Gerardi Van Swieten,... Commentaria in Hermanni Boerhaave Aphorismos de cognoscendis et curandis morbis..

발행: 1746년

분량: 904페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

851쪽

praestat statim cancrum rescindere , & deinde idoneo victu, debitisque remedii, ,

cognitam humorum cacochymiam emendare.

1. Funestam adeo prognosim Cancri dedit Celsus a J, ut solana sere cutam

palliativam admiserit. Excissim enim cancrum tamen reverti & occidere dixit. In numeris a stem observationibus constat , cancrum , si totus simul & semel cum

omni sua radice tollatur , tuto exstirpari, & absque recidiva b ὶ : Ubi vero vel

minima ejus particula relinquitur , tunc malignius repullulat. De variis autem methodis, quae ad exstirpationem cancri proponuntur , dictum fuit in Commetiatariis β. 9 o. ia'. 2. , ubi de Scirrhi ablatione agebatur.3. Cum vasa sanguifera vicina cancro tumeant, & atro crasso sanguine soleasti distendi vide 3. 49 .), videtur optimum fore, ut, resecto cancro, sanguis ille, qui in his vasis saepe diu stagnavit, effluere permittatur, neque statim statur Fimmorrhagia r justus enim im eius adest, ne forte ille sanguis in cancri vicinia aliis quid maligni contraxerit, ex quo deinde in aliis corporis locis simile malum re

crudesceret. Dictum enim fuit j. 499., cancrum exulceratum in glandulis communicantibus , propagata labe , cancros occultos excitare. Neque multum mali inde fiet aegris, si aliquot unciae sanguinis sic emuxerint. Majoris cautelae gratia voluit P. ravis cὶ, premendas undique dine venas varicosas atro sanguine distentas, ut penitus evacuarentur ; deinde cauterio actuali utebatur, partim ut haemorrhaisgiam compesceret, partim etiam ut latentes forte mali reliquias destrueret penitus. Crudelis haec methodus sanguinem cauteriis sistendi obsolevit sere, cum mitior,bus remediis hoc tuto fieri possit: & si integre resectus fuit cancer , non opus erit crudum vulnus adurere, ut ejus reliquiae tollantur. Dictum tamen fuit antea in

Commentariis *. so . , Ru chium in lingua renarum denuo post exstirpationem cancrum ferto iustulisse , dc dein cauteriis adusisse locum , felici cum eventu. Ablato cancro vulnus crudum adest , latum satis, si major cancer cum omniis bus integumentis simul & semel resectus sit: si vero enucleando ablatus fuit, munus vulnus erit , & citius curabitur, uti in Scirrhi historia F. yo. Q. 1. dictum fuit. Rara deligatio convenit ideo, ne nimia puris copia subducatur necessarium corpori nutrimentum , sicque marasmo pereant aegri: limulque cavendum, ne pus nimis diu relictum in tanti vulneris superficie , venulis resorptum , purulenta cacochymia sanguinem inficiat, unde iterum pessima fierent mala : ciam autem multum sic de corporis substantia perditum fuerit, omnia illa observari debebunt , quae in vulnerum cum iactura substantiae curatione dicta fuerunt M. 183. dc sequentibus. Imprimis autem blanda detersio loci, dum deligatur vulnus, ii cellaria erit, ne renascentium vasorum tenera sulpa rudiori tractatione desΙtua tur ; uti pariter in Vulnerum curatione dictum fuit.

s. si I. T T IS actis i 1io. , diu pergendum in victu & medela Lx Cancro adhuc praesenti propria, quin dc patet, qua

mala a Cancro in loco exstirpationem renuente prodire queant. Cum autem medentibus nihil turpius, aegris nihil calamitosus, accidere possit i

852쪽

quam si post crudelem operationem toleratam in aliis loeis eorporis simile r nasceretur malum ; diu adhuc pergendum erit in victu de medela , quae ea sis cancri adversa cognoscuntur: praecipue si ab internis causis cancer exstirpatus originem suam Luxerit. Ubi enim ab externa causa, contusione v. g. in corpore sano cancer natus fuerit, post ejus ablationem vix adest recidivae periculum. Praestat certe nimia hic attentio, quam secura nimis oscitantia: facit que ab agris , semel dirum hunc morbum expertis, scrupulosa etiam praestriditorum Medicorum observatio impetratur. Illa ergo omnia, quae j. so . n' a. 3. 4. dicta fuerunt, diu adhuc erunt continuanda. Cum autem ex illis, quae dicta sunt ad 3. 8 . & 96. patuerit, etiam in partibus internis corporis aliquando sciri hos & cancros deprehensos fuisse, apparet satis, quam ho renda mala sequi debeant, dum rodens sanies ex cancroso ulcere depluens viccera depascitur. Plurimorum, & quidem pertinacissimorum , morborum chr Dicorum origo a scirrhis viscera obsidentibus saepe pendet ; constititque obse vationibus Medicis, in sciri hi & cancri historia memoratis , enormes dolores. mirabiles viscerum erosiones, tandemque, post acerbissima tormenta, subitam mortem a cancro , interna corporis depascente. ortam fuisse.

DE MORBIS OSSIUM.f. 11 2. π PS Α Ossa morbos patiuntur similes iis, quos hactenus I in mollioribus partibus descripsimus.

Antequam de morbis internis dicetur, ultimum superest Capitulum, in quo de ossium morbis agitur. Utilissima erit & horum morborum pertractatio ut

postea plurima intelligi melius possint, quae in Lue Venerea, Rachitide, Sco

huto observantur.

Ossa, quae merito durissimae , aridissimae, de maxime terrestres animalium artes a Galeno a dicuntur, dc fulciendis ac stabiliendis reliquis inserviunt,imiles morbos pati , ac partes corporis molliores, mirum forte videbitur: Verissimum tamen hoc esse patebit ex sequentibus. Os I, omnia quondam mollia fuerunt: totum enim hominis rudimentum primis a conceptu diebus, nisi aequabili ambientis fluidi pressione si istineatur, informis muci specie diffluit; & hoc in generatione pulli ex ovo per immortalia M.i sthii observata constitit. Sed de in homine iam nato plurimae partes membranaceae & molles inveniuntur , quae pinea in solidissima ossa ni tantur. Docent hoc imprimis capitis ossa, quae adhuc satis diu membranae naturam retinent loco illo in capitis vertice , Fontanella dicto, qui ad octavum aetatis annum , de serius adhuc, in quibusdam hominibus membranaceus & aὶ tabe. de Ossib. in Prooemio , charier. Tovi. IV. pag s.

853쪽

mollis manet. Imo, quod mirabilius est , durissimi postea futuri dentes, dum

in recens nati mandibulis latent, mollem mucum, innumeris vasculis irrigatum, referunt. In prima ergo sua origine mollia ossa cum fuerint, omnes morbos mollium partium pati potuerunt, saltem antequam induruerint. Postquam a tem illam soliditatem acquisiverunt , quae requiritur, ut destinatis in corpore humano inserviant usibus , non tamen omnino dura & arida sunt, prout in

sceletis conspiciuntur, sed iacculenta, SP pluribus adhuc vasis irrigata, quae& per ipsam ossis labstautiam , & in cava illorum, liquores deducunt. Unde

ratione horum vasorum continentium, & fluidorum contentorum , omnia eadem mala ossibus accidere poterunt, quae in partibus mollioribus observantur: simulque patet, in illa imprimis aetate olla his morbis magis obnoxia esse, qua mollibus partibus magis sua natura accedunt, id est in junioribus , quod de quotidiana observata testantur. Unde bc spina ventosa , uti postea patebit, fere tantum in junioribus deprehenditur. In decrepita senectute arida & ex succa facta a levibus etiam caulis franguntur; sed. aliis Ο.sium morbis minus , affici solent. Docuerunt praeterea observitiones fidelissimar, per morbos ossa se mutata fuisse, ut amista soliditate naturali carnium mollitiem acquisiverint. Refert Peis ritus sa) quod, aperto abscessu circa femoris cum coxa articulum nato, i venerit femoris ostis caput, & ossis ischii cavum, colore & consistentia catanem omnino referentia, sed mole multum aucta , atque adeo mollia , ut 1 levi etiam attactu sanguinem' sunderent: Dicitqne egregius ille Vir , quod saepius similem ossium degenerationem in mollem & carnosam substantiam vuderit. Ex quibus omnibus satis patet, mollium partium morbos etiam in ossubus obtinere posset Quod adhuc magis confirmabitur ex illis, quae Anatonae in ossium fabrica detexit.

g. 113. I T A. M interstitia horum vestiuntur membranula eodem vasorum genere instructa, iisdem liquoribus perpetuo allatis humectata , ac illae.

Denaonstraverunt celeberrimi Anatomici Cluton moers b in & Dominiciis Gagliardus e), ossa corporis humani constare lamellis sibi mutuo applicatis, sic tamen ut non semper & ubique.arctissime uniantur, sest inter illas relinquantur interstitia, per quae Vala satis numerosia decurrunt. Omnium pulcserrime hoc apparet in ossibus cavis majoribus , uti v. g. in osse femoris, humeri , tibiae &c. In medio enim loco horum ossium lamellae arctissime unitae apparent, & firmissima ossis compages ibi deprehenditur : Ubi vero a medio ollis utrimque versus ejus extrema lamellae osseae pergunt , incipiunt internae lamellae secedere ab incumbentibus, atque notabile interstitium relin- ruunt. Quo magis autem pergitur versus extrema, eo plures lamellae secedunt; onee tandem in extremis huius ossis tenuis tantum crusta ossea se persit, quae tegit & defetistit mirabilem illam cellulosam fabricam quae in ossivus major a in Traiiε des Maudies des Os I v. i. ehap. I b Osteol. Nov. pag. 3o. 43ῶXI. pag. 33s- Λnatom. Ossium pag. ao.

854쪽

D E MORBIS OSSIUM. 83

bus circa illorum extremitates observatur. Dum enim indunt per omnem ambitum cavi ossis laruellae a se mutuo, angustatur ostis cavum , tandemque in extremitatibus nullum sit, toto hoc spatio repleto celistari ollea fabrica. Nam inter secedentes lamellas osseas ubique osseae propagines emergunt tenues, qui separatas lamellas inter se uniunt, & in situ quasi retinent ;. simulquα relicta interstitia in minores cancellos subdividunt. In ossibus aeto minoribus quae magnum caVum non habent , uti V. g. in phalangis digitorum, non a paret illa unio & concretio laminarum in medio, sed plurinis laminat ex interioribus tota sua longitudine distandi ab incumbentibus , & cancellos talecolleos non tantum versus extrema, ut ii, majoribus ossibus observatur, sesubique formant. V nde etiam apparet ratio, quare longe debiliora sint haeeosIa, cum robur ab unitis de concretis plurimis lameths olleis pendeat. Incranio similes lamellae osseae observantur , quae sibi mutuo incumbentes calvaiariae ollam constituum , ae manifesta inter iras interstitia tu quibusdam calva tiis observare licet. . nterstitia haec inter fias Iamellas secedentes relicta vestiuntur suis membranilis, quas plurima vasa perreptant. Docuit hoc injectionibus suis Ru chiuir dein recens mctatorum animalium ossibus majoribus, absque ullo artificio adhibito , hujus rei veritas apparet: adeoque non mirum est, ossa partium motallum morbos pati , cum de simile vasorum genus , de eosdem liquores, habeant. Ossium autem haec ex lamellis fibi mutuo accumbentibus fabrica pulcherrume respondet illis, quae in morbis quandoque observantur. Dictum fuit in Vuunerum capitis historia f. Σ si , pericranio laeso, diu nudatum fuerit os, illud colorem suum mutare , oc tandem squamam corruptam separari ab osse supposito sano. Dumque pulcherrima arte minimis terebris c vide g. 1 1 1. P per tunditur locus aflectus in olle, per haec foraminuta emergunt viva vasa lupia posita , & separant corruptum , & deinde retexunt perditam ossis substantiam , novumque Periineum formant , simili modu ac in partibus mollibus perdita

per vulnus substantia recrescit. Constitit autem observationibus ibidem memo ratis , non requiri ad hanc rem, ut ad diplocia usque perterebretur locus affectus , cibi enim vasa esse nemo negabit) verum in minoribus malis sustiacete levissimam terebrationem, M tamet, vascula per haec foraminuta emeris gere. Manifestum ex his ergo est, inter ossium calvariae lamellas decurrere vascula, quae corrupti ossis tegmine libera cito satis emergunt. Cessus sa) de vitiatis ossibus curandis agens jam dixerat. Oporteι autem ante omnia n nuia re , ulcere exesse , ct , si totius est eius vitium , quam ulcus fuit, carnem sebsee me , donec undique os integrum patefiat: tum id, quod pingue est, semel ite misve satis est admoto se amento adurere, ut ex eo squama secedat , aut radere, d nee iam aliquid inureir sendatur, qua integri ossis nota est. Nam necesse est aridum

D id, quaι vitiatum est.

s. 1i4. T prout haec spatio la s 3 I 3. in majora, eo os ibi proprius

C. accedit structurae partis mollis.

Cum enim interstitia haec inter secedentes lamellas relicta membranulas laais

855쪽

beant vasculis irristis, quo ampliora fuerint haec spatiota , eo major aderit horum vasculorum numerus; adeoque os in illo loco qUm proxime ad partium mollium structuram accedet.

si 1. T DE OQUE aptius ibi si . J pati eos morbos, qui

I aliter molles partes occupare dicuntur.

Ex ante dictis hoc satis patet. Adsunt enim hic vasa , & humores, aequeae in partibus mollibus proprie dictis. Omnia ergo quae in praecedentibus de nimis debili, vel & nimia, girmitate vasorum dicta fuerunt, omnesque sponistaneae humorum degenerationes, pariter hic locum habere poterunt. Potent humorum motus per haec vasa nimis incitari , vel nimis tardus esse. Obstructio, solutio continui, inflammatio, dc omnes ejus sequelae pariter ob eandem ratio. nem aeque in ossibus, quam in partibus mollibus, adesse poterunt.

g. 116. r ' ΑLIS est latior circa juncturas pars, quum densior, minusque vasculosa sit in osse meaio.

Dictum fuit in Commentariis 3. 1 I3. lamellas, ex quibus ossa majora coris poris constant, in medio ossis arctissime sibi mutuo uniri & vix ulla interstitia relinquere ; hinc maxima erit illo in loco ossis soliditas , simulque vel nulla, . vel paucissim tantum & minima, vasa inter has lamellas decurrere poterunt. Cum autem versus extrema sensim magis mapasque a se mutuo recedant lamellae, & statiola inter has media augeantvi , latescet os circa juncturas, sed simul deoilius erit, & facilius laedi potetit, quia crusta illa ossea externa ex unitis inter se lamellis osseis facta, ibi tenuissima est. Dixit Clyton Havers a J quod observaverit in olse femoris, latera ejus in medio osse, antequam ullae lamellae secesserant, quintuplo crassiora esse, quam in capite ejustem o sis. Vetum in simili semotis osse, quod taediosa arte praeparatum Possideo, i veni latera in medio vige pio crassiora esse ad minimum tenui illa crusta ossea, qua caput ossis femoris , & trochanter major, & inferior ejus pars tibiae articulata , teguntur. Adeoque , patet, quare versus juncturas os partium mollium morbos frequentius patiatur. Unde etiam in fracturis longe pejora mala metuuntur, si circa latiorem ossium partem prope juncturas fuerint, obvasorum numerosorum laesionem , & liquidorum effusionem & corruptelam , uti in Commentariis g. 3 1. 3 3. dictum fuit. Requirebatur autem major firmitas in mediis ossibus . quam versus extrema : quia, dum V. g. totum corpinris pondus ossi femoris innititur maxima vis in medium os agit. Simulque arctissime hic unitis lamellis cavum nascitur, medullae locandae inserviens, ataque etiam augetur ossis robur: demonstraverunt enim Mechanici. cylindrum cavum difficilius frangi cylindro solido , in quo eadem materiae quantita

856쪽

DE MORBIS OSSIUM. 83ν

dra distinctio.

Ut aliquid distincti in morbis ossium tradendis habeatur , necessiarium et e

illos in quasdam classes disponere, prout variae partes ossium fabricam conia stituentes affectae sunt : diversi enim penitus horum morborum crunt este tus & alia requiretur curatio , prout hae illaeve partes laborant. Prima a tem horum morborum divisio desumitur a loco, quem occupant, in ossibus

scilicet majoribus articulatis: prout nempe vel in media, solidissima horum ossium parte, vel circa extrema haerent; ubi crassiora quidem sunt haec ossa , fel minus firma, & cellulosa fabrica constant.

s. 1i8. SSA, praeter Vasa mollibus communia uer 3.ὶ paratibus in suis cellulis latioribus s 1 i6.ὶ habent vesiculas oleo subtili medulloso , ibi secreto, & in suos usus asservato , ple

nas; hae vesiculae , majores circa juncturas, circa densitatem ossissensim abolentur , & in canales pingue vehentes tenuissimos

versae, evanescunt fere. Cum ergo ossa in parte sua latiori circa junctaras magis accedant ad strueturam partium mollium, poterunt imprimis in illis locis omnes tuorbos in pariatibus mollibus observatos pati. Sed praeterea in ossibus aliud quid obtinet . unde pessimorum in his morborum origo saepe pendet. Oleum enim medula

lolani satis tenue in cellulosa hac ossium parte haeret, a sanguine arterioso secretum, in vesiculas collectum , quae & cum se mutuo, & toto systemate medulloso in majori ossium cavo haerente, communicant, & per poros cariuiaginum, quibus extrema ossium articulatorum incrustantur, transsudant in a ticulorum cava, ut una cum glutinoso glandularum hic politarum humore faciant linimentum , quo mobiles articuli inunguntur c vide Commentaria La 61. . Praeterea & hae vesiculae medullosae , inter secedentes lamellas osseas locatae , videntur etiam his lamellis osseis largiri medullaris olei partem , qua ossium nimia fragilitas cavetur. Uti enim patebit postea in Commentariis β.11 . in illis locis, ubi lamellae ossis arctissime uniuntur, per poros his in culptos ingreditur oleum medullare, dc inter lamellas sibi mutuo incumbei tes distribuitur; cum in solidissima & media ossium parte non detur adeo locus inter lamellas onas, ubi vesiculae medullosae locari pollent. Duplicem ergo usum videtur habere medullosum oleum his folliculis, in cellulosa ossium

Iarte locatis , contentum : lubricare nempe articulos, & inter lamellas osseas e diffundere, ut ossium nimia ariditas praecaveatur. Unde etiam, dum vel per morbos, ves in decrepita senectute, deficit illud oleum medullare, articuli dissicilius moventur & crepitant ; atque ossa, non amplius hoc oleo inuncta , a levi etiam vi franguntur. Quanta autem copia olei medullaris in cavernosa hac ossium parte contuneatur , patet in ossibus boviliis coctis: postquam enim Omnis medulla, m

857쪽

jori horum ossium cavo contenta, educta fuit, si findantur horum ossium ei trema , vel malleo percutiantur, magna adhuc copia tenuis olei medullosi exit. De fabrica horum folliculorum, medullosum oleum continentium, postea S. 11 . dicetur, cum similes omnino sint, ac illi, qui medullam in majorum ossium medio cavo haereavem constituum; solaque differentia sit , quod in cavernosa ossium parte pauci solliculi simul , vel forte & singuli tantum is minoribus cancellis, haereant ; cum medulla congeries sit plurimorum talium folliculorum , una commutat membrana comprehensorum. Ubi jam mavor dia stantia est inter secedentes ossis lamellas, patet facile, plures folliculos tales locati posse ; in illis vero locis, ubi contiguae sunt hae lamellae , vel saltem quam minimum a se mutuo distant, nulli tales aderunt , sed vel per tenuissis mos canales ex his folliculis propagatos distribuetur inter lamellas oleum illud tenue, vel per poros illos de quibus postea dicetur lamellarum osse rum idem illud oleum ingredietur.

H i N C si 8.ὶ altera morborum in Ossibus classis.

Nova hinc morborum in Ossibus origo, quatenus nempe solliculi illi meduulare oleum tenuissimum continentes afficiuntur , unde olei illius pessima cci suptela ;& plurima mala fient, quae postea L s 16. enumerabuntur.

I 1io. π π A B ENT ossa periost eum exteritum convexa ambiens, I tegens , vasa arteriosa in cellulas , inque medullam

ferens, Renosa exciPiens, magna, Parva, numero infinita. Demonstravit Clyton Havera ca), omnia corporis ossa tegi tenui membrana , pellucida fere , & acutissimi sensus, quae variis fibrarum stratis, sibi in

tuo incumbentibus, non vero intertextis , constat. Fibrae hae parallelo ductu ad se mutuo, & secundum ossium longitudinem. decurrunt. I ii quibusdam locis crassior haec membrana apparet, Sc fibris se mutuo decussantibus vario .ordine constate videtur; verum hoc fit a musculis, illorumve tendinibus, s .pra aperjosteum decurrentibus, antequam ossibus inseruntur. Observavit praeterea , periosteum supra ossa decurrens illa deserere illis in locis, ubi ligamenta, ossa articulata n ectentia, oriuntur, & haec ligamenta superscandere, sicque ad vicinum os pergere; uti alia occasione in Commentariis f. 3 3. dic-aum fuit. Unde credidit, periosteum tantum esse continuatiotrem uulus ejus demque membranae, quae, a dura matre Originem ducens, cranium investit, di deinde supra omnium reliquorum ossium superficiem extenditur. Memorana haec, supra olla expansa, illorum cavitatibus & eminent is variis perfectissime se accommodat , adeoque omnem illorum superficiem tegit. Illa vero pars ossium articulatorum , quae ligamentis, capsulam articularem constituentibus . continetur, perio steo destituitur I cum, uti modo dictum fuit, in his locis

cssa desera , & supra ligamenta pergat. Nihil ergo ad ossa venire, neque Ali

quia

858쪽

quid inde redire potest, nisi Periostet ope. Omnes ergo arteriae, quae pro nu . tritione & incremento ad ossa veniunt, vel de in cellulosane illarum fabricam penetrant, aut per distili sta foramina ad medullam in majorum ossium medio cavo collectam seruntur, prius per Peri steum transeunt: pariterque venulae residuum sanguinem revehentes in Periosieo ordinantur. Unde haec membrana tota vasculosa est, uti arte sua pulcherrime demonstravit Rosci ius a), atque vasorum ramulis, ex Periosteo in os pergentibus , venulisque inde redeuntibus , omni fere in puncto ossi nectitur , atque ideo firmissime adhaeret, imprimis in junioribus. In decrepita enim senectute, plurimis vasis jam abolitis , laxius ysii adhaerere Periosteum obtervatur. Cluton Havera b , qui pulcherrima tua de Ollibus observata scripsit, antequam Ru chii inventa Or si erudito innotuerant, firmam illam Petiostei cum ossibus cohaesionem miratus credidit, hanc membranam ossibus firmissime accreicere illo aetatis tempore , quando adhuc mollia & glutinosia quati erant e viderat tamen egregius ille Vir , minimis fibrillis , ex Periosteo in ipsam ossis substantiam emi sis, illud ossi uniri : constitit autem postea Ruyschianis injectionibus , fibrilistas illas este vascula ex Periosteo in Os tendentia, atque numero fere infinita. Neque tantum majoribus ossibus vasculosum Periosteum imponitur , V rum etiam & exiguis adeo auditus ossiculis , quae Pertomo carere magni in arte viri dixerant, similis membranula tenerrima datur ; & internam tympani cavitatem suo etiam Perio steo tegi, vasculis innumeris praedito, invenit

INC si od iterum Morborum tertia series in OL

Quaecumque ergo causa liberum humorum per vasa Periostet itansitum in os . et eorum reditum ex osse in Periosteum impediverit, poterit in ipso osse mombos sacere , licet causa horum moibo tum prima & essciens non in ipsa proprie dicta ossis substantia , sed tantum in Periosteo, haeserit. Ratio ex illis , quae praecedenti paragrapho dicta fuerunt, facile patet. V nde iterum nova Morborum in Ossibus crisiis habetur.

S. siet. T TABENT Ossa Periost eum internum cava medullae

1 1 receptacula ambiens. tegens , vasa arteriosa in vesiculas mea ullosas distribuens , venosa excipiens , magna, parva, numero infinita.

Perlosteum illud internum non adeo facile demonstratur , quam Periost eum externum: talis tamen membranula adesse videtur, sed tenerrima, cum duro Ossis tegmine tutissime defendatur. Cranium dura mater investit , Peri oste i ii terni munere fungens; sed cuni haec membrana vaginas emittit , quibus ex medulla oblongata & spinali egressi nervi tuto defenduntur, erassior & densior ejus fabrica requirebatur. In cavis Ossibus majoribus ab omni externa injuria

859쪽

defensa haec membranula, tantumque tefendae internae ossium superficiei & te iscipiendis vasis inserviens, non requirebat tantam firmitatem & robur ; adeoque ob summam illam tenuitatem dissicilius detegitur: In Ossibus illis , quorum inte xiot superficies tota cellulosa est , talis continua membrana non facile invenitur, cum adeo intricata haec fabrica sit: uti etiam in Ossibus majoribus circa extrema,

ubi secedentes lamellae osseae mirabilem illam spongiosam substantiam faciunt. Sed haec membrana imprimis adessb debet in illa parte majorum ossium, quae arcte unitis lamellis Quis solidissinia est, & magnum cavum in medio habet, in quo medulla locatur. Monuerat Russchius a J, Anatomicos saepe nimis liberalia ter loqui de Membrana , quam putant ipsam medullam ambire, dixitque, iaossibus , quorum tota cavitas plena est substantia osseo-s ongiosa, aut osse fit

mentosa, non inveniri unam communem medullae membranam ; nec mirum ,

cum tunc non collecta, sed per cancellos illos dispersa haereat medulla. Alibi t meta bὶ ossis humeri ex puerulo , bifariam secundum longitudinem divisi abrucam sic describit, atque etiam figura expressi : Substantia μωrior , quae Aseolpon

giosa , metalloso liquore imbuta, oe membranula adeo tenui obsita , .ut telam aranea adaquet. Hac autem superbit a teriolis repletis, ct exinde rvbedine pradita. Et in e

dem Thesauro cὶ describit portionem ossis femoris ex infante, serra divisam . .

in cujus cavo apparet membranula, instar telae araneae tenuis , quae medullam ambit; uti etiam arteriolae per illam dispersae. Ex quibus satis apparet, teneram talem membranulam in cavis ossium internis haerere. Forte tamen dubium videri posset , an haec membranula pertineat ad medullam , an vero ossis internum si Periosteum ; vel denique an eadem membranula utroque fungeretur munere sed

si considerentur illa , quae Clyton moera id ) de Medullae structura habet , vid

bitur admodum prosabile elle , hane membranam a medulla distinctam esse. Dicit enim, totam medullae collectae molem tegi tenuissima & pellucida membranula, quae in pluribus locis colorata appatet, ac si a sanguineis vasculis , per suam fabricam dispersis, ruberet. Ubi autem hanc membranulam a medulla, parum majorem consistentiam habente , caute separabat, vidit saepius vascula per medullae superficiem decurrentia integerrima mansisse ; certissimumque se esse ducit, i .ec vascula ad membranam illam incumbentem , nunc separatam , non per tinuisse : statimque postea dicit, quod haec membrana ossi inhaereat, non ta tum per exiguas venulas , verum etiam quod se insinuet transversis poris, qui in interna ossis superficie reperiuntur. Ex qua descriptione patet, te uerrimam membranulam internae ossium superficiei necti , & sub hac vasa , procul dubio in alia membranula ordine disposita, per medullae superficiem decurrere , ade que distinctum foret internum illud Perio steum a medulla ipsi contigua. Usus illius Peri ostei foret ergo , non tantum vasa arteriosa in vesiculas medullosas di tribuere, & venosa inde redeuntia recipere, verum etiam ipsius ossis vitae & n trimento , per vasa immitta in ossis substantiam & inde recepta , prospicere. Aa hoc forte docent mira observata in morbis CFum 3 Describit Ru sibιus se , b figuram addidit ossis cubiti, carie exes , in cujus cavo continetur fistula ollaa i regre separata ab ossis cubiti substantia exteriore , ita ut undique mobilis esset.

860쪽

Non adeo improbabile videtur, a vitio quodam in Periosteo interno nato assectam fuisse ossis partem interiorem, cui imprimis Periosleum illud internum prospicit, de deinde panem ossis tubulatam interiorem secessisse a reliqua ossis exteriori parte.

11, 3 H INC s i 1.ὶ quarta Morborum In Ossibus divisio.

Cum haec membranula vasculis constet, uti modo dictum fuit, poterunt obstructio , inflammatio, omnesque ejus sequelae & hic locum habere ; unde & os contiguum male assicietur, & proxime supposita medulla pariter vitium contrahere poterit, de qua re statim dicetur.

F. - ABENT Ossa in suis cavis infinitas vesiculas oleo Ira subtili medulloso plenas, id asservantes, distribuentes

. dc Inter se mutuo, dc inter lamellarnm interstitia. , dc in cava juncturarum, & per poros rectos. Hae vesiculta arterias , venas, lymphae ductus , adi posos ductus, nervulos , membranulas, habent. Dictum fuit 3. 118. de Vesculis oleo subtili medulloso plenis, quae in cellulosa

ossium parte circa juncturas haerent : hic autem agitur de medulla proprie dia. ta, quae in majorum ossium cavo reconditur, & ex infinitis vesiculis simul collectis , de una communi membrana inclusis , constat. Observaverat Clopton Havera a), oleum medullosum non haerere in cavo membranae medullam ambientis effusum , sed in minimis vesiculis colligi , ex quarum adunatione fiunt lobuli m fores , peculiari membranula vestiti; ex horum dein iobulorum unione tota meis dullae massa, ita majorum ossium cavis conspicua , componitur. Videntur a tem minimae illa: vesiculae , oleum medullosum continentes, communicare inter se ; ruti pariter Ze lobi , ex collectione harum velicularum facti; unde oleum ita lud ,& ad ipsius ossis substantiam , & ad cava jurusturarum , venire poterit ex omininibus medullae locis , etiam dissitis. Dum enim talis lobuli medullaris membraianam laedebat Havera , vidit, non simul & semel , sed gradatim tantum emuere oleum medullosum , sensimque ramen evacuari torum per lenem pressionem , quae leviter comprimeret, nec frangeret tamen minimas illas vesiculas. Dum medullae durioris partem igne liquabat , videbat liquefactum pingue gradatim dissi uere. lobulis de vesiculis vacuis remanentibus. Confirmatur hoc ulterius inde , quod majori motu, & nutrimenti defectu, minuatur medullae quantitas; augeatur

vero quiete, & pleniori victu : quod pluribus experimentis constitille amrmat Du Vern bὶ ; qui & medullae fabricam similem describat , ac modo dictum fuit. Oleum autem illud medullosum triplici modo videtur exire posse ex illis v siculis in quibus collectum haeret. Vel enim per vesiculas & lobulos communia

cantes versus extrema ossium derivatur, atque ibi per poros cartilaginum , quubus extrema ossium artisulatorum incrustantur, in articulorum cavitates exsudat vide Commentaria b. 361. , ut expeditissimi motus fieri posIent absque attrita de detritione ossium motorum : atque ideo etiam post validin motus medullae co- - Osteolog. nov. pag. Ιεβ. M. i b in Academ. des Selences l'an I oo. Mem. 11s.

SEARCH

MENU NAVIGATION