae moderatoribus utamur, inquiens et Interroga Iumenta, ct doreuerent te: Iob. G. V. I. videamus ergo, quid phoenix noster Basilius dieat de iis
animalibus , quae de morte vivunt animalium aliorum . Animalia, quae sanguine gaudent, ct quae aliis exitium adferunt, certum est lon. ge minus secunda esse; quapropter leonis vigiena mater evadit. Haec ille ho m. p. in Hexam. At quid latentis mysterii habere potest, quod animalia, quae venatu, ct caede vivunt aliorum animalium, & vitali sanguinis alieni pascuntur liquore, eo plectuntur supplicio , ut rarum habeant propagationis suae speciei fructum, quem natura tam ardenter desiderat In promptu eausa est ea, de qua hie agimus, quod videt ieet Dominus ea re nos vult doceore, quod eo soleat illi uti ad vindictam, quo peccans utitur ad culpam , id quod in ipsis
adeo brutis animantibus inervat, ut propterea illis non permittat longam posteritatis Recessionem, quae aliis abbreviant vitam, ut producant suam . Animalia, quae aliis ex iistium adferunt , certum est, longe minus foecunda esse, scilieet, ut ne diu in sobole viis vant , quae vivere diu alia non sinunt. XlV Peceatum quidem simile esse volunt1 parti tae negationis, non , quae, ut Logic et . . rum axioma habet , est malignant lx naturae ,
quia, quidquid post se invenit dictionis, d
struit ; sit quisquam prudens , sapiens , sanis sus , solitarius & plarimis aliis virtutibus exis cultus, ut omnia haec illi ornamenta detrahas, quid facto opus A capite omnium enis comiorum , quae in illum conge sisti , unum Non statue, ita illa elogia prorsum abolevisti,
ut ille , quem antea tam multis commenda.
sti, iam non prudens sit, non sapiens, non sanctus, non solitarius , quia negatio quae est illius insignis malitia omnia corrumpit, aedestruit, quaecumque post se invenit. XU. Cieero dicebat, vitam justi debere esse instar earminis, eui si vel syllaba desit ,
aut exerret, ex syllabis: nihil accedere superfluum versui, nihil decedere necessarium debet; tantam requiris res ista integritatem
S aequitatem. Talis debet esse vita justi, si
quispiam amans aliorum , sit patiens , sit hu-xi , sit dives virtutum, imo peccato Mertere omnem illum apparatum m est.
XVI Quadrat huie proposito illud euiusdam ' sancti emblema, quo ille pro consillorum iu
rum , & rerum, quas animo designarat, insignibus utebatur: eratque brachium praeferens
gladium , quo detruncabat septem capita Hydrae Herculeae , cum hac adscriptione di Aut omnia, aut nullum commodum est causae praeis senti emblema I serpens enim, ut serunt, quo cum Hereules depugnavit , septiceps erat ,
quem ut expugnaret , necessum erat omnia , uno ictu simul demetere capita: nam cum uinnum solum amputabatur, ex illa alia septem renascebantur . Itaque fortissimus Hereules septem capita ejus simul desecuit, & se de Hydra triumphavit . Hoc propositum habere debet homo Christianus , ct curare, ut
aut omnia flagitiorum monstra obtruncet, aut nullum expugnastu putet i nisi enim omnia peecata capitalia subigas , numquam exibis
victor ; nam si unum solum reliquum saetas, id te superare, ac deiicere poterat . In quam
rem dixit S. Dorotheus doctrina ri. Si uni eam tantum passionem anima habituatam habuerit , ex ea subjecta iam hosti mora etiam
minima, in captivitatem duceretur.
XUII. Alexander Magnus Calliflhenem , ι . quod illius vitam reprehenderet, turpiter ob truncavit . Fuit Callisthenes Philosophorum sui ineuli faelle sapientissimus, ae modestissimus . Illud ergo Alexandri factum , eum
expenderet Seneca qq. natural l. 6. c. 13. di.
cebat : Hoe est Alexandri crimen aeternum , uod nulla virtus, nulla bellorum felicitas re-imet, quod unum omnibus , quae in illo sunt illustria, obsuseandis sufficit . Nam quoties uis dixerit εἶ Οceidit Persarum multa milia , idque militum pene paucorum opera , Opponetur r Et Callisthenem occidit , cujus internecionis umbra totam triumphorum illius lucem , ct gloriam obscurat. Malus est hujus flagitii pondus , quam omnium virtutum . Quoties dictum erit: occidit Darium, penes
quem tunc magnum regnum erat, opponetur rct Callisthenem occidit: ista occisio tanti illius triumphi mors erit . Quoties dictum erit: omnium oceano tenus vicit, ipsum quoque tentavit novis classibus, ct imperium an gulo Thraciae usque ad Orientis terminos protulit, se, ut nullum esset regnum quod non invaderet, di occuparet ; non aliqua natio , quam non subigeret , dicetur . Callisthenem Oeeidit, & quid illa omnia , quando una Callisthenis obtruncatio perpetua Alexandrum so dat nota; vel si illis multo plura, & mem rabiliora praestitisse , omnia licet antiqua Ducum , Regumque exempla transerit, ac supe. rarit, longissimoque post se intervallo relique. rit ; nihil tam magnum erit , quam scelus Callisthenis . Hine videamus , quanta sit uinnius peceati malitia , quam violentum illius
venenum , cum Seneca putarit , unicum solum sat suisse obliterandis omnibus Alexandri triumphis , quos magnitudine animi, brachii robore , di industria ingenii sibi paravit: Nihil tam magnum erit , quam sce Ius Callisti
XVi II. Per peccatum occidit homo ani. I. -umam suam; ubi nota, quod peccator assimi. llatur mortuo propter tria . Primo propter I., consimilem desectum, propter similem essectum
162쪽
iso Bibliorsecae Manualis Concionatoriae
ctum propter similem aspectum. Primo corpusilistemperatur; Secundo infirmatur; Tertio moritur ἰ Quarto portatur extra domum ; Quinto sepelitur; Sexto a vermibus consumitur . Illo modo anima i Primo destemperatur pertentationem & cogitationem de peccato ἔ secundo infirmatur, per comitantem delectationem . Tertio moritur, per consensum ς Quarto asportatur, & elongatur ab hominibus, per culpae suae abominationem , & diffamationem apud homines; Quinto sepelitur , per malam Consuetudinem ; similiter enim , ut terra vel lapis superpositus onerat, & opprimit corpus , ut non resurgat ἰ ita mala consuetudo, quae est quaedam moles gravissima, opprimens , Sincitans homines ad peccandum ; Sexto corpus mortuum a vermibus consumitur, di mens Privata vita gratiae , a verme conscientiae, des. perationis, & finalis. impoenitentiae , corroditur , mordetur.
XIX. Mors facit eorpus rigidum, frigidum,
Putridum , horridum , terreum , atque ponde rosum; I sto modo peccatum mortale facit animam rigidam , superbam , di inobedientem ad Deum ; Frigidam per invidiam ; Foetidam per luxuriam; Putridam per gulae immoderantiam. Quantumcumque homo fuerit amabilis, pulcher, & delicatus, statim post mortem erit horribilis, turpis, & abominabilis , & a communione hominum separandus; sic Mnima ante peccatum pulcherrima & formosa
videtur, adeo, ut de illa diei possit illud Canticorum quarto : Tota ρωιebra es amica mea,
ct maeuIa non es in te; sed per peccatum spoliatur gratuitis, ct vulneratur naturalibus, fit foetida , & abominabilis eo ram Deo , ut dicat illud Exeehielis 16. Abominabilem De
'i decorem tuum. Et tune per peccatum anima misera separatur a communione fidelium,& ab amicitia Dei, & Angelorum bonorum . Proverb. I 4. Miferos facit popMIos peecatum . XX. Didaeus Stella de peccato sequentem habet considerationem. Vipera non inficitur suo proprio veneno , nec Balitiscus, nec ali inquis alius serpens, nec quidem bestiae suo proprio veneno interimunturr at vero peccatum
ita pessimae conditionis, & naturae est, ut sua propria subjecta perdat ; & dest tuat: Apud Isaiam dicitur: Oυa aspidum ruperunt 2 qui
commederit de mis eorum, morietur. Θ quod notum est, erumpet in reguIum . Porro ova
aspidum exteriorem speeiem habent pulcherrimam, valdeque placentem; at vero interius venenum continent pestiferum, & ex iis, dum fota sunt, aspides egrediuntur. Ita quoque u luptates , & deliciae mundanae & carnales, appetitibus nostris quidem placoni , sensusque carnis recreant, & oblectant, cum tamen animae ct corpori necem & aerumnas inserant ae-
XXI. Olim in monte Ephraim certus quidam vir nomine Micha habitabat , qui fabricatum quoddam a se idolum , in capellam
quamdam collocarat, atque ad idem debito cultu venerandum praedivite stipendio Levitam quemdam, qui ei ministraret, conduxerat .
Aecidit autem , ut nonnulli de tribu Dan in illis finibus circum vagarentur milites, armata manu domum viri illius ingressi, ut tamquam in regione illa prorsus peregrini, devia, quam inituri essent, ab ipso informarentur, conjectoque oculo in praedictum idolum, quod pretiosum erat, illud una cum ornamen iis sacerdotalibus sustulerunt, reclamantem vero Levitam , ne se illis Opponeret , Tribus suae Sacerdotio provisum secum duxerunt: Micha autem domum revertens , surtumque idoli sui subito notans, propero gressu militus insecutus est , clamans & eiulans et Milites autem se ejulatus hujus caulam nescire fin- sentes , eum interrogarunt i Quid tibi vis cur clamas Quibus desolatus Micha res pondit: Deos meos , quos mihi feri . ruisis ,s Saeerdotem , re omnia, quae habeo, o di.
eitis mibi , qtiis tibi est . Mira profecto res
haec suit, etenim hic Micha nihil aliud perdiderat , quam partem quamdam marmoris vel metalli, id est, falsum quoddam simul
Crum , ex marmore vel mettallo fabricatum , in quo Deum suum venerabatur, tametsi re vera daemon honorem illum acciperet, & ta men tam amare plorabat, dicebatque , omnia
sibi sublata esse, quae habebat: Et omnia , quae habeo. Nos vero revera sumus illi, qui, quando per peccatum Deus nobis eripitur , seu a nobis recedit, vere dicere possismus: Deum meum, & omnia, quae habeo, amisi; Unde S. Seraphicus Franciscus dicere solebati Deus meus, ct omnia, tamen tantum abest, ut propter hoc lamentemur, & ploremus , ut potiuulaetemur, cum male secerimus, ct exultemus. Porro Mie hae invito fictum hoc numen sublatum suit; nos vero facimus, quidquid possumus, omnemque industriam adhibemus, ut illud amittere valeamus, siquidem multis cum sudoribus di molestiis peccandi oceasiones inisquirimus , ut vere dicere possimus: Lassati sumus in via iniquitatis , ambulavimus vias dissi elles: caeterum vero nemo infinitum hoc
bonum, id est , Deum nobis eripere potest , nisi ultro, citroque volentibus; ac proinde sanctus ille Monachus, qui jugi semper gaudio perfusus conspiciebatur , gaudii sui eausam edicere rogatus , respondit: Quia Christum a
nis , quod aurum sacculo inclusum absorbet , ct consumit, sacculo exterius remanente, si cui prius erat, sine ullo laesionis vestigio. I dem quoque Per culpam mortalem accidit animae: haec enim insensibiliter thesaurum divinae gratiae animae Christianae eripit, ipsa anima in oculis nostris manente, sicut prius erat, adeo, ut, licet peccator ad ignem condemnatus sit immortalem , ct extra gratiam Dei positus, potestati demonis sit traditus , nihilominus saepe post exsatiatos appetitus suos laetior & 7ucundior erit, quam unquam alias
XXIII. Simile peccatum est Saeerdotis De-
gradationi, quo spectaculo nullum dari potest funestius, aut lacrymabilius, quia eidem indumentis sacerdotalibus amicto, ct calicem in manibus portanti, hic ab Episcopo e manibus illius tollitur , ornamentis quoque divestibus sacerdotalibus sigillatim exuitur, idque
163쪽
que verbis improperium indignitatis suae expressinis , adhibitis ; ac tandem austitiae saec lari extraditur , ut per sententiam crimin lem mortis supplicio pro merito ad judicetur . Sed eheul quam est funestior, ct compatibilior degradatio, qua anima ab aeterno Pontiis fieo Christo in conspectu totius euriae caelestis degradatur, dum opulentis despoliatur grati
rum , donorum, virtutum, & mer torum , Ο mniumque aliorum bonorum operum ornamenatis, ac tandem in manibus S potestate daem num relinquitur . Quid mirum igitur, si eidem animae in potestate daemonis relictae , vires amplius non suppetant, eidem diabolo re.
sistendi XXIV. Deus in Iibro Levitiei Moysi, quoad
serentes sacrifieia, praecepit dicens: Osseret pro peceato suo simita partem rabi decimam ,
non mιttet tu eam OIeum, nee Muris aIiquid impone1, quia pro peccato est. Porro , omnia
haec in figura contingebant illis; numquid enim de nobis cura est Deo ; quid intererat sapientiae illi increatae eousmodi ritus, 3c minutias pro oblationibus faciendis praescribere, nisi in illis latuisset aliquod myster m , animabusque utile δι salutare documentum λ Pomro quod in hoc sacrificio pro peccato faciende, exclusum fuerit oluum, hujus ratio facile intelligitur, quia cum per oleum uenotu-tur laetitia : unxit te Deus tuus oleo latiliae minime conveniebat oleum , quia quando de peccati expia tone agitur, compunctio potius, ae planctus requiritar At vero quamcibrem etiam incensum , quod orationiς est symbolum , ab oblatione iacienda reiicitus 3 Ut acter no dum hune solvit illepns : Si enim per thus orationes intelligas , deprehendes, quam aegre ferat Dominus bona malis involuta. S. Hieronymus in Epistola quadam ad Celantiam , multorum reprehendit errorem, qui multa bona opera, cum conscientia de remorsu gravis peccati coniungunt , persuadentes sibi, illa quoque Deo placitura esse: suque indu habituros eme meritum salutis aeternae ; ita enim
scribit: Quid autem prodest tenuari abstinentia corpus , si animus intumescat superbia Quam laudem merebimur de pallore ieiunii, si inuidia lividi simus uid virtutis habet , vinum non bibere , ct ira , atque odio inebriari lxXU. S. Greg. super illa verba Iobi : C meumdedit me Ianceis sura , convulveravit Iumis bos meos : acute obs rvat, Prophetam non dicere vulneravit, sicut enim loqui aliquando unius est, colloqui vero duorum, vel fortasse multorum ; sic antiquus hostis, quia nos ad culpam sine nostra voluntate non rapit, nequaquam lumbos nostros vulnerare , sed convulnerare dicitur, quia hoc, quod ille malum suggerit nos sequentes, & voluntate propria implemus, ct qua fi cum ipso nos pariter vulneramus, qui ad perpetrandum malum ex libero arbitrio ducimur . Quonam respicere crinditis illud a S. Paulo nobis sup gestum consi- Iium : NMite Iociam dare diabolo quisnam adeo reperietur incurius, qui vel in domum suam, vel in lectum suum , maxime vero in sinum suum excipere, aut admittere velit serpentem et
Multo igitur minus admittet daemonem : Et tamen quotidie videmus, quod illi indulgeatur aditus , non solum intra sinum , verum etiam intra cor nostrum.
lium Iobi r Araeetatur in Tabernaetilo ejus δενδυν hanc supplicii huius reddit rationem . Sulphur enim quid aliquid aliud, quam lamenis tum ignis est, quod tamen sic ignem nutrit aut foetorem gravissimum exhalet. Quid itaque in sulphure, nisi peccatum carnis accipimus 3 Quod dum perversis cognitionibus, quasi quibusdam laetoribus mentem replet, aeterna ei incendia praeparat , de eum laetoris sui nebulam in mente reprobra dilatat, contra eam flammis subsequentibus quasi nutrimenta su ministrat; nam quia per sulphur Retor carnis accipitur, ipsa sacri eloquii historia testatur . quae contra Sodomam , ignem , de sulphur plui R e , Dominum narrat: Qtii cum carnis eius scelera punire decrevisset , ipsa qu litate ultionis notavit maculam criminis. Sulphur quippe Retorem habet, ignis ardorem , qui itaque ad perversa desidenta ex carnis Retore arseant, dignum suit, ut simul δe igne se sulphure pe
XXVII. S. Antonius Paduanus ait I min. F. me.
que porticus sunt quinque considerationes , s
quas debet hxbere peccator: debet enim con-ssiderare Majestatem , quam offendit: Si peeraserit υ, in υirum, plaeari potest ei mur .s adirem in Dominum pereaυrrit quis orabit
pro eo I. Reg. as. Maculam, quam contraxit Quid enim tam icedum : quam peccatum Z Jerum. 3. 2. Leva oeu Ior tuos iu directum, er υμ de ωθι non prostrata sis di Bonitatem , quam conis tempsit, Rom. a. 4. Au divit/as bonitatis eius , ct patieutiae ct Iouganimitat/s cout mu/s t GIoriam, quam amisit, Ps. Io8. I 8. NOIuit beneis dictionem , ο eIougabitur ab eo, Paretam , quam promeruit aeternam , Matth. is. 4 I. DUcedite a me maIed si in ignem aeternum.
xx VIII. Ab Apologo quodam de ericio r G
dicitur , quod spinis toto corpore resertus , In e. eum se velut in rotundum quemdam, Spaροφω-vulum globulum constrinxisset, a diversis antis malibus loeum tibi in eorum cavernis indulgeri petierit, eo quod venatores suum latibulum totaliter destruximent: At vero cum apud omnia a petitionis suae passus esset repulsam , adeo blande se apud vulpem insinuare novit, ut de nulla sibi inferenda molestia secura, eum sie intra se contractum hospitiolo suo exceperit; postquam vero ericius vulpis 'foveam inisgressus suisset, paulatim adeo se dilatare coepit, ut spinae vulpem pungentes eamdem sa-veam suam egredi , & derelinquere coegerit .
Ex qua fabula utilissimam quamdam nobis elicere moralitatem licet, quae , ni fallor, ab Isaia Propheta tacite insinuata suit; nam duanima quadam Deo rebelli id sensu moralidisserens alte Panam eam in possessonem ericii ;enim vero daemon se ex multis animabus perfectis exelusum videns, ab iisdem parvulum sibi in eorde ipsorum aditum indulgeri postulat, blandam illis ingerendo suggestionem , appetitui nostro consentaneam , v. gr. Voluptatis sensualis, honoris, gulae, vel alterius similis;
164쪽
a si contingat primos hoste motus ab illis recipi, di per aliquam indultam moram blande tractari, mox ipse pro obtinendo in peccatum consensu strenile laborare non cessat ,
donee impetret, quod intendebat; hoc pacto , inquit Chrysostomus: Si introierit, euncta dilatat, ct amplificat, illi enim dumtaxat initiis opus, si vero nactus fuerit initium nocendi ,
omnia sibi ipsi suopte ingenio vestigat, di amplificat . a. XXIX. Cancer marinus, dum ostreis & eon- chylias venando insidiatur , a naturae magisterio hae praeditus est proprietate , ut ad hoc , ut ostreae compos fiat, occasionem expectet ,
qua illam suam aperiet domunculam, in qua latet; mox enim ut haec aperitur, ipse suhito quemdam ejus labiis interjieit lapillum , vel lignum, vel aliud quid simile, ne totaliter claudi possit; ct hoc adhibito artificio in-
preditur domunculam , di ostream devorat . Serpens erat eallidior cunctis animantibu ter. rae, id est, diabolux; hic enim animae nostrae, quam Redemptor noster margaritae similem dixit, indefessu insidiatur hic igitur mox , ut cor nostrum , quod mysti eum qiiodd m cst conchylium , creaturis aperimus, in Iasque asefectum AliqLem inordinatum exponimus , hac occasione bene uti sciens per suggestiones , blandi manta , ct illecebras suas , tantum emincit, ud sensim di paulatim animam ingredia tur, eiusque possessionem capiens, inaestim abiis lem illam devoret , aut depraedetur gemmam, de qua sacer textus ait et Inυenta una praeliosa margarita , abiit , oe vendidit omnia , quae habuit, o emit eam . XXX. Latrones magis experti hane habent consuetulinem , ut, quando domum aliquam
directe & immediate ineredi nequeunt, ne de jiciendo portas, vel ostia, aut aperiendo fenestras strepitum faciant, qui illo in auribus incolarum prodat, parvulum quemdam astutum, S ad hoc edoctum juvenem per crate viserreas, vel alias modicax domus aperturas , in eamdem domum immittant , qui tandem fores domus intus aperiat, per quM commode ad depraedandam domum ingrediuntur. E dem quoque artifieio latro infernalis nobiscum frequenter utitur , ut domum animae nostrae omnibus spiritualibus donorum , gratiarum , di meritotum thesauris, quae caelo comparari do congregaveram ux, despoliare possit . In Apocalypsi quidem Deus ipse dicit : Veniam ad te tanquam uret melius autem verba ista ini. mico generis humani adaptari possunt; hic enim , ut nobis in tenebris ignorantiae re caecitatis constitutis, & salutem aeternam surando eripere possit: diligenter attendit, ad aperturam malae alicujus nostrae propensionis , per quam postea modicam quamdam venialis culpae intromittit suggestionem, v. gr. ali juvverbi inhonesti , incauti obtutus, vani gestus , vel blandae alicujus salutationis: singula enim ista ei sumetunt, ut portam eordis ad delea tionem morosam, ad desiderium, ad consen-
um , ac denique ad opus aperiri faciat, & siemisera anima omnibus bonis suis exuitur, λ
XXXI. Peccatum, teste s. Bonav. est sicut falsitas in panno: nam sicut mereator de salso r. Rem panno non ostendit emptori medium , neque M '. finem , sed tantum caput; sic diabolus, qui . . L
est mercator peccati, ostendit fatuo emptori solum caput panni, id est, delectationem eulpae, non medium ', id est , remorsum conscientiae, vel finem, id est, poenam gehennae.
XXXII. Didaeus Stella ad nostram instruis Dis sis.ctionem ita scribit: Cavendum est diligenter '
a prioribus peccatis, nam licet parva tibi in principio videantur. paulatim , ct sensim ia ravissima incides , di in Profundum malorum ;ideoque Ecclesiasticus alit Tamquam a Dei colubri fuge peeeatum. Videbitur tibi parum commendasse fugam i,eeeati , liquidem non dixit: Fuge peccatum tamquam ab unguibus
leonis, aut tamquam a tigridis dentibus, aut tamquam a sacie draconix, nam coluber parum veneni habet. Intelligit hic Ecelesiasticus pam um Peccatum , a quo fugere debet. Quare tuta Isaias dicit cap. I . quod ex radice esu-rι egrediatur regulus. Basiliscus inter reliqua animalia venenotissimus est , R adeo maius est, ut solo intuitu hominem interficiat, atque ideo per illud intelligitur gravissimum mnium peccatorum . Fuge igitur a parvis, Ra prioribus peccatis , ne forte oculis basilis ei interfietaris, siquidem ex parvis peccatis fravissima oriuntur . In aegyptum misit Dominus cyniphes, quae musculae sunt parvae, at postea magnas muscas misit; ut inde intelligas post
XXXIII. Resert Olaus, quod , dum avis οιεοεuaedam in Sueci, in celsissimis montibus D
rinis densissima nive contectis volitaret, contigerit, ut alarum suarum concussione aliquam tutam nivem coigmoverit , quae super aliam nivem decidens, eamdem secum raptabat, donee tandem magis , magisque adauctae nives in vastam quam eam molem , di veluti montem niveum excreverint, quae ingenti cum impetu deorsum cadens , omniaque obvia saxa & ligna secum raptans, in castellum quod dam cecidit , ad radices dicti montis si tuatum , ejusque muros , domusque , cunctis c stelli incolis inter E is, in terram prostravit. Quam historiam credibilem esse existimo , cum factum quod in ea refertur , non sit impossibile. Et vero sieut castri hujus totalis de st ructio, di tot hominum inibi habitantium strages, a modica nive per voli antem avem in montis vertice commota fuam . traxit originem ; ita quoque multae civitates in periculo fas saepe rediguntur factiones ct schismata, ex per strages Eh intestima, ae irreparabilia bella totaliter desolantur : Si si in harum irreeone illabilium inimicitiarum inquiratur causa, mnes halce calamitates saepe ex unico lascivio aspectu, vel verbo pungente & contumelioso, suam traxisse originem cleprehenditur .
XXXIV. Debet nos semper illud Nahueh
165쪽
abi donosoris somnium , dc eautos reddere , & sol.
s. n. i' licitos emcere ; vide obsecro visionis eius m/ statuam , vide , inquam , a quanta subli- ην 3. . mitare incipitur , ct in qualem tandem finem deducitur. Saepe videmus aliquos, quibus aliud in vita sua transacta non fuit fluuium , uiam ut in virtutibus, & persectione Chrisiana proficientes quotidie vitam agerent i tegerrimam , optimis moribus decoram , e. xemplarem , & aedificatoriam , postea nihilominus horrendum in modum , quasi de caelo in coenum, ut S. Bernardus ait fuisse prolapsos. At vero quilnam terribilis illius naufragii scopulus extitit ρ Quinam aries aut qua nam machina ruit , quae ingentem hunc C liamum in terram miserabiliter prostravit Ab-
fossus es tapis μηe manιbui ; exiguus lapillus , id est , unicus impudieus aspectus id ipsum
fecit; unicum verbum ex irae passione prol tum , intestinum aliquod & veteratum odium
parturire praevalet . Statua, quae ex auro 1
cipit , inquit praefatus Ricardus, & in testam
desinit, puro, quia nemo repente fit turpissimus , sed qui minima negligit, paulatim deflvit a
XXXV. In oecidentalis Indiae Insula, Isa-
I δ. beta dicta, moutissimi insecti genus inter τύ arenas nasci ferunt, quod Ninguam vocant ,' id postquam pedes incedentium invaserit, inintrans digitorum ungues , ct cutem , vix initio sentitur, attamen nisi crebra lotione, & Ral. pro interimatur, quidam in cute oriuntur sollieuli , in quibus maxima tendium copia , ab
eo genera: a , ita bruvi tempore multiplica.tur , ut cunlia exedens , nullum aliud deinde remedium reliηquat, nisi membri praecisi
XXXVI. In antiquis legitur historiis, quod
dum ad transserendas ingentis magnitudinis , ct ponderis militi res machinas cana bini funes , sive rudentes deessent, sueminae loci ilis Ilus ad eommunem patriae defensionem , capiatum suorum e mas unanimiter sibi praescindi secerint, ea i'. is iarque in locum rudentum exson abe Compleari. -, validissimi eonfecti fuerint . .nes , canabinis minime cedentes. Mi-ιitia est υita bominis stiper terram , in qua inimicus in sernalis, munitissimum animat justae forta litium strenue impugnat, quia vero huic ad deducendas in suggestos tormentarios machinas suas peccatorum gravium ct mortalium validissimi rudentes desunt, ideo peccata venialia, levia licet , instar capillorum eousque multiplicare satagit, ut exinde rudentes, valideque ad pro Movendas machinas suas tines
ra. a. a. XXXVII. Quod Absalom eo mam nutrierit,
uod eamdem eodem, quo aurum, pretio ven-iderit, quod elegantem adeo di speciosam in capite suo capillaturam portarit, soli vanitati attribui , adeoque parvi aestimari poterat ,
di tamen videte , quisnam huius capillaturae eius finis sumit. Ait enim sacer textus e Acineidit, Mi oeeumeret Absalo. Iermis Daυιd , sedens mulo ; eumque ingressus fuisset muIus
subter condensam quercum, ρο magnam, ad-
pertransvir. Hocque modo ex capillis suis adluercum suspensus , tribus lanceis perfossus uit. In quo iacto Deus nobis insinuare vo. luit , quod , dum capilli, idest, peccata levia multiplicantur, ipso permittente fiat ut in
peccata mortalia incidamus, ideoque tandem in patibulo infernali suspensi haerere cogamur. Verum quidem est, quod cor eius tribus lanceis transfossum suerit , hoc tamen insortu.nium capillorum suorum culpa. ei accidit; Li. t enim sola peccata mortalia mortem homini a ternam adsciscant, attamen hoc homini ut plurimum contingit in poenam peccatorum venialium , quorum emendationem socorditer
XXXVIII. Cornelius a Lapide ait verba illa Melesiastici: Cui Deruit modica, multis accommodari poste , ut studioso , qui parva aeui. negligit, in scholis, & si iis, paulatim decidet , nec scientiam acquiret, sed perdet; I firmo, qui morbos modicos negligit incidet in majores ; militi di Duci , qui parva in bello negligit , paulatim decidet , seque Rexercitum perdet; Patri familias, qui parva familiae damna negligit , decidet in magna ψMercatori , qui parva lucra spernit, amittit a maiora: unde mercatorum ditescere satagentium hoc est axioma : Nullum lucrum quantum. vis exiguum negligito . Idem sibi prefigat me elum spiritualium , id est, virtutum, merit
rum ' coronarum caelesti um mercator, ut neminimam quidem auxendae virtutis meriti, Scoronae oecasionem amittat. Quocirca Patrea
passim hanc sententiam adaptant peccatis leo vibus, quasi d: cant : Qui spernit peccata te via, ec venialia, sensim defluet, in tandem incidet in pravia & lethalia. XXXIX. Uidemus nonnumquam vastum a e, ,
liquod navigium , opulentis mercibus onustum L 1 via, explicatis undique , ventoque tumidis velis 3 Oceani undas tanta cum velocitate pererrans,
ae si alas haberet; mox vero idem videbitis navigium , adeo fortiter in uidem undis imis mobiliter haerere defixum , ac si ad eiectan haereret anchoram , ct tamen hujus morosae haesitationis S defixionis causa, est parvulus quidam pisculus , Remora communi nominea Naueteris appellatus. Quis diceret, huno pisciculum tanta esse naturali vi praeditum εut in alto mari vastum aliquod tam immobiliter, tantoque tempore firmare & immobilia ter sistere posse nau istum e strae emo talis mora, inquit Cassiodorus, ut in tanti x tris. quillitatibus velocia necdum fuerint destinata navigia Cum stellarum non mergentium luetis dum udus , tendi carbasa testinantes invitet, ct aeris sereni Ades, properantium nequeant vota terrere Aut sarie incumbente Austro .
remigiisque iuvantibus; meat Us navium Eche neis morsiis inter undos liquidasballigavit tAut Indi ei maris conch L, i mili potentia labiis suis navium dorsa fixerunt, quarum qui tus tactus plus dicitur retinere, quam ex ag tata possint elementa compelleret Stat pigra ratis, tumentibus alata velis, di cursu na non habet, cui ventus arridet. Sine anchora figitur, sine rudentibus alligatur, di tam parva nimalia plus resistunt, quam tot auxilia proin
166쪽
164 . Bibliothecae Manuat s Conc onatoriae,
speritatis impellunt. Enim vero anima nostra caelo possidendo a Deo creata , de pretioso Christi sanguine redempta, instar navigii eu-jusdam , pretiosis virtutum , donorum , de grais viarum caelestium mercibus onusti, in huius mundi mari magno explicatis de vento tumidis velis velociter progreditur, ut ad fortunam beati Regni littora feliciter appellat; & tamen saepe contingit, quod in medio cursu , per ali. . quod notabile tempus, firmiter sistatur, 3c re. tardetur, ut Deo se conjungere, At ad portum ardenter desideratum pertingere non possit ,
ideoque suspirat δc ingemiscens saepe dicit :
est : quando veniam, er inparebo ante faciem Dei Undenam ὐ ero fastidiosam hanc moram provenire existimast Nimirum ab unica Remora, ab unico parvo pisciculo, id est peccato veniali; idipsum animae nostrae navigio contingit. Anima enim poenam peccati veni lis , non solum per dilationem beatificae visionis Dei punitur, quando jam est soluta a eor-Pore, verum etiam quando adhuc corpori unita est, retardatur, ut S. Thomas de Aquino ait, ne prompte in Deum feratur. s. s. o. XL. Anima electa in sacris Canticis dicebatis. a. o. Si osiam G. compingamus ιιlud tabia iis cedri- μ . s. nis. At vero quonam mysterio ostium illud solis tabulis cedrinis, non vero ex quovis alio ligni genere formatis occludi voluit Pro re-' sponsione notandum est, quod lignum cedrinum solidum sit, Sc densum, nec ullas rimas admittat nec tineas patiatur ἔ per Ostium vero cor intelligitur: Ego sto ad ostium er pulso. Vult igitur, ut ostium illud, id est, cor cominpingatur ex tabulis cedrinis, id est, ita obturetur & oecludatur diabolo, ne etiam per minimum quodvis peccatum eo penetrare possit :Nolite loeum dare diabolo. Audite S. Berna dum dicentem : Quid a te quaerit, qui tanta sollieitudine te quaesuit, nisi te solicitum amisbulare eum Deo tuo Hane autem soli ei iudinem non facit, nisi spiritus Sanctus, qui nee minimam paleam intra cordis, quod possidet, habitaculum patitur residere. r. σν. f. XLI. Isaias Propheta olim sancte gloriab
ι. m ν. tur, dicens e Gatidens gaudebo in Domino, er /- exultahit anima mea in Deo meo, quia induis
c irramdedis me : qualisnam vero haec praerogativa, qua lanctus hic Propheta gaudebat , fuerit, ex sequenti S. Greg. doctrina intelligere possiimus; Hic enim ita scribiti Justitia indutus sum, di vestivi me, sicut vestimento.
Vesti mento inique, dum vestimur, ex omni arte circumdamur. Πle ergo Iustitia seut v imento vestitur, qui se undique bono opere Protegit, ct nullam partem actionis tuae peccato nudam relinquit.' nam qui in aliis acti
nibus iustus est, ct in aliis injustus, quasi hoc
latus cooperuit, illud nudavit, nec jam bona sunt opera, qua subortis aliis pravis operibus
H;ucti XLII. Vide saepe eymbala magna de bene
ν-αι. sonantia inutilia redacta , non quia in frusta contracta fuerint, sed quia nescio quo vulnere scissa, di perdita reperiuntur. Dum autem Vis
in eis inutilitatis causam inquirere, etsi millies ea undique ei reum lustres, non invenies, senties tamen, si pulses, quia rauce sonant triam scissura illa adeo subtilis, ct imperceptibilis est, ut percipi, aut discerni nullo modo possit. Sic quoque saepe videbitis virum aestimatum ab Omnibus, tanquam eximia virtute S perfectione praeditum, Iuvandis animabus plane deditum, austeritate vitae, continentia, cte solitudine se conficientem I eius tamen v K in auribus Dei ingrata erit, nec tamen hujus
dispi licentiae causam , etiamsi studiose inquiratis, invenire poteritis, licet revera causa illius sit, vel occulta quaedam illius superbia , 8e praesumptio de sui ipsius virtute, di persectione, vel aliqua interius in animo delitescens inordinata ambitio vel alia similis passior haee enim sola ad confundendam S destruendam omnium operum suorum caeteroquin virtuosorum Sc meritoriorum harmoniam sume it. XLIII. Si qua ei vitas contra insidiantes Ini. r. Gres. micos magno ualletur aggere, fortibus cingatur . e. muris, ex omni parte inlOmni muniatur cust dia, unum vero in ea toramen tantummodo
immunitum per negligemiam relinquatur , inde proculdubio hostis ingreditur, qui undique exclusus videbatur, ascend. t. Civitat cmmentis suae quanta munitione vallaverit Pharisaeus , audiamus: Dinnio bis in Sabόato, dedi- mar da omnium, quae possideo, cui praemisit et
Gratias ago tibi, ere. magna certe munimina
adhibuit ; sed videamus, ubi insidianti hosti
immunitum foramen reliquit, quia non sum , seMi PMMDanus isset Ecce civitatem cordis sui insidiantibus per elationem aperuit, quam frustra per jejunia, di eleemosynas clausit. In cassum munita sunt caetera, cum locus unus , de quo hosti patet aditus, munitus non est . Gratias recte agit, sed perverse se super Publicanum extulit; civitatem eordis sui extollendo prodidit, Quam abstinendo δe largiendo servavit. Victa est per abstinentiam stula, deinstructa ventris ingluvies, superata est largit te tenae itas. Quibus hoc laboribus actum eredimus Sed o quot labores uno vitio percussi ceciderunt i quanta bona unius culpae gladio sunt perempta lXLIV. Christus Iegem appellavit iugum in DMarimnium praeceptorum : TOIIite, inquit, iugum Din. ν meum super vos. Ubi diligenter est animad- 3. vertendum, quod non dicit: Tollite jugum super collum vestrum , aut super humero vestros , sed super vos totos ; Universa enim Christiani hominis pars, iugum legis asportare debet; quo sane argumento concludimus, quod qui hu us oneris partem recusaverit, sciat, se totum jugum abiecisse.
XLV. S. Thomas Aq. in illud Christi t Im.
a Mniam non Priereribit, oee. sic discurrit rSecundum Rabanum Iota significat inealogum ς apex significat minimam particulam praecepti, vel minimum significativum legis . vult ergo dicere, quod rota uni im , id est ,
unum de decem mandatis, aut unus apex, id est, minimum significativum in lege, non Peribit a lege, donec omnia fiant, id est, non remanebit, quin impleantur δc perficiantur.
167쪽
I. Catharina Genuensis dieere solebat iris. φ. . Cognotissimum mihi est, quod quando amor purus vel exiguissimam imperfeci ionem deprehendit, si Deus non averteret, in pulverem redigeretur, non corpus modo, sed de anima nisi esset immortalis. d. II. Cicero in adversis casibus hoe se sapien- τώ ri tem solari debere dicebat, quod sciat, nullum malum esse nisi peccatum . III. S. Theresia dicebat i Faxit Deus, utra timeamus ri , quod debemus timere, di intelligamus, majus malum posse advenire ab uno peccato veniali , quam a toto simul inserna , eum haec sit ipsissima veritas. νιν. e. ιν. IV. S. Catharina Genuensis alias dieebat tuuid putas praestarem , quantive sacerem , et .
iam si tot sanguineas lacrymas prosunderem , quot maris sunt guttae , ut satisfacerem pro peccatis meis arbitraris pro minimo peccato satisfactionem 3 nequaquam . Nam si tantum paterer, atque tamdiu, quamdiu ipse Diabo. lus, ad haec tot cruciatum fit martyria in hoc tempore R. itinerem , quotquot mente comprehendi pomini , non erediderim , amorem possehaee apud Deum signi ficationis loco ducere , nec
invenire υoeabulum huic negotio congruum .r-- V. de peccati gravitate maiori eeeir .. nit Juvenalis t. Omne animi vitium tanto conspectius in D, Crimen babet, quanto major , qui peccat ,
r..... i. VI. Nec male Seneca : Cum videris forum α. d. Ita multitudine refertum , & septa concursu omnis. o. frequentiae plena , ct illum ei reum , in quo maximam sui partem populus Oetendit , hoe
seito, is hie tantundem esse vitiorum, quantum hominum.
- ra, VI l. Philippus Rex dicere solebat, mirari
p. i. e. d se , quomodo peecati mortalis reus dormires. F. aliquando posset. Da. VIII. S. Thomas mirabatur, posse hominem lethalis culpae conscium , atque adeo in damnationis aeternae periculo constitutum , unquam ridere fle laetari.
IX. Cum Damoetes Dionysii Regis selieitatem assidue depraedicaret, jugii e)uidem Regis
in aureo lecto, inter unguenta, coronas, Odores, juxta mensam regiis cibis instructam col. locatus experiri regiam fortunam justus est , quos tamen attingere non est ausus, eo quod fulgentem gladium e seta equina suspensum , capiti suo impendere viderit . Cum autem Bepeccator elauium vindictae divinae vertici suo semper imminentem videat, quomodo hic timor non omnes ei mundi delicias sordere lam me. ei et Non male sape Plutarehust Pravi ho. mines, inquit, malitiam in se suam eontem in I. u. plantes, ob voluptatem vanam statim erat iam habentem , inveniunt spei inanem esse eam demque semper abundare metu, dolore, meo moria tristi, Sc de futuro sinistrarum stispicio. num plenam esse. 1M . X. Apollodorus aliquando in somniis vidisse Lobnis Biblioth. TOm. V.
seribitur, sibi eutim a Segi his detrahi, deinde elixari se, δc cor sibi ex lebete dicere iEgo tibi horum causa sum . Idem profecto etiam peccatoribus eor suum dieit, dum futuras inferni poenas illis ostendit.
XI. Aristoteles dicere in Ethiciῖ suis ausus M'. t. i. est: Melius est, mori, quam facere aliquid E ..contra bonum virtutis.
XII. Publius Mimus quoque dixit: Tolerabilior est, qui mori jubet, quam qui male vi- ιο ειον.
XIII. Moyse eontrivit vitulum aureum in ro,
pulverem minutimini m , de dedit populo ex νεαν. i eo biberet docens UM .Prorsus peccati remancre in pectore debere.
XIV. Pharao multis plagis pereumas tandem 1 M. Dei populum dimittere voluit, sed ira, ut oves, & armenta in aegypto remanerent; cui Moyses dixi tr Cuncti greges pergent nobiscum;
non remanebit ex eis ungula, quae necessaria
sunt in e ultum Domini Dei nostri. Applica
Peceatori 3t diabolo. XU. In Levitico praecepit Deus , carnem ma-Juvenci fle pellem eius extra castra comburi , quia sacrifieium erat pro peccato, ut hac ora tione insinuaret , nullas reliquias peccato in animo remanere debere. XVI. In Deuteronomio quoque praecepit : Dcost. . Aras eorum subvertite, ct confringite statuas, lucosque succendite, δe stulptilia comburite et ut ostenderet, etiam omnem peccati me in riam esse abolendam . XVII. Idem signifieantius S. David expressit τμν. s. v. dicens: Estiande sicut aquam eor tuum ante con- 'spectiim Domini: nam de aliis liquoribus, si astundantur , vel pars aliqua, vel odor, vel color manet e nihil simile in aqua estuta videre est.
XVIII. Sauli praeeepit Deus: Percute Amalec, ct demolire universa ejus: non parcas ei, v. di non concupiscas ex rebus ipsius aliquid i Sed interfice a uiro usque ad mulierem , Sc parvulum atque lactantem, bovem & ovem , camelum re asimum . Idem de peccato dictum sibi credat peccator. Damnum. XIX. Tullia filia Servii Imperatoris, ut ci cI ἰώ, tius regnaret, patrem sua manu interemit , ν. iἰ
ct in plateas elici jussit , ubi ipsa in regio
curru transire debebat; hortante autem auriga, patris corpus conculcatum iri, si pergat, dixit illar Perge, perge, regium calca san-puinem, dummodo imperem . An non idem faciunt peccatores calcantes sanguinem Christi, ut satisfacere queant cupiditatibus suis' XX. Recte de remorsu conscientiae dixit Se' mira L neca : Nullum conseium peccatorum tuorum υ -ών. magis timueris, qnam temetipsum. Alium enim potes effugere, te autem numquam . Ne quitia autem est ipsa fui poena.
x XI. Quidquid praeter Deum , ct non in ordine ad Deum diligimus , pignus diaboli est et
Quod a nobis, dum repetit, & EJus occasi2 n m. i. ne aditum in eor nostium habet, per illud
168쪽
166 Bibliothecae Manualis Contionatoriae
imum ad alia peccata nos trahit, vel certe a Deo nostro satis distrahit..22 ' XXII. simachus Thraciae Rex eoactus obo a. ingentem sitim, aquae scypho se regnumque suum hostibus tradere; epota aqua exclamas se dicituri Deus immortalisl Quae haec mea infelicitas i me, totumque regnum meum tantillo corporis oblectamento vendidi. Quod ipsum tanto verius & ma ori eum dolore dicere potest peccator, 'uanto praestantius est reis gnum, quod .pro vilissima voluptate vendidit. - '. XXIII. Esau , ubi audivit praereptam sibi a Iacob benedictionem esse , irrugii clamore magno ; quanto magis Peccator dolebit, si Omnino Patris, & tanti quidem gratia excidi sese se advertit. B.ἰνιἰ A XXIV. Peeeatum B drae merit compara-
tur, quae septem eapitibus constabat, sed uno
Mars. abscisso statim alia pullulabant, donec Hercules obtruncato capiti ignem admovit, δe protuberantiam novi capitis impedivit. Merito ergo di peccato ignem charitatis divinae adhibet , ne amputato uno peccato aliud subna
-υ-. XXV. Phoenici quoque non male comparan.: - tur Peccatores , quae ad sui combustionem li- ... gna comportare dicitur; sic enim & peecator per peccata sua materiam pro aeterno incendia
u. . ... . XXVI. Cassianus Tartarorum Rex eum Fi-nα liam Regis Armeniae post devictam Syriam lm' in uxorem petiisset, haec tam deformem pepe- rit filium , ut nulla ratione Rex persuaderi potuerit, hunc suum esse filium , ideoque ux . rem velut adulteram morti adiudicarit , aqua tamen per miraculum liberata est. Iustius hane sententiam vereri potest peeeator , si per gratiam in sponsam a Deo electus tam deformem
μαιε. I. Recte Horatius cee init i Seditione, dotis , elere atque libidine, ef ira,
Iiiacos intra muros peceatur , oe extra . II. mmanum est peccare et at in peccaro per- fmerare diabsicum .
III. Proetit a peceato, proeαι a Dimine. IV. Pereatiam blande ingreditur, sed in fine
V. Peccanti fructus, diri post erimina Iuctustri. Peccatiam rnfamia sunt inter se confinia. VII. Nemo laeditur, nis a Di a. VIII. Nullum malum, ni peecarum.
I. Franciscus Arriax tr. Integro. II. Joannes Busaeus in Panario. U. eodem. III. Petrus Canisius i. 4. de peeeato in genere. IV. Iacobus Alvar. de extinctu vitiorum. V. Nicolaus Lanciatus opus. Io. VI. Bernardinus Rosgnotius lib. a. de dist. relig. a c. 6. VII. Philippus D Outreman in Paedagogo Christiana p. I. cap. a. δα 3. VIII. Ludovicus Grana tensis in loeis communibus sol. aro. ct seq. in Duce peccatorum passim . IX. Joannes Peleus de summo bono. X. Ioseph. Langius in Polyanthaea V. eodem . XI. Mathias Faber conc. 3. in Dom. s. post Pent. S cone. 4. in D m. I . post Pent. Item conc. s. & 4. in Do . I p. post Pent. S cone. 3. in Dom. 24. post Pent. XII. Laurentius Betriinck in theatro vitae humanae, & in Promptuario text. 4. in Fer.
XIII. Henrieus Engelgrave Dom. ct post Epiph. XIV. Antonius Dauroltius in Floribus Exemplorum c. o. g. 1. a. & 3. XV. Iosephus Mansi in Bibl. morali, tr. 88.
H consecutio; tunc enim res quaelibet in a sui genere perfecta censetur, cum finem , propter quem creata aut facta est, plene obtinuit, uti omnium introductione pater; unde eum finis hominis sit, ut Deo serviat, eumque revereatur, laudet, & amet in hae vita , in altera autem perfecte possideat, facile patet, persectionem illius in persecta charitate consistere, per hanc quippe moraliter unitur Deo, δι quantum in hac vita fieri potest , possidet Deum . Hinc Apostolus ait: Super Ο- -,.mnia autem haec charitatem habete, quod est υ. . . vinculum perfectionis. Ditiso . II. Dividitur in persectionem Vitae Actiυae, r. n. . Contemplatiυe, oe Mixto, de quibus S. Beris tu L. nardus ait et Bonum acquirit gradum, qui bene ministraverit : meliorem forte, qui bene vacaverit Deor optimum autem, qui periactus est in utroque.
ualitas. I. R Mbula toram me , & esto perfectus. Nem. νώII. Timete Dominum , & servite ei corde perfecto. III. Estote ergo vos persecti, sicut & Pater Μυνε. s. vester caelestis perfectus est . IV. Timor non est in charitate, sed persecta charitas foras mittit timorem , quoniam V. timor poenam habet; qui autem timet, non est persectus in charitate. V. Ego veni, ut vitam habeant, di abun Iia.. x
UI. Qui servat Verbum eius , vere in hoc r. r. .. charitas Dei persecta est et di in boc scimus , 3. v. s. quoniam in ipso sumus.
VII. Si vis persectus esse, vade, di vende Μ ε. .
169쪽
Titulus CXV. Perfectio Griseiana. I 6
omnia, quae habes, ct da pauperibus, & ha.
bebis thesaurum in caelo, & veni sequereme. y v. Ui II. Si quis in verbo non offendit, hic persectus est vir . - s. IX. Persectus eris, S absque m cula cum
Qualitar. L.A. I. I. I vis perfectus esse , tu, qui persectum 6 μευ. O te esse policitus es, quid aliud, quam perfectam secutus es vitam Perfectus autem servus Christi nihil praeter Christum habet , aut si quid praeter Christum habet, persectus non est, eum se persecte Deo sit pollicitus , aut mentitus est. Os autem, quod mentitur, occidit animam ; igitur ut concludam, si perfectus, cur paterna bona desideras si persectus non es, Dominum fefellisti. Lyef.i. II. Nemo perfectus est , qui persectior esse non appetit, & eo persectiorem quisque se probat, quo ad majorem tendit perfectionem . r. P eis III. Deo, a quo nos sumus facti , nos rediae. damus , nec dominari nobis e , quibus sumus p . naturaliter propositi, permittamus, dominetur utilis ratio , subjiciatur corpus animo, animus Deo , di impleta est tota hominis persectio. LAMI. IV. Perfectus est, qui ad pei sectionem i e. ν. reprehesibiliter currit, carens criminibus damnabilibus , atque ipsa etiam peccata veni a. ita non nepti gens mundare eleemosynis.s rεν. V. Inde festim proficiendi stultium, & jugis M. conatus ad Perfectionem, persectio reputatur. F. M. . VI. Hominis proprium est, ut semper pro-Σ - 'ri ficere appetat & numquam ab inquisitione toris
pescat, ct ad huiusmo si proficiendi sollicitu.
I . . uinem naturali impulsu ducitur, & ad hoc est conditus, ut protiora semper concupiscens perinveniat quandoque ad id , quo nihil est melius, quod est ipse Deus.
--. VII. Samma rationalis creaturae persectio 1 ς. eo-. est, principio suo conjungi, illique , quatenus D/ licet, assimilari. Quo enim fuerit illi similior, eo erit persectior. RGN.ι. VIII. Electis, cum soris aetas corporis, in-- ζ' tus , si dici liceat, crescit aetas virtutis. t. Cis. IX. Christus, sicut in illo ipso homine , μ'. v. . quem gessit, ita in nostris mentibus quosdam gradus eorporeae aetatis exequitur . Nascitur , crescit, roboratur, senescit . Sed orandus , ne in nobis diu aut jugiter parvulus Rut infirmus,& pauper sit. r. O. . X. Verus amor gradu uno contentus non ποῦ , ad altiora semper nititur, & ad perfecti . . ra indesinenter concupistit attingere . Qua habet , non magni facit virtutes , prosciendi accensus desideri . Niis. M XI. Haec est in omnibus sola persectio, suaeas imperfectionis cognitio . σω . i. AII. TRΠto quisque persectior est, quantomis. i. perfectius sentit dolores alienos.cis . O XIII. Ualde perfectorum est, ostenso opere, Mara . auctoris gloriam q aerere, ut illata laude pri
vata nesciat exultatione gaudere .
ν c... innocentia proximo , patientia utri que .
XV. Homo perfectus cautus sibi, placens ML
XUI. Quiequid verum est ac bonum, id IM . persectum non potest esse nisi fuerit singulare.
I. IU. EX LIBELLO DE IMITATIONE CHRISTI.
imperfectionem sibi habet annexam . . II. Quare quidam Sanctorum tam perfecti & α - . r. contemplativi fuerunt quia omnino seipsos 'mortificare ab omnibus terrenis desideriis studuerunt, & ideo totis medullis cordis Deoia- haerere, atque libere sibi vacare potuerunt . IlI. Totum S maximum impedimentum est, uiri quia non sumus a passionibus di concupiscentiis liberi, nec persectam sanctorum viam coonamur ingredi. IV. Neque tune aliquid magni te reputes, L. 3 .M. aut speei aliter dilectum existimes, si in ma- . a. gna fueris devotione, atque dulcedine, quia in istis non cognoscitur verus amator virtutis, nee in istis consistit prosectus & perfectio hominis . In quo ergo, Domine γ in offerendo te ex toto corde tuo voluntati divinae, non quaerendo , quae tua sunt, nec in parvo , nec in magno , nec in tempore, nec in aeternitate , ita ut una aequali facie in gratiarum actione permaneas inter prosperas ct contraria, omnia aeuua lance pensando. v. Domine , hoe opuς est perfecti viri , αν e. o. numquam ab intentione caelestium animum re. F. v. laxare , S inter multas curas quasi sine eura transire, non morte torpentis, sed praerogativa quadam libere mentis, nulli creaturae ino clinata affectione adhaerendo.
4. AT Oe, ipsius S. Scripturae testimonio, vir m. . v. ira iustus atque perfectus fuit in genera- ν'tionibus suis, cum Deo ambulavit . Hinc &gratiam invenit coram Domino. II. Abrahamo dixit ipse Deus t Ego Domi- '. nus omnipotens e ambula coram me , ct esto 'perfectus, ponamque foedus meum inter te &me , A multiplieabo te vehementer nimis, di iterum: Faciamque te in gentem magnam , 'benedicam tibi, ct magnificabo nomen tuum ,
erisque bἡnedictus.1 II. De David Rege ipse Deus etiam testatus est: Inveni David filium Iesse, virum se-
eundum eor meum , qui faciet omnes voluntates meas. Hi ne additi oleo sancto meo unxi eum: manus enim mea auxiliabitur ei, ct brachium meum confortabit eum .
IV. Sed di de Job dixit Deus ad Satan i I. r. v. Numquid consuler alii servum meum Job, quod non sit ei sim lis in terra; homo simplex re rectus , ac timens Deum , & recedens a malo Hine & mortuus est senex, ct plenus dierum. V. S. Paulus de se ipso scripsi Philippensi- P visa. bus et Verumtamen existimo omnia detrimen. υ tum esse propter eminentem scientiam Jesu Christi Domini mei, propter quem omnia detrimentum feci, di arbitror ut stercora, ut Christum lucrifaciam . Non quod jam aecepe
170쪽
168 Bibliothecae Manues s Conciovatoria
rim aut perfectus sim t sequor autem, si quomodo eomprehendam , in quo di comprehensus sum a Christo Iesu. Fratres, ego me non
arbitror comprehendisse . unum autem , quae quidem retro sunt, obliviscens, ad ea vero , uae sunt priora, extendens meipsum , ad dei natum persequor, ad bravium supernae vocationis . Quicumque ergo persecti sumus , hoe sentiamus.
I. V Ignatius omnes suas cogitationes, verisO' ba, & opera in Deum tamquam finem referebat . Hi ne & amiduo in Constitutionibus S Regulis verba ista i Ad majorem Dei gIoriam: majus Dei obsequium semper intuendo trepetebat, ita ut ducentis quadraginta duabus vicibus eum id repetiisse, Lanciatus testetur . Ex his nimirum oriebatur gaudium illud spirituale , quo hic Dei servus plene repletus erat: illa terenitas, quam semper in vultu prae- se faerebat, illa pax interior animi; sed & persectissimum dominium suarum commotionum& perturbationum consecutus suerat. Unde ipsemet aliquando dicere auditus est , se vivere
non posse, si quid in anima sua humanum , &omni ex parte divinum adverteret . Quocire a Iulius III. Pontifex de eo dixit t Nihil ,
' quod pium , sanctumque non sit, in exempla ri Ignatii vita , moribusque reperiri. P. Andreas Fruticis intimus S. Ignatii subditus, ct Angelus ab eo nuncupatus , dicere solebat , caelestem Christi gratiam quasi ingenitam eique connaturalem videri. Alii vero domestici exiscellenti judicio pollentes, admirati ejus sanctimoniam dicebant, vere de ad vivum expressam eme in eo omnem illam persectionem , quae tum in Constitutionibus Societatis a S. Ignatio conscriptis, tum in aureo libello Thomae de Κempis, tum in libello exercitiorum legi. tur. Nominatim vero P. Ludovicus Gona aleEConsessarius Regis Lusitaniae , vir summi judicii & prudentiae confessus est , se nullo tem p re orationis , vel lectionis tantopere ad amo. rem Dei incitari, quam eo tempore. quo S. Ignatium aspeximet. S. Franciscus Xaverius autem tanti eum aestimabat, ut coram domesticis , non nisi sanctum vel beatum appella. ret , litteras ad ipsum flexis genibus seribe ret, & nomen illius adhuc viventis a litteris rescissum , in reliquiaria theca circum porta
II. S. Franeiscus Xaverius persectissima suavita tantam sibi sanctitatis opinionem conciliaverat , ut statim ab obitu pro Sancto haberi& coli coeperit, non a Christianis tantum, sed Ethnicis etiam , pluresque etiam post mortem mortui suerint resuscitati , lampades autem coram ejus imagine suspensae sola aqua superinfusa sine oleo arderent, immo interdum extinctae , sponte accenderentur. III. B. Aloysus unice conabatur, ut mentis suae Iumen factis aequaret, ct ut quodlibet
munus, officium , negotium cum Christi, Sanctorumque exemplo consentiret.
IV. B. Stanis laus Κostha , teste Sace hino , adeo in cunctis rubus absolutam huesti sor
mam tenore aequabili tenuit, expressitque, ut vel consueta disciplinae domesticae munera Obiens, quemdam splendorem insolitum & tu. cem adderet . Itaque etiam cum eadem solum , quae caeteri faciebant, plura, tamen atque ampliora videbatur praestare, quam caeteri . V. P. Petrus Faber tum exemplo Christi , retra . x. qui triginta annis prius facto docuit , quaeve r. bo postea docturus erat, incitatus: tum, quod se iret, Deum valde desiderare prosectum nostrum, persuasus, nitebatur quotidie insignem progressionem in persectione facere. Quem iafinem sequentes industrias adhibebat. I. Quoistidianam singularum actionum ordinationem .
a. Accuratum examen conscientiae . 3. Tristem peccatorum , & plenam dolore eonsessionem . 4. Sollicitudinem pie sacrificandi . s.
Sacramentorum prudentem Ae consideratam administrationem . 6. Diligentem & per attentam psalmodiam . 7. Frugiferam Verbi divini tam in privatis colloquiis , quam publicis concionibus tractationem . 8. Frequentem renovationem & inspectionem sui status . o. Compunctionis internae, di assiduae occupationis studium . VI. De P. Baltatare Alvaret revelavit Deus mae.. i. S. Theresiae quod tunc in terris adeo excelso in gradu persectionis sit constitutus, ut eo tempore nullus esset in altiori .
VII. P. Ioannes de la Placa Hispanus , S uncietatem jam Theologiae Doctor instremis, ita
persectionis omnes partes affectatus est , ut Novitius adhuc tyronum Magister fieret, & in rebus spiritualibus a grarissimis Patribus comsuleretur.
VIII. P. David Ocher per plures annos enixe precatus est , ut ex hac morte quanto- cytis evocaretur ad vitam , vel si porro hie vivendum esset, ut non viveret, nisi sanctus. Unde illud illi non infrequensi aut mori, aut in sanctum evadere . IX. Ioannes Berchmannus non tum in re map. x. bus semel susceptis constans fuit , sed etiam ν I. ex. semper nova excogitabat media ad prosectum
suum spiritualem . Eius axioma fuit : Nisi ego sanctus evadam interea , dum sum Iuvenis, numquam ero sanctus.
X. P. Sebastianuς Barradius tantam sancti- a Ni tatis famam sibi comparaverat, ut in Lusita. t 'senia tota sanctus audiret, δt illa vox omnium esset, si illa adhuc tempora forent, quibus po-- .puli , doctiorumque consensus aliquos Sanctos declararunt, Sebastianum statim illis fui me annumerandum . Ultimis concionibus e cathedra descendens, sat negotii habuit, ut vestem a contrectantium osculis evelleret. Multi perex re venere, ut solo ejus aspectu sanctitatis Pleno ad virtutem accenderentur: alii, ut simbriam aut capillos a Tonsore impetrarent, uicentes, se non minoris ea sacere, quae attigi siset, quam si eanonizatus emet. XI. P. Sebastianus a Campo tantae erat lanis . . ctitatis, ut, ubi per urbem Campanarum pul- rara αἰ- su mors eius innotuit. Omnes eum statim ut Sanctum invocarint . Uestes illius omnes scis. s.rimo. sae sunt a populo concurrente, immo A aliquot