장음표시 사용
211쪽
Compescitur: omnia sic transeunt, ut revertantur ;
nihil novi facio, nihil novi video; sit aliquando et
huius rei nausea. is Multi sunt qui non acerbum iudicent vivere, sed supervacuum. Vale.
1 Sr Tmilitur dira die NoMaeque yergunt inter re lunae. CL ibid. IV. 7, 8. ubi nostrum locum Boettiger doete adhibuit. R h.
Sic transeunt. Deerat vulgo sic, invitis msstis et edd. velt. Schw. Fata ... nori. Sic mss. b. e. eum ed. A. et R. Transposita vulgo eraut ista verba. och M. Fausea. Polerat nausia scribi, cum ms. Arg. b. et aliis apud Ops. S.
i) Bouillet nausea pSupervacuum edd. vetu Cum mss. Arg. b. e. Par. a. b. d. Pal. sec. et Col Sιιικν suum edd. a Lipsio, ex tribus iunioribus mssiis Gruteri. S.
DE SOLITUDINIS PERICULIs , DE PAUPERTATIA COMMODII.
De duorum amicorum emendatione, et ea pro diserem utriusque ingenio diuersa adhibenda agit: alterum enim iurenem fortius , ratiorum senem remissius, ne taeNeret, esse tractandum. Tum ex Epicuri schola sumit , quo Lucilium hortatur , ut Pergat fortem se Praestare, ad legem naturae se comρoncre, ideoque Paucis esse contentiam. Addit ei eodem : μ δεα omnia , tanquam Fectet aliquis.
Juod ad duos amicos nostros pertinet, diverSa vin
eundum est; alterius enim vitia emendanda, alterius frangenda sunt. Vtar libertate tota: non amo illum , nisi osse niter . di Quid ergo 2 inquis, quadragenarium pupillum cogitas sub tutela tua continere 7 Respicoaetatem cius ia in duram et intractabilem: non potest reformari; tenera singuntur. M An profecturus sim
Non amo illum, nisi ossendero. Int. mea in eum amicitia tu hel ut osten-- diris. quoniam nulla alia est ratio illux eorrigendi. Tenera friguntur. Horat. 1. EPP. 2,εέ Fingit equum teneria docuem cer-υiω magistere et Plato ait iuvenes inpiνους ilia . Mur.
212쪽
nescio; malo successum mihi, quam fidem, deesse. Nec desperaveris, etiam diutinos aegros posse sanari, si contra intemperantiam steteris, si multa invitos et sacere coegeris et puti. Ne de altero quidem satis si- , duciae habeo; excepto eo, quod adhuc peccare eru
bescit. Nutriendus est hic pudor; qui quamdiu in
animo eius duraverit, aliquis erit bonae spei locus. Cum hoc veterano parcius agendum puto, ne in desperationem sui veniat: nec ullum tempus aggrediendi fuit melius, quam hoc, dum interquiescit, dum emendato similis est. Aliis haec intermissio eius imposuit: , mihi verba non dat; exspecto cum magno senore vitia reditura, quae nunc scio CeSSare, non deesS .
Impendam huic rei dies, et, utrum possit aliquid agi,
an non possit, expertur. TH no his te, ut sucis, sociem l PaeSta, Et Sarcinas contrahe. Nihil ex his, quae ha hemus, necessarium est. Ad legem naturae revertamur: divitiae paratae sunt. Aut gratuitum eSt, quo Egemus, aut vile. Panem et aquam natura desiderat; i
nemo ad haec pauper est: ci intra quae quisquis desiderium suum clusit, cum ipso Iove de selicitate coii-
Saminas contrahet ut e sequentibus liquet, eum adhortatur ni sarcinas ad levi imum pondus redagat. id est, omuia quae adhuc trahit secum impedimenta sapientiae, silmplum ita do-m . elientium turbam et caetera, ubileiat. Aut inti. Aut vilis pretia constat. Panem et aquam ... Eiicurus. CL ad ΕP. x III, 8; Axi, Lo, not. Epicuri verba Aelianus V. H. IV. t 3, ubi Seliess. et Κulin. conservavit, unde
καt υδωρ. Habeamus, ait Seneca Ep. CX, 17. aquam, habeamus Polentum. Iovi ipsi de felicitate eontroversiam iaciamus t Locum Siobaei ex Actiatio I. l. restitutum dedi, quod iam suaserat Meting. nd Diog. Laert. X , i 3 . Nam salsa lectio Stohaeum invaseratis M, euius loco Sehois. quem Aelianus et Seneca fugerant, ex quatuor eodd. perperam nec ulla sensus ratione habita dederat: τα δι. Sumpsit vero Epicurus hoe a Democrito Sto-
213쪽
L. ANNAEl SENECAE tendat D ut ait Epicurus: cuius aliquam vocem huic epistolao involvam. e Sic fac, inquit, omnia, tanquam spectot EI,icurus lis Prodest sine dubio, custodem sibi imposuisse, et habere quem respicias, quem interesse, cogitationibus tuis iudices. Hoc quidem longe magni- siccutius est, sic vivero tanquam sub alicuius boni viri, ac semper praesentis , Oculis: sed ogo etiam hoc contentus sum, ut Sic facias quaecumque facies, tanquam spectet aliquis. Omnia nobis maIa solitudo peris uadct. Quum iam Profeceris tantum, ut sit tibi etiam tui revorentia, licebit dimittas paedagogum: interimi; aliquorum te auctoritate custodi. Λut Cato illo sit, aut Scipio, aut Laelius, aut cuius interventu Perditi quoque homines vitia supprimerent; dum te osticis eum, cum quo peccare non audeas. Quum hoc oste- ceris, et aliqua coeperit apud te tui esse dignatio , incipiam te tibi permittere; quod idem suadct Epicurus: e Tunc praecipue in te ipso secede, quum osse cogeris in turba. M Dissimilem te sic vi multis oportet. Dum tibi tutum sit ad te recedere, circumspice Sin-
ἐ- ν. Restitui e Gruter. aliasque civi. ei vetia edit. Sunt ipsitis Εpleuri vertis ait aliquetu e suis quom iubet cupitque, velut se teste et spe clatore. vivere. Qunnti Q ipse secerit Epicurus. uota res est: deinde Epie.
Do i de quolibet fiomine loqui, inde liquet, quod Seneca addit infra.
Set sed Ego contentus sum , QtC. R. Aut ratius. Nil mutant libri: inleta lige . Gut quisquis Sit, cutias, etc. 5 Din te essias eum...citidcas. Douecnd lioe virtutis in 'rvenias, ut te ipsucustodire I ossis, ut tui ipsi iis disiit tus a PCccato te Pro illi a Ciam quo edd. veti cum 1nsstis .
non ut vulso coram quυ. Schw. Dei iam tibi 'ermittere ; quo lidem, etc. Dele distinctionem Post Permulere, et intellige Permittere illyrιω, etc. Sic tioli ritus fuerit corrigere te libi 'ermittere. SCIi .-RubL. Te tibi Permittere edidit, ut superitis audeo le tibi credere. qtrae ieetio
Sic ex coniecti seripsi; id est, donee tibi iis tum suetit. Vulgo, dum tibi
ludum non est a te risedere, inde a Murcto . sed sit, non est. habent veteres libri omnes: luna mi te, Pro tale, e suis codd. laudauit op . Deni que διορι , aule sit, mea ite eoni et .
214쪽
gulos: nemo est, cui non satius sit cum quolibet esse, quam secunt. Tunc Praecipue in te ipse soccdo, quum osse cogeris in turba; ra si bonus vir es, si quietus, si tempe tuns: alioquin in turbam tibi a torocedendum est: istic malo viro propius es. Vale.
ausus sum delere, ut ex scholio adie. elum i uam dum ... in idem sere valetae si ... non est. Seli .. Istac malo υiro recinus es. Istie, id est, quum tecum solus es. - Lipsius
Ialle enim. Quidam, inquit, pro Propis , Prorior, et sententia est illa,
quam ex vulgata essicias, littera addita, tilia enim a malo υiro ρνο maabes. Prope abesse M aliquo, et Cicero et Seuem ustirpant Pro viciniam esse lima autem re est, quae supra Epist. Xt 'Deum I tior; Ca Me , inquιt, Crates, ne cum homine malo loquaris.
sENECTUTIs LAVD . Seriem ciu se esse, et tamen animo rigere. Fortiter de morae
loquitur, quae solo, inquit, iudicat, an aliquid sit facti: nam
reliqua sunt Morbat robur et Dirtus amarebit, qω- animum ages. Ab Epicuro clausula est: Disce mortem meditari.
Modo dicebam tibi, in conspectu osse me Senecit tiS:
ium Vereor, ne senectutem Post me reliquerim. Aliud iam his annis, certe huic Corpori, vocabulum COnvenit; quoniam quidem senectus lassae aetiitis, non fractae, nomen est. Inter decrepitos me numera et extrema tangentes. Gratias tamen mihi apud te ago:
Modo a speetat haud duhie ad Ep. XII. ubi g. 3. ait: De O hoe subur bano meo. quod mihi senectus, quo- eumque adverteram, apparuit. Ruhk. Certe. Gruterus eum Modio in pluribus e d. invenit: est quoque iuveteri editione. Λ a vulgntis illa vocula, ait Lipsius, at necessaria est, etc. Ruhk.
Extrema tangentes e qmim iii Sia diis lineae extremae ei ultimae v carentur , quas ultra progredi nesus erat, et quae cursui finem dabaiit ;hine melal,lioratu duetum esse Pulm t. . t. Uerusdorf. Po it t. Lat. Nin. T.
215쪽
non sentio in animo aetatis iniuriam, quum sentiam in corpore: tantum vitia et vitiorum ministeria senu 2 runt. Viget animus, et gaudet non multum sibi esse cum corpore; magnam Ρartem oneris sui Posuit; exsultat. et mihi facit controversiam de senectute; hunc ait esse florem suum. CPedamus illi: bono suo utatu P.
I De in cogitationem iuvat, et dispicere, quid ex hac tranquillitate et modestia morum sapientiue debeam, tu id aetati: et diligenter excutere, quae non possim
XII, a, verba quod inter nos sit accipienda sit ut . RuM.
mi sententiam habuit Sophocles , quo iam affecto aetate quum qnidam
quaereret, utereturne rehus Venereis,
Dii meliora, inquit et libetiter. vero istine. tangitatu a domino agresti aesurioso profugi. Cic. de Seneci. . cou. 7. Plui. de Ct pidit. Divit. c. V. p. tb3, Tom. X , Hulten. Quae ducta stitit e Platon. l de ReP. P. ISO, Toni. VI. Bip. laudante Henasterii usi ud Luciau. Tom. III, p. Bi'. Se-
neetutem florem temperantiae e t. pru- .letitiae iam Democritus Βν Pellaverat apud Slohaeum Serm. CXII, Luus Seue tulis. Ili M. Et mihi facit contro ersiam ite se neettile. id est, et negat se Senem esse. Et diligenter excutere, quae nora ossim feere . quae nolim , Posse habiturtis. Atqui si nolim quidquid non Possum. non Posse me gaudeo. Rulikoplius edidit Et diligenter ex Iere, quae non Possim facere, quas nolim et possim ne aliquid, quod nolim. ream si quid non Possum , non Posse me gratuleo. Tricau lite in libris. iv quil . vix extric. mdae . ait Lipsius. Veret Conseras modo Grai termia, qui variautus lecti. Proilouit. Piucianus , vitiatis lamen Iectionibus non Prπο- sitis, hane lectioiaem elicit: ρ sintna habitum, quae inlim. Atqui si nolim. quidquid non Posse me /cio. Sara deo. Erasmus ante eum edidit: d. excutere quae nolim, prosint e MN-
tum aliquid si quidquid nolim οὐ
quis uid non Possim, non Posse me gaudeo. Lipsius emendat: quae nolim moueritne Mituro aliquid, ιι nolim, quidquid non possum, et siaudeo. Gr novius : et diligenter exculera, viati non Possinι sacer e, quae nolim Posse: habiturus utiquid , si notim quidquid nou mys e me gaudeo. α Nam, uddidit Gron. Col. baiulquaquam tuter iusimos Gruteri; quae Posse habiturus. Atqui si nolim, quidquid non Posse me scio gaudeo. Heiusiauus codex: quae nolim Pro Iesse habitumis et in si nolim quidquid non P. m. g. Εrsuri. longa laeuua usque ad Epist. LVIunos destituit. . Cod. Et I. Amplouiau.: et dιι. exc. q. n. P. I. q. . Prodessa tabiturus. Atqui si nolim quidquid non ossa me gaudeo. Milio vetus et M. exc. quaeque non Possum δε re: quae nolim murisse Λabitrarias atque si nolim quidquid rarasta osse me gaudeo. Muretus vulgatam tenet quam dedi. Iii tanta lection diversitate quae acumino loci orta esse videlitr, equidem quid sunm Ie-
216쪽
ncere; quae nolim, posse habiturus. Atqui si nolim a quidquid non possum. non posse me gaudeo. Quae enim querela est, quod incommodum, si, quod debet desinere, defecitΤ e Incommodum summum est, inquis, minui et deperire, et, ut proprie dicam, liquescere. Non enim subito impulsi ac prostrati sumus; carpimur: singuli dies aliquid subtrahunt viribus. D Et quis exi- .
tus est melior. quam in sinem Suum, natura Solvente,
dilabi 3 non quia aliquid mali est citus et e vita repen-
sinite dubito. Ruh . - Sie B vhh. at Seli . cuius textum protulimus: uidem. iuquit. perfacili coiitectura,
et levissima mutatione, sanum Prae stitisse mihi videor loeutu, qui eo elamalus habebatur . et varias atquc variis modis a viris doetis erat teutatiis. vhi posse habιltimas posuis i. e. si hoc haberem. ut possem, sive uno verbo. ει mssem ὶ. ibi iussit omnes cum ed. A. et R. vitiose da-ρr esse habiturus. Tum in Atqui si nolim eouseutiuut mM. b. o. eum ed. A. nisi quod in ed. A. prima vox ita deeurtata est, ut Alque valere pus
sit, quod ne ipsum quidem displieet.
Denique tu rus. sic scribitur, quidquid non 'ossum me gaudeo: tu ins. c. vero et in ed. A. qttidquid non Possa me gaudeo; tibi insui festum est, iurus. temere omissa esse duo verba non Posse ἔ in rus. o. vero ista, nora possum. De sententia conseratur Epist. LxvIt. Schw. - Nohis autem locutio haee, posse habitur us mi uus latinae loquendi normae eonvenire videtur.
nee saeile erediderimias hanc e strio Seueeae essiuxi.M. Caeterum locus υmuis obscurior est, quem sic Lipsius explicat: Iuvat quaerere quid sapieutiae . quod aetati adscribam i Sunt
quae sacere nou P auru : aetatis est. Suut quae etiam nolo et sopieuitae est. Ploderintne autem mox ahitulo et
morituro, si nolim qirod noci Possum, et nou posse gaudeor Proderit: nam in virtutem ita abit. Exempli gratia. a venere aetas arcet: sunt qui indiguuntur, et velint: stultitia est. Sunt qui quod non poMunt item nolint, et cum Sophocle gaudeant rabidam canem effugisse. Sapientia et virtus
Quidquid debeat tras. e. et ed. a. Quidquid debet ed. R. Schw. Non enim. RutiL. fingit hie alterum loqui itiei pete et locum sic explicat:
ae responsio reticetur: nullo modo hoe iv mmodum esu . Nos autem Pu lamus phrasim istum non enim... υλribus aequeutiam esse et probationem Praecedentis obiectiouis, minimo respousionem: cui opinioui suuragatur Selim. ut patet ex illina interpulicii ue tu textum recepta. Quia enim foret sensus altera interpuuctione admissa, quum unus obiiceret incommodum esse quotidie minui. alter responderet eadem confirmando pCarmimur. I. e. miti uiatim nec sentientes morimur. Alio modo Horat.
217쪽
tinus excessus; sed quia lenis haec via est, subduci. Ego certe velut appropinquet experimentum, et ille laturus sententiam de omnibus annis meis dies venerit, ita me observo et alloquor: α Nihil est enim, inquam, adhuc, quod aut rebus, aut verbis exhibuimus. Levia sunt ista et sallacia pignora animi, mi diis quo involuta lenociniis: quid prosocerim, morti crediturus sum. 6 Non timido itaque componor ad illum diem, quo, rei nolis strophis ac sucis, de me iudicaturus sum ut Prim loquar sortia, an seritiam; num 'lii id simulatio fuerit et mimus, quidquid contra fortunam iactavi
vel horum contumacium. Remove existimationem hominum : dubia semper est, et in partem utramque dividitur. Remove studia tota vita tractata: mors de si te pronuntiatura est. Ita dico: disputationes, et litterata colloquia, et ex praeceptis sapientium verba collecta, et eruditus sermo, non ostendunt verum robur animi: est enim oratio etiam timidissimis audax. Quid egeris, tunc apparebit, quum animam ages. Accipio conditionem, non Deformido iudicium. Λ-Ηaec Nae-ctim loquor: sed tecum quoque me loquutum Pula.
maduerto, diserte hoe laudari ab Ops. ex cod. Nicot. Sia M.
Sub es. Quod sit in senili morte ,
tuom ut sol aut lumen paulatim subintrabimur exstiuguimurque. Si e Noster Epist. xxx: Seuectus leniteremi tit, non repente a uisum virae, aedminutatim subductum. Lysius. Non timide itaque com nor. .. construmacium. Fortiter itaqua accingo me ad illum diem mortis, quo . omni fraude et specie quacumque sallaci remota , etc. Riah . Mimus, lusus omni veritate destitutus: notum est illud Augusti apud Stteton. C XC, qui supremo die amicos admissos Percunctatus: Ecquid iis videret tir mimum vitae commode transegisse' Cf. Noster Epista Lxxx.
Bip. Alia exempla mimi conivn- rati eum vita lauiaua suggerit Galae t. ad Antoniu. p. 389 sq. Ruluc.
Tola Dila ta aetata Tota Mitia eracla ed. MM. et ms. Arg. et Par. b. d. Vulgo lotiam vitam tra ra. Schw. Quid egeris. ... quum Vimam asses. Lagi ange vertit liniae Mutentiam: Le ehemin, que ira amovim N erraeon quaia bout de la cameret perinde ac si esset quum animam euNabis. Quae interpretatio nobis videliae Optime Cougruere cum Praecedeutibus e mors de te pronuntiaturia e l.
218쪽
Iuvenior es quid refert 2 non dinumerantur antii. 7 Incertum est, quo te loco mors exspectet: itaque tu illam omni loco EX SP Ct n. Desinere iam volebam, et manus spectabat ad clausulam : sed conficienda sunt sacra, et huic epistolae viaticum dandum est. Puta me non dicere, unde sumpturias sim mutuum : ssis cuius nuca utar. Exspecta κpusillum, et de domo fiet numeratio: interim commodavit Epicurus. qui ait: e Meditarc utrum Commodius Sit, vel mortem transire ad nos, vel nos ad eam. D Ilic palet se usus: egregia res est, mortem Condiscere. Supervacuum forsitan putas id discere, quo semel utcndum est y hoc est ipsum, quare meditari debeamus: Semper discendiam est, quod, an sciamus, experiri non possumus. Meditare mortem l Qui hoc dicit. me- ,
ditavi libertatem iubet. Qui movi didicit, servivo de-
II. e. te noti delegatio ad urgentat itiit , Duile libi fiat numeratiis, Aed a muipso et meis copiis sel. CL ad II p. LXIlI, 2. Caet uiri iam Plato doeuit
in Phaedoue e. IX , XIl, XXIX. t
Methtare mortem, Mel si commo litis ait transire ad nos et nos ad eam. Repra uul.,vi scripturam uostri in s. c. et ed. A. liut tu uiridem , siteor, rare satis expedio, liec veram Praestatio. Coii seu timat autem iii earndem etiam iras. h. et P. r. ia. b. Hi si dpo,itcnin verba, , et uos uia eam. omittant. Donec certius ali Diid si erit re-lH rtum, resti lutum molim scripturamittite isti e l. Rom. vulgalam: Me ιιιιιν e latriam commorIιus sit. Dol mortem transire iad nos, vel nos ad eum.
Sch .-Recte; tiam quod Vir i l. dedit, titilliani sutis iam taudit. Vulgatam itaque restitui; quod Cl. Editor Parisiensis, qui Sci, eighueti seri editi nem ex Pressit, Pluribus tu Iocis sacere neglexit. θρ. nausiae. Subintellige eam. Mu-
bus usi; utrum mulius uit eam ad nos venire , ian uos eum ultro arcesse M.
219쪽
didicit; supra omnem Potentiam est, certe eXtra omnem. Quid ad illum carcer, et custodia, et claustra liberum ostium habeti via est catena , quae nos alligatos tenet, amor vitae: qui, ut non est abiiciendus, ita minuendus est: ut, si quando res exiget, nihil nos detineat, nec impediat, quo minus parati simus, quod quandoque iaciendum est, stati tu facere. Vale.
mentario sententiam. Mortis timor. inquit, ama est, qua homo corruma cogitur ul μmentiori obediat. Carcer, et custodia , ete. Spectathoe sortasse ad custodiam, qua deportati tu insulam tenebantur. CL ad Episti iv, I b. It k. Liberum ostium habet. Sermo stoicus est. CL Seuec. de Provid. VI, 6. Epiciet. Arrian. Dissere. I. s. au. iisdem sere verbis in hae eadem reusus est: ἡ-ικτρα ἡ ianua Pa teta Ad quem locum VPtonus Senecae aliorumque de hac re sententias congessit. Ruh .
NULLAM NHI IN VIRTUTE VERAM VOLUPTATEM.
Ex usat se, quod alios moneat, eo quod amicum monendo seipsum tetigerit, et ordinem , ad quem se Pertinere se credat, signi M. Nondum bonum se esse fatetur , sed adhuc aegrum: altamen quotidia se admonere, ut melior flat, seque castigare aeriter, ut aia illud gaudium Armeniat, de quo tam egregie Dist. XXIII exposuerat. Quae omnis exhilarat faceta historiade GDisio Sabino. Clausula est Dicuri dictum: Divitiae sunt naιuralis paupertas.
J'u me, inquis, monesi Iam enim te ipse monuisti,
iam correxistit ideo aliorum emendationi vacasΤ . Non sum tam improbus, ut curationes aeger obeam: sed, tanquam in eodem valetudinario iaceam, de commuti i
n me, inquis, mones... Macria. I telligendum est haec verba excerpta esse ex EPistola Lueilii, quibus Se uera resPondet. ια uatinario. I. e. male valentium et se eurantium Ioeo. CL ad I de Ieae. ,3; tibi in nota deleas vocul im :Primus. Lipsius euii ad la. l. iam exlossis, in quibus υγιαστηριον, δε--τη Tnριον explicatur, vim vocis mon-
220쪽
malo tecum colloquor, et remedia communico. Sic itaque me audi tanquam mecum loquar: in secretum te meum admitto, et, te adhibito, mecum exigo. Clamo mihi ipse : Numera annos tuos et pudebit eadem velle, quae Volueras puer, eadem parare. Hoc denique tibi a citra diem mortis praesta: moriantur ante te vitiat Dimitte istas voluptates turbidas, magno luendast non venturae tantum, sed Praeteritae nocent. Quem nil modum, scolera etiam si non sint deprehensa quum serent, sollicitudo non cum ipsis abiit: ita improbarum voluptatum, etiam post ipsas, Poenitentia est. Non sunt solidae, non sunt fideles : etiam si non no- cent, fugiunt. Aliquod potius bonum mansurum cir-3cumspice: nulli m autem est, nisi quod animus ex se sibi invenit. Sola virtus praestat gaudium Perpetuum. securum: si quid obstat, nubium modo intervenit, quae infra seruntur, neC unquum diem vincunt. Quando ad hoc gaudium pervenire continget 8 Non quidem cessatur adhuc: sed festinatur. Multum restat
atravit. Fuera ut autem necesse est unis
letudinaria non solum io aedibus divitum, ubi numerosa familia, sed etiam in castris, utique hibernis. MM.
Magno Mendas. Perperam lman in s editt. vett. cum nassiis. quod ex Pineiani eouiret. merito correxit Mur. nee revocare dehnerat RahL. Cons. XLVi I. 135 exfr. Schw. ιIltim antenr est.... λι enit vigilia et attentione . dein meditatione et severa in semet ipsum animadversione.
Sola Mirtus Praestat. ... securum. CL
Epist. xxiit, 2 et 3. Lipsit Maauduet. III. Diss. S. R ih . Sed festinatur. Rohh dat sed festinetur. In omnibus libris, inquit,
eonspicitur festinatur. Muretus ex iugonio dedit: non festinatur , quod Gruteriis , Lipsius, Gronoν. regio re probant. Gronovit emendationem ut simplieiorem admisi. Imo secum exigit Seneea. ait Gron. , dein votum inisterponit : quando ad hoc gaudium per
venitimo Mine non cessor sed uoci satis
est, festinare debeo, non tantum non cessare. Nam etiam qui paullulummodo promovet, non ce snt, sed nondum sestinat. Lipsius emendabat: Non quidem cessatur adhuc , aM Iestino- uro mullum restae oreris: in quod irae. - Sie Rulik. at Seb..: Nulla emendatione opus erat: sestinatiouem