장음표시 사용
211쪽
Titulus CXVIII. Poenitentia. azy
trario vero ostendatur, eos, qui disserunt poenitentiam . esse insipientibus si tes Uirginibus, simulque monstretur, quantum olim dolorem ex sua exclusione; & auditis illis veris bis: Nescio vos, hausturae sunt fatuae hae Virgines Minh. . XIII. Ex occasione thematis: In rate per a. angustam Portam . Potest poenitentiam huic
por .e comparari. I. Propter angustiam , quae
nihil aliud est , quam dissiculias in poenitentia occurrere solita, maxime ob compressionem di humiliationem , Quam ob causam pauci inveniunt, aut ingredi volunt per hanc portam. a. Propter necessitatem . Haee enim unica est
porta, quae Peccatoribus aperta est, si Civitatem caelest. m ingredi velint , an non ergo praestat modi eo tempore comprimi, ut in uictam civitatem admittatis, quam timore modicae compressionis aeternum ab ea excludi, dein tenebris perpetuis cum miseria inexpIicabili versari t t. Propter mosum intrandι. Vide is licet submissionem triplicem , mandatis Diviis nis per Iustitiam Sc charitatem , hominibus per humilitatem, di Iustitiae Divinae per poenitentiam exhibendam ; qui enim tali modo se submiserit, vel humiliaverit , exaltabitur ,
5e intromittetur ad caelestem civitatem.
His it. XLV. EX Occasione thematis: Aperito mi bi ' portas iussιιιae et inor Fus in eas confre or D mino : haee porta Domini, iusti intrabunt per eam e 1 otest poenitentia Pollae Sanctae , quae
Romie tempore Iubilari aperitur, comparari . a. inia certo tantum tempore, scilicet, vitae hujus aperta est. a. Quia omnibus promi seue aperta est, Se omnes ad ingressium inui. tantur illis S. Ioannis verbis : poenitentiam agite: appropinquavit enim regnum caelorum. 3. Quia plenum Jubilaeum tanto certius per m ejus ingressum obtinetur , quanto Polemior , fideliorque est , qui indulgentiam promisit . 4. Quia etiam ad hujus portae inpressum reis quiruntur varia opera poenitentiae accurate praestinua, luxta illi id S. Ioannis: Facite fructus.. dignOS Poenitentiae . Excitentur proinde ait diis
in ... t Ore , ut occasionem lam periculo i m negli-'. o. pant , sed potius illud S. Augustini sibi dictum putent : Ecce indulgentiae dator aperit tibi ostium , quid moraris 3
is diem I Explicari potest triplex dilatio plerumque fieri solita. I. Eorum, qui de die in diem differunt, quotidie volentes surgere ; Aehi per filiam Iairi mortuam , sed nondum ela. tam , significati sunt , qui proinde non tanta potentia, ut alii, ad reviviscendum indigent. r. Est eorum , qui poenitentiam , ad sensum differunt: Ec hi per adolescentem iam elatum
commode lipnificii tiir, ac maior conatu auresurrectionem 3llistent . 3. Denique est eorum , qui poenitentiam ad mortis tempus disferznt , di per Lazarum jam sepultum apte lignificantur, qui summo conatu ad sui υν ficationem indigent. Qiae singulae classes fusius
explicari, remedi. Iue apta osterri possunt, uti Faber conc. 7. in Do m. I s. post Pent. Item conc. q. in Dom. 24. post. Pent. ct con c. a. in
Utilitar . XV . Ex occasione thematis: Vidit illum Lue.
est eum Potest explicari emeacia poenitentiae, fructusque illius pro ossicio lilio prodigo a patre exhibito demonstrari . Nam I. Olculo paterno eum excepit , 3c amplexatus est et quo plena redintegratio amici Liae 3c remissio peccatorum significatur . a. Annulus in manu ejus datus est : quo reviviscentia meritorum indicatur. 3. Stola prima indutus est, ad gratiae
justificantis restitutionem testificandam . 4. Convivium instruxit , securae scilieet, ct tranquillae conscientiae, quae , teste Salomone , est ope convivium . s. Calceamenta pedibus indui 3ussit: per qiue restitutio sanxae recte inintelligitur, eo quod calceamenta liberi hominis de ingenui in die tum oti in fuerint; nam ser ut nudipedes incedere cogebantur. o. Vitulum
occi ii iussit, ad ritum videlicet, qui in SS. Missae Sacrificio ossertur , significandum , ad
quem peccator conversus iterum admittitur. 7.
Symphoniam fieri praecepit, ad se nisi eandam
laetitiam , quam Deus, Angeli, Sancti homines 8c ipse poenitens ex conversione percipiunt. Quae omnia fusius probata apud Fabium concal. 1. in Do m. . post Pent. videri possunt. XUII. Ex oeeasione themati si Cibabis nos P a
Pave iacvmarum , er potum dabis /n Iaer1mis in m Uura . Explicati potest vix & emeacia lacrymarum per similitudinem cibi & potus . Et I. quidem ostendi, quomodo vitam spiritu lem conservent, de nutriant, reparando quodammodo humi tum radicate. 1. Quomodo satient, reddendo tranquillam conscicntias . 3. Quo modo pinguefaciant, augendo merita lupurna turalia. 4. Quomodo delectent, per internam laetitiam , ex recuperatione gratiae statim conceptam . S. Quomodo roborent, imminuendo timorem, ex vindicta , Divinae Iustitiae conceptum . Pro quibus fusius explicandis ea, quae
Faber conc. s. in fulto S. Mariae Magdalenae proponit, servire possunt .
suesitaI. I. TΑeob benedictionem a patre obtinuit, quia 'esen cd pulmentum , quo libenter vescebatur , obtulit s Cum ergo A s. crifieiuna Deo gratissimum sit spiritus contribulatus, an non, qui illum obtulerit per poenitentiam, parem a Deo benedictionem sperabit. II. David statim, ubi intellexit, Sieeleg oppidum ab Amalecitis eversum , οπnesque incolas in captivitatem ductos, arma sumpsit, hostemque profli gravit. Sed & Abraham audiens eaptum esse Loth fratrem tuum, mox G. .
numeravit expeditos vernaculos suos trecentos M. 34.3e octo, fratremque liberavit : Qui .ini ergoniulto magis propriam sἰam animam a daemonibus captam liberare quis studeat 3III. Mathematici a junt, rectania lineam es- Γεἰν. se, cuius extrema maxime distant: talis est status poenitentis, cuius initia sunt peccatum de
212쪽
rio Bibliotsecue Manualis Concronatoriae
vitia , finis virtutes & opera bona Quidni
mo. IV. Alexander Macedo , quando urbem quampiam obsedit, facem accendere consuevit, umulque proclamari jussi , tamdiu spem gratiae superesse , quamdiu fax arderet; ea combusta nullum veniae locum esse et Ita & Deus
facit, vitam concedens pro termino veniae obtinendae; hac enim finita, elausa gratiae est
m. pp. V. Abbatem Sisoem rogans Monachus, quid σν Pem agere post lapsum debeat ' Audivit ab eo: Sur-- ' se. Cumque subjiceret Monachus, se surrexisse, sed iterum cecidisset Re pondit Sisines riterum surge. Iterum vero quaerenti: Quoties tandem surgendum esset donec mors, inquit, aut stantem te, aut jacentem inveniat.
i. VI. omnis peccator perit, sed non eodem
M. e m. modo; nam aliqui pereunt ut gemma, nul-ri lam emittent vocem , qua roget Dominum ,
ut ipsam quaerat, ct sie Peceatores obstinati pereunt; alii pereunt sie ut ovis, quae helatu
suo movet Pastorem ad ipsam requirendam ,& tali modo Peccatores non obstinati pereunt,n. ras. quorum typus erat David dicens: Erravi, sicut ovis, quae periit: Quare servum tuum , quia mandata tua non sum oblitus. IMδ. VII. Deus populum suum per Jeremiam ad poenitentiam excitaturus, jussit hunc Prophetam in domum Figuli descendere , ubi cumreri is. Propheta Figulum vas confractum reficientem
m. vidisset , dixit ei Deus i Numquid sicut Figulus iste non potero facere vobis domum Israel 3 Ecee sicut lutum in manus Figuli, sic vas in manu mea, domus Israel.
υλι. e. VIII. Petra refugium Herinaceis, inquit Psalmista r Ubi per Herinaceum Peccator spinis criminum obsitus, per Petram vero Christus erucifixus intelligitur ; nam , ut Sanctus s. s. m. Burnardus ait, ubi tuta, firmaque infirmis res .m quies, nisi in vulneribus Servatoris tanto illi securior habitatio, quanto ille potentior est ad salvandum . Clamat clavos, clamat vulnus, quod vere Deus sit in Christo mundum reconcilians sibi. Patet arcanum cordis per foramen corporis; patent viscera misericordiae Dei nostri, in quibus visitavit nos oriens ex alio; quidni viscera per vulnera pateant 8 in quo enim clarius, quam in vulneribus tuis eluxisset, quod tu Domine suavis & mitis, & multae misericordiae sis; majorem enim miserationem nemo habet, quam ut pro addictis morti di damna tis animam suam Ponat.
torum . ait idem S. Bernardus, Domine , memorabor justitiae tuae solius; ipsa enim est se mea: nempe iactus es mihi tu justitia a Deo; numquid mihi verendum , ne non una duobus sufficit : non est pallium breve , quod non pos-st duos operire, iustiti A tua 3ustitia in aeternum . in id longius aeternitate 3 3c te pariter, dc nec operiet largiter larga ct aeterna Iustitia di in me quidem operiet multitudinem peccatorum , in te autem, Domine, quid nisi pietatis thesauros, divitias bonitatis.
X. S. Augustinus cum olim aeneae errores T. AM. legens, oblitus errorum suorum Didonis modis. f. tem deplorasset, tandem illustratus exclamavit i Quid miserius misero non miserante seipsum y ct flente Didonis mortem , quae fiebat amando aeneam , non flente autem mortem suam ; quae fiebat, o Deus meus, amando te Neeestas. XI. Pharao sertilitatis tempore frumenta σμ.
eolligebat, & in suturam sterilitatem opportu- - 4 .na asservabat. Idem facere Peccator deberet;
anni quippe sertilitatis , est tempus vitae Sc misericordiae Dei concessiim .
XII. Echinus quo diutius partum disteri , tanto dissicilius parit: quia spinae in catulis
crescunt. Simili modo se res habet in pecca- Mos. toribus poenitentiam dist. rentibus; cum enim νεοπε. R. Peccata augeantur, difficilior inde conversiodi consessio efficitur.
XII l. Non te pudet , inquit Seneca, tibi s. o.
Vitae reliquias refervare , de id solum tempus, ε m. v
destinare bonae menti, quod in nullam rem conferri possit uam serum est, tunc vivere incipere, cum desinendum est. Utilitar. XIV. Cum incendium in domo Oritur, o- Mis . - .mnis supellex per senestras eiicitur , id ipsum I p. ciis. facit peccator caelestis amoris incendio in anima exorto, Omnia, quae inordinate amabat , ejicit, ut securius ea in caelo possideat. XU. S. Augustinus efficaciam lacrymarum s. a. matris suae explicans, sic loquitur : De hac ι. . τ' prosunda caligine eruisti animam meam, cum G ad te ploraret mater mea, fidelis tua, ampliusquam flent matres corporea funera. Exauti isti eam , nec despexisti lacrymas e Ius, cum pro fluentes rigarent terram sub oculis ejus. Quanto magis hanc vim habebunt lacrymae ab ipso-m et Peceatore pro anima sua profuse XVI. Laerymae poenitentis pulchre per aquas ΒιIH. I.
rubri maris signifietatae sunt; ut enim per illas aegyptii, ita per lacryma= Peccata delentur,
XUII. Cervus senio consectus, in ostio spe.
Iuncae tam fortiter respirat , ut serpentes in Pon ea inclusos foras prodite compellat, quos sta--ε. tim devorans affluenter sudat, tantamque humoris copiam sudore egerit, ut prorsus reri vetur , 3c velox fiat. Idem contigit Peccatori, qui si per gemitus peccata sua ex pectore eliciat, di per consessionem conterat, lacryma seque sudando emittat, fit saliens sicut cervus, ct transiliens sicut colles. XVIII. In veteri lege eodem in loco, in M. φλ. s. quo holocaustum osse rebatur , etiam hostia pro Peccato mactabatur ; ut vel ex hoc cognoscerent peccatores quam pratum Deo hol
caustum sit Peccatoris per hostiam illam significati eonversio 3e spiritualis mactatio . DHatis Paenitentiae XIX. Arehias Rex Thebanus in lauto, quod pris,. amicis instrux at, convivio consistens, quia σι Ama
213쪽
litteras a Tabellione, seria eontineri in lix
dicente , aperire neglexit, seriaque in crastiniam disterenda dixit, eadem nocte a Steariis, de quorum insidiis litterae monebant, occisus est. Fos a. XX. Sigismundus Rex Poloniae, ob perpetuam cunctationem crastinus dictus , grandem sibi rege oue perniciem hac sua procrastinatione accivit ; idem timendum peccatori poenitentiam disterenti. XXI. Recte in hanc materiam canit Horatius .
Qui laedust o Io festinas demere, si quid
st animum; dissera etiνandi tempus in avum. XXII. Vocat te Deus undique ad correctionem , vocat undique ad poenitentiam , vocat beneficiis creaturae, vocat impertiendo tempus vivendi , vocat per flagellum eorreptionis , vocat per misericordiam consolationis. Quod tibi parcit, putas . Quia places ei 3 haec fecisti, inquit, & tacui. Non mihi placent pec cata , sed longanimitate quaero recte facta. Si Puni rem peccatores, non invenirem Consessores. Ergo Deus te longanimitate sua parcendo ad poenitentiam adducit. uia. XXIII. Sunt, qui praeparant conversionem, R disterunt, & fit illis vox carvina eras, cras. Corvus de area e mimis , non est reversus . Non quaerit Deus dilationem in voce corvina, sed consessionem in gemitu eolumbino. Missa columba reversa est. Quandiu cras , crast observa ultimum eras , quia ignoras, quod sit
s. Cres. XXIV. S. Gregorius super illud Iob : Non.' aspiciet me visus hominis r Quaerit : Quisnam est visus iste, cujus earentiam deplorat S. Job tvisus h reminiς est misericordia Redemptori , quae insensibilitatis nostrae duritiem , cum respicit, emollit. Unde in Evangelio dicitur rRespexit Dominus Petrum, & recordatus est Petrus verbi, quod dixerat Iesus, ct egressiis foras flevit amare.
I. Poenitentia sera, raro vera. II. Sera poenitentia in lando. III. Quem poenitet peccasse, pene est innocens.
I. S. Albertus Magnus in Paradiso animae Verbo: Poenitentia . II. Franciscus Labata in locis communibus
III. Petrus Sanehe E in Regno Dei P. 4. c. 7. IV. Ludovicus Granat ensis in silva locorum
V. Mathias Faber in opere Tripartito ct A usario is VI. Laurentius Beirlinek in sesto S. Mariae
Vii. Thomas Stapletonus Dom. 3. post Pent. the m. s. A Dom. Io. them. 4. S DOm. 13. them. 3. Item Do m. 3. post Epiph. text. 8. Do m. Pasch. text. 6. dc Dom. I. post Pascha te t. 4. VIII. Joan. Busaeus in Viridario. U. eodem .
IX. Josephus Mansi in Bibl. morat. tr. 6 I.
NON tardes converti ad Dominum , &
ne disteras de die in diem ; subito enim veniet ira illius: & in tempore vindictae disperdet te. II. Cuius vestrum asinus aut bos in puteum
ea det, ' non continuo extrahet illum 'III. Vocavi, S renuistis et extendi manum meam, ' non suit, qui aspiceret. Despexistis omne consilium meum , di increpationes meas neglexistis. Ego quoque in interitu vestro ridebo , & subsannabo, cum vobis id, quod timebatis , advenerit. IV. Ne impie ages multum , ne moriari Sin tempore non tuo.
V. Nolite errare , Deus non irridetur ;quae enim seminaverit homo , haec & metet. VI. Cor durum habebit male in novissimo. VII. Tune invocabunt me, & non exaudiam ; mane consurgent , & non invenient me: eo quod exosam habuerint disciplinani,& timorem Domini non susceperint, nec ac quieverint consilio meo , & detraxerint universae correptioni meae . VIII. Ecce nunc tempus acceptabile, ece nunc dies salutis. Abjiciamus ergo opera tenebrarum , R induamus arma lucis, sicut in die honeste ambulemus. IX. Nescit homo finem suum : sed sicut pisces capiuntur hamo, di sic di aves laqueo comprehenduntur, se capiuntur homines in tempore malo, cum eis extemplo supervenerit. X. Si moratus sueris , reputabitur tibi in
XI. Verterunt Rd me tergum , de non sa-ciem , ct in tempore afflictionis suae dicent rsurpe , & libera nos. Ubi sunt Dii tui, quos De isti tibi ρ surgant, ct liberent te in die aia
XII. Hodie si voeem Domini audieritis ,
nolite obdurare corda vestra. Et isti non eo. ynoverunt vias meas: ut iuravi in ira mea :si introibunt in requiem meam . XIII. Panis eius in utero illius vertetur in fel aspidum intrinsecus. XIV. Non de moreris in errore im forum tante mortem confitere . A mortuo quasi nihil, perit consessio. Confiteberis virens, vivus & sanus confiteberis , st laudabis Deuniti gloriaberis in miserationibus illius. XV. De propitiato peccato noli esse sine metu , neque adjicias peccatum super peccatum . Et ne dicas: Miseratio Domini magna est, multitudinis peccatorum mearum misere. bitur ; miseri eordia enim S ira ab illo ei toproximant, R in peeeato rex respicit ira illius . Quae verba Paulus de Palatio ita exponit i Miseratio Domini magna est , non ut adjicias peccata, sed ut remittenda eredax, si amplius ea non committere decreveris.
214쪽
Biblioisecae Manualis Contionatonae,
6. II. EX Ss. PATRIBUS ET DOCTORIBUS.
T. Bam. I. 'TOs peccata velociter quidem prompto. que animo committimus , pigre vero postmodum ac sero poenitentiam agimus.
eis II. Conversionem, poenitentiamque differre , o, d est tempus non solum infructuose , imo & vi-ε- . m. tiose expendere, spiritualia lucra nepti ge- re ; hoc est , prosectum in omni gratia &virtute in multiplicatione meritorum , in incremento caelestium praemiorum impedire , Propi iam animam vitiis lacerare , daemonibus deservire , Deo altissimo prorsus ingratum existere , qui conversionem iniqui tam misericorditer praestolatur, qui eis pro malis tot bona largitur, & ipsum ad meliora hortatur , qui in seipso infinitae est bonitatis, sanctita. iis, ac dignitatis, ut solo elus amore debeamus ad honorificentiam , ct amorem ejus alliei , ct accendi. r. sis. III. Une me, quaeso, inquis, utar earne ad
i. de perfruendas res turpes , voluter in coeno vo-
P luptatum , sanguine imbuam manus, diripiam aliena ; peierabo , mentiar, & tune pia nitentiam , ubi abstinuero a malis agam . At si bona res est peccatum , tuere, ac tene hoc usque in finem : sin vero ei , qui illud perpetrat , noxium est , quid rebus perniciosis adhaerescis i Num putas , Ilium non videre, quae aguntur Num non percipit tuas cogitationes Num opem fert tuis iniquitatibus Ingenti te scelere adstrinxisti, inquit ille, eo quod existimaris, me tui similem fore . Tu cum mortalis viri amicitiam ambis , beneficii illum ad te, dicendo, ct faciendo, quibus intellexeris hominem gaudere , allicis; At quando cum Deo coniungi, ac in numerum filiorum te recepi vis , ea, quae inimica sunt Deo , perpetrans , EE legem transcendendo ignominia ipsum assiciens, ex his quibus ipsum vul maxime ostendis , conjunctio. nem , & consortium speras 3 Vide, ne redemptioni s dendo, malorum multitudinem tibi
coacerves, ad peccatum aggreges, nec tamen veniam impetrus.
P veniae spe mu ta vitia nobis colligimus: ita
non consequamur . Quandoquidem navis majus meteium pondus aliquotisque lusteri , ultra modum autem onerata deprimitur, aquisique obruitur . Caveamus , ne cum similia
iis, atque adeo venia majora di graviora fla. Ditia perpetraverimus , antequam speratos portus respicere queamus , naufragium iacia
s Ami. U. Cum Esau de venatu rediisset, ct eopn νει visset, quod Jacob benedictionem quam ipse: expectabat, accepisset , vehementer doluit , ct flevit , & antea primogenita, ct nunc benedictionem perni disset, sed licet ubertim fle-iet, a tamen poenitentiae locum non invenit, Per quam primogenita , quae dudum vendiderat a TLcuperaret, ipse sumeret; quia sero fie-vit , & sero poenitentiam quaesivit. Sic di vos
praecavete , ne, cum Post mortem debetis recipere benedictonem , reprobemini, di locum poenitentiae tunc non inveniatis, si modo primatum vestrae dignitatis propter brevem aliquam delectationem perdideritis. Tarde enim in illo saeculo quaeritur poenitentiam cum jam fratres nostros benedictionem , quam sperab mus, accepisse cognovimus, ct nos sine benedictione relictos esse. Nunc enim tempus est poenitentiae, Un tunc. VI. Erit eis verbum Domini : Manda, rein manda, scilicet aliquam commoditatem: Expecta , reevecta , me scilicet ad poenitentiam : Modicum ibi, modicum ibi , ut vadant , & cadant retrorsum . Non enim videt , qui cadit retrorsum , quod cadit, lethaliter cadit, sicut Heli ex tali casu mo tuus . Unde dicitur Ecclest. ao. Reρ misso nequissima perdit . Repromissio , scilicet cogitatio , qua peccator pluries promittit sibi
longam vitam , tamquam esset de ea certus,
ct ex qua disponit multa facere in mundo ,
di propter mundum , di inter caetera etiam poenitere . Ista est nequam nequior , ct nequissima . Nequam siquidem est Ista reprOmissio , quia sibi usurpat peccator hoc, quod est proprium Dei , scilicet de futuro disponere ; nam dicit Christus. Actor. i. Non svestrum nosse tempora vei momenta , quae Parer ροfuit in Itia potestate . Lernardus contra talem de futuro praesumentem ait i Quid de futuro miser tam temerarie praesumis, tam quam Pater tempora & momenta in tua, non
in sua posuerit potestate . Nequior est ista repromissio , quia tempus infiniti valoris sibi a Deo datum fatue expendit, & eum hoc praesumit , quod adhuc sit ei daturus spatium e& gratiam poenitendi . Nequissima est , quia non solum tempus datum perdidit, seu A in contumeliam Creatoris convertit, & uti
disponit . VII. Amat mortem, qui vitae praecepta non servat, & horret vitam , qui peccata morti debita desperata mente frequentat; ut enim per observantiam legis vita aequiritur; ita per con
temptum mors a contumacibus invenitur.
VIII. Datur quidem etiam in extremis PG nitentia , quia non potest denegari. Sed nim hores tamen esse non possumus, quod qui sic Petierit, mercatur absolvi. Quomodo poenitentiam agere possit , qui nulla iam pro se
opera satisfactionis operari potest Et ideo
poenitentia, quae ab infirmo petitur, infirma est ; poenitentia , quae a moriente tantum Pe titur, timeo, ne oc ipsa moriatur. IX. Salubris conversio duplici ratione consistit, si nee poenitentia sperantem , nec spes deserat poenitentem, ac per hoc, si ex toto corde quisquam renunci et peccato suo, di toto corve spem ponat remissionis in Deo; elai enim nonnumquam aut spem poenitenti homini diabolus adimit, aut speranti poenitentiam tollit; unum, dum onerat, comprimit; alterum, dum elevat, cleiicit .
non fecerit miIeracoriam; Ordo autem mile
215쪽
Titulus CXIX. Procrasinatio Poenitentiis. 2I3
rieoi liae continet, ut misericordiam, quam homo impendere iubetur alteri , prius exhibeat sibi , dicente scriptura Eecl. 3 . U. 2 . Miferere anima tua plaeens Deo. Proinde si uis placere non vult, animae suae misericoris iam denegat, ct qui animae suae misericordiam in praesenti saeculo noluerit donare , nullatenus misericordiam apud Deum poterit inve--- nire.
XI. Medi eus non vulneri , sed curae profi- eit , ct saluti ; Nee putredinis , nec morbis , sed soli congaudet ille sanitati. Ita & Deus ,
qui pro magnitudine vulneris, adhibuit m ais gnitudinem , vigoremque medicinae, di nec pec cato, sed homini largitus est gratiam, nec ad
multiplicanda , sed ad delenda delicta , im .hrem suae pietatis effudit. Nemo sic de aegritudine gratuletur, ut velit in vulnere permanere . Ingratus medico, inimicus est curae , qui semper curari aestuat, nec unquam desiderat hie sanari , de ita Dei gratiam suis cupit
exuperare peccatis, ut sibi cupiat peccata cumulari . s. s. e. XII. Intendant, qui amant in Domino man-33 I suetudinem timeant veritatem et Etenim duleis, 3c rectus Dominus. Amas, quod dulcis est time, quod rectus est. Tamquam mansuetus dixit Tacui; sed tamquam rectus . Numquid semper tacebot Misericors er mis ratis Dominus. Ita plane ; adhuc adde: Longanimis: adhuc addet Et multum misericors, sed time quod est in novissimo r Et verax , quo enim modo sustinet peccantes; Judieaturus est contemnentes: An divitias longanimitatis ρο mansuetudinis ejus contemnis, /gn rans qu/a patientia Dei ad paeniteatiam to ad- eir Tu autem Deundum duritiam Graistiat, ct cor impaenitens, ibesauritas tibi ι ram
o. g. M . XIII. Quanto diutius expectat, tanto gra- vius vindicat. Quando enim prolixis temporibus peccamus, di nihil mali a Domino sustinemus, patientia est, non negligentia, non
ille potentiam perdidit, sed nos ad poenitentiam reservavit .
r. cisi XIV. Ibi Jam a Deo non potest mereri ,δos. ει. quod petit, qui hic noluit audire, quod jus-s t , quia qui tempus eongruae poenitentiae perdidit , frustra ante regni ianuam cum precibus venit.
s. ι - XV. Cum quis moratur in peccato, diabo- ..Hais . . ius non multum eum impugnat, qui suus est: sed cum perpendit, quod velit recedere ab eo per Poenitentiam, multum repugnat, & quidem tanto plus, quAnto diutius possedit, cte vel maxime in articulo mortis, quia scit se amplius tempus non habere.
a--M. ,. XVI. Iusto Dei iudicio fit, ut, quia eum
L. f. .. potest homo converti, de non vclt: cum vult, A. sorte converti non possit et Tunc enim securum est homini poenitere , cum potest ipse
, O, XVii. Nihil aliud clamat dilatio, quam
is. ω , ista : Regnum in me teneat peccatum , postea υς. 23. regnabit quoque aliquando Christus t Exhibe. membra mea arma justitiae ad iniquitatem , deinde exhibebo etiam ea arma Deo. Sic nimirum Cain quoque sacrificium offerebat , Lobneν Biblisis. Tom. V.
nempe prima ae praestantiora usui suo, ac voluptati : secunda ac deteriora Creatori ac donatori Deo.
XVIII. Magna satuitas ostenditur, non fa- 'cere diligentiam pro anima , quam iacit pro caliga unde Bernamus: O nimia insania hominum , pudet sordes abstergere, scilicet per consessionem , 3e non pudet contrahere : abstergitur caliga, scilicet a luto, Ne contemni. tur anima, & manifestum est, quod non solum in capite anni abstergatur caliga a luto , sed quasi quotidie, ne corrodatur a luto.
XIX. Sed multis, inquis, dedit Deus pri. Lo νί. vilegium , ut in ultima senectute eonfiteren. VItur. Quid igitur 3 Numquid de tibi dabit ' cis. Fortasse dabit, inquis: cur dicis, fortasse λContingit aliquando et sed cogita, quod de anima deliberas.
XX. Quando homo peccare potens poeni. f. st 'Ltet, Be vitam suam vivens ab omni crimine misi M. corrigit, sine dubitatione , quando eis mors re νε- advenerit, ad aeternam perveniet requiem ἔqui autem male vivit, ct in morte poenitentiam agit, sicut damnatio illius est incerta ;ita 8e remissio illius dubia ; qui ergo securus cupit esse in morte de indulgentia , in sanitate poenitentiam agat , Si in sanitate peccata sua lugeat . Igitur quia miseratio Dei occulta est , sine intermissione flere nece. se est . XXI. Tu homo saepius inter ista omnia con-s,lera , si justum est , ut per rotam vitam β-. a. tuam vitiis & peceatis servias, ct ad acquirendam vitam iam semivivus assurgas; Num uid tibi hoc fieri vis a servo tuo, ut quam tu sortis ae iuvenis fuerit, inimicis tuis se
viat; 3e eum ad senectam venerit, tune ad tuum servitium redire velit ε quod ergo non vis pati a servo tuo, non est iustum, ut facias Domino tuo: Cum tamen multos noverimus , cum sani essent, di frequenter dixisse , poenitentiam se toto corde desiderare, sed tamen quia illam statim agere noluerunt, sine
ipsiuς remedio de hoc saeculo recesserunt. XXII. Poenitentia non est servanda usque τ' . 6 ad senectutem. ., XXIII. Nune lavandi tempus est , nunc Pu- N .. ιπrificationem patet esse necessariam , quoniam IV. nemo mundus est a sorde, nec infans, cujus vita est unius diei super terram.
XXIV. Nolite negligere, quod vos Dominus peccantes sustinet, quia quanto diutius expectat ut emendetis, tanto gravius judicabit si neglexeritis.
I. Mater Ecclesia in saeris ritibux suis a re. I' Spiritu Sancto directo S. Paulum spe- οῦ
ciali praerogativa honorat, dum ipsi soli inter inultos alios hoc attribuit privilegium, ut eius conversionem solemni qua d m festivitate celebret , cujus Mysterium Dionysius Carthusianus in sermone quodam de hoc sesto his ver. bis exponiti Mirabilissima fuit tam repentina ct integra mutatio mentis di voluntatis ipsius rabito postquam ad cognoscendam uerita tem per lucem calitus delapsam interius
216쪽
1 1 Bibliothecae Manualis Contionatoriae,
illuminatus suit cireum Ut eum lux do ea-la claves animae suae Christo, tamquam ab . soluto Domino suo di Patrono , statim consignavit , ipsique voluntatis suae donum est impertitus , dicendo: Domine, quid mo υis facere Audite, quidnam ipsemet de hae sua
repentina conversione Galatis scribat: Cum autem placuit et , qui me segregoit ex utero matris meae, re vocavit per gratiam suam, urrevetaret Filium suum in me , ut mangeli edarem illum in genribus , continuo non aequievi earni 9 fanguini ere. ubi observanda est dictio illa continua. Per hanc enim indicat , quod ne momentum quidem temporis praeterire
permiserit, quin Christo ipsum ad conversionem suam invitanti promptissime responderet tquia igitur Ecclesia in institutione huius Festi praecipue fructum intendit, uui ex illo in ii. deles redundare potest siquidem , ut S. Ber. nardus dicebat : Ut quid sanctis laus nostra thonorum nostrorum non egent hinc est ; quod hujus sancti potius , quam aliorum celebret conversionem , ut omnibus Christianis exemplo sit, & stimulum addat , ut ad imitationem ipsius , ne momento quidem temporis ad Deum converti tarderemus . Qirodsi Ecclesia in conversione Sancti Augustini Oiscium instituisset, vel sestivitatem, nequaquam inde
antam accipere potuissemus utilitatem , di exemplaritatem , quantam ex conversione Samcti Paulit Etenim Sanctus Antoninus de sancto Augustino ita scribit et De tarditate ad
conversionem aecusabat se Augustinus in libro Consessicinum ; dicens : Non erat, quod responderem tibi e scilicet Deo ) dieenti mihi r surge , qui dormis, se ille et in peccatis,
nisi verbae somnolenta, S lento modo, cras, cras: sine modo , sine paululum: sed illud
modo non habebat modum, & illud paululum
ibat in longum. II. Dionysius Carthusianus de quodam desiincto scribit , illum ex divina dispensatione
. - . alterI apparentem , ad nostram eruditionem ,
munc in memorabilia haec prorupisse verba; ocras, cras , quam longam restim mihi fecisti , di in barathrum mortis me procrastinanda traxisti . IlI. In thcimo t. libri, eui titulus est: mor-M ex peceatorum pessimae, sequens narratur sa- v. 3. ctum , quod hoe nastro saeculo in persona cujusdam Marchionis Parisiis contigit , qui , clum se interius ad meietatem Iesu amplectendam moveri sentiret , jamque omnino quidem hane voeationem exequi re ipsa decrevisset ς mundum tamen deserere vix valens,
propositum hoc exequi de die in diem procrastinavit ; quid vero ei tandem acciderit , ex ipsiusmet authorix verbis elarius & distinctius intelligere non pigeat Infelix turpi se , dum praeceps in mortem currit ε vitae , vitiorumque captivum dedit servituti , quia
vero vocanti Deo cordis 3 anuam clauserat ,
aedium quoque sitarum , ne Religiosorum hominum voce x , monitaque illuc se insum derent militari custodia adhibita, lares clxust , illud imprimis suis mandans , ne ullum Societatis Iesu hominem, qui se alloqui veliniet , intus admitterent . Quoniam vero non est sapientia, non es prudentia eontra Deiam , hominumque cogitationes Altissimus salutis cupidus , non secus ac mani iuste deliras , e caelo respicit , subsannatque et dum miser a negotiis sociisque liber atque expeditus , s ius per diem in remotiori cubiculo manet , en tibi duo dictae Religionis viri in cubiculum extempla intrant , hominem amice sa tutant , qui ab eo perhumaniter , etsi per simulaticinem excepti , ubi divinis de rebus cum ipso verba secere , nonnulla in rem inis lubriter adlicientes monita , e loco jam di- stelliari haec addiderunt e Tua iam, tuae, inquiunt , negotium animae , dum per tempullvaeat , serici posthac , constanterque agita , neque ad Dei voces infelix adeo obsurdescas; quihus dictis se ab ejus oculis statim proripiunt , vir interim , cui inexpectatus adeo; inopinatusque Religiosorum hominum adinventus , ac sermo item de caelestibus parum gratus fuit, militem , quem suis custodiendis aedibus praefixerat , ad se vocatum acer. bis verbis increpat , ineusatque quod se invito ac nolente, intra domellicos lares, at
ue ad sui insuper eonspectum admiserit. Ob-upuit miles , utpote sibi de re fideliter gesta
conscius , adeoque , quicquid herus amarulento animo dixit, nedum aegre tulit, se a di sci-mnium aut tabulam credidit , id unum praomnimoda sui excusatione asserens, quod ab ostio domus ne latum quidem unguem reces.serat, di quod Religiosos , quos ille meminerat, non vidisset, lurejuranda affirmansi m. minus vero rem totam mendacio confici , Sese a famulo decipi arbitratus , quantocyus ad societatis Iesu Collegium quemdam Certum hominem mittit num aliqui inde ex Patribus in domum suam venissent , explora
tu rus . Certior vero eorumdem Patrum testimonio redditus ad se a loeci neminem divertisse , haud quicquam visci divinitus objecto proficiens , parumque salutis providus ,
Omnem prorsus una cum verbis ab animo sui curam , ct a corde metum excussit , adeo , ut anteactorum oblitus, domo egressiri, curru per urbem recreandi animi causa exeuris reret . At suis miser impendentem ceruicibus , quem admonitus praecavere noluit ,
ultionis gladium, intellexit. Armatos quippe homines ea su per viam offendit , qui districtis irruentes gladiis hominem consecere Unico namque ictu ix , cui propria parum cordi salus fuerat , in corde percussiri , nulto Sacramentorum remedio relevatus, ct abiaque ulla salutis spe , illico humi exanimis cecidit ; sic qui Dei voces audire neglexit , di Deci cordis ostium pulsanti pertinae immeelausit , a calo demum & Dei regno exclusus; uti perdi Ius , in exteriores tenebras Proinjectus est .
lcinia diebus nostris in ei vitate prope Va- ientiam de juvene quasi decem se octo inno In , qui paremibus inobediens lairci & eriminosus estinus, propter mala sua opera ea
plus, ct patibulo suspensus fuit: Iamque illo de iuncta, & adhuc in patibulo pendente , tum esset omnino imberbis, vidente ac mirante
217쪽
Titulus CXIX. Proerasinatis Poenisentia a te
euncto populo paulatim emittit barbam , mutat faciem , capilli capitis pendent , gradatim senescens, ac canus , usque ad decrepitam senectutem , ct quali nonaginta Ennorum aetatem Ostendens, cuncto populo admirabilis factus est. Cueurrit ad miraeulum Episcopus eum niverso Ciero, ct cuncto quasi civitatis populo stupent omnes , ignorant mysterium , ex pectant eius revelari secretum . Surgit in ioco eminenti Episcopus doctus , manuque silentium indicens, turbae ait e viri, fratres,
ct filii mei dilecti, nostis iuvenem hunc, qua
culpa, qua vita, qua etiam aetate interiit Conspicite eum nunc aetate senem, decrepitum , aisue canum , ut intelligatis per hae patens judicium Dei, quod huie diu victuro , a Deo misericorditer propter sua erimina , di parentum inobedientiam abbreviata est vita , ut verificetur illud Psalini t Viri sanis uinum , fle dolosi dimidiabunt dies suos . Quod si igitur inobedientia parentibus carna libus exhibita id effecit, ut Deus huic impio notabiliter uitam decurtarit , quanto magis vitam abbreviatam merebitur , quisquis erga illum Patrem contumat de rebellis existit , quem quotidie his verbis invocamus , Pater noster qui es ιn eatis, quique de nobis lamen.
atur uiceris : Vocavi, o renaistis, despexi. stis omne eonfiti iam meum, ο ιncrepatione meas neglexi is ,
,-T V. In regno Poloniae miles quidam , in propriox subditos juxta ae in externos implux ,aν. δt saevus, de vita futura nihil pensi gerens , eum assiduis praevaricationibus in Deum , confiteri , ct poenitere pro ludibrio aucens , iras in se caelestium eoae eruamet , in gravem incidit languorem sed ne tune auidam te elerum conscientia pertactus , quidquam sibi de impetranda propitiatione divina , ratus se supervicturum , de suas transgressiones resumpturum , despexit . Invalescente tandem morisbo , Datres Praedicatores per consortem illius , pro sananda mente aegri , accit, , militem ad poenitendum multisarie per salutaria monita indueebant , quibuet miser homo comis motus , serius, inquit , me ad poenitentiam impellitis , serius consessionem iudieato , at jam damnato persuadetis , eum poenitentiae digratiae tempore elapso , confessionis Si pa
nitendi spatio mihi subrepto , iusto Dei tu.
dieio in potestatem traditus sim spirituum tenebrarum . Urgentibus deinde maiori instantia aegrum fratribus, ne qua desperatione commisso tum facinorum a confitendo A poeniten, do abstraheretur , spem divinam , si confiteri di poenitere vellet , pollicentibus , extremam edidit vocem e Frustra, inquit, urge. tis de eonfitendo monita , proprio damnato arbitrio , & jam in daemonum potestate consistenti , a quo cum catervis superimminenti bus torquendus, ct flagellandus Iam appetor . Auditae illi eo sunt percussiones horrendae , ictus horrendi , di atroeissimo ex sonitu se
collisione , atque ex reciprocatione flagella. tionum verbera, 3e in Epri eorporis livore Plastae , vulneraque a fratribus circumstantibus
visibiliter ab invisibilibus tortoribus illata , conspecta . Inter quae ille infelix execran. dus nee vocem , nec gemitum edens, misera. biliter expiravit . In quae B. Augiistini sermo, pro divino oraculo euilibet peregrinanti retinendus impletus est r Haec est , inquit ju.stissima lex Dei, ut qui vi τendo obliviscebatur Dei , moriendo obliviscatur sui.
UI. insignis quidam , fideque digni stimus
Author sequens refert exemplum t Toleti in Hispania nobilis adolescens ante annos non adeo multos , ignobilem sane , ct vel sangui. neis deplorandam lacrymis, uitae suae elausu.
lam imposuit . Exuto religionis fuseipiendae consilio : quod liquando secum deliberarat , Canoni eum induit . Et initio quidem ossi ei oluo functus est non illaudabili industria . Sed quemadmodum eerea Iuventus facilis est ad omnem ductum ; ita improvidus homo nactus pessimos ductores , presso vestigio secutus fuit praeeuntes ad vitia . Tandem 3e ipse factus
aliorum ante signanus ad scelera non medio
cria, duxit sequentest Miterum juvenem l si putabat turpitudines suas , aut citius abseondi sub toga solea, aut speciosius palliari a sed tandem sicut Deum habuit inspectorem suae improbitatis ς ita di vindicem expertus est ;Nam brevi eum febricula expedivit, iussitque ad plures ire, sive sub terra in cinere suo is liscentes mortuos , sive ad ipsos Erebi ine las , magnum infelicissimae societatis numerum . Audi , bone , de obstupesce, non tantum vim, roburque imbibitae semel impie. tatis , sed etiam severi Numinis inmidanis da iudieia . Vix rumor urbem pervasit de morbo Canonici , im passim a probris suis insolentiaque infamis . Cum Toletanus Ee-elasiastes aegrum adit , monetque , ut conascientiam exeutiat; erratorumque semper pertinculoso cinere sese levet . Negare ille eius rei necessitatem tune esse ; si aegritudo acereverit , memorem fore animum datae admoniti
ni . Interim medieus pone assistens , nescio ex quibus signis deprehenderit , mortem inistra pauculas horas adfuturam . Quare constemnat ut Eeclesiastes, magis coepit instare, etiam
divini iudieii interpolito rigore . Ubi vero αὐthiopem te lavara vidit, cubili egrestus , nobiles , quos obvios sibi habuit , samiliares deis cumbentis , in partem laboris sanctissimi voacat ἔ Iamque omnes hominem Christiani osoficii , in eo discriminis Rrticulo common faeiunt i sed nullo effectu . Adest iterum medieus , iterumque vicinum nunciat perl-
eulum , post horam actum fore eum vita aegrotantis . Itaque Eeclesiastes , caeterique leocto circumfusi , maxima, qua potant, vehementia contendunt , ut salutarem Canoni eo morituriemi dolorem persuadeant ; steterum-rue ex praescripto divinae legis faciendam conisessionem . Sed neque tunc quidem pro
ei unt , asserente aegro, perieulum remotius esse , quam ipsi arbitrentur . Mox obmutuit miser, ot ratione turbata nihil amplius pra ano egit . Ergo de desperatis iam probe reobus , opem a Numine implorandam eensuit Ecclesiastes , simulque xppre nens a Christi e crvee pendenti essigie, Psalmum de profundia exorsus est , iamque ad illa venerat Da-vialis verba δ Fiant aures tuae intendenter in O 4 vocem
218쪽
116 Bibliothecae Manualis Couci ouatoriae,
vocem deprecationis me , cum ecce tibi li- nea imago , tota praesentium corona inspectante , brachia ad erucem fixa resolvit, &utraque manu aures obserans , formidabilem hane vocem naisite Viata vocaυi te, ct renui- si , ego quoque in interitu tuo rideoo. Fulmen
hoe fuit, quod ubi ab imagine jactum est ,
an felicem animam ex corpore scelerati iuvenis in tartarum deturbavit. Unde hoc loco au-vat memorare illam S. Bernardi sententiam :Quanta est haec injuria, & quam graviter vindicanda , cum vilissimus vermis clamantem ad se audire dedignatur Creatorem universitatis.
ri .TH. VII. In vita Thomae Mori, Regni Angli- η G3- eani Magni Caneellarii, & Martyris, sequens impii cujusdam legitur exemplum , in Tom.
I. lib. 2. c. II. Operis, quod Mortes peccatorum pessimae , intitulatur , his verbis recensitum : Rogabant amici amice hominem , ut vellet ad meliorem mentem redire, sed responsum aliud non tulerunt , quam plenum illud vanissima praesumptione , cum migran dum hine fuerit, tribus se verbulis Deum ad
clementiam expugnaturum, & cassum exora-eturum . Uerum res aliter cecidit, eum enim postea equitando transiret , in ponte fluvium , & improvidum pedem equus impinge. ret saxo, una secum sessorem herum in subiectam aquam effudit . Iam miserando casu praecipitabatur equus cum subito, ubi periculum animadvertit, sensitque intra fluctus non sicea se morte occubiturum , contentissimo nisu clamavit tria novissima verba . Et quae illa utique quihus salutem, & astra momento uno apud Deum impetraret , quemadmodum jactaverat non semel , facturum se in ultimo
vitae discrimine i Dixerit itaque cum Regio Vate : AIiserere mei Deus: Aut illud: Tibi fiat pereavi, vel cum Publieano r Deus propia ιitis esto i sed heu l de sceleribus suis, de cae .lo, de Deo altum servavit silentium , illud
unum ingeminavit : Rapiat omnia daemon . Ita miserum sua memoria destituit, & cum deberet in eo casu tria salutis verba dicere , tria desperationis protulit , tractus inter voristices ad eum , quem vocibus ultimis compellavit .
Caesar. Augustano conscripta legitur , lavenem quemdam lascivis amoribus totaliter declitum , dum ad mortem usque infirmaretur , multis cum lacrymis, veraeque compunctionis
signis Saerosancta Confessionis , ct Communionis recepime Sacramenta , idque tali cum devotione , ut omnes astantes compuncti fuerint , mortemque ejus adeo quoad cxteri rem apparentiam summopere fuerint demir
ti . idem vero iuvenis post mortem cuidam amicorum suorurn apparuit , & quidem in specie tam horribili , ut vel haec sola . miserabilem aeternae damnationis suae statum pro. de re potui mei . Quem amicus ejus sciscita. batur, dicensi Eheut numquid in articulo mortis tuae multa edidisti verae compunctionis signa Nullus fuit inter astantes , qui tuam poenitentiam veram , ct salutem sui me non udicaret . Numquid in majori copia suerunt lacrymae tua , quam peccata tua fuerint Numquid Sacramentorum fructum reis
cepisti Subieeit miserabili juvenis i Vere quidem ita est , Poenitentia mea & Contritio valida fuit di vera, sed me iam quasi in
Dei manibus positurum spiritnm , cogitatio levis lasciviae aggreditur, cui ut semper assentiri consueveram, sic tune quasi coactus asesensum praebui, di Obii, di me in tartara praecipitavi. IX. In Per no monasterio, sancti videli- 3 s. e et Salvatoris, cui nuper ct ipse praefui, quidam Monachus paulo ante fuerat nomine Cu-nizo, astutus nimis S callidus, saeularibus argumentis ae litigiosis contentionibus vehementer intentus. His itaque dum & imm tandis Abatibus & fratribus perturbandis aestuans non quiesceret, ad hoc usque pervenit, ut diaboli ad superandos aemulos patrocinium quaereret, ct ejus seditioni etiam corporaliter manciparet : Cui tamen seductor spiritus exigenti ante promisit , quod tertio die prius , quam moreretur, suum exitum sibi nuneiaret . Credidit infelix , ct diu postmodum vivens . ita sub hae deceptoria securitate permansit. Tandem in aegritudinem lapso adest fide jussior iniquus , post & triduum futurum , se ut spoponderat , obitum norificat . Protinus advocatis ille fratribus cuncta hac , quaecum nequissimo pepigerat spiritu , per ordinem narrat ; cumque illi instarent . dieentes , esto confessus , age poenitentiam , repente ille obdormi Wit , & sive pulsantibus , sive et amantibus, evigilare non poterat . Si vero illi contieeseerent , vel aliud quid praeter poenitentiam I ui uellent , mox ille expergefactus invicem loquebatur sed rursus
audito nomine poenitentiae protinus obrigesce. bat insensibili sopore correptus , donec Enrrendae morti traditu , ad eum , cui devotionem secerat , fuit infeliciter devolutus . Postmo dum vero per plures noctes nigra canum tur ma non cessavit sepulturae eius assistere , &quasi depositum custodire : ita ut non minimo videntes horrore concuterentur. Ex Petro Damiano .
X. V. Beda in gestis Anglorum inter alia 's. --.
sic loquitur: Novi etiam fratrem quemdam quem utinam non novissem l cujus nomen etiam , si hoc aliquid prodesset, dicere possem
positum in monasterio nobili, quamvis vita ignobili , & ipsum ignobiliter viventem Corripiebatur quidem sedulo a fratribus ae majoribus loci , atque ad castigatiorem vitam converti admonebatur; & quamvis eos audire
nolo isset, tolerabatur tamen ab eis longanimiter ob necessitatem operum ipsis exteriorum
erat enim fabrili arte singularis serviebat
autem multum ebrietati , ct caeteris vitae re
nrassioris illecebris , magisque in ossicina sua die noctuque residere , quam ad psallendum atque orandum in Ecclesia , audiendumque
cum fratribus verbum vitae concurrere conin
sueverat . Unde aecidit illi , quod solet dicere quidam , quia qui Ecclesiae lanuam sponte humiliatus ingredi , necesse habet januam inferni non sponte damnatus introdu- ei . Percussus enim Ianguore , atque ad e trema perductus , vocavit fratres , & multum
219쪽
Titulus CXIX. Procrasinatio Poenitentiae. 2I7
tum moerens, ae damnato sim i lis ecepit na rare , quia videret inferos apertos Se satanam demersum in prosundum tartari r Caipham quoque cum caeteris , qui occiderunt Dominum , Iuxta eum flammis ultricibus traditum . In quorum vicinio, inquit, heu misero mihi, locum conspicio aeternae perditionis esse praeparatum. Audientes haec fratres coeperunt diligenter exhortari, ut vel tunc positus adhuc in corpore poenitenisam ageret . Respondit
ille desperans: Non est mihi tempus mutandi vitam, cum ipse viderim judicium meum jam esse completum . Talia dicens , sine viatico salutis obiit, & corpus ejus ultimis est Monasterii locis humatum , neque aliqui pro eo missas facere, vel psalmos cantare , vel saltem orare piae sumebant. O quam grandi distantia divisit Deus lucem dc tenebras
Beatus Protomartyr Stephanus passurus mortem pro veritate, vidit caelos apertos, vidit
Gloriam Dei, Jesum stantem a dextris Dei ,3c , ubi erat futurus ipse post mortem , ibi oculos mentis ante mortem , quo laetior occumberet, misit. At contra, faber iste tenebrosae mentis S actionis, imminente morte vidit tarint ara, vidit damnationem diaboli, & sequa-eium ejus, vidit etiam suum in lix inter tales carcerem , quo miserabilius ipse desperata salute pariter, sed viventibus qui haec cognovissent, causam salutis sua perditione relinqueret . Factum est hoc nuper in Provincia Bernaeorum , ac longe lateque diri amatum, multos ad agendam es non differendam scelerum suorum poenitudinem provocarat . Quod ultimam ex hac etiam nostrarum Iectione litter rum fiat.
υώ. ex. XI. Magister Ioannex de Villa Abbatis Sa- . .e binensis Episcopus Cardinalis dieit, quod sui tuidam foenerator , quem cum moneret Sacer
os ejus ad poenitentiam , semper dicebat et Bene adhuc faciam r Et cum improbo instaret Sacerdos videns periculum , ille subito rapitur , quasi mortuus, de cum rediret statim , de adhue instaret Sacerdos, clamavit aeger I Ο
poenitentia, ubi est de caetero poenitere non
valeo, hoc indie ante justo Iudice, quia dum
facere poenitentiam potui, non volui . Et hoc dicens mortuus est : Ioannes Algrini de Abbatis Villa, ordinis D. Benedict. Episc. α Carindinali S. XI . Quidam morti vicinus divitiis plus ae-
ι . ia quo addictus maxima capit assici anxietate , σευ inta. quod tantas jam congestas videret esse relinquendas , dc nunc in hane . nunc in illam lerii spondam se voluens suspirabat , nonnumquam etiam leonis instar rugiebat. M. Roberintus Licius, qui tunc ei aderat, exhortari eum capit , ut animae suae provideret, jam scilicet tempus esse confit undi, communicandi, ac reconciliandi se Deo . Ille vero totus terrenis ac temporalibus bonis suis intentus. O quantum, inquit, insempsi molestiarum ad conquirendas hasce divitias , di nune alii liv per. fruentur . M. Robertus nihilominus eum admonebat , ut de anima sua , quod pluris ;referret sollicitus esset , reliquis omnibus rebus a corde quam longissime remotis; sed nimius ille erga divitias affectus alio cum cogitationes suas veriere non permisit , quare in priori persistens sententia. o divitiae meae, in quit, quibus vos relinquot quis vos possidebit, atque ita citra confessionem miserrime
siae Parisiensis , omni divitiarum genere abundans subinde gulae peccato delinquebat . Qui cum peceatorum suorum consessionem vitaeque emendationem in longum tempus distulisset ,
tandem in morbum lapsus, metu mortis coninsessus est, simulque aliis Ecclesiae Sacramen. is perceptis ad extremum mortuus est, &honorifice cum solenni pompa sepultus , quippe qui nobilis erat, di multis divitiis circumis fluens r Unde plerique ipsum in singulari apud
Deum favore bc gratia fuisse arbitrabantur . Paucis vero post diebus cuidam amicorum apparens damnatum se asseruit . Qui ait, quomodo nonne Ee esia Sacramenta recepisti Ita, inquit ille . sed mero mortis timore ea recepi, δα nisi e vivis excessissem , ad priores meas delicias rediissem. XIV. In Conventu S. Bernardini X inde hiul- νας-nci adductus est ad Fr. Iacobum de Sande In- dus aeger, ut ejus peccata audiret; qui cum MLiis.
adducentes reprehenderet , quod non Prius ad- Ο. r. Lduxissent hominem pene mortuum , subiunxit Indus: Ne turbate Pater, quia ipse nolebam, tametsi propinqui ad confitendum me frequenister hortaremur . Sed hac nocte, qua hora ad mattulinas preces signum edebatur, eum ob
aegritudinem vigilarem , Magnus domum meam
splendor de eaelo ingressus est , Christumque vidi Cruci affixum, quemadmodum pingi solet , magna ad me iracundia inquientem iuuid , peceator edissas , nee ad confitendum pergis . Scito inquit, te hodie esse moriti rum , de quanquam condemnari ob crimina tua debebas , misericordia tamen mea servabere , dummodo statim eonfitearis . Audivit Dgitur eum Religiosus, eademque illa hora defunctus est.
O de re, dissici limum est ἔ ita carnem 3c vi iam mentem fermento peccatorum , & amurca vitiorum infectam, in pristinam restitui munditiam, solius Dei opus est . Peccator unius diei, aut duorum dierum perfacile curatur , quia non ita omnino peccato infectus est, sed quatriduanus vix unquam a peccato resu sit. Ι . Sicut, licet omnes aliae aviculae cantum suum habeant, quo viatores demulcent, cor. Gn.αν. vus semper c citat erar, eras, idque vel ma
xime, dum putridis bestiarum cadaveribus 8e morticiniis insidet: Ita quoque major pars obstinatorum peceatorum, qui de diem in diem, de anno in annum poenitentiam differunt , ideo praecipue hoc faciunt, quia totum suum affectum in desideriis earnalibus positum habent, ideo
que a caelo abhorrent, de nauseant , seminant in carne , ct de carne metunt corruptionem.
III. Sicut pistis in retibus se agitando , am plius involvit, δι avis plus ambulans per vir gam inviscatam , sortius se capit; sic pecca ormas is
220쪽
magis elongatur a Deo, de strictius illaque tur a diabolo, quia de tali dicitur ; Tenebitur planta illius laqueo.
I. Uia procrastinatio talis υaIde peri I sa est, nam qui converti differt, iniis quus est in Deum Iob. 3r. InιρMitas maxima,
re tentatio contra Deum est, Ueniar manum
Itiam, stitieet blandiri sibi de opere suo malo, S disterre conversionem . Iniquus est in Deum; Primo, quia in escas eius fel ponit, stitieet dilationem in hono . Secundo, quia
illud , quod maxime odit Dominus, ante oculos eius gerit. Tertio , quia eum misericorditer vocantem contemnit . Quarto , quia patrem misericordem dies morae suae computantem , sua tarditate affligit, Tob. s. Seιs , quia dies eo utat pater meus, ct si tardaυe. ro una die plus , contristabitur anιma ejus .
Quinto , quia diabolo meliorem , Deo deteriorem partem vitae suae tribuit i Illi florem, Deo faeces . Sexto, Dei misericordiam in damnationem luam convertit, scilicet hoc, quod sperat, quod eum Deus misericorditer debet
expectare , ipse e contra ei incessanter repugnat . Rom. 1. Ignoras , quod benignitas Dei ad paenitentiam te adducit Tu a tem Deum diam duritiam ct impaenitena eor tuum , tbe
Durietas tibi iram , hoe est , de miseri eordia Dei eongregas tibi malitiam peecatorum . M. ptimo. in Angelum est impius, quem de expetatione gaudii, quod sperat de ejus converinsione affligit . Prov. I 3. Des , quae dissertur , affligιι animam; quia ad monitionem se non corrigit, sed eam potius contemnit, quia apud Deum irreverenter se gerit . Octavo , Inique agit contra seipsum , quem potius vult habere malum , quam bonum ι infirmum , quam sanum; servum, quam liberum; mortuum, quam vivum: In statu latronis, quam Regis; pauperem quam divitem di Et omni iam
bonorum Ecclesiasticorum expertem , quam
participem ; ct consortem da monum potius ,
II. Quia graυissima damna infert , de qui . bus Iosephus Mansi si e discurriti Tametsi per divinam revelationem insallibilem , ct indubitatam de facienda in articulo mortis poeniten tia , di de assecuranda aeterna tua salute Cer Ius , & securus esses , nullo tamen modo ad illud usque tempus tuam deberes procrastinare conversionem, ob multa damna, quae inde
resultant, non solum tueri celsantis, sed δt damni emergentis . Et quidem damnum lucri cessantis pateris, quia in deeursum mul Orum annorum vitam agens virtuosam , Se ingratia Dei constitutus, ingens comparaturus es. es pro caelo aequirendo , multorum insignium meritorum luerum : Unde si animae beatae in calis alicujus essent ea paees militiae, haec sine dubio vel maxima foret, quod se ilicet non plus laboraverint tempore vita suae mortalis, ut hac rati one sublimiori io caelis seuerentur beatitudine . Praeterea summum in mundo sibi
comparare potuissent honorem, Juxta illud :Nimia bonorati Dra amisi ναι, Devis. Pateris quoque jacturam per damnum emergens , quia
quando culpa in articulo mortis, dimittitur , poena in flammis purgantibus ad expiandam, culpam sustinenda nihilominus res dua manet praeterquam quod damnum notabilissimurn sit illud, de quo illi, licet incassum , lamentabunis
tur peccatores dicentes: Lassati stimus in υia iniquitaris i ambu ι imus υias discιIes , Justitiae Itimeo non Iuxit nobis.
Ill. Quia perieulum in mora est ; ut sapie
ter advertit S. Chrysostomus dicens a Sepelire rae in L. Patrem discipulis vetuit, ae non permisit Do- Φ. εν. minus . Atqui nulla res tam necessaria vide.
tur, quam sepeliendi patris omelum: Christus autem non permisit 2 Quamobrem paratus semper diabolus est, ut ingressum ubique attente quaeritet, & si parvae tarditatis causam apprehenderit, magnam inde constabit desiis
IV. Quia in extremum f.Ititis discrimen deduis eir , uti Cesarius his verbis indicavit: In ipsis eis αι
vulneribus oe fracturis corporum , infirmitates amι.ε. ν. cognoscere possumus, & animarum; si enim alicui perfrangatur, aut manus, aut Pes cum
labore solet ad pristinum officium revocarit si vero secundo 3e tertio frequentius in eodem loco membra ipsa frangamur, potest intelligere charitas vestra eum quantis doloribus vulnera ipsa curanda sint: Et tamen post longas fle multus eurAs , si vixerit homo , ad pristianum statum membra ipsa vix valent revoearii similis ratio in animarum fracturis, seu vulneribua credenda est; si semel aliquis, vel secundo peeeaverit, di sine aliqua dissimulatione ad poenitentiae medicamentum coniuge rit , pristinam incolumitatem sine mora aliqua recipiet; si vero peccata peccatis coeperit addere , fle animarum vulnera testendo , vel de fendendo putre stere, quae confitendo , de poenitentiam agendo curare noluit, timendum est,
ne illud impleatur, quod Apostolus dixi te A.
ignoras, quod benignitas Dei, cte. Hine recte monet S. Augustinus: Nemo nee post centum peccata , nec post mille crimina ; de miseri- - νε- .eordia divina desperet . Sic tamen non deseperet, ut sine ulla mora Deum sibi repropitiari festinet, ne forte si consuetudinem pec- eandi laeerit, etiamsi velit de diaboli laqueis liberari non possit. V. Quia numerum peccatorum a Deo ad reprobarronem praedesim tum cisitis immeri faeis nam certum est, Deum uniuscujusque omnes enumerasse passus de gressus, quibus a divin rum praeceptorum serorum semita deviavit; dicente patientiae speculo I Tu quidem gressus
meos dinumerasti; Paulo post elarius inquit tsignini quas m faeeulo delicta mea r Divina
enim iustitia certum quemdam limitavit peccatorum praefixum numerum , ad quem usque tolerare vult impium , filum vitae ipsis detruncaturus , mox ut ad illum peceatorum numerum impius pervenerit; Unde apud S. Jobum piritus sanctus ait : Usque bue venies , ρο ποπproeedes amplius, or bic confringens tumenter Austis tuos : Cum igitur, ad quem usque peccatorum numerum , Deus nos expectare decrevit, ignoremus, merito de unoquoque peccato, quod futurum sit ultimum, timendum nobis erit.