장음표시 사용
311쪽
io Bibliothecae Manuatis Concionatoriae
OG . Omnino convenit, unumquemque iis talentis: '; ' intellectus , ingenii, habilitatis , aliarumque
qualitatum esse eontentum , quae divina bonitas ipsi communicavit, nee propterea , quod ea multis fortasse aliis concedat , debet animo e Te dejeltior . Res istae ita in hoc mundo sunt Ordinatae, atque dispositae , ut nemo sit, eui non aliquid desiit , tametsi videantur sibi aliqui in nonnullis rebus esse eximii ,& vero etiam sint, habent nihilominus sem. er etiam alia, quae ipsos humilient, in quius opus habent hae consormitate. Viri lancti, quia periculum magnorum talentorum vere penetrabant , non solum ea non prensabant, sed, & serio resupiebant. Audi Davide in t Ab altitudine diei timebo i & hinc Deo magis placebant , qui servos suos humillas vult , non elatos . o si semel ea paees fieri possemus saluberrimae doctrine huius, omnia
videlicet nugas, δc vanitatem praeterquam sacere voluntatem Deil Si tu absque litteris , vel saltem iis leviter tinctus, plus sapis , &places Deo: quid tibi eum litteris si ob aliis quem finem deberes illas velle certe ob id unum velle deberes, ut Deci placeres; iam si Deo plus places vel nihil , vel parum sciendo, uti revera plus places , quandoquidem ipse est, qui hanc distributionem fecit, quorsum te ipsum affligis cur vis esse plus , cum te Deus velit esse minus 3 non placuerunt Deci magna illa saerificia , quae ipsi Rex Saul ν
luit offerre, quia re, non erant conformex divinae voluntati, quare nee placebunt eidem
alta tua , sublimiaque desideria . Non consis sit bonum nostrum , nec in prosectu nostroiitterario, nec in magnis qualitatibus, nec in re alia ulla , quam in voluntate Dei , de in
bona exactaque reddenda ratione eorum, quae
Deus nobis tradidit. In his figendus est ocutus cordis , de non in donis .
. XL. Colliges 4. Te ad omnia loea . oe o
is i. eia indifferentem se delere, erem in una aequeae aItero petasonem babeas finem tuum , id est,henepIacitum DIυinum , oba inendi .
nnistis. XLI. Ita 1. S. Paulus dicens: vina utum
a. os cum facti fumas Mundo, s Angelis, ct Hominibus,sc. non ergo refert, quam personam , sed quam
r. Av. XLII. Ita a. S. Augustinus r Optimus mini- ster ille est i qui non magis nititur a te au-
'dire, quod ipse voluerit, sed potius . velle , quod a te audiverit.
XLIII. Ita 3. B. Aloysius dicere solitus ,
Religionem navi esse similem , in qua aeque magnum spatium vehendo conficiunt, qui ad remos, quam qui ad elavum sedent. πι-ι ' XLIV. Ita 4. Thomas Kem p. munit parum κε U.3. locus , si deest spiritus fervoris, nee diu stabit pax illa quaesita forinsecus, si vacat a vero fundamento status cordis, hoc est, nisi steteris in me, Permutare te potes, sed non melio-
sita est ad hanc rem declarandam similitudo eorum, qui comoedias exhibent, quorum laus non regulatur a persona, quam repraesentant, sed a modo , dexteritate , dc gratia , quacum repraesentant, agunt , movent , loquuntur .
Unde si haec melius praestet is , qui rusticηm exprimit, eo qui Caesarem, laus, ct praemium ab aequis censoribus illi adsia natur, non huic. Ita quod Deus in nobis potissimum attendit in
hae vita quae quid aliud est, nili Comoedia,
ct utinam in Tragoediam non terminetur non
est persona, quam reprae lentamus, v. g. tu perioris, concionatoris , sacristae , seu aeditui ,
Janitoris , sed illud unum , quam bene scilicet suam quisque personam repraesentet . daare si
melius munere suo fungatur Coadjutor superiore , vel Concionatore , recipiet maius his in caelo praemium, magisque a Deo honorabitur. Non potuisset interdum aliquis repraesentare Perianam Regis, repraesentando vero perinsonam famuli, vel pastoris, honorem laude misque retulit; sic non fuisses tu fortassis idoneus ad sustinendam personam conclonatoris, aut superioris, iam vero bene laudabiliterque sustines personam Confessarii , Ministri, uel C adjutoris. Novit Optime Deus dare cuique , quod ipsi congruit, A secundum propriam uirtutem . Nemo igitur aut aflectet, aut appetat personam sibi non convenientem, nec talenta
ubi indebita . Sed hoc sit studium cujusque , ut donum, quod Deus ipsi est elargitus, is ctuose ad ejusdem gloriam collocet, hoc enim di Deo erit longe gratius, & copiosius in caelo praemium percipiet. XLVI. Ita 6. s. Ignatius Lojola, asserens, Luv. 'eos, qui in Societate vivunt, debere esse in- ν. - η.
differentes, ad proficiscendiim, de residendum in quacumque plaga mundi , quocumque eos miserit obedientia, inter fideles, de infideles, sive ad Indos, Hraeticos, Sc. Et quidem circa hoc faciunt Professi quartumi votum solemne Romano Pontifici, obligando se ad eumdem prompte , ct libere nulla obtenta excusatione ad quamcumque mundi partem , ad quam eos sua Sanctitas miserit, nihil petendo viatici ,
nec per te , nec Per alios, nec temporale quicquam , idque sive pedibus, sive equo , cum
pecuniis , vel sine , petendo Eleemosynam , prout Sanctitati suae melius in Domino vide bitur . Et asserit ibi S. P. N. finem , 8e intentionem faetendi hoc votum esse , ad consoris mandum se magis voluntati Divinae , cum enim Primi illi Patres diversarum essent Regionum , de non constaret , ubinam terrarum magis esset placitum Deo ipsos occupare, fidele me inter, an infideles, ad constri uendum se in hilance divinae voluntatis, consecrarunt se per hoc votum Uicario Christi, ut ipse di piceret, quonam potius ad majorem Dei gloriam essent mittendi. Ipsa vero persona Societatis inquit non se debet intromittere,
nec ullo modo procurare, ut vel eat, vel conlistat in uno loco potius, quam in alio, sed debet esse omnino indisterens, totam dispositi nem relinquendo in manibus superioris, qui ia-
eo Dei ipsum gubernat, ad majus obsequium, di gloriam suam. Ut autem videamus , qua in
312쪽
Tistitas CXXIII. Resignatio in D ina Voluntate. 31 r
indifferentes nos eme hae in parte voluerit S. P. N. legimus in vita ipsius, dixime ipsi aliquando Patrem Iaeobum Lainium , sentire se demderium ad Indos proficiscendi , ad procurandam
salutem gentis illius defectu operariorum mi. sere pereuntis . Ego vero , inquit Ignatius, nihil horum desidero, rogatusque e Ius rei causam , respondit , quia nos cum devoverimus summo Pontifici ut ipse exploret, ubinam majus Dei servitium obeatur , Indisserentes nos eme convenit , ita ut non magis ad unam , quam ad alteram partem inclinemus . Imo
addit si ego me sentirem inclinatum , uti
tu, proneisti m Indiam, conarer me impelintere in partem alteram ; ad attingendam illam aequalitatem , indifferentiamque, quae adeonsequendam obedientiae perfectionem est nece maria . Neque ideo dicere intendimus mala eme, vel impersecta ejusmodi desideria riunt enim vero sancta , quin , & bonum est , ea superiori proponere, cum Deus illa inspirat . Sic enim dicit ibi P. N. gaudent superiores , tibi talia exponit signa enim sunt divinae Vocationis ad loea , & suavius hoc modo omnia fiunt . Sed id tamen dico , ut
videatur in disterentia, animique promptitudo, quam P. N. vult in nobis vigere ad eundum, maneno timve in quacumque mundi parte .
A-. XLVII. Ita 7. B. aegidius, cui S. Franci-F--. L seus licentiam dederat eundi, quocumque vel-
Iet, habitandique in Provincia , ct monasterio , quae ipsi magis arriderent, omnimodam ipsi, ob ipsius merita, ct sanctitatem , relinquendo libertatem: quid fit vix quatriduum in ista licentia exegit , cum magnam sentire coepit in animo inquietudinem . Redit 13itur ad Sanct. Franciscum , petitque instanti G1ime , ut locum , Monasteriumque ipsi designet, in quo ipsum de te liquo velit vivere , magno ipsi hane libertatem, licentiamque se. time, eertumque se eme , liberam, largamque hanc obedientiam nullam ipsi quietis partem relicturam . Boni, ferventesque Religiosi Pacem adimpletione propriae voluntatis non in. veniunt , sed turbas & amaritudinem , ac propterea, nec hune, nec alium locum affectant , sed sese totos in manu Dei superi rumque perfecte constituunt, persuadentes sibi id , quod vere est , hanc esse voluntatem Dei, in qua sola conquiescunt.
misitati XLVHI. Colliges s. Turbari re non debere,
deo fotam debeas orationi vaeare , quia Deus vult, eam te peragere ad Iaudandum ipsum,
υariaqtie tibi, re aliis dona impetranda; Hos fines autem melius obtinere possis, s ex υMun- rare Dei aliquid agas.
T. . ar. XLIX. Ita 1. S. Augustinus inquiens: Vis ια P .ais. semper laudare Deum bene fac omnia, & laudasti Deum η-- L. Ita a. Blosius dieens t Verissima devotio
sita est in verissima resignatione, abnegatione, nihili pensione , ct anni hilatione sui ipsius . Hanc habet, quivis divina fretus ope, Deo semper inhaeret per amorem , idque perinde in penuria , ut in abundantia , in maerore , ut in gaudio . Itaque qui in quibuscumque eventibus integra cum Deo pace Deo unitus permanet , is, quid si vera, di integra vita, veraque devotio , perspectum habet. Et in spec. spirat. c. p. Nihil melius postulare , nullam
praestantiorem orationem fundere potes coram Deo, quam ut petas seri voluntatem ejus.
LI. Ita 3. P. Baltassar Alvarer e Societate Iesu, qui cum adverteret nimium in se desi.
derium orationi, statuit non plus temporis orationi dare , quam Obedientia permitteret, amplectens pro regula suae orationis consilium Tobiae de Eleemosyna filio datum: qu modo potueris, esto misericors ; si multum tibi fuerit , abundanter tribue; si exiguum tibi fuerit , etiam libenter impertiri sude . Cum enim orare sit eme cum Deo, si quo
empore ille vult opera tua uti , ipsum hac defraudes, iam non erit ipse tecum . Et, si ille tecum non si, quomodo tua solitudo poterit esse oratio semus faciens , quidquid D minus eius jubet, tempusque in eo expendens, quod ipse praecipit, paratus ad omnia , quae edus sunt obsequii , non gratis comedit panem, Potestque omnem deponere scrupulum . Alias vero dicebat cuipiami Cupis proficeret, orationique tuae bene attendere , ut placeas Deo Permittas te ab eo pubernari , di incipias amorem , quem erga allum habes , in eo osendere , quod sis contentus , ct paratus , quomodocumque , & quacumque via voluerit ille te ducere, & cum eo , quod ille dare voluerit. modicum , aut multum, aut nihil. Et crede
certo, te magis illi placiturum , si e deas, &tranquillus sis eum paupertate , quamdiu ills te
non eduxerit ex illa, quam si Obtinerest imagin riam tuam celsitatem . satis hactenus eo modo servisti Deo , qui tibi placuit; incipias jam eidem servire, vel unico die , quomodo ipse
cupit . Cum vero quondam videret , se mul- u. e. .
tis externis oecupationibus premi, & proponeret Deo teneras quasdam querelas, quod ubi tempus deesset ad manendum eum ipso seorsim , tactum est, inquit, hoc verbum D mini in me di satis tibi sit, quod opera tua utar, quamvis te non habeam meum : Ex quo mansi iucundus, ct laetus. Alias circa eamdem materiam hoe sensiti fieri quidem potest , ut multis hominibus Societatisrtempus desit liberum explendae suae voluntatis , sed noudeerunt occupationes, & opportunae Oeea si
nes ad explendam divinam . Quod si, ut gra- .mim frumenti fructum auerat , necesse est , ut moriatur ' quae melior, & major selieitas, quae vero ma)or stultitia, quam dolere de tali occupatione Si Deus electionem nobis moditis permitteret , quam nam iucundiorem in venire possemus illa, in qua neque cauteria , neque opprobria adhibentur ρ quid autem aliud sunt hominum societatis Occupationes,
quam stationes, in quibus Deus illos ponit; spatia quaedam ipsius obedientiis plena ; ve
313쪽
gii Bibliothecae Manualis Concionatoriae,
rrae apertae; ex quibus totus sanguis efluit proin Priarum voluntatum t quae magis in oeulis Dei plendent, quam lapides pretiosi : aptissimae,ae tutissimae viae ad perfectionem λ Dieebat etiam, praecipuum omnis bonae orationis finem,
di optimum fructum ex ea eolligendum esse , dare Deo , quidquid a nobis petierit : magna.
quo cum conformitate acquiescere ei in omnibus, quae de nobis statuerit. Et velut honesta uxor non alia de causa se exornat , quam ut marito plaeeat, cui si sine his ornamentis placeret, parata esset illa mox abiicere, etsi ab aliis deformis haberetur . & contemneretur rita 8c nos in omnibus soli Deo placere studea
. I .. m. Colliges e . Te in tuis negotiis non turis a. bare debere, fi optatus fructus non sequarur ,
eam intentio tua ad solum benepIae tiam distinnum ferri debeat, quem fructum Iemper Obtianere potes ; sed oe de reliquo is frus as Iaborum pt mur censeri debeat, quem pr identia di-υtua nobis concessit.
t 3. 4. LlU. Ita a. B. Uirgo S. Birgittae dicens r v. e. 3. Amici Dei non habent at taediari in servitio Dei; sed laborare, ut homo malus fiat meolior , ct homo bonus veniat ad persectiora . Nam qui eumque voluntatem haberet sibilandi in aures omnium transeuntium , quod Iesus Christus esset vere Filius Dei, & iaciendo conaretur, quantum posset ad aliorum conver sonem , licet nulli, vel pauci converterentur, nihilomin υ eamdem mercedem obtineret; acs omnes converterentur , sicut per exemplum
dieci tibii Si duo Mercenarii ex praecepto Do mini sollerent montem durissimum , & alius in. Uenuet aurum electum , alius vero nihil, isti propter laborem , di voluntatem digni essent aequali mercede . y.eεν f. LV. Ita 3. Sanctus Chrysostomus se loquens: stem. 3. .. Utinam oratio nostra aliquid proficiati duod si post longam admonitionem in iisdem vitiis perseveraverint, ne sic quidem desistemus, illis, quod rectum est , consulere; quandoquidem 5e aquarum venae , di si nullus veniat aquatum , manant tamen, δe sontes, quamvis hauriat nemo , tamen scatebras emittunt: se amnes, etsi nemo bibat, nihilo secius fluunt,
sic oportet, ct illum , 'ui concionatur &conversatur quamvis nullus auscultet, tamen praestare , quidquid in ipso situm est . Siquidem haee lex nobis, qui sacri sermonis administra tionem suscepimus, a benigno praescripta est Deo. ν Γενη. . LVI. Ita 4. Sanctu g Bernardus Eugenium
,es: T adhortans: Noli dissidere, inquit, curam
exigeris , non curationem . Denique audisti et Curam habe illius, ct non, cura, vel sana it. lum . Verum dixit quidem e Non est in Aet di-
eo Iemper releυetur ut aeger . At melius proin
pono de tuis tibi. Paulus loquitur: PIus mnibus Iaboriaυi. Non ait, Plus omnibus proosui, aut plus omnibus fructificavi, verbum inis solens religiosissime vitans. Alias autem n verat Homo, quem docuit Deus, quia unus. quisque secundum fuit m laborem accipiet, non secundum proventum . Ita , quaeso , de tu sae , uod tuum est et nam Deus, quod suum cst , satis absque tua anxietate , ct solicitudine curabit . Planta, riga, ser curam , Ac tuas explevisti partes; sane incrementum, ubi voluerit , dabit Deus , non tu . Ubi sorte noluerit , tibi deperibit nihil , dicente Scriptura . Sap.
io. Reddet Deus mercedem Iaborum Sanctorum suorun/. Securus labor quzm nullus valet evacuare defectus .
LVII. Ita s. S. Ignatius , qui, si quem , omnia expertus, tamen e pcccatorum coenta extrahere non potuisset, non ideo contrahebat animum, vel se angori dabat, quasi oleum ,δe operam perdidisset , sed conscientiae , 3c ODficii fructu eontentus , aequiescebat in alto providentiae divino consilio . Idem alios , teste Riba dene ira, ι. s. e. II. saeere hortabatur Α - pelorum Tutelarium exemplo qui quos a Deo sibi commissos acceperunt, monent, quoad possunt , de senilunt, regunt , urgent, & ad bonum juvant, sed si voluntatis libertate abutan tur ilii, ct inobedientes atque obstinati sint ,
propterea tamen nullo anguntur maerore, nulla assiciuntur molestia : Curavimus , inquiunt, Babylonem, δι non est sanata. LVIII. Ita 6. Thomas Κem. loquens in Per- τι- sona Christi : Filii, desideria, Se saepe accen- κ- . Leunt, δe vehementer impellunt: sed conside- ra, an propter honorem meum, an propter tuum commodum , magis movearis . Si ego sum in causa, bene contentus eris s quom documque ordinavero t si autem de proprio quaestu aliquid latet, ecce hoc est, quod te impedit, de gravat. Et iterum: Quare vanormaerore consumeris 3 cur superfluis curis satigatis 3 lia ad beneplacitum meum, dc nullum pateris detrimentum . Si quaeris hoc vel illud, Fc volueris uise ibi vel ibi, propter tuum commodum , ct proprium beneplacitum magis habendum , nunquam eris in quietudine, nec libera solicitudine , quia in omni re reperietur aliquis desectus: de in omni loco erit, qui adversetur.
LIX. Colliges . Etiam tunc turbari te non mitis debere, quando occasionem nou babes proximi mi ν-.DIutem procurandi ; G ιa oe bane non aliter, quam suxta mensuram beneplaciti divini procurare velIe debes , O praeterea voluntas cum disina conformata, optimum etiam medιum est,
proximo necessaria ad DIutem auxilia imperandi .
LX. Ita r. Blosius dicens : Multo accepi ius m. Deo est: ut cum Apostolo ex animo dicamus i sis a. '
314쪽
Titulus CXXIII. Resignatio in DiCina Voluntate. 3I3
Domine quid me υιs facere ; quam , si mira quaedarii , ex voluntate propria , pro illius amore nos libenter facere velle dicamus: super ci. ninia namque , quae vel dicere , vel facere ponsemus, hoc a nobis maxime deposcit Deus. ut intus corde dicamus : Domine, fiat gratissima voluntas tua.
Avit . LXI. Ita a. M. Avila euidam scribens: Ne, quaeso, respicias ad id , quod faceres, si sanus esses, sed cogita potius, quam placiturus sis Deo , si in morbo tuo aut aliquo opere γ cum
Dei voluntate te conformes. r. η-- LXII. Ita 3. Bonaventura dicens t persectius Drri est, adversa tolerare patienter, quam bonis 4. operibus insudare.
Via...is. LXIII. Ita φ. P. Balthasar Alvarez ; qui ,
cum aegrotum quemdam visitaret, serventem valde operarium, di conquerentem , quod in Iecto jacens, nec orare posset, nec Sacrum sacere, nec consessiones excipere , aliaque ministeria praestare , quae sanus faciebat, eidem dixit, pluris facere Deum , quod qui eum in morbo per mensem sustineat, ac toleret, quam quod in huiusmodi Ministeriis per integrum annum illi serviat.
GIM, LXIV. Colliges 8. EG bumanum sit, ea
is,ediuato ob res trisI.tri debere ς cum eadem eaWa te moυere debeat ad eos defereudos, quae ad agendum eum iis te i elsere debeat, IOIAcet beneplacitum diυinum .
nfra-m LXV. Ita x. Christus valedicens Matri suae , e. - . ct haec vicissim Filium dimittens ad mortem
tam acerbam, quia sic Deum velle videbant. ν ἔρε- - . LXVI. Ita a. S. Iob in oppressione liberorum id unum ingeminans: Srcut Domino placuit, ita factum Hr; sit nomen Domini , neditium . ΥΦ I LXVH. Ita 3. Thomas Κem p. In persona Ch-isti se loquens: Fili, si ponis pacem tuam cum aliqua persona propter tuum sentire , &eon vivere, instabilis eris S implicatus. Sed si . recursum habes ad semper viventem , & ma. nentem Ueritatem , non constri stabit amicus recedens, aut moriens. In me debet amici dilectio stare , & propter me diligendus est , quisquis tibi bonus visus est , & multum cha. rus in hac vita: sine me non valet, nec durabit amicitia: nec est vera, ct munda dile. ctio, quam ego non copulo. Ita mortuus deis bes esse talibus affectionibus dilectorum hominum , ut quantum ad te pertinet γ sine omni humano optares esse consortio. rumorem LXVIII. Ita 4. S. Hieronymus ad Paulam tas bonus est Deus , & omnia , quae bonus facit , η - bona sint , necesse est. Mariti orbitas irrogatur t plango quod accidit, sed quia sic plaeet Domino , aequo animo sustinebo . Unicus raptus est filius 3 durum quidem , sed tolerabile , quia sustulit ille, qui dederat. LXIX. Ita S. Augustinus sic adhortans t il- Ium quaere , qui deesse non potest : subtrahuntur, quae dedit, numquia subtrahitur, qui dedit applica ad ipsam etiam voluntatem divinam.
LXX. Colliget o. Te ob nuIlum mentum D. Misis..turum , tuordinate angi debere , cum certo per. δε f. suadere tibi ροίνι, ex deseas , is futuram , quos Deo plaeuerit, id autem tibi n. intum non futurum, nisi tu per υoluntatem propriami ti
LXXI. Ita r. Christus expectans usque ad φρ.e.ε. Passionis tempus , ct tunc, ad orationem conis fugiens, dieensque Patre, si possibile est, transeat a me ealix se. Etiam alios tam solicite monuiti mii fotieiti esse io eractinum , erinstinus enim dies festeitur eriι Fbι in . Quae-r te primum Reguum id est voluntatem Dei ,
LXXII. Ita Thomas Κemp. inquiens r quid υ. in importat solicitudo de futurix contingentibus , nisi ut tristitiam super tristitiam habeas Crede in me , & in miseri eordia mea habeto fiduciam . LXXIII. Ita 3. Balthasar AlvareE , qui eum, im qui sub obedientia vivit, nolebat cogitare , quid cras de se futurum esset, aut quid ipse acturus esset Responso enim in promptu est: faciam , quod iubebor ; erit, quod volet Deus . Et ita hoc totum meum lucrum est , ut te Deum meum contentum habeam , tibique satisfaciam.
LXx IV. Colliges io. Neque de praeteritis te A tr. . trisuri inordinate, sed in proidentia diυina , quae ob airusmat causas rosia fieri permist, acquiescere debere, π vero etiam utiι ur posse.
LXXV. Ita r. S. Catharina Senensis in qua- r.e ινδ.dam Epistola sie scribens: Si omnia peccata si-ε mul in uno homine coacervata ex rit , nori deberent eum impedire, quo minus fructum Sanauinis Filii Dei in se reciperet, modo vera fides , & spes infinitae misericordiae Dei in eo remanerent . Cum peccatum solummodo in mala perversaque voluntate situm sit, homo videns bonam voluntatem sibi a Deo eo n- cessam eme , debet omni cons itione spiritus abjecta , peris urare in sanctis operibus , &exercitiis, ambulareque in lum. ne grati e , quam invenit in se absconlitam i i munere Dei, qui bonam voluntatem in se conservat. Debet diabolo, confusionem , vel desperationem suggerenti respondere: Si gratia Dei in me non esset, ct ego pravas suggestion dis tuas sequerer: iam vero confido in pici Domino meo Iesu Christo, qui me semper intuebitur, ae salvum faciet, propter Mnmensam misericordiam si acta. LXXVI. Ita x. Blosins dieens: Lhiando A r ,σαι scuta peccat , sibi soli peccatum suum imputet, gisque doleat , & deplangat, quoed Deam re fidelissimum dulcissimumque Patrem suum Onfenderit, quam quod commeruerit, ut gravi bus, vel etiam aeternis suppliciis puniatur. Ἀγ-lestiam illius ae arbae reprehensionis, qua tunc intus a Deo conteritur, non quaerat effugeres .
315쪽
sed humiliter illam , tamquam salutare antidotum sustineat. Exaggeret quidem omensas suas, non tamen desperet. Si ex lapsu factus est humilior, atque cautior, res jam non ussique adeo male se habet. Ergo postquam lapsus est, non nimis scrupulose perquirat, unde id aceiderit, neque diutius, quam opor.
tet, desectum suum apud se quac laetens a Deo revolvat : sed cito se in Deum reeitat, & eontrito, atque amanti corde ad Chrium convertus etiamsi sensibilis contritio non adsit dieat: Domine, ego ad te consuispio, culpam agnosco: propitius esto mihi peccatori . Proiicio iniquitates, de negligentias meas in abyssum miserationum tuarum . Renuntio omnibus , qtiae tibi displicent, de quidquid tu non es, relinquo . Propono per gr
tiam tuam corrigere me I ablue me pretioso
sanguine tuo. In te spero , Clementissime mi, de amabilem dexteram tuam , quae me cadun tem semper excipit, deustulor . Praestat omnino post peccatum admissum mox reverti , quam diu in peccato diseuliendo occupari, deintincrique. Neque enim contracta dissimilit do melius alibi, quam in Deo deponetur. Revera cum Deus sit sons immensae misericordiae, non potest non succurrere, non potest non ignoscere ei, qui ipsum humiliter, di considenter invocat, etiam si is peccata totius mundi millies commisisset. Fasciculus lini in ingentem ignem c lectus, non tam repente inccnditur , quam paratus est Deus veniam dare homini pro peccatis suis vere dolenti . Inter honitatem Dei, & peccatorem poeniten. tem nullum prorsiis medium est.
1 D. LXXVll. Ita 3. idem Blosius se loquens:
Asceia propter eos desectus , quos nulla ratione in se devincere potest , non perturbe.tur , sed Deo se resignans , reputet illos velut fimum esse, quo conspersus ager animae suae uberiorem fructum afleret. Deus enim naevos aliquos spirituales, δt modicum quid reprehensibile. etiam in charissimis Electis suis saepe relinquit qui ut plurimum ad iram , & vehementiam procliviores sunt, vel primorum motuum molestia longo tempore fatigantur sibi, & aliis cogniti, magis humiliemur, indeque gratia , quam a Domino acceperunt , velut ignis sub cinere occultetur , ac melius conservetur. Sape numero accidit, ut hi, qui irresignati adhue sunt, & grandes in oculis suis, viritius primos in se motus compescant, ct sortius adversa quaeque extrinsecus perferant, pratiores sint quam humiles, & vere resignati Dei mi et . Isti enim secundum interiorem quidem hominem tranquilli in adversis permanem , seu secundum sensualitatem plerumque turbantur, atque poenas exhorrent . Igitur Alcet a roget Chrinum , ut omnem suam imperfectionem iuppleae . Si longanimis suerit , tandem ab ipso Christo istud intus audi. re merebitur: Gratias tibi ago, Fili, quod detectus tuos ad finem utque patienter tolerando, meeum crucem meam portaveris.
in .' LXXVIII. Ita 4. idem : Sancti Patres iiis r- mant, eum , qui Dei erga I, rustitiam purinde ut misericordiam, ad aeternam ejusdem sui Domini gloriam exosculatur, aic diligit, tam
facile peceatorum omnium , di poenarum illis debitatum plenam veniam obtinere, quam s ei te una aquae guttula in ardenti fornace consumitur. LXXIX. Ita s. B. Aloysius exemplo suo m. .s.e. . docuit, qui, si quid deliquisse se cognosceret, non nimia tristitia contrahebat animum, sed semet ad pedes Domini projiciens, seque consessione expiaturum peccatum decernens, animoque dolens acquiescebat. Dicere item mistebat, nimium de levibus erratis amigi , in. dieium esse hominis semet ignorantis, qui enim se norit, non posse esse nescium, hortum suum tribulorum, ae spinarum suapte sponte
LXXX. Ita 6. Thomas Κemp. in Persona ri xis Christi hominem se animans: Animaequiore. D sto , ct ad majorem sustinentiam accingere . Non est totum frustratum , si te saepius percipis tribulatum , vel graviter tentatum . Homo es , non Deus, cato es , non Angelus . Quomodo tu posses semper in eodem statu virtutis permanere, quando hoc defuit Aneelo in caelo, & primo homini in Paradiso . Ego sum , qui moerentes erigo sospitate , & suam cognoscentes infirmitatem ad meam proveho divinitatem a
LXXXI. Ita Colliges it. Te nuIlius pers eurionis eausa irasci, aut indignari debere , iam . cum nemo tibi nocere . Post, aut pius, quam Deus permittat, te affligere ; quidquid autem Deus permiserit, id tot iam in summum bonum
LXXXI I. Ita r. Christus non aperuit os ,
cum consisteret peceator adversus ipsum .
LXXXIII. Ita a. S. David dicens: Dimittite
eum , ni maledicat: Domιuus enim praecepit ei, e. a ut malediceret David t et quis est, quι audeat
dicere , qu nre se Deerit LXXXIV. Ita 3. Thom. Κem p. sic loquens: N. x-. Quis tu , ut timeas a mortali homine Hodie. . . l. ι est , & eras non comparet. Deum time , di h minum terrores non expavesces. Quid potest aliquis in te verbis , aut iniuriis i sibi potius nocet, quam tibi: nec poterit Iudicium Dei effugere quicumque est ille. LXXXU. Ita 4. S. Antonius dicens daemonibus, in diversis formis animalium apparentihus: Si quam Deus dedit vobis potestatem in me , ecce, irruite in me ζ s autem nullam a Deo ad hoc potestatem habetis, eur 1 rustra
LXXXVI. Ita s. S. Lupus, qui, cum ab Attila Tro)am Galliae urbem occupare volente quaeli isset, qui es tu ct ille responclisset, se esse flagellum Dei, mox aperiri portas Iu se sit, dieens: Salve flagellum Dei. Ergo, ct tu latissime aperi portas cordis tui, & persecut rem cum maximo charitatis, S laudii affecta
LXXXVII. Ita 6. Monaehus ille , qui . um P . quanto plus eum aliquis injuriis afficiebat, de '. o. 7. incitabat, tanto magis ad eum recurrebat diri ' 'cens:
316쪽
Titulus CXXIII. Resignatio in Divina Voluntate . a I
eens : Isti sunt, qui nobis occasionem praebent ad per sectionem nostram ; qui autem beatificant nos, ipsi decipiunt nos, & sumtam pedum nostrorum subvertunt. t. 1 risA.. LXXX UlII. Ita 7. Christus S. Geri rudi, cum. I. turbata ob aliorum persecutionem esset , dixit : Ne contristare, delector enim tua cohabitatione , iueo ut mecum maneas, mitto tibi amicos contrarios, ut dum , in nulla creatura fidelitatem reperis c ad me plenius recurras . Alias vero eidem dixit I singula verba detrahentium sume tibi loco virtutum, quibus exornata pervenies ad me , & ego compassiva pietate mea compulsus benigne suscipiam te . L LM. Et quanto plus conversatio tua sine culpa re.
probatur, eo amplius cor meum amatoria beatitudine tibi condestendit, quia per hoc em- cieris mihi simillima , qui in operibus meis semper habui perversores . Et iterum , dum eidem dixit , se ideo prae caeteris creaturis , quae in humanitate ipsi deservierunt ad comis mcida corporalia ut sunt vasa , quibus in infantia balneatus est multo maiorem honorem
spineae coronae, lanceae, Sc. contulisse , ut ehipsi dilecti adversariis majorem amorem , quam benefactoribus impenderent. ri .e.4 . LXXXIX. Ita 8. P. Balth. Alvare E , dum tempestas aliqua gravis contra ipsum' fervebat, tantum solatium in Oratione, & sacro ponens; in quo , cum aliquando esset valde compresso animo ex re adversa , accepit sequentia renponsa r. f. iis est Deus , qui non parietur tetentari supra id , quod potes a. Si Religioni eiusmodi fel deesset, quid tibi mei causa serendum superesset di tune mihi occurrebat , quod si ego essem , qualis esse deberem, de buissem potius similes fellis haustus , imo etiam amariores optare ; & si hujusmodi dissicilia , di ingrata vitae justis desint, idem esse , atque si Christi Domini eo ronae spinae deessent, aut auri Cuseides pretiosae vesti. 3. Hoc fac , id est, langit inem , & Corpus meum sume erat enim sub sacrificio ex quo vires accipias
ad angustias luas serendas. q. Conquiesce, Rin hoc te solare, quod haec tua pressura geratur, vidente, de cognostente Deo, qui etsi posset, non tam ea illam removet, etiamsi plus
te diligat, quam tu te ipsum . Sed S ipse seipsum animabat, Si spiritum resumebat, ali quens se ipsum , di dicens et erras , si cogitas ,
te integrum, Se non bene contusum , perventurum ad caelum et caelorum enim regnum e detruneatorum , tentatorum , contemptorum
Regnum , di qui has, di similes , alias aerumnas, δ: ea lamitates experti sunt . Quomodo igitur auderex inter tot adeo celebres, Et deis . cantatos Duces , ac Capitaneos comparere , adeo timidus u. c. 4O.
LXXX X. Colliges ra. etiam io summis de /ει DII at,on, bus re perfectam animi aequitatem fer vare debere ς eum semper tibi folida iιιa, quam
quaerere debes eo solatio ex υHuntatis Dιυina
XC. Ita l. Christus tristis usque ad mDrtem, R,ουνἔρν. usurpans illam orationum i Pister si possiste
I σοῦ. XCI. Ita 1. Amicus ille Christi, qui post
quinquennalem desolationeni Angelos consolari volentes respuit dicens , abunde libi ad consolationem sumeere, quod Dei in se voluntas
XCll. Ita a. Alius Dei famulus dicens : R. 6 ff. Iam quadraginta annis Domino servio , de in 'oratione me exerceo , numquam tamen ut
iam in eo consolationem, vel gustum habui , quo tamen die in eam incubo , eo magnum postea in me vigorem, ad quaelibet virtutis exercitia subeunda sentio , at si quo die eam omittam, eo adeo torpidus, &fl ccidus sum , ut me ad opus aliquod bonum faciendum ne a terra quidem ale valeant sustollere. XCVI. Ita 4. S. Catharina Senentis, si e sei- - ε .psam desolationis tempore alloquens: Tu vi. lissima peccatrix nullis consolationibus digna es Quid enim nonne tibi satis fuerit, si non damneris , etiamsi toto vitae tuae tempore ha cruces , Ne tenebras ferre deberest Certe norii deo elegisti servire Deo , iit hie consolatione ab eo recipias, sed ut in caelo fruaris illo in aeternum . surge igitur, & consueta exercitia tua prosequere , Dominoque tuo fidelis
XCIV. Ita s. Mituita dicen et i Infinities plus is it imest, ac dignius, in adversitatibus , cruce, de- nsolationibus, ariditatibus, ct tentationibus jugiter vivere, si id ipse ita velit, quam quoscumque gustus , consolationes, di contemplationes habere , Dei voluntate cum iis non con
XCV. Ita 6. praeelare Taulernet In hunc modum , Postquam homo ab omnibus abstractus . .' jam puer esse deliit , 8e abunde refocillatione a. istico divinae dulcedinis roboratus est , tum Deus' '' panem ei barium ei porrigit , utpote viriles t '' annos in spirituali vita assecuto ; exi edit prorsus , ut ille soliato , duroque cibo pascatur , nee decet eum deinceps 4 acte foveri . Ne cesse est , ut ipse , sam puerilibus ludi et relictis, negotiari, & victum suo labore conquirere , caelique saevitiam ac tempestates perferre discat. Deus igitur vastam , tenebrosam , desolatamque viam illi proponit. per quam eum deducens ausere , di oeeultat ab eo dona omnia , quae illi unquam largitus fuerat .
Hic jam homo totus sibi ipsi relinquitur , ita ut nullam Dei notitiam in se remansisse patet . Omnia exercitia sua , it quaecumque facit, aut dimittit, prorsus insipida sunt, unde δt anima illius prae taedio in illis dormitat . Vix ad momentum in pia aliqua cogitatione persistere potest , adeo instabili est mens eiust si ad Deum se revoeat, ut illi intendat , mox inde veluti repellitur , excu- iturque . Totum tempus suum se perdere ἔ8e in his , quae agit c quantumvis ea bona sint ea testem sponsum se ostendere arbitratur Pro quibus etiam praves poenas p sthane vitam se luiturum sormidat . In initiis
317쪽
31 6 Bibliothecae Manualis Conc ovatonae,
tiis conversionis eius volens eum Deus ad se allicere , sicut auceps autem esea Objecta allieit , crebro suis illustrationibus visitabat , suavissimoque amoris sui igne inflam. mabat , & dulcedinem suam gustare faciebat muneribus gratiae suae voluntatem ejus ita trahens , ut quidquid ipse vellet , etiam ille vellet . At , nunc alia via ei gradiendum est . Iam enim Deus austeritatem ivaetendit , & dura , atque aspera exhibet .
Inde ille sibi derelictus gravissimam in se rebellionem sentit, di talem, ae tantam pressuram plerumque incurrit , ut utrum Deum unquam bene habuerit , vel etiamnum habeat , penitus ignoret . Tam acerbo dot re coarctatur , ut amplissima mundi spatia illi nimis angulta esse videantur . Deum non sentit , Deum non cognoscit , & tamen caetera omnia nihil eum delectant , nihil sapiunt . I ple itaque pendet velut inter duos parietes , in quorum neutria re quiem capere potest . Non est , quo se vertat , non est , quod agat , nisi hoc tantum , ut secessum recipiat , ct dicat; salve amaritudo amarissima, gratia plena. Certe si infernus in hae vita haberi posset , gravius inferno tibi videretur esse impense amare Deum , di tamen eodem dilecto penitus care re. Jam vero foedae, acerbaeque cogitata Ones, ct vitia, quae, jampridem se vicisse credebat; vires in eo resumunt, gravissimeque illum impugnant , ct sorte molestius , quam olim , cum iisdem vitiis male li.biectus viveret. Sed plerumque, quo sacratiora sunt tempora, eminentioresque Solemnitates , eo magis asiligitur , obruiturque impedimentis , ita ut nec unam oratione in Dominicam, vel salutationem Angelicam libere explere possit. Insuper permittit Deus, ut omnis vita , & conversatio eius, tamquam vana a plurimis irrideatur, utque ipse etiam ab his, qui boni esse ,
di exteriori sanctitate praecellere videantur ,
vilis habeatur, contemnaturque. Tu quis ius hae expetieras, non declines ad vana solatia, sed esto fidelis caelesti lpianso , viriliter age , Probe te gere, nam certissime Deus tuus tibi proximus est. Tantum vivae fidei stipite fortiter innitere, indubitanter melius habebis, omnia prospere eedent. Sed quid dicimus, cum huiusmodi desolato,ae misero homini, quamdiu in hae gemebunda assii mone positus est, perinsuaderi nequeat, intolerabilem hanc obscuritatem , internas tenebras , posse unquam in lucem mutari, omnino tamen , si vera pace vult gaudere , debet in hu)usmodi derelictio. ne, pressura , di spiritus paupertate resipnatus esse, atque ab omnibus internis deliciis animum liberum, expedit mrque habere. Deprimat igitur sese in gratissimam Dei voluntatem, paratus hanc calamitatem sustinere , quamdiu illi visum fucrit . Prosecto multa verius , utiliusque in tanta sp: ritualis hyemis asperitate Deum Praesuntem habet , quam Nnis quam in omnibus iucundae consolationis astatibus habuit . Porro interim dum tantis afflictionibus Domino exercetur, satis edat, Shibat, ut par sit illis serendis . H i limodi putem pressura nonnumquam ex naturali hominis indispositione , nonnumquam ex aeris inaequalitate , non Umquam ex maligni spiritus operatione oboriri solent, sed undecumque aecidant de manu Domini su Hipienda sunt , cuius permissis eveniunt. XCVI. Ita 7. Blosius r Quando videris sic ritibi magna obscuritate , ariditateque contabescere ; & gravibus angustiis premeris , si tune eonformis Divinae voluntati , miseriam ,& afflictionem illam cum benigna tranquillitate propter Deum toleras , multo gratior Deo es . quam fi Divino lumine multum irradiaveris , ct intus florerent omnia . Inpressura , ct afflictione homo non ita Dei. te se ipsum quaerere potest : sicut in sensi. bilis dulcedinis , consolationisque affluentia ; in hac emim plerumque natura se admiscet , ct anima , si incautior fuerit , per immodicam delectationem , cito maculam eontrahit . Sane fieri non potest , ut aliquis resignato eorde quippiam sustineat pro gloria Dei , quin saporem quemdam Divini in talis percipiat . Licet enim illi nihil se lassis sentire , id est , sensibiliter gustare contingat Deo se ad tempus occultante hoc ipso tamen ei , quod patitur , bene sapit , quod se illud ad aeternam Dei gloriam ser- re velle , cognoscit . idem in farrag. sic loquitur : fi quando semias naturae torpo rem , maestitiam , di grave pondus , teque gustu , appetitione, di impulsu erga res spirituales destitutum , itemque miserum , inOpem , desolatum , atque sine ulla conso I tione relictum esse a Deo, ct quodam erga quaevis, tam externa quam inteιna, exercitia taedio laborate, nihil hine animo constemeris , sed Domini manibus te permittens, ac
resignans , illius optes fieri voluntatem , &quod ad ejus sit honorem . Crede mihi , haec atra , ac tristis nubes propediem dissipabi Fur , A tax , splendorque radiantis solis qui est Dominus noster Iesus Christus maiori cum
pratia , ac consolatione te per undet, atque illustrabit , quam unquam antea, atque hoc
ipso senties te diligi a Deo , teque illi
placere . Si quis magnopere cliperet Divinam intra se consolationem , denique praesentiam instar aliorum priorum hominum sentire, Deus autem hoc illi negaret , ct ille hac in parte se totum.pro Dei Gloria , Di.
vino beneplacito resignaret: multo verius ei
hoc ipsum praestaretur , quam si sensibiliter idem pereepisset. In propria siquidem volu
tatis abnegatione centuplo plus gratiae , ac
pram ii est, quam in ipsa sens bili consolatione in qua pioprietas retinetur.
est grave , humanum contemnere solatium , K p. c.
cum adest Divinum . Magnum est , di valde 'magnum, ram humano, quam Di ino care
re posse solatio ; & pro honore Dei libenter exilium cordis velle sustinerς , α in nullo seipsum quaerere , nec ad proprium meritum
eens t Intellexi, Deum parcius consolationes spirituales elargiri , eo quod ad ipsius obsequium ita expediat ; nam eo anima est melius
318쪽
Giutas CXXIII. Resignatio in Dimina Voluntate. 3IT
lius praeparata, ac disposita, quo magis assimilatur suo Redemptori, quis in hae vita fuit calamitatibus plenus, ejusque anima multis desolationibus, ct tristitia resertat solatium autem simile debet esse refrigerio, Se levamini , quo viator in hospitio est refectus, non ut
in eo maneat, sed ut majori animo, & rob re pergat ulterius. ι. XClx. Ita io. RodriqueE sic disturrens c. s. M. Verum ut clarius perspicias fructum , ac valorem talis orationis, S quam ipsa grata sit Deo, peto ego abs te, quam meliorem , N minique aceeptiorem potest quis faeere orationem ea, quae multum sudoris, fatigati nis, patientiat, ex in Deum habet resignatio. Bis quidnam vel aliud, vel ma us in nostra oratione quaerimus quando igitur Deus mitistit ariditatem, tentationemque in illa, eurnon consormas te Deo in illa cur non patienter acceptas istam animi desolationem tex qua maximos, praestantissimosque actu patientiae amorisque Dei potes efficereὸ Dieitur , 3t verum est, amorem consistere in patiendo pro re amata; de quo labor, qui se tur , est durior, hoc de amor major. lam istitur labores servorum Dei omnium durissimi sunt cruces, δα mortiscationes istae spiritu a. les, nimium quantum molestiores temporalibus istis , aut etiam corporalibus , quae ex valitudine, δc fortuna sentiuntur . Eo igitur ascendere, ut dictae eruces, di molestiae aequam. miter, imo, δα cum gaudio , portentur. Et
iam si ita Deo videretur per longissimum
tempus, Omnemque vitam , idque tantum a
more ipsius profecto res est altissima , 3t summae perfectionis , talisque oratio maxime pro scua , adeo certe , ut aliqui Doctores tales appelleat excellentes Martyres. Ultimo tantum peto, ne alio respicias, de eollinees in orationes, nisi ad aequirendam humilitatem , de e gnitionem tui propriam Quoties peti-risti a Deo cognostere , quis si Εeee tibi iam hoe obtinuisti: per hune enim modum Deus tibi aperuit oeulos coenoscendi teipsum . Aliqui fundant orationem suam in multis lacrymis, 3: magno sensu doloris pro peccatis. At errant. Hoc enim Deus iacit, non ipsi . Sed si ibi haerem , ut saxum, th stipes , hoetu es , 8t nisi Deus saxum percussierit , non fluet inde , nec aqua , nec mel. In hoc igitur cognitio est tui, sons mille honorum , uorum plenam utramque manum habebis , sis , ut dictum est , in ejus voluntate resignatus, hic quidem esse debet orationis tuae tructus, & pretium . Iucri, vel jacturae; at apud homines omnia vana, & in hoc aequamur Deo, quod ab hominibus ille gratia non indigeat; ait enim tGloriam ab hominibus non cupio. Parumne igitur hoc eum noles gloriam eontemnere, diei Deo par fio, si contempsero Ac statim
CH. Ita a. S. Clara de se fassa, quod si a
toto mundo honoraretur, nullam mutationem
in se, nee initium habituram; nec, si ab hominibuς vili penderetur, se ob id turbatum iri. CIII. Ita l. Thomas Κem p. inquiensi Qui N. p.
temporalem requirit gloriam, aut non ex a- Φ. . s. s. nimo contemnit, minus amare convincit eae.
testem, Non et sanctior, si lauderis, nee vi lior, si vitupereris; quod ex hoc es, nec major diei vales, quam Deo teste sis; si attendis, quid apud te sis intus, non curabis, quid te lo quantur homines foris. Dem; Quomodo potest erigi vaniloquio, cuius cor in veritate subjectum
est Deo γ non eum totus mundus eriget, quem veritas sibi subjecit: nec omnium laudantium ore movebitur, qui totam spem suam in Deo firma. Mit . Lege utrumque caput totum , uti di l. 3. c. p. 3e 4o. Et die cum eodem. Quaerant Iudaei gloriam, quae ab invicem est r ego hanc requiram , quae a solo Deo est: omnis quidem gloria humana , omnis honor temporalis , omnis altitudo mundana aeternae gloriae tuae comparata, vanitas est, di stultitia. CIU. Da 4. natura beneplaciti divini, quod est praemium maximum , nam sancti praes runt Gloriae suae praesens , c nam consertur eo momento, quo opus peragitur inauserabile; nam fieri non potest, ut, quod semel Deo placuit , per totam aeternitatem non placeat.
CV. Ita s. S. Thomas Aquinas, quaesitus M. Deo quod praemium peteret & respondensi in ...i 'Non aliud, quam te, Domine .. CVI. Da 6. S. Ignatius intra muItos annos νῶν. l. rine minimam quidem vanae gloriae tentationem ς. 1.
passus, dicentque , se nihil minus, quam ita iam , timere.
CVII. Colliget I 4. Te turbari non deberes μωνι s variis tentationibus Deus vexari te permisis ura. at, cum has imas pi/Fma Dei voluntas in bonum tuum ordinet, nee passura fit, re tentari supra id , quod pores, εν praeterea scut bona votantaris suae te proruat.
C. Colliges r3. Te nullius Iaudes, aut v nae Gloriae eatiga quidquam agere debere , cum νι. . alta tibi atque infinities praestantior lor, ergιoria ex beneplacito divino offeraxur.
s. e. U CI. Da 1. S. Chisostomus: Non laudet i, -. 4,. te, nihil enim profuerit, de si vituperaverit, NA nocebit, in Deo enim utraque habent aliquid CVIII. Ita x. Deus; si surrexerit in me. - . aio tui Probeta Diabolus er dixerit tibi iEamtis , er sequamur deor aιienos ereat ras ferinamus eis r non audier verba proinpbetae iιιιαν , aut somniarmis: qnia tentat vos Dominus Deus υester, ut palam stat , utrum auigatis eum , an non , in toro corde ct in t
CIX. tia x. S.Iaeobust omne gaudium exi-flimate fratres mei, eam in tentationes varias imeideritis , fetentes, quod probario fidei vestrae patientiam operatur, patientia orem opas perfectas babet.
319쪽
i8 Bibliot Vcae Manuatis Concronatoriae
CXI. lta Abbatissa Sara tredecim annis a minicationis spiritu tentata , & numquam 'orans, ut recederet ab ea hujusmodi puena , sed hae solum dicens: Da mihi fortitudinem
CXII. Ita s. Christus S. Birgittae querenti, quod cogitationibus inutilibus , di tentationibus vexaretur, dicens: hec vera est iustitia , ut, sicut prius delectabaris in vanitatibus muri di contra voluntatem meam , ita modo tibi molestia lint uariae, perverseque cogitationes contra voluntatem tuam . Verumtamen time Iudicium meum moderate, & eum discretio. ne, firmiter semper eonfidens in me Deo tuo. Certissime enim scire debes, malas cogitationes, quibus mens reluctatur , ct quas de te. statur esse purgationem animae , atque cor
τι viri CXII l. Ita 6. Thoma Κem p. sunt tenta-κe p. t. ticines homini saepe valde utiles, licet mole- - sta sint, & graves: quia in illis homo humi. liatur, purgatur, di eruditur.
H. .f., CXIV. Colliges Is . Te neqtie tristari debe-kn vim - re , si non proficias in sudio perfectionis, qMan- tum υelles , cum fiammus profectus tuus fit veIIe , quod Deus vult, atque adeo faris tibi esse debeat, te eam mensuram in profectu , or meis ritis supernaturalibiar Attigere , quam Deus ιibi prefixit.
- . I. CXU. Ita I. Blosius t Licet tu eundum sit,
μ' s. cum pro virtutibus, ct gratia oramus , id obtinere a Deo, quod petimus, longe tamen dein lectabilius, atque utilius est , totum se Dei beneplacito resignare . Super omnia enim , quae vel facere, vel dicere possumus, haec a nobis maxime exposcit Deus, ut intus in corde di- eamus: Domine, fiat gratissima voluntas tua .R,Mἰε. CXVI. Ita 1. Avilat non credo ullum un- . . νη. . quam in terris suisse lanctum , qui non desi- deraverit , esse persectior , meliorque, quam fuerit, sed ex hoc ipsi paeis internae jacturam nullam secere, quia hoc non ob propriam vo-Iuntatem , quae numquam dicit, sumit, sed propter Deum desiderarunt, cuius bonorum divisioni acquieverunt, etiamsi illis parum donorum suorum communieasset , existimantes , verum amorem magis elucere ex eo, quod quis contentus sit eo , quod Deus dat, quam desiderare amplius, etiamsi amor proprius suggerat, desiderium hoc eme ad majorem Dei gloriam . s. ... CXVH. Ita 3. S. Bonaventura dicens. mul. ίννου. . tos homines mapis servire Deo sine possessim
L R. o. a. ne , virtutum , desiderando tamen eas . quam
si eas haberent: quia hoc modo ambulant in humilitate, soliciti semper ire de virtute in virtutem , S per hoc ipsum recurrunt saepius ad Deum; di si virtutes haberent, forte intumescerem, existimantes, se habere jam omnia, quibus egerent, & ulterius progredi, pensi non haberent.
CXVIII. Ita 4. Rodriqueet , sie dilaurrens Quemadmodum in summa Dei voluntate totus t . '
debes conquiescere , quomodocumque tractet te in Oratione, ita & conquieseere debes in eadem, quomodocumque tractet te in aliis omnibus virtutibus, donis ac praerogativis suis spiritualibus. Optimum est , sanctumque desiderium omnium virtutum , optimumque suspirare, enixeque laborare Pro illis consequendis . Verum enim vero, ita semper desiderare debemus ex iis proficere, ut tamen si eas non consequamur , Dei voluntati oblecunde. mus , conformemurque . Si Deus neget tibi puritatem , castitatemque Angelicam , sed velit te multis, gravibusque exerceri carnix tentationibus , Perfer eas, nec multum te defecta
tantae puritatis eviscera. Plus siquidem tibi commodabit patientia. Si Deus nolit tibi dara humilitatem Sancti Franeisci, nee Moysis , aut sane i Davidis mansuetudinem , nec Jobi patientiam, confundere , & humilia te tanto magis, occasionemque hinc pete , tibi tanta Amplius displicendi . Non autem multum que. re , ct inanibus teipsum ob id curis consume , alioquin vera, & solida pace numquam gau debis .
a υoluntate διυina, pertude ac sanitas Pr se cantur, atque adeo ad fingularem utiIιta rem tuam a Deo ord/nentur, ua ut infirmitas graυis non sobriam dumtaxae ut Eccl. cap.
CXX. Ita t. S. Clara a8. annis morbis gravissimis exercita, & Reginaldo Consessario di- r. M. Cens e Ex quo Domini. nostri Jesu Christi gratiam per tervum eius Franciscum cognovi , nulla mihi infirmitas dira visa fuit, nulla puena molesta, nulla poenitentia onerosa. XXI. Ita a. senex ille discipulo aegrotanti dicens: noli, Fili mi, ob hanc infirmitatem contristari, sed ingentes Deo potius propter eam gratias age, si enim ferrum sis, per hunc ignem rirbiginem, & scoriam depones: si aurum , Per eumdem purgaberis, S purior redderis ἔ magna quippe virtus est , ct ingens re ligin, in infirmitate Deo gratias agere. .
CXX H. Ita 3. Blosius t si voluntas Dei ti- s. obi dulcis est , quando ipse te sanum es , di
vivere vult , amara vero est, quando te vult infirmum esse, Ael mori, nondum plene resis natus es, nondum habes cor satis rectum ἔsi vis ut ipsum cor tuum iam non sit citruum, subiice illud in omnibus voluntati divinae , quae semper recta est . Unice opta, ut semper voluntas ejus fiat, ct eadem voluntas sit sum.
CXXIII. Ita 4. Cassianus i corporis infirmitas nullum est ad cordis puritatem habendam impedimentum , quin imo mirifice iuvat, si
quis Illam ita prout oportet, novit accipere et Ide ergo, ne sorporis aegritudo ad animam
320쪽
Titulus CXXIII. Resignatio in Divina voluntate. 3Iς
transeat, quod fieret, fi ex ea occasionem propriae voluntatis iaciendae, aut impatientiae M.
ris. .ri. CXXIV. lta S. P. Balthasar Alvarer , qui
serventi operario conquereriri , quod Oa mor-hum nee orare, nec Sacrum sacere , nee confussiones excipere, aliaque munera , quae sanus
praestiterat, obire posset, respondit: pluris sacere Deum , quoci quis eum per mensem sustineat, ae toleret, quam quod quis in elisi modi ministeriis per integrum annum illi seris viat. Et recte; cum enim Deus vult Religiosum aegrotare, nihil ille tune fatere potest, quod ejus divinae Maiestati magis placeat , quam tolerare bene quod ille mittit, propterea, quia ille mittit .
M.-ι, CXXV. Colliges II. Neque de mortis gen or re, aut bora rimorem folicitiam esse te desor ,
s M os . CXXVI. Ita r. Blosius r etiamsi non ita pri- - ineepisses melius vivere, & iam tibi moriendum esset, ni h lominus resignatus, nee lcire aut perscriitari uelis, utrum te Deus post mortem mssurus sit ad purgatorium , an mox recepturus at caelum: se tibi placeat dulcedo misericordiae eius ; ut tamen non displiceat pulchritudo austitiae illius; vox hominis benere signati haec est i Domine Deus meus , si in tui vegeret laudem, ut post obitum meum an nis so. nam mis purgatoriis eruciares ; illico me sub pedes tuos abiicerum , ct in tui honorem poenas illas animo pacatissimo acciperem . r. e m. CXXVII. Ita 1. Sanctus Cyprianus inquiens:
stram, sed Dei facere debere, secundum quod, nos Dominus jussit quotidie Orare . Quam Praeposterum est, quam est perUersum , ut , cum Dei voluntatem fieri postulemus, quando eu cat rios, ct accersit hoc mundo Deus , non statim voluntatis ejus imperio pareamus quid oramus , A petimus , ut adveniat Regnum catalorum , si captivitas nos terrena delectat ;Quid precibus frequenter iteratis rogamus, di poscimus, ut aeceleret dies regni, si majora desidetia , ct vota potiora sunt , servire istic diabolo, quam regnare eum christo.
i. . . CXXVIII. Ita 3. S. Ambrosius se discurrens;
--. jubet, deserere non possumus, ct contemnere. Quot Imperator terrae hujus in peregrinis locis, aut honoris specie, aut muneris alicujus causa, iubet degeret nunquid hinc inconsulto Imperatore dilaedunt Et quanto amplius est, divinis parere, quam humanis Vivere ergo sancto Christus est, & mori luerum.
v . mortem , etsi non effugere , certe non timere . ustus quippe mortem etsi non cavet , tamen non pavet, denique si morte praeoccupatus suerit , in refrigerio erit .
CXXXI. Ita r. Christus noluit descendere
de cruce , licet Iudaei dixerint: Si Fιιιtis Der . .es : defcende de eruce. CXXXIl. Ita a. S. Andreas rogavit Deum, ori 3. ne i incret eum deponi de cruce. - CXXXIII. Ita s. Thaut erus sic lori uens et Bla . e. Felix est, qui angi stiis , A poenis ainistus , ε . non aliquid inquirit, quo eat evadat, sed a finem, es ultimum usque punctum eas sustinet , nolens de cruce descendere , nisi Deus illum solvat ac deponat. Felix plane, qui se tu a bymum divini beneplaeiti ita demergit, re ter. ribilibus, occulti que Dei iudiciis ira resignat, ut in huiusmodi doloribus , ac premaris non tantum una hebdomada , aut uno mense , sed 'usque ad extremi Iudieii diem, vel etiam perenniter, persistere paratus fit , non recusarisi Pinfius quoque inferni tormenta fi Deus ita vellet subire . Quae cui dem resignatio omnem flatiam relignationem tange vincit. Uel mille mundos relinquere . in hujus resignationis cominia ratione, nihil est. Hoc ipsum , quod Sancti
lartyres animas pro Deo suderunt , huic rein s gnationi collatum , parum est. Illi enim divina consolatione affluentes , poenas omnes pr Iuda habebant, hilariterque mortem excipiebant a sed intus carere Deo , poenas omnes incomparabiliter excedit.
CXXX lv. Ita Virgo illa, quae interro a . .gata , quibus exercitiis ad persemonem peria -'uM. μυenisset respondit: Numqtiam ita doloribus, di pressuris obruta fui, quin malores pro Dei amore Perserre optarem , indignam me illis 1-psis tam praeclaris Dei donis reputans. CXXXV. ἐta s. Alia Uirgo apud eumdem, Euag. A. quae inestabili pressura , Dei permissione , C repta , cruciatus insernales sibi sentire videbatur; &, cum ita diu fuimet afflicta , tandem toto corde ad Deum conuersa, dixit et Dulcissime Deus , memor quaeso esto , benigneque considera, me pauperem creaturam tuam es se, te vero Dominum , ct Creatorem eme meum . Ecce, ego me in aequissimum iudieium tuum offero, di gratissimae voluntati tuae integre resigno, parataque sam sustinere hunc in ternalem cruciatum , quamdiu tibi plae uerit tutere me, sicut vis in tempore, atque aeter nitate . Hac resignatione facta, mox , Dominus Uirginem illam sibi uniuit, ct in amabilem Divinitatis suae abν tam feliciter imneris
CXXXVI. Ita 6. Ferdinandus II. Impera .
tor, cujus quotidianae preces erant: Domine ,