장음표시 사용
201쪽
3 prosectus, aut impetus magni. Num quid accidero tibi. si damnaris. Potcst durius, quam ut mittaris in exsilium 8 ut ducaris in carcerem 2 num quid ultra quidquam timendum est ulli, quam ut uratvry quam ut pci cat 7 Singula ista constituo, et Conteii litoros eorum cita; qui non quaerendi, scd eligendi sunt. Dum uationem suam Rutilius sic tulit, taliquam nihil illi molestum aliud csset, quum quod male iudicaretur. Exsiliit in Metellus sortiter tulit, Rutilius etiam ilhcnter: ultor, ut rediret, reipublicae praestitit; alter reditum suum Sullae negavit, cui nihil tunc negabatur. In carcere Socrates disputu vit, ut exire quum
Rerum Mel clini. . nostrarum et Romaunmma quae ad tuos cives. Liys. Projectus. . . . mugni. In sapientia.
Peperies, inquit, auL qui iudicio et
ratione . 2npleutiae nempe niumui, haec tirempserint, ut Calo: aut qiii impetu et uobilitate animi, ut Scipio. DP . Num quid utim quidquam timendum est tilli. Rulikopsius dat n. q. u. q. tilli limendiam est i hanc, inquit. lectionem ita aliquot in . suis invenit Pineiatriis, et Grui. in Col. at alii lom ulli habentiati ut et editio vetus.
Erusnius , Milus Palat. ap. Grui. et Mutetus habenti n. v. q. corisori l. E.
Vulgata est: Numque cf. BP. Bipout . numquid γ utira quidquam timendum
est uul. iam ut Pareat recte defendit Lipsius. Omnium eodd. et edd. , Praeter ed. Romanam, tria haec verba omitteutem, colisenxu. Contra Muru-tuit . qui mallet et q. u. perideat: de- cficat enim oratio, reponit Lips. et mi uus Pendere , quam uri. Ruli L.
Rutilisis. Cf. d. Providentia e. IlI, 5. Consolat. ad Mare. XXIl, a, not. R Meetestas , Numidicus, vieto Iu .gurilia. dictus: qui censor et clarissimus vir. qutim iurare in leges ΑΡ- puleii Saturni vi Trih. pl. nollet, iuexilium missus, sortiter tulit, donec, occiso illo, preethus laerimisque silii Praesertim, qui ob id Pii eognomen meruit, restitulus est. Vide Ernesticlav. Cic. historic. li. v. Λurei. Vici. e. 6. Ruh . Diablicae praestitiL R h. interis pretatur: persuasit. At, praeterea quod ista verbi maestitit signitieation 1quam Occntrit, non videtur ille intellexisse auct iris sententiam quavestr Metellum Pene invitum iura triam reversum esse . nec alia metite
quam quod rempublieam sui indigete videret: ita ut non illi cives reditum, sed ipse civibus condoua
Sullae negarit. Noster de Pro v id. p. 3: Rutilitia Sullae dictatori
solus aliquid negaMit, ei rese vitias non erantum retro cessu, sed etiam
longius fugit. Ovidius: Et gra Dema. gnanimi robur mirare Rutili: Non uia reditus conditione dati. Socratas. Critouem et Simmiam
202쪽
essent qui promitterent fugam) noluit, remansitqlio
iit duarum rerum gravissimarum hominibus metum demeret, mortis et carceris. Mucius ignibus manum
imposuit. Acerbum est uri; quanto acerbius, si id te faciente patiaris 3 Vides hominent non eruditum, ncc sultis pracceptis contra mortem aut dolorem subornatum, militari tantum robore instructum, Poenus a So
irriti conatus exigentomi spectator distillantis in hostili seculo dextrae stetit, nec ante removit nudis ossibus fluentem manum, quam ignis illi ab hoste subductus est. Facere aliquid in illis castris felicius potuit, nihil sortius. Vide quanto acrior sit ad occupanda pericula virtus, quam crudelitas ad irroganda. si Facilius Porsenna Mucio ignovit, quod voluerat occidere, quam sibi Mucius, quod non Occiderit. Decautatae , inquis , in omnibus scholis sabulao istac sunt. Tum mihi, quum ad contemnendam mortem ventum suerit, Catonem narrabis Quidni ego narrem ultima illa nocte Platonis librum le
gentem , posito ad caput gladio 2 Duo haec in rebus extremis instrumenta ProspeXerat, alterum, ut vellet mori, alterum, ut Posset. Compositis ergo et
Thebanum lioe eonsilium cepisse, ut Socratem fuga ingratis suis ei silaus eriperent, est res nota vel ex Xenoph. Apolog. S. P. 146 ed. Zeun. et Platon. Crit. Tom. I, P. Ioa 1qq. Bip. Buli L. Stibornatum recte defenditur a
Gronov. contra Gruterum . qui e cod. l. ob iram enotaverat. Vis vocis nune vel ex Lexieis nota est, ornatum simpliciter. Ru ιλ. Quam illi is hoste subducta est. Sic seripsi eum Arg. b. cui assentitue Par. a. Sed rectius revocabitur vul gatum, ignis uli ab hoste sub . ductils eIt. qu Al cum ed. R. et A. Praesert ms. c. puto et alii. Cons. ΕΡ. L vl. Par. b. quidem et Par. d. quana illi ab hoste subductus est :Dinisso vo h. ignis. Schw.
ab Erasm. ex ipsius conieci. Tu mihi ed. R. Par. a. , Pal. 2 et Col. Schw. Catonem. Vticae hoc sicuim PS e, unde Catoni cognomen Uticensis da hatur, est res notissima , qunu Dpud omnes auctores, qui de hae re exposuerunt , eodem sere modo narratur, v. c. Plutarch. in Cato n. min. P. I sosqq. in Caesar p. 73 a Frci. Dion. Casl . XLIlI, Io-Ia. Ruhk. Comm sitis ergo rebus. Id est omin
203쪽
rebus, utcumque Componi fractae atque ultimae poterant, id agendum existimavit, ne cui Catonem aut occidere liceret, aut servare contingeret; et, stricto
gladio, quem usque in illum diem ab omni caede pu
rum servaverat: Nihil, inquit, egisti, Fortuna, omnibus conatibus meis Obstando: non pro mea adhuc, sed pro patriae libertate pugnavi: nec agebam tanta pertinacia, ut liber, sed ut inter liberos viverem :nunc, quoniam deploratae sunt res humani generis, s Cato deducatur in tutum. Impressit deinde morti - , xum corpori vulnus. Quo obligato a medicis, quum minus Sunguinis haberet, minus virium, animi idem; iam non tantum Caesari, sed sibi iratus, nudas in vulnus manus egit, et generosum illum Contemptoremque Omnis potentiae spiritum non emisit, sed eiecit. Non in hoc exempla nunc congero, ut ingenium exerceam; sed ut te adversus id, quod maxime terribile videtur, exhorter. Facilius autem exhortabor, si ostendero, non sortes tantum viros hoc momentum elisandae animae contempsisse; sed quosdam, ad alia ignavos, in hac re aequasse animum fortissimorum :sicut illum Cn. Pompeii socerum Scipionem, qui, contrario in Africam vento relatus, quum teneri navem suam vidisset ab hostibus, serro se transverbera-nibus post Pharsalieam pugnam et Potnpeium interfectum in Caesaris ditionem subaetis, ideoque quiescentibu . A meditas. Quod tamen Noster medieta tribuit, id Plui. a Buta. libertino Catonis, Dio Ca,s. ab eius amicis factum esse asseverant. Ria . Animi idem. Int. eamdem tamen auimi sortitudinem , labefactato cor
Seipionem. Q. Caecilius Metellus Pius Scipio praelio ad Thapsum .
Iul. Caesare victus quum Hispaniam peteret, ad Hipponem, regium Poelum iu reguo Numidarum situm. deis latus et a navibus hostilibus ciret in- vetitus, ne a P. Sitio Caesaris legato, qui classi praeerat, eaperetur, se ipSe
204쪽
vit, et quaerentibus ubi imperator esset: Imperator, inquit, se bene habet. Vox haec illum parem maioribus secit, et satalem Scipionibus in Africa gloriam non est interrumpi passa. Multum fuit, Carthaginem vincere; sed amplius, mortem. Imperator, inquit, se bene habeti An aliter debebat imperator, et quidem
Catonis, movi 2 Non revoco te ad historias, nec ex omnibus saeculis contemptores mortis, qui sunt plurimi , colligo: respice ad haec nostra tempora. de quorum languore ac deliciis querimur: omnis ordinis
homines succurrent, omnis sortunae, omnis aetatis
qui mala sua morte praeciderunt. Mihi crede, Lucili. ιι adeo mors timenda non est, ut beneficio eius nihil timendum sit. Securus itaque inimici minas audi: et, quamvis conscientia tibi tua fiduciam faciat, tamen, quia multa extra causam valent, et, quod aequissimum est, spera, et ad id te, quod est iniquissimum,
Fatalem gloriam. Quirin iam antea alter Scipionum Annibale ad Zamam devieto Carthaginis potentiam everterit, alter Carthagiuem ipsam diruerit atque insammaverit. Se bene habet. Alii, b. aeh. Reetius sortasse abiicietur pronomen. S. Ea quidem Catonis. Ed. vetus Pro et quidem Catonis habet quam Catho. Non male. RuM. - Fortis illius viri imnerator , an non ipse sortis: Nam toti exercitui Seipio praeerat, Catone inter legatos. Limius. Omnis ord2nia Praeciderunt. Quam vere haec dicta sint de multitudine eorum . qui sua sponte mortem sibi conseiverint sub Caesaribu usque ad haec Senecae tempora. Tacitus. Dio Cassius, alii asirmant. Ut benefeio eius nihil timentam au Nihil anteferendum sit ed. ab Erasm. et Nur. Nihiι arueferendum timendum su ed.Ruhh cum ed. a.et R. et mss. Par. a. b. d. aliisque. Sed Arg. b. Nihil anteferendum timendum ait, absque coniunctione. De Iovi equidem prius verbum . ut imperite olim intrusum ab homine qni vo h. beneflato in tertio easu acceperat. ivum intelligendum esset in sexto casu positum. Haee Sch.. At Rul L.
Anteferendum timendumve ait omnes
ritiin editi et seri pli praestant, praeter Iduretum , qui timendumMe scalpello erilleo abseidit. Lipsius emendabat: nihil a te Merendum timendumis ait, additque: Adeo, mi Luelli, mors tibi non timenda, ut illi. nniit -- reri aut limere debeas. Mala aut me tua sola tolli L Sed antiqua ieetio ho
num sensum laudere videtur: non adeo mora est timenda. ut ea pro posita. omnium aliarum rerum re
spectum omittere debeas. Sie honesta
205쪽
15o L. ANΝAEI RENECAR 2 compara. Ilud autem ante omnia memento, demere robus tumultum, ac videre quid in quaque re sit: scies nihil osse in istis ici nihilo, Disi ipsum timorem. Quod vides accidere pucris , hoc nobi S quoque , ma-itisculis pueris, evenit: illi, quos amant, quibus assuevcruiit, cum quibus ludunt, si personatos vident, expavescunt. Non hominibus tantum, sed rebus Persona demenda est, et reddenda facies sua. Quid mihi Ohidios et ignes ostendis et turbum carnificum circa te Dementem 2 Tolle istam pompam, sub qua latos, et stultos territast Mors es , quam nuper ser- Vus meus, quam ancilla Contempsit. Quid tu rursus mihi flagella et equuleos magno apparatu explicas pquid singulis articulis singula machinamenta, quibus extorqueantur, aptata, et mille alia instrumenta ex-
4 carnificandi particulatim hominis 3 Pone ista, quae
nos obstupefaciunt; iube conticescere gemitus et cxclamationes, et vocum inter lacerationem elisarum
accubitatem. Nempo dolor est, quem podagricus ille contemnit, quem stomachicus ille in ipsis deliciis per scut, quom in puerperio Puella Perpetitur. Levis ost,
si serre possum; brevis est, si serre non POSSum. Haec in animo voluta, quae saepe audisti, Saepe dixisti; sed, an vere audieris, an vero dixeris, essectu
sunt facie Ia et prava devi nnda Me - qtie limeuda , mollis nulla rationeliabita. Rrahk. Demere rebus lumul um. Quia timor consusiouem giguit, et vetat ne animus videat qui ieipsis impendeat. Timorem. In ditobua codd. Dalai. esse timere observat Grut. nee lusi. cetum auribus auia fatetur eum Gmnovio, qui similia laudat; vulgata
tamen nisi imum ιι morem ideo non erit movenda. Ruhk. Seu et re r. Dule ei: aalis erataea rebus, quod babent edd. vel t. cum mm . V. Dol. ad Ep. Iv. et ad EI I. S. Frementem lectio scriptorum et editionis veteris. Cf. ad Episti xx. Antea frementium. Mhk. i, Bouillet mors exi. Particulatιm. In liliis quihusdam libris articulatim. Vtra verior lectio .ii . haud facile dixerim. Schw.LeMis esti . . . ssum. De hoe iam supra diximus. - CL Gutne er. ad M. Aut Onin. D. 273, 274. Sellec. ΕΡ. xxx, 12. Rufi .
206쪽
proba. Hoc enim turpissimum est, quod nobis obiici sol ci, verba nos philOSO Phine, non opera tractare. Quid tu 3 nunc primum tibi mortem imminere scisti, ι, nunc exsilium , nunc dolorem 2 In haec natus est
Quidquid fieri potest, quasi futurum cogitemus: quod
sacere te moneo, scio certe secisse. Nunc admoneo, ut animum tuum non mergas in istam sollicitudinem:
hebetabitur enim, et minus habebit vigoris, quum exsurgendum erit. Abduc illum a privata causa ad publicam: dio mortale tibi et Dagi Ie corpusculnin
esse; cui non ex iniuria tantum aut ex potentioris viribus denuntiabitur dolor, ipsae in tormenta voluptatos vertuntur. Epulae cruditatem asserunt; ebri tales nervorum torporem tremoremque; libidines pedum, manuum, articulorum omnium depravationes.
Pauper fiam 8 inter plures ero. Exsul fiam Y ibi monatum putabo, quo mittar. Alligabor 3 quid enim 'nunc solutus sum 2 ad hoc me natura grave corporis
mei pondus adstrinxit. Moriar 2 hoc dicis, desinam negrotare Posse, desinam alligari posse, desinam mori
Posse. Non sum tam ineptus, ut Epicuream cantilo
In Mee natus es In hoc edd. veli cum ma. c. et Par a. d. Schis. Abdiae ιllum a WiMata causa adytissilieam. Id est, Oblitus litem tuam Privatam, considera mussitionem omnitam mortalium.
Aia obor 8 Ad deportationem in
insulam spectati Civitate autem Privatus reus , idque in Perpetuum .honia etiam publicatis, et custodias Causa milite upiuisito eui catena alligabatur. Cf. de Tratiq. Animi X . 3, not. Exquisita quaedam de liae poena apud Romanos dedit Hea ne iaopiisc. acad. voL lV P. u77 N. Rufi . M Priar'.. desinam ..posse. Similia eollegit Gataeher ad Antonim P. F., u. Ruhk. ει sum tam inemus, ut Dictimam. Confirmat Diog. Laert. X, ta3, ubi vi L Pete. Gassendus, et de vita aevioribus Epicuri eap. I-IV, tilia omnia diligenter collecta aunt, qua huc speetant. Weens sors ad Lucilii Aetnam 75. P. L. M. Tom. IV, P. O . nostrum si isto Aetuae auctore expressum esse Putavit. Caeterum iam Cie. Tvse. Disp. I. fi et si, et Orat. Pro Rose. Amer. c. luvenal.
207쪽
rorum metus; nec Ixionem rota volvi; neg saxum
humoris Sisyphi trudi in adversum; nec ullius viscera et renasci posse quotidie, ct carpi. Nemo tam puer
est, ut Cerberum timeat, et tenebras, et larvalem habitum nudis ossibus colia eventium. Mors nos aut Consumit, aut emittit. Emi Ssis meliora restant, onere detracto; consumptis nihil restat, bona pariter mala que submota sunt. Permitte mihi hoc loco referre versum tuum, si prius admonuero. uinc iudices non
aliis scripsisse ista, sed etiam tibi. Turpe est aliud Ioqui, aliud sentire; quanto turpius, aliud scribere, aliud sentire 2 Memini te illum locum ali Iuando tractasse , non repente nos in mortem incidere, sed mi-
Il, νέω. lianc eamdem sententiam de vanitate mythologiae publice protulit,
ut taceam de antiqilioribus nonnisi lis philosophis Graecis, is ui ea in Prorsus derisui et contemptui trndere, alii que, utiqne Stoicis, qui eam mitigarei uterpretatione allegorica non dubitarii ut, v. c. de Xenopliaiie. Ruhk. Ixionem. lxion Propter iniitrios , quibus lutionem assicere voluit, rotae apud iuseros eircumligatus turhine cireum agitur. Vide Iloyne ad Virgil. Georg. lv. 484. Humeris eodd. ap. Grut. vel t. edd. Antea humero. Rul L.
Sisyphi. Sis3phus rex Corinthi
incursiones in Λtlieam Deiens a Ili meo interfectus. Poena nota est vel ex ovid. Metam. iv, έ59. Riab . Neetillius Discera. De Tityo Poetae, et inter alios Lucretius. qui haec talia abitet t. et ad moralem sensum aliquem uptat. Pro Epicuri doetrina. lib. lli. Lmrisis. Larsalem habitiim. Ita seri pii libri: editi laroarum hab. sed edilici vetus:
Iaroatim h. Sed illud ad ipsos
mortuos refert, qui pallentes ianues et larvalera quaedam umbrae, rat Sidonius dixit. L sius Ave emittit. Sie edd. ante Bul L.
inde a Mur. rursusque nuper ed. Matth. eum eis. A. et ms. c. ac non uultis Pinetaui eodd. Et he ne ii uitlein hoc convetiit erim eo quod continuo se luitur, emissis , et cum tilii Seue eae locis, ubi idem verbum tu e idem nrgumento Ponitur: sed exquisi litis est , et repositum cum ed. Bul L. malim , aut exuit , quod cum ed. R. praeserunt rus v. Arg. b. Par. a. b. d. vliiqile apud Pine. et Grui. Nempe exuit nos , id est animum nostrum velamento, quod illum dum vivimus circumdat: cum quo convenit, quo lm x ait onere detracto. Cons. Epist. XCII. Sin M. - Vtrovis autem motici legas. mors nihil, aut nihili esti Si enim emittit, vivimus, quis Fenfit Lucanu , lih. lII. ωAisl nihil est sen-xiis animis A morte relictum, Alit mors ipsa nihil. . Si consumit, cum
208쪽
nil intim procedere. Quotidie morimur, quotidie enim domitiir aliqua pars vitae: et tunc quoque, quum croscimus, vita decrescit. Insantiam amisimus, deinde pia oritiam . deinde adolescentiam ; usque ad hester
num, quidquid transiit lcmporis . periit; hunc ipsum.
quem agimus, diem cum morte dividimus. Quemadmodum clepsydram non extremum stillicidium exhaurit, sed quidquid ante defluxit : sic ultima hora, qua
esse desinimus, non sola mortem sacit, sed sola consummat. Tunc ad illam pervenimus, sed diu Venimus. rii Haec quum descripsisses, quo soles Ore, somper quidem magnus . nunquam tamen nerior, quam ubi veritati commodas verba, dixisti:
Mors non una renit; sed, quae ruit, ultima mors est.
illa perimiis; atque ita hoc Senecae tragici valeat: Post mortem nihil ipsa e mors nihil. Lipsius. Quotidie moritur. .. deerescit. Haeciam Heraclitus Clementis Alex. Strom. III. p. 52o, perviderat: Θανα ς ε 't, dixerat. nποσα εγερθεντες Dρεομεν. Saepe hoe traelat Seneca e. e. Epist.
I, IV, ete. Landat Mnretus Plutar-ehiim in libro de fit apud Delphos c. XVlll, p. 24o . Tom. lx, Hult. valde similia. Eo quoque speetat Heracliti
iam supra laudatum dictum: nos non his eumdem si uvium intrarer nitenim, sinere omnia, ni litigi e munire.
' rara non tina venit; sed, ut ne rapit, tillima mors est. Vulgo qti idem omne edd. et mssti excepta rinaed. Mur. Mors non tillima seniliqvod ipsum revocans Lip tu , Pnrlieulam sed abiecit, quam qnidem veteres libri ad unum omne ngu - eunt. Reposui equidem id quod verissime a Mureto positum erat, quod et orationis structura , et sententia non minus perspicua quam acuta . et ipsi iis Seneene interpretatio. denique metrica etiam ratio Postulat,al: metrica . inquam, ratio; nam Verbum venit, quo prima syllaba producatur, h. l. in praeterito tempore velle aec pere, haud multum ab ineptia abesse mihi videtur. Sehin. - Ηaee Schw., at Billi Lopsius edidit: Mors non
titiιma venita, quae rayti, ultima mors est. Omnium, inquit. Ithrorum lectio. qua spreta Mii retus edidit: mors non tina υε ut, red quae. Lipsi ii velera teueri mavult, deIela modo particula sed, quae quidem versum turbat. Gronou. asseutitur; i. multi mortibus confieimur, quandoquidem quotidie morimur et ideoque mort
rapuit. Sed illa mors quae nos ra 'it et aufert , ipsartim mortium e tuli ima. Sie sere recte Geon v. Contrat ipsium. qui sensum ineffie pulti lint: non quae venit et iam Praeteriit,
209쪽
Mulo in legas, quam epistolam meam; apparebit enim
tibi hanc, quam timemus, mortem extremam ESSE,
Video quo spectos: quacris quid huic epistolae insulserim, quod dictum alicuius animosum, quod praeceptum utile 2 Ex hac ipsa materia quae in manibus suit, mittetur aliquid. obiurgat Epicurus non minus
eos, qui mortem conCupiscunt, quam eos, qui timent, et ait: e Ridiculum est currere ad morioin ta odio vita . quum genere Vitae, ut currendum ad mortem esset,
effeceris.is It cm alio loco dicit: e Quid tam vidiculum, quam n PPetere mortem, quum vitam inquiolam tibi feceris metu mortis 2M II is adiicias ot illud eiusdem notae licet: e Tantam hominum imprudentiam esse, immo dementiam, ut quidam timore mortis cogantur ad mortem. is Quidquid horum tractaveris, confirma his animum, vol ad mortis, vel ad vitae patientiam. Ad utrumque cnim movendi ac firmandi sumus, et ne
mors est, sed illa Proprie, quae rapit .ltima et nos adisert. De eodem ver u Gron. egit in Epistola ad Nie. Hein sitim, Tom. III. Syllog. Blirmanu. P. 385. Petr. Burmasan. Sec. tamon defendit Iloreti leetionem ni An tiol. Ialin. lib. III, epigr. ISO. Mhk. Nobis autem potior videtur rati relilectio. quae nntithesim . noAtria tam dilectaui, non solum in re, sed et inmin verbis offert, et quae sequentibus:
hanepti m timemus mortem exIremam erae . non solam . optime consentit.
Stultitia est, timore mortis mori. L. Addas Galaeker ad Antoniti. P. 324, 2, et Freinshem. ad Curi. V, 9. R. - Ηie laudat Mutetus lios Mattialia v rsus: ae Hostem dum sngeret, se Fati iiiiis ipse peremit, Ille rogo, nonsu or est, ne moriare. mori' in Ad utrumque enim mos endι μυ πιιmqtie monendi edd. a Murct ruit te illum, in utrumc te emonstradi, ex ed. R. in qna duo verba enim mεν-nendi Perperam in unum monenua contracta Ernnti Teu ni nutem enim masti omne . Tum monendi ri R. c. Par. n. b. d. aliique apti l Griit. seum endi alii apud ruitidem, Crim P l.
a. quod adoptavi, lie t i,on displicuerit Dion. Gothostedi coniectura. ynunie/idι. Sed eeee in alia omnia di crdens noster . rq 6. in Mendi praeseri r quod vide an leuendum
210쪽
nimis amemus vitam, et ne nimis oderimus. Et iam quum ratio suadet sinire, non temere. HEC Cum Pro Cursu capiendus est impetus. Vir sortis ac sapiens non
fugere debet e vita, sed exire. Et ante omnia illo cluO- et aque vitetur assectus, qui multos occupavit, libido moriendi. Est enim, mi Lucili, ut ad alia, sic etiam ad moriendum inconsulta animi inclinatio, quae saeIM generosos atque acerrimae indolis viros corripit, saepe ignavos iacentesque: illi contemnunt vitam, hi gravantur. Quosdam subit eadem faciendi videndique, i Satietas, et vitae non odium, sed sustidium, in quod
prolabimur ipsa ini pellentc philosophia, dum dicimus:
MQuousque eadem 7 Nempe expergiScar, dormiam, Satiabor, esuriam, algebo, aestuabo; nullius rei sinis est, sed in orbem nexa sunt omnia; stigiunt ac sequuntur. Diem nox premit, dies noctem; aeStas in Ru- 1simum fuerit, an in imbuendi mutandum, ut Iegeretur: si turiamquctenim imbuendi. Priora iiii idem vortis Nusquam sic scripta reperi, In utrum-vuc. Ad utramque dedere tres Palatini. non optimae quidem alim tin notne. in utrumque Arg. b. e. Par. a. b. . . Pal. sec. et Col. ctim ed. A. et Rtihi At vitiose puto pro serii'tum, et di,ae lectiones alterii alteri iunctae, e quibus seligenda fuerit ea, quae
cum so luente verbo maxime conveniat. S.
dam et instinctia ciam ere ad mortem , Commune cum multis r deliberare Nero, et erivsas eius expendere, titqtue uiaserit ratis , Misae mortisque consilium suscipere υel ponere . ingentis est animi.. Λdde Senecam D. xxx et Lv. Lmsius. Pellentephilosophia. Quae revera non magni tacit tot in hoc vivere. et in eadem circulari. Litcrelitis, lib. IlI. dicituram rerum indilest cum homine . cui mors gravis videtur, loqventem et Nam tibi maetereia , quod machiner insemiamque, Olmu Pimeat.
nihil est: eadem stant omnia fi m m. Si tibi non annis co/pus iam marcet , et artus Conjecti languent: eadem amen omnia restant. Omnia si Pergas Nistendo vincera saecla.
ιιovsqtie eadem e CL de Tenn-quillit. Aitim. cap. II. g. 3, not. Laudat Mureliis Lileiani Dial. mori. XXVI. Menippi et Chironia. P. IIO. 'om. II, Bis'. tihi notinuIla reperias. liine huc pertineant. Riah . Satinhor ni, si ed. A. et mm. Arg. b. c. et Par. a. b. d. Scitis. Diem nox Premit , ete. Apposite Muretus laudat Horat. II, Carm. I 8,