장음표시 사용
61쪽
Lllan t satis costat ex Dioscoride,qui de hisdem in diuersis raptis
us,tan qua natura &uiribus distantibus tradiat. At nihil miri uirum huc tam absurda scripsisse, quando sere ubiq; mendacissimur reperiatur. Iam satis superi monstratum est, Uatidem no satis per spectam fuisse Arabis ideol ne in re satis aperta plus aequo immoremur, hic de Italide finem faciemus. Plura si legere anhelatam mus,uide quae scribat Nicolaus Leonicenus,diligentissimae lectionis,& exquisiti iudicii uir in epistola ad Angelum Politianum,ex quo certe,utingenue fateor, non pauca toto hoe uolumine mu/tuatus sum. Quem ob id etiam impiu duxerim, sua laude frustari. quod is serme primus meri qui medicinam a barbarorum sordi bus, innumeris in erroribus uindicauerit, dignus hoc nomine, ut docti eundem certatim multis laudibus euehant.
HAllucinatur Avicenna, Calamentum cum Origano confundens: sub enim Calamenti nomine de omibus serme origani speciebus pertra fiat,ato utriusq; uires promiscue docet.
Avicenna η. Cano. cap. civiij. Calamentum hunc in modum describit: Calamentum aliud est fluuiale, dc aliud montanum, xx mile hy po in sapore, &similiter solia eius sunt et smilia. Et estat alia species eius,quae nominat Alliauiti. Et est quaeda species eius. quae uocatur Calamentum hirci. Et montanu est λrtius fluuiali. Ex his Avicennae uerbis nemo no, nisi talpa caecior sit, cernit eundem errasse, quando sub Calamenti nomine de omnibus Origa ni speciebus pertractet, id quod sole clarius monstrabit Dioscoriades, qui lib. i a. p. XXX. Origanum & non Calaminthen ad Aulis , rennae praescriptum depingit,uerba eius haec sunt, οριγο Her x α' s, κλεωτ)κη. οι, κονιλίαι καλου M. φύλλον-ς ωπ .ν, σφαδεον δεεου ξολοulis. αγλ' ἁ Π - ακρωρ ν πῖν exsistiν S c 70μ α ρυ νωκvo'. x Aὶ ον,τre , λωκοτε s, raeliis φυλλοι etςί .m Δανονεοiκῆαυοσωπ*. is S ατ μα co-ρν ν κορυμβος ruunt σε κειριλ ρινί-ος εςρν. οριγίνQ κ ἀγμ ομοιος τοι ψογλα κω τα κλωνία.
, , Hoc est, Origanum Heracleoticum, sunt qui Cunilam uocant, solium
62쪽
, solium Hyssopo sinite habet, non tamen umbellam rotae figura, sed multitidam,&ueluti diuisam. Semen illi iri summis uirgis non densum durumco est. Quae uero Onitis dicitur,candidior foliis est& Hyssopo magis similis, habetu semen consertorum corymborum modo. Tragoriganus aute frutex est exiguus, Origano, Serpyllo ue agresti soliis, ramulis similis. In eum modum quoq; destribit origanum Plinius lib. xx. cap. xvij. dicens: Origanum, quod in sapore Cunilam aemulatur, plura genera in medicina haebet, & Onitin uel Prasion appellant, non dissimile Hyssopo. Tragoriga non simile est serpyllo sylvestri. Quod autem Avicena utriusci: Ioc est, Calamenti & Origani, uires miscuerit, facile depre hendent,qui eiusdem de Calamento caput, cum iis quae Dioscorides de utris in scripsit,contulerint. At ne ueritatis cupidi quid des
derent,ecce nonnulla conseremus,ad quorum exemplar reliqua
αν έλαις ieινφε ηια ιηι ν γ. Id est,Calefacit origanus,prodest ad conuulsa ruptam, & cutem subeuntes aquas cum fico co/mesta. Bibitur eadem siccata acetabuli mensura cum mulsa aqua nigram bile m per inserna trahens. Prurigines iud in , stabies, dc sultusos felle emendat decoctum eius hi qui eo lauantur.Succus etiam uirentis, tonsillas, columellanalet oris ulcera sanat,ct cum Irino oleo infusus naribus pereas purgat. Sunt dc praeter has proprietates aliae, quas Avicenna Calamento adscribit, quae tamen Dioscorides Tragorigano tribuisiqualia sum haec,Sedare nause. am, extenuare lienem, conserre stomachi doloribus 5c conturba coni,sicut animaduertet is,qui Dioscoridem de Tragorigano scribentem legest, Praeterea sunt non pauca etiam, quae uerin Calac
63쪽
minthi, quam Romani Nepetam uocant, conueniunt, scut suntis ista, Quando bibitur, aut ex eo fit emplastrum, consere puncturae, , vermium uenenosorum, eius decoctio prouocat urinam, consert, , spasmo, dc dilatationi anhelitus,dolori pungitiuo uentris, & cho, , tericae passioni dc rigori. Et quando praemittit & bibitur cu uino. , , expellit uenena mortalia,interficit uermes:&quando comedit M, , bibitur post ipsum aqua casei diebus continuis, consere elephan ,, tiae etc. Has enim uires singulas ex ordine Dioscorides lib. iq.cap., , xxxix.Calaminini adscribit,dicens: π νηιώκ δεε καλα- ε, η' κα,, NietzλαπηιRvη-κη et Auc ις . αγει δεε κω Δ' ἀφεψε ια,, . c θει δεε t, οπαρο α ρ, ορ mi κις, ci. , , κω ς' τα πομ- πιιει συνοι, , N, Mo ικτερον ἀ-tae,ites ελ ων ς τε κn res συνα λοχ ι - λω
, , Quod est, Calaminthe succurrit pota aut emplastri modo impoll, , ta serpentium morsibus. Urinam pellit potum eius decoctu, opi , , tutatur rupus, nuussis, in spiritus dissicultate 5 no nisi recta cer, , uice spirantibus, torminibus, bilis profluuio, & sebrium algori. . , , Contra letalia uenena praepota cum uino iacit, restituit sumisoa, , selle,uentris lumbricos cum sale & melle pota necat, elixa cruda , , trita, prodest&elephantiis.Proinde non est,querit quouis paeis Avicenna ab errore uindicari queat, neo enim de solo Calamento hoc capite scripsit, quando multa sint in eodem,quae Ormano conueniant: neq; in nomine tantum peccatum est,puta quod in lamentum pro Origano scriptum interpretis incuria sitisset, sunt enim non pauca,ut demonstrauimus, quae ex Dioscoridis audioritate Calamin illi deben tur. Sed quid multar solent sere omnia Avicennae esse dubitationibus plena.
ERrat Avicenna, herbas quatuor, Helxinen uia delicet,Alsnen, rosolida & Anagalliden, natura & figura plurimum disterentes, sub unius auriculae m uris appellatione confundens.
Differre non solum natura, sed dc figura quatuor has herba
ostendit non solum Dioscorides, sed & Galenus aloe Plinius, qui singuli
64쪽
nnguli seorsum istas depingui, quod equidem no secissent, si easedem figura aut natura non distare perspectu habuissent. Hoc non animaauertes Avicenna,easdem Cano.η. cap. xviij. sub Auriculae muris nomine confundit. Nec potest ab errore uindicari Auracenna,quod Alsine dc Myosotis,quae proprie auricula muris dicitur, ac Anagallis, quia soliis murium auribus similibus constant,
merito auriculae muris nomine nuncupari potuerint. Nam hoc
utcunm de tribus iis dici possit, de Helxine cente, quae Conuoluoium ob id quod omnibus,in quas inciderit, Planus circumuoluam latine appellari potest: cuius solia, authore Dioscoride lib. iiij. cap. χκα. hedera: soliis sunt similia,dici nequaqua potest. Quod aute Anagallis sit diuersa ab auricula muris, fatetur metipse Ausecenna,seorsum deinde sub proprio nomine de ea tractans, oblistus quod antea eius proprietates in auricula muris assignauerat. Aine uidear per calumniam salso reprehendere Auiccnam, elusedem uerba ex secundo de Simplici b. medic. libro in medium afferemus. Auricula, inquit,muris est herba, cuius uirtus secundum
Galenu est propinqua uirtuti herbae, qua iiitru abstersi . His uer ' 'his procul dubio Alsinen innuit, quam Galenus & Dioscorides ''testantur similes habere uires. Galenus enim lib.vi. de sinplicib. medica. cap. XXV. de Alsine in huc modum scribit: Haec est herba parua,& eius uirtus est similis uirtuti herbae, qua uitrum abstergis ' 'tur, hoc est, Heliunt, quam nostri Parietariam nominat. Dioscori ''des uero lib. iiii. p. xl θ.de Alsine ita tradit, 3 is καθολου δάατα '' τά ἀρτα τμ ε λIὼκ . Id est, Et in uniuersum eadem Heline potest.
Ita Plinius quo lib.xxvij.c iiij. de eadem scribit, Alsne quam quidam Myosoton appellane ascitur in lucis, unde & Alsine di ' 'cta est. Usus eius ad collectiones inflammationes . Quin emenγ dat omnia quae Helxine, sed infirmius. Subiungit Avicenna: Et hoc nomen concessum est duabus herbis, quarum una est, quam nominat Galenus. Haec quidem Avicennae uerba uera sunt: non enim solum huic herbae, quae proprie Myossitis dicitur, auriculae muris nomen conceditur,sed etiam Altini, ut ex Plinio iam patuit -α indicat Dioscorides, ita scribens, rima οι δὲ μυρσ ωτα ἀπο νε α ε νψύμαο ιο α μορς comoia'. Hoc est, Alsinen muris auri culam aliqui dixerunt, quod murium auribus similia solia habet. , , Quod autem addit Avicenna, quod altera quam nominauit Dio , .
. scorides, sit similis Volubili, nili quia habet minora solia, hoc per , ,
65쪽
omnia salsum est. Nam nem de ea quae proprie Auricula Flu GUocatur,nel de altera, quae Alsine nuncupatu dici potest, quando nulla earum sit Volubili similis, nec in soliis, r ec flore. Scribi tur tamen hoc de Helxine, quae & Cissam pelos dicitur, quod hae beat folia hederae similia, minora tamen. Lst em duplex Helxine. Vna Mercurialis herbae soliis Sc hirsu iis, quae a nostris dicta est Parietaria. Altera hederae, in uineus nascens, ideoq: Cisampelos uocata,& est Convolvolum. Esse autem duas Helvines dissimiles naturae inter se notae ostendunt,&post naturam antiquiores Graeci, praesertim Dioscorides, Paululci: Aegineta, qui priuatim seor sum o his uerbis de utral in sexto egit, ελἱ νηαοι Αἰ-rδεκιον, οι δε ε ταρθενιον, οι δεε MAHmy, οι δεε ἰζακλε αν. hu αμις δε α μζWDκ τεκναξεμα Os' o Romozς ς ποιο χρυ so fili κη. Quos et Helxine sunt, qui Perdicium, qui Parthenium, qui Siderium, qui Heracleam uocent. Vis eius est abstergens,&cum frigida hii miditate aliqua sensim leniter adstringens. Post haec idem Pau Ius est, ελfiνη x mi κιμαει πλda' δεα petamκησἔς Gio . Id est, Hel xine, quae Cissampelos dicitur, discutiendi uim habet. Prima describit Dioscorides lib. iiii. cap. xxxvi. Et Plinius lib. XXh. cap. xvi, Secundaria uero idern Dioscorides libro eodem, cap. xx depingit. Post uerba paulo ante dicta, Avicenna ita ait Etest her ba expansa super faciem terrae,paruos habens stipites,et inutinos
flores. Qitae utiis Avicennae uerba non conueniunt auriculae ma
ris, sed alteri Anagallidis generi: id quod testatur Dioscorides liahro secundo, cap. clxvij. de Anagallide in huc modum scribens,
α ς, α λεγετ ρα. AεS φοινικουν, αἱ lauta io δε εm κεπιμυα , φυλλα εχον α in τε γωιωνκαθλιωμμικρα - ποηοηθλα r τα ελἱίνης. κωγμον Quod est,Duplex diuerso floris colore Anagallidis genus est. Habet enim altera coeruleos, quae lamina est: altera quae mascula,puniceos flores. Breues sunt lautices in terra iacentes, soliis in qua drangulo caule paruis,& modice rotussis,Helxines figura,semen habent circinatum. Nec dissentit Galanus libro de simplicibus medicamentis ad Paternianum, cap. xxiiij. dicens: Anagallidis dum species. Vna cceruleo flore,altera quasi puniceo,uerum arubaeiri
aliis sibi similes. Sicut autem si utice humile soliis mollibus &pta, ullis α
66쪽
silis &subrotundis.Plinius quo lib. XXV. cap. xiii nihil a supe
rioribus quod diuersum sit,sci ibit, inquiens: L uo genera eius. imas flore phoeniceo, foemina coeruleo, nd altiores palmo,si Utice tenero, soliis pusillis, rotundis, in terra iacentibus, nascuntur in hortis & aquosis. Porro esseditis,qui deinde ab Avicenna adno tantur, hi Anagallidis proprii sunt, quemadmodudum ait: Illa, quam nominauit Dioscorides,extrahit spinas & surculos, & sacit adhaerere plagas. Hi enim a Dioscoride quom tribuuntur Ana mallidi dum in eam sententiam scribit, Miri δεε ἀμφοτερρο τταυ 'να. ἀφλἰς -- ,σκολοzzz,νέπασας κοα. Quod est, Leniendi uis utri est,inflammationes arcen surculos extrahunt. Easdernetia proprietates Aviceii na ipse, cum seorsum de utrocae Anagal lidis genere, cap. Niq. sub proprio tractat nomine Anagallidi adscribit. Adiicit tamen Avicenna superioribus aliam quandam proprietatem ex tententia musathach cuiusdam quod scilicet eius iuvamentum est iuvamentum ab synthii, quae certe non est Ana
saltidis, sed refertur a Paulo Aegineta de ea herba, quae proprie hos oris, id est, Auricula muris dicitur a Poecis, qui eam ad oc
eiciendos uermes adhibet. Ideocpesaru admodum essesarbitror, Avicennam in uno eodemq: capite quatuor herbas, natura & D rura differentes,miscuisse, primum referens ea quae Alsini,secun
go quae Helxini, tertio quae Anagallidi, dc postremum quae Auriculae muris conueniunt.
IGnorant nostrae aetatis Medici, per Avicennam
erroneae medicinae magistrum seducti, non sine magno multorum periculo, herbam, Pedem corvinum nominatam priscis,a nostra esse diuersam.
Nemo miretur me Avicennam erroneae medicinae magistrum principemq; statuisse,cur enim eo homine non dignus sit, qui re liquis tot errandi occasiones in remedica praestiteri . non uideo. utinam uero non tantae aliquando forent,ut istis uita humana periclitaretur,ita enim connivendi nonnunqua subesset ansa. Proinde cum illa errandi occasio quam Medicis iunioribus in herba Pedis corvini praebuit,tanta sit, ut sine uitae humanae ultimo discrimine tolerari no queat. merito dc hic inter reliqua eius errata locum
67쪽
habebit. Nihil autem mirum aliis errandi occasione dedisse Au cennam, cum ipse,quid esset Pes corvinus, ignorarit: id quod nomodo ambigua, uerum etiam contraria, quae de hac ipsa herba. scribit, indicant. Canone enim secundo, p. Di Avij. de Pedecor, , uino in hunc modum disterit: Pes corvinus. Radix huius herbae, , cum decoquitur, confert solutioni uentris antiquae. Et dixerunt, Paulus,& alii,quod conseri colicae, & essicit operationem hermo, , dactylorum absi nocumento. Quid, per Apollinem obtestoriistis uerbis obscuriuscquid denil magis pugnansr Si em radix
Pedis corvini solutioni antiquae prodest,certe hermodactylomni operationem, qui sunt satis in soluendo potentes, facere non potest. Idem insuper Avicennarin XXh. Cano. iij. tracta. q. cap. vi IPedem corvinu non colicae, sed podagrae pouus, ex eiusdem Pauo lisententia prodesse docet, ita scribens: Et dixerui quidam, quod , , Pedi corvino inest operatio hermodactylorum, Sc no est eius, no, , cere stomacho. Utrobi in tamen male Paulus super hac medicina, quae facit operationem hermodactylorum, ab Avicennacitatur. Ne enim usqua Paulus Coruinu Pedem hermodactylis comparat in iuuando podagricos, sed compositionem, quae nominatur apud Graecos κορινο αδεου, id est, per Pedem corvinum, alteri Praefersiquae apud eosdem Graecos δει la.dox πλων, id est, per hermodathlos nominatur, sicut uidere licet apud Paulum in se pumo. Iram ex ambigua ista at salia Atticen ae descriptione nishil certi uenari potest. Hinc est,quod tam uaria eiusdem interprotes de eadem herba pronunciauerint. Quod si uero praedicti cx positores, ac tota etiam iuniorii medicorum schola, cognouissentaliam esse herbam, a priscae aetatis Molicis Pedem corvinii appellatam, aliam cpa nostris, nunquam tam uaria, tam cy dubia de ea scripsissent. Ridiculum enim serme est, putare herbam,quam no/stri temporis herbarii Pedem corvinum nominant esse illa quam
ueteres medici, Dioscorides, Galenus, Plinius dc Paulus sub eo/dem nomine celebrarunt, quasi sit necessarium, ut quae nunc sunt nomina herbarum, etiam priori seculo fuerint. Et ut rem clarius demonstremus, annotandum, quod antiquorum Pes coruinus,
Coronopus est dicta, hancet describit Dioscorides libro secundo
68쪽
Rei λιακοὐ miουσαν. Hoc est, Coronopus oblonga herbula est , . per terram strata,& solia in cisuris diuisa habet. Esitur olerum mo/ , , do decocta.Radicem habet gracilem in cibo astringentem ideoq; , . coeliacis utilem. Nec aliter describui Galenus lib. Maj.de simpliciti. , , medicam. cap. xlii. Et Plinius lib.Xxij. cap. rix. inquietis: Coro nopus oblonga herba est cum si Tiris. Seritur interim, quoniam vidis praeclare facit coeliacis in cinere tosta. Est autem dubio proin , , cui herba illa, quam uulgo Capriolam, aut Sanguinariam, quod naribus apposta sanguinem eliciat: aut Pedem Galli nominant. Quam etiam sub palli crurisnomine describit Apuleius Madati rensis in libro de serbarum uirtutibus, cap. xliiij. in eum modii,
Nasci amat herba Galli crus locis solidis, & circa uias, eius cacu men instar pedis galli. Non esse uero herbam hanc diuersam a Coronopiae ueterum,tcstatur Dioscorides,qui consimiliter admo dum Coronopode describit, καταδεε ἐν το ic-ένδαμ cai cs το- oδεῖς. id est, nascitur locis incultis, aggeribus , ,
ct uiis. Iuniorum autem medicorii Pes cominusionge alia apti ori existit herba: ea enim exulcerandi uim habet, dc non adstrin gendi, quemadmodum antiquorum, ait adeo extrinsecus appolita, rodit, ampullast excitat: eam Dioscoridi 5c reliquis Graecis βαξαχiον, Latinis uero Ranunculus uocatur,quoniam ranis herbae4 in eodem elemento natales sint, aut quod inter eius frutices frequentes inuenian tur ranae. medici uero iuniores no solum Pe dem corvinum,sed etiam apium raninum dc sylvestre nominanti Sunt eqa,qui Risus apium adhuc appellant, genus 5c noxam eius indicantes. Nam ea in Sardinia plurima nascitur, quae si in cibo tu uesumitur, mentis alienationem, εc cum labrorum contra ctione eas couulsiones facit, ut risus speciem uidentibus praebeat. Ab eo assediti tristi& amaro nimis, dicterio Sardonius risus in ter homines quondam iactabatur. Huius herbae, quam ueteres ξαχidy , a rana,cuius egigiem repraesentat,nominarunt, ornes quatuor iaciunt species, eorumm solia Sc caulem, si apponantur humano corpori, uim exulcerandi habere, δέ escharam lacere docent. Id quod iacit Dioscorides lib. d. cap. clxiij. de ea in hanc sen tentiam scribens, rαξα. χιονώδεε σελιτον αγ'tον καλου n. 'm του , ,
69쪽
, , Batrachion,sunt qui Apiu agreste nominat. Huius plura sunt ne , , nera. Una tamen omni u utSacris,&ineXulcerando efficacissima. , , Habet omniti solia & caules teneri imposui exulcerandi, urendi a . , ignis modo, uim cu dolore. Subscribit Galenus lib. vi.de Simpli., , medic. cap. lovi. ita differes: Genera huius Plantaequatuor. Vir, , tus omnia est acris,sortis in tantum, ut si extrinsecus apponantur, , , exulceratione faciant cum dolore. Ne dissentit Plinius lib. vi. , , cap. Xin. ita scribens: Ranunculum vocamus,quem Graeci Batra , , chion,genera eius quatuor,omibus uis caustica, si cruda solia im , , ponantur, pustulas ut ignis faciunt. Cogitent itaq; ueritatis situ diosi, quid detrimenti ex diuerstate ista duarum herbarii eiusdem. appellationis non animaduersa acciderit. Arbitrati sunt enim quidam,cum Pedem corvinum apud Auicennam ad podagricos dolores prodeste legissent, hanc nostram, quae Ranunculus dicitur, intellexisse, adeo mignorantes esse uenenum, in catapotiis deuo randum exhibueriit. Quemadmodum Leonicenus, uir nunquasne honoris titulo nominandus, scribit se nouisse medicum, qui ex radice Pedis corvini, quibusdam aliis adiunctis, pilulas confieriebat, easq: podagra laborantibus propinabat , non sine magno quorundam, qui eas accepere,periculo, donec tandem per eum sui erroris admonitus, a tam periculoso medicamento abstinuit. Quod si medicus ille cognouisset, Coronopoda Graecorum esse diuersam a nostra, nunquam animum induxisset, hanc aut in ca
tapotiis, aut alio quouis modo intus sine periculo adhiberi posse. Quare tu quisquis es, qui solidam medicinam ex animo sitis,disce aliorum periculo, delectum Q legendis authoribus adhibe.
HAllucinatur Avicenna cum tota Arabum schola fabuloso scilicet errore seductus, Carabe, id Graeci Eleeb um,Succinum uero Latini uocant, POpuli arboris gummi putans.
Avicenna secundo Canonis,cap.rech iq. Carabe historiam professo tractans,scribit esse gummi arboris cuiusda,quae Nux
Romana uocatur,quam cap. cccli. alio nomine Haurum appellat, , Nam gummi,inquit, Quae eae hac arbore Romana est,Carabe est.
Manifestum uero, Arabes per Haurum Romi seu Romanum in
70쪽
telligi Populti nigram: id quod praeter caetera indicant Avicennae
uerba, quae in capite Flauri Romani scribit in hunc modum: No minatur Achirosa,quae sane dictio corrupta est, quando Aegiros pro ea scribendum erat,Graecis autem ου Ida Populum nigrani significat. Quantum autem deceptus sit Avicenna, at plures atqcum eo, ostendunt ea quae scribit Plinius libro naturalis historiae xxxvij. cap. q. Is enim sabulosum hunc errorem explodes,ita ait: Phaetontis fulmine icti sorores fletu mutatas in arbores Popu los, lachrymis electrum omnibus annis iandere iuxta Eridanum amnem,quem Padum vocamus. Ethlectrum appcllatum, quoniam sol uocitatus sit elector, plurimi Poetae dixere, primi ut arbi
tror, Aeschylus, Philoxenus, Nicander, Euripides, Satyrus. Quod esse falsum, i taliae testimonio patet. Ita sabulosa etiam fecu tus pro argumento operis Ouidius, lib. h. Metamorphoseos, in quit: Inde fluunt lachrym stillatao sole rigescunt,De ramis ele Ara nouis. Capite uero tertio eiusdem libri Plinius, post uarias de
Succino opiniones,eius ortum certius describens,ita ait: Certum
est gigni in insulis Septentrionalis Oceani, dc aGerm aliis appellari Glessum, iram Sc a nostris unam insularum ob id Glessariam pestatam Germanico Caesare ibi classibus rem gerente, Austrauseam a Barbaris dictam. Nascitur tem defluente medulla Pinei generis arboribus, ut nummi incerasis, resina pineis. Erumpit hu moris abundantia. Densatur risore uel tepore autumnali. Cum intumescens aestus rapuit ex insulis, certe in littora expellitur, ita Dolubile, ut pendere uideatur,at considere in uado,quod arbo
ris succum prisci nostri credidere,ob id Succinia appellantes. Nec probatur etiam a Dioscoride ea fama ac opinio,quae ex Populi arboris resina Succinii durari adstruit,id quod indicat libro primo, cap.eiiij. dum ait, Im ιτοαρὲοπιSη ἀυτῶν νωκρυον κατα Eν ,οεδνον ποταμον - πηοντα, ην γίνετα S καλα μον. Dp. id est, Fertur utriusin populi lachryma circa Eridanum fluuium in destillando densari,sieri quod Electrum uocant. Eo em
quod ait,sertur,insuauat se id commentum non probare. Acceditiis omnibus,quod re ipsa iam hic error etiam explosus sit. Verum ad hunc errorem connivendum suisset, quando & inter authores
no pauci adhuc hodie cum Avicenna senuant, nisi quoq; pugna tialibi in Carabescriberet Avicenna. Capite nanqi ccclxxiiii a si
xit Cartae esse calidum Parumper, id quod & sacit in libello de ui