장음표시 사용
501쪽
- Inst. 4. Natura juxta Seotistas a par te rei fit haeceigata, ut ajunt: ergo eo ipso fit etiam intrinsece sinoviaris, &consequenter non manet communis.
R. D. A. ut prius: fit heceeigata in statu objectivo & essentiali, sive in essen- , do considerata N. A . in statu phystico, hoc est in existendo, Subd. sit haeccei Zata per haecceitatem, naturae universali metaphysice superadditam, & ab ea sormaliter modaliter distinctam. C.A. fit haecceigata ex se. N. A. & C.
Inst. Murus v. g. ab athedine fit formaliter albus: ergo etiam naturast formaliter hec per haecceitatem. p. C. Sicut effectus formalis albedinis est facere album , ita haceeitatis est facere, ut compositum sit hoc. R. D. A. & tamen albedo est forma accidentalis, iu- . xta ipsos Peripateticos a muro realiter
distincta C. A. indistincta, sive est ipse
murus N. ρ. sic autem paritas est potiua pro Scotistis, hinc D. C. natura fit formaliter haec per haecceitatem formaliter modaliter a se distinctam C. in- distinctam, ita ut natura intrinsece seuesentialiter ex se sit hae. N. C. & C.
502쪽
IV. 6. Ergo V. g. mea natura posiset adhuc a parte rei communicari Paulo. R. D. Ili. in quantum ad sentiam suam metaphysicam, & in statu objectivo, seu nondum supposita contractione ad Petrum, considerata C. Ill. in
. quantum ad existentiam, & pro statuM3sicoseu supposita contractione N. Ill.
in statu actualis contractionis ad Petrum per heeeeitatem est impedita, quo minus pro tunc contrahi possit a Paulo, ma-- net tamen semper intrinsece seu quoad ssua praedicata essentialia, utrique cornu. nis, seu universalis, quia aeque Petrus
est homo, sicut Paulus est homo, hoe est, sunt a parte rei per humanitatem
indiscernibiliter similes. Inst. . si ante contractionem mea natura generica potuisset esse U. g. in bruto, sequitur, quod etiam mea animalitas potuisset saltem separari a rationalitate : Jam vero, si hoc. tune
eo ipso propter istam separabilitatem realiter quoque distingueretur a ratimnalitate, quod est contra ipsa Scotistarum principia. CXUL R. D. s. M. potuisset separari, pro mero statu Objectivo, & possibilitatis considerata C. L. M, pro statu existentiae &c. N. s. M. Porro, quando dicitur, ea, quae pon, sunt
503쪽
M deiur universale a parte rei 3 397
sunt separari, efferes realiter distinctas, CIX. γ intelligi solum debet de re actualiter existexte, & actu habente plures partes, in potentia ita separabiles,
ut una sine altera in rerum natura exia stat. . i
IV. 8. Ex 'hac sententia sequitur, Eandem Omnino naturam fuisse in Iuda& Christo, ac consequenter eandem quoque simul damnatam fuisse, atque salvatam &c. R. absurdas ejusmodi sequelas facile eludunt Scotistae, dicentes, quod non fuerit una natura entia lative, seu per inexsentiam, sed solum . ,
specisce, & per indisserentiam.
OB. 2. Contra I. p. Propostionis. Vel Natura intelligitur a Scotistis, naturam sic es- unis sa- se unam in pluribus, ut sit immultipli. λιβ m anet cata in se, & tamen multiplizata per in ii dividua 3 vel alio modo Τ non ranum, det multiis quia tali modo manifeste Mysterium plieetueSS. Trinitatis verificaretur in creatis, numero scilicet una natura a parte rei multi- Per indi-plex. Non adum: quia nequit intelligi, istu quomodo maneat in natura aliqua comis munitas. R. Quod sit intelligendum rano modo. ad p. D. A. sequeretur & s etiam natura esset entitative di numerice
504쪽
rice una ac eadem C. A. si tantum ve-eisce ac essentialiter N. A. & C. Inst. I. Unitas , qualiscunque habeatur in universali metaphysico, involvit pluralitatem: ergo in eo non manet, proprie dicta unitas. R. D. A. Involvit pluralitatem, unitati secundum idem non oppositam C. A. secundum idem oppositam. N. A. & C. Unitas Amilitudinis, quae habetur in uni versali Meta physico, CCIII. involvit quidem pluralitatem individualem : non Vero specificam , pluralitas porro indi vidualis non opponitur unitati specificae, ut saepe jam dictum est.
ust. 2. Unitas universalis in . sendo debet esse indivisio naturae in ea, in quae dividi potest, & in quae per actum K praedicationis dividitur: atqui talis uni.
iii . c... tas non datur a parte rei in natura Pe-
- i tri & Pauli, quia in illis natura humana actu divisa est: ergo a parte rei non datur unitas requisita ad universale in essendo. R. N. M. Unitas enim
speciei qualis est unitas universalis in essendo est indivisio in plures species dissimiles, non in plura individua
505쪽
An detur universali a parte rei ' 39
Inst. 3. Ex hac sententia sequitur', quod ille, qui dicit: Petrus es aliquis homo, item Petrus est hie homo, praedicet de Petro maturam universalem: a qui hoc non: ergo. p. s. M. Nam talis praedicat naturam indivisam in plurea species, Consequenter unam unitate specisca, cui non obstat unitas individualis dete minata vel indeterminata. p. etiam m. quia hoc est plane contra Logicam, ubi ejusmodi termini vocantur particulares aut fingulares. R. I. N. s. M. non enim iunicit ad praedicationem naturae universalis, ut illa praediis
cetur indivisa in plures species Vel genera , sed debet etiam praedicari, ut manens apta ineste pluribas, adeoque ut divisibilis in plura similia; sed particulae aliquis & hie juxta communem loquendi modpm excludunt divi bilitatem naturae praedicatae in plura familia; quamvis enim aliquis homo quoad actum
enuntiaιivum maneat indeterminatus,
est tamen in se determinatus, ct unus homo indivisibilis in plura individua
humana. Hinc R. a. D. s. NI. sequitur, quod praedicet naturam humanam uni
Versalem, ex parte naturae humanae quoad egentiam internam acceptae c. s. M.
506쪽
D'. 4. Ut natura dicatur universalis, lassicit sola eognitio mentis r ergoa parte rei non est universalis. R. N. A. Nam sane cognitio, qua v. g. cognoscitur individuum , non facit unitatem individualem, sed eam, ut est, in Obiecto presupponit, & a parte rei exprimit: ergo etiam cognitio, qua cognos- citur species sine differentiis individuaninitibus , non facit unitatem specificam. sed eam, ut est, in objecto a parte rei existentem , exprimit atque enuntiat ; cum enim praedicata specifica fore maliter ex natura rei distinguantur a disserentiis individualibus, seu ab mccei- , tare, CXLIX. etiam a parte rei Ue re & astu ab illis praesemdent, &non mere per intellectum. Dein si unitas universalium larmaliter consisteret in ipsa cognitione abstractiva, & quidem sola, foret tunc ianitas mere extrinseca; sicut& distinctio pare formatis est mere ex
trinseca, CXIII. sed hoc videtve
erroneum; nam repraesentatio praedicatorum individualium non est ipsa unitas individualis, sed latum ejus unis taιiι imago αιaιιι , ct expressio rei, ut iu
507쪽
in iselast: ergo' etiam ι repraesentitia prae dicatorum spei i ficorum noti est apost uuitas specillea . sed solum uus avita, us squar eonsistit in ipsa indis mihi litate, intrinseca imago vitalis , & expressio res, ut in se eit . ni ita, ELP.lti
BI6REUTINGER. universal. prim.. princ. p. a. Diri. IO.
' . movet Peripateticis rigidis G.2ANTo- primam Niust GEM. Mem Nin p. I. ci ' L ipag. mihi I 3σύ dbii orum sie dicta ma-- seria prima. quam primam verum mut is i. μ*etam esse: dicunt, simulque Mesem v. imi dunt, illam esse anana Ue demiis ut versaleuctas omnino rebus corporeis:-Indetamquera partecit. Ita Auctor deducit, quod per tia jrR , Cl. loquendi modum. revera i eam, velim H monium
esse ita aniversalem a parte in ut; non ah tantum uua Decie, sed etiam en uolivit 'una in singulio corporibus existat, fld - sque per hoc: plus assirmare vidisntur, Pan, ipsimet Scotistae in hac sup sente tia.itast in hoc quoque graviu4r eos a eusat, quod propterea ad Pantheismum ac Spinogismum viam iquasi a peti in vi averint et M Itaque standem immisat se eradi haec gravissima ratio ,, quam ob tirem corpulculares Physici ab hac in
508쪽
Diate, το Pater autem relati Caeclis Denomina- Di debet. Inde quoque denominatiui abrio absoluta hixta vocatur, quae rei absolute; αν rei Dum quoad se convenit, & relativa, qua res ad aliud refertur. Cl. ANIL GEMElem. Met. p. I. c. a. S. I . relationem vocat qualemcunque Vilis nicum alia , valeat nos un cognita ad alterius cognitionem ducere, item que duo
in relationibus distinguenda esse docet, I. subjecta, inter quae nexus est & relatio , 2. relationum rationem , sive
de relatione sententia.. CCIX. In scholis in omni relatsonebia concurrere dicuntur, LOg.fol. 8a. . ex quibus fundamentum, quod maxime hujus est lo i) vocatur id , quod re. fertur , sive per quod duae res sunt
proxime relative denominabiles, ut v. g inio generativa, qua Petrus . denominatur pater Pauli; est tales mentvvi ex qua cognita determinatur mens, ut Petro tribuat denominationem Patris. Ab aliis appellatur quoque ratio fundandi, sive fundamentum proximum i x lationis , quo scilieet posito statim in ter ipsos terminos oriri si eradditam larmam relativam, realiter distinctam
hoc est , Patmιtatem in Petro, &
509쪽
, Art. II. heimem in Paulo docebant Mollitie ve-' teres plerique, aliis econtra eo schola Philosophis contra illos. tuentibus, ad . relativam denominationem rebus ubhuendam solam lassicere rationem sumdandi, cui sententiae quoque accedit Cl. P. FERRAM LU. c. 6. pag. mihi G2. in haec verba loquens: Relationem, FUNDΑΜENTALITER, ut ajunt, accep--ἐ,tam, realem sesse fatemur , UFORΜΑL TER autem consideratam, opus esse dicimus INTELLECTus nostri, unum se ad aliud referentis , iuxta illorum',, naturam ct affectiones, quae occM- ,, SIONEM nobis administrant ordinem illum concipiendi. . Inde , licet SUB TILIs DOCTOR ex veterum sententia relationes REALm judicaverit, non si tamen ab illius:praeseriptis hae in pam. ,, ve recedere nefas. esse arbitramur .s quidem multum magnorum vir
si rum judicio credimus. aliquid & no stroivindicamus. is Haec ille.
. CCXa , caeterum praeter enumeratas Diviso in Logiea relationum species, Log. Varλ Re. fol. adhuc in scholis notissimae sunt ιδι 0aunusequentes. I. Relatio identitatis ac d versitatis, Ima tunc habetur, quando duo in essentia conVeniunt, ut V. g.
510쪽
. Inst. a. Quae sunt a parte rei, suntentia creata; atqui quae sunt entia creata, sunt contingentia, seu staularia et ergo natura communis non datura parte rei. R. D. m. Sunt contingentia, seu singularia, pro statu metaphy-scae essentie suae considerata. N. m. pro statu physico existentia, Subd. sunt singui ria per haceeitatem tanquam modum intrinsecum ab essentia emanantem, eique metaphysice supperadditum, CXLIX. C. m. sunt singularia intri sece & ex essentia sua. N. m. & C. Esesentiae rerum cum sint absolute neces
rie, c LII. & XXVII.) quidni etiam a parte rei universales existant nam aniversale & nece garium in scientiis aequivalent. CCIl. I. Inst. 3. Quod est actualiter a parte
rei, habet existentiam: atqui existentia, datur solum circa sngularia: ergo, quod est a parte rei, est petulare. Consequenter universale a parte rei non da, tur. R. C. totum, & juxta mox dicta D. ultimum consequens, universale in existendo non datur C. in essendo N. e.