장음표시 사용
161쪽
iso Distinctio X. Quaestio V. Quid Chiatas meruerit Bominibus,& Angelis.
γ' ramo negantem Christum ah lute aliquid si
Probatur primo authoritate Sac: Scripturae: Lucae 2 . dicitur; nonne haec oportebar pars rarissum, resie antrare gloriam fiam . Et ad Hebri a. vid αι Τει Mpromer Passionem Moreis gloria σ haisnore coronatum . Et ad Plii lippis , o pter quod re DEUS exaruist illum, cae δε- αιυu illi Nomen, guod ess seuper Omme Nomen is se. Ex quibus locis colligunt SS. PPo veritatem nostrae Conclusionis quoad primas duas partes. Et di inierunt, C stum per eandem Passio- . . nem sibi meraisse Regnum, di Dominium in Orbem universam,iuxta illud
potestatem iudicandi, iuxta. illud I
anes. Neque enim Piner adicar venquam,
Rd omne Herum odit Fu o. Item Macessum Spiritis S ad nos,& similia. a is Prob/x r secundo authoritate SS. ouis. 9 PP. specialiter de gloria Corporis ι nam ratio adtam ita lentiunc D. ΛuSustinus Dine to , ine radin. Dan: Et D. Chrysostomus, Ambrosius, seda, & alii, scribe tes in illud a.evi ad Philipp: hum liam semeti ume ENO dcc. Probatur tertio r/tione: quiaChristus ab initanti Concqptionis dignitates, & ossicia non babuit, scut habuit alia donat Ergo tractu temporis ea sibi
t merito. Re pShuc Algum turn tantum probare,etiam secund mi ociore,quod Christus non merui dii re gloriam Corp9ijs ; .d bene si iluti e . citi limiatatum est in Conclusione : mereri a tem Cluilli induecte in lim euasistit, ut explicat Scotu S M se ιδ. εα ιmica, o num quud nieturaipChristus abla tionem illius intraculi, quin impediis
tur redundantia gloriae Animete ad Compus conjunctum. Itaque Christus non meruit ipsum debitum habendi gloriam Corporis ; quia ab instanti Concepti nis tale debitum habuit ex vi Unionis hypostaticae; sed tantum meruit,ut gloria sibi alias debita poneretur in actu percessationem miraculi,quo impedimhatur. In sorma Dist aj: quod debetur alleui ante, omnem actum mum, non cadit sub mersium iesius directe,&per se Conti Maii indirecte & per acet. dens Nego Maii & sic Dist: Min: Nego Consequentiam. Ex his colligiture in Transfigura istione Domini, non fuisse tam novum miraculum, quam cessationem antiqui, quo impediebatur gloria Animae, ne in corpus diffunderetur, prout in monte
Thabor transfundebatur. 9. Nota autem primo: Exatatio est in L. Pa eis.
Numisi. Christi maxime consistere in il- AM MALlis variis telilmonijs, quibus attestata est illius Divinitas,& sanctitas,dum n riri sceretur, baptizaretur, transfiguraretur dic. GDνιa veia Corporis consittit in dotibus gloriosis, quibus est illustratum Corpus Christi in instanti Relurrectiois
Quid Christus meruerit homunibus, Sc Angelis
homini lapsio collata,sive ria, innisitFides, sive quaecunque iam eia di alia gratia, ad iustificati. ι - - nemidii ponensi sive ipsa gratia justificationis; item remissio omnis precati, tam actualis, quam originalis, apeditio ianuae coelestis , introductio ad Paruti dissim& tandem Moria aeterna, est collata xx meritis C isti praevisis, vel actu exhibitis . Est communis Catholia
ii probatur primo authoritate Saet Scripturae: ad Ephesi. dici turde Patre, quia benedixis nos: omni benedictiones xi tuasi in GH . Et Joam i , de plenitudise
estu Nou Omnes accepimus. Item Joan: I si
μὰ me nihilsotesis frustreta. Ad Rom: s. Et ad Titi . idem domiti: Ex quibus locis Uare calligitur opanem gratiamianobis hominibus lapsis originaliter conferri in meritis Claristi.
162쪽
Distinctio X. Quaestio V. Quid Christus meruerit hominibus, & Angelis I3I
I. Probatur secundo aut horitate .u κώ M- Uonciliorum, maxime Milex itani, hoc Mur idem nobis inculcantium. Unde Tri- οῦθ - dentinum .' . . r. definit, causam meritoriam nostrae justificationis,& remissionis omnium peccatorum, ac susceptionis gratiae, S aliorum donorum, unde homo ex injusto hi iustus, esse a
Dominum JESUM Christum, dum ait;
qua quam nemo post esse justus, nisi cui me-- Passionis Domini nostri JESU CHi est nHeamur I id ramen sis in hae impj justificatione, dum ejusdym suum ma Pa
nis merito per Spiritum Sanctum charitas
DEI H Funditur in eordibus eorum, qui jus eamur: si ergo charitas, quae est ratio formalis justi Mandi, est ex meritis Christi, a sortiori etiam alia omnia dona supernaturalia. Probatur tertio authoritate SS .PP: si 'pis .ia docentium, nos omnia dona a Christo' aecepisse ; ita loquitur D. Augustinus Tmmi in Dann: Et D. Chrysostomus Homio s. dc D. Bernardus Serme N. in Cantica: Ergo &c. -- - DICO secundor similiter omnis νενια-- gr tia, ac gloria Angelis, ex primo ho- Anteia re mini collata, est ex meritis Christi. Ita Adis eo ara Scotus in multis locis;& tenetur 1M - tistis,ac Alberto Magno, Suare&C. Contra Va': & alios RR. Probatur primo authoritate Sac: Scripturae: Ad Ephesi t. dicitur: propo-stiit omnia restaurare in Christo, qua in ra lis, es qua in terrissent. Item ad Colosi: I. In ipso eo lacuit omnem plenitudinem
in i ιm, pacificans per singuinem Crueis ejuή, sive qua in terris, sive qua in caelis sum: Ex quibus locis, utpote generaliter loquentibus recte colligunt SS: PP: ocDD: Christum tam Angelis, quam Primo Parenti ac omnibus hominibus omnem gratiam promeruisse, & gloriam rita expresse S. Cyrillus Alexandethb. s. in I amevr . ubi dicit per i umenim omni ructificatio Juratualis, tam in Sanctis Angelu, quam in nobis ipsis insim HI: Ergo omnis gratia,& gloria Angelis, ac primo Parenti collata, est ex meritis Christi. s. Probatur secundo authoritate SS:
norem sententia docens, quod non solum hominibus de Endentibus ab Α-dam; sed etiam ipsi primo Homini, ocAngelis meruerit gratiam, a gloriam: Ergo dic. 6. Objicies primos Christus non me- Sincit -- ruit Patribus veteris Testamenti grati- u moriatiam collatam: Ergo &c. Prohr Antec: meritum debet praecedere collationem, o gratiae: sed merita Christi non praecessi prasi .serunt gratiam collatam PR veteris iastamenti: Ergo &e. Respondeo Neg: Anti e& Disi: Probationis Mai: meritum debet praecedere collationem gratiae, ipsa, dc secundum exhibitionem Nego Mai: in esse praeviso Concedo Mait It que merita Christi in esse praeviso praecessierunt. 7. Obiicies secundor gratia,quae con- S. TU, sertur in applicatione Sacramentorum
non est ex meritis Christi; uti docet S. Augustinus de Prades in qui in Divinam Misericordiam resere, quod haptismus uni, & non alteri appliceturr Ergo &c. Respondeo Neg: Ant: dc expono S. Patrem dicendo ; quod per dictum loquendi modum non intendat excludere conssortium meritorum Christi; sed specificat tantum ex duobus principiis, a quibus unus effectus procedit,unum, dc magis principale principium, subticendo quidem aliud; sed tamen ahλ- tute no negando gratiam 'uem modum loquendi usurpat S. Scriptura ; quia ochaec videtur incluta in illis terminis generalibus ad Ephesi 1. benedixit nos DEUS omni benedictiones rituali in Christo: Ex his sequitur; quod Christus etiam meruit gratiam Praedestinationis Electorum I quia merita Christi suerunt sussicientissima in suo valore ad illam gratiam promerendam ; dc aliunde nil obstat,quo minus non possit Christus hujusmodi gratiam mereri; cedit insuper in ejus gloriam tale meritum: Ergo &α Dices primor ScotuS I. Dim L ρος nis . unica, in resolutione adsereundum dicta, quod Passio Christi praevis a non sui tria λων. causa praedestinationis Electorum: Er- ρνακι go Christus non meruit Electis gratiam praedestinationis. Respondeo Negant Conseque de expono Scotum, quod i quatur de Christo in quantum erat futurus homo mortalis in carne passibili ι sub qua consideratione utique Christus erat posterior gratia Electionis Beatorum, seu Praedestinationis: quia tamen secundum substantiam suam abstrahen. do amodo adventus sui, fuit absolute
163쪽
13a instinctio X. Quaestio UI. Num Meritum Christi fuit infinitum.
prior Christus; ideo probabiliter potest
sustineri, quod efficax praeordinatio , seu Praedestinatio Electorum habuerit functamentum in meritis Christi, dc hoc colligitur ex illo Pauli ad Ephesi i. Eleis granos in 3 oc . Et ratio est; quia DEUS es ruinate volens, quod qua tale prius vult finem,quam media; oc prius etiam ea media, quae sunt propinquiora finit Ergo prius voluit DEUS se manifestare decernendo unionem hypostaticam,& Christum; deinde vero voluit dare illi humanitati Christi summam gratiam, di gloriam; di propter maximam tandem Chrilli persectionem, ac ejus merita, sine respectu tamen carnis passibilis futura, eligere homines ad Matitudinem. . Dices sucundor Merita Christi non poterant praevideri a DEO ante Proe - διεν ἔρρ- , destinationem Electorum; quia in illo iam isti signo, in quo intelligimus voluisse DE-pradestina- UM sie aes extra communicare, intelli--gimus eum elegisse Christum, & simul cum eo omnes praedestinatos et Ergo occ. Respondeo Negi Antec: quia electio Chri iti pro aliquo signo antecessit
electionem aliorum; Christus enim γlectus est Caput,& Fons omnis gratiae, ac benedictionis spiritualis, in caeteris hominibus repertae, adeoque in illo signo poterant praevideri.
nitumos . ' tria hanc quaestionem est 3--ἡ magna controversia inter D. Thoma D. Thomam, di Scotum ;s Moti. D. Thomas enim cum suis, di Neutristis Vas': Suar: Tann: Arisriaga, Hurtauo dcc. uocet, merita Christi suisse infiniti valoris formaliter, dc intrinsece seclusa acceptatione Divina, propter Divinam scilicet Personam concurrentem ad illa. Scotus e contra cum suis, dc Nominalibus tenet,illa fuisse finita intrinsece & formaliter I e
trinsece tamen seu moraliter tantum
infinita, quatenus nimirum DEUS acceptavit illa opera, oc aestimavit illa , , tanquam pretium , ac satisfactionem sufficientem ad remittendam infinitam poenam debitam peccatis. Cum quassententia
DICO primo i Merita Christi fuerunt quidem intrinsece summi valoris Negati vel non tamen infiniti intrinse-ce,& formaliter. Ita Scotus s. Dis: N.
Probatur prima pars ex dictis suis pra Dis l. qu: s. gratia Christi suit su m- christi sis
ma Negative et Ergo merita, & satisfa- νω- μα-ctiones Christi, quae ex gratia sumunt Fa μου -- suum Valorem, erunt valoris summi Negative. Pro altera parte probanda Scotus varias adducit rationes: ex quo depromam efficaciores: unde Probatur secunda pars ratione x δ. Scolit merita Christi consistebant in ma bona volitione Christi, elicita a voluntate humana Christi, concurrente gratia habituali, tanquam conprincipi creato, Gua Volitione Christus acceptavit PasIionem, dc applicuit eam pro peccatis: sed talis volitio Christi non erat infiniti valoris intrinsece r Ei &c. Maj: conceditur; Probi Min: prim); quia principia productiva hujus volitionis, nimirum Voluntas, oc gratia habitualis erant finita intrinsece, a quihus essentialiter,& per se pendebat volitio meritoria Christi. Secund.; si ista volitio esset infiniti valoris intrinsece, eialet tanti valoris, quanti est volitio In- creata DEI: sed hoc est falsum ι quia volitio Christi fuit contingens, 5c crea ta et Ergo non erat infiniti valoris. Probat: Maj: volitio increata non habet album majorem valorem,quam infinitum: Ergo si volitio Christi haberet infinitum intrinsece valorem, esset tanti Va- loris, quanti est volitio Increata DEI. 4. Confirmatur : si volitio aliqua -iauis Christi haberet ex se infinitum valO- m. μιι rem , dc acceptabilitatem, sequeretur, νε . quod exigeret ex se esse tam grata DEO, dc tam placere ei, quam ipsum Verbum est gratum, sic placeret: hoc autem est salsum: Ergo dcc. Proh: Mint quia i de sequeretur, quod sicut Verbum, dc volitici ejus stat simpliciter infinita, ita etiam volitio creata Christi esset simpliciter infinita i quod tamen non dicent Adversarii. Ad haec Argumenta RespondentΤhomistae unanimiter post Capreolum ; quod volitiones , dc quaecunque aliae actiones humλnaeis T. Christi possint dupliciter considerari, nimirum in genere entis, dc in genere meriti: unde dicunt, quod istae, Sc aliae
rationes Scoti tantum con incant, Olitiones mςritorias Christi non esse infinitas
164쪽
Distinctio X. Quaestio Vl. Num Meritum Christi fuit infinitum. 133
nitas in genere entis, quod di Thomissae concedunt; sed tamen non convim
cunt , quod non sint infinitae in genere
moris, ta meriti. GAum primo; Volitiones meritoriae Christi non possitiit habere infinitum valorem mirinsece in ratione meriti, & fatisfactionis, nisi etiam intrinsecta habeant infinitam persecti nem ita entitate physica et Ergo Sc.
Probi Ant: valor, di dignitas intrinseca operis cuiusvis, secundum quam aestimatur, pendet saltem partialiter ex e sentia ipsius operis, A non ex aliquoraecidenta extrinsecor Ergo ut volitiones Christi habeant infinitum valorem in genere meriti, debent etiam habere infinitam persectionem in entitate Prob: Αnt: alias volitio Christi non esset intrinsece,& essentialiter meritoria; sed accidentaliter tantum item effectus tunc excederet causam in periectionesentitas enim, dc substantia aftlis esset finita; valor autem sive bonitas mora lis, secundum quam volitio esset meritoria, intrinsece infinita ; quod dici nequit : Ergo dic. Contra secundῖ; ratio
meriti, vel est aliquid distinctum ab ipsa entitate actus,vel non; primum non dicent adversaru ; quia alias eadem res erit formali ter finiti, & infiniti valoris, quod est falsum, si dicant secundum, se-uitur, quod illud clistinctum nil aliudi, quam vel acceptatio Divina, vel aliud extrinsecum ; S sic volitio Christierit infiniti valoris tantum ab aliquo extrinseco; non vero intrinsece,& lor- maliter,'uod est contra Thom istas.. Respondent secundo Neutristae ννώ - ., P st CRjetanum e quod volitio Christi, D. . m. di aliR actiones ejus accipiant infini-
ροαπιών. tum valorem, ac dignitatem ex Persona infinita Christi,eliciente huiusmodi
actiones. Confra ρνειὸ ; quamvis dignificaretur aliquomodo actio cum proportione ad dignitatem Personae ptamen nunquam ita dignificari potest, ut actio ex se finita accipiat infinitam perfectionem ex sola circumstantia Pe
dignificetur, & crescat valor Visionis beatificae ex obiecto heatifico ι tameni nunquam ab eo accepit infinitam persectionem ; alias Visio beata cujuslibee creaturae esset infinitae persectionis: E M a pari idem dicendam, de actione Christi, proveniente a Persona infinita. Contra seeeunias Persona infinita Christi habet se in elicienda volitione tantum
per modum principi j Euod, agentis io
in virtute, & secundum mensuram
principij viis; sicut suppositum aquae
calidae, non producit plus caloris, quam habeat ipsa aqua in sua virtute: Ergo licet Persona Christi sit itanira,si principium tauriscilicet voluntas sit limitatum, erit quoque Volitio ipsa etiam limitata. Deinde si Verbum assumeret naturam peccato intectam per possibile, vel impossibile, in tali casu volitio. nes ab illa elicitae non essent infiniti va- Ioris, imo nullius valoris apud DEUM;& tamen essent volitiones Personae infinitae r Ergo dic. 'Replicat Suarez ad illam partem sit πυνde Persona,& objecto beatifico allatam in consutatione prima Responsonis D '. Neutristarum,& negat paritatem; quia,
inquit, alio modo influis dignitas Personae in actionem volitivam Christi ;& alio dignitas obiecti heatifici in Visionem; quod inde colligitur; quia actio voIitiva procedens a Persona Divina dicitur Divina, Theandrica,tu est, DEI Virilis, seu DEI,& hominis; adiici vero tendens in obiectam beatificum non dicitur Divina 3 unde colligitur, quod magis influat dignitas Personae involitionem; quam dignitas objecti in . Visionem. Gaura r quod volitio illa Christi dicatur Divina per denomia
tionem extrinsecam, non prohat adhuc,
quod intrinsece sit infinitae persecti
nis,& valoris: nam etiam Visio beata potest extrinsece denominari Divina , qua senus causatur partialiter ab objecto Divinitatis, seu Essentiae infinitae ' illae Ergo denominationes sunt voluntariae impositae a W: actionibus Christi, de solum indicant, quod actiones Christi non a puro homine; sed ab homine, dc DEO simul conjunctis eliciantur cum quo tamen stat,quod sint periectionis finitae in entitate; alias deberemus dicere, quod tota natura Christi sit intrinsece infinitae emitatis ; quia est intime coniuncta Divinitati infinitae. . 8.Prpbatur secundo rursus ratione initidarim Scoti: quantitas meriti non oritur prae- μῆ--coticise ex sola operantis dignitate; sed eti-ρρο εam ex aliis circumstantijs, puta ex intensione operis, duratione, loco, Obie- ''eto ipsius actionis &e. sed haec sunt finita et Ergo opus Christi quoque faciunt finitum, attribuendo ei bonitatem
Probatur tertio infringendo particularem rationem Neutristarum : Si merita Christi suductoria essent infi. doctrinia.
165쪽
134 Distinctio X. Quaestio VI. Num Meritum Christi fuit infinitum.
niti valoris, maxime ratione infinitae Personae conjunctae elicientis: sed ratione Personae non sunt infiniti valoris: Ergo Ecc. Prob: Min:prian.; quia Persona non concurrit per se ad actiones; unde nullum etiam per sie valorem ipsis superaddere potest 3 extrinsece Ergo tantum illas denominat, sicut facit o lectum ς hinc peccatum mortale diciis
tur tantum extrinsece infinitae malitiae, eo quod sit contra infinitam bonitatem DEI. Secundo; sola Persona non concurrit ad opera meritoria Christi; sed etiam alia in priori probatione relata: quae cum finita lint, finitatem quoque transfundunt in illa opera: nam quam do plura simul concurrunt ad unam
rem constituendam, etsi unum eorum
iit infinitum, non ideo res ipsa fit infinita; patet exemplo peccati,quod non est infinitae omentae, etsi Persona ostensa D E U S sit infinitus. Tertus Persona
Verhi non habet ullam rationem particularem in genere causae efficientis concurrendo ad volitiones Christi, quam non haberet tota Trinitas ; sed tota Trinitas non tribuit aliquam intrinsecam persectionem actionibus Christi ; uti S aliarum creaturarum et Ergo nec Persona Christi volitioni. Et dato, quod haberet specialem causialitatem; tamen volitio inde proveniens adhuc non erit infinita ; eadem enim volitio infinita nequit provenire a causa finita, per te voluntatis humanae Chrilli,& a I ersona infinita concactante r alias eo ipso esset imperfiecta secundum illam partem,secundum quam essentialiter pendet a causa per se finita: Ergo&c. - alia Probλtur quλrto: ex opposita sententia sequeretur omnia opera Christi fuisse aequaliter meritoria; cum unum infinitum non sit maius altero; atque ita sequeretur non plus Christum meruisse uno opere, quantumvis excellantiori in genere moris alio quovis inferiori opere; nec plus potuisse. mereri omnibus suis operibus; quam uno:quae omnia sunt falsillima: Ergo dcc. Probo quinto: iustitia est ad alte- I rum-Λristoteles. Ghici eas: t. a. σε.
- ,.. ωd satisfactio est actus tultitiae r Elgo est ad alterum: Emo Sc Christus statis- feeit alteri suis meritis, id est, Patri. Sed non satisfecit alteri qua DEUS erat ;quia talis actus non esset ad alterum,
sed ad seipsum: Ergo qua homo satisfecit. Satisfactio autem Christi qua hominis est quid creatum, S consuisquenter intrinsiece finitum: Ergo opera Christi erant intrinsece finita. I a.
Objiciunt primo Adversarii: Scri, seri ἰσptura loquitur de banguine Christi, &pretio Rede triptionis nostrae, tanquam I de re infiniti valoris; unde dicitur Psal:
Ias. apud Dominum Misericordia,es rapi sa apud eum Redemptis. Ite in i .ad Coris. Empti enim estis pretio magno. Item L. Petri I. non corruptibistbuc auro vel argento redempti estis; sed pretioso forisne quasi
Agni Immaculata Christi. Confirmatur per Extra T. Clementis VI, Unigenitus Fe.de Parnisentia re remissioneprecatorum,
ubi dicitur; Christum suis meritis, exsatisfacticinibus, acquisivisse thesaurum infinitum hominibus: Ergo &c. Respondeo; ex his, sic similibus locis tantum haberi, quod opera Christi hahebant quandam infinitatem tantum moralem, , extrinsecam; non vero intrinsecam. Itaque vult baci Scriptura, &Pontifex clicere, quod valor mericorum Christi sit tantus, ut ad omnes, & plures in suturum gignendos homines possit extendi; conbuetudo enim est Scriptura , SS: PIR & Pontificum , quod
quando volunt rem aliquam valde magnam, in se tamen finitam exprimere, eam exprimant nomine infiniti ; sic di-
eitur Josue ast: quod Filii Ruben,& Gad
extruxerunt altare infinita munitudinis,
id est, valde magnum in quantitate
Objiciunt secundo: actiones me-
ritoriae Christi dicuntur a Sb: Patribus
-drica, id est, DEI viriles, seu actiones T. - DEI S hominis: sed actio Theandrica procedit tam 1 Uarbo,quam ab homine: Ergo Verbum influit in actiones Christi: Ergo tales actiones erunt infinitivatoris intrinsiece. Secundo; D. Paulus dicit ad Hebri s. de Christo; cum et more Dabis, s laevmis exaudis su ei pro sua reverentia, id est,propter dignitatem su-
ami sed haec fuit infiniti valoris: Ergo& valor operum Christi. Huic Objectioni iam supra obviavi elidendo replicana bvarez; oc hic rursus: Respondeo ad primum: Dist: Mini actiones Theandricae procedunt tam a Verbo,quam ab homine; id est procedunt a Persona,
quae est simul DEUS, & homo: ConcrMin: procedunt tam a Verbo, quam ab homine, ita ut Verbum aeque specialiter in eas influat, ac humanitas: Neg; Mine
166쪽
Distina: X i. Quaestio . Quass fuerit satisfactio Christi pro Genere Scc. Iῖς
Mim itaque essi Persona fit principium
uod producendi illas actiones; non ta- . mcn peculiari aliquo influxu infit ante illas actiones influit. A pec dum Nugo Conseq: quae nunquam sequitur debite ex illis praemissis ite dispositis. Deinde illa aut horitas soli1m Uril a , Christi orationes suisse efficaces ; non vero infinitas.. Obsiciunt tertio: si meritum Chri finitum intrinsece, posset e X-ias hauriri , sed hoc est lalsum: Ergo &c. Prob: Mai: possent peccata hominum crescere in infinitum; sed satisfaciendo pro talibus exhauriretur meritum Christi finitum: Ergo &c. Probatur etiam Mint principalis; quia hoc videtur praejudicare excellentiae Redemiaptoris, quod exhauriantur ipsius satisfactiones. Respondeo Nega, Mai: ad Probationem ejus,admitto peccata posise crescere in infinitum; dico tamen, quod tunc meritum Christi non ex hau .riretur: ratio est; quia meritum, oc satisfictio Christi non applicatur divimbiliter,& per partes Redemptioni, uti supponit argumentum; sed applicatur indivisibiliter per modum causae meritoriae; ita ut totum meritum ad omnia,& singula peccata comparetur; sicuta, lumen Solis v. gr. ad omnes stellas illuminandas; unde si darentur successive infinita peccata,ad omnium deletionem succestive posset applicari; sicut si lac cessive infinitae stellae ponerentur in fita mamento, Sol omnes illuminaret suc
Dices : Christus meruit nobis in--ἀγ' Enitam, Jc aeternam gloriam: Ergo per duinae mmeritum infinitum. Respondeo Neg: Conse s quia quilibet Beatus sitis meritis meruit sibi vitam aeternam; & tamen illa merita erant finita; quod ergo intuitu meritorum Christi acceperimus aeternam, oc gloriam sine fine, oritur ex gratis ita DEI voluntate, acceptantis meritum finitum ad infinitum praemium conserendum ; uti praeclare docet Scotus hic is quem acriter more suo reprehendit VasqueZ, quasi esset haereticus a Tridentino damnatus; sed quia subtilem scoli doctrinam superficiali duntaxat sua speculatione non penetravit, rclegandus est prius ad Scotistarum Scholas, ut ab eis profundiusdificat mentem tanti Doctoris r vulcenim Scotus , quod ultimate tantum compleatur actus meritorius per acceptationem Divinam , concurrentibus etiam alijs conditionibus; Haeretici veto docuerunt, quod in stola acceptatione Divina totalis ratio meriti consistat.
Scotum in hoc passu sequitur Bella minus Jesu ita M s. de justificarione, ciny . Beda Venerabilis earn s. Ualentia, Gabriel, & complures alii a Cavello citati, qui nequaquam Haeretici, damnati 1 Tridentino censendi sunt.
De Satisfactione, Mediatione , Redemptione; & Oratione Christi.
Qualis fuerit satisfactio Christi pro Genere humano lapso s
OTA primo: Inter caeteras proprietates Operutilmeritoriorum Christi ihanc quoque esse praeces- lentem , quod suerint satisfactoria pro peccatis Generis humani. Est autem ex Doctore Su btili Diste s. q. 3. Sarisfactio hedditio vo ruria aequalitatu, has indusi n. quam descriptionε pasin acceptane ac Juristae: Et explicatur breviten citur Redditio, ut satisfactio Contradit tinguatur a donatione gratuita. Di,
citur volunram,ut excludatur a ratione
satisfactionis solutio involuntaria,quae
potius satis passio dicitur, qualis est sim
lutio damnatotum in Inserno. Dicitur aequa ratismit insinuetur,quod satis actio exigat aequivalentiam vel in entitate, vel in valore morali,& acceptatione illius rei, quae redditur pro debito. Additur lyabas indebiti, quia per
167쪽
IMi Distinc : M. Quia io I. Qualis fuerit sitiplictio Christi pro si ira &c. '
illud, quod ad Creditorem iam ante centis, poenam aeternam debitam pec spectabat, non dicitur satisfieri Credi, cato mortali similiter remitti in Saς tori secundum iustitiam rigorosam al- mento Poenitenti e ob merita Christi. tem. Idem habet Concili Milevite copua Pς ' NOTA secundo i Discrimen inter lagium, Diosicorum: ETO&C. 6. satisfactionem , dc restitutionem; nam P ratur Nrtio aut horitate sum- f. -- satisfactione recompensatur injuria, morum Pontificum; & SS: PP; nam re seser resti damnum ill tum honori ae dignitati: Clemens VI. Enna m iam mim. deIm -- restitutione vero π compensatur res a nite re remisi: ait; unam gut--μπει 'lata. Item Latisfactio est actus iusti- ciri propter unionem admeae uos eristiae vindicativae ; restitutio vero justi- se pro tinou humam Geum Redemtione.
hαρ siderari si tisfactionem: Unam,quae di- dam, ut sesum equos' Mum m i s is, citur Perse . dc secundum rigorem iu- qud factum em v e funderetur, deseret. I EUH- stitiae, per quym adaeq uate, aequivalen- Probatur quarto ratione: meritare is rim ter & condigne compensatur injuria ilis Christi ς hi summi,&moraliter infi-f- ς- lata s v. g. si stiluas mille Aureos, qui niti valpris, uti supr* DUi ι o. q. . Osten debes mille Aureos. Alteram perfe- Rm est et Ergo cum illa Applicuerit M.im, quae non est secundum rigorem Christus pro curatione Generis huma. iustitiae, sed est insufficiens, acceptatur ni, sussicienter pro eo satisfecit.
amen ut sufficiens a Creditore; ut si DICO secundo: Satiςsactio Chri debeas mille Aureos, do Credimr acce- sti non fuit de imo rigore iustitiae. Est c μὲ
piet centum,quos persolvis. Ad per- Docti t Distast. π ao. Item y.- F φ .f- δε tinsectam, & de rigore iustitiae satisfactio- & suorum; contra omittas, ac SVari Α- nem requiruntur sequentes conditio- oc lios RR: quihus novissime adhaesitnes. Prima ; ut debita satisfaciat ex noster Pi Frassen, cic Reius.
propriis bonis, dc non ex bonis Credi- Probatur. Satisfactio Christi non horis. S c L; ut satisfactio non sum habet omnes conditiones requisitas ad dexur in gratia collata a Creditore haec iustitiam de ioin risore: Ergo &c. -- coincidit cum priori quasi . Tenta; ut bat :Anti Satisfactio Christi fundatu Creditor non habeat dominium in il- in acceptatione libera Divina; item in lud, per quod Debitor satisfacit. δε-- gratia habituali formaliter; dc radicatiu, sa; ut illud, per quod Debitor satisfapit, ter in gratia unionis la yposlaticae; alsis. non debeatur Creditori alit titulo, ma- que bonis Creditoris DEI, a quihus ac-xime iustitiae. nra ; ut satisfactio cepit suum valorem ac dipnitatem Isit talis, quam Debitor tenetur acce- item omnes actiones Christi Paci laete piare seclusa omni sua promissione. no dehebantur multis titulis gratitudi- .
Sexta; uc iit a Persona, quae olfendit , . nis, obedientiae, &ς. quae omnia ime Septima; ut sit ad alverum; quia pema diunt latis iactionem de toto rigore iu-
sibi ipsi proprie dicitur satisfacere. stiti aer Ergo&c. 8.DICO prunni Christus fatisfecit Respondet Suarea; quod grati , RUM M.
ad sufficientiam, & superabundantiam aliaque jam recensita impediant tan- ην διιών. pro Genere humano. Est Catholico. tum rigomlam satisfactionem, quandorum, Et de Fide. largiuntur a Creditore principaliter eo Puebatur primo aut rit te Saci fine,ut per illa solvat debitum debitor; sis ias 5ςripturδα ηδm Mi Titum a. dicitur de quando Ver largiuntur absti*d nullais Christo: Oeiis meri umpo nosis,ut nos habita ratione debiti exolv ndi pro ea, ab inita redimeret μή omni impucue s. Itera Α- vnς illo ψ vitor potessi ex illis Laris .
abundautem satisfactionem Christi pro hao Respontia vit directe contra do-r. Genere h m no: Ergo Sc. urinam Aristotς ri hici cape fi om
oetirimi Protatur secundo authoritate , oenim, quod persecta,-ri rosa iusti-
168쪽
Distinctio XI. Quaesiso II. Nlam pura Peatura potuerit praestare &c. 13
Domini sitarum actionum absoluti; 6c ιem Diabolus poteretis D EI,βdjustitiάμ- propter hoc negat Aristoteles, inter ει- perundus fui et ex quibus authoritatibus trem, 'N Filium; Dominum dc Servum habetur, qudd Christus satisfecerit de intercedere rigorosiam justitiam ; quia iustitiai Ergo&c. Respondeo Diri nec Filius, nec Servus habet aliquid, Consequi quod Christus satisfecerit de circa quod esset absolutus Dominus s justitia rigorosa Nem Conseqr de iusti-
eum omnia sint Patris: sed Christus est tia minus rigorosia Conci Confieq: Ita-DEl Servus, ut supra ostensum est ; dc que duplex consideratur iustitia,una νι- quomodocunque considerentur ipsius raros, quae excludit misei icordiam, occlona, semper sunt ei collata ex bonis gratiam Creditoris, & de hac non in- DEI: Ergo ex eis in nullo sensu potest telliguntur dictae authoritates. Altera rigorOSc latis iacere. Cotum fecundo ; fal- -- rigora includit misericordi sum ell,qutid dona collata Christo, non am, di gratiam Creditoris; Sc de hac fuerint ei collata defacto eo fine, ut per loquuntur allatae authoritates; Chri- ea satisficeret pro debito nostro saltem stus enim satisfecit perfectissime, & su- isecundario, postquam nimirum Chri- perabundanter, uti colligitur ex illo D. ,stus decretus est in carne passibili fu- Pauli ad Rom s. titi abandavit dei tumo,
turus. severabunda e blanitia; cum quo tamen'. Respondet secundo P. Frassen, de stat, qu .d non satisfiecerit de toto rigo- .F μῆ-- RRr dicentes. quod licet ex bonis Cre- re jultitiae. --.' - ditoris gratiam Unionis acceperit; La- Dices: dignificari debet meritum 1 t. abi. . mon illa non setisserit ; quia satisfecit Christi & fatisfactior sed magis digni- ωι ructis laboribus, di actionibus humanis, qui ficatur dicendo, quod satisfecerit clu to- εω m. erant infiniti valoris ex se. Et si dica- to rigore iustitiae: Ergo deo. Respontur de ipsis ; quod tales actiones inite- cleo Dist: Mai: quantum sine inconve- hantur gratiae habituali, quae est ex bo- aienti fieri poteli Coner Mai: si interce- 'nis D Et Creditoris. Respondent,quckl dat inconveniens aliquod Nego Mai: illa gratia, di alia dona erant debita, & Itaque inconveniens magnum est, dicon naturalia Christo, quia erat DEus, cere merita Christi, di actiones ejus respectu cuius nullum donum est gra- humanas esse infinitas intrinsece; quiatia. Conem p actiones Omnes humanae essent aequalis persectionis cum actio Christi erant finitae,ut supra Diste ro.q. . nibus Divinis, ostendi; tales autem sundantur in aliqua DEI Gratia,ut fiant sufficientus ad in v v
reddendum aequivalens infinito debito, Uu ESTIO 11.
quale erat fatisfactio pro onensia DEI .
infiniti : Ergo illis .ictionibus non satis- Num pura Creatura potuerit fecit de toto rigore justitiae. Deindς li- praestare condignam satisfacet gratiaUnionis non esset bonumCrcaditoris,quo sermaliter satisfaceretChriastus ;eiat tamen origo omnis oloris,&operationis meritoriae Christi, adeoque ex illo adhuc satisfiecit. Ad illud quod addunt, gratiam habitualem, dg alia dona esse connaturalia Christo dico hoc
elionem pro peccatis alie Se proprij
tuta DEI potentia; noria ritur. . vero de ordinaria; quia
esse talium . sicut enim Unio ipsit hypostatica non fuit connaturalis Christo , de ordinaria potentia , dc defacto cer uti habetur ex Augustino dicente, quod tum est apud omnes ri: quod solus
in rebur per tempus ortis fuerit pro summa Christus DEUS, dc homo simul satisse gratia costam natura naturali rasis Unio; ita cerit de condigno pro peccatis alieni et alia dona sequentia ad ipsam non e- NOTA secundo: quod purus M. 2.rant connaturalia ; sed ex mera gratia mo duobus modis possit intelligit uno P collata. modo pro homine existente in puris 'r' obiiciunt RR: Concilium naturalibus absque gratia dc donis siu- --. Ephesinum, dicens carpe g. Tom: a. Neces periraturalibus: alio modo pro hominei νι us Drrummi, ut huj-modi pretium pondere- ab Adam non descendente habent PP. dissis tum GPod eminum debitiam ad amussim -- gratiam habitualem & alia dona super-ε--. puta exaequaret. Secundo, S. Augustinum naturalia, excepti unione hypostatica: sibo ου. de TrinitI eap .ri dicentem uenon au- quaestio procedit de puro homine in sese. BonaMFSone Schoia Theologica Tomus II. S cundo
169쪽
I38 Distinctio XI. Quaestio II. Num pura Creatura potuerit praestare &c.
eundo sensu. Sunt autem hic tres sen- Confirmatur secundor Protopa - s. tentiae: Prima est Thomistarum,& RR: rens si in justitia accepta perstiti stet. Mari plurium, Va': Lugonis oce. quae negat meruisset toti Generi humano justi- purum hominem posse de condigno tiam Originalem; quemadmodum de- satisfacere pro aliorum, & suis pecca- meruit transfusionem carentiae QuS, dc. tis. Meunia est Suarij, Crab: oc alio- peccati Originalis in totam posterit rum plurium Neutristarum,quae tenet tem: Ergo quaevis alia creatura pura hominem purum posse quidem satis- potuisset mereri pariter remissionem facere de condi ci ; sed pro peccatis omnium peccatorum alienorum, a potantum alienis, ii constitueretur caput steritate Adae commissorum. Conseqraliorum ; non vero pro suis. Tertio tenet; ouia plus est mereri iustitiam est Scoti, & Scotistarum e diametro op- Originalem ninnibus, quam remissio-
posita utrique; cum qua nem peccatorum alienorum: Ergo cum
DICO primo t de potentia ab - potuisset primum prestare Adam; p
D m mm tuta potest pura creatura rationalis in tuisset quoque secundum quae is crea- pq gratia plena constitui , ab Adam non tura pura in gratia plena constituta.
Lma cestendens satisfacere de condigno pro Objiciunt primo Adversiarii plu- 6
peccatis alienis. Ita Scotuss. Disse ιo. Et res authoritates SSr PP: qui videtur distis esto, Dis: G qu. t. cum tota sua Schola. cere, quod solus Christus potuerit sus. pro 'casu Probatur primo ratione Scoti: po- ficienter adhibere remedium Generi test DEUS creare hominem innocen- humano lapso: sic enim loquitur S.Cytem, non descendentem ab Λdam, ei- rillus de operibus eardinalybiu Christi; ctimque conferre plenitudinem gratiae, ac originali morai nullum nisi in ossi morte inire cum eo pactum tale, si tu elicueris potuerit esse remedium . Et S. Leo Sermo aliqua merita, ego illa acceptabo tan- ι. de Nativit: nisi enim esset pervi DEUS, quam de condigno satisfactoria pro om- non afferret remedium . Idem Sentiunt
nibus peccatis alienis: Ergo talis crea- S. Cyprianus, Basilius, Anselmus, &tura tunc posset de condigno satisface- alij citati a Vas' Cornelio, & Suar: EN re pro peccatis alienis. Ante Probrium D dic. Respondeo primo explicando quia in creatione talis hominis nulla est SS: Pλ dc dico, quod nil aliud velin ,, repugnantia neque ex parte DEI p - quam quod defacto ex suppositione oraclucUtiS, neque ex parte creaturae pro- dinationis Divinae, nemo poterat d is
ductae. Tum quia DEUS se solo sine ulla condigno satisfacere pro peccatis: non satisfactione ex parte cauta siectidae po- xutem loquuntur in suppositione pontest salvare Genus humanum ut docui sibili, & potentiae ab lutae , uti dicit
supra Distit. q. . Tum denique ex S.Aug. Conclusio. Respondeo fecundo, di di-υ de Trino eur ro. dicentesint qaidem co, quod SS: PP: loquantur de homineae in modiu redemptionis nostra ρ Fbitu , deficendente ab Adam contrahente O- quam Filicet per Incarnationem; sed nuἁ- riginale, de quo sorte posset esse dissi- sublevandae miseriae congruentior: Ergo Sc. cultas aliqua; Conclusio autem proce- . Confirmatur primo: opus boreum dit de homine non descendente, nec Mabia in procedens ex summa charitate in ho- contrahente peccatum Adae. .- mine qui esset constitutus caput mora- Objiciunt secundo: si pura crea- 7. prsete totius Generis humani cum reliquis tura posset satisfacere de condigno,
requistis circumstantiis ad condignam ad aequalitatem pro omnibus peccatis V φ satisfactionem pro alienis peccatis, ha- totius Generis humani, sequeretur het in se tantum valoris ad satisfacien- DEUM gratis, dc sine urgente ratione dum, quantum habet peccatum ad os suisse Incarnatum, atque pro nobissendendum; sed potest de lege absolu- mortuum: sed hoc est contra S. Paula DE4 puro homini infundi summa tum ad Gilda: Ergo&c. Prob: sequela charitas, eique donari titulus capitis quia hoc eodem argumento utitur S. moralis totius Generis humani, & alia Paulus ibidem ad probandam infirmi- requisita ad posse de condigno satisfa- tatem Legis Mosaicae pro iustificandiscere tantum, quantum ostendit pecca- hominibus; si enim, inquit, per Legem tum totius Generis hutinani; cum in justitia: Ergo gratii Christin mortuuν s. hoc nulla sit implicantia i Ergo talis Respondeo hanc obiectionem , quae homo posset de potentia ahsoluta satis- principale est fundamentum Adversa- iacere de condigno pro peccatis omni- riorum concludere:tantum desacto ;bus aliorum hominum. non vero de possibili, di in alio Decretorum
170쪽
Distincti XI. Quaestio II. Num pura Creatura potuerit praestare Sce. Πρ
torum ordinet unde in serma Negi nem, sed pro libitu suo acceptaret ope sequel: Mai: ad eius Probationem dico, ra etiam peccatoris tanquam place S. Paulum bene uti illo argumento ad tia, & satisfactoria pro proprio pecca- probandam infirmitatem Legis Molai- to: Ergo &c. cae deiacto, nam defacto omnino gra- Respondet VasqueZr talis satisfa- Itatis mortuus esset Christus pro Iustifi- ciens peccator ratione peccati mpre- M-catione nostra, si Lex Mosaicanos iu- tur privari omni auxilio gratiae spiristificaret: in casu tamen possibili posset tualis: sed non potest quis elicere a- 'μ' Lex Mosaica nos iustificare, si DEUS Etum placentem DEO sine auxilio spi-
sc ordinaret; quo posito Christus non ritualis gratiae: Ergo&c. Contraprimδ', moreretur pro nostra justificationes Verum quidem est, quod defacto non leti fieret aliud Decretum circa nostram possit elici actus placens DEO tan- iustificationem. quam satisfactorius de condigno sine g. Objicies tertio: pura creatura esset auxilio spiritualis gratiae DEI ; absolu-
- alia Persona particularis, cuius meritum te tamen si DEUS aliter ordinaret, post in i particulare non potest resarcire dam- set ellei; quod solum intendit Conclu-num generale totius Generis humani; sio. Contis secundo; saltem adhuc ma- nulla enim adesset proportio, & aequa- net in peccatore capacitas ad Primam litast Ergo ece. Respondeo Negi Ante gratiam recipiendams demus ergo nam sicut peccatum Adae ut persona quod DEUS eam communicaret pec- Particularis corrupit totum Genus na- catori; tunc poterit k disponere ad I turae humanae ; sic etiam de voluntate, stificationem, & consequenter admo& acceptione DEI posset meritum paris rendum de condigno abolitionem suo tiCulare resarcire damnum generale; rum peccatorum iuxta beneplacitum& maxime si procederet a tali persona, DEI. quae constituitur caput morale omni- obiiciunt primo RR: plures SSr λλ. um, a qua ratione capitis sumeret me- PP:authoritates; specialiter S. Ambr ritum suam aequitatem, S proportio- sij m S. Paulum ad Hebr. ν. dicentis ς -- ., HUnem. tum fuit peccatum nostrum, ut salvari non santur.' DICO secundo: Etiam pro peγ possemis aliquando, nisi Unigenisuae DEL..is.. - Cato proprio posci de potentia abso- Filiuν moreretur. Idem habet S. Leom Hriisti tuta pura creazura de condigno satiua- Epist: ti. S. Chrysiostomus hom: m: EGpr,nio dis cere. Ita Scotus s. dis: v. dc commu- go ratione gravitatis peccati nulla pu- p.rantia niter Scotistae; contra RRr ra creatura posset satisfacere pro suo
ρον-- Probatur : in hujusmodi satisfa- persenali peccato. Respondeo glossan-pΦ ctione exhibenda a pura creatura nulla do PP. didico ipsis intelligendos esse de . . . .'implicanti I DEO. Prob: Ant: si en lege ordinaria, di defacto iuxta posi- set aliqua repugnantia, maxime quod tam ordinationem suam; non autem quis non possit reddere aequale pro pec- de possibili, di de potentia absoluta. cato suo; vel quia satisfaciens eo ipso Objicies secundo sundamentum a esset peccamr, cuius nullum opus ac- Lugonis: quamvis offensa DEI sit fi-ceptatur: sed ex neutro sequitur aliqua nitas tamen est tanta, ut mereatur poe- , ν repugnantiar Ergo&c. Probi Min: pro nam infinitam secundum durationem: pati vim prima parte; quia malitia peccati non sed implicat, ut pura creatura exol- tum est infinita sormaliter; alias unum pem vat poenam infinitam secundum ducatum non esset majus formaliter al- rationem: Ergo&z. Confirmatur; quia
tero contra Scripturam S: si Ergo pec- si posset pura creatura tollere poenam catum est finitae tantum malitiae, pote- inlinitam, vilesceret ostensa DEI; neerit quis reddere aequivalens pro illo. homines retraherentur bene a pecca-Prob: Min: pro secunda parte; quia sta- tis , quod videtur inconveniensi Erintus peccatoris non impedit de poten- go dic. Respondeo: hoc fundamen tia absoluta, quominus eliciat aliquos tum esse modici ponderis ; nam nega- actus placentes DEO, maxime si DEUS iurat, lute Mint nos enim defacto, Vellet ad ipsorum exercitium concur- qui sumus purae creaturae, satisfaci-rere, & illos acceptare tanquam satis- mus aliquomodo pro peccatis , & me- factorios; quia quod defacto impediat, remur heatitudinem ρ quae tamen est pendet ex tali Decretorum ordine; in infinita lecundu durationem: Ergo casu autem Conclusionis DEUS non a sortiori aliqua alia creatura, cum qua attenderet hunc Decretorum ordi- DEUS speciali ori modo procederet ae- D. Bernaias Sannig, Schola Theolo Tomi LI. Sa ceptando