L. Annaei Senecae Opera omnia quae supersunt ex recensione F. Ern. Ruhkopf. Tomus primus sextus

발행: 1828년

분량: 662페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

hodierno die placuit et hoc quoque ex alienis hoc tulis sumptum est : re Magnae divitiae sunt, lege

naturae composita paupertas. D Lex autem illa naturae scis quos nobis terminos statuat 7 Non esurire, non sitire, non algere. Vt famem sitimque depellas . non est necesse superbis assidere liminibus, nec supercilium grave et contumeliosam etiam humanitatem pati; non est necesse maria tentare, nec sequi castra. Parabile est quod natura desiderat, et appositum:

ad supervacua sudatur. Illa sunt quae togam Conterunt . quae nos Senescere sub tentorio cogunt, quae

in aliena littora impingunt. Ad manum est, quod

Hoc quoque Hoc quod ins. c. et M.A. ωι in. Hortuli. Ortialis e. quod et in suis repererat opsopoeus. Inde nnia est vitiosa prorsus lectio arciculis in ed. A. Schw. Magnae diDiliae. patisterias. Sunt haee Epicurea : quod noster indicasse videri potest verbi et ex alienis hortis. Hi ne Epicurus - Α traieci. Bliin h. li, p. 53 philosophus exhorto, eiusque philosophia κῆπος , hortus, appellatur. v. c. np. Tliemist. Oeat. IV Ο Sed vide quae ad Ep. xx , io notamus de hac re. Ruhk.

Lex. . . . naturae. Cf. de Ulla bent. p. xlit. Rufi . Stat titit serip i eum ed. A. et mss. nosti is b. e. et Amri. Par. a. b, d. et

Opsopoei Gruterique omnibus. Vulgo strutiit , quod ex editione Romana in

alias omnes manavit. famem. . . Pati, tanquani cliens.

ut ave suum portetit, et Coe n

διιπ vos Allien. VIII, I r. p. 365. lii . I. 3b sq. et ad utrumque cf. Casauh. . Iti . Humanitacem recte tenent editt. Omnes cum msstis nostris et Groleri Pal. sec. quum alii Gruteriani partim humilitatem. partim inhumanitatem darent. Seh . Castra Astra ms. b. sed prima voe .buli littera erasa videtur. SM . positum. nou a. ositum Pro more seri hitur ia editt. omnibus, et

in recentioribus ms tis. Tenent autem hoe vocat h. veteres libri omnes. recte restitutum a Gronovici, postquam Mureliis, Era mi eon ieeturam amplexns. ex ositum Posuerat. S. Illa supervacua sunt, qu- ω-gam eontrarunt in ossetis civilibu .sallitatione, deductione, ubi clieit

ivli isti semper togati. L sius. Aliena Alia ms. e. Mox littora seripsi cum uostris b. e. et edili.

82쪽

satis est. Cui cum paupertate bene convenit, dives est. Vale.

vel . Iuora M. Biponti Rubh. et Matth. S.

Salis est. Sie ed. Lips. et seqq. eum ed. A. et ms. c. ac quinque Crolerianis. Potuerat vero etiam teneri rat eat . quod habebat editio Rom. et aliae ante Lipsium eum ms. et Ana ut Seli . Cua eviat paupertate bene e Menιι, diMes est. Hane esse in russi is omnibus et vetustis impressis propriam ist rum verborum sedem, si pra ad Epist. II monui: quae verba quum

ibi perperam quidem eMent in

contextum inculcata , sua auctoritate Muretus, ne his eadem legerentur. hoe loco eiecit, qtiem seeuti sunt alii omnes editores. Nos suum Senecae restituimus. Sch M.

Post hanc IV Distolam, pauca monet Schweighaeuser de ratione quam in auis ad sequentes mistolas notis conjiciendis iniit: quae exscribere OPerae pretium duximus. Adlaue discrepantiae propemodum omnes, in iisque etiam leviores fere quaeque, quas offerebant veteres libri, quibus usi sumus, ac praesertim tres nostri MSS. Argentoratenses, et vetustissimae quae nobis ad manus sunt Editiones, lectiones item omnes codicis Ain Ploniani Eisurdensis, quas ex quatuor prio ribus Senecae Epistolis excerptas benevolentia viri clar. Matthiae nobi cum communicavit, copiose admodum enucleateque a nobis expositae sunt, et cum eis lectionibus collatae, quas vel alii codices 3ISΝ. vel notabiliores operum Senecae editiones exhibebant. Nempe haec exstare tanquam specimina volui, equibus par lilia de ratione, quam in seligendis eis lectionibus iniimus, quae nobis probatissimae et ab auctoris maxillae manu prosectae visae erant, rectius iudicare hol Dines eruditi, quorum id interest, possent; partim e quibus etiam nlii quicumque vel harum Epistolarum Senecae, vel alterius cuiusvis prisci auctoris lectores intelligerent aliqualenus, pcr quos gradus, quasve Perismbages, quo studio, quo labore eorum qui in hoc genere Peram suam posuerunt, denique quo casu subinde factum sit

83쪽

L. ANNALI SENECAE

ut in editionibus, quibus vulgo hodie utimur, eae lectiones. quas illae exhibent, pro genuina veteris scriptoris mauu , sive vere aut saltem probabiliter, sive falso atque temere, nobis venditentur. Sed quamvis ad id, quod agimus, minime in ructuosum esset suturum , si eodem tenore Notas hasce, quas quidem in commentariolis nostris paratas habemus, per omnes Epistolas persequi vellemus e tamen, ut per se prolixum opus, aio nec huius loci foret, ubi intra paucarum plagularum spatium sumus conclusi; nec huius temporis, quo uberrimam etiamnunc copiam lectionum ex magno codicum numero, partim nobis adhuc incognitorum, partim ex ipsis nostris Argentora tensibus, a Ruli hoptio promendarum, exspectamus. Quae postquam copiae in publicum fuerint a Viro docto productae, si quid deinde nostra in penu supererit, quod vel ad iudicandam vindicandamque, vel ad illustrandam locorum nonnullorum g

nuinam scripturam videbitur pertinere, non recusabimus sym-holam nostram in commune conferre, si modo vitam nobἰs

viresque et liberale otium divini diu minis indulgentia concesserit. Interim istis speciminibus contenti, omissis plerisque, quae levioris momenti videri possint librorum discrepantiis, dehino nonnisi ea fere loca attingemus , quae aut dubitationis et dissi- euitatis aliquid, ad nat vam auctoris scripturam quod spectat, habere videbuntur, aut in quibus ab eis lectionibus discessimus, quae inde a Lipsio aut a Gro novio, qui Lipsianum sere exemplum secutus est, erant vulgatae. Illud quidem conceptis verbis

profiteor atque spondeo, nullum me ex eis locis quorum utique non magnus est numerus silentio praeteriturum, in quibus nostra de coniectura, damnatis librorum omnium nobis cognitorum lectionibus, restituendam veterem scripturam putavi. Igitur ubicumque, sive in ordinanda verborum structura,

discedentem editionem nostram ab aliis deprehenderit diligens observator , ibi nisi diserte de novatione locis istis allata incinitum suerit in Notis nostris persuasum habeat, non nostro ingenio nos indulsisse, nesi vel nostram, vel aliena in coniecturam in contextum ndmisisse , sed veterum librorum secutos auctoritatem. Similiter, ubi vulgatam ante nos scripturam tacite Dios ZEo by Cooste

84쪽

tenuimus, quamvis aliud quidpiam, quod et ipsum probabile, aut etiam probabilius poterat videri, dederint aut vetustioreseditiones, aut codices nonnulli mssti, etiam huiusmodi in locis, sciat Lector, nota tam Editoris eius, a quo primum recepta

illa lectio est, auctoritatem nos esse secutos, quam rationum momenta aut russiorum eodicum fidem, eamdem lectionem firmantium.

DE PHILOSOPHIAE OSTENTATIONE ET DE VERA PHILOSOPHIA.

Grattiaretur amico , quod Philosophiae operam movi indefessam , sed monet simul , ut ab ostentatione liberum se praestet: Philosophiae enim studium ad emendationem animi , ac Milae adhiberidum esse: qua una, si dissimilitudo a Dulgo esse debeat, admiratio sim, reliqua, quae ad externam dissimilitudinem ρω- tinent , tanquam ridicula et odiosa , sint reiicienda. Emblema egregium ex Hecatone Stoico affert: Desines timere, si syerare desieris.

Quod pertinaciter studes, et omnibus omissis hoc

unum agis , ut te meliorem quotidie iacias, et probo et gaudeo: nec tantum hortor, ut Perseveres, sed etiam rogo. Illud autem te admoneo, ne eorum more, qui non proscere, sed conspici cupiunt, facias aliqua, quae in habitu tuo, aut genere vitae notabilia sint. Asperum cultum, et intonsum caput, et negligentio-

Admoneo. Egregie haec die a gunt ad reprimendam Ostentationem, quam inter PLilosophos cuiuscumque se nectae regnasse, vel ex Lii ian , per,niiuia loeis; Horat. I, Epy. 1s, v . a, etc. uoluatinum est. Ruhk. Cons iei viaint. Contra Iacie genus intilla Epictetus in Dissert. Lib. IV, p. 8. multa inquam istis gemella usi. L s. Captit. leridet et Horatius in Aile Poeti quosdam qui eodem Prope

85쪽

rem barbam, et indictum argento odium, et cubile

humi positum, et quidquid aliud ambitionem perversa

a via sequitur, evita. Satis ipsum nomen Philosos hiae, etiam si modeste tractetur, invidiosum est: quid, si nos hominum consuetudini coeperimus excerpere IIntus omnia dissimilia sint: Dons nostra populo Conveniat. Non splendeat toga: ne sordeat quidem. Non habeamus urgentum, in quod solidi nuri caelatura descenderit: sed non putemus frugalitatis iudicium,

auro argentoque Cui uisse. Id ogamus. Di meliorem vitam sequamur, quam vulguS, Don Ut contra Piam:

alioquin, quos emcndari Volumus, fugamus a nobis, , ct avertimus. Illud quoque essicimus. ut nihil imitari velint nostri, dum timent De imitanda sint Omnia.

modo Poetarum nomen aucupabantur: ae Naneiscetur enim nomen P

tiumque poetae , Si tribus ADtierris

caput insanabile , nunquum Tousori Licino commiserit. νIn idios uin est. Quia contra vitia omnis generis. quae utique in meu Poli, uut quavis magna urbe, inprimia vero Romae dominabantur, iuuehehatur philosophia qii aetthei: sive Stoicorum dogmata, Ilaturum esse sequeudam , etc. Praecipientia,si.e Epicuri uecreta atque genteutias, tu quibus ainlini emendatio et inde manans viaspias vide locum praestantissimum Luciani Tom. V, p. Io6 Bip. severissime postula-hatur, spectaveris. Quid feret

at hae modesta tractatione omi su , nos a moribus receptis hoinitium separaremus, alia eaque diversissilua vivendi instituta sequentes' Itaque medium teneamus luter cultum ex- qtiisitum et asperum. RHιk. Frons reostra ρπulo conMeniat. Sic rus. c. cum edd. Irons ponula

eoru eniat nostν α ma. b. Vtrobiqua sorsuu vox nostι a e scitolio adscitis. Sta in Ioti habeamus angeritum . . . . ele-aee Hierit. Recte LiPbiux: . Embiciatu, a. Latinis inserta. . Spectant utilem liaec ad Itixum, qui utique inter Bomauos viguit, iit , nsis Diensalibus argenteis sigilla ex Duro Praefrrtini.

anaglypba tutelligenter faeta solidicium eiaelaturum illigarent, quae pro lubitu demi Atiliae variati νο- terunt: quatidoquidem receutia vasaeaque receuter ornata tu cou Wiviis . quae luxus satis frequentia apparavit, em Per apyonere non licuit. Cieero

em hiemata appellat. CL Eruesti Cla v. Cie. Caelatura id q. τορευμ. CL Heyuii antiquar. Λus elae P. 142 sqq. et Selmeider tu Lexi eo graec. Bd viae. Toce . Hic luxus Hereulaneusibus auliqui talibus detectis et publiei iuris saetis, in elariore demum luce positus est. Ruhk. In quod. Vide ne vcrum sit in quo , quod cum zditt. vett. Mi uci.

86쪽

Hoc primum philosophia Promittit, Sen Sum Commu- . Item , humanitatem , et Congregationem z a qua pro- sessione dissimilitudo nos separabit. Videamus, ne ista per quae admirationem parare volumus, ridicula et odiosa sint. Nempe propositum nostrum eSt, Secundum naturam vivere. Hoc contra naturam PSt,

torquere corpus suum, et iaciles odisse munditias, et Squalorem appetere. Et cibis non tantum vilibus Dii, sed tetris et horridis. Quemadmodum desiderare delicatas res, luxuriae est: ita usitatas et non magno parabiles fugere, dementiae. Frugalitatem exigit philosophia, non poenam: potest autem esse non in Compta frugalitas. Hic mihi modus placet. Temperetur vita inter bonos mores et publicos: suspiciant omnes vitam nostram, sed et agnoscant. α Quid ergo 2 ea - , dem faciemus, quae caeleri' nihil inter nos et illos intererit 7 is Plurimum I Dissimiles esse nos vulgo

seunt rus. Arg. b. e. et Par. a. b. d. Similite e sane dicimus caelare in auro. S. Sensum communem. Quo tempus, loeum , Persouas observare et distinguere Possumus, ne quid iue pie sa-ciamus. Sic explieat Noster de Be-Desic. I. I a. itane phrasin, quae varie spud varios aceipitur, quos erudite significavit magnns Benti eius ad Horat. Servi. I, 3, 65 , itostri loci non immemor. Ruhk. A qua Professione clissimilitudo ricta aePa rabιl. Antiquior lectio; eL Gruter. : h. ne professione ab aliis diversi simus, sed vita; vid. Ep. XIV.

Erasmus coniectura To nos eiecerat: i. e. ait: a qua congregutione dissi,

militudo professionis separabit; vult enim nos tutus habere philosophiam, non profiteri. Rυhh. α nuum naturam, commune Pbilosophorum axioma: vid. de Vita beata eap. 3 et 8, Εp. xL sau. LA-ysius. Dementiae. Est adi ieiebant edd. Cum ms. e. Λ saepe quidem ntias ita repetitum hoe verbum apud Senecam reperitur: sed L. l. commode illud ignorat ins. Arg. b. cum Pama. b. d. Seli. ..Sia Piciant.. Ignoscant.Ρraestat haeelectio antiqua eoniecturae Cluteri: Non suspiciant homines vitam nostram , hed agnoscant. Sensus postulat: vita nostra ita sit comparata , ut non solum admiratio homines invitam vostram convertat, sed etiam Praestantiam eius imitandam ducant. R. - Sed et agnoscant. Exacliolio irrepsisse videt e et particula; quae, pro Senecae more loquendi, nota admodum desiderahatur. et abest a tuss. b. et Pasti b. d.

87쪽

sciat qui inspexerit propius. Qui domum intraverit,

nos potius miretur, quam supellectilem nostram. M

gnus illo est, qui fictilibus sic utitur, quemadmodum argentor nec ille minor est, qui sic argento utitur, quemadmodum fictilibus. Infirmi animi est, pati non posse divitias. io Sed, ut huius quoque diei lucellum tecum comis

municem, apud IΙeCatonem nostrum inveni, cupidistatum finem etiam ad timoris remedia prosicere. ec Desines , inquit, timere, si sperare desieris. n Dices, quomodo ista tam diversa pariter sunt 3 Ita est, in i Lucili: quum videantur dissidere, coniuncta sunt. Quemadmodum eadem catena et custodiam et militem copulat: sic ista, quae tam dissimilia sunt, pariterr incedunt. Spem metus sequitur. Nec miror ista sic ire; utrumque pendentis animi est, utrumque suturi exspectatione sollicitum. Maxima autem utriusque

Iamque olim eiecta erat ab Erasmo, sed revocata n Mureto. S. - ροι- esset, i. e. laciti venereutur. ut ho-nam, GSnoscant et iit non aliam prorsus et supra hominem. s. Sic argentra utitur. Aristippi ea mens, qui increpanti quod perdicem quinquaginta drachmia emisset: et, tu, inquit, istam Oholo non emeres ZΛnuuenter Mihi autem, ait. qia inquagiuta drachmae sulit obolus. Iustis LP . meatonem. Recte edd. inde a Muret , cum russ. b. et aliis. Olim Ca- Oriem. Hecatonem Stoicum Passim et alibi laudat Seneca, et niox rursusEP. Vt, I . ScA . - Decaloncm. Fuit is Stoicus satis celeber tu aut i

unitate, Rhodius, Panaetii discipu

lus, Cuius opera omnia Deriere. CL

IIartes Hoc dictum petii uel ad Λpathiam Stoicoruui. Vide nobitum de Constant. Snp. XIX, 2. Eleganter de hoe loeo disserit Muretus Var. Mett.

Custodiam. Ap. Scripti. argenteae Laiivitatis significat eum, qui Custoditur. Male Gruieriani eodd. -- stodem. CL ad de Tranq. An. I ,3. R. Custodiam recte tenet idem noster Arg. b. Qui mistoclem dederunt, ubi is scholion tu contextum illatum est. Schw. Cutilat. Manilius tales custode iacit qui sub Andromeda nati lib. S:

Vinctorum clominus, sociusque in parte carenae, Interdiam Poenis in o-ata cra ora sereat. Lips. Sollicitiam dedit idem ms. b. Cum Par. b. et editt. vett. Et lioe ipsum . a Gron. etiam ex istio ms. e inmendatum, nuper restituit Ruli L. Pici solitati , quoa in te ab Erasm. M. 2, vulgatum erat. Sollicitiatiar Praesert

88쪽

causa est, quod ad praesentia aptamur , sed cogitationes in longinqua praemittimus. Itaque providentia, maximum bonum conditionis humanae, in malum versa est. Ferae pericula, quae vident, sugiunt;

quum es Iugere. Securae sunt: nos et venturo torquemur , et praeterito. Multa bona nostra nobis nocent; timoris enim tormentum memoria reducit, Providentia anticipati Nemo tantum praesentibus miser est. Vale.

Quum se emendari, quin transfla rari intelligat Om Philosophiae , cvit cum amico hianc animi mutationem communicare, quandoquidem αmicis omnia communia esse debent. Hoc mio ciscitur, tit amico prosit, et sibi utilitatem creet, atque Merum Uysentia fructum capiat e nam nullius boni sine socio iucunda Possessio est. Proinde libros se missurum ei promittit, in quibus loca praestantiora a se iam insignita sint. Sed enim quum seiuαὐ- e actor sit, optat ut se Conoeniat, quia eae la securius es inerarius docent, quam Praeceρια , uti e erientia doces. Egregitim Hecatonis dictum huc spectiana sinem mistolae imponit. Est autem dogma stoicum, illum qui se amet, i. e. bonum sapientemque faciat, hunc et alios sic ama re, ut non sibi soli, sed toti genuum se credat mundo. Cf. de Clement. II, 5, 3 Cic. de Fin. III, - . Eodem sensu iam Socra tes se mundanum anellaὐit apud Ciceron. M. disyutas. V, 37 , et Plutarch. ae exilio Tom. X, CV. S, P. 37o Hultem

Intelligo, Lucili, non emendari me tantum, Sed trpnsfigurari. Νec hoc promitto iam, aut spero, nihil

Transsgiarari. In alium habitum didicit, nuiuitis eius transiguratus est. hominemqtie ire. Epist. xcru , 46. Itaque mutatio haec . sive Nam qui illam Philosophiam di-- ριατυτ in animorum est hominisque dieit, et facienda ae vitanda pereepit, interni. DPMυν. nondum sanielis est, trigi in ea, quaa Nee hoe M. dieto. --Ruhk.

89쪽

L. ANNAEI SENECAE

in me superesse, quod mutandum sit. Quidni multa habeam, quae debeant colligi, quae extenuari, quae attolli8 Et hoc ipsum argumentum est in melius trun lati animi, quod vitia sua, quae adhuc ignorabat,

videt. Quibusdam aegris gratulatio fit, quum ipsi

et aegros se esse Senserunt. Cu Perem itaque te lim communicare tam subitam mutationem mei: tunc amici

tiae nostrae certiorem fiduciam habere coepissem; illius verae, quam non spes, non timor, non utilitatis suae cura divellit: illius, cum qua homines moriuntur , pro qua moriuntur. Multos tibi dabo , non qui amico, sed amicitia caruerunt. Hoc non potest accidere , quum animos in societatem honesta cupiendi

, par voluntas trahit. Quidni non possit 8 Sciunt enim

ut contra coutaudi iure posset τό hoc in accusativo poni: Nec promitto hoc, scilicet nihil in me superesset quod magia lati altatis normae convenit: nam si ablativi vice hoe Rugeretur. longe aptius et usitatius sui et neo Meo ρ mul .

C si Noa dubitate debui quia

reciperem hoc verbum, quod cum ins.tis. Herbipolitavis. e quibus iam olim a Modio commendatum erat,aguosciι et priuceps editio Rom. et nassti nostri b. e. et Par. b. d. et insopoei codicea omnes. Gruterique optimus Pal. aee. Valet utilem h. l. visi idem in commni, in ordinem

cogi , et stiabiliri, quemadmodum erilaeta vel eonteueta men , Ep. L .

idem valet ae alabilita, ibid. et comis oritu. EP. II, opponiturque ei quas Ucumatur, Magae. instabui. Liud verisbum quum meudosum visum esset his qui eius vim uOn peIeederisui, mutatum est in cor ει, quod iam iude ab M. Tarv. alius omnes editiones invasit: habetque hoe etiam

aed. A. et ora uostri vis. s. Cum qua

tuor Gruterianis. Schw. --B L. Cum Lipsio eorriSi. Quae attolli Extenuia. i. ubi tu- midi allectus . attolli , ubi viles et depres i. GP . Qui silam senserunt. Ut ita lethargo, ut in mel aueholia, ubi insani maxime sibi savi videntur . Lipsis . Ipsi aegros se esse sensertini. Ρlueuit hoc, quod eum ms. AN. G. Et ed. A. praeseruiat Gruteri Plerique eodices et unus tiraestantissimus Nicotianus opsopoei; ssos aestus serus. b. et Par. a. b. ; se Usor aegros . Rom. et aliae, cum Par. d ; εσimi aegros M. Lips. et seqq. SAE M. Pro quia. Particulam et, quae his verbis praeposita erat, delevi praeeu libus mssiis Arg. b. et Par. a. b Isuorabant lite eamdem editiovea veLaute Lipsium. Schw. Non qui. Sic noster ms. b. recte et intellige non dio . qui, etc. vulgo i non. Schw. Amico. Vulgari s. publieo. Vido Epi,t. lil. t amiMetu em , qu e ea

90쪽

ilisos otii Iaia liabere communia , et quidem magis adversa. Concipere animo non potes, quantum momenti

us serre mihi singulos dies videam. α Mitte, inquis, et nobis ista, quae tam efficacia expertus es t is Ego vero omnia in ie cupio transfundere, et in hoc aliquid gaudeo discere, ut doceam :nec me ulla res delectabit, licet sit eximia et salutaris, quam mihi uni sciturus sum. Si cum hac exce- .ptione detur sapientia, ut illam inclusam teneam nec enuntiem, reiiciam. Nullius boni, sine socio, iucunda possessio est. Mittam itaque ipsos tibi libros: et, ne multum operae impendas dum passim Profutura sectaris, imponam notas, tit ad ipsa Protinus, quae

probo et miror, accedas. Plus tamen tibi et viva vox et convictus, quam oratio, proderit. In rem praesentem venias Oportet: primum , quia homines amplius , oculis quam auribus credunt; deinde, quia longum

stigat, mouet, commulaicat. Lim .d eam. Stoicus sensus. ita Cato

apud Ciceronem III de Fin. Immllimur naetiaria ut 'desse vetimus,lvmmraque docendo. rationatisquayriadentiae tradendis. Laqua nori δε-cile est inMeiare, qui quia seliae ime non tradat aueri. Seiciartis sum. Commode aesturus sim ed. Lips. et seqq. Sed iudieativum modum cum editt. vett. tenent

mM. Oinues, nee abhorret ea atruelura a Senecae stilo. ., in V. Si cum hac excutione. . . . reiiciam.

regia proses,tot Similis est ilia beati L. iugii: α Si Providentiati,ihi altera Diauu inclusam osteude-ι et velitatem omni dubio liberatis. altera illaui, quue liumanae couditioni Convelaire videtur, nondum omuihus

dubiis exeuatum. ideoque itiquisitioisi Putentem: Retino, dicerem, ill ua,rcituque have. . I M.

ι illum inesta/am ιeneam. Omi tu ut aliam vis. Par. b. d. nec id male. Schw. Ad ψsa. nis. Arg. b. d. cum Par. a. b. d. et ed. Rom. Vulgo ad ea Osia. Sta M. Primum. . . . . credum. Recte haec dicta sunt. quatenus a te ad iudieanisduui apto, uec uilia opiniouuin cotuinentia praelaedito, res accurulius diiudicari possutit, quaru si atiribus accipias. Tvetur hanc eaudem Mu-- letitia' Horatius Λ. P. I 8O : Sestitias irruant animos demissa per aurem . Quam quae sunt o lιa subiecia su tibias, et quae Ipse aibi ιradit Umlator. Quintil. liast. Orat. xl. a. aerior

est oculorum quam aurium sensua.

SEARCH

MENU NAVIGATION