Metaphysica vetus & nova, logicae criticae nuper editae tanquam pars altera adjuncta, ... Authore p. Hermanno Osterrieder .. °1

발행: 1761년

분량: 763페이지

출처: archive.org

분류: 철학

511쪽

detur universale a parte rei 3 39p. .

Inst. 4. Natura juxta Scotistas a parte rei fit haeceigata, ut ajunt: ergo eo ipso fit etiam intrinsece singularis, &consequenter non manet communis.

R. D. A. ut prius: fit heeeeigata in statu objectivo & essentiali, sive iis essen- do considerata N. A. in statu ph3sico, hoc est in existendo, Subd. fit haeccei-zata per haecceitatem, naturae universali metaphysice superadditam, & ab ea formaliter modaliter distinctam. C. A. fit haecceigata ex se. N. A. & C. I t. s. Murus v. g. ab albedine fit formaliter albus: ergo etiam natura fit formaliter hae per haecceitatem. p. C. Sicut effectus formalis albedinis est

facere album, ita haecceitatis est facere, ut compositum sit hoc. R. D. A. & ta'. men albedo est forma accidentalis, iu- . xta ipsos Peripateticos a muro realiter

distiast, C. A. indistincta, sive est ipso

murus N. s. sic autem paritas est potiua pro Scotistis, hinc D. C. natura fit formaliter haec per haecceitatem formaliter modaliter a se distinctam C. indistinctam, ita ut natura intrinsece seu

ellentialiter ex se sit hae. N. C. & C. Inst. 6.

512쪽

Inst. 6. Ergo V. g. mea natura posi, set adhuc a parte rei communicari Paulo. R. D. Ili. in quantum ad sentiam suam metaph cam, & in statu objectivo, seu nondum supposita contra-mont ad Petrum, considerata C. III. inquantum ad existentiam, & pro statu physicoseu supposita contractione N. Ill.

In statu actualis contractionis ad Petrum per heeeeitatem est impedita, quo minus pro tunc contrahi possit a Paulo, ma-- net tamen semper intrinsece seu quoad sua praedicata essentialia, utrique comunis, seu universalis, quia aeque Petrus

est homo, sicut Paulus est homo, hoc est, sunt a parte rei per humanitatem

indiscemibiliter similes. Inst. 7. Si ante contractionem mea natura generica potuisset esse V. g. in bruto, sequitur, quod etiam mea animalitas potuisset saltem separari a rationalitate: jam vero, si hoc. tune

eo ipso propter istam separabilitatem realiter quoque distingueretur a rationalitate, quod est contra ipsa Scotistarum principia. CXUL R. D. LM.

potuisset separari, pro mero statu objectivo, & possibilitatis considerata C. L. M. pro statu existentiae &e. N. s. mPorro , quando dicitur, ea, quae possunt

513쪽

Aa detis universali a parte rei 3 397

sunt separari, esse res realiter distinctas, CIX. intelligi solum debet de re actualiter existexte, & actu habente plures partes, in potentia ita separabiles, ut una sine altera in rerum natura exustata i

dist. 8. Ex 'hac sententia sequitur, Eandem omnino naturam fuisse in Iuda& Christo, ac consequenter eandem quoque simul damnatam fuisse, atque salvatam &c. R. absurdas ejusmodi sequelas facile eludunt Scotistae, dicentes, quod non fuerit una natura entia lative, seu per inexistentiam, sed solum . .

specime, & per indisserentiam.

OR. 2. Contra a. p. Propostionis. Vel Natura intelligitur a Scotistis, naturam sc es- 'iVersa-

se unam in pluribus, ut sit immultipli. Πβn net cata in se, & tamen multiplicata per in- 'diὐidua 3 vel alio modo Τ non Imum, cet multiis quia tali modo manifeste Mysterium plieriue

SS. Trinitatis verificaretur in creatis, numero scilicet una natura a parte rei multi- Per indiis plex. Non adum: quia nequit intelligi, V 4ug quomodo maneat in natura aliqua comis munitas. R. Quod sit intelligendum Irno modo. ad p. D. A. sequeretur & si etiam natura esset entitative & numerice 1

514쪽

rice una ac eadem C. Α. si tantum De-eisce ac essentialiter N. A. & C. Inst. I. Unitas, qualiscunque habeatur in universali metaphysico, involvit pluralitatem: ergo in eo non manet, proprie dicta unitas. R. D. A. Involvit pluralitatem, unitati secundum idem non oppositam C. A. secundum idem Oppositam. N. A. & C. Unitas similitudinis, quae habetur in universali Meta- physico, CCIII. involvit quidem pluralitatem individualem : non Uero specificam, pluralitas porro indi vidualis non opponitur unitati specificae, ut saepe jam dictum est.

Inst. 2. Unitas universalis in .ssenti debet esse indivisio naturae in ea, in quae dividi potest, & in quae per actum

.' praedicationis diUiditur: atqui talis uni- i taS non datur a parte rei in natura Pe- tri & Pauli, quia in illis natura huma- actu divisa est: ergo a parte rei. r. non datur unitas requisita ad universale in es lendo. R. N. M. Unitas enim speciei qualis . est unitas universalis in essendo est indivisio in plureseus dissimiles, non in plura individua

Inst. 3.

. . Di

515쪽

An detur universali a parte rei 8 39st .

' Inst. 3. Ex hac sententia sequitur , quod ille, qui dicit: Petrus G aliquis homo, item Petrus est hie homo, praedicet de Petro naturam universalem: a qui hoc non: ergo. p. s. M. Nam talis praedicat naturam indivisam in plures species, consequenter unam unitate specisca, cui non obstat unitas individualis dete minata vel indeterminata. p. etiam m. quia hoc est plane contra Logicam, ubi ejusmodi termini vocan- tur particulares aut singulares. R. I. N. . s. M. non enim iudicit ad praedicationem naturae universalis, ut illa praediis cetur indivisa in plures species Vel genera , sed debet etiam praedicari, ut manens apta inesse pluribas, adeoque ut divisibilis in plura similia; sed particulae aliquis & hie juxta communem Ioinquendi modpm excludunt divisibilitatem naturae praedicatae in plura similia; quamvis enim aliquis homo quoad actam enuntiativam maneat indeterminatus, est tamen in se determinatus, ct unus homo indivisibilis in plura individua humana. Ηine R. a. D. s. N. sequitur, quod praedicet naturam humanam uni Versale , ex parte naturae humanae quoad silentiam internam acceptae C. L M.

516쪽

Iast. 4. Ut natura dicatur univers iis, lassicit sola eognitio mentis r ergoa parte rei non est uni versalis. R. N. A. Nam sane cognitio, qua U. g. cognos citur individuum , non facit unitatem individualem, sed eam, ut est, in Ob tecto presupponit, & a parte rei exprimiti ergo etiam cognitio, qua cognoscitur species sine differentiis individuanis tibus , non facit unitatem specificam. sed eam, ut est, in objecto a parto rei existentem , exprimit atque enuntiat ; cum enim praedicata specifica fore maliter ex natura rei distinguantur a dis . ferentiis individualibus, seu ab Hecce lare CXLIX. etiam a parte rei ve re & astu ab illis presemdent, &non mere per intellectum. Dein si unitas uniri versalium formaliter consisteret in ipsa cognitione abstractiva, & quidem sola, foret tunc ianitas mere extrinseca ; sicut& distinctio pare formatis est mere ex

trinseca, exIIL sed hoc videtve

erroneum; nam repraesentatio praedicatorum individualium non est. ipsa unitas individualis, sed solum ejus uni-Dιis imago viιaιιι, α expressio rei, ut

517쪽

in i se sest: ergo' etiam ι repraesentatici praedicatorum specificorum non est apriis stultas specifica . sesi solum uus unita Lus loquar consistit ita, ipsa indissiemini-litato intrinseca imago vitalis , & expressio rei, ut in se eit. Ita EL P. G.

seria prima, quam primam rerum ominum Fulestum esse: dicunt, . simul qui Mesemive imi dunt, illam esse aram S eandemi is ui- versaleuchas,omnino rebusleorporeis: 3Inde tamquera partecit. ita: Auctor deducit, quod per hunc: rvi, Cl. loquendi modum revera et mnio velim δ' Ionium esse ita universalem a parte rei, ut . non' 'tantum uua specie, ,sed etiam te iistive 'ana in singulis corporibus existat, βdm- vque per hoc: plus affrmare videantur.

quam ipsimet Scotistae in haes&3 sente uaa, ast in hoc quoque graviu4r post a eusat, quod propterea ad Panthei mum ac vinoetismum viam quasi a petiyin suaverint et M Itaque tandem immisat ,, erad haec gravissima ratio , quam obfrem corpusculares Physici ab h/c in C G . isteriri

518쪽

Letibn1- tero, situdque demonstrare mitidur. rextii n. pos-principio rationis suscitatis: si, enim pi fit admit- quit, i duo existant indi vidua, in omni-4Q has sibi similia , nulla tunc adesselyra tuos βχλησέ ex qua posset mtelligi, curi. in existant;) illa quippa ratio nec in in v Π Π sidiue existeret, cum iob' perfectam si militudinem neu rum 'altero praestanstius sit , Nec extra individua, quia sine ratione ab; aliquo agente externo i proQ dueeretur ' potius hoc quam ' tilad indi . viduum , quorum neutrum ab altero differret Hanc ureo opinionem , quam

ipse votav principiam identitatis indiscera ηmliau Philosophi alii rejiciunt si Seo tistae autem sitis principiisJcohformiteri negant quidem, dari posse i in rerum natura . . duo. Diiud vidua tuta es ea,

519쪽

De Relatrone.

dem hecceitate praedita, quam Vocant principium individuationis intrinsecum. CXLIV.) admittunt tamen cum aliis, quod plura ejusmodii in eadem De-ere actu produci atque existere queant quoad principium inividuationis exieris num, LOg. Di. φ9. & 6o. a se non omnino diversa, quis enim DEUM omni . potentem, tanquam causam primam. dexfra ut Theologi inquiunt hbediriime agentem prohibeat, quominus v. g plures homines quoad determ nationes extrinsecas flbi prorsus similes, aut certe piares substant f smpliees inter se omnino convenientes acti in hoc universo constituat certe quoad hiscitulla datur contradictio manifestat ergo per illum manet possibile, apus quem non est impossibili omne verbum. λ

test persecte intelligi 1me respectu ad aliud. t Log. sol. 8a. sic v. g. το homo

520쪽

absolute, το Pater autem relati , 'ae erui Denomina- pi debet. Inde quoque denominam abris absoluta solata vocatur, quae rei absolute, &relo rum quoad se convenit, & relativa, qua res ad aliud refertur. Cl. ANT. 4GEN. Elem. Net. p. I. c. a. S. I 8. relationem vocat qualemcunque nexum unius. res cum alia, quae.valeat nos uni cognita ad alterius cognitionem ducere, itemque duo

in relationibus desinguenda esse docet, a. sabjecta, inter quae nexus est & relatio , 2. relationum rationem , sive

ipsum nexum.

ωdω CCIX. In scholis in omni relatione mentum bia concurrere dicuntur, LOg.fol. 8a. . τοὶ tiin ex quibus fundamentum, .quod maRi-RU me hujus est Ioici vocatur id, quod refertur , sive per quod duae res sunt

. proxime relative denominabiles, ut v. g. actio generativa , qua Petrus . denominatur pater Pauli; est tale fundamentu lex qua cognita determinatur mens, ut Petro tribuat, denominationem Patras.

duplex Ab aliis appellatur quoque ratio θη- Philoso' dandi, sive fundamentum proximum re-Ph0 i' latioris, quo scilieet posito statim in-tione lenis ter terminos oriri iuperadditam tentia. i formam relativam, realiten distinctii hoc est, PaιςrnitMem in Petro, . u uo-

SEARCH

MENU NAVIGATION