Metaphysica vetus & nova, logicae criticae nuper editae tanquam pars altera adjuncta, ... Authore p. Hermanno Osterrieder .. °1

발행: 1761년

분량: 763페이지

출처: archive.org

분류: 철학

221쪽

Gradus Metaphy sici non possunt distinguidistin mone pure fori mali.

ν. ' Diversitatem porro cognitionis PQ runt ex diveos, ut 3junt, connotans. tiza v. g. juxta eoSdem ut CDuu i t principium sentiendi, dicitur animal et ' ut .ero eonnotat Principium ratio' inandi dicitur rationalitas &c. Ade oue per ejusmodi distinctionem non ---rει aut realitates, sed uniu' rei multi tantum diverν coaceptus S nomina.

rationis. CXXU DROAATO. Gradus m T

222쪽

sive sit distinctio rationis ratiocinam is , sive rationis ratiocinate non est s. actualis, hoc est, quae datur actan ipso objecto. 2. Est dependens ab peratione intellectus. 3. Est extrinseca objecto , ut in formalibus docet cl. P. HAusER p. I. Ontol. q. a. Art. V. g. 98. ergo gradus metaphysici ejusdem rei

inter se distingui nequeunt distinctione pure formali, sive rationis. CONF. I. ' Diversa solummodo eoq- Cognitio nitio per intellectum facta nequit facere diversaveritatem in illo ente, ad quod diversi- '

mode terminatur, sed eam in subjecto lubu fh

antecedenter jam supponit; nam V. g. veritate sequentes propositiones non ideo verae in obje- sunt, quia intellectus objectum taliter ito, quod concipit: ' Saccharum qua dulce aD L0gn. se ficit gustum, & quatenus album non iς x is assicit gustum : cera, quatenus rO- Munda, est facile volubilis, quate-isenus quadrata non est facile volubilis: heera qua cera est indifferens ad fi- ,,guram conicam, qua manens ro- ,, tunda non est indifferens ad figuram . . Deonicam: secunda persona in divi- itinis qua respicit Patrem, est filius, se qua respicit Spiritum sanctum, non . est filius , sed unus idemque cum

223쪽

Patre spirator, ut Theologi loquun- tbr&z. ergo etiam istae propositiones ranima, ut connotat principium sentiendi, est animalitas, ut vero connotat principiam ratiocinandi est rationalitas, non ideo verae sunt, quia ηnima sic concipitar. sed quia jam antecedenter ejusmodi principia in anima formaliter a parto rei diversa sunt. DIU.esk CONF. II. Vel diversis istis eoneepti- concepti bus inadaequatis intellectus nostri, quois in bu in te I- homine modo principium sentiendi, mole tus do principiam ratiocinandi concipitur, eorreΦο- respondent in entitate hominis, licet .hἡ hriri realiter indivisibili, conceptus obje-ee, tu, ctivi formaliter, & acta distincti, vel objettivi. non respondent Si primum, habetur

Seotistarum intentum: si Idum, tunc plane nulla cogitante intellectu homo non erit vere, & formaliter sensitivus, aut rationalis, cum tamen haec sit ipsa hominis essentia, qua dicitur animal rationale; essentia Verct cujusque entis detur acta. nec ab ullo intellectu cogitante dependeat cLII. & LIII. / Nee dicant A A. I. τὰ animal in homine esse etiam ipsum το rationale. Nam coll-tra est. Hoc verum quidem est in sen- su reali ta concreto, quia realiter in

224쪽

De distinctione pare Drmali. IS v

odem ente identificantur, a Verita. autem longe alienum esse videtur iniinsu formali & in abstracto; alias enim iter genus, scilicet το animal & in- , . et disserentiam το rationale ejusdem, ei nullum prorsus intercederet discri-ion actuale, & consequenter homo, equo v. g. etiam per intelleium tan' . , am differret, si το esset formater ipsum το rationale, cum tamen cristoteles jam pridem conformiterationi docuerit 3. Metaph. c. 3. Text. IO.qferentiam e se extra rationem generis, ec includere sormaliter genus.

Nee dieant II. Illud discrimen plurium Distim ormalitatum sussicienter solvi per di- Ηjο rati tinctionem rationis ratiocinat . III. γnj. ratio

E certe teste CL. Ρ. ΗΑUsER Ontol. P. I. La. 2 rt. n. g. IO6. Cl. P. Suarer eum tem sokliis, item P. Herrera Scotista putant, malitatu orirem Subtilem designare solummo- non soIo distinctionem rationis ratiocinate , Vit, nisi

uae, quia fit cum fundamento in re, V0ςςeriistinctio ex natura rei, hoc est, lana Mik lata in ipsa rei natura non incongruelici potest. Sed

Coatra est. . Equidem facile cone lain, distinctionem rationis rastocinata cum

225쪽

Sect. V. Doctor subtilis distimctionem rationis ratiocinatae non docuit.

Is 8 Ontolag. Dissertat. Leum distinctione formali notistica QUOAD

REM adaequale conUenire, si sententiae illius Patroni mihi quoque Concedant, quod distinctio rationis ratioci natae, quae a virtuali non differt CXm. sit actualis , deturque a parte rei, &nemine cogitante, id quod, velint nolint,ex allatis supra rationibus, CXXII. & mox adductis, itemque Art.seq. ad ducendis admittere debent, ast nego, S usque pernego, ambas has distinctiones quoad suas de finitiones UOMINAL Ss inter se ullo modo convenire. CXI. & CXIII. praeterea non possum non denuo vehementer admirari, a quibusdam credi posse, quod DOCTOAE SUBΤILIs designare solummodo voluerit distinctionem rationis ratiocinatae, cum tamen ejus Verba Art. seq. appo nenda sententiam Scotistarum dudum γdefensam, & adhuc cum plausu defendi solitam tam clare manifestent, uedubio locus superesse possit haud ullus. Quis porro ex regulis sanae artis eritiea sibi imaginari poterit, a tanto tempore, quod inter ScoTI obitum, &sententiae illius de distinctione rationis ratiocinata Patronos intercessit, nemini Motistarum Subtilis Doctoris sui mentem de ista thesi fuisse cognitam, sed

226쪽

rimum ab aliis, ScoΤO longe recenoribus, & quasi per transennam quisaim praeter Scotistas ex professo, utunt, genuinam Scoti mentem ex totus subtilissimis.voluminibus unquam

quisivit ) inspicientibus,, : fuisse in-entam atque patefactam I. Log. DLῖ6. quin potius de istis judicandumt, quod Cl. P. MAsTRIUs, Scotistange omnium celeberrimus, dpHUR,Do & HERRERA. Tom. I. Disp. L q. S. t. a. n. 8a. 'Onfidenter ςnuntiat, eos delicet valde deceptos, nec Scoti meam

in satis mature ab ipsis penetratam fuisse. quod etiam Cl. P. OvIEDo dudum :novit, dum ait Controv. q. Metaph. totus adversariorum labor est in impugnanda hac distinctione, sed nullus Eorum insudat in assequenda mente Scoti, quid per hanc distinctior. mintellexerit; unde factum est, ud plerique impugnent, quod non in elligunt, nec unquam .sOmniavit 9cotus. is . CXXVI. Aholion. Caeterum quod Potest ta. Iderni distinctionis rationis ratiocina- men di- patroni distinctionem quamdam actuavi stinctios inter gradus metaphysicos saltem νδ 80 λ ad rem P adstruere velint, satis col- lige .

227쪽

rem con venire eum Seo.

iisti ea.

Iso Ontolae Dissertat. I. ligere licet ex ipsis eorum loquendi

modis; sic enim antea citatus cl. Ρ.HAu- SER. Ontol. p. I. q. a. art. q. f. 83. I. Distinctionem rationis logicam sev formalam cuti illam vocat) ita definit: Mest Vera, categorica, ac determinata ne-ogabilitas duarum formalitatum in re ,, cto, & prosequitur: proinde formati denominans gradus metaphysicos forisse maliter distinctos est ipsa multiplici-

,,tas formalitatum . . . consequenterri forma gradibus intrinseca. Ubi enim datur vera negabilitas & eategorica duarum formalitatam, ibi certe non datur opus intellectus fingentis, quod a parte rei vere se ita non habet, sed solum ab intellectu cogitante dependet, ut alibi inquit cl. Auetor. Neque distinctio potest dici objecto extrinseca, cita Ructor art. U. g. 98.) ubi forma denominans vxtrema formaliter distincta est FORMA GRADIBus INTRINfEcA ; alias idem esset intrinsecum, & non esset intria secum, quod est contra , primum principium. X. II. Idem ille cit. cl. v. HAUSER Art. q. g. 83. ait, quod, si una cognitio attingat e. g. animale Pinui, altera vero rationale Petri, habeatur cognitio realiter multiplex, nunquid autem exinde inferre licet et ergo , si

228쪽

s illa eognitio est realiter multiplex. se quitur, eam terminari ad multiplex esse reale, & consequenter animale Peistri, & rationale, ad quae illa cognitio realiter multiplex terminatur , debent habere multiplex 4se reale, atque diversum. nam unam & idem non pol test esse REALITER multiplex subsumo. Atqui το esse reale juxta illum ipsumcl. Auctorem g. cit. est ipsa rei estientia, adeoque eidem intrinsecum, ta a nostris eognitionibus independens. Ecce i quid rursum clarius 3 III. Art. cit. g. 84. docet, dissimilitudinem cognitionum sum cientem, quam ait esse reqvilitam ad al-yinctionem rationis logicam. in eo consistere, quod e nitrones habeant, vesnon habeant eertos gradus cLARITATIS, mel saltem disserant MODO REPRA SENTANDI ; CLARITΑs autem juxta eundem depeadet tam a NOTIS OBJEcTO PROPRIIS, ad DIsCERNENDUΜ unum ab alio aptio

ribus, tum a perfectione intellectas &α& g. 8s. immediate subdit. diverse claritati , adeoque dissimilitudini eognitionum praebent multiplex sandamentum ipsa objecta &e. precor hic lectorem a praejudiciis vacuum, an non ejusmodi loque

di formulae distinctionem quamdam actualem, reali minorem, vel saltem vir L tua

229쪽

ivalem, actuali per omnia aequi Valentem CXXII. inferre vidcantur claritas enim cognitionis si dependet a notis objecto propriis, quid est aliud, quam quod idea clara quae juxta logicam est illa . quae I φcit ad rem pereeptam ab aliis rebas distinguendam o an

malitatis V. g. & rationalitatis suam distinctionem non a sola cognitione intellectus extrinseca, sed potius ab esse intrinseco objectι desumat; adeoque modus diversus repraesentandi inferat quoque modum diversum silendi, ut ex doctissimo argumento Cl. P. Habineu tinger tasupra allato CXXII. cons. 3. concludi debet. IU. Denique praefatus cl. Auctor pro solutione objeetionum eadem illa adhibet distianitinis vocabula, quibus antiqui Scotistae semper usi sunt, Sin praesens adhuc utuntur; sic enim

v. g. cit. ars. V. g. 99. ad ob. a. ubi, pos

quam 1ibi ipii objecit, quod animalitas ct rationalitas Platonis tu predicato diseserunt, ita distinguit: differunt realiter, sive iii praedicato realiter lumpto. N. in praedicato formaliter sumpto C. &c. jam

vero his iptis formalibus terminis Scotistae suis advertariis respondere solent, ut omnes eorum libri passim Oh-vii aperte tellantur es in hoc autem quoad -

230쪽

De distinctione pure formali. a ι, -

voad NOMEN a M. P. HAusER differunt,luod iple per suum το formaliter intel-gat aliquid extrinsecum, dum econtra cotistae per illum terminum eX multis, Uas allegaqt, rationibus desisnant liquid 'ntrinsecum, nempe ipsas firma- tates , seu gradus metaph, steos, eidem Vei physicae realiter& intrinsece identiocatos, distinctione aliqua acta3li, uae sit reali minor, & pure intellectuali Or, finter se distinctos. Cessent igiar lites NOMINuM , & brevi forsan in iE erimus amicissimH I

'XXVII. OB. I. Ipsemet D TOR In quo SusT1L1s in s. D. a. sensu. 7. n. 43. nominat distinctionem in gootus 3r formalitates diltinctionem rationis, virtvalem: ergo bene dicitur, quod nem adus Metaphysi ei, ἰ seu formalitates cet distin- istinguantur distinctione pare formali, Bionem it mirtuali, distinctioni rationis ratio- rationis, malis aequivalente. R. N. c. Potoque S virtua-mul a Cn. ΛΑ, ne truncare velint se. i*m 'tum Doctoris Subtilis; Log. Di. 398.

am eodem loco mentem suam hisce orbis clare explicans inquit: ΑΡΟ-test autem vocari differentia c distin.

SEARCH

MENU NAVIGATION