장음표시 사용
91쪽
te suorum militum INunc prece,nunc dictis uirtutem accendit amaris. Hos pugnaces,acres,strenuos bellatores appellare licet :fortes non licet,quos etiam suppliciorum quandoq; me ius impellit,ut fortiter agant,& subire hostis gladium malint,quam Imperatoris secures. Fuit olim militaris disclaphnae,ut exercitus qui uel rem male per ignauiam ges/serat uel laco cessensiculpam grauissime lueret cit Tri bunis,ac Ceturionibus uirgis de more caesis, securim percussis,eκ reliquis decimus quiso sorte ad supplici si di ceretur,uel uniuersi militia exauthorati inopem,ac infa/mem uitam agerent. His ueluti quibusda notis uera foratitudo a fucata,& adulterina disce ,seiungim facile potest. Sed cum omnem bene uiuendi rationem in animi robore ac magnitudine positam esse ostenderimus,quae nulla in re magis quam in bello elucescit propter tot dis' os σήνη - acerba periculi,quae in proeliis contingunt, V quorum species foeda,horribilist apparet, in It tristis ad aethera clamor. Bellantum N iuuenili,& duro sub Marte cadentum.
Et est crudelis ubiq; Luctus,ubiq; pavor,& plurima mortis imago. Quid est quaeso, in quo Christiani principes fortitudi Inis explere munus splendidius possent quam si arma in Turcas conuerterint,& Christianam Rem p. teterrimi mpii nefarii δε huius impedentis exitii periculo liberarint, cum si secus fiat,nec libertatem a maioribus tradita, nee dignitatem tot iam saeculis florente,diutius retinere pos
92쪽
simus, cum omne calamitatis genus a erudelissimis hostibus sit expectandum,quibus tanto sumus odio,ut ni hil Christianorum caede, anguine cruore sanctius ducat. Et licet tot regna,& prouinciae quae huic immanissimo tyranno parent,de incredibili hostium potentia conie turam facianr, eaq; credantur gessisse,quae sine maxi mis ualidisssimis p copiis nec subsistere, nec confici possint,ptaram tamen perspicue,ac luce charius ostendam, ex quibus non solum intelligere,sed etiam fateri opor teat,& Turcarum uires modicas esse,& Christianis prin cipibus expeditissimum patere ad uictoriam iter, eos usatis superm fore non modo,qui propulsare omne bar
baroruin impetum,sed etiam euertere,& extinguere omnino possint et Christianae reip.non tam saluti quam incremento at pamplitudini esse. Quod si nulla diffcul ras,nullus labor terrere uos debet ab hoc pulcherrimo religiosissimis facinore ,quod diuina prouideliano modo no deseret,sed amplexabitur magis magi a in dies, quid faciendum est proposita non facili solum,sed explorata,certat uictoria nusquam maiora sunt praemia costituta quam ubi ,et humanum stabilitur imperium et
non solum homines, sed etia Deum gratiae si fas est dicere facimus debitorem. Et pro breui, exiguoq; labore uiuphi illi maximi felicitatis aetemae,infinitim promit tutur,Sed cum liber hic ad iustam magnitudinem excreuerit,quae ad rem Turcicam pertinent,in aliud uolume commodius reiiciemus. FINIS.
96쪽
HIERONYMI BALBI EPISCOPI GURCENSIS AD CLEMENTEM
97쪽
HIERONYMI BALBI EPISCOPI CVRCEN.
Ad Serenissimum Ferdinandum Hi spaniarum Principem , Archiducem Austriae , Romaniq;
Ecit periculi magnitudo Inclyte Ferdinande quod hac misera tempestite domi, risi non m tam imminet, quam infert, ut reliquo de uirtutibus opere,auspicio Stamini Pontificis inclinato,&nondum absoluto librum unum de Fortitudine tempestivius aedidei im cui alterum de bello Turcis inferendo adieci, eodem prope argumento . Ubi enim uir lartis splendidius munere fungetur suo, quam cum est pro anima , pro uita, pro religione , pro Deo denim di micandum s aut si pereundum est , ubi licebit gloriosius, ait honestius,quam pro tot, & tantis rebus in acie perire r Quapropter duo haec re coniuncta, nec loco nec tempore seiungenda duxi,nam cum clarissimorum uirorum exemplo aetate iam ingrauescente a publicis negot is, ad priuatam quietiorem l uitam me contule tim , & animus in maximarum reni pei tractatione semper uersetus, inent otio 'torpere non posset, me totum ad eam pii losophiae partem, quae est de inoribus ex plicandam , excolendam P conuerti , quam plerim ue
terum doctassime quidem, sed subtiliter magis quam
98쪽
dilucide tradiderunt . ut si mea quantulacunq; indu t
tol fuit,haec ipsa phalosophiae studia a me olim in celebri Lutetiae Parisioru Acadcinia,diu,inultumi ag tata,dcinde per inanem ambitionem longo interuallo in tei missa demum his annis ingrauescentibus repetita,tibi uberrimoi,eoldcnal suauissinos fructus afferant, Ma Igna sunt enim adminicula uirtutis,quibus,qui solide ni titur,mirabili incremento indies auctus surgit in gloria, quae recte factorum,etiam si id no agas, semper comes esse solet. Quis: aute de te maxima quael sibi no polliceatur in quo adhuc adolescente videmus omnia pietatis officia adolescere,& adulta propagari real tantadu te praellare,quae ab illa aetate neq; pinulada erant,neleapectanda , et quod Darius Xersis pater de se dicere consueuit,inter pugnas,& dilffcultates quotidie prudentiorem fieri. Qui cum Turcatu p riculo sis proximus, immo non proximus,sed implicitus,immersus p perici la,non tam necessitate repellendi a tuis finibus infestissmae gentis latrociniti,qua studio Christianae Reip. sulleuadae, lus audes ab ipsis prope Italiae foribus, atroci sim si hoste propulsare, caeteris Christianis Principi in coinuni omiam riaufragio ne quid Iauius dica contuentibus. Quae res qua calamitosa sit quam funesta,
nemo non uidet. Ego certe tanta indignitate comotu'.
no potui me c5tinere,quin meis lucubratiunculis eos liberius acrius m monerem,ut aliquando resipiscant.& ad Christiana Rep. capessenda,exti eranal calamitate,quae ciuil cbucriai ante oculos,auertenda, animii inducat.
99쪽
Te uero quod mei est officii etiam rem etiam hortor. ut uoluntatem tuendae religionis a te semel susceptam constantissime retineas , & quarum rerum labores , ac discrimina, maxima cum tua, ingentiq; laude suscepisti earum pulcherrimam palmam , exoptatumi triumphum ne relinquas. VALE.
100쪽
de a quopiam existimer impudentior, qui censeat mei non esse,nem muneris, ne B se cultatis, ut ad ea summos Principes, Reges p eZcitem, quae uel in primis regalem magnitudine prae te ferant. ac propterea mihi id eueniat, quod Peripatetico Phormioni qui cum Annibale coram clarissimo Imperatore. per id temporis apud Antiochum regem exulante, de Imperatoris ossicio decu omni re militari copiose differuisset,pro mercede irrisionem .pro laude ignominiam rem uit. Interrogatus enim Annibal quid de illo iudicaret,respondisse fertur multos se deliros saepe uidisse,sed qui magis quam Phormio deliraret, uidisse neminem, qui cum nunquam nem hostem,nem castra inspexisset, Praecepta de re militari traderet. Sed cum accidere soleat praesertim instantibus periculis, ut infimae etiam sor tis homines in commune consulant,si quid aut boni aut tuti ultro sese obtulandido in Christiana religione praesertim ubi quos follianae beneficium impares facit, nes pares sumus in Christo Iesu ,apud quem ficultatum nullus sed meritorum duntaxat est delestiis, facit ma gnitudo periculi quod ante oculos uersetur, ut ea proseram, quae di tuae Beatitudini iudico ad laudem imme