장음표시 사용
41쪽
34 EPisTOLA LIps IAN sis perdere voluit, de Concilio Pisano instituendo inierunt
rationes. Iulius autem causam suam pessimam veritus,
Concilium Lateranense V. indixit, & Iiberam edidit Conissessionem , quo suos palliaret mores omnium corruptis mos , his quidem verbis: Dis, inquit, tanti erroris partiaeeps est, qui nos de negligentia erga convocationem Concilii redargaere possit, cum urbiI nobis pre ultimos undecim annos ,
quibus eardinesatus officio functi sumas magis eordi fuerit, quam eelebrari videre generale comitium, ct Ecclesia Romanassatam in melius reformari. Did enim felicis recordationis Alexandro sexto Romano, Praedecessori nostro magis nos odi sol fecit , nis studium ci cura generalis Concitii celebrandi Abiit igitur hoc Concilium Laterane e , prout reliqua Lateranen , recte statuente Ioanne Francisco Budiso in fumum, meramque confabulationem. Rescissis igitur actis Concilii P0ani, quod exiguae auctoritatis suisse ob vim Iulio II. ab Imperatore, & Ludovico illatam, tradit
La visas Muratorias '' , Ecclesia Romana semper antia quam obtinuit maculam, nec ullo modo in Concilio Lateranensi est venustior reddita. Rem deperditam in Concilio, quod Leo x finivit, Lateranensi V. non restituit laudatus Pontifex , sed sua luxuria, avaritia, & violentia eandem adeo deturpavit, ut
Mantuanhs in Epigrammate ad Fuisonem conqueratu rotti uel eapulsa proortate pecunia Romam, Nee Deus rn tota possidet urbe situm. Tota reformationis his horia, quam hic excutere non placet, confirmat , emendatronem a Leone X. neque tentatam,
neque susceptam esse, sed igne, dc serro, quod Sutrinis testatur, esse impeditam. Nubem pro Junone amplectuntur , qui sub Hadriano ri. resormationem praestitam esseajunt, quos inter est laudis praeco Pallaυisinus ' , qui
' Vid. Harduin. AE . m. IX. Bulla Indiction, . 86'' Uid. Commentat. Histor Theol. de Conciliis Lateranens rei Christi
nae noxiis, Miscellan. Sacr. Pan. II. P. 376. seq.Vid. Rer. Italic. Script. Tom. XXIV. P. 6IO.
Vid. de Statu Religion & Reipubl. Lib. III. p. me s. .' 'η Vid. Histor. ConciL Trident. Lib. III. Cap. III. g. 3. P. I
42쪽
cuM ANIMADVERSIONtBUS. 33lixe de emendatione sub Hadriano facta commemorate
Hadrianus pervenit Romam. Res his eo adductas endit, ut non modo ad Jam a se conceptam formam eas revocare ne caluerit , sed necesse habuerit modica malorum parta meder3,
propria existimationis jactura. Apposite mihi adjecille videtur Pallavisinus r propria existimationis jaetura modica malavum parti mederi necesse habuit. Emendationem autem ipsam,quam laudis encomio depraedicat Pallavicinas, liattentis aspexeris oculis, magis ad aulam , & 1tatum P Iitieum, quam ad res Ecclesiasticas, doctrinas nimirum &abusus, spectasse intelliges. Quam ejuratus fuerit Luthera hostis, & quibus modis per Legatum Franciscum Cheyegatam in Germaniam missum , motus clandestinos ciendos ,& Protestantes extinguendos molitus sit , fustius tradunt C aeonius , Paullus Samius '' ,ct Natatis Alexander T. En nobile Resormationis & pacis medium, si Proteitantiis hus, eorumque ducibus, igne, & aqua interdicatur. Falis Ieris , si clementis VII. melioris fortunae Reformationem fuisse, dixeris. Quam fraudulenter egerit cum Protestanistibus in Concilio Spirens, Paulius Sarpius, & Sisidanus
Quam leviter hoc loco perstringis, Resormatio
nis historia, quoniam ad institutae inter nos qua stionis articulos aut nihil , aut parum pertinet, frustra facerem , si eandem excutere susciperem. Satis propterea mihi erit regerere quae in Sadoleti
. superius indicata oratione, & in quadam Isidori Clarii Adhortatione leguntur. Ego ait ille Sacerdotium non exigua ex parte bis temporibus contaminatum esse fateor, oe Romana mitia non probo: Ied ea ta-
' Vid. Lib. est. in vita Hadriani VI. p. '' Uid. Histor. Conciv Tridentirum PVid. Histor. Ecclesiastic. Gm. VIII. p. I 23.
43쪽
men ad curandum dico esse faciliora, quam iniquitatem eorum, qui, ut hominibus detrabant, ipsa etiam disina inviolata esse non sinunt. Etenim bule Sare dotum morbo quae es adhuc a vobis allata medicina 'qui, si reprebensores vos morum, oe correctores viatae Sacerdotibus esse profitebamini, debebatis Iane ips7 sine reprebensione e se. Nunc neque a vobis ullum in partem adjuti oe oublevati fumus, oe quae manebanta ibue in Germaniae populi, virtuteS, humanitas, patientia, modesta, quibus quidem virtutibus eum religione conjunctis vel maxime datum es rapere coelum, oe possidere, M mulus per vos, aut ereptae penitus aut certe magna ex parte turbatae , oe labefactatae sunt. Deinde adversarios redarguens, quod in Catholicos quotidie probrosos libellos spargerent , de iisdem invidiosas conciones haberent, leges sanctis.
simas ea una de causa,quod illia per Romanos rifices sint conditae, hominum libertati inimicas vociferarentur, quod vulgus ad iram tantum , dc odium in Catholicos inflammarent, ab ipsis postea quaerit, num ita se gererent ex Evangelio initituti, doctique; num ablata ex Evangelio charitate, se tamen non Evangelio contrarios proderent, sed Evangelicos rite pollent appellare . Clarius autem, tunc Monachus Congregationis Casinensis, deinde Praesul Fulginas, dum Romae degeret, ad quam Urbem comitatus fuerat Gregorium Cortesium Sodalem suum eo accersitum , ut cum Card. Contareno, aliisque negotio Ecclesiastica: Reformationis in
44쪽
eu M ANIMADUERI IONIBUS. 37cumberet, suum & ipse obolum in eodem negotio Oblaturus, Adhortationem conscripsit, eamque eruditissimae Contarent limae castigandam, & expoliendam tradidit. Ista a capite ad calcem adhibitos a nostris in reparanda Christiana Rep. conatus ita collaudat, ut una simul quam maxime damnet captam ex viiijs, quae in eam irrepserant, a Sectarijs occasionem a communi ejusdem sententia
discedendi. Merum inquit nulla tamen existere
debuit tanta per Uersitas, quae nos provocaret, ut ve-
sustissimum, functissimumque morem a Christi Dei
sita tuleΥemus, qui cum per se optimus sit, id tan-φum enitendum fuerat, ur ad τeterem formam, priscumque institutum remearetur , ω tanquam auro suus color, ω sspecies restitueretur . Etenim tutius multo es, ea instaurare, quae experti antea fuimus recta , atque bonem, remoris, quae bominum negdigentia obrepserant, vitiis, quam incerais eventibus se se committere. Gam cogitationem plerique .srum si babuissent, non fuisset, opinor, necessarium tam invidiose, tanto cum so coo Romanam Sedem infectari, ει optare dejectam esse, ac dirutam. Et paulo post. 9uare utilior omnibus, vobis bonori centior, o summo cum Priscisum, populorum
famore exce a ratio fuisset, ' postulatum esset, saret quidem suo gradu Romana Sedes, uua
ex parte illius dignitas imminueretur, verum ad priorem speciem pulcbritudinemque revocaretur. Ita pius, doctusque Coenobita, cujus nomine mirum estHe-C 3 terΟ-
45쪽
Non possum Vero , quin hoc loco mentionem instaurem Vitae, quam in Leodiensi domicilio Card. Polum cum sociis suis traduxisse ex fide Epistolae AHysii Prioli, quo inter illos nemo Illo conjunctior, in Diatriba T. II. meae Editionis ad finem f. III. narravi. Itaque ejus vitae rationem idem Priolus his verbis describit. La mauisa Mn uno sis a nemsua eamera sino aut, hora e meHa innaneti praneto,nella qual bora convemmo in una Chie ola domestis ea, ed insieme cantiamo te bore more Theatinico sem. eanto. Mon signor di Verona e ii nostro Mesrodi eastella . Detie is ore si ode Messa, e poco dap- ροi st disna: aparte delia mensa si leue S. Bernardo, epol si ramona . Postquam vero exempta fames epulis dec. Uriscovo lene ordinariamente un Capitolo di Eusebio de Demonstratione Evangelica . Si continua, eri glia dappol quakb onem e grato ramo mento ebedura fino a una o dot bore dopo meet o forno ged ali ra Un'uno ri torna alia sua eamera, ove sis. μο a
Vespero, e Completa , ω Dpmi U Reverendissimo Legato A ba tandem lasciam exorare di tenerei te Epimis di S. nolo alternis diebus, ed ba incomis elato talia prima a Timoleo, consomma fodis aetione dei Vescoeto, e di miti not. O quanto desidero eωοi,ed u nostro dabbenismo Vesco di Fano a qu
46쪽
sa suntis a lesne, da questi fantissimo vomo con
tanta riueremeta,ed umilia, e con tanto gladietio letta,
ebe is non sanet certo desiderar megliol ne credo cher amor minganni questa volta . Spero datis miccbecia io raceuliero potervene dar buon Ianio , quando at Signor Dio placera ebe ei tromiamo in sieme. ALquanto duo la legione si cena ς si va per una a dot bore in barea per usume, o in l' borto passentania, eragionando seuere di eo se convenienti a quest Signori; e spessis Ipesso, and cotidianamente desideriamo e ebiamiamo u rimo vostro, e la sua compagnia a quem nosi, o Mnesti e bes tempo, ringradando ii Siagnor Dio di tanto bene obe 'Isi degna di concederne . Ob quante volte mi replica ilSig. Legato .Certe Deus nobis haec otia fecit l Ob quantogli fiamo obbligati etiam hoc nominet Ed agglugna Iem M. Ob per ebe non e Mon- signor Contarint con nes Scripta est haec Epistola ad
Ludovicum Beccatellum aeque conjunctum Cardinali Contareno, ac Priolus Polo . Atque hoc vitae degendae genus a Polo susceptum, dum Apostolicam Legationem obiret, ut comparent, velim hoc quoque loco Heterodoxos provoco cum moribus, atque institutis Lutheri, aliorumque, quos Christi Legatione functos in Ecclesiae Reformatione instituenda existimant, ac venerantur . Redibo igitur ad Sadoleti orationem, de qua supra, ut ejus verbis eosdem Protestantes iterum compellem. Fuitne Evangelicum , tot serere disensiones, rerum, atque hominum ordines conturbare, dure arma plebibus adver
47쪽
4o EPisTOLA LIps Illus Isjus reclares suos, totam Germaniam tumultu, Esco dia, direptione, caede miscere , oe involverer Nisi forte illud vel maxime Evangelicum es audite vos qui talia perpetrastis, maxima enim cum attentione,
O diligentia a vobis es curatum ) Pod bona Eicis siurum diripuistis, possessiones occupastis, templa Deo immortali consecrata Dis quotis, scilicet ut Dei
ipsius omnipotentis non veneratis solum, verum etiam memoria in illis locis moreretur, quo Hlutiore animo
mos ex manubiis non hostilibus , sed divinis etes aτaritiae, ει cupiditatiIuppeditaretis. In quo fuistis etiam Turris hostibus crudeliores. Illi enim templa mero Deo dicata si quando vi ω armis eeperint, in
alterius ea usum religionis converrunt: false quidem quis negat ' sed tamen etiamsi veritatem cultum amiμιunt, nomen tamen Dei, oe religionis retinent IX. Devenio nune ad illud, quod rei caput est, argumentum , ad Paulli Ire emendationem, quam Insigniter nobis, EMINENT IssIME PATER , commendast, sed lubens teor, me prorsus ignorare hujus Pontificis ,in e mandanda. Ecclesia, merita. Paullo attentius consideranda erit reso matio, indagandumque, quibus in partibus illa sit coli eanda. Ressirmationem , de qua disceptamus, appellare' amamus Ecclesiae veI quoad doctrinas falsas, vel quoaa abusus, vel denique quoad statum regimenque externum νemendationem. Uidendum nunc erit, utrum in hac, vel alia parte EccIesiam reformarit, quem diximus, Paullux Pontifex. Si spectes doctrinas contra Scripturam Sacram reinceptas, atrisactionem ex viribus naturalibus P iustificati nem ex merito operum ,α intercessionem sanctorum, cultum sanctorum, reliquiarum, imaginumque, transubstantiationem , & Mia erronea doctrinae capita , isa sub hoc Paa Diuili do by Corale
48쪽
cuM ANIMADVERSIONIBUS. 4IPaulis Tertio non sunt abrogata, sed incrustata. Si ritus, in auctis sacramentis , in confirmatione, & unctione, &missa pro defunctis, nec non adoratione hostiae , delectu ciborum, vita monastica, & aliis abusibus conspicuos spectes, nulla resormatio locum habet. Si diseiplinam& te limen externum spectes, nihil mutatum , sed Monarchia cclesiastica magis magisque confirmata est. Quid λ quod Reformatio disciplinae Ecclesiasticae tam necessaria fuit
aestimata, ut ipse Georgiur, Dux Saxoniae eam urserit, dein comitiis V ormatisobus duodecim gravamina proposuerit, quod Iacobus Fridericus Georgius ' & celeberrimus Io. Erhardus Rappius excellenter demonstrant . Quaenam igitur est Rebormatio , quam Paullo III. attribuis ρ quale que meritum in emendatione obvium, quod eidem assignas Doctrinae corpus misere deformatum, a suis vitiliginibus non est liberatum I & abusibus, novi quotannis accesserunt ritus veritati Christianae noxii. ANIMA DUER SIO.
Horrenda ergo omnia illa, Κ testingi, ac digna
proinde , quibus Virgilii Maronis illud aptetur, Tristius baud illis monsrum, nee sevior ulla Pestis, ct ira Deum Sugijs sese extulit undis.
At quid facias 3 Ea omnia in Pontificio; um Eccles ijs dominabantur, dum rerum inter ipsos potiretur Pontifex ille, quem M. Ant. Flaminius suas eidem lucubrationes in Psalmos superius collaudatas inscribens, his verbis affatus fuisse comperitur: Puid λ
quod casissimus summi Dei cultus , plenissimaque
pietatis religio, jumma omnium voluntate fidei Tute,
praestanti simaeque virtuti credita es, atque in terris
Vid. H. Tractat. de Imperator. Imperuque Principum , ae P erum, totiusque nationis German. gravammila advers. --- a3. . ' vid. Spicilegii Document. ad Reformat. speculari. I. p. 33. ma
49쪽
maximi Numinis locum tenes. Ad quem igitur mitterem explanationem nisi sanctissmi, quam ad cus dem, oe principem omnis janctitatis, quem jure omnes Sanctissimum oe colimus, oe nominamus y tam
autem explanationem , ut jam adnotavi, Flaminius exaravit, Divino spiritu, vobis ipsis testibus, plenissime illu ratus, siquidem in eadem eximia in Deum pietas, ardensque Numini optimo sermiendi placendique studium , quaquaversum elucet. An non igitur Flaminii dictum illud essiciat, ne adeo
dira, fera, & horrida a vobis existimentur ea Catholicorum dogmata, quae recensuisti Videamus modo, eodem Flaminio in scenam producto, quam justius sit magno nos horrore perfundi ob rejectam a vobis in ijs ipsis dogmatibus Universalis Ecclesiarauthoritatem. In Epistola , quam ille scripsit ad Camesecam, quae extat in aliquot Italic. literarum, Dulcit, &Ruscellii has consului, Manutianam an x 16ε. laudat Schelhornius ) Collectionibus, postquam Catholicis sensibus de Missa, & Sacramento Altaris disseruisset, haec tandem habet de falsarum Opinionum sua aetate exortarum sectatoribus: Stanno Ostinatissmi neue loro imaginaetioni, acceratidulla superbia umana, amatrice deua novita , ω niamisa delis vis communi. La quat superbia asconde Drumente suo u falso Nio della Religione, O aliora i sues in mi sommamente dimetti da δεο ire, quando te primone pre eos atte novita si mettono in per eoo di perder Phonore, la roba,mia visa, perebe
50쪽
Ara non si psono imaginar d'essere ingannati dari
neue falsita, e diventano acerbismi censori deI pro fimo, eontinnando d'impieta I' universal sensio oeperpetuo uso delu CHesa, oe ebiunque non si fa semio delle loro opinioni. Da quem arrogantia, oe daque sit amari etesi gli liberi nostro Signor Itala, oedoni loro carita, ct dolceria di spirito, ct tanta umiLta, ebe s' Uetabino dat giudicar temerariamente ictgmi, ω l' an della Cbissa , condannando sὶ rigidamente tuiti quem, che con vera humilia di euoreia riveristono, ct Ieguitano: ω comincino a credere, ebe molli di coloro, ebe da si sono condannati, oetenuit Idolatri, oe impii, per che non credono quello, ebe credono est, sono veramente religiosi, pii, oe a Dio carit, oe per contrario nimico, oe odiato da Diocbiunque hegusta quem loro superba presion one. Et noi , Signor mio, se non vosiamo far naufragio inquest perstuosissimi scogit, humiliamoci net e petiodi Dio; non ei tali iando indurre da ragione ati una per verisimile ob' eua ne parse, a separaret dati unione delia Cbie a Catholica , dicendo con David.
Vias tuas , Domine, demonstra mihi,& semitas tuas edoce me, quia tu es Deus salvator meus; si seneta dubio saremo Gauditi, nam bonus de rectus Dominus, propterea diriget mansuetos in judicio, docebit mites vias suas. La dove molendo giudicareis eost disine col discorso bumano fremo abbandonari da Dio , ω in questo secolo contentioso tamente ci