Gerardi Van Swieten,... Commentaria in Hermanni Boerhaave Aphorismos de cognoscendis et curandis morbis..

발행: 1746년

분량: 904페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

761쪽

vel & sina ut ipsius metacarpi vel metatarsi ossis pars. Figuram illius inistrumenti dedit in eodem loco a ὶ di criniarii similia scalpra sed minora , ad cavata opera perficienda adhibent.

g. 66. T N majoribus vero , ut se more, crure, humero, brachio, I eget operosiore molimine, quod intelligitur ex sequentibus.

Facile apparer, quo majora suerint ossa partis exstirpandae, eo magis metu euisnam esse horum fistulam, si cuneo & malleo haec operatio perficeretur ; unde in majoribus membris alia longe methodus tequiritur. Docuerunt etiam observata , pelsima symptomata secuta fui: se , dum rudi tali operatione tollebantur majores corporis partes. Sic apud Hildauum b in habetur quod, cum juveni cuidam , di Isiliente bombarda, manus sinistra perfracta fuisset, barbitonsor , manu scamno imposita , lecurim , qua rustici ligna findere solebant , applicuerit illi loco , in quo exstirpatio fieri debebat ἔ deinde jusserit cuidam ex adstantibus , ut fortissimo ponderosi satis mallei lignei ictu securim percuteret: unico sic momeniato manus abicilla fuit, sed statim gravissimi dolores dc vigiliae , aliaque mala lymp- tomata secuta sunt; unde quidem post longum temporis spatium evasit miser, sed tamen ob ostium comminutorum separationem taeiuiosa admodum cura fuit, cum vix ad cicatricem perduci potuerir locus. Alia adhuc methodus membra m ora exstirpandi, quae ctiam citissime perficiebatur , a Leonaris Rotallo descripta fuit ;& habetur etiam in Microtechne Ioha nis van Horis e ) , qui omnia opera M diea dc Chirurgica Botalli edidit, suisque annotationibus illustravit. Conii ruebantur binae columnae ligneae, ponderoso cippo mi ixae, & utrimque per longitudinem interius sulcatae. Cippo infixus erat firmiter latus culter, acie tua sursum 1 pectans,& alterius cultri, per sulcum, columnis insculptum, mobilis. aciem sibi oppositam habens. Imponebatur membrum detruncandum cultro inferiori, qui cippo infixus erat, glo in loco, ubi exstirpatio fieri debebat; tuncque superior culter

plumbo oneratus magna vi per sulcos columidirum descen fiebat, aut gravi mauleo percuissus adigebatur, sicque momento temporis carnes una cum osse sec bantur. Tunc parvo autem dc momentaneo cum dolore exstirpationem talem perfici voluerunt, ut aegri hanc passi ignis scintillulam in membrum incisiisse cre derent illo tempore, ὸum omnia snaul Sc semel lic dis Iecarentur. Satis autem patet , ossa majora de cava non posse sic discindi, nisi cum periculo filibrae in his ossibus; dc uti optime notavit Schelhamnurus d in de hac re agens , quotidiana in culinis experimenta hoc docent. Dum enim lanii, vel coqui, animalium partes securi etiam acutissima, Sc magna vi adacta discindunt, os Li neutiquam ad perpendiculum franguntur, sed inaequaliter finduntur, vel in festucas dissiliunt. Unde eviluit haec metholus ab Hildano eὶ Sc aliis praeesari nominis Chirurgis improbata. In juniorum tamen membris exstirpandis hanc methodum locum h-

te secunda n . s s. pag. I I.

here

762쪽

bere posse innuit Solium saὶ, quia in hac aetate molliora ossa non tam facile

finderentur. Quanam autem methodo, & quibus cum cautelis membrorum exstirpatio tutissime perfici possit, dicetur sequentibus.

f. 467. E FI N I TU R locus, ubi exstirpatio instituenda ,

I. Sanum maxime conservandum.1. Corruptum accuratissime simul & semel tollendum. 3. Ulus commodillimus parti stiperstiti procurandus.

Postquam omnibus rite perpensis conclusum fuit, partem sphaceto corruptam exstirpandam elle ; tunc determinari debet, quonam in loco amputatio fieri debeat; hoc autem fiet ex arte, si attendatur ad sequentia. i. Cum haec operatio tantum instituatur, ut mortuum tollatur, ne relictum vivis partibus noceat; patet satis , non plus tollendum eme , quam absoluta necessitas requirit. 1. Illud enim, quod relinquitur ex mortuo dc corrupto , vivis partibus vicinis eoiith uitate substantiae unitur, adeoque facillime propagabitur malum etiam post exstirpationem factam ; cum tamen haec instituta fuerat in hunc finem , iis proserpenso Sphacelus depascetet Corpu, . Praeterea uti. dictum fuit in Commentariis 3. 6 i. mortuum illua relictum requireret continuam applicationem talium remediorum, qaae omni putredini resistunt adeoqne & frequentem apparatus renovationem. Sed post exstirpationem peractam , ob Haemorrhagiae metum diutius relinqui debet apparatus, adeoque saepe pessime putrescerent omnia, de proserperet sphacelus et unde vel repetenda foret haec operatio, vel suo fato relinquendus aeger; summa certe artis ignominia. Licet autem di sputatum fuerit inter Chirurgos, an sectio in parte viva, vel in mortua , fieri deberet; tamen omnes consenserunt in eo , omne corruptum smul & semel esse tollendum : Illi enim , qui in parte mortua secabant, post exstirpationem factam, cauteriis ignitis adurebant ilico mortuum relictum. An ergo non liceret unquam exstirpare partem , nisi omne corruptum accuratissime simul & semel tolli possiet Sane in desperatissimis casibus certae morti incertum saepe praefertur remedium ; & cum sne dolore & sere sine haemorrhagia in parte mortua possit fieri exstirpatio , videtur aliquando & hoc tentandum esse , si absolute neri nequeat in parte viva. Peritissimus Chirurgus , annoso artis usu firmus, cum successu selicissimo ex stirpationem instituit in tali casa, de quo omnes desperabant, & non sine ratione bὶ. Tristissimo infortunio navis Praesecti tota manus & brachium ad hume

rum usque miserrime contusa , imo contrita fere fuerat. Rudis homo , luxationem humeri ademe credens, partem assectam validissimis tractionibus & con torsonibus vexaverat ; unde post quatriduum , non suspicante tantum malum Chirurgo, qui aegri curam gerebat, totum brachium ad humerum usque vero spha celo corruptum erat; quin imo malum jam ultra humeri articulum versus a ManuaIe operat ien der Chirurgie 4. Decl. I riirete Tom. III. Observ. C C C XI. pac

763쪽

pectus δύ collum extendebatur. In consilium vocatis pluribus Chirurgis omnes concluserunt , certam mortem instate , cxstirpationem inutilem fore, aleoque suo fato relinquendum esse miterum ho ineri. Cum autem in flore aetatis esset aeger , & intrepido animo , nulla Lbris adesset , brachiumque affectum ead vero sum foetorem jam spargerct, qui auctus continuo tandem aegro intolerabilis foret; neque signa instancis mortis adhuc adessent , solus de la Marte huic torrenti obniti aulus fuit, atque exstirparionem faciendam persuasit; quae, liiscet successu caruisset , saltem hoc efficeret, ut commodius ultimum illud vitae suae stadium transigeret aeger , & tranquillius moreretur. Proxime ergo ad artiaculum humeri cxii irpatum suit brachium, sine ulla haemorrhagia, pauca tantum

sanie subrubella ex carnibus dissectis exstillante. Et dein , isoaeis remediis adhibicis , omne , quod relictum fuerat , mortuum secessit a partibus vivis ; sic ut

post quindecim dies elapsos nihil corrupti superesset amplius, dia bimestri spatio.

ex ipsis orci faucibus et eptus aeger ad suos redire potuerit sanus. 3. Haec regula limitat illam, quae n'. r. hujus paragraphi dicta fuit: nam quamvis sanum conservandum sit quam maxime , tamen , si praevideatur , truncae partis usum commodiorem postea futurum , si plus tollatur de partibus vivis, quam requireretur, ut omne corruptum simul ac semel accuratissime auferatur; & hoci faciendum erit. Cum autem, uti statim dicetur , sectio in viva carne sempet fieri debeat, non multum referret, an parum altius haec facta fuerit.

g. 468. RGO in caeteris sectio fiat in sano prope aegrum ob Tis 467. N'. I. a. , in crure autem sub genu semper sob

Variae fuerunt circa hane rem Auchorum sententiae: quidam enim, doloris MHaemorrhagiae metu , in parte mortua sectionem instituendam volebant; alii oecontra in parte sana & viva. Quamvis autem Celsus primus fuisse videatur, qui de hac operatione scripserit, tanaen apud Hippocratem quaedam inveniuntur . quae videntur evincere , quod sectionem in parte mortua praetulerit. Postquam enim dixerat ta P quacumque circa digitorum articulos integre abscinduntur, pler-que nullam inferre noxam , nisi homo , dum secantur , animi defectione iadatur. subjungit sequetuta : Integra aatem abscissones ossium . ct circa articulos in pede .

r in manu . Or in crure nonnullis circa malleolos , s in brachio nonnullis circa ea

pos , plerumque citra noxam fiam, nisi protinus animi deliquium prosternat, aut quamia die febris continua supereeniat. V t autem evitetur animi deliquium , dum membra detruncantur , paulo post monet, emortuas omnino partes, & nullum amplius dolorem sentientes, circa articulos praecidendas esse , cavendo , ne aliqua laesio fiat. Si enim doluerit, qui secatur, re nondum , qua secatur , emortuum c spus fuerit, maximum pericvium es, ne a dolore anima deficiat: eiusmodi autem aniama defectiones plurimos repente fustulerunt. Videtur ergo ex modo allegaris contatare , quod in mortua tantum parte exstirpationem seri voluerit Hinocrates; r

liqui autem corrupti, quod adhuc vivis dc sanis partibus cohaerebat, separationem soli naturae commiserit, & quidem quod in articulis tunc separaverit paries

a P Hippocrates de Artieulis Charier. Tom. XII. pag. 44s. M.

764쪽

mortuas. Statim enim modo allegatis s jungit sequentia : At femoris ot hoe m is nudatum, vidi octogesimo die adiscedere o crus tamen huic homini digesimo die ad genu excisum es est e.

In parte sana vero exstirpationem faciendam describit Cossus aὶ sequenti

modo. Igitur inter Ianam vitiatamque partem incidendas Uello caro usque ad os est sic , ut neque contra Vsum articulum id fiat, ct potius ex jana parte aliquid excia tur, quam ex atra relinquatur. Apud Galenum non habetur exstirpationis descriptio ; de apas Auinetam latis obscura est; tamen videtur in parte sana illam de cripsit se, quia dc nimium sanguinis profluvium metuebat, dia panniculum lineum artibus sectis circumponebat, ne terra per illas tracta dolores pareret b ὶ. Ar es de in , & postea plures alii Medici & Chirurgi sectionem in parte mortua

fieri voluerunt, de cauterio actuali consumendas esse carnes corruptas, quae adhuc vivis partibus cohaerebant. Sed plurima incommoda habet illa methodus, quascctio non in parpe viva, sed in mortua instituitur. Debet enim postea relictum mortuum comouri ad viva usque , donec aver dolorem percipiat; crusta sic naliacitur', quae vivis partibus adhaerens putridi exhalationem verius exteriora impedit ideinde debebit omne illud combustum separari a partibus vivis . quod non tane magno & diuturno dolore solet fieri, uti dicetur in Capitulo de Combustione. Praeterea, sectione sic in parte mortua facta , os serra dividitur et dum ergo postea adhuc notabilis pars carnium ustione destruitur, qs necessario ultra vulneris superficiem prominebit multum , atque iterum illud omne, quod sic eminet, serra debebit tolli; vel summa faciet longissimae curationis taedia, sic exspectandum sit , donec sponte separetur de excidat. Videntur autem Medici & Chirurgi tantum ideo sectionem fecisse in parte mortua, quia metuebant haemorrhagiam & dol rem ἱ unde Cesas e) monuit, exstirpationem summo cum periculo fierL Nam sepe in ino opere , vel profusione f. nguinis, vel anima defectione, moriuntur. Cum autem hodiernis inventis possit impediri metuendum illud sanguinis profluvium, dum tornatili ligatura Tourniquetj magni arteriarum trunci comprimuntur ; e deinque opera pressis nervis stupor & insensilitas in parte secanda oriantur ; patet evidenter , praeserendam esse exstirpationem, quae in parte viva fit, proxime ad mortuam ; ut sic omne corruptum simul de semel tollatur ; interimque se

Vetur omne vivum , quantum heri possit. Varias circa exstirpationem artuum sententias Auctorum collegit, de ordnae chronologico disposuit Celeberrimus Peritus d , sicque demonstravit, quomolo successive haec Chirurgiae pars ad illam ,

qua nunc colitur, persectionem venerit.

Cum autem in definitione loci, ubi exstirpatio fiet, simul ratio habenda sieusus commodissimi in parte superstite ideo in exstirpatione cruris semper determinatur locus sub genu, ad quatuor vel quinque digitorum distantiam ab a ticulo ; sic enim hoc fiet sine laetione tendinis illius , qui vastissimis femoris mulculis originem debet & patellae inseritur; neque dissecabitur ligamentum , quod patellam tibiae alligat. Ille autem locus cligitur, licet Sphacelus tantum ad malleolos usque ascenaerit. Si enim exstirpatio inferiori loco fieret, non pota

O Lib. VII. cap. 33. pag. 4s7. I '

765쪽

g. 468. 469. set postea talis homo cruri ligneo insiste e , nisi flexo articulo versus posteriora reflexum gereret inutilem truncum; dumque in eodem hoc situ totis diebus retunentur hae partes , obrigescet genu articulus , & molesturn in lecto decubitum faciet & ad plurima alia vitae munia inutilem reddet talem hominem. Ubi vero sub genu abscissum membrum fuit, postea commodissime possunt artificiales machinae applicari, quae amissi membri damnum compensent. Imo aliquando ad taeduit magnanimo. haeroes inutilem hanc partem circumferre , quae illos ad belli munera redderet impotes , ut maluerint exstirpationem sub genu pati, quam has molestias. Paraus a) sic refert,. quod dum Cipitaneo .cuidam globo ex tormento bellico majori exploso auferretur totus pes parum supra malleolos, atque jam ab hoc vulnere convaluit let, postea tamen exstirpationem hujus trunci sub gen subierit, expertus , quantum incommodi faceret relict i haec cruris pars. Licet

autem sub genu eligatur ille locus . qui infra validum hunc tendinem & patellae ligamentum est, tamen & maluit peritissimus Chirurgus sub genu partem exsti pare , quamvis lisamentum dillacari deberct , quam in femore, quia longe commodior usus partis superstitis esse potest , si sub genu exstirpatio hat. Successit felicit ei haec operatio,in foemina cui molaris Lapidis distracti pars totum crus miserrime: contriverat, ad genu fere usque, unde ad binorum. circiter pollicum distatutam iab articulo genu crus resectum fuit b).

9 69. D amputationis administra sonem , tu felicem succes.

sum intelligendum , attenditur ar. Ad prae parationem. a. Actionem ipsam.

3. Curationem Symplomatum. .

4. Consolidationem. 3 Supplementum aurissorum.

Recensentur hie generalia illa, quae in omni exstirpatione majorum membro rum obiervari debent, de quae postea seorsim singula consilerabuntur. Maximi unprimis momenti est ad felicem successiim periculosae talis operationis, ut prius attenta mente considerentur omnia illa ,.quae operationis tempore, vel statim. post illam peractam, parata esse debent. Praestatque haec omnia, quando per otium licet, in chartam conjicere, & ordine disponere, ut semper menti praesentia sine, dum aliquando subitam membrorum exstirpationem infortunati casus requirunt. Ut autem commode considerari possint omnia, quae hoc spectant. neque in eorundem dispositicinem nascatur confusio , optimum erit quinque dirutilatiis numeris haec distribuere. i. Antequam exstirpatio fiat. debet pars exstirpanda firmari, sicque disponi, ut lumini opposita sit; debent idoliet ei Ie adjutores , qdi immobilem aegrum reistidere possint; debent adesse tales fasciae, splenia &c. quorum applicatione Prunisci majores arteriarum , ad partes exstirpandas tendentium, claudantur pro luet a in Liv. XII. eba fit. 1ν. pag. 3's.. gie Tom. II f. pag. 40. Sc. b) De la Molle Treste complet de Chirur- I

766쪽

bitu : requiritur praeterea , ut omnia instrumenta tali disponantur ordine , quali adllibebuntur. Sic v. g. culter incurvus, qui dissecandis omnibus Oartibus mollibus a 1 o: la utque interviet, primo loco ponatur ; proximus dein huic sit anceps cultellus, quo inter visium interstitia, ii duplex in parte amputanda os fusrit, locatae partes discinai debent. Tunc sequatur serra &c. Unde quam maxume neccisarium est, ut, antequam incipiat haec operatio , sedata mente Medi cus una cum Chirurgo omnia haec examinet. Generalia monita circa operationes

Chi cureticas perficiendas pulcherrima habet Hippociales saὶ in libro illo , quem de Melici ossicina inscriptit; & in loco citato quaedam imprimis habentur , quae

in exstirpationibus faciendis summi ulus sulit. Dicit enim inter alia, instrumentasse debere dii poni, ut operantem non impediant , commodeque accipere possit illa, dum operationem perficit; vel, si alius operanti illa tradet, is paulo ante exercitatus sit, ut imperata faciat. Deinde addit, illos, qui aegro allistunt, patiatem , in qua operatio instituetur, debere exhibere operanti . prout requiritur ;reliquum vero ejus corpus immobile retinere. Ultimo monet, quod silentes auia cultare debeant, ut operantis jussa audire, S audita prompte exsequi pollini. Ergo in similibus operationibus non admittantur otiosi spectatores, nisi tales , qui , ad salutaris artis exercitium destinati, sensim ait uel cere debent his. spectaculis , ut discant proximi miserias firmo intueri animo. Nunquam adsint amici aegri, ne forte intempestiva ivilericordia moti operantem impediant, vel saltem importunis ejulatibus tui bent.1. Nihil magis conducit in similibus gravioribus operationibus Chirurgicis;

quam exercitatos habere a utores : imo nunquam deberent fieri exstirpationes maj rum membrorum , nisi plures adessent periti Chirurgi; quod etiam ut fiat, muliatis in locis lege cautum est. Plurima enim accidere pollunt non praevisa , quae totam turbarent operationem, nis alii praesentes opem ferre pollent. Sic accidit, ut Chirurgus, dum incautius cultrum incurvum , quo omnia olsibus incumbet tia disciderat, tractat, sic se ipsum vulneraverit, ut inceptam operationem per ficere non posset. Egregius Chirurgus De la Morte insenue fatetur pluribus in Iocis , quot in difficillimis operationibus optatos succellus habuerit tantum , quia . dexterrimos & peritissimos ii ibebat adjutores : artem suam exercebat enim in eadem urbe cum tribus aliis Chirurgis; omnibusque hoc solenne erat, nunquam graviorem aliquam operationem perlice te, vel dissiciliorem calum tractare, nisi iiii consilium & auxilium vocatis reliquis omnibus. . 3. Praecipua symptomata sunt, Haemorrhagia, & animi deliquium. Omnia erugo illa, quae 3. i. recensebuntur , ad sanguinem sistendum remedia parata else

debent, ut sine ulla mora adhiberi possint. Conducet etiam in promptu habere gradum cardiacum, quo aeger refocillari possit ilico, si in animi deliquium do

lapsus fuerit. Interim tamen crudele videretur . excitare miserum his remediis , dum plo hoc tempore si non tota operatio, saltem notabilis ejus pars, perfici pollet sine doloris sensu. Cumque hodiernis inventis Haemorrhagiam operationis tempore satis compescere norint Chirurgi, animi deliquium se non a iactura sal, minis, sed a dolore vel timore ortum, non adeo metuendum erit. . ue. Blna haec, quae ad felicem succeisum operationis spectant, & ad supta . sti m Medici ossicia. pag. 33. I . Charier. Tom. XII.

767쪽

plendum deseetiim illarum actionum , quae a parte exstirpata solebant perfici . non requirunt, ut omnia huc spectantia in promptu sint exstirpationis tempore; cum postea per otium de his cogitare liceat.

Praeparatio fit:x. Compressit vasorum magnorum sanguiserorum arterIosorum per

splenia applicata pyramidalia, dc ligaturam tornando adigendam super his in parte sana prope aegram . . 1. Tractu valido & aequabili partium incidendarum ope ligaturae ex

corio fibulatae cum loris-3. Firmatione cauta aegri, & partis amputandae. . Moderato inflexu partis, ne nimis extensa secetur.3. Narcotico cardiaco ipsi aegro exhibito.

t. Apud veteres Medicos & Cairurgos hujus rei nulla mentio fit: unde non mirum est, quod Celsus aὶ dicat, lanaino cum periculo membra praecidi. De1-cribit enim exstirpationein fieri debere in parte viva, uti ibidem patet. Discissis ergo omnibus partibus mollibus . patulo rivo ex vasis arteriolis dillectis sanguis esuere debebat : unde non tantum imminebat mortis periculum, verum etiam necessiario turbari multum debebat ipsa operatio. U ndatim enim emuens sanguis impediet , quo minus Chirurgus reliqua comitio de perficere possit. Imo , quod mirum videtur, ante Paraum nullus distincte locutus fuit de ulla methodo , qua compesci possiet sanguinis emuxus operationis tempore bo. Post exstirpationem factam cauteriis ignitis quidem compescere tentabant Haemorrhagiam 1 sed hie agitur de illa, quae mollibus partibus dissectis oritur, antequam os serra divia sum fuerit. Satis tamen adhuc imperfecta fuisse videtur illa methodus , qua P radius te θ usus fuit. Validam enim ligaturam fieri voluit parum supra locum , ubi exstirpatio fiet, adhibuitque in hunc usum vinculum latum & forte, quo ad religandos capillos mulieres uti solenta Satis autem patet, tali ligatura non nosse

facile comprimi majores truncos arteriosos, profundiori loco plerumque litos et Post Paratim tamen Fabricius ab ista pendente, Hildanus, aliique eadem meth

do usi fuerunt. Moralius vero Chirurgus Gallus ingeniosissimus, in castris stipe dia merens, septuagesimo quarto seculi elapsi anno , primus invenit pulcherrumam methodum sanguinem compescendi exstirpationis tempore dὶ e splenia

nempe applicabantur illis locis, per quae ex Anatome notum erat truncos arteiariosos decurrere; deinde ligatura circumducta bacillo transmisib arctabatur tota nando ; sicque pro lubitu poterant angustari, vel & integre comprimi arteriae. quae ad partem amputandam sanguinem adserebant ; aaeoque tutissime omnis Haemorrhasia impediebatur. Cum autem tornatilis haec ligatura, quamvis simplicissima foret, non careret tamen incommodis. postea correcta Rir. Dum enim circumverteretur bacillus, ut arctaretur ligatura, cutis intercepta dolebat acerrume. Praeterea pressio illius ligaturae non agebat tantum in vasa comprimenda. a Lib. VII. cap. 33. pag. 497. 1 sc Iivre XII. chap. 3 o. pag. 3os. b Academie dea Sciences l'aa i 731. Mem, id Academie des Mieuces l'aa ora. Mem. pag. 188, i pag. 18s

768쪽

sed totum membri ambitum string. bat satis valide. Insuper requirebatur sim lus , qui hane ligaturam adstringeret vel laxaret, ad nutum illius, qui operatio nem perficiebat. Simulque in eodem loco adesse debebat alter, qui membrum

exstirpandum retineret; unde iterum satis notabile incommodum nascebatur. Tamdem cum resecta parte tornatilis ligatura parum laxaretur, ut sanguis erumpens arteriarum tisandatum patula orificia monstraret Chirurgo , loco saepe movebat tur splenia , imo de totus apparatus , sicque Valida poterat nasci haemorrhagia . quae aegrum debilitaret summopere , antequam omnia iterum reposita solent. Ut cuncta haec mala evitarentur , pulcherrimam machinam excogitavit egregius Chiarurgus Petis, quae sanguinis em uxum , compressi, arteriis , impedire poterat quam certissime : interimque careret omnibus illis incommodis modo memoratis. Lon

se autem melior idea habebitur ex figura hujus instrumenti cum omnibus suis r quisitis , quam ex sola descriptione , quae in Actis Parisinis ca) videri poterit Habetur etiam apud Garengeoi bὰ , qui tamen solam machinam , qua ligatura ad lubitum adstringi vel laxari potest, delineavit ε, vinculum autem ipsum, sple nium c lindricum , & reliqua descripsit tantum. Spleniorum autem pyramidalium

loco solent nunc arteriae comprimendae imponere cylindrum ex linteo convoluto

factum , qui talem firmitatem habeat, ut ejus figura non nisi a validiori pressione mutetur, interimque non nimis durus sit, ut cedere possito A enim nimis molli, fuerit ille cylindrus, a ligaturae circumductae coinpressione complanaretur, adeo que illius pressio non in arteriam adeo , quae profundius plerumque jacet, agmret, sed in vicinas partes. Si nimis durus foret idem, tantum in paucis punciatis tangeret arteriam, quae proinde te subducere aliquando posset- Ultimo requiritur , ut cylindrus ille alluatur ligaturae, Per quam in loco retinebitur , ne ex situ suo delabatur, dum laxatar operationis tempore tornatilis ligatura, qua paulo post iteram adstringi debebit. Facile autem patet , cylindri illius variam debere esse magnitudinem, prout his illisve corporis locis applicabitur , uti etiam pro varia aetate & statura aegri, qui hanc operationem subire debebit. Loea a tem , ubi magni trunci arteriosi haerent, ex fidelissimis Eustachii tabulis satis cog nosci poterunt. Sic si exstirpatio sub genu fiat, cavo subpopliteo applicatur cylindrus ; si supra genu, in femoris parte interiori maximus truncus arteriae et ratis poterit comprimi &c. Cum autem & magni trunci nervosi in pluribus locis arteriis vicini sint, eadem opera & hi comprimentur : unde stupor & insensili

ras in partibus suppositis nalcetur adeoque acerbus dolor, crudelem hanc ops rationem comitans, obtundetur plurimum. L. Demonstratima fuit in Commentariis L Is 8. n'. I. Partes molles corporis, inter quas cauta vulnerans adacta fuit, magis magisque a se mutuo recedere radeoque amputato membro omnes partes molles accurtabuntur. Sed ossis tru

cati manebit eadem longitudo, adeoque illud ultra aequabilem vulneris facti su perficiem eminebit. Verum omne illud, quod de osse sic eminet, nullis partibus mollibus tectum, corrumpetur; & postea vel serra iterum abscindi debebit, .el sponte separabitur a reliquo osse sano & carnibus tecto; sed non nisi post Ionagum temporis spatium. Omni ergo modo curandum est, ne Os ultra partes mota c. Ibid. I'an iri . Memo pag. as . bὶ Nouueau Tralle des Instrumen, de . I chirurgie Tom. II. pag. Is I.

769쪽

Ies emineat. Celsus saὶ jam hoc monuerat , ubi de membris praecidendis agit e

postquam enim caro ad os usque resecta fuerat, dicit: Ubi ad os ventum est, reducenda ab eo sana caro , ct circa os subsecanda est , ut ea quoque parte aliquid essis nudetur : dein id serrula praecidentum es , qaam proxime sana carni etiam inhaerent i r ac tum frons ossis, quam serrula exasperavis ; lavanda est, supraque indu cenda cutis , qua sub ejusmodi curatione Iaxa esse debet, sit quam maxime os undique contegas ctc. Nihil autem dixit Cessus de methodo, per quam cutis tam laxa servari possit; ut postea os tegere valeat : videtur enim ejus intentio fulisse, ut cutis crudis Dis partibus applicata cum illis concrescet et: nullam enim facit mentionem nec li- saturae vasorum , nec causticorum applicatorum , sed simpliciter dicit: Qio cutis inducta non fueriι, ta linamentis erit coni egendum, ct seper id spongia ex aceto desiganda. Catera postea sic facienda , ut in vulneribus, in quibus pus non moveri debet, praecedistim est b). Dissiculter ergo intelligitur, qua arte potuerit talis cura perfici. Circa finem autem faeculi elapsi Petrus Hadrianus F. Verduin, celebris Chiru gus Amstelaedamensis, tractatulum scripsit de nova artuum decurtandorum ratione sc), cujus in exstirpatione cruris exemplum proponit. Cultro enim falcato& ancipiti suram laeva manu arreptam perfodiebat in illa altitudine, ubi exsti patio fieri debebat, deinde deorsum pone olla abscindebat. Reliquas vero cutis carnisque partes transversim incidebat , & separato perio steo serra decurtabat olla. Illo autem tempore, dum serra dividebantur ossa , retroducebatur avulsae carnis & cutis portio illa relicta versus posteriora , ne laederetur a serrae dentibus. Simul ac autem os discillium erat, aqua tepida vulnus abstergebat . ne aliquid scobis olleae in vulnere maneret, quod sanationem remorari pollat; quo facto pendula illa carnis cutisque . relictae portio , dicto citius, antrorsum reste rebatur , & mutilatae parti coaptabatur. Vulneris dein ore fungo, linamento, aut alio quovis stiplico idoneo tegebantur ; totique trunco vesica bovina aqua egelida emollita applicabatur , atque idonea dein ligatura applicata firmabantur haec omnia. Tabulis autem meis instrumenta omnia huc requi lita, ipsamque operationem satis nitide exhibuit auctor in eodem tractatulo , qui etiam habetur in

Bibliotheca Anatomico -Chirur1ica Mangeti tomo primo. Vocabat autem exstirpationem hoc modos i factam methodum curandorum artuum per insitionem. T Rus scopus erat, ut hoc molo, applicata carnis relictae portione ad crudum vulnus, obturarentur arteriarum discissarum orificia, & crudae partes contiguae factae concrescerent inter se , nudatumque os tcgeretur ilico.

Neque timebat ossis, serra divisi, & aere tacti, separationem , cum jam olim xidisset, hanc non adeo necessariam esse , ac multi quidem voluerant. Praeterea dicit, quod caro illa, qua vulnus tegitur, super eminens saepe ultra vulneris margines nihil incommodi adferat; sensim enim labia illa sic contrahuntur, ut pa xa admodum sit cicatrix. Partes autem illae molles, sic trunco membro appos, tae & concretae, pulvinaris instar, faciunt, ut sine ullo dolore totum corporis pondus postea inniti possit. Successisse autem tibi hanc curam in adolescente affr-mat auctor , atque postea Amste laedam ensis Nos comit Chirurgos in viro triginta annorum crus eadem methodo exstirpasse felici etiam cum eventu narrat. - Li. VIL cap. 3 3. pag. υ8. t te Dissertatio Epistolaris de nova artuum Ibidem. I decurtandorum ratione. Amstelaetami r 6. s. Circa

770쪽

Circa idem sere tempus Geneven sis Chirurgus Sabourin in eandem incidit opi nionem, neque illam ex modo citato auctore hausiisse videbatur, quia de exstirpati nibus in articulorum locis faciendis illam adaptaverat , & plane diversa deligati ne utebatur. Secundo hujus saeculi anno methodum hanc Academiae Regiae Scientiarum proposuit , seque semel hoc modo exstirpationem perfecit se dixit , talicum succestu , ut toto operationis tempore tantum quatuor vel quinque uncias sanguinis perdiderit aeger, & mostea ne guttulam quidem. Academiae tui Iu in Nos comio Parisiensi idem Chiritagus novae hujus methodi experimentum fecit, praesentibus harum rerum aptissimis judicibus Du Verny dc Mev. AEger autem fuit

mortuus : neque tamen videbatur operationis cuidam vitio mors a11cribenda esse.

licet major fuerit sanguinis jactura, quam 1olet adesse in exstirpationibus vulgari methodo factis sa . Celeberrimus Heisiemus in suis Institutionibus Chirurgicis bὶ hujus inventionis gloriam praedictis auctoribus negat, & in libello, cui titulus, Curras triumphalis terebinthina G c. auctore Iacobo Iouuio Londini 1679. edito, hanc methodum iam debriptam fuisse contendit. Apud Ruyschium se) habetur descriptio hujus operationis , quae ipso praesente facta fuit, & felici cum successu ; unde conclusit, novam hanc methodum amplectendam esse. Tamen deinde iterum eviluit; di, uti testatur Celeberrimus Heserus din, postea ipse Verdain, & alii Amstelaedam enses Chirurgi, ab illa abstinuerunt, de ad antiquam methodum reversi sunt. Gareeteot tamen se in , qui hanc methodum descripsit amplo sermone, & figuris additis illustravit, optat, ut in No comiis iterum tentaretur; additque pluteil Iuccessius felicissimos hujus methodi visos futile. Varia sic fata hujus methodi fuisse videntur, hodieque, saltem in his regionubus , extra usum est : Dum autem vulgari meti odo exstirpatio membri fit, ir possibile quidem est. totam trunci superficiem carne vel cute tegere i tamen hoc caveri poterit, ne postea ossi dis Iecti extremum ultra reliquam vulneris superficiem emineat. Circumducitur nempe membro, proxime supra illum locum, ubi sect o fiet, annulus, ex corio factus molli, firmiterque adstrinsitur. Ansulis a tum i i structus est ille annulus, per quas transmissis habenis a ministro sursum trahi possit, sicque partes molles omnes, antequam sectio fiet, retrotrahuntur quantum fieri potest. Exstirpatione facta , remoto coriaceo illo annulo , partes 1 ursum tractae remittuntur & descendunt, sicque cavetur, ne os emineat ultra partes molles. Ad hos usus manicam ex aluta paratam ὸescripsit & figura ex

pressit Hildams f. .

Antequam operatio haec tentetur , debemus certi esse , partem amputandam non tantum, verum & reliquum aegri corpus sic firmatum esse, ut penitus immobilis sit, neque operantem Chirurgum turbare possit. Multi enim cret Tent, nunquam os dolores experti, se satis magnanimos esse ,& turpe putarent. Minculis adstringi, vel famulorum manibus teneri. Sed prudentia jubet, nunquam talibus promitas confidere. Simulque curandum est, ut tales adsint adj

SEARCH

MENU NAVIGATION