De rebus, Emmanuelis regis Lusitaniae inuictissimi virtute et auspicio gestis libri duodecim. Auctore Hieronymo Osorio episcopo Syluensi

발행: 1571년

분량: 488페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

391쪽

profectusso peruenit' ubi Rabus Benrammius , qui erat vir sortissmius ma gnumq; in ducibus nomen apud Arabas obtinebat,castra fixerat. Ibique cum ex improuis0 hostes adoriretur, nemo fuit, qui resisteret. Caedes ingens 'edita

fuit solus ruriaxamulitis cum paucis euasit. Ataidius cum maxima praeda regredi coepit. Primum agmen Lupus Barriga ducebat: Alvarus Ataidius Regiu signum praeserebat: ipse subsidijs aciem postremam firmabat. Cium vero Marochio quatuor passuumillibus abesset, aliquot horis in loco latis amoeno aestus

enim erat ardentissimus) cum exercitu conquieuit. Ibi Rahus Beniamiatius in octoginta equitibus castris obequitauit. Tum Arabas cum Lusitanis foedera

tos nominatim compellans,admonuit,ut occasionem tam praeclaram ne prae

termitteret. Si Christianos istos inquit occiditis,Mahumeti rem gratam facie- tis,gentem vestram tyrannide liberabitis,religionem a vobis violatam Lusitanorum sanguine expiabitis, &nomen virtutis egregium propter tam praeclarus acinus obtinebitis. Agi te fratres,agite commilitones, cras Sasinium rectiperabimus: perendie AZamorem capiemus Lusi tanorum memoria ex Mauri innis .finibus e terminata,vestrum nomen ab obliuione vindicabit. Cum haec maximis vocibus diceret,nostri eo ordine,quo instrui li fuerant, progrediebantur.

Foederati nullum ei responsum dabant, imo cum praeda ad primum agmen se conserebant,ut a periculo longius abessent. Vxorquaedam illiusMota nomine singulari specie Sc pulchritudine scemina,quam is perdite amabat, pia serebatur,quae illum nominatim inclamauit. Is continuo stabstitit. Illa a ducibus Ω- cultatem posth lauit cum viro colloquendi Cum id impetraret, Rahe, inquit, Men a mutie,suoties mihi dixisti,te,ne mecaptiuam duci conspiceres,maximurice di meis aditurum' Captiuam modo duci vides,dc id tamen pateriss Vbi nunc est amor pristinus f Vbi data fides 'Vbi virtus eximia, quam tibi frequeter arrogabas Is ad haec,Dies,inqui longa esst: vi toria in nil minis diuini benefi--cio virtus in brachij mei robbresconstitit. Illa verb puluerem manu in altu pri-- lacit : tum addidit eiborum tuoru fidem aura dispellit. Abi igitur, & alia uxo-

re,quam mihilonge,ut video,praepinis,uilubetfruere. rgointerim vel de tua perfidia,vel de timiditate, suorum utrumvis turpius viro lit,ia 5 facile dixerim,' erpetuam querimoniam nabebo. Is sibi continuo calceum detraxit,eum ij iii. illam coniecit. Hoc autem signo,ut in more gentis positum erat, se fide , quam dedera minime violatum,confirmauit. Deinde ad equites suos tauersus multa cum lacrymis & luctu disseruit,ut eos ad misericordiam alliceret. Si, inquit, vos amor unquam afflixit, si decus ad contemptum mortis incitauit, ii vitantis meam citram habuistis,opem vulneli,quod mihi amor inflixit,afferte: pericli . tum a me dedecoris eximi j propulsate: vitam meam ab imminenti sato denti dite. Hanc enim mulierem si captiuam duci videro,diu vitam cum lato dolore . atque turpitudine retinere non potaro Copitate praeterea,quantis Mahumessi

i prophetam sanctis imum meritis obligatio p*lege se pretitum inicitiis.

392쪽

DECIMUS.

inuectus, praelium atrocissimul niuit, ita, ut nostri illius impetum aegre sustin rent Alsonius Norognatunc in postremis hostem magna virtute repellere co- tendebat. Huic Ataidius subueniens oli, inquit ridens, Mauros meos, quos multa laboribus alui,internecione delere. Par enim est,ut aliquot in semen relinquamus. Abi igitur in primum agmen, ego postremam aciem tuebor. Gener inuitus atque recusans, imperio tame coactus, in agmen primum disce Lit. Amidius equum alium sis enim,quo vehebatur, erat nimia lassitudine consectus astendit: tum sic hostes sustinebat, ut ordinem minime perturbari permitteret: ita deinde agmen cogebat, ut interdia esset opus,acie conuersa in hostes impetum dare. Hocclim non semel fieret, Rahus guttur illius nudatu conspicit lorica namq; ea parte distatuta silerat. Itaq; pilo maxima vi coniecto guttii risius transfixit: &ita vir egregie sortis,qui tam multas clades hostibus intu larat mi ictu concidit, minaque sua nostroru aciem perturbauit. Incidit enim continuo tumultus,quo nostri miserandum in modum periere.Quidam enim Alsonsium Norognam, quida Alsonsum Ataidium ducem deposcebant. Tantaque partis utriusq; contentione certatu suit, ut quasi in tranquillo statu rei p. cum ciues ambitione praecipites editionem concitant,ita illi in tanto discrimine disiiderent usque adeo, ut parum abesset,quin hostibus relictis, ipsi inter seiunestii simum praelium cum insigni furore & amentia committerent. Hanc perturbationem Mauri foederati cum cernerent, cum hostibus se, ut Rahus admonuerat, ni unxerunt,ut tantae praedae participes fierent.Sic autem Lusitani serme omnes de insito Hrore,& sbciorum scelere, aut caesi , aut capti sunt: inter

quos Alsensus Norogna extitit, qui cu alijs viris nobilibus occisus suit. Hac victoria elati Mauri,plurimum rebus suis Gfidere coeperunt:&quidam ab Emmanuele desciuerunt,alii vero suspensis animis, quid casus deinde ferret, expectabant. Nec enim credebant,viri tam sortis interitu,alium inueniri facile possis qui rem Lusitanam ea virtute defenderet. Rahus cum insigni victoria &decore, maxima praeda,&, quod ille rebus omnibus anteferebat, cum uxore carissima discessit,ita,ut eum omncs admirarentur, dc virtutem illius in coetu laudibus ei ferrent. Uxor tamen illi amoris gratiam exemplo memorabili retulit. Nam post hanc victoriam, cum Xerisius cum Fessae Rege praelium comisisse Rahus ab hoste,quem fugientem persequebatur,occisus fuit. Hostis enim conuersus,equo concitato, Rahum hasta transfixit. Hora vici ianus cum multii lacrymis &eiulatu procurauit,& corpus illius in sepulchrum magnis sumptibus extructum intulit. Deinde nouem te diebus a cibo & potu continui n& sic tandem spiritum edidit Scibis mandatum dedit,ut se cum viro sepelirent.Indignunamque statuit,a viro,quem unice amarat,& a quo ardenter amara fuerat, aut

morte, aut sepultura diuelli. Emmanuel cum ei de morte Ataidi j ,&de exercitus clade Lisset allatu onium Mascaregnam virum impigrum illi succestare

B b 3 designauit.

393쪽

LIBER

3so designauit. Eo tempore,quo illa clades accepta fuit, Iehabentasuius in Lusitania versabatur,negotijsimplicitus. Qui ubi casum miserabile resciuit, non mediocrem ex eo dolorem accepit. Id autem illu praecipue angebat , Cudd metue bat,ne Rex Emmanuel Maurorum scelere citensus, reliquis deinde nullam fi dem habendam censeret: quo facto cernebat, maximam rei bene gerendae facultatem landitus interituram. Hoc cum metueret, Regem obtestatur,ne propter aliquoriim perfidiam Me reliquis spem prorsus abiiciat.Nullam esse gente, ex qua non lypenumero homines cos celerati atque proditores existan t. Quodsi,inquit,improborum scelus alioru hominum fidem suspectam secerit,quo se conserent Reges Cuius tandem operibus uti poterunt' Quam rem,hominum auxilio destituti,ex animi sententia gerent' Qui enim nemini fidem habet,ne mini negotium ullum committet. Abdat seisitur in sylvas, 5 regni procurationem omnino desera opus est,qui uniuersos homines, propter nonnulloruperfidia,auaritiae& proditionis insimulat. Vt igitur nihil esse potest nimia crudelitate dementius ita nihil excogitare possum diffidentia miserabilius. Fateor equidem scelus immane eorum fuisse, qui socios prodideriit, & auaratia obcaecati,eis, quibus auxilium afferebant,crudelissimam necem attulerunt. Verum non omnes sceleris eiusdem participes extitere. Duces enim constat innoxios fuisse,qui,quantum in illis suit,suos a scelere infando cohibuerunt. Multi Iraeterea, quanta fide amicitiam Lusitanorum coluissent,in morte, qua nullii certius argumentum esse potest, aperte demonstrarunt. Nam cu Lusitanis abhostibus occisi sunt:&ij,qui se scelere contaminarunt, nunquam id feciss ent, nisi propter Lusitanorum in deligendo duce amentem & pestiferam dii sentione, merito rem perditam esse prospexissent. Itaq; cum salutis desperatio ex una parte eorum animos occupasset, &ex altera spes ingentis utilitatis ostensa sui siet, superauit species utili tatis honestatis splendorem, i ta , ut mallent cv m lucro vivere,quam cum fide mortem oppetere.Non purgo scelus, imo censeo, ut iure regio utaris, & de sceleratis debitum stipplicium sumas. Vtrunq; enim regium munus est,& virtutis merita debitis ornamentis aiscere,&seuere in admissum scelus animaduertere. Sed hoc demonstrare volo,non omnes in scelere suisse,&intempestiuam seditione improbis causam aperte sceleris attulisse . Quare spes est,si proborum opera uti volueris,&quod est nonnullorum temeritate cotractum, seueriore dilbplina correxeris, fore,ut quod est damni factu, cum ingenti lucro resarcias. Fides mea multis in rebus satis perspecta de cognita fuit. Vt enim .iuae dignitati seruircm,meis insensus&inimicus extiti,&pro tua amplitudine nullum vitae periculum recusaui. Quare si ossicia mea tibi grata sunt, te suppliciter Oro,ut mihi,cui antequam meam in te fidem rebus exploratam habuisses, multa credidisti,nunc postquam meis laboribus atq; periculis, quanta religione fidem colerem, documentum dedi ulto maiora comittas. Confido enim futurum,ut opera mea multo plures ad nomen tuu adiungantur,quam suerunt

394쪽

DECIMUS. 39

fuerunt illi , quos metus simul atq; cupiditas ad breue te pus a tui nominis studio disiunxit. Haec cum Carpe,&ardenti studio dixisset, Emmanueli persuasit,

ut vellet illius opera Mauroru voluntates,metu perculsas Ad spem rursus Regiqbenignitatis excitare. Itaq; cum Petro Mascaregna, sui tunc Safiniu proficiscobatur, Iehabentasu sumetia misit qui in exitu mensis Iulii Safinium naues cum praesidio militia,cum armis dc munitionibus appulerunt.Iehabentasulas literis continuo foederatorii ducibus aduentu suum significauit . Hi maximis laetitiae signis,quam gratus esset omnibus illius aduentus,passim demonstrabant. Erat enim ille egregie fortis,& bellandi peritissimus, ita, ut omnes, qui sub illo militabant,quasi ad explorata victoriam duisti fuissent, valde confidenter in hostes impetu iacerent. Multi ex Mauris scederatis,accepta prius fide timebant enim, ne propter Atai dij caedem, alioru scelus sibi fraudi esset)in urbem venerii t quos omnes Nonius Mascaregnas scelere liberauit. Hi multis promissis suertit in studiu Resis Emmanuelis multo acrius incitati . De supplicio eoru,qui scelus immane susceperant,chibitatum in consilio fuit. Erat enim ingens multitudo. de omnibus suppliciusumere, erat difficillim v. In paucos comune omnium scelus

vindicare,iniquum videbatur. Praeterea timor erat,ne, siti ic aliquid acerbius in animaduertendo fieret, tumultus orirentur,&multorum animia nomine Regis alienarentur. Quare visum filat, suppliciti in aliud tempus magis comodum reseruari,&omnes s celeri assines interim dissimulanter notari, ut aliquo praetextu paulatim absumerentur. Hoc anno Regina Maria filium peperit, cui fuit Antonii nomen impositum. Sed puer mortem statim obj j & Regina ex partu rauiter&periculose laborauit. Subide tempus una nauis ex his, quas Caraue-sas vocant,quae e Lusitania ex Algarbii regno Arritam veniebat,sui antequam in Argilae eortu intrarer, a piratis Mauris capta. Lusitana classis , quae in portum subducta suerat, propterea quod stus decesserat, illi ope afferte no potuit.Franciscus Souersis,uir fortis simus,qui ea vehebatur,antequa in praelio multis vulneribus consectus occuberet, res memorabiles effecit octo & viginti viri atque mulieres capti sunt. Non multis post diebus Gundisi aluus Vascius itinerit ductor,vir animi maximi,quictim fuisset Maurus natione,&religione Mahumerantis,impiam superstitione execratus, ad Christi se nomen de fidem adiunxerat,in Tingitana urbe se contulitqui opera summi cuiusda Chiru si crus, quod illi in bello confractu fuerat,sanari posset. Vix sanitate recuperara cum nauem conscendit,ut Argilam,in qua urbe domiciliu habebat desiderio enim magno videndi uxore &filios tenebatur repeteret. Magister enim nauis dabat fidem, sere,ut intra tres horas nauem saluam in Arzilensi portu costitueret. Sed cu ventus deficeret, duae longae Maurorum naues in insidijs collocatae, in illam inue

huntur. Is quam nisellet vir in armis acerrimus,non tame arma tunc, neq; praesidium ullum,quibus hostes repelleret,habebat de cum sibi moriendu esse ne cellario cerneret,si in manus hostium perueniret,in scapham desiluit, ut remis

395쪽

periculum declinaret. Captus tamen cum paruulo filio fuit. In naiiem similiter nemo enim erat in ea,qui resistere posset hostes ingressi,viros mulieres,

qui ea vehebantur, Tetuamum abdiixerunt. Mulieres vim desibidinem a corporibys suis lacrymis,d ingentis pecuniae promissis cohibuerunt Pretio autem persoluto,omnes cum viris,qui simul capti fuerat, in libertatem restitutae sunt. Solus Gundi saluus Vascius, quamuis ingentem pecuniam pro redemptione illius multi viri nobiles offerrent, S: Mauri essent avarissimi, non potuit in libertatem vindicari . Erant enim hostes in illum,propter desertam Mahumetis nefariam&impiam superstitionem,uehementer infensi. Itaque cruciatus in illum diros excogitant,S primum filium in illius conspectu dilacerant,que ipse, ut supplicium libenter pro cristis Ti gloria subiret, verbis exholitatur. Illius deinde manus atque pedes duobus asseribus fibula contiinetis, atque disclusis alligant,iu illum verberibus concidunt,&vngulas evellunt,atq; ut diutius torqueretur,ita corpus paulatim carpunt, ut non celeri morte doloribus acerbissimis finis imponeretur Is interim omnem a corpore dolorc nomine CHRISTI

saepius inuocato depellebat,& illi gratias agebat,qubd se tanto beneficio cumularet Neque enim ubi clarius in hac vita munus concedi potuisse dicebat,quam: ut pro illius nomine, qui tantos in Cruce pro generis humani salute cruciatus pertulisset,vitam cum insigni cruciatu prosundere. Neq; solum su pplicijs oblectari videbatur,verum &supplicibus verbis liagitiorum venia postulabat. Hostes fidei constantia perturbati, multo grauiora animis supplicia perserebant. Non poterant enim pati,omnes suos conattis,quos ad illius virtutem frangen, dam , debilitandam comparauerant, ad nihilum recidisse. Itaque flagrabant furore & amentia: quo ille constantius i ii fide permanebat,& sortius cruciatus contemnebat,eo illi magis animis efferabantur, e vehemetius illum nouis

cruciatibus oppugnabant. Cum vero Christum in supplicijs laudari,& Mahu- metis nomen lacerari persi icerent, linguam illius praeciderunt: qui tamen ipsis

spiritu,qui e vultu & ex oculis eminebat, eorum immanitatem & impietatem resutabat,& clariorem triumphum tacitus ex eorum crudelitate victor agebat, quam verbis ducere potuisset Mente enim tunc cum Deo clarius cuulsa lingua

loquebatur,& magnificentius Christi numini vota per litebat, tuam si sumanis humana eloquentiae viribus hostes exterreret. Biduo haec cruciamenta iniri isto animo pertulit,&sic tandem in coelum e corporis vinculis expeditus imi

migrauit. Is statrem habebat,qui similiter se se ad Christi nome applicuerat, &post aliquot annos ab hostibus captus,in acerbissimo cruciatu, pro Christi religione sortissime tolerato,clarissimam mortem oppetiuit: dc ita fratris vestigiis insistens, idem virtutis praemium in coelo consequutus est. Dum haec in Lusitania & Africa geruntur, Fernandus Gomecius Lemius,quem Alsonsus Albu quercius ad Ismaelem Persarum Imperatorem legauerat, cum suo comitatu quadraginta camelis, quem regij ad eam rem praeparauerant, inuectus, quam

396쪽

cunque iter faciebat, eratὶ principibus , qui Isimacli parebant, hospitaliter acceptus. Eum autem deducebat quidam Ismaelis dux, Habraimus Bea nomine, qui cum Carmasam perueniret ea fuerat olim ciuitas valde frequens de opulenta, dc propter rebellionem, Ismaelis iussu vastata, in cuius tamen a Ce militum praesidia collocata erant) Ismael eum prohibuit, ne ulterius ipsius iniussu progrederetur. Interim Isimas equos, qui in alia ciuitate alebantur, ad 1 e perduci imperauit. Postridie nostri Ismaelis permissu Carmam peruenere, quae ciuitas est muris,& vallo, atque sesia munita. Inde in templum magnis sumptibus aedificatum, prope fluuium latissimum, qui tellurem variis aquarum derivationibus valde fertilem de amoenam reddit, deducti sunt. Lacunque autem iter ficiebant, erant ab ducibus honorifice accepti, &omnibus rebus ad victum necessariis large atque munifice donati. Cum ve- QCai ramum peruenissent, quae ciuitas est moenibus egregie munita, multisque rebus opulenta, Mirabucam, qui tunc Ismaelis exercitum imperio continebat is autem Goa Duquercium Ismaelis nomine salutauerat) cum le- satis Regis Daque mentis,atque baimi Idalcami, qui apud Ismaelem ver- labantur,&cum magno equitum&peditum comitatu illis obuiam prodij t. Ibi decem dies commorati sunt. Inde corporibus iam ab labore resectis profecti, decem iustis itineribus ad Ismaelis castra in campo nimque versabatur) tandem perducti sunt. Ante tamen quam in castra perueniret,Regiae prefectus,cuius status erat amplissimus,& opes immanes, eis obuius factus est, de tantisper illos sermone periucundo &humano detinuit,dum illorum sarcinae, quae a camelis serebantur, accederent. Tunc eorum tabernacula prope sua figi praecepit, illisque conuiuium instrui imperauit. Vix in sellis consederant, cum eis Ismael munera satis large in conuiuium misit.Cum ad eum locu peruenere, supra mille, ut arbitrabantur,milliaria c5fecerant. Regia vero castra locata erat in campi planicie,montibus excelsis &editis multa niue coopertis inclusa. Numerus lasernaculorum quinque 5 triginta millium suisse dicebatur: Equites supra cetum millia:&magnusetiam mulierum numerus,&famulorum innumerabilis turba illis castris continebatur. Postridie Ismael venatum prosectus, octo milia equitum duxit: modico tame omnes interuallo ab eo distabant. Illi

tantum,quieu conuenire volebant, propius accedebant: explicat6q; negotio, cuius causa venerant,abscedebant continuo,&inordine reducebantur. Praesectus Regiae dimissus est,utlegatos laute acciperet. Is ut ornatius esset conuiuiu, alioru etiam regum legatos lituitauit. M ultis dapibus,& maxima vini cotia, &cantibus, &symphonia celebratum conuiuiu fuit : omnesq; tande, qui fuerat inuitati,vestibus bombycinis auro intertextis donati sunt. Conuiuium sui tadiei principio ad vesiperii perductu. Ismaelinterima venatione reuersus, praeter tabernaculum,ubi conuiuium celebrabatur,transiuit. Omnes egressi sunt, ut eum salutarent. Is Lusitanum legatum alijs vestibus atq; muneribus ornauit.

397쪽

LIBER

Non multis post diebus legatus intromissus est,ut legatione exponeret. Ismael illum in tabernaculo pulcherrime facto quod auri miro fulgore splendebat, Min loco sublimi aureis vestibus instrato,Regibus de Principibus, qui illi parebat,

stipatus expectauit .Literas hilari fronte accepit legatu cum socijs sedere iussit: tum de valetudine Pontificis Maximi, de statu&litudine multa quaesiuit. Deinde de Regis Emmanuelis moribus,aetate Fonsuetudine,de illius imperio, de filiorii numero percontatus est . Postremb de Alsonsi Albuquercij moribus atq; Virtute, de armoria istudio,de pacis institutis non pauca etia cum singulari significatione humanitatis interrogauit.Munera deinde,quae legariis illi Albu- quercij nomine deserebat,accepit,& quam grata illi essent, multis signis osterit. Postquam verb iucundo iermone tempus aliquod cum legato comiter insumpsit,meniam insterni,&dapes apponi iussit: aliam vero mensam conquisiti 1 sinis epulis extructam,prope sua legatis & principibus,qui adera similiter apparari praecepit. Celebratur omni ii termone conuiuium: Mahumetis interim Vinu vetantis iussa contem nutur aquam vino admi tum mum nesas existimatur maioribus inuicem poculis inuitantur.lJux quida instat,&vrget, &per . Ismaelis vita conuiuas obtellatur, ut totum vinum hauriant. Ismael maximum poculum vino plenia ostentabat,&, num fatis oppletu esse interrogabat deinde totu, quasi pr clarum facinus ederet, ebibebat.Tum se iactabat,quod ille Ius tantum vini hausisset,quantu illi omnes,qui aderat,bibere minime potuit sent. De mensa dapes &vinu,si quid esset quod suauius viderem legatis mitte bat Multis interim iocis inter se ludebanto omni ratione dabant opera,vianimos ab omni cura ad hilaritate traducerent. Nullis c. eremoni js, nullis mysteriis erat locus relictus. Conuiuium cum duabus ante meridie horis institutum fuisset,sub occasum Solis finitum fuit. Legati alijs vestibus atq; muneribus ornati,& in tabernacula dimissi sunt. Castra interim frequenter mouebantur sed Mesemper cultus,&institutum vitae permanebat. Legatis tandem responderi placuit. Summa legationis tria capita c5tinebat. Primum erat,Regem Emmanuelem cupere cum illo societatem coire ta,ut eosdem amicos&inimicos haberent. Et quia nouerat,illi cum Turcarum Imperatore, & cum Sullano E-gypti bellum esse, se ad ide bellum opem , quam maximam posset, allaturum. Alterum caput erat, ut Ismael ad amicitiae foedus confirmandum, legatos in Lusitaniam ad Emmanuelem nutteret. Albuquercium enim operam daturum, viij commodissime Armurio in Lusitaniam uigarent: Postrentium erat, quo Albuquercius ab Ismaele postulabat:vt Persi , qui baimo Idal

mo in bello contra Lusitanos operam nauabant, reuocaret Sc deinceps eis, l-lis quae contra Lusitanos mouerentur, interdiceret. Responsum est ad primum caput, verba cum saetis minime consentire. Si Rex Emmanuel amicitiam illius expetebat, cur Armurium, quae ciuitas Ismaesis imperio tenebatur,

α illi tributum ex foedere pendebat, Lusitanorum armis occupari, de praesi E suis

398쪽

DECIMUS.

sitis teneri permittebat 'Quod verbad legatos adtinebat, viam esse longinqua&periculosam,multisq; dii scultatibus impedita. Sed se anno sequenti bellum Turcis illaturum, & famam belli,quam siserabat in Lusitania pervasuram,uice legatorum futura.Bello vero contra Selymum profligato, tum demus ignain Arabiam se inferre constituisse ad quod bellum nullius se Regis ope indigere. Si vel let Albu quercius amici ossicio fungi,auxit tum quod in Arabicum bellum offerebat,in bellum, quod contra Catilam &Baliarem, ciuitates in intimo sinu Persico sitas,quae ab illo desecerat,moliri statuebat,reseruaret. Tunc enim opus sibi Albuquercij auxilio,propter Armurij vicinitatem,sore. De militibus verb,qui sub Tabaimo militabant, sibi liberum non esse. Primum enim, milites, qui passim extra imperii sui fines vagabantur,esse legibus solutos,imperioq; illius astringi non posse. Deinde sibi cum Tabaimo I Alcamo amicitiae scedus

esse,quod sine scelere nefario violari non posset. Se tame ad illum literas daturum,quibus hortaretur,ut Lusitanos bello minime lacesseret.Postremb se ducibus luis,qui mare Persicum nauigabant, praecepisse, ut Albuqtierctu unita colerent,illiusq; voluntate nunquam offenderet , sed omnia potius amicitiae c5- stantis ossicia illi praestarent. Reliqua vero te literis & sermone,que cum legato habiturus erat,vberius explicaturu .Haec quide tunc respondit. paucis aute post: diebus castra mouit,& montes, qui in ambitu duodecim passuu millibus patebant, exercitu circundu cito cinxi: Deinde cum paulatim undiq; bestiae pellue tu in campi planiciem,quam montes omni ex parte claudebant, copulse sunt. Tum legatu cum s ijs,&paucos praeterea viros primarios accersit: deis sagittis maximii earum numerum confixit. Postrem5 aduncum gladiu istrinxit, quo multas in duas partes uno ictu dissecuit,&quanda secundum longitudinem uno tantum vulnere discidit. Erat enim summis viribus, & sinsulari in armis dexteritate praeditus.Tandem caedendi labore defatigatus,reliquis,ut bestiarum stragem ederent,permisit. Interim verbcum legato sermostem iucundissime conferebat,& quomodo Emmanuel venaretur, & quo studio nemora

dc Sylvas peragraret,interrogabat. Deinde quatuor millia passuum progressus, piscationi opera dedit & ipse manibus sitis retia iaciebat,dc nostris plices humanissime porrigebat, omniq; ratione pugnabat, ut eos omnibus facilitatu signis ad sui studium alliceret: quod quidem non erat simulatione aliqua staudulenter elaboratum, sed in natura illius penitus insitum. Erat enim natura clemes, curis tristissimis alienus, & in omni genere sermonis urbanus atque iucundus. Inde motis castris, in loca amoenissima, hortis atque pomariis ordine sinsulari consita peruenit. Cupiebat enim, ut nostri regionis amoenitatem oculis aspicerent, ut omnia laudibus in Lusitania celebrarent. Deinde cum legatus instaret, ut se missum faceret, ab illo petiuit, ut Taurisium concederet, &ibi eum opperiretur.Se namq; velle legatum ad Albuquerdiu cum illo mittere.

Lusitanos pecunia de muneribus orijs affeci osque Duci cuidam commisit,

399쪽

LIBER

3ssut in urbem illam deduceret. Decem autem itineribus Taurisium peruenere. Ciuitas est aedium magnificentia, de ciuium stequentia, dc diuitiarii abundantia,& telluris fertilitate,&amoenitate illustris declara.Eam multi Christiani Armeni j incolebant,qui Lusitanos Christiani nominis coniunctione frequenter initi sebant, multisq; notis egregiae cuiusdam volutatis insitam in eos caritatem demonstrabant. Ciuitatis aute rectores & principes nullum in eos officiu praetermittebant. Post viginti dies legatus enim, quem Ismael mittere decreuerat, in frauissimu morbum inciderau iussi sunt inde discedere, de regionem natura fertilem,&cultura nitidam peragrare, donec tandem Caixam ciuitate opulentissimam peruenirent. Inde Tiraetium quindecim itineribus dcducti sunt. Hyems erat,& viae nivibus oppletae iter impediebat,ita,ut esset necesse, a multis viam, qua nostri progrediebantur, aperiri. Ex ea ciuitate Dux clam magna equitu multitudine,ut reliqui duces atq; praesecti in omnibus urbibus, inquas lagatus intenderat, faceresbuebant, uiam illi prodi jt. Fuere ibi similiter beni- igne de fatis hospitaliter accepti. Vrbis princeps interuenit, cuius adue tu festi dies agitati sunt, & nostri multo lautius & magnificentius epulati. Legatus, quem Ismael ad Albi uercium cum literis ad Emmanuelem Regem destinauerat,eb flande cum muneribus variis aduenit. Inter alia munera, quinq; pulcherrimos lequos ephippijs aureis&argenteis, cum emblematis admirabili ullgore collu- icentibus,&vestibus bombycinis instratos ad Emmanuelem mittebat:&aurea d aleam,&multa aurea de argetea vasa singulari opere persecta. Inde Lara pro- Irecti siviat e Lara Armugium tandem traijciunt eo tempore, quo iam Alsensus 'Albuquercius obierat,de Lupus Suarius Indiam regebat. Literae, quas Em-- 4n ueli Ismaelis legatus ferebat, erant in hanc sententiam scriptae. Regi magno, sublimi coronaria dim,maximo principum Christianorii decori &ornamen- to,magnanimo,selicissimo Porrugalia firma meto Salutem. Facinora tua sunt cum rotis odoris suauissimi iucunditate conserenda. Has literas scribo, ut exil- lis intelligas, me tibi felicitatem cum digni tatis amplificatione no minus,quam lsi frater meus esses, optare. Velim scias, domesticu quendam meum in Indiam iuisse ubi tuus magnus, & laudatus, de a te summo consilio ad tantum munus obeu Mum delectus imperator versabatur. Is famulum illum nostrum,& illius comites benigne complexus est, omniaque illius ossicia in eos constitere: quod ego non mediocre amoris argumetum iudicaui. Id me mollit, ut virum e meis domesticis de familiaribus, Solei manum nomine d illum legarem,ut institutam amicitiam sortius confirmaret. Cupio igitur,ut mutuis literis de ossicijs hoc amoris vinculo anctius illigemur. Deus omnipotens Regium tuae persbnae decus, Jc amplitudinem, &imperium, atque familiam sempiterno praesidio tueatur. Albuquercium vero literis ad illum datis,Imperatorii columen, maris Leonem sorti sumu, maximae virtutis viru,&alijs eiusmodi titulis illustrabat.

Addebat deinde: Vt cum sol exoritur ,illius splendor est oculis iucundus, & ut

odorum

400쪽

orianis agrantia rares suauitate persundit: sic a te G

haptate permulcent Hoc eloquentiaegenere epistolam contexebat Iol talem'iean illius studium vehemeter incitatam esse declarabatPost emb ab illo rtebat,utaliquot artifices sibi mitteret,qui tormenta conflare,dc expolire hosnudini. Similiter & Mirabucara litetis ad Albuquercium datis, laudes illius exaggerabat,dcanimum suum illius amore vehemenxerincensum esse testificaba

tur. . . o

LIBER UNDECI MVs.

V M HAEC GEREBAN

tur,Sullanus maἶnam classem comparauerat ut rursias

Lusi tanos,si posse Indie posses sione pelleret. Ad id autem suerat ab omnibus serme regibus Indiae t teris stimulatus, qui omnes opes suas illi ad id bellum: praesto su tu ras asserebant. Is & ste,quam illi Indis principes as ferebant,& dolore , quo num vectigalium iactura c5vciem l , inductus opes enim magnas Lusitanorum armis amiserat, classent viginti septem nauium instruxit. In hac classe septingenti Manteluci in quibus totum militiae robur consistebat, & trecenti Turcae,mille Saraceni Tunetenses atqueGranatensesinerant Maximas praeterea copias Indi Reges ei minilae deicitras ostenderant. Tormentorum &munitionu erat ingens numerus. Huic misi bolei manum, natione Turcam, rerum maritimarum peritissimum', qui longo tempore sub Turcarum imperatore stipendia secerat, & ab eo ad Sulla- transfugerat, praefecit . Is ex Heroum ciuitate solutis anchoris in insulam P aratri contendit: in cursit tamen trireme unam amisit. Michocemuin ve ro,qui post amissam ad Diu classem,duas naves ,& unam rostrata suis sumptiubus aedificarat, sibi socium adiunxit . In ea insula cena instituunt, quam Sura tanusMirhocemo committi praeceperat In arcis stritistura cimicrannum con sumunt. Inde, Adenam oppugne disicedunt. Rex enim illius urbis Milo cemianiuriis offensus, ne commeatus vllus in insulam importaretur, propos ta rapi tali poena vetuerat. Adenam vero Solcimanus 3c Mirhocemus diu atqtie vehementer oppugnarunt, & muri etiam partem tormentis diruerunt sed canin vi me ii a ciuibus repulsi, ut cogerentur re insemininsulam redires

SEARCH

MENU NAVIGATION