장음표시 사용
301쪽
goo Bibliothecae manuat/s Concio natoriae,
tempore prosperitatis , contra hostes triplicis concupiscentiae, divitiarum scilicet , voluptatum , ct honorum , cum ejusmodi homo resignatus de his omnibus non plus Petat, quam quantum Deus dare deerevit , neque in datis aliter quiescat, quam quia Deo placet, ut iis ipse fruatur, ideoque dicat eum Davide et in
ranis consummationis vidi finem: latum manis datum tuum nimis. a. quomodo etiam in f
lo , id est, tribulationibus defendat, praecipue in iactura bonorum , ut in Jobo apparet :in contemptu, ut David a Semel illulus expertus est: in morbis, uti S. Ed ina, & S.Clara, de quibus vide Rodri q. pari. I. tract.ε. cap. Io. di in ipsa denique morte , uti Christus ipse exemplo suo praeclare docuit. Vide
Rodriq. cap. t s. M POIIIp. III. Ex occasione thematis r Fratres, gaude. - - t. in Domino semper: iterum dico, gaudete zostendi potest, quomodo perpetuam laetitiam habere possint Auditores, eum in finem explicetur r. quid sit verum gaudium , nempe quies vitalis in bono congruenter adepto , quae in ratione potissimum conssistit , & per hoc a delectatione in communi , & exultatione c quae in membra exteriora dii unditur & jucunditate , quae in vultu proditur dig. Thais. stinguitur , ut docet S. Thomas. Porro quo- . modo haec quies , sive gaudium oblineatur ,s 4. HK. Pulchre ostendit Seneea, dum ait: Nolo tibi xa. 'a unquam deesse laetitiam. Volo tibi illam do-- in mi nasci r nascitur, si modo intra teipsum sit. Caeterae hilaritates non implent pectus, sed frontem remittunt e leves sunt, nisi tu sorte judicas illum gaudere, qui ridet . Animus debet esse alacer, & fidus, di super omnia erectus. Mihi, crede, rex severa est verum s a gaudium . Clarius vero S. Augustinus hoe s. m. ipsum explicans niti Scimus, fratres, quod -M0.M. mnis homo gaudere desiderat; sed non omnes
ibi quaerunt gaudiam , ubi potest inquiri ;nam cum ea , quae possumus contra voluntatem amittere , diliguntur, necesse est, ut pro iis miserrime laboremus . Hoc ergo posito fundamento . a. Ostendatur, quomodo is, qui voluntatem suam cum divina consormat, sem.
itemum habeat gaudium, quia scit. semperabet id , quod vult Deus , hoc autem , at
supra ostendimus , optimum est. Hinc merito x- . Epictetus hominem alloquens ait r Ignavisti. a eis. 'me homo , aliudue expetis, quam id, quod . melius est ; num vero , quid . aliud melius est, quam quod visum Deo fuerit; confirmetur haec probatio exemplo Mendici, semper inter omnes suas miserias gaudente, uti fusius
narrat Drexel. lib. X. Heliotr. c. I.
i n --ιuntatem ejus , qui misit me et ostendi potest, quam praeclarum sit convivium
voluntas divina , simile scilicet illi , quod olim Norimbergae apparatum dicitur, in quo
tres tabulae sibi mutuo superimpositae erant , di prima quidem meras fictilias epulas A. Dbau- Essen altera meros cibos solidos Havtve seo tertia meras cupedias, di bellari ac Confe i. continebat . Ostendatur ergo I. quomodo voluntas divina sit similis cibis fictitiis, quia vere illam non tangere, & diIudieare , sed solum admirari, in ea videnda delectari lieet, illudque Davidis uiceret ju. L 3. stus es Domine, di rectum judicium tuum . a. 'Ostendatur, quomodo similis sit solidis ei- ' δ' bis , quia satiar faciens quiescere appetiis tum nostrum, δe dicere cum pio Ascet ar D mine tu scis , qualiter melius est : sae hoe vel illud, sicut tibi placuerit. Da, quod vis, di quantum vis, 3c quando vis nutrit cer feere faciens in gratia, de gloria, uti ex Chri- si , B. Virginis, S. Josephi, de aliorum primariorum Sanctorum exemplo pater roborarad omnes labores 8c adversitates facile portandas , uti iterum Christus , A S. Iob experti sunt. 3. Ostendatur , quomodo bellariis similis sit , quia nulla major voluptas, quam voluntatis uiuinae stdimpletio, uti dum exemisplo Sanctorum confirmari potest . beneplaciti divini adimpletione magis , quam sua gloria delectantium ; dum ex testimonio Ecclesiastici fatentis , quod non sit oblectamentum super i , . '' cordis c maxime cum corde Dei conformati
gaudium. V. Ex oeeasione thematis: Et in terra pax LM. αδ-inibus bonae υοItintaris r ostendi potest 1. v. x s. quid sit vera pax , nempe securitas ab omni hoste tam interno, quam externo: ut de externo quidem constat , de interno autem te.
status est Isaias dicens: Non est pax impiis ,
dicit Dominus . a. ostendatur quomodo hanc NM. pacem , ct securitatem postideant homines bo. ν. nae voluntatis, quia scilicet nec Deum timent, nee homines, cum illum, δα hos ament, mnia veto, quae ab hominibus accidere possunt, sciant in bonum suum convertere. Hinc merito dixit S. David: pax multa diligenti- rni. hus legem tuam. 3. Ostendantur practari es. v. m.
sectus huius pacis , qui sunt gaudium juges iuxta illud Salomonis r seeura mens quasi ruge convivium incrementum divitiarum spiritualium maxime . Iuxta commune Proverbium: concordia res parvae crescunt, di coris
dia maximae dilabuntur ct asoria r ob devictum gravissimum hostem , propriam scilieet
voluntatem , unde merito talis sperare potest
sibi acetnendum, quod Davidi olim Filiae Je- 1.3 u.ια rusalem accinuerunt: Percussit Saul ct alii ν. hostes mille, & David c& omnis vir secundum cor Dei deeem millia . Et ut eum Ju- 'dith semper procedat cum magna gloria. VI. Ex occasione thematis: Θυ cumque fe- is cerat υοIMntatem Patris mei, qua in DrIrs est, .. z. ' tuo metis frater, soνον , s Mater est . Potest ostendi in primis, quam vere dicatur matri
Christi similis, qui voluntati divinae se in o. mnibus consormat , quia videlicet ut illa ipsum concipit dicendo: Ecce mancipium Domini t fiat mihi secundum verbum tuum . Ut illa parit, dum se Christo in obedientia usque ad mortem erucis persecte conformat .
Ut illa alit lacte, di cibo optimo, quo libenter vescitur , ut ipse apud Ioannem cap. q. indieavit. Ut illa insuetat fastiis candiali mill purae conscientiae . Ut illa ponit in praes-
pio cordis tantopere exoptato, ubi gratissimo calore amoris calefiat . Ut illa utroque brachio , scilicet conformitate in prosperis, stadvertis portat a. Ostendi Potest , quomodo
302쪽
Titulus CXXIII. Resignatis in D Ina voluntate
talis homo etiam favores Matri Dei eoneeiasos suo modo participet, nimirum quod ut illa , praefervetur a maeula saltem aetualis peccati : ut illa, copiosis donis repleatur: ut illa, vinum laetitiae interioris aliis impetret: ut illa, sesici, ct quieta morte defungatur: ut illa, sine purgatorio, saltem gravi decedat: ut illa, alios in gloria longi ssime anteeellae. M.,ν. a. Vii. Ex occasione thematis: Fiat voliant artuas potest ostendi, quomodo voluntas Dei semper, & ubique fieri debeat nempe I. accurate Sc integre: si enim S. Franciseus suam regulam voluit ad litteram servari , quanto magis Dei voluntas tali modo servanda erit . a. Indifferenter: live prospera, sive adversa de cernat cum eadem sit voluntas Dei, quae utrumque decernat . 3. Giυersaliter e non inpropriis tantum rebus, sed communibus etiam aerumnis. 4. Prudenter: diligenter inquirendo , quae sit voluntas Dei , ne sub specie Divinae voluntatis propriam impleamus . s. Constanter rexemplo Christi paulo ante obitum dicentis et Consummatum est. Vide haec iusius explicata
apud Fab. p. r. in festo S. Joann. Baptistae
M. xx. VIII Ex oeeasione thematis r Quinimo beati, qui audiunt υerbiam Dei , er exfodiunt uitiae rprobari potest , quam vere dixerit S. Cathari. na Senensis, eos. qui voluntatem suam Divinae penitus conformatam habent , Christo similes esse, & etiam adhue in terra existentes heatitudine frui , id , quod ex triplici effectu beatitudinis probari potest , r. ex ι eccabiIitare Sanctorum, quis autem hanc magis participat , quam qui voluntatem Dei semper fa- s. s. cere studet γ a. Ex continua laude Dei quis autem δe hanc magis continuat , quam qui omnia sua iuxta Dei beneplacitum facere liu- det ita sane S. Augustinus testatus est diis cense Vis semper laudare Deum ρ bene fae mnia , fle laudasti Deum 3. Ex impas bilitate, εe persecta faeieraιε voluntatis I quas autem , Ac hune effectum magis participat, quam vir secundum cor Dei, qvi hoc ipso, quod nihil aliud, quam Dei beneplacitum velit, habet semper, quod vult; Se non potest habere , quod non vult. Certe no contristabit justum quicquid ei acciderat. Vide Drexel. in Heli
V.is... qui υuit vitam: re diIixit dies videre bonos r 3. potest ostendi, quomodo semper felicem annum habere queant, si stilicet doctrinam a Christo ipso S. Catharinae traditam, & superiori l. n. 3. relatam , Observent; sic enim omnia eo Perabuntur eis in bonum , bc semper , quod volent optimum habebunt. Vide plura de hoe Fabro corie. a. in Dom. R. Epiph. dc Dial gum S. Catharinae Senensis in fine uiae Regia ad vitam aeternam P. Antonii Suquet.
Qualitas .m . pp. I.HUm quidam Frater Senem interroga.
respondit ille: Deus seit solus, quod bonum est . Sed tamen audivi , quod S. Antonius ad
similem quaestionem responderiti Non sunt Oismnia opera aequalia. Scriptura diei te quia Abraham hospitalis fuit, di Deus erat eum O. Et Elias diligebat quietem dc Deus erat eum eo . Et David humilis erat, di Deus erat cum eo. Quod ergo vides animam tuam secundum Deum tuum velle, hoe fac, &custodi Os tuum. II. S. Ioannes in mari cum aliis Discipulis Drer. L. constitutus solus Dominum agnovit. Sic nem. pe pauci, Sc in gratia tantum e stituti, Deum non in prosperis dumtaxat, sed etiam in adversis , cogno scunt. III. Quid vere est dedera se Deo, ut, quod εναε ille voluerit, di ipse velit, & quod ille no. 'luerit, nec ipse velit. IV. Sapientis oculi in capite ejus, inquit Eretis . Siracides , quia, ut S. Gregorius interpreta. V . . tur, qui omnem obtutum in Deo, Deique voluntate figit, hic vere sapiens est, hic , quotquot habet oculos, capiti gerit infixos. U. Illud Iobi . Numquid mittes fulgura ἔ -o... 6t ibunt. & revertentia dicent tibi: Adsumus , pulchre aliqui applicant ad viros Sanctos , qui
si a Deo contra naturam ut fulgura deprimantur, erunt celerrime, iterumque revertuntur iad Deum , cte ad alia se imperia offerunt. Sed mι ων. haee fulgura nonnisi ex nube densa , beneque ι. s. g. 4.
clausa, id est, oratione ferventi, nastuntur. ε 3 VI. Quidam Princeps suorum Aulicorum LM. uni dixerat : Cras debet meeum ad venationem egredi. Cui ille respondit i Non debeo, sed libenter saeiam. Ita homines Deo resigna in
Vt . Damnat Plato non immerito illam Ful - ι.ε. sti precationem : Deus det tibi, quidquid Ve- e. a. s. 4.lis. Immo nunquam det, inquit, sed faciat , ut velis, quod ipse vult. Haec enim est pura religior se te religes Deo . VIII. Homines vere resignati similes sunt Parin Dis.. ἰαvis statuis medio globo plumbum intus conti- NHλων. nenti insistentibus , aut lampadibus artificiose pendulis, qua quomodocumque moveantur ,
vel invertantur, mox ad centrum suum redeunt .
IX. Romani olim libellis Supplicibus, quos N.e.f. s. Caesari tradebant, subscribere solebant: Numi- ni, Maiestatiquae tuae devotissimus . Quanto magis hanc loquendi formulam erga Deum u
X. Isaae , qui in monte Moria eadere dein v.ι. . F. buerat, ct liberatus est , ideo in proverbium t abiit, ct usque hodie dieitur ι In monte Dominus videbit, scilicet amictiones virorum secundum eor Dei , ut eos in tempore liberet . XI. Job a Deo graviter afflictus dicebat ad 1M io.m ipsum: Mirabiliter me erucias, hoc est , mio 3 rifice me exerces aerumnis corporalibus, R in-eredibili interea laetitia in mente per landis , dum tuam latus, ει volens exequor volunt a
traque manu velut dextra utebatur: tales am- 1. m. . in.
hi dextri sunt , qui in utraque sortuna Vi ros
se praebent, ae Deci adhaerent. s. ἐ--.
XIlI. Cum quidam diceret, se Sponsae am- .. N S
Plexibus sequenti nocte fruiturum , adstantes tr;n: '
303쪽
diox Bibliothecae Manitalis Concionvortis,
vero dieerent . Si Deus voluerit : respondit ille, Volente, nolente Deo potiar cupitis amplexibus. Sed dum cubitum it, tam ipse , quam Sposa mortua est. Hinc Benfirae natum adagium . Si Deus voluerit.
AEquitas. 1 u. .. XIV. Ei, quod accidit, semper aequiesco,
ij. e. ν. dicebat Epictetus , melius est enim , quod Deus vult, quam quod ego volo. Adsum ei Sepvus S Minister, adeoque Pedisequus, ad eadem contendo, nee alia expecto. Idemque, quod ille, volam S eso quoque , ac sentio. R. s. e. t. XV. Laudatissima Ruth ad Noemi Merum si iam dixit : Quocumque perrexeris, Pergam et 8t ubi morata fueris, ego pariter morabor et Populus tuus , populus meus, & Deus tuus ,
Deus meus: quae te terra morientem susceperit, in ea moriar . Haec mihi faciat Deus, si non sola mors me a te separabit.
a. Reax. Sed di Elisaus Eliae abeunti dixit : Vivit Dominus, di vivit Anima tua, quia non derelinquam te. Rex Iosaphat quoque Ioramo suppetias poscenti respondit: Ascendam : qui meus est , tuus est i Populustuus , populus a. meus t A equi mei', equi tui . Quanto magis similem afluctum erga Deum gerere convonit. ouitas. -ι XVI. Homini cuidam quaerenti, qi ae opti-
ωμ ι ma esset ad communionem praeparatio 3 resiponsum est a Deo: Qui non habet, quod tuum est : & qui appetit, quod suum non est : Rcui satis placent, quae a me fiunt, is, me , quando volet, percipere poterit. r. d. XVII. Armigeri cuiusdam Uxor semper di-yamina cere solita in tristi eam : hoc tibi melius est ri ' idem etiam dixit, quando Maritus oculum amisit. Nee se fellit eventus , nam cum Rege suo morti proximo honoris gratia eum ipso mori iuberetur , respondit, parum decens ense , ut Rex tantus pro socio monoculum haberet, & sic mortem e Fasit.
λι-- ' XVI l . CliVus , in quo olim Ierosolymisi. 2. Christus ad concionem dixerat, ct mulier exclamarat: Beatus Venter, qui te portavit cte. numquam in hyeme arenis tegitur: in aestate vero numquam virenti gramine caret . Huic similis est homo perfecte relignatus. W--.. XIX. Hierophantus Themissociis Filius glo. σε ri ab itur, quidquid ipsi placuisset, id populo quoque Atheniensi probari; suae enim lenten. tiae Matrem sustra gari: huius Themistoclem , cujus universi Athenienses ratum haberent deis cretum. Multo magis homo Divinae voluntati consormatus gloriari poterit, quod velint. mnes creaturae quod ipse vult, quia velle debent, quod ipse & Deus vult. D -.p. t. XX. Rex quidam ita suis convivium instrui ..t . . in mari, ut eo finito omnia vasa jub ret in mare coniici r quae tamen, quia retia eulte expandi jusserat eum magno scenore riseium recepit . Simili ergo modo viri secundum cor Dei copiosius recipiunt, quae perdidissu videbantur.
multitudine gloriatus dicebat: cras solem sagittis obseurabimus: cui festive Graecus resipondit et gaudeo , sic enim in umbra melius praeliabimur . Idem respondere inimi eis suis Deo devoti possunt. XXH. Heliotropio, ait Plinus, sunt aeterna folia : rectius viris resignatis folia non defluere dicuntur , uti S. David testatur . XXVI. ud tibi opus est , ut sis bona I. ... quaerit Seneca , ct respondet I velle .
senescit cum luna, ita ut cum sidu, ad extre- ί '. 'mam pervenit egestatem , oculi beluae hient is lumine vacui, & omne corpus deficiat. Adolescente vero luna iterum di oculorum acies, di vires crestant. Unde tali modo restitutus , in posteriores pedes se erigit, di mirabili eorporis nexu, manibus ad lunarem circum elevatis suplici gestu adorat lunam, & ubi luna circulnm suum totum obtinuit, etiam ipse similem circulum velut diadema sortitur. Simili modo se homo cum voluntate divina eo formatus habet. Dignita . XXV. Vir quidam sanctus dicere solebat : 1m. i. e. quidquid vis, hoc es. a. XXVI. Inter honos viros , ae Deum amici R-. t. ia est conciliante virtute . Amicitiam dico ' V imo etiam necessiitudo, & similitudo: quoniam quidem bonus ipse tempore tantum differt a Deo , discipulus ejus aemulatorque , di vera
XXVII. Si Caesar te adoptasset, quis super. D. . ..e ilium tuum ferret nunc eum Dei filius sis muM r. f.
propter voluntatis subjectionem non te ae in simas, & attollis
Iueunditas. XXVIII. Qui voluntati divinae se in omni. R D p r. bus consormat , olympo Monti similis est , in '. ν. quo perpetua serenitas, nulli venti aut tempestates reperiuntur.
XXIX. S. Dorotheus dixit, eum , qui divi.
ne Providentiae se totum gubernariclum eo m. 6mittit, cum omnibus crucibus suis curru vehi ;alios vero , qui hanc itineris agendi rationem ignorant, pone sequi pedites, di onerosas cruces morose trahere, aut laboriose portare.
XXX. Arsenius Mareo Abbati quaerenti et Dis.
Eeeur Pater ad nos non revisis' apte responis Moam
dit eum iis, qui supra nos degunt , melius
mihi convenit , cum omnes idem velint; i ter homines vero tanta fere voluntatis, quanta vultus dissimilitudo est . xx XI. Dux belli Iehu Ionadabum assatus a Ree. D dixit : Numquid est cor tuum rectum , sicut V-eor meum cum eorde tuo; Et ait Jonailab : est si est, inquit Iehu, da manum tuam, S leva invit eum in currum . Idem contingit homini rectum cor, & voluntatem habenti e quiestit enim in sinu Dei, velut curru , & laborem
non sentit. XXXII. Stultus ut luna mutatur, homo san- ω . 1ν.ctus in sapientia manet ut sol, qui, etsi nube V obducatur, in se tamen semper serenus manet.
304쪽
Titutas CXXIII. Restinatio in D ina Voluntate. 3o3
Neeesitas . XXX HI. Causa pendet ex causa . Privata , ae publica longus ordo rerum trahit . Ideo foristiter omne serendum est , quia non , ut putamus , incidunt cuncta, sed veniunt. Olim con-
sitntum est quid gaudeas , quid fleas ; stquamvis magna videatur varietate singulorum vita distingui, summa in unum venit. Accepimus peritura perituri. Quid ita indignamur quid querimur λ ad hoe parati sumus . Utatur, ut vult, suis natura corporibus f nos lati ad Oaenia , ct sorte et cogitemus nihil perire de nostro. XXXIV. Quisquis queritur, aut plorat, &gemit, imperata facere vi cogitur, & invitus rapitur ad Iussa nihilominus. Qua autem dementias est, potius trahi , quam sequi quae sultitia & ignorantia conditionis suae , dolere , quod aliquid tibi incidit durius ; aut mirari , aut indigne ferre ea, quae tam bonis accidunt, quam malis morbos, dico, funera , debilitates , & caetera ex transverso in vitam humanam incurrentia . Quidquid ex universi constitutione patiendum est magno exeipiatur ani ἀmo. Ad hoc Sacramentum adacti sumus, feris re mortalia, nec perturbari his; quae vitare nostra potestatis non est. In regno certe ad regnum nati sumus; Deo parere, libertas est.
mnia divinae providentiae committenda his versibus ISicut it, ire sinas, se vult Deus optimus ire, Sieut enim nunc it, Aefemser it, ivit, cor uit. Il.Si desint vires,tamen est laudanda voluntarii l . Sat faeit indoctus Fidicen salta revolenti: Id est , voluntas bona ad Omnia parata est . IV. Sua cuique Deus fit Dira Cupido. Vel rectius i justa voluntas. Fae, quantum poteris , tua fitque intentia Iusta. Cetera suprema euncta reUnqtie Deo. Ste niυea imra It meste pax alma quadrua .Eι laetos pariet femper amica dies.
I. v Rancisc. Arrias in tr. de mortificatione Γ dila II. Antonius Gaudier in to de natura, &statibus persectionis p. 3. s. a. fuse. III. Jeremias Drex elius in Heliotropio. Et in Rosis p. z. c. o. IV. Alphonius Rodriquea in exercitio Perfectionis p. I. tr. 8. V. Eulebius Nierenbere ius in vita divina . Et in lib. de adoratione in spiritu , di verit
VI. Alphon sus Madriliensis in Methodo perfecte seruiendi Deo. VII. Theophilus Bernardinus i. a. de Per
VIII. Bernardinus Rosigno lius de discipl. l.
IX. Jo. Frardus Fullonius S. I. in bona vo.
CUM De materia, si ulla alia, in praxi feruiat ad selidam perfectionem, veramque avL
mi quietem acquirendam, non parum ad eam magis ill frandam , cir eoufirmaudam conducere visum es , se compendium doebinarum ad eam pertiuentium, ab Asceta quopiam colletiam , c, Dialogus de hac ipsa materia inter Christum, . S. Catharinam Seuensem iu- structus referatur ἰ in hἰs enim aevotus istiditatis Divina aemulator in nisi , quicquid ad persectam die a Rerinationis praxim desiderare potest.
Continens Doctrinas, & fundamenta ad veram Resignationem obtinendam pertinentia. I. I. PRO EMIUM.
1. UI vis ad veram persectionem, animiqueri tranquillitatem per breve compendiumst pervenire, ante omnia laborandum tibi est, ut sequentia tria fundamenta bene percipias , di per ea in omnibus casibus particularibus te dirigas, ut infra declarabitur.
Lumma nostra felicitatis, er perfectio in bae,
Θ MItrea υι ta , eon it in prefecta conformiatione υρIuntatis nostrae cum dιυina , quam tanti faeiunt ira etiam beari , ut eam 3IOriae suae ιomae praeferant , ideoque coronas suas ante pedes eor povam , parati amittere eas quandocum
lur, si fandiissimae eius υοιuntati v iam foret . Iti pulchre P. Ieremias inexelius ostendit, sie loquens: Illud hie sinpulariter observandum , beatos in caelo copiosius laetari de executione voluntatis Divinae, quam de magnitudine suae gloriae . Hinc omnes & suci linguli praemio contentissimi sunt, nec ulli displicet, se minus altero habere. Sic enim , qui Deum vident, ad divinam voluntatem non tantum conformati, sed ab illa et ixm absorpti trans.sorniatique sunt in illa, ut jam solius Dei νelle velint, A magis gaudeant, hane eme Dei va iuntatem , ut sint beati , quam se beatitudine haestui. Hane humanae voluntatis eum divina consormitatem sequitur exeellentissimus amoris affectus , qui non tam eonformitas, quam humanae voluntatis eum Divina unitas vocari pol. est. Et haec beatos sie afficit, ut totis viribus , ct quam ardentissime velint Deum esse, qui est, tam sapientem, ac potentem, tam miser1
305쪽
cordem ae justum , quam es, tam dignum omni honoris, di gloriae amplitudine , ac majestate.
II. Ita r. Deus Sanctae Catharinae senensi , cupienti veram , & brevem viam ad persectionem cognoscere , indicavit his verbis tScias, servorum meorum salutem , persectio. nemque hoc uno constare , ut meam solius sa. ciant voluntatem , atque eam summo semper
studio adimplere nitantur, quantoque diligentius in id incumbunt, tanto perteBioni proprius accedere ἱ Quoniam mihi, qui summa sum perfectio , magis premosque adhaerent . Addidit, hoc exercitium omnes virtutes scripturarum volumina, di multiplices praedicationes complecti, ita ut, si ipsa suam ibi faciem contemplatura sit, seque ad illud composuexit, quidquid patet, S latet in divinis term nibus, adimpletura sit, di sempiterna istitia, ct paee fruitura. III. Ita a. Thomas Κem pensis, in persona Christi se loquensi Non ergo aestimes te veram pacem invenisse, si nullam senseris gravitatem : nec tune totum esse bonum, si neminem Pateris adversarium t nec hoc esse perfectum , si euncta fiant laeundum tuum affectum. Neque tunc aliquid magni te reputes , aut specialiter dilectum existimes , si in magna fueris devotione , atque dulcedine i quia in istis
non cognoscitur verus amator virtutis r nec in
istis consistit profectus, ct perfectio hominis. Io quo ergo Domine
In offerendo te ex toto corde tuo voluntati Divinae, non quaerendo quae tua sunt, ree in parvo nec in magno, nec in tempore, nec in aeternitater ita ut una aequali lacte, ingratiarum actione permaneas , inter prospera , &Contraria omnia aequa lance pensando. Si meris tam fortis, & longanimis in spe, ut su tracta interiori consolatione, etiam ad ampli ra sustinenda cor tuum praeparaveris, nec te
kstificaveris , quasi hae , tantaque pati non deberes I sed me in omnibus dispositionibus iustificaveris , ct sanctum laudaveris, tune in vera , ct recta via paeis ambulas, di spes indubitata erit, quod rursus in iubilo faciem meam sis
visurus. Nihil ergo amatorem tuum , & c gnitorem tuorum beneficiorum ita laetificare debet, sicut voluntas tua in eo & beneplacitum aeternae dispositionis tuae; de qua tantum contentari debet, & eonsolari, ut ita velit liben-Ier esse minimus , scut aliquis optaret esse maximus, di ita pacificus, di contentus in novissimo, sicut in loco primo: atque ita Iibem ter de te abilis , ct abiectus, nullius quoque
nominis, di sinae , siexit caeteris honorabilior, di major in mundo. Nam voluntas tua, S amor honoris tui , omnia excedere debet; ct plus eum consolari, magisque placere, quam omnia bene seia tibi data, vel danda. Ita 3. Alphonius Madriliensis c. I. & 2. su se & bene addens hoc exercitium alia in tantum superare , quantuum sol splendorem eandelae , ct mare integrum unicam guttam ex cedit .
IV. Ita quarto Alphonius Rodriqueet sic t quens ; Caeterum eaput Divinistimae ipsius doctri.
nae princeps hoc fuit, ut sanctissimae ipsius vo luntati , integre, perfecteque nos dederemus , consect aremuliue rebus in omnibus, ac sing iis . Neque vero verbis dumtaxat quando orare nos docuit ita instruxit, ut ab aeterno Patre postularemus fieri voluntatem ejus sicut
in caelo , ita, di in terra, sed & ipse huic se
doctrinae perfectissime accommodavi te ad hune etenim finem descendi, ait ipse de caelo , non
ejus, qui misit me. Atque implere jam volens
opus redemptionis nostrae, in oratione illa facta in horto, tametsi corpus, appetitusque sensitivux naturaliter mortem refugeret , quod satis ipsemet expressit, dicendo i Pater, si possesbile es, transeat a me caIix isto e nihilominus tamen voluntas , a petitusque superior promptus, expeditusque semper fuit ad calicem , quem dederat illi Pater, alacriter bibendum ; unde mox subdidit: Non qώοd υοIo ego: sed εα od tu. Ut vero hanc rem in radice penitusque inspiciamus, duo hic brevia quidemat substantialia fundamenta debemus supponere , quibus, veluti duobus cardinibus, totius sequentis dispositionis superinjecta moles, debet inalti . Primum est, omnem prosectus , perfectionisque rationem in hac consormitate voluntatis nostrae cum Divina consistere, ita ut, quo haec fuerit maior, eo major etiam futurus si profectus. Facilis, ag plana est fundamenti hujus intelligentia. Certum enim est, persectionem essentialiter consistere in chariis
ritata , timoreque Dei: Plena doctrinae hujus omnia sunt Evangelia, plenae Pauli Epistolae, pleni Sanctorum libri. me es maximum, reprimμm mandatum: Cbaritas est vinetilum resefectionis. Major borum es ebaritas , oe amor Dei ; hujus autem amoris Dei pars altior , purior, persectior, est isthaec cum voluntate Dei eonformitas in omnibus. Eadem veIle, &eadem nolle, firma amicitia est, vox est magni Hieronymi ex Cicerone petita . Quanto igitur arctius quis se adstrinxerit voluntati Dei, tanto melior erit, persectiorque. Praeterea clarum etiam est , nihil voluntate Dei
melius esse, nihil persectius. Et po persectissimus is erit, qui se Deo perfectissime curis r-maverit , atque coniunxerit.
ita bona praeditus est voluntate , ut sese abneget , di propriae renuntiet voluntati, seque liberrime resignet, ae dedat voluntati Dei , ejus bona voluntas est perfecta, idemque abnque sormidine , ct anxia sui cura vitam transigit, caducaque, ae tabentia cuncta proculcat , R de vita aeterna obtinenda quamdam se semtit habere certitudinem . Eiusdem in omnibus eum Deo' voluntatis est , & pacem habet cum Deo , ct in Deo i meerturbabilem . Hic ex Deo natus , & verus Christi discipulus est: quia mitis est, ct humilis corde. Moderate, suaviter, ac tranquille ferre novit, A verba asperira, & truces gestus, saeva opera & quidquid demum iniuriae, sive in ipsum , sive in amicos ejus conserri possit. Εum nihil perturbare
potest, neque jactura rerum terrenarum , ne
que corporis adversa valetudo, neque ignomi nia s
306쪽
Titulus CXXIII. Resignatio in Divina Voluntate. gos
via, neque mora, neque vita , neque purgatorium , neque Daemon , neque internus . Quia enim ex uero amore Divinae se resigna. vii voluntati, de nullius mortiferi peccati conseientia mordetur , facile illi toleratu est , quidqvid de eo mandat fieri Deus, in tempore & aeternitate. Itaque eum aliquid patitur, di in omni rerum eventu, ita cogitat, ac dicit : Domine , scut ipse ab aeternitate , antequam ego essem , voluisti , ita fiat, δι non
ut ego volo . Non meum commodum , non
meam oblectationem quaerere debeo , sed tuum honorem, At tuam laudem . Gratior mihi est tua sancta voluntas, quam optandi libertas . En igitur me ipsum dedo , resigno, S pro. mitto tibi, Deus meus, non in empore modo , sed etiam in aevum sempiternum.
s. ., VI. Ita texto S. Paulus ad Romanos seriis
tra, quae fit voluntas Deι bona id est, quae Deus vult, bene placeant, di quomodo Deus vult er perfecta id est, quia Deus vult, singula facientes uti docet P. Gaudier. Part. 1. Sess.
a. cap. I . his verbis i Praelata conformatio
volvotatis nostrae cum Divina requirit , ut non tantum velimus idem, quod Deus vult, ct nolimus, quod non vult, sed etiam id velimus,& nolimus eo modo, de propter eamdem rationem , propter quam Deus vult. VH. Ita septimo P. Antonius Gaudier, ad-e-ιώ, dens , hanc praxim habere tres proprietates
ν L. . Falde optand s, I. quod sit valde facilis , fies. idcirco maxime conveniens , non eruditis tantum , sed etiam rudibus, ct idiotis, praecipue
iis, qui in afflictione aliqua positi ; Divini
consilii rationes non intuentur, nee facile aliis mediis pervenire possunt ad perfectionem .
eum sepe impediantur, ne multa agere posis lint, quae tamen videntur requiri ad perfecito. nem ; nam ias facile hoe uno actu iuvanrur.
Praeterea quid facilius infami ignoranti , &Caco , quam matris, aut alterius ductum sequi 'quid ergo pariter facilius, quam se pr .aiore in amplexue optimi Patris, Ac triti stimim providentiae Divinae sinum ; Secundo quod fit maxime fimplex; pauca enim requIrit, e que non dissicilia cognitu, si tamen, licet sit limplex, involuit omnem perfectionem imaginabilem , sicut actus ipse voluntatis Dei sim.plieissimus omne prorsus bonum habet pro Ob. Iecto , tam proprium , quam creaturarum , quae creaturae si quid periecti is habent, ut illius actus unius habent. 3. Quod sit valde expedita; nam iderreo tam multa, eaque evi dentia signa voluntatis suae dedit Deus , ut facile in omnibus pene rebus , di actionibus possimis eam cognoscere , quod valde nos iuvat, ut iacile, di expedite eidem nos conlat.
VHI. Ita 8. Ieremias Drexelius sequentibus
vis. ;. Verbis τ Omnes humanae actionen pretium sui3-M. M. habent a fine, quem spectanti hine illae tam bonae, vel malae, quam illarum finis est. At
vero finem acti una nostrarum nec mel orem , nec sublimiorem reperimus ullum voluntate
Divina, hoc est , ipso Deo : Ergo nee meli res nee sublimiores acticines ullae lunt, quam
Lebner bibliotb. TOm. V. quae proximae huic fini . Hi ne illud Basilii Ma.gn estatum, totam sanctitatis summam in homine Christiano esse , ut 1s rerum omnium, qua grandium, qua exilium causas ad unum , solum que Deum reserat, di se te in omnibus divinae voluntati promptissime subitetat. Hac illa est sanctis patribus , ct sanctioris vitae Magistris tota es,
ac tan Iopere commenda a Resignatio , quam voeant, principium omnis tranquillitatis, ut quae hominem in Dei longe tutissima. manu
collocat, 1 a quidem ut homo iam nolit usta suus, sed Dei . nee sibi vivere, sed Deo, di nihil non facere propter Deum , tam advertis contentus, quam prosperis. Hoc Deus adeo in amoribus, di deliciis habet . ut Hebraeum regem David , augustissimo titulo donans, appellarat virum secundum cor suum, qui faciat omnes voluntates suM . Adeo enim Rex ille affixum habebat cor clivino corim , ut ad omnes Dei nutus se promptum, ac paratum sisteret. Hac omnino ratione plurimum quotidie promereri quis potest , si actiones illas Omnes ex se nec vituperio, nee laude dignas, uti sunt edere , bibere, deambulare, dormire, dic. ad Divi. nam referat voluntatem , neque ideo edat ,
aut bibat quod esuriat, aut sitiat, sed quod Deo id fieri placeat.
quod semper in nos, es potestate.
XI. Ita a. Chrisus, dum S. Catharinae sci- sum uore cupienti , quae sit voluntas eius, dixit his verbis i Si pauci x, & collectim scire desideras
voluntatem meam, haec est, ut summe , ct semper a me me. Si autem me persecte amare vis, haec tria sacere necesse est. I. voluntatem tuam ab omm amore, in)ctuque terreno, & earnali prorsus amoveas, Ma ut nil temporale ames, ni ia propter me , quoniam Divinust amor terreni astectus, aut abierius a.
muris, consortium pati non potest a. Ut omnes cogitationes , & opera ad meum honorem , Nestoriam dirigas, & des operam verbis, precibus, Ne exemplas, ut alii quoque omnes me unum norint, ament, fle colant. 3. Ut nolis
non solum malum, sed 3e bonum , quod ipse
nolim , atque adeo per quemcumque casum non frangatur mens tua, sed ineone uisa fide
sumper teneas, me Deum tuum omni Potentemma iv amare te, quam tu te ipsam.
χH. Ita 3. Joannex Ximenes Coadiutor e n s m. Soc. Jesu, qui dicere solebat se tre hxbere in FAEDA.terpretes voluntatis Divinae, sci licet Deum in ' 'caelo, Superiorem in Capitulo, rationem domi.
307쪽
Bibliothecae Manualis Contionatoriae ,3 o s
XIII. Ita 4. P. Gaudier dicens ' hxe esse
figna via untatis Divinae t 1. Praecepturn . a.
Consilium Dei 3. Christi vita , & exemiγlum. Vocatio Dei ad statum , vel ossicium s. Ob
diemiae vox, sive viva superiorum , sive mortua regularum , ct consuetudinum . 6. Consilium uriorum bonorum, eorum Praecipue , qui post superiores animarum nostrarum Di res res sunt, imo vero aliorum omnium Itidicum, quod non est malum , etsi nostrum videatur melius, tamen humili, se Deum amanti ordinarie sequendum est, nisi aliqua alia lipna Dei voluntati obstent . 7. Operationes Dei
supernaturales , v. gr. inspirationes, exempla liorum , praedicatio . 3. Permissio peccato-llum . In dubiis autem idem assignat sequentes tres regulas a. eaeteris paribus semper inclinandum est in id, quod vilius est; re plus
abnegationis continet ; hoc enim tutissimum di non tantum nostro merito, sed etiam Evangeticae Regulae, quae jubet novissimum locum eligere, conformius est, ct certum est , id magis placere tunc Divina: Majestati . a.
In dubiis semper inclinandum est in favorem proximi & amplectenda pars ipsi utilior, ho noratior , Iunior , & quae futura est majori
aedificationi, & minus puriculum perturbatio nis continet. 3. Si neutium hoc sume iat, duo sunt laetenda. In primis rex accurate Deo semel , iterumque in cratione commendanda est . Deinde proponendum constanter , quod velit ma)orem Dci Gloriam quatere , idque eligendum , quod videbitur ad hunc finem convenientius , fieri enim non pinest , quin Deus fignum aliquod aperiat, quo vel suam voluntatem declaret, vel faltem ad prosperum deducat exituro, quod tam sincere ad gloriamniam deductum est
XIV. Hoe ins , quos Deus fir summe p
etigere poni umtis , qtiam quod de facto de uobis
XU. Ita x Christus. S. Catharinae senensi
eupienti viam cognoscere, qua posset ad Pe sectam voluntatis suae com Divina conforma tione pertingere, indicauit his verbis: Volo, ut certa fide , alta mente, ac frequenti cor infideratione mediteris, me Deum tuum gloriosissimum , qui te ad beatitudinem fruendam Creavi, aeternum esse , summum , omnipotem tem, vobisque omnia , quae mihi sunt placita, facere, nec esse, qui, uel tanti ilum meae pota fit resistere voluntati, nee quidquam sine eadem voluntate mea vobis accidere, nihil Prorsus nisi me permittente provenire , ut per Prophetam vobis enuntiavi, non esse malum
in civitate , quod non ipse fecerim , id est , Permiserim . Mediteris pariter , me Deum eme summae sapientiae , persectissimae cogniti Ius, ct intelligentiae, omnia certa ratione via dentis , ct aeutissime penetrantis a ut ad ea lum, terram, mundum totum, & universa gubernanda, nulla possim ratione falli, nullo errore turbari: quod si non ita emet, nee Deus essent, nec sapientissimus. Et ut tantillum pereipias vim hujus sapientiae meae, scias, de
malo culpae , & Poenae me longe malus honum , quam sit malum , elicere. a. Velim consideres, me eundem Deum tuum non minus summe bonum esse, & hae de causa non possie , nisi, quae bona sunt, utilia, & salubria. tibi, ct aliis velle ; non posse a me aliquid ma tum provenire , nihil odisse, & hominem , ut
mea bonitate ereavi, ita per me temper inaestimabili dilectione prosequi . His vero per
firmam fidem, mente, ae meditatione collectis, cognosces, tribulationes, tentationes , di me ultates, dolores, infirmitates, & adversa omnia ob nullam aliam causam me guberrinante provenire , nisi utilitatis. & salutis vestrae gratia, ut per ea, quae videntur vobis mala, a pravitate eorrigamini, & ad virtutem, qua itur ad verum, ηt summi m bonum vobis incognitum , perducamini. Co*nosces praeterea hoc fidei lumine illi strata, me Deum tuum magis scire posse , ct velle honum tuum , quam tu, teque id nec posse, nec scire , nec
velle absque gratia mea. XVI. Ita a Salomon: Bona, or mMIAE, Vis x K. . e. r.er mors, Paupertas, o honestas, a Deo sunt.
XVII. Ita 3. S. Augilstinus dieans: Prorsus ad Deum tuum refer flagellum tuum, quia nec ia Vr Dia holus tibi aliquid faeit, nisi ille permittat, qui desuper habet potestatem XVi II. lla 4. R dra quer sie disturrens ,
Alterum sindonientum est : ulara voluntatem μ a.
Dei nihil prorsus in Mundo pome eontingere seeluso peccato , cu3us Deus auctor nec est , nec vere esse potest . sicuti enim naturae ignis repugnat frigesaeere , aquae calefacere, solix tenebrare, sic insnities magis repugnat imo mensae bonitati Dei amare peeeatum Mundi
ne υideas maItim, o reoieero ad iniqiaitatem non poteris; se uti eum volumus dieere de aliquo, quod alterum Oderit , diei messe Non potest illum videre . Quoniam non Deus vo lens iniquitatem est . De hoc Dei erga peccatum Odio plena est omnis scriptura . Hoe in. quam sepposito, alia omnia, etiam mala meis nae . ex voluntate Dei eveniunt. & fortuna in Mundo nulla est, quod Ethnici somniabant .. Bona enim, quae Mundus fortunae nominat . non ab hae , sed a solo Deci sunt. Ae tametsi non negemus, etiam causis seeundis suam en
ieientiam , certum tamen est, nihil fieri in vasta hae Mundi republica, nisi voluntate, ordinationeque sumini illius Imperatoris . & M narcha Dei , qui eam moderatur. Respectu Dei ea sus nullus est, sed dextera Dei iacit mmnia . Unus ipse in numerato habet Omnia o D eorporis , Omnet capillos capitis tui ex quibus nec unus peribit sine nutu, permitraque Dei, sed quid oleo de homine, nec avicula quidem laqueo venatoris , sine dispensatione Dei , implicatur , Nonne isdio passeres venerant dipondia ρ ρο tinias ex iis non ea dea δεμν leseram sine Patre υUM; sed nee frondes move
308쪽
Titulus CXXIII. Resignatio in Dimina voluntate. 3o7
tur in arbore sine Deo. Et quid de ipsis sor. tibus' mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur, se , & sors cecidit super Matthiam, non casu , sed decreto, & providentia magni Dei, qui illum habere voluit Apostolum Per
XIX. Ita s. Drex elius se loquens i Omnia Indi, mundi mala c peceatum excipimus a Deo
ι. esse, hac ratione docent Theologi. In omnis. R. peccato duo sunt culpa, ct poena . Deus est Auctor poenae, quae in peccato est, sed neutiquam culpae . Ideo si demamus culpam , nullum est malum poenae, quod non fiat a Deo , aut ipsi non placeat. Sicut autem mala peccati , sunt poenae , sic & mala naturae oriuntura Divina voluntate . Natura mala vocamus , famem; sitim, morbos, dolores, Sc. Quae lae .sissime nihil habent eum peccato commercii. taque Deus re ipsa & , ut in scholis loquuntur , effective politive omnia poenae naturaeque mala vult cintentione saltem secundaria ob justitissimas caulas, solum peccatum, seu, culpam permittit . Ideo haec Dei voluntas Permittens, illa ordinans vocatur. Id igitur omne, quod nos malum vocamus, a Dei v luntate e st. Ita Theologi. Hoc fundamentum altissime in animo iaciendum maximi enim re fert , probe istud capere, idque semper per sua sim mum habere , poenarum , & malorum o ninium causam primam esse voluntatem divinam , culpa tamen, ut monuimus iam pur se. elusa νε-,. XX. Ita 6. Thomas Kem pensis his verbis rκ-m L Qui in me confidit, nec proprio iudicio stare 3 appetit, abstiue humano terrore erit. Ego v mm sum Iudex, ct cognitor omnium secret rum I upo scio qualiter res acta est; ego injuriantem novi, & sustinentem . A me exiit verbum istud, me permittente hoe accidit , ut revelentur ex multis eordibus cogitationes . Ego reum, di innocentem judicabo, sed occulto iudicio utrumque ante probare volui . Atque haee sunt tria illa sui damenta , quibus , ut dixi, firmissime homo inniti debet , si ad solidam persectionem per compendiosissimam viam pervenire, veramque animae tranquillitatem obtinere cupit, tu quod ex sequemibus corollariis clarius intelliges.
I. IV. COROLLARIA EX DICTIs FUNDAMENTIS DEDUCTA.CORALLARIUM.
πν i, a XXI. I Taque ex dictis fundamentis colliges A I. Te non debere Ee Λιιa re eristari ,
XXII. Ita r. Deus per Sa Iomonem e Noue οσιν/stis, e .ustum qui quid ei aeeiderit., ,. XXIII. Ita a. S. Paulus dicens: DιIιgentibus
Deum omnia cooperantur in bonum.
uid timet homo in sinu Dei positus tu de r. με. sinu illius noli cadere, di quidquid ibi Passius o. 'fueris, ad salutem valebit, de non ad perni. '
XXV. Ita 4. S. Catharina Senensis dicere solita i Justos Christo similes e Sr, qui etiam .
in hae vita non caruit beatitudine. XXVI. Ita s. Mendicus, de quo D rex elius mitis'. l. sc narrat: Fuit olim magni nominis Theolo se 'Rus, qui octennium ipsum assiduis precibus Deum obsecravit, hominem sibi monstraret , a quo viam doceretur ad caelum compendi insistimam. Eo igitur die, quo hujus hominis alloquendi desiderio maximo tenebatur, nec aliud mallet , quam videre Magistrum tam arcanae veritatis, vocem caelitus allatam audiis re sibi visus, quae se moneret: Exi foras ad templi vestibulum, de qualem quaeris , reperies hominem . Prodiit ergo in publicum , Be adatilis lactae limina mendicum invenit tibiis uleerolis, di multo putre fluentibuς: vestis mendici vix trium obolorum erat. Huic Theo. logus candidum precatus est re prosperum ma. ne . Cui mendicus I Non memini, ait, me unquam habui me adversum. Hic litteratus ille , primam lalutationem velut correcturus , Eia, inquit, fortunatum te reddat Deus: At ego , inquit mendicabulum, in sortunatus nun. quam sui. Obstupuit ad hanc vocem Theolo-llus, sed ne sorsan errasset audiendo, votum suum repetens, sed paulo aliis verbis, Ecquid ais, inquit, fulicem esse te Iubeo. Mox ite. rum meridicus, Numquam , ait, infelix fui . Theologus argutati credens dicacem mendiculum , ct ut hominis ingenium experiretur , Eveniant, inquit, volo tibi, quae optas, atque id fiat. Non est, ait iste, quod hic querar: omnia fiunt, ut volo; quamvis fortunae mea consilia non applicem . At Doctor ille denuo inlutans ac valedicens t Servet te Deus, inquit, vir bone, si quidem fortunam oderis. Sed die obseero, tu ne solus inter calamitovisos mortales beatus t Job er allus, qui aseseriti Homo narrest de Mutiero , brevi υiυenaren ore, repletur mutras m/feriis; ct quomodo tu solus evasisti omnes malos dies non satis assequor animi tui sensa. Ad quae mendicus, Sie est, mi Domine, ut dixi. Optanti mane prosperum , negavi, me unquam habuisse improsperum. Sorte mea, quam mihi Deus hie assignavit, contentissimus sum: non egere felicitate, selicitas mea est. Monstra illa For. tunae , ct infortunium neminem laedunt nisi volentem , aut certe timentem laedunt et nec ego unquam fortunae supplico, sed Patri caelesti , qui rerum omnium eventus gubernat . Ita me nunquam infelicem fui sie 6o , ut cui omnia ex voto cadunt . Quod si fame u pear , Deum providissimum Patrem ob id laudo. Si frigus me urat, s nimbus in me ruat, si aliis eaelum injuriis me impetat, Deum aeque Iaudo ; cum aliis ludibrio sum, Deum non minus laudo . Nam certus sum , horum .mnium auctorem esse Deum . nec posse non esse optimum, quod Deus tacit. Idcirco quicquid Deus vel tribuit, vel evenire permittit, Erutum si an ingratum , dulce an amarum iuste habeo, nam haec omnia velut de manu
309쪽
Parentis optimi laetus accepto, & hoc unum volo, quod vult Deus I Ita omnia fiunt, ut volo . Miser est , qui sortunam aliquid in se posse credit, di is demum vere infelix est, qui nescit quam se licitatem in hoc orbe so .mniat . Haec vera est felicitas in hae vita , soli voluntati divinae quam tenacissime in hae. rere . Dei voluntas optima , rectissima voluntas , quae non rectior seri , nee mala ense potest . Haec de omnibus judicat, de hae
nullus. Ut hanc sequar, meum ego studium omne consero , in hanc unani curam tota mente incumbo, ut quidquid vult Deus, hoc, S cgo numquam non velim . Ea de causa nequaquam infelicem me censeo , quando eam omnem voluntatem sie integre in divinam transfudi , ut apud me non aliud velle sit , aut nolle , quam quod Deus vult , aut non vult . Ita ne vero inquit Theologus , tu ista exanimi tui sentemtia piosers sed die, obsecro, eadem ne tibi mens csset, si te Deus ad inferos statuisset praeipitare cui prompte mendicus Me , inquit , ille ad inferos praecipitaret ad inferos ille At se ias, duo mihi esse brachia miri roboris , his ego illum amctissime stringerem complexu insolubili. Unum brachium est , subie tissima Humilitas per sui oblationem , alterum charitas sincerissima per Dei dilectionem . His ego me brachiis Deo se innecterem, ut quocumque ablegaret, ii
Iue eum una mecum traherem . Et sane multo laret optatius , extra caelum esse eum Deo,
quam in eoelo sine illo . Theologus ad has
voces attonitus, cum animo suo agitare coepit , hanc illam esse compendiosissimam semitam ad Deum . Sed libuit ulterius sciscitari , ct sapientiam in domo tam incommoda habitantem elicere in apertum ; S unde tu , inquit, hue advenisti a Deo veni, respondit mendicus . Cui Theologus iterum t &ubi nam locorum , inquit , repetisti Deum
ubi res creatas omnes , ait iste , deserui . Theologus denuo, ubi vero, ait, Deum re
liquisti subjecit pauper: in mentibus puris ,
ae bonae voluntatis . Ecquid tandem hominis es ait Theologus . Mox alter , quisquistini , inquit , sorte mea tam contentus sum , ut eam cum omnium Regum opulentiis non commutaverim . Rex est ; quisquis sibimet novit imperare . Ergone te Regem credam inquit alter , ubi regnum tuum in illic , ait mendi eus , di simul digito caelum monstraiavit i Rex est , cui Regnum illud in alto certis Chirographis tranteriptiam est . Denique Theologus finem facturus quaestionibus , quis ista , inquit , te docuit , quis hunc tibi animum injecit respondit alter, dicam Domine: totos ego dies sileo , ct jam vel precibus vel piis cogitationibus vaco & hoe
unice curo, ut Deo semper in coniunctissimus . Conjunctio, di familiaritas cum Deo , divinaque voluntate docet haec omnia . Plura qLaerere volebat Theologus, sed in aliud tempus id differendum ratus, in praesenti va. ledixit . Dum abit, multa secum copitans ;En, aiebat ipse sibi, doctorem reperissi rectis. smae ad Deum viae. upam vere Augustinus et
Surgunt indocti, di caelum rapiunt, st nos
eum doctrinis nostris sine eorde , eeee ubi volutamur in earne & sanguine δXx VII. Ita 6. Rodriquee se loquensi qni. eumque igitur hane eonformitatem sua volum ζ 3. tatis eum divina integre persecteque attigerit, omnia tamquam de manu Dei destendentia cupide amplexando, hie utique beatitudinem possederit in terris, fruetur enim perfundeturaque perenni quodam paudior & laetitia ineis narrabili animat, quia quidem felieitate pau. dent in hae vita magni servi & amiet Dei .
Certum siquidem est illud Apostoli eum. Non es Regn,m Dei esca , ω ροιώs , sed justitia ,
o pax, 9 gaudιum in Spiritia S. Merito auiatem dieitur alma hae pax beatitudo , quodam enim modo iacit nos similes heatis. Uti enim in caelo nulla est vicissitudo ; nullum , ut siedicam, vade 3t veni , sed iustis consistentia beatorum in uno esse , gaudendo in , & de
Deoi ita & illi, qui hie adepti sunt dictam
conformitatem , ut omnis ipsorum gustus , de
oblectatio sit ipse gustus, ct beneplacitum Dei ,
exulat omnis inquietudo , atque turbatio , quae aliis ex rerum hujus mundi viei studine perpetua aecidit; etenim illorum mens ita a sorpta in Deo est, ut , cum videant a Deo pro se isti universa , & in omnibus impleat uesanctissma, rectissimaque eius voluntas, movilestiae ipsae, curaeque viice praesentis, vertanturi piis in gaudium, quia magis quarunt voluntatem Dei , quam suam . Atque ita nihil est, uod illis aliquam pomi ingenerare molestiam .i enim adversa omnia, uti Jam diximus, ab ipsis aeeipiantur, tamquam singulares a Deo immi si favores, de consolationes, nihil profecto est, quod utilissmam illam eorumdem qui utem possit vel in minimo interturbare. XXVIlI. Ita γ. Drex elius his verbis veri- μα
talem hane confirmans r Quisquis hanc propriae c. o. voluntatis cum divina consormationem perti. cte attigeris omniaque velut de manu Dei eupide amplexatus fueris et hae tua in hoe Osehe inseriore beatitudo erit; frueris perenni quodam gaudio, di laetitia non multis nota , hae enim felieitate fruuntur homines intima amiliaritate Deci conjuncti l Beatus es, de bene tibi erit . Certum siquidem Paulinum illud: Non est Regnum Dei esca, ct porus ,
sed justitia , 3e pax, ct gaudium in Spiritu
Sancto . Qui enim in hoe seruit Christo, placet Deo, S probatus est hominibus. Uti autem in Caelo nulla est vicissitudo , nullum ut sieloquar heri aut hodie , sed continuus quidam sibique semper simillimus aeternae voluptatis affluxu , isque invariabilis, 3t nunquam non simul totus; duoniam mille anni ante Oineulos tuos tamquam dies hesterna , quae Pr
teriit; ita, & ii, qui hane suae, α divinae
voluntatis unionem adepti sunt, jam pene immutabiles, quicquid aerumnota vieissitudinis
intercurrit , rationis imperio premunt ,
renas eorum gustus , ct oblectatio est Dei beneplacitum t exulat hine inquietudo , atque turbatio , quarum alioquin aliae atque aliae sine numero quotidie nascuntur . Voluntas illorum a Dei voluntate se suaviter sopita est , ut , cum videant a Deo proficisci Duiversa , sanctissmataque eius voluntatem in Onaui
310쪽
T; Ius CXXIII. Resignatio in Divina Voluntate. 3oy
mnibus impleri , molestiae ipsae , aerumnaeque particulam gaudii secum afferant , quia in his ipsis molestiis, aerumnisque Divinam voluntatem reperiunt, & certius , quam in rebus se. cundissimis . Ita quietem illorum altissimam , si sorte quid incurrat, nihil est eerte, quod evertat. Qui confidunt in Domino, fetia mons
Sion, non comm ebitur in aeternum .
. diui. XXIX. Ita 8. Deus ipse sanctae Catherina
Senensi die ens r volo te nosse, quod omnes poenae , quibus homines in hoc mundo affliguntur , in voluntate consistunt, quia, si voluntas esset ordinata, ct concors cum voluntate mea, careret quodammodo poena . Quamvis enimis, qui hac sancta, ordinataque voluntate praein litus est, sentiat laborem, & dolorem, quidquid tamen amore mei sponte patitur, quasi Nne pinna portat, libentissime enim sustinet illud, eonfiderans , ct scieris, meam esse voluntatem atque perara monem , ut patia ur . Mens elus in quovis dolore corporali libera est, cum voluntas ipsus in omnibus sit conformis , S unita voluntati meae.
m. is. XXXI. Ita r. David exemplo suo Oeuit , dum dixit: Particeps ego sum omnium timen
trum to , er custodientium mandata tua.
0.. M XXXII. lta s. seneca dicens : Scito; quod nulli invidet vir bonus ; quis autem magis bonitate priditus est , quam qui in omnibus revulae omnis honitatis, id est, voluntari Divinae , se conformat
XXXII i. Ita 3. Thomas gempensis , sie
Deum alloquem di omnia , quae in anima habemus, ct torpore; & quaecumque exterius , vel interiti , naturaliter , vel stipe maturaliter , pom domi is , tua sunt benefieia , di te heneficum , pium , ae bonum e mmendant, a quo bona cuncta accepimus . Et si alius plura . aliut pauciora accepit, omnia tamen tua
sunt ἔ re sine te nec minimum potest haberi . Ille qui majora aecepit, non potest merito suo ploriari , neque super alios extolli, nec minori insultare: quia ille malor, & melior, qui sibi minus adscribit, ct in regratiando humi ior est, atque devotior . Et qui omnibus viliorem se aestimat ' indigniorem se iudicat, aptior est ad percipienda maiora. Qui autem pauciora accepit, contristari non debet, nee indignanter ferre, neque ditiori invidere: sed
te potius attendere, & tuam bonitatem maxime laudare, quod tam affluenter, tam gratis, ct libenter, line personarum accepticine , tu
munera largiris . Omnia ex te , & ideo in mmnibus es laudandus. Tu se is , quid umeuique donari expediat , ct cur iste minus , ct ille amplius habeat, non nostrum sed tuum est hoc discernere , apud quem singulorum definita sunt merita. Nihil ergo amatorem tuum , &cognitorem beneficiorum tuorum, ita laetifica-
re debet, ficut voluntas tua in eo, di beneplacitum aetereae dispositionis tuae ; de qua tantum contentari debet, ct consolari, ut ita libenter velit eme minimus, sicut aliquis optaret esse maximus, ct ita pacificus & contentus in novissimo, se ut in loco primor atque ira libenter despicabilis, & abiectus, nullius quoque nominis, ct famae , sicut caeteris honorabilior , di major in mundo . Nam voluntas tua , ct amor honoris tui, omnia excedere de bet , di plus eum consolari, magisque Placere, quam omnia beneficia sibi data, vel danda.
XXXIV. Colliges 3. te non trifari debere , V -υ-s advertas, te minora , quam Hii , talenta Posuere, quia omn/a talenta sunt tantum in s timenta ad υoluntatem Dei faciendam ; unde se pisatiora tibi dedis talenta , minus quoque a re requιres, atqxe adeo aeque poteris benepla. citum Divinum per ια a minora talenta , quam aitus per majora , procurare .
XXXV. Ita r. S. Hieronymus docuit dicens: s m .
In templo Dei Olerat unusquisque quod Pot MNon est, alii aurum, & argentum, di lapides pre- . uri. tiosos, alii bymum, & purpuram S eoecum osterant, di hyacinthum et mecum bene age tur , si obtulero pelles animalium, & caprarum pilos .
XXXVI. Ita x. Joannes Avila et Nullum Abrueredo in mundo fui me Sanctum, qui non vo-- ,. 'luerit eme melior, quam iuit, sed non propte-μ rea animi sui pacem hi amittebant ; neque enim id tam ex propria cupiditate , utpote quae numquam dicit, sussicit , desiderabant , uam propter Deum , cuius divisione , ac di-ributione munerum satis erant contenti, etsi ipsis dedimet minus, rati verum amorem consistere, quod contenti viverent eo, quod ipse iis daret, quam in multa habendi desiderio, ein id amor proprius non nisi ad melius Deo serviendum fieri dicat. XXXV H. Ita 3. Thomas Κempensis , sic TE .. Deum alloquens , inquit i Unde , Domine LDeus , Pro magno etiam reputo beneficio , non multa habere, unde exterius, & secundum homines laus, & plotia apparet οῦ ita ut co siderata quis paupertate, di vilitate personae suae, non modo nullam gravitatem, aut tri. sitiam , vel dejectionem inde concipiat, sed potius consolationem , ct hilaritatem magnam tquia tu Deus pauperes , ct humiles , atque
huic mundo desperios. tibi elegisti in familiares, ct domesticos . Testes sunt ipsi Apostoli
tui, quos principes super omnem terram constituisti. Fuerunt tamen sine Querela conversa
ti in mundo etiam humiles , di simplices, stoe omni malitia, ct dolo, ut etiam pati coni melias gauderent pro nomioe tuo , di quae mundus abhorret, ipsi amplecteremur affectu
XXXVIII. Ita 4. S. Paulus, Hec omnia s r. γυ-
inquiens, operatur aenus atque idem Diritus , με os vivi e s singulis, prout υώ. r. εο ς.