장음표시 사용
491쪽
onim de singulis personis Ss. Trinitatis praedicari possit in Ragulari numero, non tamen de tribus perionis dici potest in plurali. numero; non enim Pater & Filius, & Spiritus S. sunt tres Dii, sed
unus Deus &c. gravior autem lis agi tatur in scholis inter nomistas & S inrisas, an natura commanes dentur a paris' te rer sive an revera nemine cogitan te hic terminus homo sit aliquod universale in senti sententiam negat ammentur priores, .rmaιiva autem a Motistis defenditur. ib
CcL per tammunitatem igitur seu status
universalitatem natura Doctoris Subtilis quaestio. discipuli intelligunt indissereatiam eius-vi dodem naistra, quatenus . scilicet a parte rei natura sit commaxis pluribu4, sive indisserens, ut sit in hoc, vel illo indi- ' viduo. Adeoque status quantionis, in ter utramque scholam Angelieam & Suiatilem controveris, in eo versatur, an a parte rei natura v. g. humana sit adeo indisserens, ut eadem, qua nunc est in Pe tro , potuisset ese in Paulo , non qui dem in statu phveo modernae existenαtiae qua talis, sed in statu objesti , &abstracto, sive merae possibilitatis metain
492쪽
Quaedam CCII. Scotistae passim assertioni suae Principia, probandae sequentes praemittunt 'ps- pud S*ψ' theses, principiis de distinctione ex vat dubitata rei formali exacte convenientes. I. a parte rei non dantur tantum singularia; scientia enim vere dantur a parte rei, de singularibus autem, utpote meis re contingentibus, non datur scientia, sed solum de necessariis seu universalibus juxta illud commune: scientiae versantur circa universalia; sicut V. g. ph3sica agit de corpore naturali, Geometria de quantitate seu dimensione, vel etiam de triangula, vel circulo in genere. Jurisprudentia de contractu. Tleologia m ratis de actibus humanis &c., dogmata. Reneralia stabiliendo, quae data occasione casui particulari applicari ex post , . facile possint & debeant &c. II. Non
est eontradictio, aliquid esse commune, N- Amul a parte rei existere; nam quod non est sugulare, illud eo ipso est unive
sale seu commane i' atqui non sola νη- gularia sunt a parte rei, ut mox dictum est: ergo & communia si ve universat dantur a parte rei. III. Singularitas,
, quae alio nomine vocatur Hecceitas,
CXLIV. non est de coneepta silentiau. nature; Cum enim natura sit ipsa 6eη-tia , tantum alio modo considerata;
493쪽
M detar universale a parte rei Z
XLVIII. essentia vero metaphysee
praesupponatur haecceitati, utpote quae tab illa primum emanat tanquam modus intrinsecus: CXLlX. ergo natura a parte rei sine hecceitate concipi potest, . licet haecceitas absque natura intelligi nequeat, utpote cui est realiter iden.tificata. IU. Non implicat, idem esse unum. S multa, quippe non opponuntur sibi secundum idem omnis unitas, &omnis multitudo ; se enim v. g. duo possunt in predicatis essentialibus conve- inire, seu habere unitatem essentiatim, ut tamen sint multa, prout V. g. Pes rus& Paulus vere conveniunt, seu vvum quid sunt in τo esse animal rationale, licet, sint duo individua, adeoque non servent unitatem individualem seu numericam: item multitudo plurimarum partium physicarum in homine non obest unitati compositionis physticae , quam ille habet: nec denique partes V. g. ejus dem domus integrales destruunt unita.
tem integritatis &c. LXXIX. Ilisco praesuppositis a Scotistis ponitur se
494쪽
Natura communis datur a parte rei, nec tamen undialem essentialem propterea amittit.
Natura CCIII. DROBATUR I. PARs. Datui' diis commu- L stinctio ex natura rei fornis datur malis in creatis: CXXIX. ergo na- . tura communis datur a parte rei. p. C. Iuxta principia distinctionis ex natura rei formalis verum 'est dicere: Petrus est homo: Paulus est homo, id est vero a parte rei conveniunt in natura humana ergo humanitas non est form liter bee, seu singularis, & tamen est a parte rei nemine cogitante, consequenter erit universalis a parte rei. Coxp. I. Ex dictis de distinctione Scotistica termini comunes supponunt sumtamentum a parte rei, sive substratam actuale, LXVIII. & non tantum fundamentale seu virtuale CXXIIIJ namhoe sundamentum vel est commune Veli Mutare' si primum: ergo eo ipso datur nemine cogitanter si secundum, dabitur idea falsa, quod est contra dicta in. Logica, col. 653. sicut & saepe di.ctum jam est, quod termini logici solummodo per intellectus concipientia actum
495쪽
An detur aniversale a parte rei 3 389
Arue. r. actum existant, subirata autem meta
phasica dentur a parte rei: c Log.μι. SI. M LXVIII. ergo. CONF. II. UniUe sale ia essendo, si proprie sumatur, ni. hil est aliud, quam natura ex se indivisa in plures vectes, divisa vel divisibilis in plura individua, si loquamur de universali speeisco; vel est a Parte rei natura indivisa in plura genera essentialiter dissimilia, & simul divisa in plures species diffinites, si loquamur de universali generico, ad unive sale enim in siliendo non requiritur alia, unitas, & indiviso, quam illa , qua natura in se non est divisa in plures species, vel in plura genera: atqui haec d tur a parte rei : ergo. p. M. Sic enim vere est unam aptum ineste multis, Npraedicari de illis univoce ac divi m pdivisio quippe in inferiora. scilicet in individua, & in species dissimiles, priori indivistioni seu anitati non obstat, quin sit
una in genere, vel una in specie. Hoeergo modo natura humana, per quam omnes homines in individuo solum dis- 'ferunt, est universale metaphysicum
in specie, quia est divisibilis in plura
indisidua similia. Natura vero angelica in sententia Phomistarum, in qua om
496쪽
versale metaphysicum in specie, sed so. Ium in genere. quia non est divisibilis in plura individua similia, sed solum in species dissmiles. Subsumo. Haec autem omnia dantur vere a parte rei, non cogitante ullo intellectu humano, utpote a cujus conceptu creaturarum natara interna minime dependet: ergo.
Servat- , PROBATUR II. PARS. Si natura com- quo uni' munis amitteret suam unitatem essentia
senuiit iem , tunc esset ratio , quia esset plicata in pluribus indi Viduis, aut speciebus: ex hypothesi mox dictorum atqui haec ratio nulla est. p. m. Uni, tali non obest omnis multiplicitas,. CCII. IV.) adeoque το homo est vere anus specie in pluribus individuis,2 το Angelus in principiis Thomistarum manet a parte rei unas in pluribus speciebus. CONF. Ad universale in essen. do non rea atritur unitas entitativa, cum nec juxta adversarios adsit alia nisi χ-lum extrinseca per intellectam) quia utique Petrus & Paulus non sunt entitati- . Ne unus homo, ne sequatur Muteriam 'SS. Irinitatis in creatis j sed lassicit unitas stimilituditis esentialis seu sundamentalis r atqui haec adaequale habetur, cum tam Plure. oKeli, quam plurea homi
497쪽
detur universale a parte rei' 3'I Afue L
xes inter se a parte rei servent vllitatem ejusmodi similittidinis in essentia: ergo. p. M. Unitas similitudinis essentialis seu fundamentalis est proprie dicta unitas e ergo sussicit. p. R. Proprie dicta ejusmodi similitudo datur nemine cogitante,& non solum per intellectum. similia autem sunt, quorum qualitas ove substantialis, sive accidentalis) est uria: ergo Enitas qualitatis, & similliadosundamentalis seu esentialis sunt idem, & consequenter si datur proprie dicta similita do fundamentalis, etiam datur proprie dicta unitas qtialitatis substantialis, sive .ellentialis.
CCIV. Seholion. Istius propositionis Datur numodo declaratae pars altera solet etiam M'a Seotistis hisce terminis proponi; M'. indistura a parte rei est communis solum nega- serenufi, live, o per indisserentiam, non autem non ver per inexistentiam, per quae verba for- per inex, maliter volunt intelligi, non eandem stomi M. entitative naturam existere in Petro, Paulo, Sempronio &c., ne, ut moX ductum est, in creatis sequatur ipsissimum
SS. Trinitatis Mysterium, sed eandem specisce tantum, hoc est, illam ipsam naturam, quae modo in statu M3sido, di actualis existentia, est in Petro, δε-
498쪽
eandum sua preduata intriaseea generis di differentiae specificae, in sensu Meta-
. non dicere repugnantiam, ut pro alio statu scilicet objectivo, seu possibilitatis interna potuisset contrahi ad Paulam, vel Sempronium Sc., adeoque n0n es se intrinsece ex se determinatam, sed tantum per resultantem ab essentia haceeitatem, CCII. III. consequenter secundum se, sive latrinsece & essentialitre, manere communem, quia tamen bane eommunitatem exercere modo
non possit ob eandem plagularitatem, se pro statu existentia adtialis sibi identiscatam, ideo dicunt, quod sit aera
eeles 2 Ccv. B. I. Contra I. p. Propositis genera nis. Species & genera, quae: ' M i a Seotistis dicuntur aniversalia, non quoad duxur R. parte rei οῦ ergo ad probania sua sub. dum adductum illud argumenia strata me tum est simile huic: Gabriel Angelus,taphis, S Michaet Angelus non sunt a parte rei divini coloris et ergo sunt ejusdem coloris st, ita enim. Scotistarum quoque proba
499쪽
- deiur universali a parte rei 3 393
non sunt diversa speeiel: ergo sunt ejus
dem speciei, & consequenter aeque nul- Ium est. R. D. A. Species & genera non dantur a parte rei, in sensu mere Aglao , & secundo intentionaliter acceptae, C. A. in sensu Metaphysico, ει secundum istorum torminorum sub strata N. A. & C. Log. fol. SI. Meti LXVIII. Certe homo, secundum sua praedicata essentialia ac motaphysica consideratus, speeis differt a Leone, etsi nemo hominum per intellectum cogitet, eumque abstrahat ab individaatione humana, itemque Petrus & Ρau- Ius nemine eogitante in specie conUeniunt: ergo datur species a parte rei recontra nullus in Angelis, utpote in- Corporeis , datur colar, nec vere in iuris concipi potest &e. Inst. r. Illa speetes est soIum landamentalis, non formalis: ergo. R. D. A. id est, datur tantum a parte rei secunis dum suum substratum, & non mere secundum terminos secuηde intentionis C. R. in alio sensu N.A. & C. Profecto si ad versae/ sententiae Patroni Fem sedulo considerent, sorsan non adeo rursum a Scotistia different, etsi quoad terminos cum iptis . non conveniant.
500쪽
. . Inst. a. Quae sunt a parte rei, suntentia creata: atqui quae sunt entia creata, sunt contingentia, seu staula, ria et ergo natura communis non datura parte rei. R. D. m. Sunt contingentia, seu singularia, pro statu metaphy-scae essentia suae considerata. N. m. Prostatu physico existentia, Subd. sunt singul3ria , per haeceitatem tanquam modum intrinsecum ab essentia emanantem, eique metaphysice supperadditum, CXLIX. C. m. sunt singularia intrin sece & ex essentia sua. N. m. & C. EG sentiae rerum cum Iint absolute necessaria, c LII. & XXVII.) quidni etiari a parte rei universales existant Τ nam universale & necessarium in scientiis aequi- Valent. Il. I. Inst. s. Quod est actualiter a parte
rei, habet existentiam: atqui existentia datur solum circa sngularia: ergo, quod est a parte rei , est pngulare. Consequenter universale a parte rei non datur. R. C. totum, & juxta mox dicta D. ultimum consequens, universale in existendo non datur C. in essendo N. e.