Metaphysica vetus & nova, logicae criticae nuper editae tanquam pars altera adjuncta, ... Authore p. Hermanno Osterrieder .. °1

발행: 1761년

분량: 763페이지

출처: archive.org

분류: 철학

551쪽

M totum distisilvatur a parti Oi 3 43 s Hav

CCXXVII. Seholion. Quod ScoTUM Μens Q in hac sententia concernit, ait CΑum scoti ei LUs ejus interpres, quod ipse estea di- ς3 h M tinctionem totius a partibus optime pro, fh 'μ ει contra disputet, sed in partem negan μ' 'tem inclinet; nam I. phu, q. 9. n. 4 ista sormalia profert: Si autem c is piatur in sensu composito, tunc sen- sus est, quod partes simul sumptae se sint ipsum totum. Nunc ponitur ,, ista conclusio: totum est suae partes, is ita ut omnes partes simul sumptae sint, , ipsum totum. Vel siquis DocTollia Sua11LIs libros ph sicos inter apocr3phos numerare velit, Log. fol. 447. eundem in modum loquitur g. Me taph. q. 4. cui litvlvse utrum ex materia & forma fiat unum per se ubi circa hoe punctum ita se explicat; quando ergo se arguitur, in composito est aliud praeter ,, ipsa, si intelligatur aliquid, id est all- is quis respectus &c., non potest negari , , consequentia, nec consequens est in is conveniens; s autem intelligatur ali. quid, id est aliqua essentia absoluis ta, VeΓ in composito ut pars esten- sialis eius , neutrum sequeretur. is In margine vero ibi habetur, totum

ηοη distingui a partibus. Item in s. senti dist. II. n. 4. ait: standum est ceto in pri-

552쪽

mo, scilicet, quod nullum additam absi latum sit in composito praeter partes e semtiales, scilicet materiam Uformam. imo

contraria quorumdam Scotistarum de tertia entitate sententia aperte repugnat aliis ScoTI principiis; nam r. ipse docet quodlibet 3. N in Oxon. i. a. dist. I. s. 4. Omnia illa, quae separari non poselunt, esse realiter idem: atqui clarissimum est, quod partes unita a toto; separari non possint nec econtra : er χ go jam erunt realiter idem, aut errat Scotus in regula. 2. Denuo T. D. 8. q. 3. Vult, quod definitio & definitum distinguantur tantum penes conceptus eat vero definitio est explicatio totius Per partes: ergo partes simul sumptae / a toto solum penes conceptum, & non

realiter juxta Scotum distinguuntur &α plures adhuc & manifestas prohationes ex Dissitore Subtili pro opinione ne-' gante adducit Cl. BARO Scotista Apol. 9.ia lib. phas in. I. pag. IO3.

. SMuuntur Objectiones.

N ata CCXXum. cos. I. Gradus Met tertia en- O physici, ut formaliter of εudia se iistice distinguantur, debent subiacatristia jectari tu aliquo isto, a quo metaphy-

553쪽

- totam distingstatur a partibus 8 437

see emanent: atqui negata tertia. ynti ctionitate, tanquam forma Diiu ,. non suli. Scolistbjectantur in aliquo toto: ergo nec ab ς eo possunt emanare. consequenter ne

formaliter ex natura rei distingui, quod est contra superius dicta. n. CXXIX. R. N. m. ipsae enim partes simul &unitim sumptae sunt formaliter illud ipsum totam, cum sint unum quid unitate compositioηis, licet non sint quid unum an late simplicitatis , sive entitatis, ut mox dictum est, adeoque illi gradus mei physici, dum ex partibus unitis emanant, eo ipso formaliter a toto ebulliunt. i OR. I. omnis causa realiter distin. Nee ea guttur a suo effectu, cum idem nequeat sae intri se ipsum producere: atqui materia &1ος ali forma, seu corpus anima in homine sunt verae causae: materialis scilicet S distinuusormali6 ergo realiter a toto distinguun- essiciunt. tur, tanquam a suo effectu. R. I. D. M. omnis causa sciens & extrinstea C. M. intrinseca , ut sunt materia &i forma , hominem intrinsece constituentes N. M. &c. disp. autem est, quia causa emiens & extrinseca est tranflens, ct actu separata a suo effectu. econtra causast istae intrinsecae sunt immanentes, sive intrinsece perseveraxtes in suo es-l

554쪽

fectu, ab eoque nullo modo separa- biles, adeoque soli causae meienti co respondet proprie essectus: terminus vero causae formalis dicitur formatus, , ' videlicet ratione sorme, quae juxta modernos Physicos est tantum modus m . feria sive substantiae &e. R. a. D. m. i sunt causae totius, si divisim sumantur

c CCXXIV. J C. m. si eonjunctim & un tim N. m. & C. si ut unitum accipiantur, non causaat compositum, sed sunt ipsum compositum. CCXC. adeoque

sententiae contrariae authores videntur

aperte petere principium: Log. sol. 282. , dum distinetionem totius a partibus simul sumptis probant ex eo, quod materia & forma, tanquam partes, sint causa ; θ rursum quod partes sint causae, ex eo deducunt, quia totum ab iis realiter distinguitur. Inst. r. Totum componitur ex partibus: atqui . nihil componitur ex se: ergo totum est quid aliud a partibus. R. D. M. componitur ex partibus diu . pm sumptis C. M. unitim sumptis N. M. die. Si partes sumantur xxitim , nil componunt, sed sunt ipsum compositam, sive sunt ens unum unitate compositionis, ac prorsua inavissim. I i. a.

555쪽

sa totum distinguatur a partibus ratis

Artha l. 1. Partes sunt plures, totum vero est quid unum, item partes sunt salte, tolum non est unitum: eteo a parte rei totum est quid aliud a partibus etiam unitis. R. D. A. Si disistis accipiantus C. A. si unitim N. A. & E. in secundo sensu etiam totam dici potest plura, hoc est aliquid unum, unitate compositionis in se includens plures partes.

Inst. q. Parentes V. g. dum prolem generant, producunt aliquam entitatem absolutam ac substantialem: atqui non producunt animam, quae creatur, nec corpus, quod ex materia prima ed citur, & jam praeexistit quoad substantiam: ergo producunt tertiam aliquamentitatem, a partibus realiter distiniactam. R. D. m. non producunt animam & corpus, ut causa prima & totalis C. m. ut causae secundae & partiales N. m.& C. lassicit causis secundis, qui tit Ius omni cauta creata competit ut actione generativa attingant substantiam, eamque sic praeparent, ut Deus 'Di decreti sui generalis animam infundere teneatur: & hinc dici adhuc potest, auod parentesi vere totum hominem prΟ- εiucant, quia generant parier unitas i

556쪽

. . .

. quae sunt ipsum totam. Porro nonne . de fide est, quod B. V. Vere Oeauerit Deam , homiaem , nec tamen in Christo produxit tertiam aliquam entit,tem, homini- Deo superadditam, alias in Christo tres aut quatuor omnino su, stantiae, realiter a se distinctae suissent, quod est contra Symbolum quicunque, ubi expresse dicitur: scat anima rati

valis N earo a s est homo, ita DEas , homo unus est Christus: quare μου. Deus Uihomo inter se uniti in Christo non

produxerunt tertiam entitatem, a natura Divina & humana distinctam: ergo neque anima rationalis & caro, seu corispus, in homine eandem producet.

. IV. 4. Partes unitae vel addunt ali. quid ad partes praeter anionem, vel non si nil addunt, tunc generatio non est actio substantialis. Si vero quid addunt: ergo datur manifeste ter tia entitas. R. Quod proprie loquendo nil addant, sed sint ipsum totum ex Partibus unitum , prout & mors teste S. Dionysio l. 4. de eoelesti Merarch. in nobis non est substantia coagumptio, sed uniatatum stu partium separatio. Potesti men etiam dici, quod terminus ge-

rationis ut quo scilicet auis nou

557쪽

st actio substantialis, bene vero terminus generationis ut quod, seu ipsae par

usi. s. Si partes sunt idem ac totum, erunt quoque . inter se eadem ac indistinctae: I atqui hoc non: ergo. p. s. M. Quaecunque sunt eadem uni tertio. suat eadem inter se: CCXXX. atqui partes sic larent: eeidem uni tertio: scilicet composito Pergo essent quoque eaedem inter se. R. N. s. M. ad p. D-M . Qua cunque sunt eadem tam divisim . quam conjunctim, C. M. tantum conjunctim N. M.&D. m. partes sic forent eaedem conjunctim C. m. divisim. N. m. & C.

OB. 3. Subjectum passionis v. g. fm a tessibilitatis un homine debet esse aliquid reale: atqui totum, &i non parteι sunt uuis io'sjusmodi subjectum: ergo. p. m. Nectum. ista anima, nec solum corpus ridet: argo debet admitti aliquod tertium. . N. m. Vel Dist. ut prius, non par- Es divisim acceptae C. m. conjunctim m. & C. Ribbilitas profecto constat, artim rex Virtute anima, partim ex iγrgano corporis, & consequenter par Es istae unita sunt subjestum. risibilitatis, - . .u patet ab exemplo. Calter U. g. aut

558쪽

serra habent hanc quasi pagionem, ut possint secare ligna ; nec tamen sol forma seu figura hoc habet, quia, lisiant ex alia materia, similiter licet figurata, V. gc ex ButIro, non secabunt, nec etiam soli materω tribuendum illud est, quia ferrum obtusum sine acie itidem non secat, nec tamen propterea in cultro aut serra, neς in alio quocunque toto per accidens, & artisciali adstruitur ab aliquo Scotista tertia entitas: ergo a pari. GOB. 4. Si totum essenilale ae per se non distinguitur realiter a partibus unitim acceptis, non erit amplius diffe- . . rentia inter illud ipsum totum essentia. Io, & inter totum per Kgregationem, ac per accidens: atqui debet dari diffe- rentia: ergo. R. N. s M. Disparitas est, quia ex partibus totius essentia, inter se unitis fit ens unam, & quidem ab v rante natura intentam, quod minime fit ex partibus aliorum totorum.

LXXVIII.

Partes R. OB. Si totum nil aliud est, quam Ium ut suae partes, tunc etiam eae ipsae par Rit tes ut separatae manerent totum: atqui

totum hoc nou ergo. R. N. M. CCXXIV.a Vel

559쪽

Vel Di t. si totum est tantum suae pamtes Fomodocunque se habentes C. M. s ut taliter se habentes, hoc est, ut unitae. N. M. & sic D. m. N. C.

Inst. Illa Ie se habentia jam est aliquid

ultra ipsas partes: ergo. R. D. R. est aliquid ultra partes divistim acceptas C. ροηjunctim acceptas Subd. est aliquid relativum; si ve est relatio resultans eX

partium applicatione quoad stum C. A. est aliquid absolutum realiter distinctum a partibus unius N. A. & c. Habet se ilia sic se habentia sicut V. g. combina tio Japidum, coementi & lignorum instructura domus, quae non est aliquid ab ipsis lapidibus & lignis stricte reali ter distinctum; nam certe illa fle se habentia in cumulo lapidum nil aliud est, quam ipsi quoad situm ita dispositi lapides, ex quibus, tanquam eX funda- timento O termino, resultat relasis au em ex eombinatione in genere; in specie . . , enim haec vel illa combinatio determina' . .. σta utique dicenda est modus physicus ealiter se parabilis similiter albedo v. g. licet sit forma, murum, tanquam Jubjectum materiale, informans, non amen producit aliquid tertium, re ali. er distinctum a muro, quocum con

stituit

560쪽

stituit unum per aeeidens. Ad quid ergo in totis e sentialibus multiplicentur totentia sino necessitate 8 quare continuo retorqueri potest in ejusmodi tota per accidens, quae a suis partibus juxta omnes Scotistas inullatenus distinguuntur, cum tamen par ratio pro illis militaret.

ΛRTICULUS V.

Ente finire, se infinito.

Ens sinia CCXXIX. Uns fultum id omne dictitum. ita tur, quod circumscri-'LimςR ptum limitibus est, limes vero est defectus ulterioris realitatis. Sic v. g. in panno, aut ligno, ubi partes reales, quae adsunt, esse desinunt, limites, seu fines incipiunt. Caeterum fi limites entibus figura, & compositis insunt, oritur inde figura, ingr/dus entibus autem smplicibus gradus appe, 'V0m040 Jantur. e. g. Animae rationalis intellectio Που RRx actualis, quia nec omnia nec ρmοι CODnoscere valet, certos habere dicitur gradus vel limites, quos transgredi nequit et mensa vero aut pannus, cum finem extensionis habeant, nec illimitate extendantur , certa gaudent silura secundum tri-

SEARCH

MENU NAVIGATION