R.P. Tobiæ Lohner Bibliotheca manualis concionatoria ordine alphabetico digesta. Editio novissima ad commodiorem usum in septem tomos distributa, cui nunc primum accedit opusculum Instructio practica de munere concionandi, exhortandi, chatechizandi.

발행: 1787년

분량: 356페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

241쪽

Thulus CXX. Prudent ac 23ς

divitias eum sapientia obtinentis, ut similis ei ex Regibus non fuerit, nec deinceps sit

futurus. a. Bonum honestum seu honores rquod iterum exemplo Salomonis probari potest fatentis, quod innumerabilis honestas venerit per manus illius. Et quod habuerit propter hanc claritatem an turbas , di honorem apud seniores iuvenis, & in eonspectu potentium admirabilis fuerit. 3. Bonum delectabile r ut idem iterum testatus est dicens: Laetatus sum in omnibus, quoniam antecedebat me ista sapientia. Καδ. F. III. Ex occasione thematist FiIi mi, sine eousIio nibιι faetas, oe post factMm non poeni rebra i ostendi potest, cur, quando , ct a quibus petendum consilium . Et pro prima quidem parte demonstretur, a consiliis sanis pen-Pros. 11. dere salutem Publicam , c juxta illud Salomo-ν- nisi Ubi non est Gubernator, populus cor .. I. ruit 2 salus autem , ubi multa eonsilia ) &privatam, juxta Siraeidem dicentem: Deus ab initio constituit hominem , ct reliquit illum in manu consilii sui, quae utraque doctrina ex corruptione naturae, & excaecatione seu

deliberatione intellectus facile probari possunt. Pro altera parte ostendi potest , consilium iauatuor potissimum casibus requirendum. 1.n tentationibus ad peccandum , cogitando Exitum, iuxta exemplum vulpis, non tantum vestigia antrorsum , sed etiam retrorsum spectantia considerantis. a. In actionibus quotidianis : ad exemplum Monachi ante quovis opus subsistentis, & ad bonum finem diligentis, ne audiatur: Praeceptor, tota nocte &vita laborantes nihil cepimus. 3. In statu eligendo, vel prosequendo: uti Christus in deserto docuit . Hic enim , vel maxime locum habet Senecianum illud i Deliberandum diu , quod semel statuendum est . 4. In dubiis ,

num Reipublieae concernentibus ; si enim pro privato bono consilium tam sollieite adhibendum est, quanto magis pro communi hic sane consilium consultori vel optimum, vel pessimum , quia languis ab ipso requiretur . Pr tertia parte ostendatur, ab iis maxime pete dum consilium , qui viginti quatuor Senioribus f e. 4. a S. Ioanne descriptis sunt similes . Et r. quidem procidunt coram Deo, S coronas suas ubmittunt , id est , nihil contra Dei honorem , & beneplacitum consulunt. a. Sunt se nes; nam uti Plutarchus ait, ea maxime civitas salva est, ubi consilia senum, & 3uve num arma obtinent; alioqui timendum est ne eveniat damnum , quod Roboam ex consilio seniorum neglecto passus est . 3. Vestiti sunt vestibus albis ; id est , ab omni cupiditate , di metu liberi, haec enim duo capita ma 3. Rey. a. xime pervertunt judicium . Hine Frideriiscus Caesar Consiliariis suis in Curiam vocatis dicebat i Utinam Consiliarii mei in palatii vestibulo duas res deponerent , simulationem, re dissimulationem ; se & ipsi recte

consulerent, & mihi facillimum laret inter eonsilia di udicare . 4. Librum signatum habentes, id es , secreti tenaces; nam teste Valerio Maximo optimum atque tutissimum rerum administrandarum vineulum in Senatu

est taciturnitas . Hinc vetus disciplina Reum , vitae peri Io silentium sanxerat , te-e Curtio ς nec rem magnam sustineri pos- -. I. a. se credebant ab eo , cui tacere grave

sit.

IU. Ex oecasione thematis: Dixi, non ea. 'N. pii potest utiliter ostendi ; quomodo quivis v. e. Christianus prudenter novum annum , & eum eo novam vitam inchoare debeat . Eum in finem proponi potest pro narratione quaestio , cur Veteres a Ianuario annum inceperint diis eique , id eos fecisse , ut ostenderent, eum . qui sapienter annum inehoare cupit, duas facies di quatuor oculos, ad Iani imitationem , habere debere; unam scilicet taetem, & binos oculos, qui praeterita respiciant, alteram eum binis oculis , qua futura prospiciant . Quid autem per singulos oculos uidere deis beant , fusius explicetur . Et r. quidem dicatur per unum oculum dextrum debere eos respicere praeterita beneficia a Deo accepta , ut pro iisdem gratos se exhibeant, nam , te

ste Cassiodoro , justiter sibi subvenire facit , cui collatum beneficium semper ob oculos ase zzo

sistit . a. Per sinis tum debere eos respicere Oa. praeterita peccata, & actiones, ut, dum cum Salomone vident in omnibus vanitatem, Safflictionem animi relictam , sapiant damno suo, & peccata quidem expient, & detestantur , actiones vero indifferentes per bonam intentionem melius ordinent . 3. Per alterum oculum dextrum debere eos prospicere vitam & tempus futurum , dareque operam , ut bene colloeent , iuxta Sancti Pauli mo-- nitum r Uidete , sta tres , quomodo caute

ambuletis non quasi insipientes , sed ut sapientes , redimentes tempus , quoniam dies

mali sunt: id quod laetent, si opera sua bene

absolvere ad Dei gloriam , beneque eorum fructus dispensare studeant. 4. Denique Persinistri im alterum oculum tribulationes futuras prospicere debere , tum ut praevisa tela minus feriant; tum ut artem patiendi fructuose ejusmodi tribulationes addiscere studeant, ne sero illud Apostoli audiant. Tanta passi estis sine causa V. Ex occasione thematis r Relinquit. --:

fantiam , ct visite , ct ambulate per vias I . . a. pra entiae et doceri pulchre potest perpetuus v. o. gradus sapientiae , seu ars prudentiae , Consi stens in sex sequentibus praeceptis . I. NO li facere omnia , quae potes , quia super hia est . a. Noli inquirere omnia , quae nescis, quia curiositas est . 3. Noli dicere mnia , quae scis , quia stultitia est . 4. Noli credere omnia, quae audis, quia levitas est . s. Noli dare omnia , quae habes , quia prodigalitas est . o. Noli audicare omnia , quae vides, quia temeritas est . Quae omnia facile particularibus casibus, & authoritatibus S. Seriptu S M. Patrum firmari ac pro bari possunt. VI. Ex occasione thematis: Moto pruden res sient sementer i ostendi potest, quomodo juxta hoe monitum Christi prudentiam se pentis imitari debeamus , scilieet totum reis liquum corpus exponendo periculo , ut camput defendamuς. Triplex autem est caput, quod defendere debemus . Primum est ca-

242쪽

E o Bibliothecae Manci:

put eorporis Mystici, Christus videlicet, pro

quo utique cum Apostolo omnia detrimentum sacere debemus , ut eum lucrisaeiamus , &cum veritate dicere queamus t Quis nos se parabit a charitate Christi Alterum caput est Religionis, nempe vera fides, sine qua impossibile est placere Deo, atque adeo me. rito etiam pro illa, opes, honor, languis , vita , amici, & omnia exponenda sunt periculo , immo ct perdenda, si opus fuerit , ut,i. plurimi Martyres fecerunt . Tertium caput v. est Actionum nostrarum Intentio scilicet, aqua omnis bonitas actionum, di meritum d pendet , eum quidquid agunt homines, intentio judicet omnes, adeoque merito curari.

dum , ut prae omnibus aliis actionum nostra. rum caulis, vel circumstantiis, intentio salva consistat. ,.. VII. Ex occasione thematis: opera enim v. a1. tuorum sequuntur tuos et narrari potest Parabo-Ia a Sancto Barlaam proposita de Rege qui cum sciret, morem emi in suo regno, ut Rex potest unum annum in regia dignitate consumptum nudus expellatur in exilium , intra illum annum occulte potissimam diviarum suarum partem in locum exilio deputatum prae. rni sit, in quem post annum regalatus, Omnia, quae desiderare poterat, abundanter invenit . Applieetur haec Parabola ad hominem , qui sciens , ratum esse illud S. Jobi oraculum rNudus egressas sum ex utero matris meae, Ac nudus revertar illuc ἰ praemittere A ipse de-het veras divitias suas, nempe bona opera; quod proin breviter per comparationem divitiarum materialium cum bonis Operibus probetur ; subire e breviter ostendatur, per quos Praemitti in alteram vitam debeant, scilicet per intentionem bonam , es per manus pauperum ; id quod abundantius explicari, ct demonstrari potest, maximi vero quam sit a lationibus insernalibus haec transmissio . Iur. H. VIII. Ex occasione thematis: Filii hujus V Deeιιιι prudentiores sunt si, is Itieis r ostendi potest, quomodo prudentia disci debeat a siliis saeculi . Et I. quidem, quomodo recte

deliberare, re consulere oporteat, exemplo a-υ..porum , qui ante , quam vel obolum cxpendant, tam sollicite considerant, an vel necessitas , vel utilitas tales expensas requirat . Qii mo magis autem id faciant filii lueis , diritualibus divitiis longe praestantioribus au-peudis inhiantes ' a. Quomodo optima quaeque eligere, tam circa finem , quam media , exempto Mercatorum, tam varias industrias

r. rite . Excogitantium, ut ditescant . Item aliorum νε ε . sci pros inordinate amantium, de quibus merito sanctus Augustinus sie locutus est: Bona vis habere, fi bonus esse non vis 3 quid enim est, quod velis habere malum die mi-Li r nihil omnino . Non uxorem , non fili tim, non servum, non ancillam, non viliam, non tunicam, postremo non caligam . . tamcn vis habere malam vitam . Rogate , praepone vitam tuam caligae tuae . 3. Recia i inperate executionem , exemplo Aulico. carum tam strenue ioztiterque imperata suit rincipis exequentiuin , ut eidem placeant,

si corruptibilem ab eo incrcedem accipiant;

quid non praestandum ei si , ut summo Regi placeamus, ct ut aeternum ab illo inaestimabileque praemium speremus. IX. Ex oceasione thematis: Pupis prudentiam , nec Obliviscaris , neque declines a vembis orιs mei r narrari potest Apologus a S. 'Barlaam Iosaphato narratus de Philomela , quae capta ab aucupe rogavit, ut eam dimitteret, velle enim se optimam illi doctrinam

tradere ; qua lege accepta dixit illi : Tria

servato in omni vita tua: Rem, quae apprehendi nequit, apprendere ne tenta I rem , quae non est verosimilis, non creditot rem perditam, quae recuperari nequit, ne plangit O . Cum autem post dimi monem ipsa iterum arbori insidens dixisset, se gemmam magnitudine ovo Struthionis non imparem inventre continere , Aucepsque ideo dimissam lamentans iterum ad se invitaret, illa hominem ridere coepit, ostendereque , q domodo jam nunc doctrinas a se traditas neglexisset . Hae ergo tres doctrinae , veli ut pulcheri matria prudentiae dictamina, fusius explicentur , doceaturque . I. Quomodo non debeat quis tentare in hac vita foelieitatem omnimodam seu exemptionem a tribulatione ; cum Omnes nos oporteat per multas tribulationes intrare in regnum Dei , id quod tum sententiasSS. Patrum, tum exemplis probari potest. 2. Quomodo non debeat quis credere , quod non est verisimile . quod scilicet fulicitas aut in

divitiis, aut honoribus, aut voluptatibus coa

sistat ; contrarium quippe Salomon aliique

suo exemplo docuerunt . 3. Quomodo rem

perditam non plangere quis debeat; id quod in tripli ei occasione observandum . ic s. tira diυitiarum: ubi potius dicend m euiu Io- ho : Dominus dedit, Dominus abstulit . Inio cum primis Christianis cum gaudio sustinenda rapina, eo quod sciamus , nos habere repositam meliorem substantiam . II funere a. Itis . x . micorum : ubi observandum monitum Siraciis v, 3

disi Modicum plora supra mortuum, quoniam requievit. x. Ex oecasione thematis: Videte fratres , Me . xx. quomodo caute ambuIetis , non quasi Misiec- v. t. res , sed quasi sapienter , redimentes temptas et dici poten , Romanos olim prudentiam triplici vultu pinxisse , ut innuerent per eam tria potissimum tempora observari. I. Praetν-rita, ut ex iis etiam fructus reseratur, id

quod triplici modo fieri potest . Primo si ex

praeteritis factis salubria consilia capiantur , vitando occasiones , in quibus cecidimus . Deinde si ex tempore male collocata , occalio sumatur vitam valde sanctam , & ser ventem instituendi , ad morem peregrinorum , qui tarditatem itineris celeritate cursus compensare student . Denique si patienter feratur iactura gravissima temporis, si enim qui iacturam divitiarum aequo animo tolerat , grande apud Deum meritum obtinet , quanto magis, qui iacturam temporis, qua

nulla gravior est, simili aequitate animi sustinet, simile quoque praemium expectabit λ a.

Praesentia ut bene Ordinentur, utiliterque collocentur qui enim praesens tempus bene impendit, de praeterito non dolebit, di de futuro

243쪽

Titulus CXX. Prudentia. 2 s

turo bene ther re poterit . 3. Futura , quae providenda unt, ut pro iis, suae olim in altera vita necessaria erunt , in hac fructuose laboremus, uti fecit ille Rex, de quo paulo ante num. I. diximus, eum divitias suas in locum, ad quem relegandum se sciebat, praemisisse.

I. XIII. MI CELLANE A.

QuaIitas. I. IN uno homine duplex est homo, interior A & exterioe; ille viro prudenti, qui san & ntilia suadet & eligit; hic uxori imprudenti similis est; quare ut vir mulierem, ita in. terior homo exteriorem per prudentiam debot

dirigere, & quidquid hic suggerit, suspectum

habere .

min. II. Duo sunt insantium propria, ignoranna, ct imbeeillitas : duo vero virorum, scilicet iudieium, & robur. Qui ergo haec duo posteriora habet, se provectum in perfectione de virtute; secus, insantem se credere debet. --. III. Ianus Rex ob prudentiam singularem, qua & praeterita & sutura sapienter conjecturabat, duas habuisse lacies confictus est. Quia res fere omnes aliud in fronte, aliud in re-- , , cessiι recondunt hinc Salomon monet: Ne

.. , i. intueris vinum , quando flaveseit; blande qui pe intrat, sed in fine mordet ut eoluber ρον-. s. Item 2 Favus distillans labia meretricis, no- - 3. vissima autem ejus amara quasi absynthium. u. . VI. Prudentia Sponsae per nasum commenis datur , dum dicitur: Nasus tuus sicut turris Libani, 'nae respicit contra Damascum ; hae eenim civitas erat caput Syriae, quae Israelitico regno semper erat infesta ; unde Salomon

ad cognoscendas illius insidias in eonfinibus Libani altissimam turrim aedificavit.

πιω-e. V. Lycurgus rogatus, Cur vetuisset frequen-δ. G με. tius aduersus hostes expeditiones agere respondit: Ne, dum erebro se defendendo, bellandi peritiam usu addiscant. - UI. Alphonsus Rex Cathalanis suadentibus, .. tar ut Alphonis adhuc adolescentulo septem viri

θ. AN . darentur, qui Deum timerent, justitiam e Ierent , cupiditates sub fraeno tenerent, ne 'ue donis aut muneribus tangerentur; respondit .

Si horum , non dico septem, sed unum tantum dederitis, continuo illi regimen, R regnum ipsum sacile concesserim . VII. Antisthenes Atheniensis negabat sapientem vivere juxta leges ab hominibus eonis. ditas, sed juxta normam virtutis. Sapiens eis nim non ideo declinat a malo, quod legibur

prohibitum sit, sed q-d. ipsa ratio dissuadet,

hoc agendum esse.

N eu tas. v III. Vis eoasilli expers mole ruit sua. - t. I x. Crede mihi miseros prudentia primas. cf. 4. reliquit,

Et sensus eum re eon filiumque fugit..t.. s. x. Scipio Asridanus turpe esse a 3ebat in re Vat. ad a. militari dicere : non putabam , uidelieetri ' quia explorato, & excussis consilio quae ferro Lobuer Biblioth. TOm. V. aguntur, summa ratione administrari oportem

arbitrabatur .

XI. Nihil est turpius, quam samentum vi. α Lx. tam ex insipiennum sermone pendere. 4. μπιλXII. Viri Deientis est iente festinare, quod τ' arianebora Delphino eon iuncta Veteres signifiea. U. r M. bant; hine Salomon, substantia, inquit, festinata minuetur , quae autem paulatim colligitur manu multiplicabitur.

XIII. Super humerale, quod humeros Mis uincerdotis in Ueteri Testamento olim tegebat ,& Rationale, quod pectus , sic Deo jubente

facta sunt , ut fibulis eonnexa nunquam a se separari potuerint , ut significaret , labores nostros semper cum judicio di ratione fieri oportere . Utilitas. XIV. Cesistat , inquit Aristoteles , nequa ι. M M

proprie bonum esse fina prudentia, neque pru- - .dentem sine virtute morali quempiam esse. XV. Multa sunt incommoda in Vita , quaec iso I g. sapientes commodorum compensatione leniunt

Stulti nec vitare venientia possimi, nee serre ς' presentia. XVI. Uni eum consilium rectum maφnam Κναμ. militum manum vincere, dieebat Euripides.

XVII. Verinus Poeta se canit: ut 'Consilio utilius, quam viribus, arma, geruntur . Militis est robur, consiliumque Ducis. υ-LXVIII. Hirundo , eum linum sereretur , Mia. monuit reliquas aviculas, ut semina eruerent, utpote ex quibus exoritura esset herba nocenistissima avium peneri. Cum vero hoc persuadere non potuisset, saltem ut primam herbam evellerent , suasit, verum fle hoc consilium non placuit ; quare hirundo periculi declinandi eausa ad domos confugit, reliquis aviculis ob neglectum eonsitum retibus ex uno factis irretitis Se pereuntibus.

XIX. Diogenes sapienti nihil deesse colligebat hoc syllogismor Deorum omnia sunt, Deo. ως rum autem amici sunt sapientes, di amicorum communia sunt omnia ; sapientis ergo sunt

Dignita . XX. Bion die ebat, prudentiam tanto caeteris virtutibus antecellere, quanto caeteris sensibus praestaret visus . XXI. Socrates interrogatus, quid sit pruden- ζω. d. tia i Animae concinnitas , respondit. Pν--. XXII. Periander quaerenti, quid in minimo M- st maximum , respondit, prudentes cogitationes Animae in corpora humano.i Iueunditas. i

xx IlI. Quoniam principari jucundissimum t.

est, ideo sapere etiam jucundum videtur . nam R .. sapere Principantis est. XXIV. Sapientia, teste Cicerone, est una , quae mastitiam pellat ex animis, quae nos e in . s. is horrescere metu non sinat, qua praeceptrice in tranquillitate vivi pinest , omnium cupiditatum ardore extincto.

xxv. Alibi dicebat idem Cicero: Pτν τωθ. M.

244쪽

dentia nihil dulcius quam , ut caetera auserat, adfert ipsa senectus.

I. HArata sunt arma soris, nisi consilium sit 1 domi a II. Diu deliberandum, quod statuendum est

semel.

IlI. Salus, ubi multa consilia. IV. Festina lente. Qui sestinus est pedibus, offendet. Substantia festinata minuetur; quae autem paulatim colligitur manu, proficiet. V. Malum consilium consultori pessimum.

I. XV. DICTAMINA ET PRINCIPIAETHNICORUM PHILOSOPHORUM. CUM Ethnici Didam ex instituto Phli

siphos se, seu Dpient;ae ae prudentia nasiueros amatores ae professores fuerint p-suh; operae praetium erit, eorum dictamina hoc loco recensere e idque eo quidem ordine , quem las fere Afretae de perfectione disseren- res solent ob mare, ut Des sic erubescamus, doleamusque , nos ex tot revelationibus, ilia. yrationibus is libris, quibus Chrisiana RG isto abundat, tantum luminis ac notitiae necdum Minoe, quantum las Et iei ex his

natura Iumiue haν serunt ψ nee tanta conteuis

tione perfectionem fustematuralem si e confectatos, fuanta ipse ad perfectionem natura tem , stabilemque animi quietem pervenire

contenderunt.

DE VERAE SAPIENTIAE STUDIO.

QMid fit sapientia .

I. T me est sapientia, in naturam converti, o di eo restitui, unde publicus error exinpulerit .

certa & consummata felicitatem hominis implevit .

hoc opta ; omni alia vota Deo remimurus , ut contentus sis temetipso, di ex te nascentibus bonis. Quae potest eme felicitas Deo proprior t

atque idem nolle. Non enim potest cuiquam idem semper placere , nisi rectum .

H. D ICTA ME N.

D. fine baminis. V. Uae eonditio rerum , eadem & hominum est. Gladium bonum dices, non cui deauratus est baltheus, nec cui vagina gemmis distinguitur, sed cui ad secandum subtilis acies, & muero munimentum omne rupturus. Regula non quam formosa, sed quam recia sit, quaeritur . Eo Duodque laudatur, cui comparatur, quod illi proprium est. Ego in homine quoque nihil ad rem pertinet , quantumaret quantum sueneret, a quam multis salutetur, quam pretioso incumbat lecto , quam pellue idopoculo bibat, sed quam bonus sit . Bonus autem est , si ratio explicita di recta est, di ad n turae voluntatem accommodata. Haec vocatur virtus, hoc est honestum , ct uni eum hominis bonum; nam cum sola ratio perficiat hominem , lola ratio perfecta beatum facit. VI. Actorem eme fabulae talis, qualis a Ma- τμα gistro probata suerit, te memento. Si breuix, εμε. brevis; si longa longae ; si mendicum agere te voluetit, fac eam quoque Personam ingeniose repraesentes. Ita si claudum, si principem , si plebeium. Hoc enim tuum est, Personam bene essingere . eam autem eligere , alterius .

VII. Si quid pro fieere studes , istiusmodi 2:

cogitationes missas facitor Si mea neglexero, 'non erit unde vivam: Nisi puerum castigavero, malus erit. Praestat enim perire fame , timoris ae molestiae expertem , quam copiis omnium rerum ei reum fluentem animo vivere perturbato. Et puerum malum eme praestat , quam te in selicem. VIII. Id actum est ab illo mundi Conditore, qui nobis vivendi jura descripsit, ut salvi essemus, non delicati: ad D. lutem omnia parata sunt, di prompta, deliciis omnia miseredi solicite comparantur. Utamur ergo hoc na turae beneficio inter magna numerando: ct coinitemus, nullo nomine melius illam merui mee nobis, quam quia , quidquid ex necessitate desideratur, sine fastidio suae itur.

III. DICTAMEN.De Anima bominis.

OL animus, nullos sibi poni , nisi e m. . . munes, ct cum Deo terminos patitur. X. Cogita in te praeter animum nihil esse Tris. a. mirabile, cui magno nihil magnum est. XI. Animus magnus & sacer, & in hoc dein Din. . . mimus, ut propius divina nossemus, converiniatur quidem nobiscum , sed haeret origini suae. Illinc pendet , illuc spectat ac nititur , nostris tanquam melior interest. Quis erso est hie animus, qui nullo bono, nisi suo, nititur. XII. Magnus animus, conscius sibi melioris a. naturae, dat quidem operam, ut in hac sta. tione , qua positus est , honeste se atque industrie gerat, caeterum nihil horum quae circa ipsum sunt, suum audicat, sed ut cominoda. tu utitur, peregrinus di properans.

IV. DICTAMEN.

De Corpore.

r nostri charitatem, Fateor, nos hu- - jus gerere tutelam et nec nego indulgendum illi, serviendum nego, multis enim serviet , qui corpori servit, qui pra illo nimium timet , qui ad illud omnia refert. Sic gerere nos debemus , non tanquam propter corpus

245쪽

virere debeamus , sed tanquam non possimus sne eo ore . Hujus nos nimius amor timori. bus inquietat, sollicitudinibus onerat, coni meliis objieit. Honestum ei vile est , cui eorpus nimis charum est i agatur ejus diligentissime

cura , ita tamen ut, cum exIget ratio , cum dignitas, cum fides, mittendum in ignem fit. Nihilominus , quantum possumus , evitemus incommoda quoque, non tantum nos reduca mus, excogitante subinde, quibus possint timenda depelli. duarum trin, ni fallor, genera sunt, timetur inopia, timentur morbi , timentur , quae per vim potentioris eveniunt. XIV. Hebetis ingenii signum est, in rebus Eme . corporis immorari, velut exerceri diu, edere diu , potare diu , cte. Nam haec quidem facienda sunt obiter, cura autem omnis ad ani--m transferenda. . . RHA. xv. Maior tum , di ad maiora genitus, quam 3. ut mancipium sim mei corporis i quod equidem non aliter aspieio, quam vinculum aliquod libertatis meae ei reum datum. Contem.

animum tuum magis suleias, hoe dieito, qu ties aliquid aliter, quam cogitabas, e Venerit. Dii melius. Sie eomposito nihil accidet. XXI. Religionis erga Deost immortales preis D. e. 3ε.cipuum illud esse stilo, rectas de iis habere ε

opiniones, ut sentias, cte esse eos, ct bene . justeque administrare universat parendum eis esse , di omnibus iis, quae fiant, acquiesce dum: sequenda ultro, ut quae a mente praestantissima regantur; sic enim nee incusabis eos unquam, nec ab eis negligi te, conque

reris .

Xx II. In omnibust, quae adversa videntur ν m. MA& dura, se formatus sum . Non pareo Deo γ νε. sed assentior . Ex animo illum , non quia ne. eego est, sequor . Nihil unquam mihi ine det , quod tristis exeipiam, quod malo vultu rnullum tributum invitus conseram t omnia a tem , ad quae gemimus, qua expavescimus , tribula vitae sunt.

XXI H. Mihi quidem optabile est a molle κν ιι.

me invadi, nulla alia re, nisi voluntate mea mmo. plus corporis sui certa libertas est.

V. DICTAMEN.

m Deo. s.f. ου. xv I. On sunt ad caelum elevandae manu , nec exorandus aedituus, ut nos ad aures simulacri, quasi magis exaudiri possimus, admittat; non proeul est te Deus, tecum est, intus est. Sacer intra nos Spiritus sedet, malorum honorumque nostrorum observator , ct custos: hie prout a nobis tractatus est, ita nos ipse tractat. Bonus vir fine Deo nemo est. XvII. Universa ex materia , εt ex Deo con--- ps, stant i Deus temperat , quae circumfusa Rectorem sequuntur, th Ducem. Potentius autem est, quod saeit, quod est Deus , quam materia patiens Dei. m. isis XVII l. Sic vivendum est, tanquam in eon. i. spectu vivamus ; sic cogitandum , tanquam ali. quis in pectus intimum inspicere possit , & potest: quid enim prodest ab homine aliquid esse secretum nihil Deo clausum est. Interest animis nostris, de cogitationibus mediis intervenit .

m. ou . XIX. Primus est Deorum cultus, Deos ere..t. dere ἰ Deinde, reddere illis majestatem suam, reddere bonitatem , sine qua nulla maiestas est ; scire, illos esse, qui praesident mundo , qui universa vi sua temperant , qui humani generis tutelam gerunt, interdum curiosi singulorum . Hi nec dant malum, nec habent e Caeterum eastigant quosdam , di coercent, di irrogant poena et, fle aliquando specie boni pu niunt. Vis Deo propitiare bonus esto, satis illos coluit, quisquis imitatus est . m. . . XX. Sive alios observare volueris c liberiussa. enim inter aliena judicium est sive teipsum favore leposito ; 3t senties hoc , ct confitebe ris , nil ex his optabilibus, 3e charis utile esset nisi te contra levitatem easus, rerumque casum sequentium , instruxeris i nisi illud fre-Juenter, 3t sine querela, inter singula damnaixeris: Diis aliter visum est. Imo mehercule, ut carne in fortius ac justius petam, quo

curanda occupatum. ut perturbatione vaeuus ,

& liber dicere possim Deoi num gubernationem tuam reprehendit numquid ad alia abuissus sum saevitatibus , quas mihi dedisti aegro taut , quia voluisti . Pauper sui te volente , sed laetus . Numquam appetivi imperium , numquid me unquam hae de causa tristiorem vidisti numquid unquam vultu minus hilarite aecem paratus , si quid mandes, si quid imperes. Haec me cogitantem , haec scribentem , haec legentem , Occupet mors .

VI. DICTAMEN.

De Creaturis.

V ducto navigio, si aquatum exieris, obiter inrtassis etiam cochle tam colliges aut bulbum et animo autem in navigium intento esse oportet, ac continenter sollieito, ne Gubernat e vocet; ae tum illa. omnia relinquere, ut ne vinctus tamquam ovis

in navim eonjiciaris; ita etiam in vita si tibi viee eochlea aut bulbi detur uxoreula de puer, nihil impediet; at si Gubernator vocarit, curres ad navim , relictis illis omnibus neque respicies. xxv. Nulla aliena praestantia efferatas antis dicit si equus semet jactans dicereti sum puru Em .eheri ferendum esset. Tu vero cum insolea. ter gloriaris, te pulchrum equum habere . scit , equo te bono superbire . Quid igitur est tuum usus visorum . Quapropter eum in 'usu visorum ita moratus fueris, quemadmodum natura postula , um essereris, tum enim aliquo tuo bono laetaberis. XXVI, Aut ista bona non sunt, quae voean s. tur, aut hom feliciar Deo est; quoniam qui- ν dem, quae nobis parata sunt , non habet in usu Deus: nee enim libido ad illum , nec epularum lautitia, nec opes , nee quidquam ex his hominem inescantibus , Re vili voluptate e Centibus , pertinet. Ergo aut, quod incredibile est, bona Deo destiat, aua hoc ipsum argu mentum est, bona non esse, quae Deo desunt.

246쪽

Σ Bibliothecae Manualis Concionnoriae,

adjice, quod multa, que bona videri volunt, animalibus, quam homini, pleniora conti gunt . Illa cibo avidius utuntur; Uenere non aeque fatiganturi Virium illis major est, de atquabilior firmitas. Sequitur, ut multo seli-aiora sint homine , nam sine nequitia , sine fraudibus degunt; fruuntur voluptatibus, quas ct magis capiunt, & ex facili, sine ullo p

doris aut poenitentiae metu. Considera tu itaque , an id bonum vocandum sit, quo Deus ab homine vincitur. Summum bonum in animo constituamus t obsolescit, si ab optima n stri parte ad pessimam tranfit, 3c transfertur ad seniux, qui agiliores sunt animalibus mutis. Non est summa felicitatis nostrae in ear. ne ponenda. Bona illa sunt vera, quae ratio dat: solida ac sempiterna , quae cadere non possunt, nec decrescere quidem, aut minui t uera opinione bona sunt; δc nomen quidem habent eommune cum veris, proprietas in illis boni non est.

XXVII. ' , Ultis parasse divitias , non finis mss. ιν. 10 miseriarum fuit, sed mutatio.

Non hoc miror , non est enim in rebus vitium, sed in ipso animo. Illud , quod paupertatem gravem fecerat, ct divitias graves fecit. Quemadmodum nihil differt, utrum a grum in ligneo lecto, an in aurea colloces , quocumque illum transtuleris, morbum suum tecum transfert; sic nihil refert, utrum ani. reus ager in divitiis, an in paupertate pona tur, malum suum illum sequitur.

- . XXVIII. Si vis Pythoclea divitem, honestum

ιν s. facere esset in perpetua vopluptate, non divitiis, honoribus, voluptatibus adjiciendum , sed cupiditatibus detrahendum.

in XXIX. is hostis in quemquam tam co

vis. 33. tumeliosus fuit, quam in quosdam voluptates suae sunt quorum impotentiae atque insanae libidini ob hoc imum possis agnoscere, quod, qua fecere, patiuntur. .ex XX. Non est emoliendus animus; si vo-

labori, cedendum est paupertati. XX xl. Vidisti aliquando canem missa a G.

inino frusta panis aut carnis aperto ore captan

tem quidquid excepit, potinus integrum devoret, & semper ad spem futuri hiat. Idem evenit nobis, quidquid expectantibus fortuna pro ecit, id sine ulla voluptate demittimus , Batam ad rapinam alterius erecti Se attenti . Hoc sapienti non evenit: plenus est, etiam siquid obvenit, secure excipit, ac reponit: Laetitia fruitur maxima, continua, sua.

l hil pulchrius: de bonum est, Scoptabile , quidquid ex hu)us geritur impe

rio .

XXXIII. ad in quoque optimum est , eui re

nascitur, quo censetur . In homine optimum νατ id est ratio , hac antecedit, animalia ,

eos sequitur.

XXXIV. Nulla virtus latet; &latuisse, non se e ipsius damnum est; Veniet, qui conditam , Sesaeculi sui malignitate compressam, dies publicet . . . si quod est pretium virtutis ex fama , nec hae interit . '. . nulli non virtus , ct vivo δe mortuo, retulit gratiam , si modo illam bona secutus est fide. XXXV. Virtutum omnium pretium in ipsis m. est : non enim exercemur ad praemium . Recte vin acti secisse merces est. XXXVI. Uirtus extollit hominem, di supra δε-

chara mortalibus collocat: nec ea, quae bo. min. ε .na, nec ea, quae mala vocantur , aut cupit nimis, aut expavescit.

De Peccatis. XXXVII. TNitium est salutis . notitia pecca- seu ea A ri ; nam qui peccare se nescit . p β. 2ε.

eorrigi non vult, deprehendas te Oportet, ante quam emendes .... Ideo quantum potes, te ipse coarguet inquire in te; accusatoris primum

partibus fungere , deinde Iudicis, novissime

deprecatoris, aliquando te offende. XXXVIII. Non est per se magistra solitudo re-ea innocentiae , nec frugalitatem docent rura :sed ubi testis ae spectator abscessit, vitia subsidunt, quorum monstrari, & eonspici, fructus est . . . Nemo oculis suis lautus est, ne pau- eorum quidem & familiarium, sed apparatum vitiorum suorum pro modo turbae spectantis expandit. Itaque irritamentum est omnium , in quae insanimus, admirator δe conscius, ne concupiscamus, efficies, si , ne ostendamus , effeceris. Ambitio, de luxuria, ct impotentiastenam desiderant: sanabis ista, si absconderis. XXXIX. Duo sunt, propter quae delinqui- mus, aut inest animo pravis opinionibus ma---- litia contracta: aut etiamsi non est falsis praeoccupatus , ad salsa proclivis est, ct ei to spe

cie, quo non Oportui, trahente, corrumpitur. Itaque debemus aut curare mentem aegram ,

de pitiis liberare: aut vacantem quidem, sed ad pejora pronam praeoccupare, utrumque deincreta Philosophiae faciunt. XL. Aliquis vir bonus nobis eligenduς est, re Maae semper ante Oeulos habendus, ut sic tam- ε quam illo spectante vivamus, de omnia tam . quam illo vidente faciamus . . . Magna Pars peceatorum tollitur, si peccaturis testis./m- stat. Aliquem habeat animus, quem vereatur, cujus aut horitate etiam secretum suum sanctius saeiat. O felle em qui se aliquem vereri Fotest , ut ad memoriam quoque ejus se componat, atque ordinetl Qui sic aliquem vereri potest, cito erit verendus .

247쪽

ne t. a.

Titulus CXX.

X. DICTAMEN.

Media ad virtutes aeruirendas.

Temporis ratio habenda . XLI. Mnia aliena sunt , tempus tant m. nostrum est . In hujus rei unius suis pacis ac lubri eae possessione natura nos misit , ex qua nos expellit , qui eumque vult. Hi ne si volueris attendere , magna vitae pars Nabitur male agentibus, maxima nihil agentibus, tota aliud agentibus. XLII. Omnes ergo horas complectere; se fiet, ut minus ex crastino pendeas, si hodie no manum injeceris. XLIII. Id agamus, ut omne tempus nostrum siti non erit autem, nisi prius nos nostri esse

coeperimus .

XLIV. Infinita est velocitas temporis, quae magis apparet respicientibus; nam ad praesentia intentos fallit, adeo praecipitis fugae traustus levis est .

MEDIUM II.

disia bominum I peruenda . XLV. λ' Unquam volui populo placere ἰ nam 1 quae ego scio non probat populus ἔquae probat populus, ego nescio . Malis artibus popularis favor quaeritur; similem te illis facias oportet , non probabunt nisi agnoverint.

MEDIUM III.

Solitudo amanda .

XLVI. Quid tibi vitandum praeei sive existi. mes, quaeris 3 Turbam. Nondum illi te tuto

commiseris. - . Numquam mores, quos exis

tuli, referor aliquid ex eo, quod composui , turbatur; aliquid ex his, quae fugavi. redit . . . Inimica est multorum conversatio. Nemo non aliquod nobis vitium aut commendat, aut imprimit, aut nescientibus allinit. Et quo malorest populus, eui commiscemur, hoc periculi plus est... Democritus ait: Unus mihi pro populo est , dc populus pro uno. IJene S ille, a quo cum quaere rutur, quo tanta diligentia artis spectaret ad paucissimos perventurae 3 satis sunt , respondit, mihi pauci, satis unus, satis est nullus . Sed de Epicurux r Haec ego non mulatis, sed tibi: satis enim magnum alter alteri theatrum sumus.

MEDIUM IV.

Rebus se commodare, non trarire.

XLVIII. Metiuntur, qui sibi obstare ad studia liberalia turbam negoti Oxum videri volunt. Simulant occupationes , di augent di ipsi se occupant. Vaco , mi Lucili, vaco,& ubicumque sum , meus sum . Rubus enim non me trado, sed commodo. Lobner Bi Iiotb. Tom. U.

Prudentia. αψ IMEDIUM V.

Nuitia fui. XLVIII. Ideo dimeuiter ad sanitatem peris se res

venimus, quia nos aegrotare nescimus, ut Har- paste mulier salua , ct cxca nelei vit esse se cae- eam, sed domum tenebrosam dixit, id etiam nobis evenit. Nemo sis auarum esse intelligit , nemo cupidum . Caeci tamen Ducem quarum, nos sine Duce erramus .

MEDIUM VI.

Ea rem saepius repetenda. XLIX. Nunquam nimis di se itur , quod satis nunquam discitur. Quibusdam re inedia monstranda sunt, quibusdam inculcanda.

LOeorum mutatio fugienda. L. socrates cuidam querenti , quod per lo uacorum mutationem melior non fuisset factus , '. a. dixit: uitiis miraris, nihil tibi peregrinationes prodessi:, cum te circum sera ς premit te ea. dem causa, quae expulit. Quid terrarum juvare novitas potest quid cognitio urbium , aut locorum in irritum cedit ista laetatio ;quaeris, quare te iuga ista non adjuveti tecum fugis . onus animi deponendum est: nouante tibi ullus placebit locus .

MEDIUM VIII.

Paupertas amauda.

LI. Si vis vacare animo, aut pauper sis , oportet, aut pauperi similis, non potest studium salutare fieri sine frugalitatis cura, se galitas autem paupertas voluntaria est . LIl. Magnae divitiae sunt, lege naturae comin Epi'. a. Di ita paupertas . Lex autem illa naturae, scis, quos nobis terminos statuit non esurire, non ut ire, non algere. Parabile est, quod natura desiderat, δe expositum : ad supervactia ludatur. LHI. Perpessi sunt exercitus inopiam rerum Id. vi omnium, vixerunt herbarum radicibus, &d: - ctu foedam tulerunt famem . Haec omnia passi sunt pro regno alieno. Dubitabit aliquis serrupaupertatem, ut animam furoribus liberet

Correctis non omittenda. LV. Non possiam scire , an ei profuturus νυ infim , quem admoneo. Illud stio, alicui me ing- υ profuturum, si multos admonuero. Spargenda est manus, non potest fieri, ut non aliquando succedat multa tentanti.

LVI. Ne illud quidem curo, quod quibusdam nimis horridi animi videtur , ct tetriia Z- 'ei . Ariston a jebat, male se adolescentem tristem , quam hilarem , ct amabilem turbae . Vinum enim fieri bonum , quod receps durum,

248쪽

fias Bibliothecae Manualis Concionatoriae,

& asperum visum est et non pati aetatem , quod in dolo placuit.

MEDIUM X.

Onera verbis iungenda . D. v. io. LVII. Facere docet Philosophia , non dicere i& hoe exigit, ut ad legem quisque vivat, ne orationi vita dissentiat, ut ipsa inter se vita unius , sine actionum dissensione , coloris sit. Maximum hoc est, & officium sapientiae, & in. dictum , ut verbis opera concordent, ut di inseubique par sibi, idemque sit. Quis hoc praesta. bit pauci; aliqui tamen. Et difficile hoeinee dico sapientem semper una iterum gradu, sed una via.

MEDIUM XI.

Rario in eoVItam adbibenda. D. p., . LVIII. Ob hoc seipsum homo, suaque miretur , quod non potest vinci, quod mala ipsa sub se tenet , quod ratione , qua valentius nihil est, easum doloremque , ct iniuriam subigit, Ama rationem, hu)us te amor contra durissima armabit.

MEDIUM XII.

seria re Iulia . e. v. o. LIX. Quidquid facere te potest bonum , te- eum est, quid tibi opus est, ut sis bonus p vel te: quid autem melius potev velle, quam eri . pere te huic servituti, quae omnes premit , quam mancipia quoque conditionis extremae , Et in his sordibus nata omni modo exuere conantur Tu non concupisces quanticumque ad libertatem pervenire, qui te putas in illa natum

MEDIUM XIII.

ExempIa ob oculos babenda. EA. o. ra LX. Cum aliquid negotii tibi suturum est e.. eum aliquo, ex proceribus praesertim ipse tibi proponito, quid in ea re facturus suisset Socrates , aut Zenon . Ita fiet, ut te ratio non deinficiat , qua id , quod objectum fuerit, rite ad.

ministres.

r....is. LXs. Adjuvare nM possunt non tantum , qui sunt, sed A qui fuerunt. Ex iis autem , qui sunt, eligamus eos, qui vita docent: qui eum dixerim, quod faciendum sit , probant

faciendo: qui docent, qui vitandum, nec umquam in eo, quod fugendum dixerint, deprehenduntur . Eum elige adjutorem, quem ma-pis admireris, cum videris , quam cum a eieris .ns. m. o. LXII. Plus tibi, & viva vox & convictus , quam oratio, proderit. In rem praesentem venias; oportet. Primum, quia homines amplius oculis , quam auribus credunt: deinde quia

longum iter est per praecepta, breve di efficax

per exempla.

MEDIUM XIV.

Lectio fructuosa. III. Illud vide, ne lectio omnis generis m. p. voluminum habeat aliquid vagum , de instabile. Certis ingeniis immorari , de innutriri oportet, si velis aliquid habere , quod in animo fideliter sedeat . Nusquam est , qui

ubique est. In peregrinatione vitam agentibus hoc evenit, ut multa hospitia habeant, nullas amicitias. Idem accidat necesse est iis , qui nullius se ingenio familiariter applicant , sed omnia cursim , di properanter transmittunt . Non prodest eibus , nec corpori accedit, qui statim sumptus emittitur . Nihil aeque sanitatem impedit, quam remediorum crebra mutatio . Non venit vulnus ad cicatricem, in quo crebro medicamenta tentantur. Non coalescit planta , quae saepe traffertur . Nihil tam utile est, quod in transitu prosit. Distrahit animum librorum multitudo . Fastidientis sto. machi est, multa de Rustare, quae, ubi varia sunt de diversa, inquinant, non alunt. Pr batos itaque semper lege, de si quando ad alios divertere libuerit ad priores redi. LXIV. Non reseri, quam multos, sed quam M. . r. bonos habeas libros . Lectio certa prodest , varia delectat. Qui, quo destinavit, pervenire vult, unam sequatur viam , non per multas vagetur: non ire istud , sed errate est.

MEDIUM XV.

Sermo brevis. LXV. Plurimum proficit sermo , qui minu- n. v. R. tatim irrepserit animo. Disputationes Praeparatae, di effusae audiente populo plus habent strepitus, minus familiaritatis . Ad verba submissiora veniendum est Facilius, intrant, sed de haerent, nec enim multis opus est, sed efficacibus. Seminis modo spargenda sunt, quod, quamvis sit exiguum , cum occupavit idoneum locum , vires suas explicat, A ex minima , in maximos actus diffunditur.

Doctrina pro eo ersatione.

PRIMA.

m mali posuIandum ab altero . LXVI. QI munera desiderata parare queo 3 Ε . e. ναD eonservata verecundia , & fide, & Καιε. animi magnitudine, vosque ejus rei viam mstenderitis, parabo . Sin id postulatis, ut bona ego mea perdam, quo vos ea, que in bonis non sunt, acquiratis, videte ipsi , quam iniquisitis , & temerarii, utrum vero praeoptatis 3 pecuniamne, an amicum verecundum di sincerum

SECUNDA .

LxVII. Est tibi praelatns aliquis in e nui ς, .vio, aut salutatione, aut dandi consilii om- E-ιε.

249쪽

eio ; siquidem ista bona sunt, gratulari debet illi , cui ea contigerunt ; sin mala, ne doleas, te in ea non incidisse; sed memento, cum ea non agas, quibus illa parantur, quae in nostra potestate non sunt, fieri non poste , ut eadem tibi tribuantur.

TERTIA.

Iactantia fugienda. LXVIII. In familiaribus ecingressibus absit

facinorum aut periculorum tuorum prolixa , ct immoderata eommemoratio; nec enim, ut tibi iucundum est tuorum certaminum memini Dis, sic & aliis suave et , ea, qua tibi acci derunt, audire.

QUARTA.

Nemo temere iudicandus . LXIX. Lavat quispiam ei to, ne die as, lavisse male , sed cito i bibit quispiam multum vini, ne dicas, bibisse male , sed multum . Priusquam enim id decretum diiudicaris, unde teis, an male sic usu tibi veniet, ut alia visa certo comprehensa habeas, aliis assentiaris s

Respinus deponenda . LXX. Cum faeis aliquid , quod Deiendum esse statuisti, numquam recuses inter id age dum conspici, tametsi futurum est, ut vulgus de eo secus iudicet. Nam si perperam facis , rem ipsam fuge di sin recte , quid eos vereris, qui non recte reprehendunt

Maisdicta spernenda . LXXI. Si quis nuntiarit , quemdam tibi

maledicere, ne refuta , quae dicta sunt, sed responde, eum nescisse eatera tua vitias nam alioqui non illa solum fuisse dicturum .

Temere non Ioquendum .

LXXII. Si apud imperitos de praecepto alio

quo termo inciderit, maxima ex parte taceto.

Magni enim perieuli est statim evomere, quod

non concoxeris.

Prudentia. a 47

nostras opiniones. PIura sunt, quae nos te rent, quam quae premunt, A saepius opinione, quam re, laboramus.

MEDIUM II.

Voluntas propria deponenda. LXXIV. Ne postules ea, qua fiunt, arbi- AE e. tratu tuo fieri, si sapis, ita fieri quaeque ve. -- iis, ut sunt. Morbus est corporis impedimenis tum, instituti non item, nisi ipse velis. Cla dicatio pedis est impedimentum , instituti non item. Quod si singulis in rebus, quae incidunt, consideraris, invenies eas alterius cujuspiam rei, non tui, et e impedimentum.

Iudisium υertim formandum. LXXV. Memento, si ea , quae natura sediviunt, libera putaris, & aliena pro tuis ha- ' bueris , lare ut impediaris, lugeas, perturberis , Deos hominesque accuses : Sin id solum tuum existimaris , quod tuum est, aliena vero , ut sunt, aliena , te nemo coget unquam , nemu impediet, neminem accusabis , neminem criminaberis , nihil ages invitus ἱ nemo te laedet, imicum non habebis .

MEDIUM IV.

Nihil proprium censendum. LXXVI. Numquam te quidquam perdidisse dicito, sed reddidisse . Filiolus obiit Tν a. e. redditus est . Praedium est , ereptum an non s. Em . id quoque est reddi um at improbus est , qui eripuit 3 quid id tua resere, per quem is, qui dederat, abs te repetierit t

Fructus ex amnibus eapien P .

LXXVII. Si corvus inauspicatum emeita. vit, ne te visum illud moveat , sed ipse te. cum divide statim, & die r nihil istorum mihi

portenditur, sed aut corpulculo meo , aut re cutae meae, aut existimationi, aut liberis, aut Mxori mihi autem sausta omnia portenduntur, si ego voluero. Quidquid enim istorum aeeiis derit, ex eo, penes me est , Ductum ut capiam .

MEDIUM VI.

Testimonio e fetentiae aequiescendum.

XII. DICTAMEN.

MEDIUM I.

Opinio eorrigenda. LXXVI. T TOmines perturbantur non rebus, iri sed iis, quat de rebus habent, opinionibus i verbi causa , mors non est maiatum ; alioqui enim & Socrati ita visum esset rsed opinio de morte, quae malum eam iacit. Cum igitur impedimur, aut distrahimur , non alios culpemus , sed nosmetipsos , hoc est, LXXVI II. Si quando acciderit , ut foras Min. e. promineas de alicui placere eupias, te de sta- tione tua dejectum esse scito. Quare in omni.bus rebus illud tibi satis sit, te esse Philosophum ; sin alieui etiam videri Philosophus cupis , tibi videre, idque tibi satis esto. LXXIX. Bona constuentia turbam advocat, m. o. mala etiam in solitudine anxia, ct sollieita ει. est. Si honesta sunt, quae saeis omnes sciant rs turpia, quid refert, neminem scire, cum tu istas o te miserum , si contemnis hunc testem a

250쪽

MEDIUM VII.

cuidυis , ut oportet, accipensum. FhI'. . LXXX. Unaquaeque res duas habet ansas , ηι . lanam tolerabilem, aliam intolerabilem . Si frater injuriam fecerit, non ea prehende , qua faeit injuriam, ea enim eius ansa non est tolerabilis ; sed illinc potius , esse fratrem , esse una educatum. Sic prehendes eum, qua est tolerabilis.

MEDIUM VIII.

Nemo Leritur, nisi a seipso.

νοῦ ν. LXXXI. Plebeji status , & nota est , nunquam a seipso vel damnum expectare , vel utilitatem , sed a rebus externis . Philosophi status R expressa imago est , omnem utilitatem, di damnum a semetipso expectare.

MEDIUM IX.

Praeparandux animus .

. LXXXII. In ipsa securitate animus ad dissicilia se praeparet, de contra injurias fortunae inter benefieia firmetur. Miles in media pace decurrit sine ullo hoste , vallum iacit , di supervacuo labore lassatur, ut sussicere necessario possit.

MEDIUM M

Mifera non anticipanda.

LXXXIII. Illud tibi praeeipio, ne sis miser

3. ante tempus, cum illa, quae velut imminentia expavisti, fortasse nunquam ventura sint , certe nondum venerint. Quaedam ergo nos magis torquent , quam debeant ; quaedam ante torquent, quam debeant; quaedam torquere omnino non debent . Aut augemus dolorem, aut fine imus, aut praeripimus .... ' LXxXIV. Nil est miserius , nec sultius ,

quam praetimere . Quae ista dementia est, malum suum anteeedere Plus dolet, quam necesse est, qui ante dolet, quam necesse sit.

MEDIUM XI.

Dolore inurni abstinendium . ,- LXXXV. Supervacaneum est dolore, si ni-' hil dolendo proficias δ Deinde iniquum est , ueri de eo, quod uni accidit, di omnibus re

MEDIUM XII.

Conformatio eum divina volunt e. , M'. o. LXXXVI. Ad hane legem animus noster a. ptandus est, hanc sequatur, huic pareat , Aquaecumque fiunt, debuisse fieri putet , nec velit obiurgare naturam i optimum est pati, quod emendare non possis , & Deum , quo Auctore cuncta proveniunt, sinu murmuratione comitari . Malus mileς est, qui imperatorem pe- mens sequitur . Hic est magnus animus, qui se Deo tradidit i at contra pusillus ac deperor , qui obluctatur, di de ordine Mundi male existimat, & emendare mavult Deo , quam se. LXXXVII. In quovis incepto haec optanda D. e. f. sunt : Duc me , o Iupiter, E e tu Fatum , eo, quo sum a vobiς destinatus . Sequar enim a. lacriter. Quod si noluero , λ improbus et O , di sequar nihilominus.

XIII. DICTAMEN.MIS CELLA NEA QUAEDAM .

Mors aequo animo ferenda .

LXXXVIII. Quid est turpius , quam in ipso re. v. . i. Iimine securitatis esse sollicitum t causa autem haec est , quod inanes omnium bonorum suis mus , quorum in fine vitae desiderio labora. mus ; non enim apud nO pars ejus ulla subis sedit , transmissa est , ct effluxit. Nemo , quam bene vivxt, sed quamdiu , curat; cum omnibus passit contingere, ut bene vivant; ut diu, nulli . Laelitia vera quae .

LXXXIX. Nolo tibi unquam deest. Iruti- V

eiam , volo illam tibi domi nascit Nascitur ,s modo intra teipsum sit . Caeterae hilarita. tes non implent pectus , sed frontem remit tunt , leves sunt : nisi forte tu judiea illum paudere, qui ridet: Animus debet esse alacer,& fidens, ct super omnia ructus . Mihi credere , res severa est gaudium verum . In hujus gaudii possessione esse te volo . Numquam deficiet , cum semel , unde petatur , Invene ris . Haec, quibus delectatur vulgus , tenuem habent ac perfusoriam voluptatem ἰ A quodcumque invectitium gaudium est , fundamento caret . Hoc de quo loquor , ad quod te conor perducere, solidum est, & quod plus pateat introrsus . XC. Omnes tendunt ab gaudium , sed unde V stabile , magnumque consequantur , ignorant. Omnes oblectamenta fallacia , ct brevia decipiunt e sicut ebrietas, quae unius horae hilarem insaniam, longi temporis taedio pensat. Hoeerro cogita , hunc esse sapientiae effectum , paudii aequalitatem . Talis est sapientis animus, qualis mundi status super Lunam. Semper illic serenum est; Habes ergo, quare velis sapienς esse ; quia numquam sne gaudio est. Gaudium hoc non nascitur , nisi ex virtutum conscientia . Nobilitas vera quae .

XCI. Si quid aliud est in Philosophia boni, re.. es hoc est, quod stemma non inspicit. Omnes si

ad primam originem revocentur, a Diis sunt. Bona mens omnibus patet e omnes ad hoe fumus nobiles . Patritius Socrates non fuit , Platonem non accepit nobilem Philosophia , sed feeit . Neminem, ait Plato, re Lem non ex servis esse oriundum , neminem non seris viam ex restibus . Omnia ista longa varietas mi Quit , A sursum deorsum fortuna versavit. Quis ergo generosus t ad virtutem a natura bene eo iupositum . Hoc unum est intuendum tNon facit nobilem atrium plenum fumosis imaginibus . Nemo in nostram gloriam vixit,

nec quod ante non fuit , nostrum est , Animus

SEARCH

MENU NAVIGATION