장음표시 사용
121쪽
so Distinctio VII. Quaestio IV. Discutitur illa Propositio: Christus incepit esse.
eat partem, secundum quam hoc eX- tremum creatura vere iniit Christo.
Discutitur illa Propositio: ciri. stus incepit esse.
exponi per unam affirmativam propositionem de praesenti,di per alteram ne gativam de praeterito,& adverbium mediaiae Exempli gratia haec, Christus incipit Esse, lic exponatur ; Christus est homo, di immediate ante hoc non fuit homo. Similiter ly desinit debet exponi per unam exponentem a Frmativam de praesenti, di per aliam negativam de suturo: v. gr. liare, Christi moriens desinis est inc ex ponatur; Christus est homo, di immediate post hoc non erit homo. Ex hac doctrina propositio praesens Chrisin rucepit esse videtur resoluta pro parte affirmativa, quod omnino pit vera; quia secundum naturam humanam Curi lius immediate ante non fuit,& modo est; sic bene liceretur, quod Christus inceperit esse in rigore t ramen pro majori corroboratione eiusdem resolutionis per comm nicationem Iutomatum.
mur illa propolitione ; quia &SSt PPr
nolucrunt eam concedere, ne con eni
re viderentur cum haereticis,existiman tibus Christum esse param creaturam, S incepisse secundum omne essi etiam
primum simpliciter; verum cum hoc nostro Leculo nullum sit amplius periculum, ita haeretice apprehendendi,& intellisendi dictam propositionem ;proinde in ejus prolatione non Videtur etiam ullus scrupulus sormandus inter Catholicos DD: maxime inScholis modernis Theologicis.
ret, nec nos eramus, nee meae tor Chri u :
Ergo si non erat, sequitur quod incep rit esse. q. Probatur secundo ratione , ideo 'ari
secundum Thomisti haec propositio enset falsa, & contra rigorem sermonis, Chrisin inrepit esse, quia subjectum ejus ly Christin praecise pro Persona Christi, quae nequit incipere: cum sit aeterna : led Christus non supponit pro Persona praecise in hac propositione rErgo haec propositio adhuc est Verata, etiam de rigore sermonis. Prota MinrChristus non supponit pracise in his alijs propositionibus, verissimis etiam
de rigore sermonis secundum Ad verissarios; Christin est mortuus; erit temporal ter genitus; eri homo es. pro supposito,
seu Personat quia Persona Divina non est mortua, nec genita : Ergo neque in ista, Chri ι incepit esse . . Probatur tertio rursus alia ratio' latia nisisne eiusdem Doctoris: dato quod Christus supponeret pro Per na Divina, huc tamen non sequitur hanc propositionem, Christis incepit esse, esse falsam, etiam de rigore sermonis et Ergo & Prob: Ant: quando aliquod subiectum est compositum ex duabus partihus, tun praedicatum,quod competit su jecto recumium unam partem, dicitur ei competere a hQlute, v. g. in hac prinpositione verissima, animal rationale eari ulti ly risibile competit subjecto tanis tum secundum unam partem rationalis irmaliter; & tamen ab lute bene,& in rigore sermonis dicitur de toto subireto composito sic, animal rat/onale ectri eis: Ergo similiter cum hoc suh-jectum Christus sit compositum suo
modo ex Perisna Divina,& natura humana , Consequenter hoc praedicatum Incepit esse, competens alias formaliter 'ν naturae humanae, abIblute poterit dici de Christo in rigore .
Probatur quarto: quod incipit es- ω se secundum esse substantiae, incipit esse simpliciter ; quia esse substantiae est quoddam esse simpliciter: sed Christus
incepit esse secundum esse humanum,
quod est substantialet Emo simpliciter bene dieitur de ipla quod inceperit eme. Probatur quinto: quod gener* ur νί. ..
physice,incipit eme remporaliter,& sim ω- - pliciter,ex Aristotele sonuic: textu com dem eoueis. muni g. generatio enim est ad esse sim- μα
pliciteri sed Christus secundum naturam
122쪽
Distinct: UIl. Quaest: V. Enueleat ut illa propositio: Christus en DEI Semus, παρ I
ram humanam vere physicu generatus tium, Christum est e puram creaturam, eli : Ergo incepit esse . ita ut lecundum omnem suam emita-8. Collige ex his ; quid sit dicendum rem inceperit esse. Vel potest ilici, λήμην de his nominibus, DEUS, Verbum,JE- quod non sit formaliter damnata; sed
SUS, Emmanuel incepit esset nam hae tantum ejus usus tunc tempDris p - propositione's, Verbum incepit esse, , DG hibitus s quia videbatur esse aequivoca, s. tu ιncepit esse, non sunt nucle prole n- & asturebat periculum simplicibus eamd chri . dae: icd cum addito explicante ambi- trahendi in sensum Acatholicum,& Α-guitatem earum,scilicet secundum na- rianum: Unde & Scotus ipse dictat U-turain humanam: istae vero IESUS in- niversitatis Parilinae Apollo sui sevi , cepit esse di, Emmanuel incepit esse, line ad- svadet ab ejus usu abstinendum. Caedico proi)rri polluat. Ratio eil ; quia ly turum inter Catholicos D D: laudabili- IESUS, S Emma et idcm lona it quod tur ejus usum admittit, eamque pro- hrutus; ue Christo autem bene uici- ponit rem examinando, utrum cleritur sine addito , quod inceperit esse. gore siermonis sit vera & concludit 9. NOTA hic secundo Christunta quod sic. Ic ' idem valerc, quod V erbum homo; elia objiciunt tertio: quando ly Chri- --. iςquς ςns pur accidens; non quidem stis ponitur pro subjecto in propositio- ρυιtωDφ- , is ia- ως-pbysicum, quod aggregat res di- ne, semper lupponit materialiter,id est, initimia. Versorum nerum, quorum unum a. pro suppositoi , non pro natura: Er- liud informat, ut homo albus. led ens so haec propositio, Chrovi incepit esse,est per accidens Logicum, quod plura ag- ialsia; quia luppolitum Christi non ingregar,quorum unum rationem.& dis- cepit Esse. Prob: Ant: nam ρ. ad Cor. L. finitionem alterius non includit. dicitur,m Gnsium omnia esse fabricatae.1o. Objiciunt primoThomistae r istae re cream, quod Christo convenit in il-μ- - propositiones Scripturae sunt verissi- la propositione ratione suppositi: Ergo scriptura a mae, antequam Abraham fieres, ego fiam . dcc. Respondeo Neg: Ant: universali- Π Joan: 8. Et IESUS Christias heri,cπ hoiue ter; nam in Scriptura etiam dicitur de L' 1 6 σ in saeculis, ad Hebr: tior Ergo ipsa-. Christo,quod sit mortuus,genitux tem---, Hrum contradictoriae sunt ibi sae, Christin poraliter Sc. quae tamen non convenia incepit esse poII Abnubam ; oc Chra ι ei P unt ei ratione luppositi. Itaque liced hodie existen actur se. Respondeo glon in allegata ad Cor: authoritat Christus sando cextus allatos Scripturae mia supponat pro supposito,non camen hoc cum in Christo sit duplex esse , Divi- uiti vertaliter de eo est dicendum ι sicut num,&humanum ; Divinum est Esse nec in proposita nostra propositione, primum Chri iti, humanum est secun- Christin incepit esse; unde dico melius esia clarium ; proinde authoritates allega. se ta nere, Elimium supponere pro utae loquuntur de esse primo Chri itiιnon troque. de secundario. Deinde Nego illa con tradictoria allegata esse vera contradiiaetoria ; sed istae potius sunt formalia earum contradictoria, Christin ιncepit E se, secundum Divinitatem, si primum esse ; αGristin fit factin exissens hodie fecundi
II. Ohjiciunt secundor haec proposi.-μ-- tio est damnata una cum nonnullis aliis προ- is articulis ab Univertitate Parisiensi: &Hm ecim appellatum esset acl Alexandrum VI. confirmavit, & condemnavit eam de novo: Ergo tae. Respondeo, it quidem docere Caietanum; sed utrum
in re verum fit, expresse aliunde non , nem. ex quo sequi ur Urmitum s.cia 1
constat: nec firmiter Caietano est cre- dum Divinam naturam in nullo casudendum ; cum sit Cicero loquens pro posse per communicationem idio a domo sua. Sed dato quod revera eL tum recte dici DEI Servum; secundum set damnata; non tamen est damnata enim hanc niniram nullam dicit sub in sensu Orthodoxo, quem habet Con, lectionem. Unde praelibata in ii ulo clusio; sed insensu Arianorum,asserena quaesti propositio solum ventilatur de Fr. Bernardi SON, Suola Theol: Tomis II. Na Chri-
123쪽
Christo secundum naturam humanam, gale eu rationem mancipij,tanquam ratione cujus subjicitur DEO. oppositam ingenuitati, qua pollebat , ζψν a. NOTA secundo secundum com- Christus: & rationem reddit; quia ea- ἐμ munemTheolosorum doctrinam; qua- dem eli Persona DEI, & hominis i a. - druplicem in sacris litteris memorari Christo, Da Persena umi. , inquit S. Sy-- μερος servitutem. Naturalem videlicet, pein nodus, adoptionu, reservitutis tosiit i - . ,. cati, legalem, dc Poenalem. Servit- -- riam; nam A DEUS verus e I, qui demet ranilis est illa subjectio,qua Omne& cre- ne natus est, quomodo tunc adoptivus e et,aturae subduntur Dominio alto DEI qua νHSeruin, scilicet servitute legali. Et Auctori totius Universi, eique servae propterea Adrianus Papa graviter eo efficiuntur cum dependentia essentiali ripit in sua Epistolis ad Episcopos rassam ad ipsum; de hac procedit illud Sap: 11. Felicem, T Evandum,Christum DEI Serribifactori sis ereatum desimi M. Sem vum legalem, & Filium adoptivum vit-peerati e P, qua homo se subdita, praedicantes, ranin vos inquit Sumus spontanee peccato 3 & consequentetis Pontifiex dementia deludιι; adoptivum . dominio Diaboli; de hac loquitur D. eum Filium, quasi purum hom/nemo, Joannes epis . cap Io. qui facit peceatum, calamisti humana sufectum; σ quod pu- fervin ea peccati. Servilin Legalia est det dicere Servum s eum impi, cae ingrati subjectio inducta a lege positiva, vel rentis beneficiis Liberatorem nostrum non consuetudine; unde Contrahitur vel pertimeatis venenosa fauce susurraret cur jure belΗ, vel nativitate, vel emptione, non veremini Peruis obtrectatores DEO vel iusta iudicis condemnatione; hae Oiubiles illum Sereum nuncupare,qui vos deservitute unus homo subjicitur alteri- Servitute diagosi bboadiit Z & paucis inus Dominio, ita ut more pecudum a terpositis , Dominum igitur Angelorum Domino possit vendi,ex Aristotele ε .P o Fris creatura, eum sub pedibus cuncta kt: capri & libere de eo dii sponi. Ser- subjeci a funt, vos dicitis Servum,s adoptivitia poaia ess, qua creatura rationa- viam ι Ergo Christus non potest dici Se
lis se subdit DEO serviendo, & obedi- vus servitute legali. g.
endo ex metu poenarum subeunda- . Probatur secundo aut horitate SS: Eu H3rum ; de hac loquitur Apostolus ad PPmotamServitutis legalis pariter a - quoque . Rom: 8. non enim aecepistis θιntum servia lentium a Christo ob unionem hypo
tutis iterum in timore . staticam naturae humanae cum Per ia
. DICO primo : Christus non po- na Divina Verbia Unde Damascenus
Gristis no test dici Servus nec servitute peccati, libe . de Fide, es .r . ae nisi earo sciliced uir nec servitute legali, nec servitute poe- humana Christi DEO Verbo copulata is sesi' nati lis communis Theologorum. fuisset, serva procul dubio, re gnomus ex- P Probatur prima pars authoritate titisset; verum ob per finalem eum DCO U-
Scripturae; nam ι. Petri a. dicitur, qui nionem habuit, ut nec serva esset, nee in pecearum non fecit, nec inventus HI δεί- ignoratione versaretur. Eandem doctri-
- - gica, Christi natura humana fuit per- Probatur tertio ratione i Servus n--petua, substantiali ,& accidentali san- servitute legali nullum habet jus ad bis rari
litate, quae opponitur peccato, resem haereditatem Domini ex L Et hic reap: t. tuM.ta; subitantiali quidem resultante ex sed Christus quatenus homo habet ius Divinitate,&Personalitate Verbi, uti quoddam, seu dispolitionem deco
conllat ex illo Naeti angeni, orat: - . de is gruo ad Divinam haereditatem propter Theolr Christin HI Divini te dei Mim hae unionem adVerbum, evehentem Chri- enim humani rasis unctio e I. Et illo D. stum ad statum ingenuitatis: Ergo non Augustini h3: σ.demne cap: a1. tum ais est Servus servitute legali. Secundo; Ser-unestam fuisse invisibili DEO humanam na- vus legalis, seu mancipium,non comu- unum,quando Divina ea juncta Persena . nicat ullo modo cum Domino suo: sed . Accidentali etiam, uti liquet ex illo Jo- Christus com unicat cum Patre inDivi- ann vidimuι eum ά Patre plenumgratia, nitate,iuxta illud AEd Gog: a. re p. In imeri. Ergo Christus non potest recte di- habitaei omnis plenitudo Dιυ iratu eorpor ei Servus servitute peccati. liter; communicat etiam in honore, &M. ν.,ar Probatur secunda pars authorita- sede, iuxta illud ad Hebra ν. D. Sedet ad n sin t Concilii Francosordiensis,quod omni dratem-Majestatis in exceps: Ergo Chriseriissi. ω nisu excludit a Christo servitutem Ie- stus non est Servus servitute legali. Tertio ἰ
124쪽
Pistincti UII. Quaesti V. Enucleatur illa Propositior Christas est DEI Semus, re. 93
tu ; propter vinculum Matrimonii, semi aeripient, dicit; sicut informa D EI quod init Dominus cum Serva aliqua, perfectrum DEUS iscilicetChristusὶ imis
Serva emcitur libera; quia per Mair, forma Semiperfectus in Servin: Ergo dcc. monium communicatur uxori digni- Probatur tertio ratione: Servitus Ix'tas nominis Mariti ex authenode Consul br naturalis consistit in subjectione, alious si autem uxorem e Et L. mutier. C. de jus Dominium arguente, ita ut Domi- ώοιῶ.
dignur sed humana natura Christi ma- nus eius possit ad libitum de eo dispo-iori vinculo, puta hypostaticae unionis nere ex Aristotele ι. Posit: eap s. sed na- fuit copulata D E O, quam Serva per tura humana Christi est perfecte subie- Matrimonium Domino alicui: Ergo ra- cha alto Dominio DEI cum dependentione talis vinculi remota fuit ab eo ita essentiali; cum sit ens creatum 18. omnis nota Servitutis legalis. DEO, & hoc Dominium altum D EI a Nee -- Probatur tertia pars r ah anima , guit in DEO dispositionem de natura . si i αδα, Christi ob summam affluentiam Divi- humana Christi ad libitum,unde potest m β' norum Charisinatum,quibus ab instan- eam anni hilare sicut alia entia creata tti creationis praeventa fuit, secludenda Ergo Christus secundum hanc nat est conditio moralis, quae eam dedecet; ram per comunicationem Idiomatam
sed servitus poenalis dedecet animam recte & proprie dici potest DEI Servus Christi: Ergo ab ea est excludenda; & servitute naturali. consequenter Christus non potest dici obiteles pri- : Concilium Fran-9. Servus servitute poenali. coibrdiense simpliciter censet Christum PMea η DICO secundo: De Christo nihi- non essς Servum DEI, & eum assererelominus vere, & proprie potest per talem ait esse scandalum p interpellans communicationem Idiomatum efferri enim Felicem, & Elipandum Episcopos
ια-ἡhab. haec propositio, ris/M HI DEISerm se dicit, Intelligite in hisenofessione vestra Sem ι- . vitute naturali. Colligitur ex Scoto . duplices Diabotica fraudis Laruisse dolos - - ἀ Μ. unica, di tenent communite o dum EF Dominum JESUM Christam Semum Scotistae, Thomistae, & plures RR: co - pradicatis , σ adoptivum - - - consideratetra Lugon: Becant Uasq: 6c ex nostris quale in hocsiandalum inter paganaaegen- contra Vulpem, ac Centinum. res, ut AE atur. D EUM Christianorum Seris Probatur primo authoritate Sae: vum esse vel adoptivum - - . nos per ussum Scripturae,denominationemServiC , ά Semirute tiberati, non ille nobisium Sem
sto attribuentis , sic dicitur Isaiae 4 r. vus: Ergo dcc. Secun os Adrianus Pa- Ecce Servus meus seuscipiam eum, caec. Et pa dicit, in Epistola ad Episcopos His ante, eapo 13 inscientia fuajustificabit ipse Ser- Christum a Scriptura tantum vocari alvus meaeo mutios; ubi vaticinium est de legorice, di metaphorice Servum: E Christo: sed hae,&similes aut horitates go die. Terti/; plures SS: PPr ut D. non velificantur de Christo secundum Chrysostomus homuos,in epistriambra rari ,6
ullam aliam Servitutem, quam natura- S. Leo Sermo t. de Natis: S. Damascenus cta adse
Iem ; cum tres aliae species servitutis, G: . de Fide, ear: ιν. & alii absoluid ne-s Norum ut ostensum est paulo ante, repugnent gant Christum esse DEI Servum i ει ης-- Christor Ergo de Christo vere, oc pro- go &c. δε-tδ; Christus ratione U-prie.eiserri potest haec propositio, Chri- nionis hypostaticae communi at in ea. δ'' μου ess Semia DEI Rrwtute naturali. dem Sede Majestatis, de honore culisisti ν ' Probatur secundo authoritate SS: communicat cum DEO: Ergo nequitPP: servitutem in Christo agnoscenti- dici DEI Servus. Gintὸ; nexus ih um, utique non aliam, quam natur, ratis Servae cum libero tollit omnem lem, ob rationem iam allatam; sic lo- servitutis conditionem a Serva: Ergo aquitur Isidorus sibit. desum: bono, caprιε. sortiori nexus unionis hypostaticae toluEt Hieronymus Eris: ad Tuum, eas: t. lit a natura humana Christi omnem
Et S. Athanasius ferme s. contra Arian servitutem etiam naturalem. Sexto δ' Et S. Augustinus r. de Trinit: es: I. ubi servituti opponitur ingenuitas et sed ait; non immerito Scriptura utrumque di- Christus est ingenuus obtInionem per
eis scilicet de Christo s qualem AtD sonalem Verbit Ergo non est ullo mo-- DEI, s Patrem majorem Filio; illud D do servus. I 3. nim propter formam DEI, homo autem p Respondeo ad Primum, Negi Ant: νε-pter formam Servi sine ulla eonfusione in- de glosso S. Concilium dicendo; quod stona tuae. relgens s. Et S. Chrysostomus homo in solum intendat excludere a Christo vel PII: MPHkn: ponderans illudformam servitutem peccati, ut volunt quidam
125쪽
Distincti VII. Quaest: U. Enucleatur illa Propositio: Gillus eBDEI Seruus, Mi
DD: vel certe servitutem legalem . uti Servi Dri hac servitute, attamen sunt ego puto, utpote Ingenuitati Christi ex Ingenui; unde Cantat Ecclesia de S.Λ- unione hypostatica resultanti opposi- gatha in Officio Divino Breviaris,sum
tam , & talem asserere ait esse scanda- - Ingenuitauisaeis, in qua Servitus Chri-losum. Et quod haec sit mens Conci- sti comprobatur. Et D. Hieronymus iij inde patet; quia Elipandus, contra commentans illud P mi DF. D-ineis quem agebat praelibatum Concilium, quia era servus tum ait,gmnia aegmt.is, excludebat a Christo participationem re mentι est esse Servum DEI; si dignitas retusidem honoris ,& excellentiae cum Ergo Ingenuitas. I DEO , quod utique fit ratione servitu- circa secundam propositionem in απι --tis legalis, quae in Servo est exclusivaea titulo quaestionis renittratam, Chri in paris dignitatis cum Domino suo. Ad ess homo Desser. NOTA tertio r eam Secunia, Neg: Ant: sed Papa in memo- per communicationem Idiomatum aι-- rata epistola tantum vult,christum su- quihusdam SS:PP: concedi,& asseri, pu- Dessis isse prophetice a Scriptura obumbra- ta a S. Maximo Mari: m eapoistἰ cape I. Λ-
tum, & mystice prae liguratum per il- bri de C ljst: Hierureb: Et a S. Basilio valos, qui vocati fuerant, oc erant Servi riis in locis, signanter in Vah F. re M. Dpi servitute legali,scilicet per Joh, Da. Ab aliis autem Negatur, S repudiatur vid, di Jacob. Ad Tertium gi osso eo- tanquam Nestoriana, scit: a Damala
dem modo SS: PPt allatos, sicut Con- no libes. es: ta. Et a Cyrillo tibi. contracilium Francosordiensie . Ad G-- Nestora Caeterum si praefata propolitiorum, iamnium, σSextum dico, illas rati- recte intelligatur, α debite explicetur,ones procedere cluntaxat de servitute quod nimirum humanitas Christi sit legali, seu Mancipii, quam constanter DEI sera, non quod DEUM portaret Nego in Christo. Insorma ad sit gu- tanquam onus, ex extraneum; sed sula Resipondeo; ad F -- Dist. Conieqr um,& proprium, hoc est intime,ac per- Christus nequit dici lapi Servus servi- sonaliter conjunctum, nil de Nestoria- tute legali Conc: Conseq: naturali Ne- nismo participat; sed est vera Omnino,
go Consieq. cum hae eni in stat commu- S tolerabilis per communicationem Inicatio Servi in eadem sede, & honore cliomatum. . In Domini sui. Ad Meundam Negi Con- Circa tertiam propositionem Chri- ες seq: disparitas est; quia Dominus Ser- smen homo Dominuψ. ' NOTR quarto: vain secuto Matrimonii nexu non am- SS: PPr quoque in ea permittenda & n. --plius clis potice hahet in sua potestate si- proserenda fuisse divisiost nam D. Atha- Cuti ante, oc propterea in rigore non . nasius in professi Fidei. Et b. Epiphani- est amplius ejus Dominus: sed huma- uS in AMonrto. Et D. Augulimus libronitas christi etiam secut6 nexu Unio- D. qqe q. eam permittuno, & usurnis hypostaticae manet adhuc sub Divi- pant. Sed D. Hieronymus M. a. ona potestate, & DEo supremo Domino ior contra Rusf Εt NaZian Zenus φ.gr. subiecta sicuti ante; atque adeo manet ipsam reiiciunt; efimque retractat D. adhuc Serva servitute naturali. Ad Augustinus lyb: 1. Retraiti eapr 9. E
T rtia Dist:Maiisiervituti legali opponi- puto dictam propositionem , in sobrio turingenuitas Conc: Maj: naturali Neo lenta intelKctam,di prolatam esse tole- Mai: itaque cum servitute naturali est rabilem,ac veram ; si videlicet ly Domi- compatibilis Ingenuitas; dc insuper in- nicin dicatur ab humanitate, considera-serre potest ius ad haereditatem; nam ta in abstracto, quae sic spectata nan est Protoparentes nostri, si in justitia Ori- Dominus, sed pertinens ad Dominum: Einali perseverassent, ratione gratiae bolent autem S&-PP . oc recte quando- sanctificantis, vel ipsius met justitiae O- que usurpare humanitatem pro homi riginalis habuissentius ad haereditatem, ne; & pro simplicibus vel abstra- puta ad Vitam aeternam, fuissentque In- ctis complexa nomina ingenui; di tamen simul fuissent Servi unum adhibereia. servitute naturali. Et Sancti, etsi sine
126쪽
Distinctio VIlI. Quaestio I. De Sanctitate substantiali, & Personali Christi. ος
De Sanctitate multiplici , & Grati js
De Sanctitate substantiali, &Per nati Christi.
OTA primo : Sanctita tem a s. Dionysio Ebedeis
descrihi ; ranct eas eri ab omni Icelera tibera perfectaque, ae omni ex
parte mcontamina puritas: Haec adpro-
Iositum alia est subitantialis; alia Per.
onalis ; alia formalis: Prim.s hahetur Probatur primo authoritate Cometiij Francosordiensis sic dogmatiZantis in episti ad sopos I lania r Chrasus
natura unctus, nos pergnMιam quia in rcgo
fuit plane Divinitaι : Ergo sicuti noltra redditur revera sancta per gratiam habitualem ; ita redditur anima Christi sancta per naturam suam Divinam : &consequenter est ita sancta hac sanctit te subitantiali, ut tametsi ei nulla gratia habitualis tuisset insula, adhuc Q-ret DEO grata, di accepta. 4. Probatur secundo aut horitate SS: T minori PPt asserentium, animam Christi unian m ad per adventum substantiae alicujus ex se intrinsece sanctae,& sustae; sic v.g. Christus dicitur Lanctus per adventum suae Divinitatis,seu Divinae naturae substan
tialis, copulatae cum sua natura humana. Secunda obtinetur per unionem
personae stantiae v. g. unionem hypostaticam Personae Uerbi uniti naturae humanae Christi. Tertia acquiritur pec infusionem gratiae habitualis sanctifi- Cantis animam, V. g. quae est forma aecidentalis spiritualis supernaturalis. De prima, di secunda pratens movetur quaestio, num sit in Christo; cic an pereas anima ejusdem sit vere sancta, sectam esse, id eli, sanctificatam incarnatione Verbi, praesentia DEI Unctoris , unctione Verbi, natum exta quae omnia indigitant sanctitatem ejus substantialem,& Perlonalem; sic loquitur D. CD
subintellige unctus elu; ea enim huma
nitas, unis ea non actu,s operatione ut in
abjs, qui Chrisi nuncupantur ; sed totiuae Misaeis praesentia. Et Athanasius orat: contra A an . ubi introducit Verbum sieclusa omni gratia habituali. loquens, Ego sum chrisma sicut mino, DICO primor In Christo est san- Christus autem e unctus est homo, qui ἁ- ctitas substantialis,& Personalis. Est de me assumptus HI. Et Dionysius Alexan- aliis Fide; oc communis W: ac SS: PPt drinus in epistola contra Paulum Sum isto sub visit - Probatur: In Christo Vere inclu- dicit; quia in Ioanne erat quidem opus la-ia,Nμω ditur Divinitas, & Persona Verbi, uti bor justitia; in Vm aurem natura; hoc
aia. ostendi disse 1. PI. Conchι. e . tum ex Scriptura; tum ex Conciliis; tum ex
PP: sed utrumque istorum sanctitatem aliquam importati Ergo in Christo fuit sanctitas substantialis, S Personalis. , DICO secundo: Λnima Christi est ita sancta a sanctitate substantiali &
L Personali,ut, si in hypothesi possibili nut.
Disti uiari l ei gratia habitualis , quae est defacto e re triuiis firma sanctificans,fuisset insula; ad huebais l. revera sancta DEoque grata, oc acce--η - Userti pia foret beneficio sanctitatis substantialis,ac Personalis. ita comunior Sco- est dicere, Joannes ungebatur labore, eic exercitatione virtutis ex gratia, sed Christus natura Divina seu L Eltate . rErgo Christi anima seret sancta subitan .cialiter, tametsi in hypothesi possibili nulla gratia habitualis ei fuisset insusa.
Conseqrtenet; quia tunc adesset adhuc sussiciens principium eam sanctificandi substantialiter, puta Divinitas, & Per- .sonalitas Verbi. Probatur tertio ratione Theologi n hisiaca: tum quia in casu absentiae gratiae m. is habitualis anima Christi adhuc haberet; o rediniatillarum I & Thomistarum ; contra Pa- ius ad gloriam supernaturalem ratione V q. ludanum dic. unionis hypostati et Ergo censenda
127쪽
so Distinctio VIII. Quaestio I. De Sanctitate substantiali, & Personali Christi.
esset sancta sanctitate substantiali, &Personali. Consequ: tenet; quia ideo anima iusti censetur sancta sanctitate accidentali; quia habet jus ad gloriam propter gratiam habitualem: Ergo pari
ratione anima Christi in casu absentiae gratiae habitualis censenda esset sancta sanctitate substantiali, resultante vi Unionis hypostaticae; quia propter eam haberet jus ad gloriam e tum quia non est potior ratio; cur in casu conclusionis a Divinitate, & Personalitate non delibaretur, & efflueret vera sanctitas
subitantialis in animam Christi, quam quod st gratia habituali sanctitas acci-clentalis derivetur in eandem animam:
Ergo &C. - Objicies: Scotus videtur adve sari huic Conclusioni ; nam s. distrio. N...tita dicit ἰ propter illam solam scilicet gra- ιαν. tiam habitualem Christuι habet jus in
haradiste aeterna ; non autem propter solam
unionem Personalem: Ergo in hypothesi
uod nulla gratia habitualis suisset colia
ala animae Christi, non haberet jus ululum ad gloriam; di consequenter non foret Lanctus. Respondeo im): Scotum memorato textu solum opponere
suae Responsioni ; & ipsiam replicam
non solvere,eo quod in alio loco intenuerit eam enodare; quare dicit Restomsionem quare . Ex quo sequitur, quod quemadmodum Conclusio hujus repli- eae non est Scoti re lutiva mens; ita nec Major, in qua habentur illa verba: ineptum namque est dicere, Doctorem aliquem suam adstruere mentem, dum
sibi opponit, ct solutionem oppositionis di fert. Respondeosecundo exponendo Scotum ι dc dico quod tametsi
concederetur Scotum De. cit: resolutive suam mentem aperire ἔ tamen nolum
vult inserre, Christum propter unionem hypostaticam praecise non habere ius in haereditate aeterna; sed propter hanc lic acceptionem Divinam, quae in casu Conclusionis foret pariter necessaria.
DICO tertior Nec Divinitas se sola, nec Personalitas se sola, nec Unio hypostatica se sola constri sanctitatem substantialem , di Personalem animae ;. sed omnia tria coniunctim considerata, . & applicat . mimi ιβ Probatur prima pars t Divinitas a cis non unitur immediate animae Christi; mediante Personalitate Uerbi; un-Dνσρωμ de & ejus Unio dicitur hypostatio, id malueri est, Personalis: Ergo Divinitas se sola
non consert i Mediate sanctitatem subis stantialem. Conseqr tenet; quia illud non confert sanctitatem subitantialem, quod non est immediate conjunctum subjecto sanctificato.
Probatur secunda parat Personali. N ς' tas seorsim considerata in suo conce--αptu formali nullam importat persecti nem substantialem, uti docui Tomo t. nast: de Trinite distra. q. r. Ergo neque sanctitatem substantialem, quae persectio quaedam est. s. Probatur tertia pars r Tum quia Nesi Unio hypostatica formaliter est relatio: tipsarua
sed relatio se sola nequit conferre San- seseu, ctitatem substantialem: Ergo neque tInio hypostatica se sola. Tum quia unio gratiae habitualis non consere is ipta praecise sanctitatem accidentalem ; std ipsa gratia habitualis inhaerens : Ergo nec unio hypostatica Personae se sola consere sanctitatem substantialem. io
Probatur quarta pari: Tum quia n. e --SSi P P passim clocent sanctitatem sub- ωia e vinis stantialem Christi provenire a Divini- eram aviatate, mediante Persona Uerhi hyposta- eM .
tice unita, & conjuncta ; dum aiunt, humanitatem Christi sui sic a Divinitate delibutam, ob consortium cum Persona Divina Verbi; ita loquitur Nazi
an nus orate a. in Pincha . Tum quia
si neque Divinitas se sola, neque Per nalitas se sola, neque Unio hypostatica se sola conserat animae Christi immediate sanctitatem substantialem; relinquitur eam ab ipsis ut unitim consideratis conserri. I I. Obiicies contra tertiam partem ac, MMA
Conclusionis: plures SS: PP: videntur docere Christum fuisse absoluid sanctum vi unionis hypostaticae: Ergo ipsa se sola consert sianctitatem substantialem: Ant: patet ex D. Augustino libr
is.de Trinit: eap: as dicente, tune unitam,
id e fit ranctificaram fuisse invisibili DEO hu
manam naturam, quando Divina e tjuncta
Persona, id est, quando hypostatica Unione fuit humanitas copulata Personae Divinaei Ergo dce. Respondeo Neg: Ant: ad ejus Probationem glosso S. p. Augustinum di dico, eum non accipere Unionem hypostaticam in sensu praecisivo, quasi ipsis Unio hypostatica praecise,& se sola suerit ratio ungendi, &sanctificandi substantialiter humanam naturam Christi; sed in sensu materiali, luatenus ipsa con notabat Personam ivinamVerbi,ssc illa mediante Divinitatem Verbi, humanitati conjunctam.
128쪽
Distinci: VIII. Quae II. De Sanctitate formali, seu gratia habituali ι die. or
32. obiicies contra secundam partem; tiam Capitis Ecclesia intelligunt donum n μα- Personalitati Verbi conceditur adora. aliquod speciale, ratione cujus Chri-
ώ- αιῖ io by r aes fςςundum illud Ecclesiae in stus habet supremam potestatem,& i
. ω, α ι p satione testi SS; Trinitatis,ue mon- fluentiam in totam Ecclesiam. Pergra. A sitiata fessone vera sempiter quὸ DEL tu,s in . tiam habitualem intelligunt donum ali-- αιών 'υοπω prometar, ου in silentia uni πι, ν ud particulare, quod est habitus cha- ει - - in myestare adoretur aquatitas: Ergo Peria ritatis, creatus & infusus animae Chri--. sonalitas se sola continet Sanctitatem ; sti, ratione cujus dicitur sancta fbrma & consequenter etiam eam confieri se , liter, S grata DEO. Per actualem imscita animae Christi. Respondeo Disti telligunt auxilium supernaturale petis Anci Cum sua ratione, ex Prafationeis modum comprincipii morallicr exci- Ecclesiae desumpta, Personalitati nolit, tantis. y rie consideratae, & in abstracto conce- NOTA tertior quod ista gratia ha- σωνε b ditur adoratio Neg: Ante conjunctim, bitualis Christi sit ejusdem speciei cum si Mi ει cum identitate Divinitatis consider, gratia habituali aliorum hominum tae,ae in concreto acceptae, seu sub con- Sanctorum; uti tenet noster Ri hardust 'notatione Divinae naturae Conc: Ant: s. ἀν=:ου. dc debet esse communis Οἰcu- tisatiali Nego Consequentiam . ius ratio est; quia Sac: Scriptura,PP:&Concilia eodem modo loquuntur cle Visione, lumine gloriae, gratia & chari
tate Christi, acaliorum Sanctorum Idisserunt tamen siecundum majus, &minus. φNOTA quartor hanc gratiam ha ob να- eam . . -- bitualem propter multas rationes re I προ-
Chri lii. quiri in anima cuiuslibet Saciet .primo, . uz homo habeat aliquod Esse Divinum OTA primo circa pri- participatum; juxta illud a. Petra I. Mamum articulum quaestim ximas pretiose nobis promissa donavit unis hic esse unam senten- per Boe e clamini Divinae consortes naturae. tiam quorundam DD di Secundo, requiritur ad decorem, di orna-
apud Palud: i diste s. qar a. negantium tum ipsius animae. Tertio; ad elicien omnem gratiam habitualem in anima das operationes gratas DEO, & meri-
Christi, distinctam a gratia Unionis. Est torias. auaria; quia DEUS asit ad& altera aliorum 6: qui licet conce- modum naturae; natura autem licu
clant dari in anima Christi gratiam ha- non facit album sine albedine, ita DE-bitualem, distinctam a gratia Unionis; US non facit hominem ordinarie gra- negant tamen, quod ipla sit ratio for- tum sine grati . ' , . malis sanctificandi; unde,tenent totam DICO primor anima Christi suit Iis aviis Alanctificationem animae Christi prove- respersa copiosissima gratia habituali. rarissi δε ιnire ab unio apostatica, vel Divi- Ita communis D D. Et contrarium aDgnutis haM-mitate: ita Tholhistae & RR: Suar:Va': serere noster de Pitigianis ait esse haere. Hur ad: Amier Arriaga&α quibus ad- ticum : quidquid sit de hoc Θορο -- haesit noster P. Poncius,& Vulpes,reli- Probriur primo aut horitate Scrilia suae Scholae sententia. pturae: nam Isaiae it . dicitur de Chriti Aiso. NOTA secundo: quod quintuplex sto, quod erit plenus omni specie gra
... M. - fratia possit Considerari in Christo;gra- tis datae, requisscessure exm Spiritω Do-μι intis iis Lia sciliced actualis , gratia habitualis, mini, Spiritin Sapientia s intellectus, Spia Μααμμα gratia Capitis Ecclesiae, gratia Unionis, inm eonsili, e . in suma omni sorte gra-oc gratiae gratis datae. Perginiaugmis Liae ς & consequenter etiam gratia grain eis intelligunt Grilla dona supedi tum faciente, & habituali i Ergo occ. naturalia, quibus Christus fuit illustra. Idem patet ex illo Lucae i. Ideoque caetus ad debite implendum munus L quod nascetur ex te sanctum se. Ioanner .gislatoris ; item Redemptoris , de qui- ωd--goriam ejusilloriam quasi ume-hus infra. Per gratiam unionis intelli- nisi a Patre, plenum gratiar quas authoingunt Wi ipsam unionem hypostati- ritates SS: PP: interpretantur de omni Cam,sundatam in natura humanaChru statia decente Christum; sed grati
sti, dc terminam ad Uerbum. Perg,- habitualis copiosissima decetChristum Ergo dcc. proba M. Bernamia gannis Schola Theologiea Tomin a. N
De Sanctitate formali, seu gratia habituali ; & aisuali
129쪽
us Distinct: VIII. Quaest. II. De Sanctitate sor maliseu gratia habitu alii &α
ε. Probatur secundo aut horitate SS: Sanc2M π: PR ponentium in anima Christi gratiam habitualem, Pu charitatem infusam non minus quam in alia anima aliorum Sanctorum et ita docet D. Athanasius
Cone: Ephesisi, eane p. in Episti adsolioriam viram agentes. S. Chrysiostomus de S. σvenerando Spiritu. S. Hieronymus in illud Abacuc y. Egressus es insalatempoFu
B. S. Ambro lius, Bernamus,&alij passim; audi unicum passum D. Augustinitis: IT. evi γε is Trinis: DEUS ipse IESUS non sum Spiritum S dedit ut DEUS; Fed
etiam accepit iis homo; d propterea ductus e R pleisin gratis; quia unxit eum DEUS Spiritu S. non ut e oleo visibili, sed dono
gratia scilicet habitualis qua proprie eriunmo a Spiritu Spr emens r Ergo &c. 7. Probatur tertio ratione,ρνι-r alia ες dona supernaturalia, di virtutes etant
'et pinsistime in anima Christi, ut conceditur ab Adversarijs: Ergo ex donum gratiae habitualis copiosae. Secundor
liter definit; justos justificari S sanctificari per infimionem gratiae habitualis, seu charitatis: Ergo haec definitio
debet etiam comprehendere Christum
omnium iustissimum. Vertim est,quod in dicto decreto de justificatione non fiat sipedi ilis mentio de Christo; tamen quia S. Scriptura & PPt dicunt, hoc donum esse commune omnibus justis, &Sanctis, quorum caput est Christus; dc quia D. Paulus dicit, sinὸ charite -- ρ bile ea Alae,e D E O ; proinde etiam
de Christo intelligi potest dictus Con-eilii canon. 8. NOTA Ouinto pro secunda Com Miam a clusion et quod iustificari seu sanctifica, Mi Mem ri per gratiam habitualem possit habeatam Iis, re duplicem sensum 1, primo, ut sanctifi-
ι.ε. C. care lignificet peccatorem transire a caici. rentia sanctitatis ad Esse formaliter sanctum,& gratum Dro. Secundo; ut sanctia ficari significet, transire ex puris nat ratibus ad gratiam, S esse sanctu,ac Ca- pacem haereditatis aeternae: primus sensus non Potest cadere super sanctificationem Christi praestitam per gratiam habitualem; sed in secundo quaeritur, num a gratia habituali anima Christi acceperit sormalem sanctificationem,&sanctitatem.
Christis. .a Gnctitas formalis provenit animaeChri. ἀ Da αν sti de facto formaliter a gratia habit
ali. Deducitur ex Scoto s. disti t. qa. l. miam si
Et rursus disto ου. q. r. Eandem Conclu- sionem tenent communiter Scottis , Rada, Faher,Galli Mastr: Bellutus. Item S. Bonaventura, filensi Richardus, Palud: Durand:Marsit:&c. contra Scholam Neotericam , Thom ex ex nostris P ct ac Vulpem. Probatur primo authoritate Divi
Bernardi homio super Miss-HI; ubi alta singulariter sanctum fuit, quidquid Virgo concepit, s per Spiritussa stationem πρεν Verbi asumptionem : in quibus Uerbis distinguit sanctificationem duplucem in Christo,unam quae fit per assumptione, seu unione hypostaticam,& est substantialis; alteram per Spiritus sa etificationem, quae non potest esse alia, nisi formalis, di fit per gratiam habitualem: Ergo sanctificatio,& sanctitas sor-
malis animae Christi provenit a gratia
habituali. Io. Probatur secundo ratione, quod Ratio n/rum fuerit sancta formaliter per Divi twς mnitatem anima Christi: quod sanctificat formaliter debet inhaerere per mota dum formae, licut loquitur Tride in Ddereio derisisse tione ι& licet ibi loquatur de nostra tantum iustificatione; tamen est eadem ratio quoad hoc de iustificatione animae Christi: sed Divinitas non potest ulli creaturae inhaerere per mOtium sormae : Ergo anima Christi non fit formaliter sancta per Divinitatem. Confirmaturi si Divinitas esset ratio formalis sanctificandi, deberet non minus sanctificare corpus, quam animam Christi; cum utrique immediate uni atur Divinitas, sed non est ratio formaliter sanctificans corpu Christi; cum sit incapax qua tale forcos sanctificationis i Ergo Ecc.
Probatur tertior nec sanctitas soris malis animae Christi provenit ab Unim auum araone hypostatica ; quia Unio secundum pro eadem
se non est ratio λrmalis sanctificandi;
eum possit communicari naturae irrationali in paci sinctificationis: Ergo ab eo non poterat provenire sormalis sanctitas animae Christi. Confirmatur, per illud anima Christi formaliter sanctificatur, per quod ordinatur acloperandum physice, & supernaturaliis ter opera meritoria; sed per solam Unionem sormaliter non sic ordinatur:
Elgo dcc. Probi Min: Unio nec est priniscipium auo,nec principium mod elic, endi opera meritoria; quod inde patet, o quia
130쪽
Distincti VIII. Quaest: II. De sanctitate formali, seu gratia habituali; 8ce. py
quia aeque cossiunicatur corpori Chri- eoniunctam sanctitatem per modumsti tanquam principium suo, vel inod, tantum terminantis dependentiam ip- ut pomi supernaturaliter operari; cum sius Neg: Maii& distincta sic Mim Nevsit incapax: Ergo &e. Conseq: Itaque Sanctitas increataVerAia. Obiicies primo contra primam hi, quae est ipsummet Verbum,nec ρο--- . Conclusionem: gratia habitualis solum teli ei Ie forma perficiens intrinsece, nec reperitur in filijs adoptivis DEt i sed actus informans ; sed solum perficit , - .sia Christus non fuit filius adoptivus DEI: & eonjungitur cum anima extrinseces n-- Em non habuit gratiam habitualem. per modum termini, nude terminantis ν-. Prob. Mai: tum quia ad Rom: 8. colla. ejus dependentiam
dio gratiae dicitur adoptio filiorum Dgi: DICO tertior ut actiones Christitum otiam quia Tridi di .e 1 - . defia forent de iacto supematurales & meri-nit, iustitiam hominis esse translatio toriae debebant procedere a gratia ha nem a statu peecati ad statum adopti- bituali. Ita Scotistae Communiter. It. . onis filiorum Dgi: Ergo gratia habitua Probaturi ut actiones Christi fo- adseverem lis solis filiis adoptivis convenit. Re rent supernaturales & meritoriae debe- spondeo Neg: Mai: ad probationem e hant procedere a comprincipiis elevan ius dico, Scripturam, & Concilium is tibus supernaturaliter: sed tale est defa- δε qui de justificatione & sanctificatione , cto gratia habitualis: Ergo ei C. Probi mii impii ac puri hominis, ejusque effectu Mini nam neque personalitaS, neque -u με secundario,qui est adoptio,& quem tri- Divinitas potest este eiusmodi comprin-huit gratia habitualis non cuistibet sub- cipium t non personalitas; quia ipsa lecto, sed tantum capaci, uti sunt soli no est virtus operativa,&activa uti st, puri homines; cum quo fiat bene quod sed est purus terminus: nee etiam viis Christus habuerit gratiam habitualem, vinitas ; quia comprincipium elevans quoad effectum primarium ; qui est j. supernaturaliter,uel debet habere idemstificare & sanctificare formaliter. titatem cum principio,quod operatur I
Objiciunt Adversarii eontra seia vel saltem illud informare physice I et L Cundam Conclusionem multos SS 2PP: quod utrumque repugnat Divinitati re qui videntur dicere Christum per Unia spectu animae Christi: Erso sola gratiaonem, vel Divinitatem fuisse sanctum habitualis est comprincipium elevans quos Vide relatos apud eosdem: Ergo supernaturaliter animam Christi ad o-oce. Respondeo generaliter ad omnia perationes supernaturales, & meritori loca ex DR adducibilia, quod SS: PRin as vitae aeternae.
iis tantum velint, Christum per Unio- DICO quarto: Anima Christi dehinnem una tamen cum alijs omnibus do. potentia absoluta poterat esse sancta , nis supernaturalibus complete saltata DEoque gratas imo & operari super- ,. . redditum sanctum,inter quae dona gra- naturaliter, ac meritorie sine gratia ha-- Φώ-tia habitualis tanquam formalis ratio bituali. Ita Scotus r disti. ε . q. I. Et ivia μὸ ι -- sanctificandi, habet primum locum. s. di': 13. q. r. qu.-ca. Et
Vel dic SS: PP: loqui de sanctificatione sequuntur Scotistae. substantiali, facta per personationem Probatur: DEUS ut Author na- Verbi, ad quam elevata fuit per Unio- tum non alligatur causis secundis; denem hIpoitaticam; non vero de san- quidquid potest illis mediantibus ope-ctificatione formali iacta per gratiam mari, etiam in genere causae efficientis habitualem. & extrinsecae se filo potest operari, V.g. ' obiiciunt tertio contra eandem: producere hominem, plantam &c. E anima nostra dicitur sancta & justa fora go poterat quoque animam Christi diis isti λ. A maliter, quia habet sibi physic8 eon. ligere, & ita reddere ancham, sbique iunctam sanctitatem, & justitiam, sicut gratam in ordine ad vitam aeternam Mi so- paries albedinem; std antecedenter ad per solam suam gratuitam acceptatio rumper ν-- gratiam hahituali habuit anima Chilia nem, & volitionem sine ullo habitu in- sti sibi physice conjunctam sanctitatem fuse gratiae habitualis. inereatam Verbi Divinit Ergo per illam Circa alterum articulum quaestio' s.f. potius est iacta lancta fiormaliter. Re- nis NOTA sexto: Gratiam ac ualem Ad actis
spondeo Disti Mai: quia anima habet prepositum sub duplici respectu posse in triti
sibi conjunctam phy lice sanctitatetria considerari ιν primk ut se habet per mo- risti. per modum formae, ex actus informan- dum concursus. Secundo: ut se habet
eis ipsiam Conci Maii quia habet sbi per modum principii moraliter exci-