Schola theologica scotistarum, seu Cursus theologicus completus, ad mentem doctoris subtilis, Joannis Duns Scoti, in quatuor tomos distributus. Authore p.f. Bernardo Sannig, ord. minorum s. Francisci reformatorum .. Scholae theologicae scotistarum. T

발행: 1681년

분량: 544페이지

출처: archive.org

분류: 철학

271쪽

a o Distinctio I. Quaestio I. De Descriptione, &Distini Hone Gratiae &e,

UAESTIOI .

opera meritoria significatur Gratiam Uahit ualem esse com incipium in adultis

operantibus actuum meritoriorum,

De Deseriptione ι Existentia; qu a justis eliciuntur, .

bitualis. lis, distincta a Justitia Christi. Secunda pars est comunis contra Calvinum, 'I Ora primo, Apud tes- aliosque Sectarios nostri temporis, assese Synonyma, GiatiaHa- rentes , nos reddi gratioὶs, S iustos,bitualis Gratia sanctifi- non ab aliqua sorma nobis realiter niscans, Gratia gratum faci- haerente; sed ah imputatione extrinse-ens formaliter, di Gratia casus litiae Christi, ob quam peccata no-Justificans; oc haec nomina uni ei lemia bis amplius non imputantur, que rei esse impolita obcliversas itum Probatur prima pars primo autho- Connotationes, & effectus; eadem enim ritate S. Scripturae ; nain de hujusmodi qualitas gratiae dicitur Habitu sis ; quia beneficio intelligitur illud a. Petri t. maa inhaeret animae per modum habitus Di. ximare pretiosa no promis donavis, ut Citur sanctificor; quia affert animae, cui per haec efficiamin Divina edinsenes natura ἰinhaeret, formalem Ianctitatem. Dici. quod fit mediante Gratia Habituali iu-tur Gratum faeiensformaliter, quia red- stificante, & ad contortium Divinae na dit formaliter animam gratam, & ac, turae jultos evehente. Item illud Joanreeptam DSO. Dicitur Ius eisinu ; quia ι. de plenitudine θω nos omnes aceσιω- , transscrt hominem de liatu iniustitiae , σ Gratiam pro grana. Et illud ad Romi

ad itatum Justitiae, oc adoptionis filii 1. per quem acrepimin gratiam I Ergo ad , DE . mittenda est in jullis hominibus Gratiamsi iis Dico primo: Recte describitur Gra. Habitualis, Gratia H - tia Habitualis, quod sit forma qua iam se Probatur secundut Tum authori-

um Pa operante toncurrens ad opera me ram. Tum authoritate SS: PP: idem

ritoria, Elicitur ex Triti: sitisti: 6. Divinum benefitium agnoscentium, ut Probatur: Hac descriptione rite videre est apud Ila filium sit Ide Spiro S. et explanatur tota natura Gratiae habitua- as. Et ChryIbstomum hom: t. in Ubiis, ut contra distinctae a Gratia actuali, adE σοῦ Et Ambrotium hb: F. hexamert& aliis beneficiis Divinis, quae a DEO ι. p. I. dicentem, pictus es ergo Ohomo,' Creaturae rationali communieantur: Er, Npiritus a Domino DEO tuo ; bonum babes vo&c. Probatur Ant: singulas partes a=tificem atque pictorem , nob bonam aetere

'huius descriptionis evolvendo; dicitur picturam, minoto,sed veνitare fulgentem, forma 'aedam , quod est genus, in quo non cera expressam, std Gratia . Ergo& Gratia Habitualis convenit cum alijs Probrutur secunda pars primo au- a UM Drmis. Additu vernaturatis, quae est thoritate S. Scripturae; quae docet justos 'μ α una disserentia hujes sermae Gratiae Ia- iultificatione interius renovari, quod Ahitualis a tormis naturalibus ;&insmi utique fieri debet per mutationem in- sici atur Gratiam pertinere ad ordinem Di- trinsecam, S consequenter per adven-vinunia ad a.DEO produci. Per reli- tum alicujus novae tormae intrinsecae quas particulas disterentiatur Gratia S realis taliter immutantis; sic dicitur Habitualis ab aliis formis, di donis su- ad Titum 3. eo famos norfecit per lava

peI naturalibus. Signanter per lyintrin- erum regeneralionis, σ renovationis Spiri Mee anima inhaerens, ostenditur Gratiam itis x quem effudit in nobis abunis. Et ad Hahit ualem non esse degenere actuum Ephel: 4. H-vamini spiritu mentis ves ,

sed habituum, quorum est proprie in- σ iniluite novum hominem, γι fecundum haerere permanenter, ire dicetur insta DEUM erestus ost in distitia. σsanctitate: Per ly eandemqMissum, D qu/ebaram Ergo Gratia renovans iustos , non est faeiens indigitantur essectus GratiaeHa- Jultitia Christi. Huc etiam faciunt illa hitualis; haec enim sorma supernatura- loea Scripturae , quae docent in iustistis, dum infunditur animae, eandem iu- ti inundi illam sermam, perquam iusti-stificat, Sc amicam DEO reddit. Tan- sicantur, & Filii DEl siunt, ac nomi-uem lyσ um ilia operante concure ni aὸ nantur ; quod Jultitiae Christi proprii

272쪽

Di se in stio I. Quaestio I. De Dariptione; Existentia, δe Distinctione &c. 24

Mon convenit, utpote quae in solo Chri- Maiori aliisque pluribus veteribus Gino dissua est; sic dicitur ad Ronu r Cha- contra D.Τn Omam, S. Bona enturam ὐκ- DEI d usa es in eorduin nostris peκ S I nomistas; & ex Neut: contra buar.

-, in FH PDGnominemur, e mus: Er- etae Scripturae; quae enectus , dc excel-Ro Gratia Hahitualis quae est charitas lentias proprias Gratiae Habitualis seu , nabitualis insula, est distincta a Iustitia justificantis attribuit Charitati Habitu- Christi ,& ejus imputatione extrinseca. ali, quod biguum evidens est, esse unum Prohatur secundu authoritatari- eundemque entitative Srealiter habi--U ,si uentini, quod As Leanditi dicit siquis tum utriusque est clus namque prae eue --. Vixerit hominesjustificara; -Isol imputa- cipui Gratiae Hahitualis seu tulit ficantis rione distitia Christi , velfiapecearorum sunt hi, facere Filium adoptivum DEI; rem1 one, exeluss Gratia, s Charitate, reddere hominem gratum DEO, ocul-Fυ in coνδbin eorum per Spiritum Sanctum lectum sanctificare s delere peccata ;- nditur, dic. anathema fer Ergo Gra- Spiritum S per eam acquirere, confertia Habitualis in iustis est forma disti, re vitam spiritualem; esse sontem cicortincta 1 Justitia Christi. ginem omnium virtutum s Conjungere Probatur tertio authoritate SS:PPr intime DEO ; esse semen vitae aeternae et asserentium Justitiam nostram, dicha. Sed hos omnes Scriptura attribuitCh ritatem a Justitia, di charitate DEl ac ritati Habituali i Ergo dce. Prob. Min: Christi distingui; unde Augustinus Me primus ei.attribuitur per illud I. Joam de Spiritu re sitim est ya. expendens illud 3. indete Palem Charitatem dedit nobis Apostoli ad Romrs. cfaritaι DEId Uis es Paris, ut F10 DEI nominemur, σμ-. in cordi ι vestris, dicit, non qua nos i Secundus Joant Is. si Pis diligit, mige- diligit; sed qu/nos farie dilectores suos - ρ- ά Parre moo. Turtius ad Ephesor. H - - hae est Iustitia DEI, quam non seiam iis nos migis , ut essemuι Sanm, σ --

docetper legis praceptum p verse etiam dae mactilati in conspecta θαι in Charitare. per Spiritin Anam Ergo revera Justitia Quartus a. Petr φ. Charitas operit mustι-

iustorumJeu Gratia Habitualis est quid rudinempeccatorum. Quintus ad Romet distinctum a Iustitia DEI, de Christi. s. Charitas DEId usa es in cordisin nostris is Probatur quarto rat iope Theologi- per Spiritum S. Sextus I. Joan: . . no si ea et Tum quia Gratia Hasitualis justo- min quon/am translati sumus de morte adrum potest intendi, juxta illud a. Per: vitam, quoniam diligimin patres. Septi-

stru es, justificetur araue e Seu Justitia niguas, dic. Octavus i. Joan: q. Pi Christi nequit intendi i Ergo Gratia manet in Charuate, in DF manet, FD Habitualis non est ipsis Justitia Christi. US in eo Nonus Jacob: I. coronam vita Tum quia a Gratia Habituali justi di- re omisit DEUS δθgenti inr Ergo prae incuntur homines formaliter gratiosi, di cipui emetus Gratiae Habitualis attri- justi i Ergo ab aliqua forma intrinsece buuntur Charitati Habituali. NAM, ipsis inhaerente, distincta aJustitiaChri- Prohatur secundu aut horitate Tri- ω.-ρ,. isti. Tum quia justi in iustificatione sua dentini; quod sestsi 6. eo T. in decreto dentitare cupet ant ,id, quod in Adam amise- de Iustificatinio pro causa formali quae G ιυσru 'Matiam Habitualem; seu Iustiti- alliis est Gratia Habitualis , seu Julliti- G -- , am intrinsece Adae inhaerentem, qua cans iustificationis nostriae assignat formaliter iustus suit: Ergo hanc recu- Charitatem Habitualem dicens, idω-lerant in justificatione. Subsumo, sed mo in ei j justificationesit, dum ejus ustitia Adae fuit Gratia Habitualis di- ἀ- scilicet Domini nostri JESu Chri- incia a Justitia Chri iti: Ergo Gratia sti uncti a Passionis merito per Spiri-Habitualis justoruin . Tum tandem Anet tum S. Charitas a uniuein meoias eo.

geli sunt iusti per Gratiam 1 Justitia rum, quiristi antur: Ergo idem est ha- Christi distinctam i Ergo & iusti homi- hitus Gratiae Habitualis & Charitatis. η nes . . Probatur tertio aut horitate SS PHTic Dico tertio: Gratia Habitualis , & rationem quoque λrmalem iustifica-σCharitas habitualis sunt realiter idem licinis c quae alias GratiaeHabituali con-

273쪽

Distinctio I. Quae mou. De Qualitate Gratiae Habitualis. 243

ipsum diligens censeatur esse amicus Regis. Dico quarto r Etiam normaliter est idem habitus Gratiae Hahitualis , dc Charitatis Habitualis. Colligitur ex Scoto Ae: eis: & sequuntur communiter Scotistae. Probatur: Tum quia nulla est ne-Habitualis, DEUS Chari in est sed DE- fine MUS dicitentitatem increatam: Ergo Ac. ἀ- t. Respondeo glosiando Scripturam ; DEUS dieitur Charitas essective Coner Mai. Q aliter Nen Mast Itaque DEUS solum dicitur Charitas quatenus ianobis producit seu essicit Charitatem Habitualem. Vel dieitur Charitas suatur ; non vero comparando ad nos,

quam nobis infundit DEUS, tanquamnabitum creatum justificantem. cessitas multiplicandi, di distinguendi infinita , sicut dicitur sua bapientia, etiam formaliter tanti am Gratiam a comparando Charitatem ad ipsam eia Charitate: Ergo&c. Tum quia nullum sentiam Divinam, cum qua identifica- apparet sundamentum distinctionis . formalis inter gratiam Habitualem, &Charitatem Habitualem quidquid enim praestat Gratia , praeliare potest Charitas ir ut patet discurrenti per sinsula munera unius, & alterius: Ergo rmaliter quoque est idem habitus uistri usique. Itaque penes solas denomia nationes diversas, S connotationes , diversis effectibus sumptas, ab utrisque tamen producibiles, est distinctio quaedam nominum ι non autem rerum. 3.

De Qualitate Gratiae Habituali S.

Dieo secundo di Gratia Habitualis Grati H est forma proprie supernaturalis in sub- riti tis ei stantia. Ita communis ψ. seprimat Probatur primo aut horitate Sanctae Scriptura: i quae docet eam Aimmediate diffundi in cordibus iustorum per Spiritum S: quod arguit eam 1 solo DEO posse creari, di consequenterelis ordinis supernaturalis; unde dicitur ad Rom: s. Charitas DEI diffusa est incredibus nostris, per Piritum S. qua dat- es nobis. Et ad Rom: I. per quem accepi Gratiam. Et l. Joan: δ. videte qualem Garitatem dedit nobis DEUS: Ergo Graistia Habitualis est sorma supernaturalis in substantia. Probatur secundo authoritate ICO primo i Gratia Habi- Concilii Tridenti nises L eap. I. dogm

tu alis clieit entitatem crea- tizantis, instra stificatione eum remissio ne ς . m a peccatorum haec omnia simul infusa accipit homo per ISSUM risum.cui inseritur, mdem, Spem σ Charitatem di Sed Fides S pes sunt irmae supernaturales in substantia. Si militer ean: docet , si qtiis diaxerit homine uis operibuae, qua vel per humana natura, vetper legis doctrina unt, absque Divina per Iolin Christumgratia Ita Scotus /. Distri I. quaest . 3. Et communis Theologorum.

Probatur : Tum ex dictis iaγὰρ Conet. 3. ubi ostendi Gratiam Habitus lem, a DEO transfusam in cordibus nostris ; quae utique est entitas quaedam creata a DEO, & infusa homini justo, ita docet Tridentinum Fes. 1. cap: I. di- posse jusificari coram DEO, anathema A tcens , in ipsa justificatione cum remissione Ex quibus sic arguo ; homo non potest

Peccatorum - - - haec omnia ut infusu

Tum quia Gratia actualis, Fides, Spes,& alia dona supernaturalia dicunt entitatem creatam : EGO & Gratia Habitualis. Tum quia ita sentiunt Concilia,S PIH Gratiam Habitualem intra lineam entium creatorum reponentes, ud

videre est apud Tridentinum citi variis capitibus, i, canonibus e & apud D. Augullinum libris Spirit: σ EIr.eV: M.

Ergo &C. O icies r. ad Coci 4 DEUS diei tur cliaritas, di consequenter Gratia per vires naturae iustificarit Ergo neque per easdem ullatenus potest in leproeliacere Gratiam Habitualem , irmaliter sanctificanidi Ergo ipsa est supernaturalis in subitantia. Plura de hoc infra quasi: 4. ubi ollendetur Gratiam Habitualem a solo DEO eficienter produci,& consequenter esse supernaturalem in

substantia. . . '

Dico tertio di Gratia Hahitualis est forma proprio inhaerens, ex jugiter permanens in iusto usque dum peccatum barem. mortale commitat: ita communis. : contra Lutherum, ejusque sequaces.

Probatur primo authoritate CCtH h a nam

274쪽

a in Distinctio I. Quaestio III. De Augmento; & cot ruptione Gritiae &c.

nam Viennense Gratiam Habitualem appellat gratiam inlarmantem, quod inhaesionem quandam indicat; clicit enim in Gemoneris ne Trinit: er Fiae Cath: nos

traudenι x xeneralem emaciam mortis

CDisti, qua per baptismum antisatur paviter omn)Hs bastinatis, νιnronem secaridam , quae dicit, ram parvulis, qu/m adu ris eois Fri m baptismo informantem grai riam, creturtures tanquam probabiliorem,

dic. duxtim eligendam. Et Tridenti. . tium aperta, docet eis gratiam inhaererera Hinquiens. M tamo in hae impu tuis sisecatione fit, dum e usis uncti a sponis meritb per Spiritum S. Charitar DEI SUNnritur in cord bin eorum , qui si can-- , atque Esis inhaeret: Ergo dic. Probatur tertio authoritateSS PHiugstm quandam inhaesionem, di perseverantiam Gratiae Hahituali, seu sanctifica iiii attribuentium; unde eam S.

βρον es Dico quartυ Gratia Dabitualis, T. Linu sanctificans0forma de genere ha-

Ututini proprid dictorum ; non vero λ- csuum. Ita communis T Tr RRr contrapri Geos quoidam TR qui temporeConis cilii Viennensis docebant, Gratiam sanis lificantem esse actum.

Probatur primo aut horitate Convi

IEMIM CHistam, cui reseritur, Fidem em, G Charitatem e Sed Fides , & Spes, de qua loquitur Tridentinum sunt formae degenere habituum proprie dictorum: Ergo dc Charitas, seu Gratia Habitua uini istanctificans. Romanis Probatur secundo authoritate C mete-- techisini Romaniiussu Pij V. editi con- formiter ad decreta Tridentini; in quo

est orem Gratia θMemadmodum Tridentina Synodus ab omnibus credendum 'ns ana-ehematis propo Ma decrevis, non Piam perquam peccatorum fit remi vi , sed diversa qualitas in anima inharens r Ergo Gratia

Habitualis est degenere habituum pro- ivrie dictorum, sub praedicamento qualitatis comentorum. Prohatur tertio ratione aiam quia I Tridentinum eodem modo loquitur de Dr eisi ma iustificante parvulorum, di dultorum; sed sorma justificans parvuis 'los in baptismo est Gratia Habitualis degenere habituum proprie dictorum; quia parvuli sunt incapaces actuum th rgo de forma iustificans adultos est eadem Gratia. dc Erma. Tum quia G tia Hahitualis justificans iugiter, dc pe

manenter inhaeret animae j usti, ut prioricis chostenium est: sed ejusmodi inhaesio proprie convenit formis de genere habituum proprie dictorum I non autem actibus ; Ergo dic. Tum quia Gratia Habitualis , ut infra ostendam. dc p tet ex illo A poc: Aa. qui risi u es, justi retur ad epoteit augeri in iusto per nova opera meritoria i sed latis Ermis habitualibus eonvenit proprie augeris non autem actibus 2Ergo oratia Habitualis est forma proprieHhbitualis.Tum tandem, quia circa qualitatem Gratiae Rabitualis, est communis omnium NeRRo qui post Tridentinum scripsere,

consensus, quod sit donum ouoddam proprie habituale,r 6 ide arum applicatur Gratia Habitu siti ad distinctionem actualis ι imo plures eorum tenent post Tridentinum hooesse de Fider Ego salistem puto oppositum sentire esse te meis rarium; eo quod omnes DD: Catholici Tridentinum exprimens Gratiam sanctificantem intellexerint na tenus de Gratia pro pue Habituali, cuius est pro prie inhaerere, de iugiter permaneres elati ly Habituale nusquam habeatur pressu termino.

De Augmento ; εζ corrupti ne Gratiae Habitualis.

R-tuasis julli potest in via ac-

cipere formaliter augmen tum. Ita communis , SI GH ina.

num intreticum, docentem teste D. Hierem ymo M a a Ueniat IovInrau: h mines in accepta Gratia non posse cre

Probatur primo authoritate Sanctae Scripturae ; nam de huiusmodi augmento Gratiae Flabitualis dicitur P verb: M. 'storumρmira quasi luxissende

scens

275쪽

Distincti I. Quaest: III. De Augmento , de corruptione Gratiae &e. 26S

flens procedit re resis usque adperfectum est quod possit augmentum accipere iuaelem. Et illudApostoli ad Philippi r. hoc via.

oro ut Charitar ve a magis, ac magis astinia nico secundu r Augmentum Gra- ω det. Et illud Ecclesi ιδ. πe vere is que tiae Habitualis provenire potest a qua- α β m

ad mortem justiscari , id est in Iustitia uis actione vere meritoria. Ita cccnmu- progressus facere intendendo Gratiam nisΤTi contra Kemnitium docentem, Habitualem. Et illud Apocraa. quid in ida Ela Fide, dc Dia beneplacito oririo ustificetur ad - εἶ Erso Gratia Habi- posse tualis, & Charitas ivlu potest in via aci Prohatur: Tum quia neque Seri-

Cipere sormale augmentum. pturae citatae pro striors conch aut aliae pn.M. ' probatur secundo authoritate neque Concilia ιιιdem relata; neque hi in Conciliorum ἰ idem augmentum inor, SS: PP: allegati limitant augmmitum M mae tia Habituali definientium, sit videre Gratiae Habitualis praecise ad opera Fi- est in Concili Viennent in Gemento ad no- dei, aut alterius virtutis. Ergo dicen- 'am, de Haret: Et in Trid: quod σε. dum est, qaod ab omni opere, & acti υρ: to. dicit, bis ergo iusificaιi, ream ei ne vere meritotia provenire possit.Tum DEI, M Gmsistracti euntes de virtute in quia omni actione vere meritoria po- virtutem renovantur, ut Aposolus inquis test austus sibi procurare augmentum is die in diem; haeest mortificando membra retributionis Divinae , fit gloriae, se carni ua, cae exhibenda ea arma Iustitiam Justitiae consumatae iuxta illudi .ad Corisndtificationem per observantiam manda- i s. abundata in omnι opere bono, scientestorum DEI, α Ecclesiae, in ipsa Institiis per Ood labor vester non es inanis in Domis Christi Granam areepta, eooperanee Fide, Emo de Gratiae Habitualis. quae est Iu- bonis Neri ι ersans, atque malis ustis stitia iuchoata. Tum tandem, quia nori ἀemur . - - quod Iustitia incrementum videtur potior rario. cur per op ra Fiaretis S. Ecclesia dum oras, da nolis Dari, des , de dilectionis possit augmentum Spei, GCharitviis augmeneum Et rursus sormale Gratiae Habitualis procurari pcama . ais, siquis disorie Iustitiam Mee- ct non per alias actiones meritorias P. Er s. Mam non conservari atque etiam augento- go revera per omnes id potest procurari. D.-ram DEO per bona opera, Sc. anathema siue Dico tertio I Praefatum augmen- si in isto- go Gratia Habitualis iusti revera po- tum Gratiae Habitualis nullum hahα - νον--teu accipere augmentum in via. necessario terminum, quamdiu durat Probatur tertio authoritate mi status viae ; sed semper potest provehi PD Conclusionem unanimiter asseren- per totam vitam. talommunis PPI dctium, sit videre est apud S. Bernardum 1 Ti contra Beguam . S: Beguinas Gμmr ρ en M'.qui karitae. Et S.Augu- serentes, hominem pofie in hac vitastinum epis. In ad Dardan: Et S. Hi m pertingere ad talem Sanctitatis , dc Ju-n Umum me : . ad Ephes Et S.Basilium ititiae gradum, at ulterius non possinauseMlijs a ιllud salmr 83. , ne de vium progredi te in Ninurem. Et S. Protar lik: Fgdi canit. Probatur primo authoritate Sanctae Scripturae indefinire dc sine ulla r Semper ramn Sarictis saperest quo omesare strictione ad tempus, vel gradum i osset, quentis de intensione iustificationis, ut D Perfactorum gloria prinsipium est. videre est ex illo Apoc: Ea. 0U- est,

mista dicit Amr G. quod iusti iis, de

Prahatur quarto ratione i Gratia vinuleis misinem, intendendo scilic Habitualis est de genere qualitatis Ha- siem per per opera nova virtutem suam hi tualis propriis, ut 8riori euest: e wEusti Justitiam, Jc Gratiam Habitualem ostensum est; sed qoalitates Habituales Ergo augmentum Gratiae Habitualis tant formaliter augeri per intensio- nullum nabet necessario terminum. nem uti patet de habitibus scientiali- quamdiu durat status viae. . s. hus, dc artificialibus et Ergo Gratia Ha- Probatur Pindor Tum authori. AM,---bitualis potest in via augeri formaliteri tale CCt allegatorum supr pro conch mPraeterea non apparet ex quo capite in ι: Tum Ssip P: similiter sine ulla limita- 'Via impediretur Ermale augmentum tione dogmatizantium incrementum

Gratiae Habitualis : Ergo dicendum Gratiae Habitualis fieri posse a justis; quibus

276쪽

2 6 DIstinct: I. Quaest. III. De Augmento; & corruptione Graiae &c.

quibus adde aut horitatem S. Prosperi onem Gratiae Habitualis, maxime si ad re.

dicentis, in hae uua , quae tota tentatio est, Dico quinto : Augmentum Gra-insiablimi mas Sinctis non apprehendιtur il- tiae Habitualis fit moraliter tantum abia perfectio, em non supersu oscensio, E actionibus vere meritorijs justi. Ita SO C. communis Scotistarum.

Probatur tertio ratione et Nullus Probaturi Solus DEus primo phy- Viator pertingit ad persectionem Gratiae sice creat, ct infundit Gratiam IIabi-Habitualis, aliorumque donorum su- tualem, uti est de Fide ex Tridentino pernaturalium, quam habuit Christus fess Leap: . Ergo a pari ipse solus quo-Ergo semper potest novum, & novum que eandem physice auget, & intendit; gradum adjicere; atque ita augmentum Sc consequenter actiones meritoriar i suae Gratiae Habitualis non habet tera sti non nisi moraliter concurrunt ad eminum. Deinde quamdiu iustus exi- iusdem augmentum & intentionem, stit in via potest mereri r quia qua talis quatenus nimirum movent DEUM ,

habet omnes conditiones merendi, pu- ut is conserat illud augmentum. ν, ea gratiam sanctificantem, liberum ar- Dico siexto: Gratia Habitualis tO- ρὸ μι- hi triuin , acceptionem DEI paratam, talem subit corruptionem sui adpositim morta . exercitium operum moraliter bonorum nem cujusque peccati' mortalis ab ho- in finem bonum relatorum, flatum via- mine commissi ; non vero per positi O-aoriS&z. Ergo potest quoque suis meri- nem venialis. Ita communis SS: PP: ditis sibi procurare augmentum Gratiae II: contra Calvinum, docentem semel Habitualis. Tandem non videtur ex acceptam justificationis gratiam nullo quo capite limitaretur intensio , ct au- subsequenti peccat6 unquam amitti.gmentum Habitualis Gratiae ad certum Probatur prima pars primo auth tcrminum durante via: Frgo clicendum ritate S. Scripturae,quae docet per quodeli, quod tale augmentum non habeat cunque peccatum mortale carnis c liquem terminum in via. eli par ratio de alijs mortalibux) homi-ι--s alia Dico quarto et Augmentum Gra- nem excludi a possessione regni Coelo - ιψ rix Habitualis etiam heri potest per rum; sed talis exclusio supponit corru- ρον ait re- actus remissOS. Ita Scotus v. diser a. qr L ptionem totalem Gratiae Habitualis et m. A. Et communis Scotist: dc aliorum. Ergo Gratia Habitualis subit totalem Probatur primo aut horitate Scri- corruptionem siai ad politionem cu-pturae, nam ita co ligitur ex illo a: ad iuscunque peccati mortalis a jullo com Cor: 9 qui parce seminat, parop s metet, missi. Masor patet ex illo Apolloli ad

cae qui a raustris semen feminanu . muttia Galat: s. manifesta seunt opera carnis , qua brabit semen Testrum, .cr avebit incre- sunt fornicatio, immund/tia, impudιέι ιμ-nta frugum Iustitia vestra; quibus ver- Sc. qua pria eo vo , Ilaut prae μι, qHabis promittitur augmentum Jultitiae e- qui talia agunt, regnumL Gnon fossidebunt: leemosynis, sive intenso, sive remisso Ergo Sce. Huc faciunt etiam cxempla

actu fiant, id est, sive parce, s Me inten. quaedam Scripturillica, de Angelis ma- se seminetur, ut exponit Basilius. 5c lis, primis Parentibus, David, Petro Λugustinust Ergo Sc. Apollolo, &c. qui per lapsum in diveria

Probatur secundo ratione e Tum mortalia acceptam Gratiam Habitua- ω, m Trii

quia etiam a tus remissi ; & minus in- lem justificationis totaliter amiserunt. tensi sunt formaliter meritori I: Ergo iis Probatur secundo aut horitate Tri- secundum aliquem gradum similiter in- dentini; quod flesses eas ι7. docet, noutendi potest Gratia Habitualis. Tum mori, infidelitatu, perquam re i a Ddet

quia sacra Scriptura, CC: & PP: lo- amittitur ;sed etiam quoeanque atio mort 'uentes de augmeoto Gratiae Habitua- opeccato, quamvis non amittatur Fides iis, ct justificationis non excipiunt a- acceptam justificationis Gratiam amitti,ctus remios: quod signum est, eos quo- quae est ipsaGratia Habitualis: ubi Conque esse utiles di fructuosbs ad procu- cilium non dicit, Gratiam justificati Oxandum ausmentum Gratiae Habitua- nis secundum aliquam partem cluntalis, &justificationis. Tum quia opera xat amitti; sed simpliciter i Ergo Gra- mala etsi remissa puniuntur a DEO, ni- tia Habitualis subit totalem corruptios expientur aliquo modo : Ergo etiam nem sui ad positionem cujuscunquet opera bona remissa praemia itur ii DEO; peccati mortalis. consequenter conducunt aes intensi-

277쪽

Distines: I. Quaest: IU. De Causis; Creatione; & subjecto Gratiae &c. 2s

Probatur tertio aut horitate SSe ritus S. quem effudit in nos abunde per ImPP: Ausustitii θλοῦ de hisine vi, hares δa. SUM CLrasum Satiatorem nostrum, ut ju- Et S. Hieronymi lyb: a. ad rivi Iovinia- stificari Gratia ipsius haeredes simus fecundumnum, qui incer 'errores Joviniani etiam Spem visa aterna ; in quibus verbis per Computant illum, quo asserit. Gatiam lysareos nos fecit, inlinuatur causa prin- sancti Motem injustis esse inam sibilem: E go hi PP. censent eam amitti per quodvis peccatum mortale. Probatur quarto ratione; Quodvis peccatum mortale facit peccatorem

cipalis DEUS producens in nobis sal tem, mediante Gratia Habituali salva te di i vitificantet per ly per lavacra rex

nerationis Spiratus s. indigitatur causa i strumentalis scilicet Sacramentum Ba-

inimicum DEI Ergo quodvis expellit ptismi ad cujus applicationem, Spiritus ab eodem totaliter Gratiam Habitualem peccato oppolitam, per quam quis redditur, de dicitur amicus DEI. conseq: tenet; quia si unicus gradus Gra- , tiae Habitualis remaneret in peccatore, peccator non posset dici simpliciter ini-

S. id est Gratia Habitualis 1 Spiritu S.

proveniens nobis inscinditur in ordine ad j altilicarionem ; perly m Baredes vita ater Ostenditur causa finalis Gratiae Habitualis,qua mediante attingimus vitam aeternam, seu ultimum finem,

micus DEI, sed secundum quid ami- ad quem conditi sumus: Ergo&αcus; & consequenter secundum quid haberet ius in gloriam ; quod. est falsum : Ergo quodvis peccatum mortale in quacunque specie fiat, ab homine

peccatore , expellit tota ter Gratiam 4. Habitualem. Veniatiuo . Probatur secunda pars aut horita-Probatur fecundo authoritate Tridentini, quod sitis L eo: p. praesa ascausas ponit pro iustificatione et quare cum hae sitnt effectus ipsius Gratiae Hainbitualis, eae clam itatui debent pro causis ipsiusmet Gratiae. E. Dico secundo : Nullum essiciens Aunera

o, itiis te Tridentini U7K Optas. docentis, per creatum potest esse causa principalis casum in levia seu vetitalia peccata non productiva Gratia: Habitualis. ita utra- : ...tinis cessare Justitiam in jultis ea committen- que Schola subtilis , S Angelica . νriise aliaribus; s sisti, inquit, in hise Moν isti et i- Ρrobatur primo authoritate Scri- Gratia x sa quantamdiu Stanest, s Dyn in i ii. DL pturae ; quae uocet solum DEUM posse tem , s quotidiana, qua esiam O maha ἀ- justificare, adeoque dc producere Graia cuntur , peceata quisndoque e sane ; non tiam Habitualem , quae est forma san- propterea desinane esse Itisi; nis j tortim ctificans; sic dicitur Job: r . Ope quωρο- .ga vox est re sum sis , re υθ- , d mitte tenacere mandum de ammundo conceptum κobis debita nosν Ergo ad positionem semine ρ nonne rvi quis es 8 Et ad Rome venialis peccati Gratia Habitualis non Aeo: quoniam unin es D Sqώιjusificat. subit totalem corruptionem sub Et rursus eo: I. DEUS es Οἄjus sicari Ergo nullum essiciens creatum potest

xx ν esse cause principalis productivaGratiae

itiae Habitualis. φ miseriori DEUS , qui WMisia Misit σsanctificas, signans s tingens Spirita pro--M UICO primo , prinei palis in Fon fans: Ex quibus sic arguo; DE. causa prodactiva Gratiae us solus potest esse causa principalis

is Habitualis est DEUS; mi- ns iustilicationis; ipse enam solus

nus vero principalis, & ii gratuitu abluere, sanctilicai fi- meritoria Christus , in- gDRre , & ungere Spiritu S. promissio strumentalis Sacramenta; finalis gloria Ru Ergo D El, se vita aeterna. Ita communis τλuia principalis Gratiae Habituatis,qua' quis tanquam cxusa Brmali gratuit

GiProbatur aut horitate S.Scripturae, memoratas caus S exprimentis ; unde dieitur ad Tit: s. earisecundum mimicordiam Dam famos nor feeit subintellige DEUS ρο l Oacrum ν egenerationis μι- abluitur, sanctificatur, signatur , ocungitur tanquam dono eximio Spirillis Sancti. Prohatur tertio ratione . Si aliquod Minatiuis. Efficiens creatum posset esse cause prin- raminuA

cipalis

278쪽

248 . Distincte I. Quaestr IV. De Causis; Creatione , & subjecto Gratiae &c.

ripalis produetiva Gratiae Habitualis, Conseqr tenet; quia id quod in nihil a-

maxim8 Christus ut homo, sed Chri- bit dum destruitur, etiam ex nihilo fit,stus ut homo nequit esse huiusmodi dum producitur; Ergo Gratia Habitua uia i Ergo&e. Probi Min: Tum quia lis. quae se se habet est terminus crea- Christus quὶ homo nequit proprie, & tionis. Tum quia ut supra urit: a. conceprincipaliter creare, iuxta illud Ath a. domi, Gratia est forma ui pernatur nasii Arem: s. eantra A mant rare me sobin turalis quoad subitantiam i Ergo a solo Is; Gratia autem Habitusis crea- DEO efficitur. Tum quia Gratia est o-tur proprie; uinquenti conclusione osten- mnium donorum supernaturalium

dam. Tum qui xideo Christus qua ho- praestantissimum i Ergo petit per acti

m dixit Dam i . reo retalo Patrem, es nem praestantissimam produci, qualis alum Paracluum disse indicans per est creatio DEI. Conseq. tenet quia hoc, se ut hominem non posse authori, ideo anima creatur ereatione proprietative mittere Spiritum S. nec conseis dicta ; quia est forma substantialis prae quenter ejus dona, puta Gratiam H - stantissima inter creaturas naturales. bitu lem , &c. producere. 6c commu- Dico quarto: Subjectum immedi- nicare ἔ led tantum precibus eundem, tum Gratiae Habitualis est voluntas roun, eum dono Gratiae Habitualis, ex cipientis a mediatum Uero ipsa anima. . . aliis velle impetrare a Patre tanquam Ita Scotus a. disti ac Pasit unie: εc Sco- tiam Minuis principali talis dationis: Ergo Sc. tistae, ac S. Bonaventura ι mava G.

Objiciesr Joan: I. attribuitur eiE- mistas. cientia gratiae ipsmet Christo homini Probatur primo aut horitates Α principaliter, dum dicitur, Leve μν- gustini serm: M. de verbis Aristoti eam a seu dasa es, gratia re veritas per Τε se dicentis, quod Gratiasthabearia Merum risumfacta es i Ergo licc. Respe Negi arbitrium, sicut fessor M equum: Ergo Anti ad aut ritatem scripturae dico, cum subiectum liberi arbitrii immedia- ibi sermonem non esse de Christo titho. tum sit voluntas; Gratiae quoque eritimo est, neu secundum naturam huma- Probatur secundo ratione di rimnam; sed in quantum simul DEUS est, quia Charitatis Habitualis, quae adi in seu secundum naturam Divinam. vel uinguitur realiter a Gratia Habituali, certe loquitur de efficientia Christi meis immediatum subjettum est ipsa volun-ritoria, dc minus principali, quasi dicat ras r Ergo S Gratiae. Tum quia diIρ Gratiam, & veritatem propter JESU sitio ad formam . oc ipsemet sorma ha- Christi merita eximia data esse mundo. hentidem subiectum immediatum: sed Dico tertio: Gratia Habitualis cre- Gratia Habitualis est dispositio ad GIoatur creatione proprie dicta. ita Scotus riam, ex Gloria principaliter subiecta-

d : r q: . res quem sequitur sua Seho- dem satiat, ex mediante ejus actu vitalila, de Alensis, cic D. Bonaventura;con- beatifice coniungitur anima Objetis be-tra Thomistas docentes Gratiam educi alii cor Ergo voluntas est subjectum i de potentia animae. mediatum Gratiae. Tum quia voluntas Probatur primo aut horitate Scri- a Gratia perficitur in ordine ad merito-pture; in qua Gratiae Habitualis pro- rie operandum: Ergo Gratia ipsi imme- ductio vocatur creatio ι unde dicitur diate inhaeret. Tum tandem, quia ha- psalm: XM. cor mumdam erea in me muta bitus Fidei immediate iubiectatur in in- Et D. Paulus hominem praeditum Gra- tellectu, quem & perficit ad eliciendos lia Habituali Iustificante vocat crearm actus supernaturales credulitatiS Circaram που - ad Galair L es: Et ad Ephesi obiecta revelata r similiter Salii habi- a. Iusti diruntur creati in thristo I u. tus Virtutum in potentis animae imm

Et randem .eap. monet eos, induere diatd, non vero in ipsa substantia ani- hominem novum, qui secuniam DEUM rem mae subiectantur; ut doceo tome s tr

atus es in Iustitia, EF sanctitate veritatur avia de Virtutibus, distinct2 3. quasi . s. uae authoritates,ut debitauribrtiantur Ergo habitus Gratiae, qui perficit vo-gnificationem , de creatione proprie luntatem ad opera dilectionis, di alia dicta sunt intelligendae. meritoria, debet subjectari immediate Probatur secundo ratione x Tum i a voluntate. quia Gratia Habitualis dum destruitur, est terminus annihilationis: Ergo dum

producitur est terminus creationis, Quae

279쪽

Distinct: I. Qua sli V. De Causatione Gratiae Habitualis. 249

De Causatione Gratiae Hais

bitualis. Ura primo : Per effectus sermales Gratiae Habitualis, intelligi illos enectus, quos ipsa Gratia facit in nomine iusto cujusmodi est tam prima iustificatio hominis haptizati, quae est ex Tridentinosis L capr6. translasio ab eo eu, in quo Bomo nascitur siliuι Primi Ada insatum Gratia, s adoptionis filiorum Despersecandum Adam IESUM Christam Samatorem nostrum ἔquam secunda iustificatio hominis post baptisma lapsi, quae est emundatio Uur asomni actuali eceato , σ translatio ad Rarum adoptionis Filiorum DEI, σ faredum vita aeterna et Ex quibus definitionibus

Patent etiam plures alij essectus Gratiae Habitualis, qui sunt; hominem praeditum Gratia reddere amicum DEI, id est talem, ut DEUS velit spmialem cum eo habere communicationem, di ipsi aeternam beatitudinem communicare; fac re filium DEI adoptivum, lichaeredem vitae aeternae, id est talem, ut ipsi debeatur haeredi as vitae aeternae; efficere Divinae naturae consortem, hoc est talem,' ut discedens in gratia statim fruatur DL vini natura. De his itaque essectibus inquiritur hic, an physice & suapte natura Gratia Habitualis eos in genere causae formalis causetan vero morallia ter tantum , & ex DEI Ordinatione. Thomistae & RRr communiter, ut Amicus, Arriaga, Oviedo. VasqueZ, Bel tarminus oco. docent Gratiam praefatos, effectus causiare physice, & ex natura

NKρινι-- Dico Irimo : Gratia Habitualis um cavisat non exercet ullam causalitatem physi.

μι υρο ν. cam circa justificationem, aliosque si sessectus formales; sed moralem cluntaxat. Ita Scotus .dis: ν7.qra. diali hi,

cum omnibus suis discipulis; oc ex Nominalibus Occamo, Richardo, Gabii- ele, Marsilia, & Durando &αε Nota autem pro intellectu huius sententiae Scotisticae; sensum eius esse, quodGratia secundum suam nudamentitatem intrinsecam , & essentialem inesse qualitatis,p raescindedo aequo cunq; DEt decreto, non sit causa formalis ju-

sti rationis, di aliorum effectuum suo. rum ; sed pro ut substat Divinae ordinaiationi , secundum quam DEus statute hominem praeditum Gratia Habituali liberari a peccato, di fieri amicum, Filium DEI M. ProbaturConclusio primo: Gratia

Habitualis ex natura sita solum habet,

quod sit principium diligendi DEUM

supernaturaliter; eo quod per modum ponderis in genere qualitatis , vel vi tute in genere principii inclinet activo humanam voluntatem ad DEUM amandum: sed propterea non recte dicitur G ratia Habitualis exercere causa, litatem physicam iniustificationem, ocalios Rios effectus formales t Ergo exe. Probi Min: tametsi Plato habeat habitum seu principium intrinsecum ama ui Socratem, actuque ipsum amet, non propterea physicam aliquam causalitatem exercet in reamorem Socratis, ita ut is connaturaliter redamare debeat Platonem, eumque assumere in Filium, de haeredem; hi enim effectus excedunt

longe naturam physicam illius habit lis, S principii: Ergo propterea etiam Gratia Habitualis non dicitur recte exerce. re causalitatem physicam in justificationem, & alios suos effectus, quia ex natura sua est principium diligendi DR .

UM supernaturaliter. Atia νati Probatur siecundo di Asserendo lo- mea a lam causalitatem moralem ex parte Mo moria

Gratiae Habitualis, magis proprie silvatur modus loquendi, & veritas Sacrae Scripturae , Conciliorum , atque Patrum, unI constanti voce docentium remissionem peccatorum fieri gratis,&justificationem nostram esse opus DEI plane gratuitum; nam ista sententia diacit , & remissionem peccatorum. ἰὰ justificationem fieri line ulla exigentia,&clebito alicujus formae inhaerentis, qualis est Gratia Habitualislsed ex mera misericordia, & heneplacito DEI ita ODclinantis, & aeterno Decrcis se obligantis ad ejusmodi essectus stante insulione Gratiae Habitualis ; quae misericordia, heneplacitum, ordinatio, S Decretum DEt solum physicam exercet causalit tem circa effectum iustificationis, di alios; ipsa vero Gratia moralem duntaxat : Ergo dicendum eii quod Gratia Habitualis solam moralem causalitatem exerceat Circa iustificationem, aliosque suos effectus.

Probatur te O .' Tum Auia alleis rendo causalitatem moralem duntaxat - sum.

280쪽

aso Distinct: I. Quaest: V De Causatione Gratiae Habitualis.

nullum fit praejudicium GratiaeHabidualis: cum ipsa sit qualitas, dic accidem, cujus entitative non est tormaliter sanctificare, amicum DEI 'reddere, & similes excellentes effectus causare. Tum . quia sufficienter clignificatur Gratia Habitualis concedendo ei causalitatem

moralem p licui bacramenta, quae mo Talem tantum causalitatem exercent in

suos effectus sipirituales. Tum tandem quia causalitas moralis est vera causalitas, & in ea sufficienter Gratia Habitualis denominatur causans suos essectus formales: Ergo Gratia Habitualis exercet lotam causalitatem moralem in iu- λαὶ ' stificationem , ex alios suos enectus.

mio tim re sentencia Seotistarum sequitur, Grati-fl iuri am Habitualem non esse causiam

lem pertestam, S unicam nostrae iustificationis, uti docet Tridentinum fesso. eas: I. Insuper justificaret tantum per favorem extrinsecum DEI, puta ordinationem ejus ; quod damnatur in eo-ciem Tridentino eurcam D . dicente, G riamri Iustificamur, non esse laritum faUorem DEI extrinsecum: Ergo dic. Respondeo ad Primum Neg: Ane: nam tametsi

Gratia sit causis tantum moralis, adhuc tamen vera cauta moralis is alis , di persecta est dicenda ; nam in quantum substat ordinationi Di vi nae liberat perfecte & vere hominem a peccato, & reddit eum amicum DEI: Et similiterquatalis recte etiam dicitur causa unica nostrae iustificationis; quia nulla alia qualitas creata praeteream datur, quae ex ordinatione Divina defacto iustificaret formaliter moraliter. Ad secundum Neg: Ant: quia non λlus favor DEI extri secus , seu ordinatio Divina iustificaesormaliter peccatorem , uti docebant Sectarii quidam, contra quos allegatus Canon Tridentini agit ; sed praetcrea etiam requiritur ipsa q ualitaSGratiae Hais hi tualis realiter inhaerentis animae per modum formae creatae, a favore DEt extrinseco distinctae, diu moraliter tantum

causantis Iustitiam in homine; unde utrumque ad Qrmalem iustificationem requiritur tam qualitas Gratiae Hahitualis inhaerentis, quam ordinati O DEI, secundum quam statuit DEUS homine habentem Gratiam liticiari a peccato ,& fieri Filium adoplitivum DEI. . Obi ieiune secundo i Gratia Habi- Τ.tualis est quaedam participatio Divinae at Arru'

naturae 3 ut ait Sancia Scriptura i Ergo clim natura Divina sit ex intrinsecatis. lua ratione saneta , ita oc Gratia, occonsequenter ex intrinseca, & physica sua ratione etiam causiat in homine sanctitatem ac alios cinctius. Praeterea ex sententia Scotistarum sequeretur Gratiam se habere tantum per modum signi, sicut sie haberet v. g. inici lecti , ex cuius suppositione DEUS vellet comferre vitam reternam; sed hoc est contra

Tridentinum ρε 6. Ergo Gratia physice causat suos est: ct us. Respondeo ad Primm Dist: Ant: G3 alia Habitualis est quaedam participavio physica Divinae naturae Neg: Ant: est moralis participatio Concr Λnt: di Nego Conleqr Ad se eundum Neg: Ant nam Gratia Habitualis noti tantum signat dignitatem vitae aeternae; sed est ipsa dignitas, oh quam innquam causam firmalem inhaerentem acceptat La Uec oratum hominem in amicum, Filium, & haeredem vitae aeternae ; hae e ramem ilignitas ei non conVenit eX natura rei de physice ; sed tantum moraliter, & ex ordinatione Divina; sicut Rex v. g. non habet regbam dignitatem ex natura sua ; sed ex

suppositione, quod eligatur in Regem; qua de causa ea di nitas non est in eo physica, seu morali ,.

SEARCH

MENU NAVIGATION