De rebus, Emmanuelis regis Lusitaniae inuictissimi virtute et auspicio gestis libri duodecim. Auctore Hieronymo Osorio episcopo Syluensi

발행: 1571년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

161쪽

sertas inuadunt. Erant autem nimis angustae,& aedes coenaculis sublatae. Esenestris e tectis non enim sunt fastigiata, sed ad libellam dimeta ingens vis lapidum de iaculorum eos obruebat. Nostri eo incommodo praepediti, cedentes hostes insequi non poterant. Fistulis autem serreis,& reliquis

tormenti uti propter angustias minime licebat. Quidam e nostris in aedes ir- ruunt, res & repagula convellunta. per scalarum gradus ascendunt,& magno cum periculoin tecta frequentes evadunt. Clim vero aedes ita coniunctae luissent,ut tecta continuarentur, illi totam illam aedium contignationem hostibus nudant, &ita liberum transitum ijs , qui relicti suerant in via, praebent. Hostes interim parietes domus unius disturbarunt. Ea ruina nostroru aciem impedivit. Praeibat Laurentius Almeida aciem verbpostrema firmabat Ioannes Novius. Moles autem lapidum alterii ab altero ita disiunxit, ut sibi mutuo opitulari non possent. Hla rursus e senestris & tecti.tanta telorum multitu do decidebat, ut nostri in maximo discrimi ae vel narentur. Ita cogutur iterum nostri aedes alias expugnare,&a primis aedibus ad alias transilire: ubi magna hostium multitudine partim concisa, partim ex summis aedium tectis detrusa, malu quod nostros amictabat, fuit omnino depulsum. Laurentius vero cum intelligeret, quo in discrimine,'ui erant in subsidijs,versarentur, regressias est, ut opem illis afferret. Sed iam illi erant periculo perfuncti. Itaque coniunctis copijs in Regiam contendunt. Ibi Petrum Bernaudium reperiunt , cui Almeida Regiae custodiam comiserat. Ab eo autem intellexere, quanta virtute Fran

ostiis Almeida hostes repulisset, usque eo, dum in Regiam penetraret, & quo metu perterritus Rex urbem deseruisset. Laurentius patrem sequitur: qui quidem in via quadam cum consertis hostibus acerrime dimicabat. Ibi filius impetum in hostes dat. Illojero terga vertunt, & in densam Sylvam, in quam se Rex abdiderat, incredibili celeritate confugiunt. Nostri ubi sese paulum alabore resecerunt , urbe diripiunt. Praeda no magna ibit. Ipsi namq; hostes inde

maiorem rerum suarum partem asportauerant. Tela tamen & tormenta varia

reperta sunt. In hac expugnatione , ut compertu postea fuit, ceciderunt ex hostibus mille & quingeti viri .Capti vero sueriit supra duo hominii millia.E quibus Almeida ducentos homines primanos,&lectissimas taminas seruauit reliquis libertate cocessit. E nostris quinq; desiderati sunt: e quibus unus suitFe nadus Decius vir insigni nobilitare,qui in pede venenata s ita vulnus acceperat . Multi vulnerati literunt. Ciuitas Almeidae iussu fuit fisus incensa. Dum Almeidam haec negotia morantur, portum subi jt Nauarchus alius nomineriscus Gomegius Abraeus, cuius nauis tempestate suerat a reliqua classe disiu-cta. Hinc Melitidem versus cursum tenuerunt sed aestu vehemetissimo a cur-

iu deducti sunt,&in sinu delati, qui Melindeviginti quatuor millia passu udi

stat. In eo repetit Almeida naues duas, quae etiam fuerant tempestate disiecta. Vnius erat nauarchus Lupus Chanoqua, alterius autem Ioannes Homo,vir de

. corporis

162쪽

potis & antini viribus praestantissimus: militaribtis tar en artibus qui m mperatorijs accommodatior. Almeida cum cuperet Regem iiivisere, aduersa tempestate prohibitus, se in classe continuit. Ad illum tamen misit, qui eum momine illius salutarent, & Regis Emmanuelis munera deserrent.Rex statre na luendam suum ad Almeidam cum maximo commeatu atq; muneribus lePuit , cliu diceret, qtiam moleste ferebat, sie illius aspectu priuaa. Hinc prose ad insulam Anchediuam peruenere ecimo tertio die Septembris ei uinem anni , qui fuit. M. D.v. In ea insula suit literis Gonetali Egidi j Balbos,, quas praecipiebat dari cuiuis Duci, qui primus e Lusi 'nia ebnauem appulissς admo

nitus, iam magnam aromatum multitudine ab eo congestam, qua facile pos' sent multae naves onerari. Expectari praeterea ex Arabia tres naues multis mcrucibus onustas. Quod si toto mele Septembri in ea insula aliqui e nostris in spercula permanerent, fore, ut eam nulla postet euadere. Hac re comperta, Fran- viscus Almeida Ioannem Homine dimisit, qui Cochimi,Cananore,&Coty- Iami, illius aduentum nunciaret,&admoneret regios procuratores, Ut quanta industria possen t, onera, quae in naues erant imponenda, ad aquas exportaret. Lupo vero Chanoquae 5c Gongalo niuae negotium dedit, ut nauibus suis illas regiones diligenti Lime perlustrarent, ne naues ili. ae, quae expectabantur, essit serent. Ipse vel arcis continuo sundamenta iecit in loco non multum amandi siueto, in quo parietinas reperit,crucibus colore nigro & rubro multis in par-ribus insignis: quod suspicione iaciebat, fuisse olim insulam illa a Christiam is Mquentata. Opus multorii operis intra breue tempus ad magna fuit altitudine perductu m. Nec enim uti cuiqua vel nobilitatis vel dignitatis excusatione .licebat. In terim peruenit Emmanuel parasna, que Almeida antequam Bonae spei promontortu flecteret,classis parti prefecerat Cum illo veniebat Antoni Nascius. Gondis saluus Vascius Goes Quiloat manserat: sic enim Almeida praeceperat. Lucas Fonseca MoZambique hyemabat. Lupus Sanctus fluctibus oppressus, cum omn i biis,qui in eadem eran t naui, i n terierat. Quinque tantii m iri euaserunt,quos semiuiuos Petrus Barretus in nauem suam recepit. Hi auteaerant Nauarchi,quibus Paragna Almeidae iussu praesuerat.Ex eode Paragna intellexit Almeida, Habraemii tyrannum, qui fuerat per Almeidam regno s γ-diatus, opera dedisse, ut Rex Mahumetes per insidias interficeretur. Ad id autem facinus patrandum, virum valde strenuumisiste, qui cum se per amicitiae simulationem in Masumetis familiaritatem insinuasset, illius brachium sica transfixerat. Vulnus autem non fuisse morti serum: proditorem verb com .prehensiim sceleris poenas nece atque cruciatu persoluisse. Non multis post diebus Chanoqua Sc Palua redeunt cum aliquot nauigiis, quae ceperant in quibus erast Arabes permulti. Erat etiam inter alias partias uaties Celox Indi ca, qua vehebatur Lusitanus quidam, a Barbora missus cum literis ad Al-midam, quibus significabat, unam ex illis tribus nauibus, quas ex Arabrii venturas

163쪽

Isio LIBER

venturas scripserat , iam C lectulum peruenisse, reliquas autem duas expect

6. In ea autem naui,quae iam erat importu,quatuor homines Venetos ab AEgypti Imperatore,quem Sullanu in repellabant istas fuisse comperit, tormentorum conflandoruim artifices, quos ab eo Calecutiensis per literas postularat. Narrabat praeterea, ab eodem Stiliano imaginam classem contra nostros aedifi- 'cari: similiter Calacutii maxima industria bellum comparari. Almeida ubi ea coperit , Chianoqum rursus & P uam dimisit, quibus praecepit, ut summa

vigilantia mare tenerent,&specul/rentur,neieliquae dux ex Arabia naues es- sugerent. Ipse vero triremem mMnam, ad quam aedificandam, materiamὰ Lusitania comportara Arasum captiuorum remigio diligenter instruxit: illili Ioannem Serranum praeseQt. Duas praeterea celoces illi a tribuit, quibus mare illud ab hostium incursione prohiberet. Vni ex celocibus praeseetiuerat Simon Martinus, alteri Iacobus Diazius. Hic Merlatis Onoris Rex est autem

Onor ciuitas ab Anchediua triginta & duobus millibus pastuum distans ad

Almeidam de pace legatos misit. Erat autem Onore Timota pirata, cuius anθtea mentio facta est, qui etiam cilio Almeida foedus serire in animo habebat,& clim Onotis rege de eadem pace consenserat. Hi in fidem recepti fuerunt. Ab ijs didicit Almeissa, no procul inde arcem egregie munitam tae,nomine Z-- Laturam, quae ad Datami regnum pertinebat. Arcis tamen praefectus stipendidatius erat Zabaij, quem diximus Goam imperio tenere. Onorensis cuGoens bellum epenumero gerebat.Praecepit Olmeida Laurentio filio,vt altitudinema illius portus exploraret. Is cum Ducibus illi attributis ad Osuu fluminis ,quod decundum arcem fluit, accedens, trigima pedum stitudinem esse comperit: erius vero progressus, quinquaginta. Arcem verb consipicit in colle sitam. Milites autem ubi staphas conspexerunt, in litus properarunt. Erant M tem circiter mille Uregie armis instructi. Octo selii in equis vehebantur, ὀ quibus unus arcis praesectus erat. Nostri pacis signum sustulere. Quo conspecto prae sectus continuo ad Laurentium contendit, & cum illo pacem facit. Ad Fran lalcum vero seu astelluris S munera ad vires militum reficiendas satis large misit. Deinde istra nouem dies, missiis ad Almeidam legatis, pacem malo

cum caeremonia confirmauit.Eo vero tempore clim nondum Almeida ab A

editia disces isset, cpnspicati sunt nostri nauem ingentem, quae equos eri ai e serebat. Nostri scaphas conloendunt, &in nauem incurrunt Persae & Asa bes, qui in naui erant, metu perterriti, ex parte alia in suae nauis scapham disi fiunt,& in xerram confugiunt. Navis vero impegerat, ita, ut eam nostri remulco trahere n possent. Hic subito saeua admodum tempestas coorta est, ita, ut sinphae Lusitanae maximo in periculo versarentur. Equi, qui fuerant inmui, erant undeviginti, quibu*iam nouem erant sophis impositi. Nomisuetibus in terram eiiciebantur.Arabes autem telluris illius incolae undiq; comcur uni. ab illas petunt, ut equus tantisper custodiant, dum illi sedata

tempestate

164쪽

tempestate reuertantur. Arabes equorum curamsuscipiunt. Nostri Anchedi-uam magno ciun periculo se receperunt Postqua tempestas sedata est, redeunt, ut equos traiiciam. Aiunt incolae, Onoris Regem equos habere. Ad illum mist Almeida continuo,qui admoneret, ut pacis sordera sanctius conseruaret,&equos sibi consestim restitueret. Regis autem responsum id fuit,ex quo posset intelligi , pentem illam nulla foedera religione, sed utilitatis praesenus imagine

metio, eamquesaepenumero illius animos cogitatione periculi consequentis lucere. Aunesta igitur, Emmanuele Paragnain arce Anchediuensi est modioo praesidiorelicto, Onorem cursu petiit. In ostium vero fluminis, qui ciui . tatem alluit,inuectus, regionem populari, & naues quae erant instatione n fiammare constituit. Arabes qui erant ii nauibus in portu, se perfecturos esse pollitati sunt, ut Onoris Rex Almeidae si isfaceret. L promissio unum diem

Almeidam morata fuit. Interim omnes urbis incolarin proximos montes cum bonis, quae potuere, nocte commigrarianz Rex etiam eos e contulerat. Hac Almeidantiumniast, ut continuo naues omnes, quae erant in ea statione, incen

deret. Rex necenim erantmontes valde disiuncti cum animaduerteret nauesomnes in ultimum esse discrimen adductas ,quatuor millia hominum armatorum subsidio mist. Ignis vero partim in naves ,partim in urbem coniectus,magnopere seriebat. Almesta ne posset ignis hostium opera restingui, filio praecedit, ut eos ,qui stippetias asserebant, aggrederetur. Hostes erant eo ordine instruiu , ut facile pelli non possent. Cetrati namque primum agmen ducebant. Sagita ij eorum cetiis protecti, nostros tutd vulnerabant. Praelium anceps esse viciebatiar. Tandem nostri impressione saeta,eos insigam coni j ciunt. Almeida tam Lusitanos cerneret auidius ins uentes, receptui sisnum dedit. Hostes cum sis cati fuissent,nostros timore in classem redire vel se,c6 obati turius inissos impetum dederunt. Nostri eo ordine se se receperunt, ut tumultus nullus fieret. In ea pugna multi ex hostibus ceciderunt: quatuordecim naues incensae fiant, & urbs propemodum uniuersa miserabili incendio conflagrauit. Vnus autem tantum e nostris occubuit. Almeida in pollice in nus dexterae vulnusaccepit. Rex consestim per legatos pacem &veniam postulauit. Almeida resipondit, sibi tunc non esie otium ad firmandum foedus, sed breui filium missurum, ut id firmioribus conditionibus sanciret. Hac re 'sta Cananorem se contulit. Dumhaec geruntur, Ioannes Homo, ut suerat ab ALmeida missus, de illius aduentii&imperio ubicunque necesse suit, omnibus mi auit. Deinde Gulamum versus,ex Antonio Lia,quierat Regius procu rator, intellexit, nauibus Regijs Arabum importunitate onus aromatia, quod debebatur exscedere, denegari. Erant enim in portu triginta&quatuor Saracenorum naues,qui tantum poterant, ut vellent in omnes eorum naues tantum onus imponi, quantum illis libuisset, ante quam Lusitaniae naves onus vlli acciperent: quanuus ere cautum esset, Vtosum aromatum ponduβ

165쪽

Saracenis daretum, antequam Lusitanorum naues expletae fuissent. Hic Iomanes Homo, ut erat n2tura ferox, dc nunquam ullum in vita periculum sorini . claret, Saracenos velis & gubernaculis spoliauit, eaq; omnia Antonio Salae tradidit. Nunc demum, insuit, tuto naves onerabis. Nec enim naues & gubernocula perfidis istis homini ous ullo modo restitues, antequam nostrae naues tu stu m onus accipiant. Antonius Sala ita se facturum promisit. Inde profectus: Ioannes Homo, duas Saracenorum naues in cursu cepit. Saracenos deinde in nauis utriusq; lentina aretissime colligatos inclusit: singulis auteri nauibus naui sua ternos nautas imposuit. Plures enim non poterat i& ventus erat sectilibdus, ita, ut illis tantum ternis nautis eas secillime cursum retenturas suspicareatu . Iam erat in Almeidae conspectu, dc portum intrare incipiebat, cum subita Saraceni, qui erant in una ex duabus illis navibus, te vinculis improuiso expe i. diunt, & Lusitanos nautas obtruncant, &c5 mutata velificatione, se e nostrorum cospectu proripiunt. Tulit hunc casum Almeida permoleste, Ioannόm Hominem indignum iudicauit,qui Ducis aliquando mimere&os icio sunge iretur. Sed multorum tunc precibus impeditus, nauis praesemira cum minime

priuare potuit. Antequam vero inde discederet, consilio Goti tali Egydij Baria

Done arcem aedificare constituit. Admonuit enim illum de Siracenorum peratidia, qui tam multis iiisdijs Lusitanos pellebant,ut RexCananoris, etias vel let inostris pestem aueiure,non posset . Ibi igitur tandiu permanere costituitu quandiu arcem , quam cupiebat, extrueret. tot accepit Regis misinquae legatis ad uisisse, ut elim Regis sui nomine salutaret: De ua legatione ante quam alio. milia dicamus, opera pretium eritde regni Narsinguentisinu &litudinei paucadicere. Regnum hoc est in ea Indiae parte citra Gangem,quae syectat ad orientem Solem. Perii het etiam ad Occidentem:&est a parte mediterranea cairesionibus, quae sunt Goae coniumstae, finitimum. Cum hominibus auteni tqui eas incolunt, c5tinenter bella serit. Regio est latissima, multis urbibus cui i t inulti, fluminibus alluitur est valde fertilis & opima . pistatu, venatu l- aucupio, multisq; pecorum Ac armentorum gregibus abundat momines su perstitione dirissima costie tantur: unum tamen summu Deum esse consten tu , penes querit aituit esse summarii rerum omniti potestatem. Templa pro- . fusis silmptibus aedificant, quae tamen, ut alia Indiae templa, monstrorum atq; prodigioru simulacra contegunt, quibus diuinos honores habent. Brachmali tam viri quam mulieres sacris pnesunt;& in summo apud illos honore sunti Est aliud senus hominii,quod valde sanctum habetur. Hi Baneanes appellan remidem ovi mamitudine pertus una,e cuius foramine tria fila prodeunt e

tur.

collo appensurii gestant. Huius lapidis significatione sit minum eorum numecontineri praedicat,& ea de causa maximo honore ab omnibiis afficita nitar.La- pis tanta religione cultus, Tambarane nominatur. A carnibus & piscibus absti- Semel in vita uxorem ducunt. Illis defunctis, uxores prope illor u m cadi

uera

166쪽

itera vivae sepeliuntur. Reliquae; quae alijs hominibus nubunt, post virerum' mortem vivae in rogum cum magno suorum comitam, & multis cantibus atque laudibus inseruntur. S timo quoq; die serias agitant. Hic dies est,qui Veneris apud nos appellari selet. Praeter hunc diem, multos Anno vertente diescantibus&sacris,&itatis caeremonijs, insta gentis religione celebrant. Credunt animum immortalem esse,&post hanc vitam praemia bonis, improbis autem supplicia esse iudicio diuino constituta. Sunt colorati, & eleganter exculti,&amo ibiis dediti, quorum gratia inter se digladiari solent. Si alium d singulare certamen vocat, a Rege campum, in quo cum aduekario congredi illi tuto liceat, exposcit. Si de illius virtute opinio habetur,Rex il lum spectiit. storem aurea catenula donat, quam is,qui victoriam obtinuit, tueri perpetuo debet. aliter enim parti decoris nomen& gloriam amittet. Licet enim ei, qui velit, armis cum eo de catenulae illius merito dc dignitate certare. Catenula namq; victorem sequitur, Sc ei detrahitur , caui ab alio superatus extitit. Neque milites tantum, verum&artifices de artincii praestantia armis inter se di- Reptant. Maxima huius regni ciuitas Bis hara nominatur. Ambitus illius supra quatuor millia passuum continet, multis muris cingitur, habet multas aedes amplas,& templa valde magnifica, &est hominum ingenti multitudine reserta. Mercibus quamplurimis ex omnibus partibus mirum in modum cumulata est. Mercatores, qui equos e Perside aut Arabia nauibus vehunt, portoria minime ibluunt. Reliqui portoria pendunt. Equos omnes Rex a mer-ςatoribus emit: inde eos, quos vult, reliquis vel pretio vel gratuito distribuit. R ia est amplissima, niaximisque siumptibus aedificata: hortus habet amoenis Minos, & piscinas, in quibus sunt pisces innumerabiles. Rex multorum militum praesidio circunseptus incedit,& maxima veneratione atq; adeo superstitione a suis colitur. Illius mensa conquisitissimis cibis instruitur: corpus illius

Unguenti nitescit,& gemmis dc auro perpetuo fulgens conspicitur.Vnam praecipue Uxorem, quam praeter caeteras eximiam habeat,minime ducit. Maximii tamen concubinarum numerum habet, quae e Principum genere deliguntur. Cum Rex moritur, pyra Uignis odoratissimis inccncitur, in qua regium cadauer insertur. Ibi concubinae omnes, dc omnes illius familiares,dc quicunque illi ministrauerant , aut magnum apud illos nomen obtinuerant,in rogum similiter inseruntur. Tanto autem studio,ut crementur,ad rogum accelerant tappareat eos in ea mortis,qua Regem suum prosequuntur,societate summum

'ecus arbitrari. Colitura Narsinguae regibus aequabile ius. Mercatores ab omni iniuria tutos & incolumes praestant: sunt plurimi sub illo Dynastae. In eos tamen, si maleficium inserunt alicui, vel caede vel suslibris animaduertunt, ita ut . nemo queat sibi propter magnas opes impunitatem polliceri . Reges ipsi maximos thesauros coaceruant, & eos, qui a maioribus illis rellisti sunt, attingere nisi cum extrem necessitas urget, fas existiniant ataq; auri,aigenti,gemma L 1 rum

167쪽

i64 LIBER

rum maxi mos aceruos possident. Ex illis praecipue gemmis, quos Adamantes appellant, qui in ea regione excidi s blent ingentis magnitudinis & ponderis,in thesauros congerunt. Multos mili tes alunt, quibisequos attribuunt: singulis diebus e Resia cibi de illis Sc equis assignati sunt. Eis, qui semel apud illum sacramento dicunt, absq; Regis iussu nullo modo ἡ regni finibus emigrare liceti Pedites habet innumerabiles. Multa alia de moribus Narsinguae, de Regis opulentia, de luxu illius de magnificentia dici possunt, quae, ne simus longiores,

quam instituta ratio postulat, omittimus. Rex qui eo tempore imperium tenebat, fama earum rerum, quas nostri in India gesserant, commotus, cum Praetore amicitiam iungere, foediisq; seriae constituit. Itaque legatum ad Almeidam misit cum literis de muneribus, quae nomine illius ad Emmanuelem deserenda curaret. Fuit legatus ab Almeida satis honorifice receptus. Legatus, postquam Almeida literas legit 'ae autem non aliud,quam ut legato creceret, admonebant legationem suam exposuit. Legationis sentenria haec in summa fuit. Narsinguat Regem summo studio &cupiditate foederis cum Rege Emmanuele sanciendi flagrare. Famam namq; virtutum admirabilium, quibus Emmanuel ornatus erat, illi acies stimulos admouisse,adeb, ut nihil ardentius expeteret,qu.im Principi tam praeclaris artibus praedito amore summo coniun- . Sex cro huius famae testimonium non aliud desiderare, quam admiranda facinora,quae Lusitani in India paucis illis annis ediderant. Nec enim fieri posse in animum inducebat, quin Rex, qui tam sortibus hominibus imperabat, esset singulari, atque proph diuina virtute praecellens, atq; valde dignus,quem

Omnes orbis terrarum Reges certatim amarent,&omnia gratia illius cliperent.

Proinde se libentissime omnia, quae posset, pro illius dignitate perfecturiam: neque commissurum, ut ab aliquo alio Rege amoris&studi j magnitudine e P Regena Emmanuelem vinceretur.Quod si connubij ius haud aspernaretur, se libentissime desponsurum filiam viginem, quam habebat excellenti specie& pulchritudine, cum dote summa, Ioanni Regis ipsus Emmanuelis filio, ut amicitia nuptijs eiusmodi sanctius firmaretur. Haec quidem legatio cotinebat

Attulit praeterea a Rege suo torques duos gemmis clarissimis distinctos, Mannulos similiter cum gemmis ingentis pretij, & vestes aureas de sericas: quae volebat ut ad Emmanuelem, ubi primum nauigandi tempus esset, mitterentur. Hanc legationem Almeida laetus accepit, legatumq; multis muneribus affecit; nomine, Narsinguae Regi honorincis admodum verbis rescripsit, fidemque dedit, se munera illius Emmanueli missurum, operamq; daturum, ut intelligeret, vix aliquem reperiri,qui meliore animose se ad amicitiam illius

applicuit let. Vbi Nariinguae legatum dimisit, in terram scaphis inuectus es Emi prope litus in palmeto quodam tabernaculum collocari praecepit. ino in loco Rex Cananoris illum inuisit. Ibi vero multis sermonibus vltrocitroq; sati amanter liabitis, Almeida a Rege postulaui ut illi faceretpotestatem arcema aedificandi

168쪽

aessificandi,quae non ta nostrosit Saracenorum impo state lesenderet, verum & msi lacum contraholtiles impetus de inclusiones tutiorem eisceret. Satisfecit illius postulato Rex, πια aedificari tanta diligentia coepit, ut in paucos dies ad himmam altitudinem perueniret. Egydius namque Barboraiani pridem illius indamenta iecerat. Non tamen arcem , sed domum am- fa se aedificare simulabat, in qua laxius habitaret. Timebat enim, ei plurimum nomen arcis in principio noceret ,antequam Almeida id in magni beneficii o,pinquam tempus maturius esset,a Rege postularet . Arx Sancti Angeli nomen obtinuit Lupus Britthis esectustisus extitit, cur centum de nquaginta Lusitani milites attributi sunt. Dum haec fiunt, sitit Almeidae inuitius allatus de nece Antonis Salae, qui, ut diximus, Coulami Regis Em- maelis negocia gerebat. Piniquam enim Ioannes Homo magis intrepide, Mim prudenter Saracenis gubernacula de vela detraxit, eaque omnia Antori Sate asseruanda comma iit, tantisper dum Regis Emmanuelis naues iustu onus acciperen t, ipse proseruis est, ut ad Almeidam contenderet. Interim vero Saraceni ea costumelia lacessiti, multo acrius odium, iam diu in Lusitanos Conceptum, exprompserunt. Quod ut facilius eiscerent, ad iacinoris secietatem urbis ciues incit viant. Expectate, dicebant illi , dum homines ambitione dc temeritain praecipites, postquam maiores opes habuerint, estrae liberta inurant ,&fidem, quam dederunt, religione summa tueantur.Videtis homines pauci mos, ab omni suorumauxilio disiunctos, audere tantum facinus, ut in ciuitate vestra, atque adia in oculis vestris, nos homines vobiscum antiquo foedere&Qcietate coniunctos velis &gus emaculis si vitiarint;&mercatores ingenuos E quibus tantum emolumentum quotannis accipitis,indignissisima columelia vexarint,&quasi uim sint in huius regni dominatione costituti estra patietia ad tyrannide abusi fiterint' id enim aliud egeriit, cum hac

tam insigne iniuriam nobis intulerusiquam ut nos omnes contemneret,& ipsi

sese pro dominis admodii inibienter ostentarent ' Id enim ta pauci numero in alieno solo,& in excellentis Principis regione, & in maxima ciuium frequentia tamini quod Rex ipse ciuili dominus,ut faceret,nunqua in animii sibi condi conibus vllis induxisse. Quare columelia haec non nobis, sed vobis ab hominibus audacissimis illata est: qui nunc non id agunt, ut nobis molasti sint, sed ut vestram patientiam tentent: de si id dedecus inultum patimini, vobis no libertatem modo, sed etia sortunas eripiant. His vocibus gente ad facinus incendunt , & in Salam impetu faciunt. Ille vero cum duodecim Lusitanis non enim plures erant) in Fanum confugit Sanctissimae v i R G i N i dicatu . Ibi tunc acri animo ad resistendit se parant, tantoque animo furore hostili repelluributperrumpi no futile possent. Hostis cucernerent, se no posse sine suorum cmerinum oppugnare, ligna circundant, & igne subi jciunt: atq; ita omnes Lus

169쪽

LIBER

opem asserre in re tam praecipiti&inopinata neqtituit. i tamen in caedis illius vindictam, quinque naues hostium, qui in anchoris consistebant, incendit: deinde Cochimum versus curtum tenuit, ubi iam Almeidam reperit,dcea quae acciderant, illi narrauit. Almeida sine ulla cunctatione filium iussit,

ut Coultimum versus cum classe, quantum fieri posset, acceleraret,& in o-imnes naues, quas inportu inveniret, ignem coni j ceret. Factum est hoc tanta celeritate , ut priusquam id Saracenorum aliquis sitspicari potuisset, Lusitirnae nauesse in conspectum darent,&viginti dc septem hostium naues ince derent. Ioannes tamen homo, in temeritatis illius poenam, nauis praesemira.

ab Almeida priuatus est. His rebus gestis Almeida in terram delatus atque Cochimi Rese honorifice admodum salutatus fuit. Eo autem tempore Rex ille, qui pro seruanda nostris fide tantum iesutis&imperi j periculum adierat, iminime regnabat. Religionis enim gratia se regno abdicarat, de in fanum

quoddam apud illos valde sanctum , ut sacris vacaret, se contulerat. Regnum vero Nambeadarae sororis filio, ad quem regnum gentis more veniciat, vo luntate sua reliquerat. Almeida igitur cum existimaret elle superuacaneum, ad Regem, qui praele tulerat,®num & omnes regias opes pro nihilo putare, munus aliquod deserre, ea munera iuueni Regi deserenda esse statuit, quae erant auunculi fidei &amicitiae debita. Decreuit enim, vi ad eum, ad quem regni patrimonium venerat, praemium etiam virtutis & constantiae,

quasi quaedam haereditas valde legitima perueniret. Itaque tabulatum altitudine modica constitui iussit, peristromatis maximi pretij & tapetibusinstratum. Ibi vero Regem, ut ab omnibus conspici pollet, in sella collocauit,orationemque habuit, quae illius animum spe multo felicioris conditionis erigeret Dixit enim, Regem Emmanuelem pro meritis excellentibus, 3c singulari fide

Trimum rael egis, illum semper ornatissimum cupere,& socium de amicum non appellare tantum sed etiam habere velle. Et quando Trimumpam fuisset eo animo, ut omnia vivens abiecisset, quae reliqui mortales maximi iaciebant, omnia iure ad eum, qui in locum illius successerat, esse transserenda Quo circa se nomine Regis Emmanuelis Nam adaram corona aurea donare . Praeterea fide dedit, illii in Regis Emmanuelis patrmnio semper latum cuius manu regnurunc sibi&haeredibus suis accipiebat: eumq; Calacutiensis Resis imperio atque dominatu liberabat fidemque suam astringebat, fore, ut sillo omnium hostium impetum propulsaret. Praeterea faciebat illi potestatem aeris, auri,&argenti constandi, clidendi, & seriendi:& ut esset semper immunis , e6que iure regnum poliaderet, quo optimo quisquam Rex marimus opes sitas tueri pomis Ict. Rex summas egit Regi Emmanueli gratias, sumque dedit, se semper in potestate illius futurum, nullamque dimicationem pro illius amplitudine recusaturiam. Almeida vero coronam auream, quam manu tenebat, capiti illius imposuit. orationem tubarum con,

170쪽

celiciis sunt, de Rex corona dc ali, psallam muneribus, quae a

ceperat, laetus domum redi j t. Alineida onerandis octo nauibus, quae erant in Lusitania incontinuo reuersutie,strenuam operam nauauit . Nauarchi indeptosecti, cursum suum tenuerunt, quo Wndem kalendis Februarii anno. M. DNi in terram incognitam delati sunt, latissimam, multisque sylvis densisiimis vellitani , 5c pecoribus abundantem. Conspiciunt deinde decem lin. s, quibus limines colorati , capillo crispo, nudo corpore , cum arcubus odsagittis vehebantur. Hi in nauem, cuius Femandus Suarius nauarchus erat,

seiuntur. Quinq;&viginti ex illis naue c5scenduntFuerunt libenter admissi, α cibis liberaliter inuitati atq; vestiti. Sermonis sonus erat ignotus. Nutibus inentis sensa proserebant. Discedunt illi laeti,ut apparebat: led ubi paululum se a naui remouerunt, hospitii mercedem sagittis sbluere constitulini. Nostri

mimetis eos propellunt. Fernandus Suarius cum videret alios prope nauem cuius nauarchus Rodericus Fretrius appellabatur, eum admonuit nec enim naues inter se valde distabant ut aliquos interciperet. Fuerunt viginti&octo capti. Inde secundum oras illas nati igantes, incidunt in flumen, ubi aquationem secerunt. Quo in loco incolae manu comparata in illos impetum tulerunt . Nostri se in stapham receperunt, & hostes e nauibus tormentis acer rime vulnerarunt : qui partim intersecti , partim in fugam conuersi sunt. His signis Lusitani experti sunt, gentem illius orae minime hospitalem este. Atiaque primum insulam esse minime putabant. Postquam omnes illius oras praetervecti, promontoria extrema transmisere, tunc liquido perspici potuit, eam insulam esse , quae nominabatur olim Mada scar. Nostri insulam Sane Laurentii nominant. Ea vero est illi regioni opposita, quam appellant Egesimbam, & ad ortum Solis sita est. Clastis Olysipponis portum subi jemesimo quarto die Maii,anno.M.D.vj.Interiminea Ethiopiae parterivani nominant ea autem Egesimbae pars est haec acciderunc. Anno M. D. v. Rex Emmanuel, postquam Franciscus Almeida Olysippone prosectus est, aliam classem instruendam curauit, cuius praesecturam Francisco

Gnatae attribuit. ea sex naues continebat. E nauarchis autem unus, nomine Ioannes Lacteus,dum oram AEthiopiae legeret,&hamato telo piscem trans figere vellet, in mare demersus,nusquam comparuit. Alius autem nauarchus dum in terram, ut carnes naui pararet, paulo audacius ingrederetur, ab incolis cum multis, qui illum sectabantur, occisus est. In utriusque locum alijsubstituti sunt. Hinc profecti , dum ad promontorium Bonae spei cursum di igunt, tantointeruallo ad Austriam deflexere, ut .illis aqua conglaciar de ipsi nive de pruina torperent, nimi6que frigore distenti, vix se loco moti repossent. Tandem ad Septentrione promontorio superato delati , ad ora n falae naues constituunt. Graia cum quatuor minoribus nauibus duae

tutaque nati ci portum intrare iisn pota at ininum is uiae sinunt

SEARCH

MENU NAVIGATION