L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

L. ANNAEI SENECAE operis, in quod ipse necessc est vigiliani, ipse lal, rem tuum impendas . si ollici cupis. Delo attonum vesista non recipit. Aliud litto Parum gentis adiutoliuma admittit. Calvisius Sabinus memoria nostra fuit dives tot patrimonium habet at libertini, et ingenium. Nun quam vidi hominem beatum indecentius. Huic memoria tam mala erat, ut illi nomen modo Vlyssis excideret, modo Λchillis, modo Priami, quos tam bene

liene docuit Grai teriis; licet non constanter vis ista verbo lilii e tu it . ut ex Er,. xxxv in leui; itur. Sicut nex alien im titulis in alterum de serru rioli Red iii e Lolvere dei, es : sic in mentehcina cole tuta ipse tuam n I eram i in

pelidas. In bonis tamen literis haeed. l. atio ititor tum fieri solet: quod exemplo Calvisit S ibi iii docetur. R. Sabinus Caloisius inemoratur quidem a Taeito Annal. Vt, 7; nec Lipsius militiam ni, At, si in eum domesse stili mut, quran is ster tangit. Fuit autem is clarii x genero. inter Pri tuos seunt Oi Es, Bilb Tiberio nec ii patiis malostatis. sed statim discrimi.

ni exemptus a. V. 78 . anno Chr. 32. Deinde a. V. 792, sul, Caio una cum uxore Corneli .i post ullatus est, quum inodos i in miniae nil mi uis ira tione rodiisseu Ambo morte AP utanea da mirationi nn te venerat ut . Alium fuisse equidem fili tuo, pro Pter fie-quentia : Et Pati,imonium hiabebat Iibertini et ingenium. Pici pter servile ingenium ad omnes lyranuorum libidines aselli in magnis bono tibiis sui, i saribus Politi divitiis maxin is asiluebant et L Oui iuuin summo loco

ι . . lori in more et et ingenii cultura m

I iiii vcro more iii sciuiti, illius aetati, mi mi, es. Senec. de Bre v. vi lac C.

ter hominos elegati totus. de rebus antiquit illo in atque ideo ad itiyiti Olci-giam Apoc lanii luis disputandi: De enitit ira, quod ad visius libertinus liniae incii cin imitatus sit. RiιhI. taber tu . et trage titim ptimi e duGruteri et II odii d.iiit cum Ers. Λm

222쪽

noverat J quam paedagogos nostros novimus. Nemo vetulus nomenclator, qui nomitia non reddit, sed imponit, tam perderam tribus, quam illo TDoianos et Achivos, persalutabat. Nihilo minus eruditus volebat Suideri. Hanc itaque compendiariam excogitavit: magna Summa emit Servos, unum qui Homerum teneret, alterum qui Hesiodum; noVcm Praeterea Lyricis singulos assignavit. Magno emisse illum non est quod mireris: non invenerat; faciendos locavit. Postquam haee familia illi comparata est, Coepit Convivas suos

inquieturo. Habebat ad pedes hos, a quibus subinde οquum peteret VerSus quos referret, saepe in medio

verbo excidebat. Suasit illi Satellius Quadratus, stultorum divitum arrosor, et quod sequitur arrisor, ot, quod duobus his adiunctuin est, derisor, ut grammaticos hahecet analectas. Quum dixisset Sabinus ,

Nomenclator. Nomeuciatoris erat ossici iam, nona tua servorum , qt ommni aguae si miliae alebantur . dominis

les sems au lim de les dire. Tam Peryeram tribus. Hoc iam olims Piucinno et ops. ex prohatissimis codd. cotia mendatutia, et a Lipsio Pridem receptum , firmant nostri mss. Arg. b. Par. b. d. Itaque recte rev ealtim est in ed. Matth. Postquam vitiosum Pro ranter e iunioribus li. hris temere adoptaverat Rilli L. 4'chw. Hanc itaque eon endiariam. Servos instituendos eurnuit, ut quivis ex iis auctorum celehralissi tuorum opera edisceret, ritu ν odorum apud Graecos more cos. WoIsii Protegg. ad Homer.

I Mem μναρων ea Ocricis. Quippe qui a Grainmaiieis Alexaudriliis Aristophane Byzaut. eL Aristarcho ex reliquis lyticis selecti auul: Aleman. Aleneus, Stesichorus, Auacreon, SaP pho. Simonides Ceus, Ibycus, Bac-ehylides, Pindarus. CL Ruhuken. Histor. erit. orator Graee. P. 4έ sq. qui de classi hus A. ciuioitibus in quoarrmcipes euiusque generis auctore ab iis redacti sunt, egregie disPutavit. Ruhh. Non inMenerat; De idos loeaMil. optime vertit Ggrange i Il ne lean ait Pas thmiaι sis totiι satis; it Ies

ia Mail commandes.

Inquietiare. Quod eos indesinenteri tescebat expromptis Poetarum ver-,i bus.

Habebat ad pedes hos ad leeti sul-

era , quum Coeuaret, quos aspicere et tu utiere posset. L ipsius. ArrcsDr. Parasitus ; Grrisor , qui divitum vel ineptiis arridet.

il octo , qui reliquias eius, qM E ex

223쪽

L. ΑΝΝΑΕI SENECAE centenis millibus sibi conflare singulos servos: Mino- ris, inquit, totidem scrinia emissest Ille tamen in ea opinione erat, ut putaret se scire quod quisquam in domo sua sciret. Idem Satellius illum hortari coepit. Di Iuctaretur; hominem aegrum, pallidum, gracilem. Quum Sabinus respondisset: Et quomodo possum' vix vivo I Noli, Obsecro te, inquit, istud diceret non

vides, quam multos servos valentissimos habeas 3 8 Bona mens nec commodatur, nec emitur; et puto, si venalis esset, non haberet emptorem: at mala quotidie emitu P.

Sed accipe iam quod debeo, et vale. ει Divitiae sunt, ad legem naturae composita paupertas. H HOC Sae Pedicit Epicurus, aliter atque aliter: sed nunquam nimis dicitur, quod nunquam satis discitur. Quibusdam remedia monstranda, quibusdam inculcanda sunt.

Vale.

ei deeint ei, et velut ab ore aut orbe eiderint, colligerent, collecta redderent, atque ita exple ut. M. Non potest venustius. Habes grammaticos et litteratores, qui suggerunt verba et ingeruiat: ecee adde ιub&gulos qui quasi lausta eorum a te truncata , tibique elapsa repotia uti Lista. Camenis millibus sestertiis, circa

reis a Frederim nominatis, si Romε de rDD sequaris in computatione hac. Iolidem serima. Iu quibus reponi libri et seripta solent. id quoque igitur argute : Si tibi, tanquam armaria

et scrinia fiuvi. a quibus auctores P. Lis: eur non ipsa emisti, minoris quidem, et quae fidelius etiam asservas sevir Lmtius. Irin Dides.-. habeas. Derisui ha buit eum Satellius: Nam sicut GI .visius doctrinam servorum putabat suam, Cur non item eorum robury R.

Bona mens redit ad id, propter quod hane historiam ait olarat S. 3. Bona mens tale adiutorium non habet. quali literae interdum gaudenti Ruhk. Diritiae sunt. Hoc Epicuti die viniam apposuit Noster . iv, 8. RuM.

224쪽

i 69 EPISTOLA XXVIII.

Lucilio conquesto, quod Peregrinationibus suis nullam sibi hilaritatem eonciliare potuerit, respondet Seneca, id non mirum Videri, quoniam nec animum nec Milia emendaseerit. Nulla autem peregrinatio, addit, iucunda esse potest, nisi animi mala exemerit. Quod quidem si sinu. Omni loco beate visi Posse, nec OPus esse, ut in tumultu versemur. Atqui sapiens, si eius rei copia sit, optima eliget, et in pace malet esse, quam in turba et Pugna. Epicuri distum elausulae loco est: Notitia peccati est initium satiatis.

Hoc sibi soli putas accidisse, et admiraris quasi rem

novam, quod peregrinatione tam longa, et tot locorum varietatibus, non discussisti tristitiam gravitatemque mentis. Animum debes mutare, non caelum I Licet vastum traieceris mare; licet, ut ait Virgilius noster,

Terraeque urbesque recedant:

Sequentur te, quocumque perveneris, vitia. Hoc idem querenti cuidam Socrates ait: et Quid miraris, nihil a tibi peregrinationes prodesse, quum te Circum seras7n Premit te eadem causa, quae expulit. Quid terrarum iuvare novitas potest' quid cognitio urbium, aut lo-

me tibi soL. tamdem sententiam, Menandri verba, ut opinor, expla quam hie prolixe persequitur, attigit natiora dantne. Lucret. II, 47-5t. noster Ep. II, T. Ruhh. Horat. IlI, Carm. I, 3s, 4o: timor oeAnimum ... meum. Sie Horatius: m nae Scan nι eodem, O dominus: Coelum. non animum mulant, qυι nequa meessit aerata triremi et Postera a mare currum. equitem sedet atria evira. R.

Virgilius. Aen. IIl. r. RMk. Soerates. Conveniunt egregie elimSequentur ... Mitia. Similia hahet his ea, qnae a Platone. Xenoph. al. Plutarch. Tom. X, pag. 5 Hult. ubi de Socrate memorandiar. RvM.

225쪽

corum 3 in irrit lina cedit. ista iactatio. Quaeris, quare te laga ista non adiuvet 7 Teculii suis. Onus animi leponendum ESL: non ante tibi ullus placebit locus. Palein nunc esse habitum tuum cogita, qualcm Virgilius noster vatis inducit in in concitatae et instigatae, multumque habentis in se spicitus non sui:

Iliacchatur vates, magnum si pectore possit Excussisse Deum.

ivadis huc illuc, ut Oxcutias insidens pondus, quod

ipsa iactatio no incommodius sit : sicut in navi onera immota minus urgent; inacii ualiter convoluta citiusCnm l arte in , iii Itiam incubuore, demergunt. Quid tu id sacis, conlia te facis, et motu iliso noces tibi ;negrum enim Conculis. At, quum istud cxemovis malum . omnis intitatio loci iucunda fiet. In ultimas ex

pellaris terras licebit: in quolibet bacbariae angulo colloceris, hospitalis tibi illa sualiscumque sedes erit.

i Magis, quis Veneris, quam quo, interest: et ideo nulli loco ud dico De debemus animum. Cum hac Persuasione vivendum est: Non sum uni angulo natus: Patria mea lotus hic mundus est. Quod si liqueret tibi, non admirareris nil adiuvari te Degionum varietatibus . inquus subinde Priorum taedio migras: prima enim

Virginus. Αeni. VI, 78, 79. Somo illi est de Siliylla Cumaea . quae invita oraeulum editura est. Pro itidebacchatur, discurrit. resistitque su- rori sacro, miritui non suo. quo fiet: ni abripi sentit. Mhk.quiun istiad exeπιeris malum. Hace egregie cum iis conveniunt,

quae Noster de exilio haud semel in Consobatione. nd Η lviain Exposuit. et cuiae in Stolinei Selm. XXXVIII, et apud alios arili Di ita iis Plitioso se hos invenias. RuhI.

cratis moribus altitude nolis imis rρο- spondere proutincini: qui tam eu nimis cupide haec negasse videtur: quidni enim inundanus suetit Socrates, qui omnium, quiarum inici erat eius cori lubernio et institutioue uti, sive Λlbo.

Iliensium, sive extraneorum fit radici

226쪽

quaeque Placuisset, si Om Iiem tuam croderos. Niaticnon Peregrinari S , Sed erras, et a geris , ac locum Ex

Ioco mutas: quum illud, quod quaeriS, Bene vivere, omni loco positum sit. Num quid tam turbidum fieri . Potest, quam forum 8 ibi quoque licet quiete vixere.

si necesso sit. Sed, si liceat disponere se, conspectum quoque ct viciniam sori procul fugiam : nam ut loca gravia etiam firmissimam valetudinem tentant; ita bonae quoque menti, necdum aditu C per Clae et Convalescenti, sunt aliqua parum salubrici. Dissentionb his, qui in fluctus medios cunt, et, lumialtra OSum Probantes vitam , quotidie cum dissicultatibus rerum magno animo colluctantur. Supiens se Pol ista , non sicliget; et maloi in pace esse, quam in pugna. Non multum prodest vitia sua proiecisse, si cum alienisTi Xandum os t. ta Triginta, inquis, tyranni Socratem Circumsteterunt; nec potuerunt animum eius in si ingere. D Quid interest luot domini sint 7 sei vitias una ost: hanc qui contempsit, in quantalibet turba dominantium liber est. Tempus est desinero, sed si prius portorium solvero.

animum exeolendi lubentissimo obii lii Z Den oerilus Νltabaei Fliarit Serm. XV tu illem docuit. Stoico

fert apposite Lilisi iis Hor.it. lib. I.

instringere. Factain, hoe est Ol. XClV. . Alii altior annis aute Socratis mortem Xenoph. Hist. Grilec. I l, 3. 'Γriginta Dauitos dei id iii liabuisse et iis scit iter restitisse Socratem narrtit X

227쪽

L. ANNALI SENECAE

7 α Initium est salutis notitia peccati. D Egregie mihi hoc dixisse videtur Epicurus; nam qui peccare se nescit, corrigi non vult: deprehendas te oportet, antequam emendes. Quidam vitiis gloriantur. Tu existimas, aliquid de remedio cogitare, qui mala sua virtutum loco numerant 2 Ideo, quantum potes, te ipse coargue; inquire in te; accusatoris primum partibus tangere , deinde iudicis, novissime deprecatoris: aliquando te offende. Vale.

noph. Mem. Socrat. I. a. Plato, t. I, Ira III, e. 36 noti et Lipsit Mantidoet. P. 75. Bip. Rubh. III. Dias. illi. MM. Initium . . . me ti. Epietiri dictum Deprecat oris. veniam a te Pete, Noster iiim apposuit Epist. vi, I. emendaturus. L s. Fundamentum eius est : Nosce te Te ostende. Malim et Ueride. Deipsum, de quo Socrates saepe monuit. precare, inquit, et impetrar aliquauin Xenoph. Mem. Soer. IV, 2. 13. Pla-- do et poenam, nee poenitentiam ton. Aleth. Iete. Optime laudat Li- tautum habe. A quo ' ab ipso te. psius Epieteti Fragm. III cap. Stob. qui iudicium hoe exerces. Spectant Flori l. Serin. I, p. ra Seho . . Eu ista ad examen sui. de quo ego ali- ἀγαθος ravat, πρωτου πω υ- quid Manuduet. III. Dissert. ult. LFr. v, οτι κακὸς ei. R-I. - Noster iam Episti xxv. I: Non Ideo, quantiam potes etc. CL de amo illum nisi ostendero.

Nunciat amico, Marcellinum , hominem magni ingenii, alioquin yrorsus ignotum nobis, disscile esse corrigi, quoniam avernetur et illudat. Tamen omnia se adhibiturum esse promittit, titeum ad bonam mentem, si fieri possit, reducat. Sententia Dicuri clausulae loco Ponitur: Ne studeas ρυulo Placere. V. D. VII M. Fortasse de eodem Marcellino Epist. , 4

De Marcellino nostro quaeris, et vis scire quid agat. Raro ad nos venit, milia alia ex causa, quam quod

228쪽

ΕIusTOL xx lxaudire verum timet. A quo periculo iam abest: nulli enim nisi audituro dicendum est. Ideo de Diogene, nec minus de aliis Cynicis , qui libertate promiscua usi sunt et obvios monuerunt, dubitari solet, an hoc sacere debuerint. Quid enim, si quis sui dos obiurget,

aut natura morbove mutos 7 α Quare, inquis, verbis parcam 2 gratuita sunt. Non possum Scire an ei profuturus sim, quem admoneo: illud scio, alicui me profuturum, si multos admonuero. Spargenda manus 1 est: non potest fieri, ut non aliquando succedat multa tentanti. is Hoc, mi Lucili, non existimo magno viro faciendum: diluitur eius auctoritas, nec habet apud eos satis ponderis, quos posset minus obsolefacta corrigere. Sagittarius non aliquando serire debet, sed aliquando deerrare. Non est ars, quae ad effectum casu venit. Sapientia ars est: certum petat; eligat profecturos; ab his quos desperavit, recedat: non tamen cito relinquat, et in ipsa desperatione extrema remedia tentet. Marcellinum nostrum ego nondum a

despero. Etiamnunc servari potest, sed si cito illi manus porrigitur. Est quidem periculum, ne Porriguntem trahat: magna in illo ingenii vis est, sed iam tendentis in pravum. Nihilominus adibo hoc periculum, et audebo illi mala sua ostendere. Faciet quod solet; advocabit illas facetias, quae risum evocare lugentibus

Ideo de Diogena... debuerint. Di

Arrian. Diss. IH, Io, aliique pitires hoc scit sit perque docent. Hi ne publicum iustitutorean et paedagogum appellat Cynicum Epietetus ib.

taman Seneca assert contra hane Cynicorum libertatem promiscuam, eu

Spargenda. Id est evilibet offerenda ; non parcendum manui porrigendae. Forsitan et significatur phialosophum sie debere verba in publicum spargere. tit ille qui serit manumhue et illi,e eireumfert; quod intellexisse videtur Logriange qiii vertit: It faue toQotira semer. Eodem si te

229쪽

possunt; et in se Primum , deinde in nos iocabitur; omnia, quae dicturus sum, occupabit. Scrutabitur scholas nostras, et obiiciet philosophis congiaria, amicas, gulam; ostendet mihi alium in adulterio, alium in popina, alium in aula; ostendet mihi lepidum philosophum Aristonem. qui in gestatione disso rebat;

hoc onim ad edon das opera S tempus Exceperat. Docuius secta quiam quaereretur, Scaurus ait: Vtiquo Pevi pateticus non est I De eodem quum consulere tuo

Itilius Graecinus, vir egregius, quid sentiret: ci Non possum, inquit, tibi dicere: nescio enim quid do gradu faciat; n tanquam de es Sedario interroga Petti P.

- Aristonem. Vixisse Senecae tem pore videtur et Pros' ter ostentationem lite carpitur. R I. - Plures h Domine memini, et quidam stoicus, Lenonis auditor , quem Noster aliquoties citat: Clitum ctiam patria faeit. Valde alius i te, degener ii iiii uis et Prosessiouis. Llysius. Ira festutione. In essedo. Ad edendas meras. Quasi de sce-mcO nut a reuurio loquerctur. GPs. Excemrat. Antea legebatur occe- remit: sed a liuo danter Lego: muι iam ad edendas eraa leuetis ex-c Perat, i. e. reliquum sibi sererat, ab aliis curis Parum seriis. Gron. Scaurus. Mauiereuq Scaurus u. UC. 78 . anno Clir. 34 clatrinatientem morte volutilaria anteiit cum uxore Sextia, quae incita metitiam mortis et particeps fuit. Vir insignis nobilitate et cirandis causis. Tucit. Alii, al. VI. 25; es. Senec. do B nes. lv. 3 i. Rub L.

Permate ictis non est, ena in D li nna

pater. Tnt illi ita vi in Agricolae c. l .isonat cirii orditiis, studio eloquentiae a Pieritiaeque nolus, iisque virtutibus iram Caii Caesaris meritus . namque Μ. Scaurum accusare iussus, et i luiuerat, intersectus est. Cf. Senec. de Benes. li, et t. Columesi .i de Reriist. I. I. Ruhι. De gratia Deia ι. Locutio arena : nescio quid faciat, citiusmodi sit ille essedarius, . e. curru Pugnans, cum albisione ad esse in m ti quo gestahatur . xi de currit delabit tir et Pugnat

pedes. Similes loquendi rationes sunt: de gcnu pugnare. de ς radu conari Se in c. de l/rovid. 1l, 4 Tit. Liv.

230쪽

llos milii circulatores, qui philosophiam honestius neglexissent, qriam vendunt. in faciem ingerct. Constitui tamen contumelias perpeti. Moveat ille mihi Pi- u sum: ego sortasse illi lacrimas movebo; aut, si ridero Perseverabit, gaudebo. tanquam in malis, quod illi genus insania se hilare contigρrit. Sed non ost illa hila

ritas longa: Observa : videbis eosdem intra exigi iam tempus a cerei me videre, et B cerrime rabere. Proposi-

tum est aggredi illum, et ostendere quanto pluris fuerit, quum multis mitioris videretur. Vitia eius. ctiam si non excidero, inhibebo: non desinent, sed intermittent; sortasse autem et desinent. si intermittendi consuetudinem socerint. Non est hoc ipsum snstidiendum, quoniam quidem graviter aflectis sanitatis loco est hona vomissio. Dum mo illi paro. tu interim qui potes, qui intelligis. unde, quo evas Cris, ct ox

Circiιlatores, dicii halita dubio So-pli istas rhetoresque illius temporis, ct ui tueri saetend i causa urbes circum ire solebant. et doctrinam suam ora Unitibus praelectioniblisque aliis lia-hitis oΑtetitare. I ue alludit Sirti hin V , i , ε. Tom. 1 I. p. lΑ ed. LiPs. Exempla huius igni lieationis dat Noster Ε'. xL, 2 . et Lucianus de seipso et aliis. RuhI. Quod illi gentis insaniae hilare contigerit. Ruti L. edidit q. i. g. i. h. eontigerat. Erasmus, influit, ex uno codice hane praebet Iectionem. Ru-dolph. Agricola, Erasmi amictis satis

notus. eumdem lectionem sua marit

notaverat. Priu publicabatur: quod illi genus insaniae initare contigerit.

Sic quoque Gruteriatii quinque et eod. Ers. Ampionianus. Contextus Probat. Lipsius confert de Vita heat. Cap. xl l , t et quod plerisque ulingit, hilarem iusauiani sanire :nt eius emeti datio insaniae hilarae nihil est. Rtih

Acerrime rabere. Ira et rabie agitari. Varro: Qtila b .rteras . quid rabia, quid Mis tibist upud Cicerouum Poeta vetus: Sed quid Octilis rabere Misa est derepente aria tibias ' Bonum igitur hoe verbi: nec inepte tamen Erasmus rudere, quia et libri quidum 1 tibere. Lipsius. Quanto Piaris Iberit eis. Id 3stqtiauta sueti L diguitas eius. amplexi veram philosoΡhiam et virtutem, quum a mih uitudine uegligeretur. Perlitiere videt tir hoe ad illud I pleuridietum, iusta 3 ΕPist. VII itu. , XX. I, 2 etc. vulgi voces esse Co temnendas. Ruh Diana me illι paro. Illi Marcellino: dum illum nauare Paro. Qui Potes. luisti. qui tam potens es

SEARCH

MENU NAVIGATION