장음표시 사용
251쪽
Nec petit OB. 2. Explicatio distinmonis se Princia tisticae in circvlam vitiosum desinit, a P.M que in petitionem principii, cum per eam. Probetur idem per idem: ergo non est tenenda. p. R. Ideo juxta Scotistas animalitas & rationalitas ex natura rei
..., l formaliter distinguuntur, quia animalitas esset, & rationalitas non esset princias m sentiendi: atque rursus ideo rati valitas non esset principium sentiendi. quia ex natura rei formaliter a prin-eipio sentiendi distingueretur: ergo haec distinctis ex predicatis contradictoriis, praealeata autem ex hac ipsa distinctione a Scotistis probantur, & consequenter idem per idem infertur. R. N. R. Ad P. D. a. p. Antecedentis. Ideo rationalitas non esset principium sentiendi &c ' R ista est ratio a posteriori C. a priori
N. 2. P. A. & Retorq. per similem -- gumentationem: ideo juxta omnes brutum & homo realiter distinguuntur, quia brutum est animal irrationale, & homo non est animal irrationale: atque rumnis, ideo homo non est animal irrationale, quia realiter distinguitar ab anima- Τ; irrationali: ergo pariter ista distinctiobruti ab homine ex predicatis contradiactoriis; praedicata autem contradictoria
ex hac ipsa di uastione ab Omnibus pro
252쪽
antur, & consequenter idem per idemnsertur. - Sicut ergo ad hanc posteri 'em argumentationem responderi de-
et, non ideo hominem c a priori non disse animal irrationale, quia ab anima ini irrationali realiter distiquitur , sed deo potius, quia clanquam res phy-ica & actu separata) habet ejusmodi raedicata essentialia ac realiter separa ilia, quae cum bruto realiter non iden- ificantur, & consequenter a posteri . V realiter ab eo distinguuntur, ita aciari non ideo a priori rationalitasaon est principiam sentiendi, quia ex ratura rei formaliter a principio sentiemii distinguitur, sed hac potius de cau- .h, quia rationalitas tanquam ξradus Uetaph sicus, eidem rei physicae realiaeν identificatus est ratis objectiva, ararie rei conceptibilis conceptu aώquato perfecto , ac consequenter seu aiosteriori distincta a conceptu alteriasormalitatis ejusdem rei, seu animalitatis.
OB a. Distinctio Seotistica in rebus Nequerreatis mysteria adstruit divina sine Iravi fundamento: ergo nec inter prae- ita plicata essentialia, nec inter alia CIeata ereatis. :ntia admittenda est. p. R. capacitas
253쪽
ad verificanda praedicata contradictoria est tam singulare mysterium, ut nemo admittat illud in DEo, qui . fide salvai scit aliter explicare SS. Mysteria: ergo a Scotistis tam singulare mysterium male transfortur ad Omnia praedicata entis cujuslibet , .utpote quibus juxta scholae hujus principia inest ca-φacitas ad verificanda principia contradictoria. R. N. C. ad p. D. A. capacitas ad verificanda praedicata contradictoria sne ulla compotione metaph)yca est singulare mysterium C. A. cum aliqua metaph sica compositione N. R. prior duntaxat capacitas reperitur in DEo , utpote in quo tanquam in.ente pmplici fi fimo, a parte rei locum non habet ratio generis, seu TE determinabilis. nec ratio
dissereatie , seu τῆ determinativi, sed
omnia potius se habent per modum actuum parissimorum, ut Theologi loquuntur; econtra in homine, tanquam in ente composito LXV l. plane mysterium non est, ut id. quod in eo se habet ut genus determinabile, seu ut ratio convenientiae, actu distinguatur ab illo. quod habet rationem disserentie, seu disconvenientia. Hinc potius inverto arsumentum hoc modo: in DEo , licet
254쪽
ret in ipso locum non habeat ratio reneris & dissereniim actus & poteηtia &αocum tamen habet distinctio actualis ἰcotistica: ut art. seq. dicetur ergo nullo magis in rebus creatis &c. deinrideantur etiam mox dicta, n. prata irgum. H. ubi ex hac ipsa eompotione vetaphvca in rebus creatis adstruitur: rave fundamentum pro distinctione ex atura rei formali inter predicata ef
entialia rerum creatarum , quale ta- ' nen fundamentum non haberi in praelicatis DEI essentialibus articulas sequens
OB. 4. Iuxta principia Seotistarum Nee ad leberent admitti distinctiones sine fine; mitti de- Iam animalitas ipsa formaliter ex na- bent ui- ura rei distingueretur a principio sen- Φyy .i0 ffendi, adeoque a se ipso: atqui hoc VJ μ' aon: ergo &c. p. s. M. Verae enim es etent hae propositiones: animalitas est te rationalitate Uirmabilis simpIiciter: macipium sentiendi non est de rationalita- te Uirmabile simpliciter: ergo R. d. s. Mοῦ ad prob. dico, animalitatem tam realiter, quam sormaliter esse idem cum riscipio sentiendi, sicut v. g. homo tam realiter, quam formaliter est idem cumraimali rationalι, nec aliter ab eo di. stin
255쪽
' idem oblectum nunc clare per de i-tionem) nunc Obscure cabsque de finitio-οῦ ne 9 sibi repraesentantem CXIL) undo in allatas illis duabus propositionihua secunde tam realiter quam formaliter substitui potest ista: ANIMALITAS non est de rationalitate Urmabilis νmpliciter. Inst. r. Definitio adaequata animalis constat genere & differentiae e. g. an mal est principium sentiendi: ergo illud genus cprincipium P & differentia θη-tiendi iterum ex natura rei formaliter distinguerentur a definito, item a se invicem. R. N. suppostum, quod. . definitio animalitatis, vel alterius cujus' cunque formalitatis Scotisticae sit adae quata proprie S stricte dicta definitio; definitio enim proprie sumpta, cum sit oratio explicans naturam seu essentiam rei, PROPRIE convenit solis e sentiis integris,& rebus propriam essentiam & existentiam habentibus, formalitates vero sunt tantum quidam gradus essenti non vero ipsa essentia, saltem divisim ac ceptae nec existunt, nisi existentidtertii, XXXIV. LXXI. & LXXIII. & consequenter etiam το principium non est novum genus. LXXIV. . . . IV. a.
256쪽
i Inst. 2. Iuxta Scotistas in eadem animalitate distinguerentur eX natura rei potentia videndi, audiendi &c. imo eadem potentia videndi a se ob capaciis
talem ad praedicata quaedam contradictoria : ergo &c. R. N. R. Omnes enim
quinque sensuum potentiae, Videlicet pintentia videndi, potentia audiendi, gustandi, - tangendi & odorandi adaequant potius unam totalem & adaequatam ρο- .sentiam seu principium sentiendi, prout de potentia appreὴendendi, judicandi &c dictum est, quod unam potentiam ratio- es nandi complete constituant; CXXVII. in R. ad ob. 3. eadem vero potentia vi dendi non habet a pite rei in se praedicata contradictoria, sed tantum, quatenus ab intellectu modo clare modo obscure cognoscitur, ut mox in R. ad ob. A. dictu' est. . .
D t. 3. Principium sentiendi, nec non
principium ratiocinandi pariter constituunt ad vate & complete unum & eundem hominem: ergo si illae potentiae diversae audiendi, videndi Sc. propterea non distinguuntur, quia faciunt unum totale principium sentiendi, neque animalitas ipsa & rationalitas actu in homine distinguentur. R. N. C. & pa,
257쪽
xpo ontolao. Dissertat. I. ,ritatem. Di p. est, quia illa priora principia, allimalitas nempe & rationalitas sunt diversae formalitates, constituentes eandem e sentiam physicam Mintegram hominis : econtra potentiae posteriores tantummodo constituunt at tributum unum seu gradum essentialem totius physici, sicut ergo in nulla ejus' modi graduum metaphysicorum seu formalitatum, verum genus admitti valet, ita illae potentiae rationem quoque Ne raram formalitatum nequeunt partici pare, sed potius sunt connotata intrinseca. quatenus scilicet una eademque animalitas nunc ab hatellectu cognoscitur, ut potens sentire hoc vel isio modo id est, vel videre, vel audire , vel Olfacere , vel gustare , Vel tangere, qui actus omnes in actu secundo ab eodem principio statiendi unice procedunt. a
Unde porro colligi possit, quod diversitas formalitatibus conveniat secundum se, non Vero per ordinem ad extrinseca connotatat sentiunt plerique Scotistae, tunc esse secundum 1e diversas formalitates, quando definitio comvenit uni, quae alteri competere non
potest; sic quia definitio minas propria P animalis competit alicui, cui de
258쪽
snitio του rationalis citidem minus propria non convenit, signum est, esse diversas formalitates secundum se: econtra Uero, quia V. g. esse το principium unitatis non potest competere alicui, cui non competit esse το principium Seritatis, & bonitatis, hinc erit formalitas, quae principium veritatis, unitatis ac bonitatis dicitur. Similiter de potentia videndi, audiendi &c. dicendum est, quarum neutra alicui Competere potest, cui non aequali modo principium sentiendi competat.
OB. Voluntas, etsi ponat volitio. Volun-nem & nolitioaem, non tamen distingui tas nuntur in duas potentias, quarum uΠR sinu. . oblitiva, altera nolitiva : ergo etiRm potentiis, homo, etsi ponat sensationes, & ratio bene e 'cinationes, non tamen habet duo prin- ro animacipia a parte rei distincta, nempe ani- respestu malitatem , & rationalitatem. R. N. c. Di p. est, quia voluntas est potentia ζ.eshi iudisserens ad volitionem, Vel nolitio' tionis.
nem : econtra animalitas non potest respicere ratiocinationes; alias enim jam non amplius foret animalitas, Vel etiam bruta ratiocinaren ur , cum aeque habeant animalitatem &c.: ergo voli-
259쪽
Isa Oalalog. Disertat. Lvolitio, & nolitio non opponuntur In ordine ad suum principium , sed ejus tantummodo connotata sunt, bene Uero sensatio & ratiocinatio requirunt diversa principia.
Inst. I. Homo est principium suarum operationum, sicut voluntas Volitio innis, & nolitionis: 'ergo habetur parratio. R. D. A. Est principium quod C. R. principium quo N. A. & C. Iapst, idem homo realiter & phasice speritus sentit quidem, & ratiocinatur, attamen per principia, quorum unum . non est formaliter aliud. . Inst. a. Si sunt opposita principia, non possunt Metaphysice componere hominem; atqui hoc est falsum : ergo &c. R. I. N. M. & Retori. Corpus enim & anima in entitate sua sunt phrsice opposita, α tamen hominem physice compDnunt. R. a. D. M. Si ita sunt opposita, ut nequeant coexistere C. M. si tantum dicant rationes formaliter diversas. re M. &C. m. N. C. Plures adhuc objectionea solutas vide alibi in Scotistis , perquami fuse hanc materiam pertraetantibus.
260쪽
QNXXIL Corollarium I. Argumenta Argum, gitiar Scotistarum: prout vult Cl. P. ta Scoti LMISER lac. supra cit. g. 9O. Non POL urit I. inverti, & ex eorum adtece 1 int n- ,1 oote inferri distinctio stricte realis; veru, CXVI. e. g. animalitati , rationalitati conveniant diver, conceptus o
lectiυi: trgo stricte realiter distingveatur. Sicuti homo S Leo ob eandem rationem c Nego hoc, sed ideo ψ quia actu realiter a se invicem separati in diversis suppositis existunt sunt ia-
vicem vestabiles. a. Nec possunt re- nec retor, torqueri in eundem gradum e. g. an quςri ,
malitas Petri est similis animalitati Leonis, cum utraque sit principium sentiendi anima litas Petri uoa est ρmilis animalitat Leonis, cum animalitas Leonis sit separata a Petro, animalitas Petri vero, saltem consequenter, inseparabilis a Petro; nam retorsio ista nulla est, quia quaestio semper est de gradibus Meta- physicia , eidem supposito realiter ide ulcatis, non separatis, & consequenter retorqqenti Scotistae negant suppositum, admittunt enim ipsi, quod animalitas Petri, & animalitas Leonis realiter distinguantur , ob diversa &separata supposita, quibus insunt, non autem animalitas V. g. & rationalitas, N eidem