Metaphysica vetus & nova, logicae criticae nuper editae tanquam pars altera adjuncta, ... Authore p. Hermanno Osterrieder .. °1

발행: 1761년

분량: 763페이지

출처: archive.org

분류: 철학

201쪽

& ia recto idem, sit simul realiter, & in recto non idem c. A. ut sit in obliquo, seu modaliter non idem. n. A. & C. distinctio patet ex dictis. Idem a se Iast. Idem a se ipso intrinsece distin- ipso ines mi. est idem esse idem, & idem non se modali se idem, quod absolute repugnat: μ. e iungui atqui hoc evenit in distinctione modali: ux, ergo, distinctio absolute repugnat. ' R. D. M. Idem a is ipso intrinsece distingui in suo esse absoluto C. M. idem distingui a se . ipso in esse relativo seu - i modali. Subdist. est idem esse absolv- in te, & non esse idem relative aut m indaliter C. M. est idem esse absolute, &non osse idem absolute, I I. M. & D. m. . hoc evenit in distinctione modali, ut idem in esse absioluto, distinguatur a in ipis in esse relatioo seu moduli C. m. Ut idem a se ipso intrinsece distinguatur in suo esse absolvis N. m. & C. Identitas ΟΗ, a. In hac propositione: Cerad .. n.' G eoi ineas rotunditatem, το ens ha- iam rotunditatem. est universale in essenis tela ' repraesentato , ad nullas contractum liv e itat disserentias neque specificas , neque eum di- indi viduales: quia universale juxta stinctiuno Motistas manet in actuali praedicatione mu4-u ergo . debet posse convenire non uni

tantum, sed pluribus jadividuis ac ve-

202쪽

rebus. Subsumo : atqui quod potest convenire diversis ab hac cera distinctis, nequit identiscari cum hae cera: ergviectum subjecti, nempe το cera , & r ctam praedicati, id est labens rotan. ditatem, nequit identificari, consequenter modalis diminio iure nequit cum iden- reali. R. Tr. interim Α, quod non est hujus loci. D. suhs. At quod potest convenire diversis a cera distimctis. nequit cum ea identificari, ide litate exclusiva diversae habitudinis r lativae sep arabilis C. A. identitate r elusiva diversae habitudinis relativae is

habens licet fit universale , s consideretur in concreto cum ente, hic tamen' supponit disjunctive, seu partieulariter: Log. DI. I 29. & tanquam praedic tum separabile a cera non praedicatur essentialiter, sed tantum accidentaliter , haec autem ipsa assirmatio & praedicatio id proprium habet, ut .inter rectum subjecti , & inter rectum praedicati

enuntiet identitatem non exclusivam omnis .

diversitatis relative separabilis, uti satis

probatum est.

Inst. Idem semper est Mela. & fieri nequit, ut idem a se ino sit distinaum i

203쪽

atqui cera haec v. g. habens rotundit ' tem potest fieri non habens rotundita. tem; potest enim manere hac cera, quin maneat rotanda: ergo haec cera,

quae est rectum subjecti, non est identimata cum recto predicati, quod est τὸ habens rotunditatem. R. D. M. Idem semper est idem, si si idem identitato exeIosa omnis diversae relationis separabilis C. M. si sit idem identitate noa. elasva omnis diversae relationis se--parabilis. N. M. vel elarius: idem ab is

lute semper est . idem absolute C. M. idem absolute semper est idem relative

seu modaliter .F. M. & D. m. cera pOtest fieri non habens rotunditatem, &xunc cera tamen manet eadem absolute, ut prius, & mutatur tantum relative, seu modaliter C. m. mutatur absolute. m. & C. ipens per OB. 3. Saltem distinctio modalis non vistin- datur in Divinis, quia per eam DTus

ψηςm heret mutabilis: ergo &e. R. N. A. un non hi sum a Mita ratione; Deus enim omnes, mutabi- quo cunque tenet ejusmodi modos. Us. ab aterno sibi identificatos habet, nee unquam Variat, aut alios recipit. e. g. jam ab aeterno DBus secit decretum condendi mundum, & assumendi naturam humanam in tali determinato tem, pore

204쪽

pore, quod tempus ipsius Hernitati, vidilualiter in instantia creabilia & succes, sua divisibili secundum aliquem numerum correspondere docent Theologistvi cujus decreti est intrinsece determinatus ad ea Omnia, quae quoUis tem

POre fiunt. Inst. Omne subjectum, quod in se Teeipit formam seu substantialem, seu

accidentalem, debet esse persestibile: ab qui DEus nequit esse perfectibilis: ergo . formam aceidentalem seu modum iu sei Irecipere nequit. R. N. M. Plura enim praedicata relativa juxta Theologos in DEo sunt neutra, id est, nee perfectionec imperfectionem dicentia ex se , & ratione sui. Adeoque nec DEus per

illa perficitur. Igitur subjedare , in se recipere, sustentare &c in nostra thesi nil aliud dicit, quam esse subjectam re lationis: sed Deus utique potest esse subjectum relationis, quia de DEO tan quam subjectis praedicari possisnt plurimi

termini relativi v. g. quod DEus sit cognoscibilis a cr*atura, quod sit deιerminabilis a creatura, silique unihilis. Item decreta libera Dra sunt utique determianaιio Dei: atqui determinatio est mo-

205쪽

esse modus.

ARTICULUS M.

inter gradu s metaphysicos detur disinctio virtualis i DistIn. CXXI. Mossis Recentiorum reUeris ctio Seo- .. LX timur denuo ad gradus metistiQR diu taph3βροι, queis aliae scholae Peripate-ueorum omnes distinctionem a parie res non ex- negant competere, eos solo intellectu, pugnata. Vel cum Vel sine fundamento a parte rei existente distinguentes: CXII.&CXIII. at vero Scotime cum subtili Doctore suo ultra quatuor jam saecula prodistinctio. ne sua non pure formali, sed minus stria. - cte reali CXI. in Philosophia non mu. nus, quam neolastia feliciter adeo decertavere, ut victi non modo ab adversariis nunquam sint, sed & illo.

rum non paucos, ex recentioribus maxime, qui abjectis praejudiciis veritatem unice inquisiere, in partes suas traxeis rint , & traherent adhuc plures , si rejecta lite de nominibvs definitionibus nominalitas) rebus indagandis inhiarent.& scapham scapham, ut decet, appellarent. Quod vero circa rem hujus sem

206쪽

. . st

tentiae, scholae aliae cum Scotistis comveniant, vel saltem convenire debeant, in praesens perspicue declarabo. Igitur primo quoad sententiam nomistarum sit

PROPOSITIO.

D inctis virtualis inter gradus --

taphusicos est actuabi, vel si non ri ,

s actualis, tunc non

datur.

CXXII. DROBATuR. I. p. Illa distin- Ditan L ctio est dialis, quae da- uio viditur actu, seu a parte rei, & nemine eo. tualis de stante: atqui distinctio virtualis hoc modo datur: ergo est actualis. M. ut puto, clare patet ex de nitione. m. p. distinctio virtualis a suis Patronis dicitur intrinseca rei alicujus minentia, vi ςujus in eadem ipsa re datur plurium pedi feciι0nam DIsTINGuIBILITAs &c. CXII. atqui haec intriaseea rei eminentia ac distinguibilitas datur actu, seu a parte rei,& nemine cogitante: ergo est actualis di. yisitio. p. m. haec distiηquibilitas intrinseca datur inter substrata actualja plurium praedicatorum, eidem realiter objecto convenientium : LXUIII.) ergo involvit allaalem disiactiosem intri eca, quam superq

207쪽

T4s ΟηχIM. Dissertat. I. superveniens actus intellectus non facit. sed supponit, dum repraesentat substrata praedicatorum objecti ut diversa a parte rei; alias enim intellectus fingeret ut diversa, quae tamen diversa non sunt. 8 l Respondent A A. Ea esse in obiecto, antequam intellemis coenitio acce-dat, Dadamentaliter tantuin diversa. Sed Funda- CONTRA EsT. Haec ipsa fundamentamentalis ει diversias, eo iplo, quod detur a debet diei huς 'eminei cogitante , &-effetae actuali, praedizata non verificabilia sine omni pro diversia sus distinctione , debet dici actualis dive ras. stas. μου. r. Atqui actualis diversitas est actualis negatio identitatis. Subs 2Actualis vero ne alio seu excluso identitatis est actualis distinPio. Subf. 3. Non autem est actualis distinctio reesis.

quia non datur inter res aut res, ne

inter plura separabilia, sed realiter identificata : LXXI. ergo formalis distiη-ctis Moti ca, de qua in Art. n. hujus

vel noR PROBAΥUR. II. p. Distinctio virtualis ε tur, si quoad nomea est idem, ac virtus distin

208쪽

M distinctione virtuali. 343 se ru

stionis, quoad rem vero est fundamenta. non est lis negatio identitatis inter plures ejus- actuali dem rei intrinsece eminentis perfectiones 1 , CXII. atqui si non est aflualis, tune ι . i non est virtus distinctionis, nec suae mentalis negatio.&c. et ergo si non est actualis, tunc non datur. M. est definitio distinctionis virtualis. p. m. Vir tus illa distinctionis, & fundamentalis ne ratio necessario sequi debet naturam extremorum, inter quae datur: c nam juxta omnes distinctio actualis fundatur in extremis actaalotis, & distinctio rationis datur inter extrema per rationem tantum diversa in atqui extrema, inter quae assignatur illa virtus distinctionis, sunzactualia, & a parte rei, hoc est, nullo. interveniente acta intelliffsis: ergo etiam illa virtus distinctionis, seu illa distinctio debet esse actualis, & consequenter, si non est actualis, tunc non datur.

p. m. Extrema, in quibua dsthmo virtualis landatur, sunt gradus Metaphrsici V. g. animalitas & rationalitas in homine : atqui illi gradus Metaphy-sci sunt actuales, & dantur a parte rei, etiam nemine cogitante: LXVIII. &LXlX. ergo illa extrema luntaria ka. m. praeter mox antea dicta adhuc

209쪽

Ubi dan- CONP. I. Per hanc Soriteη. Qualetur' plaira est em, talis est ejus essetitia, & qualis Rctu, ibi essentia, tales sunt ejus proprietates; tu edistin 'enim Muuntur naturam entis: si emo aitu. en3 in oti habet etiam essentiam, &proprietates. octap ens Verta in potentia habet suum ese & proprietates in potentia atqui animalitas v. g. & rationali est hominis esentia: ergo sunt alla; cum & ipsa hominis essentia sit acta. Sub

sumo r. actu habet proprietatesati v s Distinctio autem est proprietas enmus: aeque ae unitas. & identitas, bonitas Θac veritas: ergo datur actu. Suhs 22

Atqui distinctio virtualis non est actu, sed tantum in potentia: cum sit virtus tantum distinctionis seu distinauibilitas

ergo non datur inter animalitatem &rationalitatem , & consequenter, si non est actualis . omnino non datur.

i Plura . ' CONF. 2. Ideo juxta omisias animais actualia litas & rationalitas distinguerentur tan fund ' tum virtualiter quia in homine adest mςnt M'fandamentum, equivalentiam etiam ali- iuilem qui Vocant Vi cujus unus gradus con diversita- cipiatur ut animalitas seu principium sen- tem. tiendi, &alter ut rationalitas, seu principium ratiotinandi: atqui hoc ipso non

sufficit distinctio virtualis, sed debet esse

210쪽

ne distinctione virtvrii. 143 .

esse affaalis ergo &c. p. m. vel in homine est-tantum ejusmodi suad mearumi vel sunt plura talia fundamemtat si primum, tunc, quando intelle Bus concipit hominem ut rationalem, iam concipit quoque eum, per illum ipsum numero actum, ut sensitivum, seu ut animal, S quidem in omni sensu . hoc est, tam in sensu reali, quam formalis quia fundamentum rationalitatis jux. ex nomistas est etiam realite e sorma titer illud ipsum fundamentum animalia ratis, eo ipso, quia est unam tantum adeoque etiam genus, quod est anima-htas & disserentia, c qine est rationalitas essent prorsus idem, sibique in omni sensu substitui possent, CV. quod 15solute implicat. X. Si adum, tunc

in eodem homine jam dantur a parte rei distincta plura, quae intellectus cognoscit, non lacit; ejus enim cognitio falsa esset, ii cognosceret Faralitatem actualem, ubi Gla est sed, ubi danis tur plura a parte rei, & quidem divem D, jam debet dari distinctio a parte rei, adeoque non lassicit distinctio virtualis,

lusi sit actualis., i . - CONF. 3. Per aliquod argumentum Argum&non ex schola subtili, sed ab aliquo tum CI. P. schola neoterica, magis autem veritatis H obureu

SEARCH

MENU NAVIGATION