장음표시 사용
191쪽
16o Distinc : XIV. Quaesit I. De Quid di tate, & divisione Adorationis &c.
7. DICO secundo : Non tamen fuit clus particulares natum humanae; un tu C p obnoxium corpus Christi desectibus de Matth: I. OF secundum translati- 60gμμ' 'is' particularibus natura humanae. Est onem septuaginta interpretum dicit - communis πιο vers 17. i einfirmisater nostraι accepit , T . αιων Probatur primo: quia non decebat agrotatrones nostrMi e portavit. Confir-1i -- Christum, ut podagram, phthysim,hy- matur Isaias loc cito dicit deipib, quod maiurai pocondriam, & limites infirmitates reputatus sit quasi leprosus a sed lepra persionales pateretur; quia eum valde est particularis defectus i Ergo Sc. Re- impedirent a munere praedicandi: EG spondeo adprimῶ;per lyportavit ide de- M oce. Secundor hujusmodi desectus here intelligi, qu6d abstulit a nobis o- non faciunt ad ostendendam ipsam rea- mnes infirmitates maxime spirituales. litatem, cic veritatem corporis physici Vel potest intelligi per pradicta verba Christi, aut finem Redemptoris Gene- Prophetae, quod infirmitates, S doloris humani necessario; cum sussilienis res communes naturae tulerit; non Ueter haec ostendantur per defectus gene- m particulares. Ad secundum de lepra rateS naturae humanae r Ergo &c. Πν- di s Scripturam non dicere absolute, rior particulares defectus oriuntur vel quod fuerit leprosus ; sed qua sit lepro- ex imbecillitate virtutis formativae; vel sus reputamimus eum quasi leprosum, pr ex inordinatis actionibus i vel ex pec- pter Icilicet convulsionem, di de rin cati vindicta I sed ex nullo horum in tionem totius corporis in Passione fa- Christo oriri poterant defectus aliqui ctam; si enim fuisset formaliter lepro-1runsia p/rti ulδre. CorporiS ejus: Ergo Sc. sus, non fuisset a Judaeis ad consortium sis' Objicies apud Isai: s. dicitur de commune admissus, secundum legem tin ti,M Christo, quod languores nostrosi e tulit; Moysis. inter quos aeque recensendi sunt defe- ω
De Cultu Christi, Sanctae Crucis , Sanctorum, Sacrarum Imaginum, & Reliquarum.
lCO primo : recte descri-hitur Adoratio S cultus
ut sic, quod sit actus vene rationis ad virtutem Refigia cnis pertinens, quo quis alteri se submittit influum excellentι , EF cujusdam Superioritatis. Haec deducitur ex SS: PPi signanter D. Damasceno orat: r. σ3. de maginibuι, tibi dicit, adoratio e I submisso, es humilitaris nota.
Probatur bonitas huius desicriptionis, singulas partes enucleando i dieitur actin venerationis, sit designetur genus,in quo Adoratio convenit cum cultu civili, quo unus homo viator alterum veneratur. Additur ad virtutem Religionisspectans; ut exhibeatur dissi rentia Adorationis a cultu civili prefato, & quibusvis aliis actibus,involventibus aliquam venerationem, honorationem &c. Λdoratio enim de qua hiepraecisil est cultus proveniens a Religione, quae respicit honorationem, & venerationem DEI, sanctitatem rerum- να sacrarum. Apponitur ly quo quis alteri Re submittit in signum excedentia, seujusdam Superioritatis; ad ostendendum motivum Adorationis venerationis, &cultus Religiosi, quod semper debet esse quaedam peculiaris praeemientia,Superioritas, sanctitas, vel simile quid, movens adorantem ad eliciendum actum
Adorationis, & ad exhibentia signa seria vitutis, subiectionis, honoris &c. a. NOTA deinde primo i ad Adorationem plures debere concurrere actus, ut debite integretur e primὸ enim Con .m..currere debet actus recognitionis, quo adorans alterum recognoscit eminen-itiorem, Dissiligod Cooste
192쪽
histini XIV. Quaest: i. De Quid ditate,&divisione Adorationis&α icli
tiorem, excellentiorem, sanctiorem se fuando actus iudieii recti, q uo adorans prudenter sudicat honestum omnino - bonumque esse alterum eminentiorem excellentioremque prosequi peculiari aliquo cultu Adorationis. Tertia actus, quo quis actu voluntatis vult alteri impendere cultum Adorationis, ac se submittere. χθρὰ actus exterior, in aliquo signo v. g. genuflexionis vel simili consistens, quo significatur illa voluntas submissionis. Circa secundum articulum quaestionis: 3. NOTA secundo i Adorationem sit Religiosam primo recte dividi in Exteriorem, & Interiorem. Exterior et ,
perficitur externo aliquo gestu & lignificatione v. g. inclinatione capitis, adgeniculatione, prostratione de similiis hus 3 quare omnes Adorationes in S. Scriptura expressae, aliquo ex praefatibi
vel simili signo peractae leguntur, ut inclinatione genuumI. Ret'. e. U. vel osculo dexterae Joh et p. vel prostratione in terram Gen: N. Intra rore est, quae perficitur ista mentis actione, & ordinarie praecedit in hominibus adorantibus exteriorem, eamque quasi animat, ser-mat, ac perficit. Hae etiam utuntur
Angeli, qui teste Scriptura DEUM adorant i item animae separatae, quae in
Apocalypsi dicuntur DEUM &Agnum
NOTA tertio : utramque istam . Adorationem rursus dividi in Duliam, M. ,si Hyperduliam,& Latriam. Dina est cul- ω, Θ- tus litus exhiberi creaturis habenti- ρε Mia re bus aliquam creatam excellentiam; - . non tamen singularissimam: hoc cultu licite veneramur Sancitas,&Sancto, tales ab Ecclesia asnitas propter eorum sanctitatem expectentem, resultantem vel ex Martyrio, vel ex Consessione, vel ex Virginitate, vel alia aliqua persectione eximia morali. mpe alia esteultus solitus exhiberi alicui creatum,
habenti aliquam singularissimam pracaeteris excellentiam: hoc cultu coliturrite D Et para Virgo Maria ob Matemnitatem Filii DEI. Latria est cultus ille supremus, qui nulli rei creatae; sed soli DEO impenditur, juxta illud Deut: L
Dices: D. Augustinus q. s. in Ex dum, occasione illius passus Exodi as Si Servieris Diis eorum, docet etiam Duliam DEO exhiberi; Dulia. inquit, deben. BernarHAong, Schola Theoco Tomin αtur DEO Onquam DEO: Ergo Dulia non est recte explicata, quod sit cultus cre tum alicui litus exhiberi. Respondeo S. Patrem usurpaste haec duo voea bula secundum primaevam, di veterem institutionem, quatenus nimirum Dulia idem sonat, quod itus, quae re spicit Dominum, di ut opponitur directe Domino; Latria vero quatenus idem sbnat quod reverentia, quae respicit Majestatem DEI, seu Creatoris. Nunc autem secundum PP: & Tr recentiorem accommodationem praefata duo vocabula hahent usum,& sensum, in Norabo I. expressum.
tenus DEUS homo simpliciter unita adoratione adorari, & coli debet, ita ut humanitati ejus Verbo Divino hypostatice unitae eadem adoratio Latriae sit impendenda, quae ejus Divinitati ex persenalitati impenditur. Ita Scotus I. as: p. q. ume: dc communis GracSS: PP: contra Gabrieli Probatur phimo authoritate S. Scriptum, prefatum Latriae cultum,& adorationem Christo simpliciter, ac
secundum utramque naturam copulative considerato impensium exprimentis sie dicitur Matth: a. quod Mago
procidentes adoraverunt eum. Et in Apocali dicitur, quod viginti quatuor senioris ceciderunt in fartessias,er adoraverunt Viventem in secula saeculorum. Sic etiam Matth: at. Mulieres accesserunt, es tenue runt des ejuε, is adoraverunt eum, Et
S. Thomas Apostolus Joann: ao. pariter adoravit Christum dicens, atque exclamans, Dominus meus es DEUS inem; qui omnes actus adorationis, & eultus
impensi fuerunt Christo ut DEO dc
homini simul, & a Scriptura non rein probanturiErso Christus simpliciter,&eadem adoratione adorandus est tam quoad Divinitatem, quam quoad humanitatem hypostatice unitam Uerbo. Probatur secundo aut horitate Sacrorum Conciliorum conclusionem definientium, signanter Ephesini ean: I. Et Synodi V. eanr p. & Lateranensis sub Martino I. quod canunem citatum
193쪽
Distmctio XIV. Quaestio II. De Custu Christi.
Synodi V. refert, & probat sequentibus quam G credam, nec viam; sicut se ais testim
verbis; si quis adorari in duabas naturis purpuram regalem jacentem inveniat num dicit Christum, ex quo duat adoratιones -- quid adoralis P ci vero Rex iasuerit in troducuntsemotim DEO Verbo ,c emolim datus, periculum mortis 3ncurru, qui eam homini: aut siquis ad peremst onem carnis, cum Rege adora e contem eris: ita inciri--ι ad confusionem Donu, cs humanita- so humanitarem nonsolam, sed Divinitati eis unam naturam Me essentiam conveni- unitam, unumscibeet Dbum DET, DEUM verum siquis adorare consem eris, in age num moraetur .haec Λugustinus: Ergo M.
Obiicies primo : Adoratio Latriaeentrum protens duens.sic adoras Chrisum. sed non una adoratione DEUM Verbum In
carnatum cum ej- carne adoravit, Iuxta
quod Sanct DEI Eiclesia ab initio traritum. ess, laia a thema fit. Huc facit etiam Tridentium sesse is. bs: I. cs ean: o. Esem &C. 3' Probatur tertio authoritate SS. ρρ λζώ- τλndem doctrinam in conclusiotari t. m. ne expresse statuentium; unde D. Augustinus femur sy. de verbis Domini; &herma af ψῶ Dominicam ergo carnem; imo
perfectam in Christo humanitatem ideo a dora,qaia a Ditanis refuseepta ect, ac DELtativinita: m ex Auguilino humanitas
soli DLO debetur sed humanitasChri--μ- .. sti non est DEUS : Ergo&c. Respon- DEO A detur Disti Maj: Latriae adoratio debeia liut soli DEO tanquam obiecto motivo primario Concci Mai: soli DEO tanquam objecto termitutivo Nes: Mah Itaque etsi DEUS six objectum motivum L triae ; humauitas L men coniuncta est etiam terininativam Latriae. , P obiicies secundo S. Damascenum
orato 1 de Imagini σὲ uo. materiam ,seae is o lari materia authorem Maro, νι Propere me
Christi est adoranda eo cultu Latriaeri materi factin es, ου in maseria voluit hinquo Uerhum adoratur. Et S. Cyrillo luare, utper materiam Nolaum is in destnsoe anathematismi R. seu och beret; materiam vere per quam mih a vi canonis Concilii Ephesini dicit; cia parat ect, eolere non desinam, non tamento periculin qua rixerit, quod Dearna- ut DEUM: Ergo dcc. Respondeo S. D tum DEI Verbum, ut potὲ umu existens Fi- mascenum non denegare coadoratio-DM,non absque sua carne; ρυotuo eum il- nem corporis materialis Christi ta la adorandώm; quemadmoΔ-Fu et ho- qu amoriem secv ndarij, quam eviden- minis anima eum se corrore honoratur. tissime docet libo s. ciae: sed tantum d
Lege etiam Athanasium in epis . ad in negat adorationem Luriae reliquae diaphium. Et S, Epiphanium ad Anebo- materiae,distinctae ab humanitate, v. g. mirum. Et S. Λmbrosium M. I de Spire S. clavis, lanc ata Vel certa negat Corpo-eu: ra. Ec Damascenum tibe s. de Fide ri tanqu/m obie to solitaris sumpto a. cape δ. dicentem in igitur Christiu es
dorationem latriae; non autem unico.
DICO secundo i Natura humana Christi secundum se considerara. Cum
omnibus donis, di gratiis seclusia mi-
one hypostatica, potest absque errore adorari cultu hyperclesiae; nec secum insputis requiritur,ut omnes partes ejus lintra- ωm illam considerationem maior ipsi , pretiliatio ibrmalis Ex motivum adorationis; debetur cultus. Est Doctoris s. diae p. - . sed satis est, ut una ex illis partibus sit q. un: Et comunis; contra Vas': Suari. ' Et alios
DEUS perfectuι, re homo Rerfectus, quem
adoramus eum Patre, ac Spiritu S unica
adoratione: Ergo ex Afra ι. probatur quRrto rationes ut ali---το- quod totum adoretur per se Latria,non
ialis i sed in Christo natura Divina est sormalis ratio, oc motivum adoratio nis Latriae: Ergo totus Christus secundum omnes suas partes, & per consequens secundum naeturam humanam est latreutice adorandus. ProbaturMai:
ut homo dicatur bonus,vel sanctus laseficit ut anima sola sit bona, & sanctar Ergo a pari ut aliquod totum adoretur per se Latria, sufficit quod aliqua pars ejus sit ratio sormalis, & motivum adorationis Latriae. Unde pro confirmatione concla-
. . ' sionis egregie dixit S. Augustinus locicit: si hominem a DEO REMaPer , nu Probatur prima pars. et potest intellectus considerare naturam humanam Christi cum omnibus suis donis, ex gratiis singularissimis absque Unione hypost licia sta in tali casu esset ratio motiua adorationis hypurduliae: Ergo M. Prob: Miniqui dona humanitatis Christi habent specialissimam
excellentiam prae omnibus donis ali rum creaturam: neu talis excellεtia sunda cultu verum hyperdullaei Ergo &z. 9. Dices t Inpellectum non posset i ---ntime iacere ejusmodi consideratio-βε-- -- rem; quia involvit abstractionem iniurio
194쪽
suriosam Christo Ergo&e. Respon- hyperduliae terminanta ad solam huis ideo Neg: Ant: cum sua rationes nam manitatem, quamvis licitd fieri possit; A ratis sicut in Christo desacto sunt duae excel- inusitata tamen sit; eo quod in alioran - lentiae, una ratione Sanctitatis forma- do soleamus sine praecisionibus serri in si 'lis, altera ratione unionis hv postaticae; ipsam Persionam Christi; cui, cum Di, sc similiter intellectus potest illas sepa- Vina sit, & praedita infinita excellentia, rare; & tunc illis tanquam rationibus tribuitur cultus Latriae Unde etiam motivis diversum impendere cultum Ecclesia consuevit Christum adorare sine ulla iniuriat modo adorans credat semper cultu Latriae, tum ut Christo Christum habere utramque excellen- principalem honorem exhibeat. Tum tiam simpliciter; nam quod diversis ti- ne detur occasio cogitandi aliquidChri- tulis sicui debetur, potest exhiberi illi sto indignum contra eius Divinitatem; ex uno, sine injura, licet non exhibea- ac proinde dicis, rasis miserere nobis, fictur ex altero; hinc Filius Regis sine in- non ora pro nobis; quod secundum huis juria potest honorare Regem quatenus manitatem sine inconvenienti intrinώPater suus est; dc non quatenus Rex est. seco absolute fieri potest. Confirmatur prima pars t Beata
De cultu Sacrata: Crucis Christi.
linὰ unione ad Verbum t Ergo in tali ejus portiones aVulta, sunt adorandae; consideratione non debetur illi maior & quidem adoratione Latriae respecti-
Virgo Oh specialimmam dignitatem Matris DEI potest adorari cultu hy, perdultae r Ergo & humanitas Christi' conliderata cum donis . & gratiis singularissimis sine ordine ad unionem
sto. Uerbi. --.it . Probatur secunda pars , excellenis
norim tia humanitatis Christi, ecii singularis. --- sima sit; creata tamen est,&no involvit sermaliter divinitatem, si consideretur
μν- . eultus, quam hyperduliae. vae. Prima pars est de Fide;contra Clauta. Objicit Vasiqueet; Concilia divera dium Taurinens si Epistopum primum madamia contra Nestorium definiunt, quod impugnatorem cultus S.Crucis; quem recto adorationes in Christo non sint clivi- deinde secuti suerunt Pauliciani, &7 ' dendae; sed unica adoratione totus Bogomisi siliquae Manichaeae haeresistz.... Christus sit adorandus : ita habetur in nec non .igefistae,Calvinita,& L epistolx s. Cyrilli approbata a Concilio therant. Ephesino. item in anathematisimo g. Probatur prima pars auctoritata dieii Coneilii. Item in Synodo V. eoA Conciliorum; definientium' Crucem Iairg. ean. p. Ergo&c. Respondeo haec Dominicam esse peculiari honore coo& similia Concilia agere contra Nesim tendam, & adorandam; imo Synodrriuin, docentem quod in Christo de- VII. MD ' dicit, etiam Minorem, O mheant duae Adorationes Latriae admitti, Grationem deferendam esset o veneram terminatae ad duas personas, ita ut seis δε, re vivi a Crucis Chri , quanto ma a
paratim adoretur latreutice DEUS gis ipsi Originali Elgo dic. a.
Verbum, & separatim latreutice ho- Probatur secundinasserendo vari- -δών mo; quem errorem ut a holerent defini- as rationes, titulos, oc motiva in S. N ibu
erunt, quod natura humana a persona Scriptura & Patrihus fundata, ob quae Divina separata non debeat adorrai la- merito singulari veneratione adorandatreuticet bene tamen conjunctas& qui- S colenda sit Dominica Crux e namdem unica adoratione latreutica. itaq; 'λὰ adduci potest ratio ac titulus inohreviter dico, quod Sacra Concilia so- strumenti, quo deletum est chyrrer lum velint, adorationes in Christo non phum Decreti contra humanum genus esse dividendas per pluralitatem ali- scripti: & Curesis triumphalu , in quo de quarum Personarum, in eo latreutice inimicis nostris Christus triumphavit adorandarum; & quam diu natura ad Colossi a. delens quod adversum nos
humana ae Divina considerantur ut uia eraι ebrographum Decreti, quod erat eounitae hypostatice. Idem dico ad SS: PM ιν Fium nobis, re ipsum tulis,dν medio, a tres, si qui adducantur. Mens Elad C ei, es expolians Principatusi NOTA primo : quod Adoratio es Potes ater emduxit confidenter Palama a trium
195쪽
164 DistiGio XIV. Quaestio III. De cultu saeratae Crucis Christi.
triumphans eo in semeti b. Secundo titu- eri rumpro nobis ob sit Christus tanquam Sacrariν, in quo Christus Patri re- sancti eorporis, re favinnis tactu sancti conciliavit genus humanum inimi. ratum,merito in adorandum. Aliam quineum,ut habetur ad Colossi L in quo piri que huius Adorationis causam profert cuit omnen plenitudinem inhabitare, ae S. Leo sermo δ. de Passi eape I. Dum ex- per eum reconciliare omnia in 'sum paci- clamat, o admisabilia potentia Cocus scans per sanguinem Crucis ejus. Tertio ti- Oineffabilia gloria Passionis I in qua re tri-tulus Ara, in qua Christus conlum- Analmmim, Guascivim mundi, aestote inmavit omni Eacrificia veteris legis, im- flin eis C et r. Ut proinde non lit -- molans semetipsum Sacrificium cru- rum, quoci scribit S. Chrysostomusentum, de qua consummatione 6cim- hom: M. illud ipsum lignum, in quo S. corpu molatione praeclarissime discurrit Apo- in extensum, re crucifixum, quamo omm stolus toto cape s. ad Hebri. Et observat um studio expetitur ρ itaque mulσι exguum S. Leo sermo . me Pass. cap. 3. dicens, ex eo frustum adepta ora includentes viri Crux ergo Christi Sacramentam veri, pariter, ae firmina de collo suos Benaunt, sentiati Altaris habet, ubi perho amo- idque ornamenti Deo habent.
Lutarem natura humana celebraretων obl - Probatur quinto authoritate Ditio. Hro allegari potest privilegium vini officii in Meviario Romano or- contactusp0μι carnis, e anguinis Chri- clinati pro veneratione DominicaeCru-μ; quo mirῆ fuit sacrata; unde Dama- eis, in die Inventionis, & Exaltationis stenus lyb: . cur ra. hoe itaquὸ ingentis eiusdem; ac in Parasceve quando Α- ώη preti=tignum, ac venerandum, in quo doratio Crucis, quae ivpuςest Origina risinsemetipsum Sacrifiejeausa prono- lis, ex Ecclesiae praetempto peragitur bis obtulis, tis ex sunm corporis, e angui- Ergo Crux originalis Dominica est adonis contactu fand earum optimo Iure ἀ- randa.dia ri debet. Ergo revera Crux Domini- Probatur secunda pars: Tum quia ea est adoranda. typus di imago S ncti alicujus est co- τώ ,-- Pr ba ur tertio conclusio authO- Ienda eadem veneratione, qua colitur,.. .. ετ ritλte traditionis Ecclesiae; quae a pri- ipsum prototypon; ut dipam infra: Edi υ - mis statim temporibus Christianini go & Crux Christi est adoranda eodem
stati Domia sacratae Crucis cultum constituit, di cultu Latriae saltem respectivae; cum N ea uom practicavit ἡ quemadmodum constat, humanitas ejus adoretur Latria abso-so cum tum ex tam diligenti eius investigati. luit. Tum quia Crux Dominica ha- One, conquisitione, bc tande inventione bet specialem excellentiam fundatam Divini Numinis cluctu,facta a S. He- in eo, quod Christum tetigerit, eique lena Conltantini Imperatoris tempore; instrumentum fuerit genus humanum cujus hiltoriam veridice texit S. Am- redimendi; haec autem excellentia re-hrotius oratri funeb: Theodosiν Imperatorv. spicit Christum tanquam sontem, ii Ec S. Paulinus eps: ιι. adsvem: Sust: Et quo emanat; Ergo cima Christus ado- Russinus ster historiar: eas: δ. Et TheO- retur cultu Latriae absolutae, Crux eiuSdoretus tibi δ. es: fg. Tum ex vetustis adorari debebit cultu Latriae respecti-SS: PIR cultum AdorationisCrucis Do- vae, dicentis scilicet habitudinem adminicae pro tota Ecclesia constitutum Christum. Commemorantibus ; unde Rusticus Di- Objiciunt haeretici primo:Si Crux aconus in Diale contra Mephati dicit, iam Dominica deberet adorari Latria re- vos, quibuι eon vi eri scilicetChristus9 spectiva, maxime propter eius contare Lignum venerabilis Guαι, omnis per cium cum corpore Christi: sed ex hoc totum mundum Ecclesia absque ulla conin capite non debet sic adorari: Ergo dic. tradiatione adorat: Ergo vera originalis Probatur Mindi alias ex eodem capite Crux, quae fuit instrumentum Domi- deberet adorari latreutice venter Manicae Pellionis, iidem dic de omnibus riae portans Christum infantem dc os ejus portionibus Ob easdem rationes a Judae, o ulum infigens Christo: deest adoranda. manus Malchae colaphizantis : cxeru- Probatur quarto aut horitate SS: cifixores Christi t& aqua Jordanis, qua . . . ., PP: Adorationem Dominicae Cruci ori, baptizatus fuit Christus i item mensa, in Hiri Sinait Concedentium, signanter S. Pau- lectus, terra, asina triumphalis, di si-υ, no ρλ lini Epistopi Nolani e 11. eis: Et D. milia, quae aliquo modo tetigerunt Damasceni, pretiosum reipsa Crueis Eg- Christi humanitatemi sed haec adorarinum re venerandum, in qu'sestsum in in latreutice nequeunt: Ergo e c. Secun
196쪽
Distinctio XIV. Quaestio III. De cultu Sacratae Crucis Christi. Ios
inon decet Hilium venerari patibu- ptionis item & omnium gratiarumlum, in quo contumeliose suspensus a que bonorum, signanter,aeternae glosuit Pater i Ergo nec decet nos Chri- riae ac perpetui honoris consecuti tun-stianos venerari Crucem, inquam no- de Augustinus serm: dae laude Crucis ἡ ivltrae sis lutis Parens Chriltus icit con- O Crux, qua DEO hominem conjunxisti, estumeliose actus. a dominio Diasoli cap ivantis magnificeβ-
Respondeo ad Primum: Cone: Mas: gregisti s d Crux qua hamano generi Pa. dc Nes: Mini ad ejus Probationis pri- nem Samatoris mundi, s redemptιonem
mam instantiam de ventre B. V Maria captivitatis humana vera comitante Fides. dico, illum absque scrupulo posse adin semper reprassentas incolumem m. - - - rari cultu Latriae respectivae,sicutCrux DICO secundo e Typicae quoque -- Dominica, ob diuturnum scilicet ejus Cruces, seu essigies Crucis Dominicae cum carne Christi contactum , S mi- originalis,sive sint pictura,sive metallo, s. nisterium eidem exhibitum in ordine sive ligno, aut quavis alia materia e - Dpua em , ad redemptionem seneris humani; de- pressae, atque figuratae, digna aliqua ve- ω semisi Viacto tamen solet Ecclesia abstinere ab neratione, & auoratione iunt veneran- se ejusmodi adoratione ob rationes, quas clae. Ita communis Catholicorum Do- 'tangam insta. Ad secandam instantiam chorum.
de ore Iuda, manibuου Malcha. re rurim Probatur imo ex determinationexorum, dico illa membra non esse ad SS: Conciliorum , aliquam adoratio-randa ob peculiarem aliam rationem; nem typicis Crucibus assignantium; ut eo quod scilicet sint membra scelera- videre est in VII. Synodo HI: r. Et intorum hominum, impie contrectan- Trullana Synodo ean: i. dicente unde estium humanitatem Christi; unde ex mente, reseremone, re sensu adorationem contumelioso contactu illius Sacratis. ea i scilicet Cruci 2 tribuentes L c. Ω- simae humanitatis potius contraxerunt eundo ex SS: PP: venerationem eidem sacrilegium, quam rationem alicujus adscribentium; unde D. Augustinus adorationis. Ad tertiam instantiam de sermo a. in aho ait; oux jam de ρα aqua friariis, dico, illam numero ais generis humans sublata v eum enim sub
quam, quae tetigi d immediate humani- antiqui celerari crucifigerentur, modo nultatem Christi non autem aliam con- ίω reuest turr honorata eLI EFfinitis es tiguam posse adorari ob ejusmodi at- pinna, manet ingloria r ὰ loci uppliciorum
tactum, si adhuc existeret. Ad quartam fecit transitum ad frontem Imperatorum. de asina triumphab dico, eam non esse a. Tertio ex perpetua traditione, & Vetu-
dorandam; quia erat jumentum com- lta praxi universalis Ecclesiae, effigies mune, di rursus communi hus ulibus Crucis Christi venerantis, de qua con- ς, post triumphum Christi profanata; sule Tertulianum in apologe es: ιαdcunde moralis ejus excellentia, quam a sibi: Ergo dcc. Christi conta tu acceperat, & poterat DICO tertio; Tandem etiam sig- esse ratio ador tIonis, illis usibus com- num Crucis, manibus iolitum formari munibus suit penitus abolita. Ad altis jam a primitiva Ecclesia in usu, di Ve- ita allatas instantias, de mense dic. eodem neratione fuit. Ita quoque communis I is es modo respondetur. Adseecundam objecti- SS: PP: & Hi amis onem Diste Anti non decet Filium vene- Probatur primo authoritate SSt ς μ tari patibulum in quo contumeliose π: attestantium sigui Crucis frequen- propter propria delicia, di sine ulla uti- tationem , di venerationem 1 unde D. ἡ litate, vel honore ipsiusmet Filii, & Augustinus frem: ur. de te et ait; Memacte fuit suspensus Pater Conc: Anti en signo Crucis consecratur Corpus Chri- μνsi in quo propter aliena delicta, de cum si,uem rificatur fons Raptismatis, initiam cand -- insigni utilitate, atque honore Filii, in- ιων etiam Presbyteri, es eateri gradus ficae.
super voluntarie, suit Pater suspensus fiastici ree. Et D. Dyonisius Λreopagita . Negi Anti cum Conseqt Itaque Chri- Primitivae Ecclesiae celebris Pater θρ destus suspensus est in Cruce Dominica, Mel am Merariar pluries recenset u- quae olim habebat rationem patibuli, sum S. Crucis in Baptismo, de conse- propter delicta aliena, puta, totius ge- cratione Chrismatis. Idem testatur S. neris humani; oc ex eiusmodi suspen- Ignatius, & S. Martialis apud Euse-sione ingens resultavit utilitas, achois hium lib: s. eo M. & tandem Terculia nor eneri humano, scilicet reconcilia- nus libr de coron: mih capes Ergo σς. tio eiusdem cum aeterno Patre; redem. Probatur secundo ratione Theologicat
197쪽
dicente; hae enim νe semper utimur, cum omnem o sol cam vexarionem asolemus, ac Daemonam ampetus depelssimus; marus
ctorum. t OTA circa primum arti-
roo Distincti XIV. Qua stri v. De Cultu, & invocatione Sanctorum.
logica et signum Crucis singularem ha- plura eorripitur de eiusmodi eultu: E bet virtutem dc emaciam elidendi, ac go Sanctis merito, & licite impenditur reprimendi Doemonum incursus,& in- Cultus Duliae. ti sidias, uti constat ex SS: PP sisnanter Probatur secundo authoritate M. TV ex Cyrillo Λlexandrino tuo a. in I iam Conciliorum; nam ejusmodi Cultum in .r,--ον - elisis ut merito di licite impensum Sanctis definivit VII. Synodus acter. pluraqu alia antiqua Concilia. oc rursus novissime S. Synodus Tridentina fesso s. 'inrigene Mmec in Exodum scribente, quid Deejeto de Invocat: Venerat: s Reli: md rimet Damones Z μωρ tremunt ρὸ dubio Ergo dic. Crucem Chrisi, in qua triumphanseunt, in Probatur tertio authoritate urquaenecari sunt Principastis eorum εν ει- PPi Cultum SSi ut licitum,&a primi testates. Ergo credendum est hoc signum liva jam EccleIta practicatum attestan- Crucis manibus Qlitum formari jam a tium; quorum authoritates iam a te primitiva Ecclesia suisse in usu, dc vendi poribus Apostolorum super huiusmo- ratione. di Cultum profert Bellarminus tom: L . Ebr 1. de rad beauisui ego ad propolitum adduco sequentes tum Graecos, tum Latinos ; ex Graecis sit D. Basilius o Hin o. Marores, ubi ait, bonor quem bonis C servis id est Sanctis exbibemmbeis
nevosenlta in communem Dominum signi
cationem de se praebet. Et D. Chrvsostomus homo de S. Iuventio, re Maximo diis culum huius quaestionis: cit, Marores quoque quos hodo colimus. Et Cultum Sanctorum a va. D. Cyrillus Alexandrinus bb: C. in Jurus Haereticis priscis, di Eanr scribit, nos non DEOS Sanctos es di--κlernis suisse acriter ximis Sanctos monet, sed orem honore ι προ- tinctatum ; nam eum impugnavid dignari consuevimus. Ex Latinis suist olim quidam Eusthacius apud Socra- gatur D. Cyprianus Γι: ε. epe I. scrintem ΔΚ a. cap. s. Vigilantius cic Euno- bens, Mart rumpassiones, re Hes amisve minus apud Hironymum. Claudius fretos commemoratione celebremus. Et D. Taurinensis, clephus apud Valden- Hieronymus ad Riparium dicens, bon
sies tome . de Sacramentis iis: ἔς eun- ramus Servos, ut honor Semorum redundet
dem proscripsit Calvinus cum suis as- ad Dominum. Et tandem D. Augustinus sectis hk ι,Dintres: u. Magdeburgenses σι - . ait, ostendatur nmbiRoma in eo quoque Eb: a. Centur: eo: . ac tandem eo honore templum Romuli, in quanto MLutherani pene omnes, attribuentes Uonditur memoria Petri r in Petro quis ho- Sanctis solum cultum civilem: contra .oratur, nisi iste destin iano nobis 8 Et hos omnes. lu: ao. eontra Faustum rape a . dicit , ει-
DICO primo : Sanctis cum Chri- polis Christiam memorias Martyrum rei sto iam actuali beatitudine fruentibus gisses lemnitate eoncelebrate Ergo San- . merituo licide impenditur Cultus Du- Ois merito. dc licite impenditur Cul- rius liae. Ita communi S SS: PP: & Catholi- tus Duliae. Miserat, eorum DDI Probatur tertio Traditione,& in Mur Sancti, Probatur primo authoritate S. variata praxi Ecclesiae; quae semper hq e x Scriptura, referentis Cultum Sancto- consuevit Sanctis eum Christo regnan- rum Angelorum, & quorundam exiis tibus impendere Cultum; uti p xζt Iniorum virorum adhuc Sanctorum in tum ex aut ritatibus SS: PR mox re- in dirare. Via constitutorum; sic narratur Gem latis. Tum ex citatis Conciliis. Tum prox-ε
Ι 8. Abraham adorisse Cultu scilicet ex actis Canonizationum, de quibus Duliae Angelos sibi apparentes t idem vide Pt Macedonem in suis controveris e dicitur de Loth Getu 16. & de Josue sis , illi de Canonizato quibus summi cape F. Iosue. Et Abdias resertur ado- Pontifices veros Servos DEI declariirasse Eliam Prophetam in Reg γδ. Filii runt per expressias Bullas posse licite
Prophetarum Eliisum O. Rege eo: a. venerari; in aliorum vero, maxime Nabuchodonos, S. Danielem Dan: a. pristorum venerationem tacite consen
nulluri istorum adorantium a S. Scru serunt. populi, communem, & imme
198쪽
morabilem cultum eorundem approbando i Ergo & . r. Prohatur quarto innumeris miis
tam mera raculis, qui hus DEUS comprobavit Cultum Sanctorum tanquam sibi gra' tum, beneficia varia impertiendo Cultoribus Sanctorum; mire puniendo blasphemantes,& spernentes venerationem, invocationemq; servorum DEI, de quibus passim complura extant exempla apud priscos, recentioresque. Scriptores Ergo &c. Deoinatu Probatur quinto rationibus Theo -- -- lmisis: --ιSancti pollent specialibus nolo eis. praeeellentiis lupernaturalibus Sanctitatis, di gratiarum variarum: Ergo ratione harum merito, Micite eio impenditur Cultus Duliae. Conseqr tenet; quia Cultus ei vilis merito, &licite imis penditur Uiro, praedito praecellentia virtutis alicujus civilis, prudentiae, . g. sapientiae, nobilitatis,occ. Ergo praecellenti js supernaturalibus impendi potest maior Cultus, puta. Duliae. Secain do honor , Cultus Duliae Sanctis impensus principaliter tribuitur Christo DEO, qui author est Sanctitatis Sanctorum, iuxta D. Ambrasium flerim: L
dicentem, quisquis honorat Mart rex, hs-
noMat re Christum, sicut e contrario, qui teste eodem Patre rim spernit Sanctos, spernit er Dominum: Ergo licite coluntur Sancti. Tertia; Sancti praestant varia beneficia suis Clientibus, signanter agendo eorum Patronos ad Divinam maiestatem, uti patet ex Damascum
Patronos essest profitentur e Ergo merito ingratitudinis vicem eisaliquis Cultus proportionatus est impendendus; non alius autem quam Duliae, qui respicit eximiam excellentiam Sanctitatis: E
y demandatur fioli Din bonor σgloria. Tertio S. Petrus recusavit cultum sui 1 Cornelio exhibendum, Act: to. Si militerAngelus adoratione sui aS Ioanne Evangelista exhibendam prohibuit. Ga-δSS: PPt vetant coli Sanctos ; signanter D. Athanasius,qui 'mi es Ariam vult nec Magelos, nec homines esse colendos. Et D. Augustinus in rivera Resis: cap s. ait, non sit voLis refigis euhsex hominam mortuorum; quia si pia via
acerunt, non tamen habentur, ut lases hono-
rex quarant, sed istum a nobis cosi voiane, quo illuminante iat Atur m risi sua nos esse consorterr Ergo dcc. minta, Cultus
Sanctoru derogat cultui DEl: Ergo Sc. Respondeo ad Primam glossando Scripturam, dico per eam solum prohiberi superstitiosum Cultum Angelo. rum in quadam ficta humilitate, di religione consistentem, quem impende bant Angelis Semi Judaei, di Semiplatonici, finsentes Angelos esse quosdam medios DLOS, dc opifices, ac gubernatores hujus universi, necessario prius tanquam Mediatores colendos, quam Christum, & DEUM Patrem. Adsecumdam dico, illum passum Scripturae esse intelligendum de Cultu Latriae, qui soli DEO debetur, di nequaquam Santis. Ad Tertium dicit D. Hieronymus
sibi contνa Vigilant: D. Petrum ideo re
cusasse adorationem CorneliI, quia Cornelius voluit adorare Petrum licut DEUM saltem minorem, prout Act. . Lycaones reseruntur voluisse Paulo,&Barnabae sacrificare veluti Mercurio, &Iovi. Αlij rectius dicunt Petrum ex modestia, civilitate, & humilitate tantum recusasse honorem, & civicam venenerationem Cornelii. Ad manum glosso SS: PIR & dico eos tantum vetare Cultum Latriae Angelis impendendum; uti patet ex ip mei Augustino
Dd ao eontra Faustum eas: a1. se explicante in hunc modum, at isto Caltu, qui gracὸ Latri ruitur, Latin/ uno verbo diei nonpotest, eum sit quadam propro Divinia rari debis servitus, nec colimus, nec colendum esse docemus nisi unam DEUM. Ad
uintum Neg: Ant: nam Sancti non coluntur ut DEUS; unde Ausullinus es: φ . alloquens Ethnicos obiicientes Cultum Sanctorum ut illicitum, ait;
utinam re vos isios colere viaetis, facise enim ab illis dissereris non sitis colere, id ess, non colere ut DEOS, sedui Sanctos. Circa alterum articulum quaestionis iidem quoque Haeretici, qui Cul-
tum Sanctorum impugnarunt, etiam Sanct m.
Invocationem Sanctorum prosicribere eonati sunt, putaVigilantius apud Hi
ronymum se . a. contra eundem, & CO-pronymus, qui apud Glicam . annali publico edicto vetuit Sanctorum interis pellationem. Et Valdenses apud Guidonem har: L Et Iollardi apudTrithemium in Crondi ad annr ιγιτ. Wiclephi.
stae, item Luthetani, ct Calvinita;
199쪽
16s Distincti XIV. Quaest: IV. De Cultu, Invocatione Sanctorum.
unde Calvinus Mi t. In m. eo: δ . Invocationem Angelorum appellat Pla-τonicam Philoso iam, & Bb: I. eam . eam
Vocat, novitatem, supersitionem ,horrendam sacrilegiam, Iro rationem intercesmori, Christi De. Et ibidem S Georgium,& Hypolitum invocatos a Catholicis
proclamat Laruar. Et bb: de ratione refori
Eccles S. Dominicum aliosque Sanctos vocitalcarnifera: S. Medardum,& -- letos Beatos Resiar &c. Contra istos
DICO secundo i Invocatio Saninctorum sem per fuit licita, di merito in Ais prinicata a populo fideli. Ita SSi PP, Scaea, , Mi Theologi. constat ex Probatur prim authoritate S. Scriptura. Scripturae, in qua extant varia exempla invocationis Sanctorum non re
probata e sic Gent t Jacob invocat&precatur Angelum, ut benedicat Filiis Ioseph. Et Eliphag supponit esse licitam, & practicabilem invocationem Sanctorum Angelorum, dum ait Iob . Voca ergo, flect , qui tibi respondeat, re ad
ahquem Sanctoram convertere Idem colligitur exJllo Ieremiae v. Sistiterit Moyses, Τπ Samuel eoram me, non eri anima mea
ad populum ipsum. Et Daniel cap: l. G. supplicat illuminari ab Angelo, ocim- Ietrat. Et in sibi Tobiae, Zachariae I.: Apocalypsi es: I. π δ. Angeli inte ced ut ad DEUM pro hominibus . offerunt DEO preces eorum, & varia Coninferunt beneficia eisdem : Ergo Invocatio Sanctorum fuit semper licita, & merito pinicata a populo fideli.
II . Prob: secundo authoritate Con-E M. G - ciliorum ; Invocationem Sanctorum approbantium ; unde VII. Synodus in It/. appmbat epistolam Tharasit is Dannem Presbi: s Anachor: in qua dicitur,
posui ι intercessionem Intemerata Domina nostra DEI para, sanctorum item Angetorum , omniumquὸ ἀ- m. Eandem
confirmat Concilium Calcedonenseam r. in quo exclamant Patres invocantes D. Flavium, Flaviin pos mortem
a. Probatur tertio aut horitate SSνά,-- ' in orantium, & distinctis formulis in-ν-... VOzantium Sanctos; unde interpellat S.
Gregorius Nazianzenus orat: funeseris filium, eundem sanctumsequenti oratioe tu Caput, caelo nos aspice ; carnis
stimulam a Dra nobis ad disciplinam datum vetprecibus ιμι fle, vel persuade fortiter ferre. Et Gregorius Nyssenus reari in
S. I beodorum in vocando orat ad mem ratum Sanctum, intercede pro nobis sua
csmmunem Regem - - - - tanquam miser
Confirmatur authoritate D. Augustini Invocationem Sanctorum plurimis te stimoniis comprobantis, maximeβ-rsa. de iuversis ea 2 L Et frem: M. stris n. Et S. Heronymi epis: r. V. o. s in si reontra V gilan/: Et S. Chrysostomi homi nerari de Mam. AEg tr Et in N: ν. ad Corinth: t. ra. Et in hom: de ni Berenscedcc. Ergo&c. Ita Probatur quarto rΤum traditione ν' -- perpetui lic non interrupta Synagogae, nec non Ecclesiae, Invocationem Saniactorum tolerantis, & approbantis. Tum innumeris miraculis, ad Invocaistionem Sanctorum editis, uti constat ex authenticis historiis. Tum tandem
ex consensu Christi fidelium: Ergo &c. Probatur quinto ratione Theol '
gica : ex nullo capite videtur Sancto- νωιτια rum Invocatio repmbanda: Ergo&c. Probatur Ant. non ex eo quia i a deraget Christi honori; quia invocare justos vivos di eorum orationibus se recommendare non derogat honori Christiι cum talem Invocationem & recomis mendationem practicaverit D. Paulus ad Thessal: inquiens, Fratres orate Pro nobis: Ergo neque invocare iustos moris tuos, seu Sanctos derogat honori Christi. Neque ex eo quod nos invocantes auri dire aut videre nonpossint, at somniat Cabvinus Eb: s. distis: cap: ao dicens, quis tam usique langvi aures esse rilis revelavit, qua ad aures nostras Iorrigantur ρ octilissetiam iamperspicaces, qui necessiratibuι--stris advigioni P quia etsi materiales avis res tam longas non habeant, ut ijs nostras Invocationes vocales percipiant ἰhabent nihilominus aures, di oculos spirituales, quibus eas attingsit; quales habent Angeli, quibus Luci th percipiunt conversionem peccatoriSἰα qua
les habuit Elisaeus, qui . Reg: F. intima consilia Regis Assyriorum penetravit percipiunt ergo sancti nostras Invoca tiones in Verbo, dicente Gregorio Magno M: . Dialog: eo: B. quid ea quod ibi
nesciant, ubiscientem omnia sciunt f Neq; ex sto, quod nobis opitulari nequeam: quia
ut dieit S. Bernardus ferm: in Vigiti
Sancti nos tria in fesmitati in Sanctoram considerare debemus, auxiliam Sancti, ex-e lum
200쪽
Distingi: XIV. Quaesi: IV. De Cultu, & Invocatione sanctorum. 169
empiam esu, confusionem nostram, auxi- pernaturali beatifica in Verbo. Expli. Dum emu qaia potens in terra , poteretior cO etiam secundum passam cum D. Hie- Τμι alis antefaciem Domi--γui. Neq; ronymo, oc dico eum esse intelligenia
tandem ex eo' quod Sancti in vocati no . dum in hoc sensu, quod Abraham de Lur patrocinari ambis s quia si vivens Pau- Jacob non noscant posteros suosΗιhα- Ius ita accensius erat charitate inordine os scientia approbationis, id est, quod ad patrocinandum proximo,ut propte- non agnoscant eos pm filiis, eo quod in ma dixerit, a Mema esse . Chri- varia vitia, maxime idololatriae, de alia flopro Patribus meis ι quanto magis jam prolapsi, degeneres effecti fuerant, ut collocatus in glorias unde Bernardus, Filii tantorum Patriarcharum nomina-
Sanctus, dum hic viveret, misertus in rentur.
Peccatoribuν, ου oravit pro istis nune tant/ obiiciunt secundo complures SS: is.
- -, quanto verisu agnoscis miseriar -- PR qui videntur sentire Sanctos ne- obsee tueras, orat pro nobis Patrem, qui Masa ita quaquam esse invocandos; signanter v 'ia Maris atem e non immutavit, sed autem obtrudunt Clementem Alexania augmentavis r Ergo ex nullo capite vi- drinum tib strinio capi t. Origenem necleturbanctoruminvocatio reprobanda. r. contra Celes Irenaeum θλ a. evr s
Objiciunt haeretici Primo i ex Ignatium episto ad Philade dcc. Ergo dcc. - Ο SeripturaS. constat Sanctorum in-- Tertio in catio Sanctorum omnino -- ζαι Cationem non esse solerandam, nec uti- praejudicat gloriae DEI, qui est unicuse pii. --- lemi Ergo dcc. Probatur Ans: quoad Protector noster: Ergo dec. minia ea-rea μεσ-- primam partem, nam t. ad Timea. dici- dem derogat essicacitati orationis Chri-eronem Sa - tur, esse umia D Lun- ου DEI, εν homi- sti, qua omnes gratias nobis prom ορ --ediator risius Similiter ν,I ruuit Ergo Sc. Insuper praejudicat eius μέ m quispere erit,advocatum promptitudini, qua paratus est semper B semul apudPatrem IESUMChristam: Er- interpelltare ad DEuM pro nobis, ut is 'so non eli toleranda Invocatio aliorum circo opus non habeamus alio recursa
Nediatorum , S Advocatorum. HO- ad Sanctos: Ergo dcta , .hatur idem Anti quo ad secundam par- Respondeo ad primum, glossa ndo Mil-xem; Ecclesi ρ. dieitur, quod mortui ni- allegatos PP:oc dico eos solum velle, --.hiansuerant amplitis. Et Isaiae ει. - - quod Sancti non sint invocandi ean. Bimnesivit nos , cs Urari ignoratae nos: quam aliqui Dij, oc quasi ab eis praecia Ergo inutilis est Invocatio Sanctorum. se, & non DEO honorum omnium Resipondeo Neg: Anci ad probat em largitore beneficia essent petenda : cum primae partis eiusdem glosiori mum ιμ- quo stat, quod ipsi invocari possint tantum , didico eum solum procedere de quam suffragatores, di interpellatores mediatione redemptionis, Resi diceret, ad DEUM, ut is principaliter petita be- unicus eli Mediator, id est, Redemptor neficia conserat. Vel certe volunt, hominum; unde subdit ibidem, qui δε- ut Sancti non invocemur cum praeladu semeti um Redem'ιonem 'o Do σοῦ tione Vel aequalitate ad Christum ψ sed cum quo stat, quod dentur alii plures bene tanquam subordinati sollicitatores Nediatores, id est, interpellatores pro per Miuum ad DEUM. Ad rationem hominibus ad DEUM. ad secundum primam in oppositum Neg: Anti nam Sanis ι tam dico, Christum esse principalam in non invocantur tanquam Protecta -- Λdvocatum ad Patrem ἡ Sanctos Vero res supremi, qui sua aut horitate& p minus principales, de subordinatos,qui testate uomines protegerent; sed tam. advocationi Christi nequaquam praeju- quam Pa ani , ut apud DEUM prote- dicant. Ad rebationem secundae par- ctionem hominibus obtineant suis in-tis Ant: principalis, explicoprimumsan terpellationibus. Ad aberem rationem , & dico eum ab Ecclesiaste esse pr- ως Quoque Anti nam sicut non demislatum in persona impiorum, uti liquet cat emcacitati orationis Christi, quod ex contextu, dc illo quod subdidur, - diae menta nobis applicemus, quibus
habent vilio meraedem. Et dato, quod lo- obtinemus gratias Sacramentales ; ita
quatur ex propria sententia, tunc glosso pariter nec derogat, si Sanctos invoce- illum textum, oc dico mortuos nil no- mus; ut ipsi per Christum nobis Histere amplius notitia naturali , dc ex- quas gratias impetrent. As aestimam perimentali, a sensibus dependente; Neg: similiter Antilic dico,t meli Chri- 'cum quo stat, quod orationes, stus sit paratissimus ad interpellandum
vocationes nostras noscant scientia iu--pro nobis ; attamen quia non stmper D. Rer νδ Sannig, Schola Theolo Tomin V. Y cum