장음표시 사용
171쪽
omnes doctrina. Tu tamen sentis aurum auro esse explorandum. Certe qui aurum igni , aut herculeo lapide probat, de auri puritate& bonitate dubitat. Exempla ergo haec Caluini, si praesenti quaestioni essent accommodata, nobiles hos de Apostoli doctrina dubitasse concluderent. Si quis excipiat hoc genus examinis fore ambi- um, Himsaepe obscura sit Scriptura , ct in varis sensis flectatur, pixi UM die, simul adhibendam esse iudicium spiritus, qui non abs re vocatur ς' - stiri iti discretionis. O Caluinum miserum, cui non contigit Di- scietili certiis imam Analosiae nosse Regulam,quae omnes Scriptur obscuritates illustrat, difficultatesque tolliti At Caluini Spiritus cum Luthermi hominis Spiritu omnino pugnat,uter ergo erit spiritus discretionis In errore suo pergit αρ γιεταιρος ille vester. Caeter duce, ac directore spiritu non aliunde quam ex Scripturis iudicium
facient fideles de qualibet do Irana. Praeclarum sane iudicium facit de
Apostoli doctrina,quam non minus ad Scripturarum normam ex
minari vult , quam si eisset profani alicuius hominis commentum; Quod vero Thessalonicensibus de eiusdem doctrina facere licuit, nonne & Christianis omnibus idem licebit Reuocentur ergo Omnia quae scripsit Apostolus, in dubium, ut singulare Caluini dogma tueamur. Stet, ait, fixum axioma, Nullam do trinam e esse dignam, nisi quam in Scripturis fundatam esse deprehendimus: Vt ergo doctrinae Pauli credamus, eius fundamenta in Scripturis deberet nobis esse perspecta, quae si nos latuerint, & doctrinam ipsam tanquam
scripturae murinie consentaneam,aspernabimur. In quibus Scripturis fuit doctrina Mosis fundatar Quasi minor Eaberi debeat Paulo docenti fides, quὶm eidem scribenti. Certe si hoc Caluini dogma
a verum estet, omnem Christianam fidem cuerteret funditus: no enim cunctis datum est Scripturarum latebras perscrutari. Verbora porro Euti m. in D. Lucae sententiam ex Euthymio ascribam,ne existimes doctrinam ς p. r. sa, Apostoli a Christianis in dubium vocatam esse. m. inquit, notanquam increduli indagabant , e scrutabantur Scripturas iam enim crediaerant sed tanquam expertes Traditionis veterum Prophetarsi, ct propterea fide robus Hores esseriti sunt, cum scrutarentur Scripturas, ac inuenirent veterum sermonibus consona esse opera dispensationis Domini in carne. Scrutari hoc modo Scripturas, non est de Apostoli doctrina dubitare: nam & Ecclesiae Catholicae Doctores diligentcr, qua ratione Euangelii doctrina, cum Prophetarum scriptis consentiat, in dies inquirunt, nec tamen propterea doctrinam Euangelicam in dubium vocant, imo quamuis multa inueniant in Evangelio quae non satis sciatri , quibus Prophetarum oraculis praedicta fuerint, non propterea de fidei suae firmitate, vel ciuitulum remittunt. Et quamuis tibi darem, Nobiles hos, antEfidei Christianae mysteriis noluisse assentiri, quam eorum veritas Prophetarum vaticiniis fuisset confirmata, non tamen ullo scripti
172쪽
Verbi testimonio concludes hoc iis licere, qui Christo iam nomina dedcrunt.
SI cum veritatis hostibus dimicandum est,non es actor mac hisa -- hiberi potest ad mendacium GPugnandum, tuendami, veritatem, quam imum Verbum. Certe non alio telo Nicena Θπ'dus Arium,Gπ- stantinopolitana Macedoniam, Ephesina NestoriAm , Chalcedoneus Eutycheπ, Augustinus Donattim,st Pelagium iugulauit.
Inania tua Commenta prodis, Minister, quae si ad Doctorum hominum manus p cruenerint garrulum te arbitrabuntur. Quam male autem vobis qux soli scripto Verbo vos adli rere profitemini j cellerint susceptae cum Anabaptistis & Trinitariis disputationes, libri ves ri uniuerso mundo testant L r, nam eorum captionibus conuicti,ad Ecclesiae auctoritatem quam vos alioqui contemnitis) confugistis,& in ea sola omne doctrinae vcstrae praei; dium collocastis .Quod vero solius scripti Verbi telo C oncilia illa a te commemorata, Haereticos confoderint, probare non poteris. Audi Eusebium Caesariensem,qui Concilio Niceno interfuit,causam reddentem cur eidem Concilio contra Arium consenserit.Praedicandum est, inquit,esse consubstantialem Patri Filium, eo quod nullam aequalitatem ad creaturas factas Dei Filius habeat.sed ob Patri genitori per omnem modum sit Au, non sit ex alia quatilet substantia vel essentia, sed ex Patris. Quod etiam ipsium hoc modo interpretatum bene se habere visum est ad consentiendum, quoniam ct prasi ornm Episopos aliquo conscriptores eloquentes 2 nobiles agnouimus, in Patris ct Fili' Theo
logia id es diuina ratiocinatione j nomine Consubstantialis vos. Et Athanasius quem Caluinus tuus Synodo Nicenς talso praesedisie
scribit in qui in Nicena, . inclitat,Synodo conuenerant, cum Danc hab rem mentem,tales etiam di Hones fri erunt. Caeteram quod non ex seipsis gentes has commenti sunt 1 d ex maioribu qui Usos praecos rant traditas pronunciauerunt, age ct hoc disseramus ne vel haecisis, causatio relinquatur. Et postquam concilium Nicedum cum Patribus nascentis Ecclesiae consensilie docuit, concludit, Ecce nos quiadem ex Patribuου ad Patres per manus traditam fosse hanc sententiam demonstrauimus. Vos autem o noui Iudaei, ct Calyha discistuli,quos tandem nominum vestrorum potestis ostendere progenitores ,sed neminem prudentium ac pientium dicere poteritis : omnes enim vos auersantur praeter unum Diabolum, Si quidem hic solus, bis situ defetitionis P. terfuit, qui ct initio in vos superseminauit Gam impietatem, ct nunc persuasit et obis ut conuitiis incessatis uniuersalem Synodum, quod non
auctoritate confugiunt. ι de Mosii .m tibi de Haresnest. temp. in Cesuraiae ad ianda Tria it. Hi . tripar
Patres Niceni Cocii maiorum suota vestiet a se. euu nunt. Diabolus Haereticis
perluasit ut eosectarentur uniuersales synodo conuitiis.
173쪽
fertist Verbi tradiderunt. Vzam enim Syno s pro confessa. si
dem,siac est Omuersa is Ecclesae, hanc de Sudentes beiars Piatres sies. pseriant,o ι ondemnarunt Aὸ tunam haeresim. Perpetiue diligcriter pra- claram bone Athanasi olationem,& non modo commenti tui fallitatem,led &Caluinianos mores, vestramque Ecclesiae calti innianda Hi a Vην- rationem deprchendes. Accipe de aliam ciusdem Patris sentetitiam
i ta lib.i c in Epistola ad Afros, Episi. o Cat bolici concilii Niceni, inquit
non ιmet adiuuenientes verba, sed habentes baec a Patribus testimo
nia confripserunt'. veteres enim Sacerdotes ante eos Pene centum tra-
CMil. Rom. gintu,magna Roma, c uitatis' nostra accusaverun omnes , qui iucunaeontra Artu facturam aut creaturam esse filium, ct non consubstantialem Patri, σ
ho cotidii. A avorum Sect m,vou sime vero subirii sit ceno Concilior Scri. t autem ct ciuibus is,confirmans quia Ur Antiquorum aliquos δε- Ctos, ct Eta ιι Episcopos, ct conscriptores agnouisset nomine Con- substantialitatis usos in Patris es Filiy deitate. Optime cum his antiquissimis,& omni doctrinarum laude excellentissimis Doctoribus Thest io consentit Theodoretus grauissimus scriptor, te Nicena Synodo so scribens: Multis ibi bene,ct re die, nonnullis perperam sentientibus,obtinuit illa,qua tunc per uniuersum Orbem vicerat,ac aiuulgata fuerat fidei confessio. Quod ad Constantinopolitanam Synodum attinet, disce prius quorsum habita fuerit,quam de telo, quo dicis Maced nium iugulatum , sententia feras : Breues , aiunt Concilij Patres, In epist rasiripsimus ac pronunciauimus quosdam quasi terminos, regulasve, c.ust hi . qVovi 2 P tmm, qui Nicea congregati fuerunt, sidem cons aui- ait Tis,dsis mus,comprobau:musque, O qua aduersus eam oborta sunt, peruersas
Hareses, ac prauas opinio es, extrema cum execratione ac detestati
ne reprobaui us. Nihil de tuo unico telo audi , quo Macedonium fuisse iugulatum scribis, sed Je concili j Decretum, quo haereses con- demnantur,adiiciam. Statuerunt ergo qui Constantino ob coπMenerui ς' ἴμ' ' mi Pas o recentorum decem cir OAZo rit m , qui Nicea covueu rant em reon abrogari, sed firmim, ac stabilem manere Fortere, ct omnem Haresim anathematieari , ἐπ slecialiter Eunomianorum ,seu Eudoxianorum, ct Semiarianorum, siue Spiritus utili aduersarioria, o Sabeltianoraran, ct Marcellianorum, O Photinianorum, unam mim. Tuum unicum telum,ne temet quidem in hoc Canone nominatur. Canonem quoque septimum cum, quae in Scripturis expressὸ non sunt, complectatur in ascribere non grauabor , ut omnes intelligant Caluinianam Sectam sanctissimi huius cone iiij auctoritati immerito contradicere. Eos qui rerita fidei adiiciuntur , ct parti eorum qui ex Hareticis seruantur, recipimus sicundum subi . ctam h c consequentia , ct consuetudinem Arianos quidem ct Mac Hhinidi te domanos, ct Sabbatianos, Nouatianos, ut dicunt seipsos Catharos
174쪽
traditas, ct Apollinaristas recipimus, dantes quidem libellos, ct omne haeresim anathematieantes,qua non fenit, ut sancta Dei Catholica oe vostolica Ecclesiia, Ignatos siue unctos, primum ancto Chrismate,c fοκtem,ct oculos 2 nares, ct os, ct aures, ct eos si antes dicimussi Mulum doni Spiritus sanit, cte. Audis Macedonianos ad Christi Ecclesiam secundum consuetudinem quam vos Caluiniani irrisedetis in aggregari. Nemo in historiis versatus negabit Constantinopolitanam Synodurn, propterea in primis fuisse habitam, ut firmaretur de explicaretur Niceni Concilii fides : Quare non solis Scriptum innixi Concili j illius Patres, Macedonianam haeresimre pressi serunt. Ephesinam Synodum nunquam legisti , qui non alio quam Seripti verbi telo illam iugulasse Nestorali somnias: Vanitatem tuam
non alio quam ipsius testimonio refutabimus. Sequentes itaque in quiunt Concili j Ephesini Patres in omnium Sanctorum Patrum Confessiones,qhas loquente in eis Sancto si iritu protulerunt, ct inteWtioni quae est in eorum intellectibus, aequis vestigiis inhaerentes, atque iter ambulantes regiiι,profitemar c .lii Cocilio Chalcedonensi extat disputatio inter Theophilum, Mamamque Presbyteros , 5 Eutychetem, in qua quivis cernere potest , hunc obfrmato animo dixisse, duas Christi naturas nusquam in Scripturis reperiri,illos vero communi Patrum sententia impium dogma refellille: de quia obsignatis tabellis vis fortε ut tecum agam, Accipe quod in ipsis Concili j Chalcedonensis actis scriptum reperio. Haec eadem , inquit Mamas, ct ego profiteor , quae etiam reuerendissimus Pres ter Theophilus professus est Nam nobis tacentibus , ct minime ei volentibus de ulla causa loqui, ipse certabat dicens de dogmate sicut sapiebat, ct leniter reprehendimus eum: Dicebat enim, quia Deus verbum incarnatus, humanam naturam, quae cecιderat, venit erigere. Statim restondens dixi, Qualem' Dixit iterum illa, quia humanam naturam. Dico ego: Re in memoria,
quia humanam naturam , ct a qua natura haec fuscepta est 3 Dicebat quia ego a Sanctis Scripturis non didici de duabus Maturis: Dixi ego, quia neque de Homousion afanctis scripturis edoctishmm, sed a fanctis Patribus,qtii Scripturas ct pie intellexerunt, ct exposuerunt fideliter, sic ergo accepimus 2 de Homousion , ct de ex duabus naturis esse Christum Alium Dei. Disce Eutychetem unico illo. tuo telo haeresim tuam tutari conatum. Dioscorus vero Alexandriae Episcopus imp ij Eutychetis fautor de patronus,cum videret suam prouocationem ad nudam Scripturam, nihili a Concilio fieri, impietate suam Achanasi j,Gregorii, Cyrillique testimonis persuadere est conatus. Dissorus Reuerendissimus Episcopus Alexandria dixit: Mans Dideo damnatus es Flauianus,quoniam Post adtinationem duas dicit Na-
euras. Ego autem testimonia habeo Sanctorum Patrum , Achanasi, Gregor' , Cyrasti, in multis locis, quia non oportet Leere post aduna raonem duas Mattiras sed et niti Naturam Dei Verbi incarnatam: ero olim in E
Non omnia diremata si- dei extat in Scriptum. Onei ala
175쪽
Decreta CG cit. secadum Ss. PatIum expositione
Consuetudines in Ecclesia receptae sint Aposto
ctim Patribus eiicior τ' defendo Patrum Gimara , non transgredior in aliquo, hsrum tutιmonia non siim citer,ueque transitorie, sed in libris habeo. Caeteri in cum Concili j Chalcedonensis Patres , probe intelli )etent hanc impq Dioscori oration in esse mendaci j & pzr- uertitatis plenam, limiti cum Etuychete cum damnarunt. Atque ut intelligas quantum hoc Concilium,Patmini otitiodoxotum decretis tribuerit,duas tibi proferam eiusdem sententias,quas tu nulla ratione peruertere poteris. Sanesta ct magna haec Synodus, quod antiquitus in me prassicatur, immobile semper hoc dicens , ante o-nia st tuit,ut trecentorum decem ct octo Patrum venerabilium fides igibata permaneat, ct propter eos quidem , qui Sancto spiritui obviare nituntur, eam Traditionem quae in augustissima hon tantinopolitana urbe
poctia , congregatis centum 2 quinquaginta Patribus, de subsantia Sancti spiritus fuerat decreta, confirmat: Accipe rursus quid idem. Concilium dicat, Divinissimus stylissimus Dominus noster Imperator ad Sanctam Synodum dixit, Dicat San ta Synodus, si secundum omnium Sanctorum Episcoporum expositionem, d linitio nunc reis taprolata est. Omnes clamauerunt, omnes sic credimus,una es, una voluntas,omnes idi um sapimus, omnes consentientes subscri simus, omnes orthodoxi sumus: Haec fides Patrum,hac fides Apostolorum, hac fides Orthodoxorum, haec ei Orbem torra Galuauis.
B Augustinum tuum esse putas,qui Haereticorum mostra ex Trin ditionibus no scriptis,& Ecclesiae caerimoniis creberrime confutauit. Quod si Doctor hic celeberrimus non alia,quamscripti Vesebi telo , Donatist.u iugulauit, Quorsum spectat praeclara illa oratio, qua Cyprianum sanctissimum Christi Martyrem ab impietate excosat,quod contra Ecclesiae Christi consuetudinem statuerit,ut ab N reticis Baptismi Sacramento initiati, denuo Baptismum susciperentὶ Nolite Donatist nobis auctoritatem obiicere Curiani, ad Baptismi rePetitionem, sed tenete nobisium exemplum C priani ad unitatis conseruationem : Nondum enim erat diligenter ilia Bapti mi quaestio pertra talamed tamen saluberrimam consuetudinem tenebat Ecclesia, in i ii quoque Schimaticis ct Haereticis corrigere quod rauum est, naniterare quia datum est: sanare quod vulneratum est, non curare quod fanum est. Quam consuetudinem credo ex Apostolica Traditione v
nientem,sicut multa non inueniuntur in Litteris eorum ineque in Conciliis posteriorum, O tamen quia per uniuerso custodiuntur Ecclesiam, non nisi ab Usis tradita es commetata creduntur. Hanc ergo saltiberriamam consuetudinem, per Agrippinumi decessor suum dicit an tu
ς ρisse corrigi, sed scut diligentius inquisita C prianus quasi coisse corrigi, sed sicut diligentius inquiwa verita docuit, quapost magnos dubitationis fulctus, ad mari' Concili' confirmationem per icta est,ueriin creditur per Agrippinum corrumpι cae-
176쪽
pisse non corrigi. Lege hanc orationem, de si telum tuum unicum in cneris,non erit cur in posterum tecum decet tentas. Audi de quam adfert erroris D. Cypriani excusationem. Nam, Omnia cxscribore i. molastum est.Nec arbitror, inquit, beatum Cyprianum, romer ahuel βει uris
contra consuetudinem quidsentiret liberim exprompsisse, prioremque i/dixisse,nisi ut alium si foria existeret cui essi melius reuelatum gratissime acciperet, T ostenderet ιmitando non sim docenvi diligentiam,
sed etiam disienda modestiam. Et post pauca docet cum Agrippini praedecet soris siti cxemplo impulitam , ut contra uniuersalem Eccle- sic consuetudinem de Haereticorum Baptismo definiret. Et quoniam tu qi an tum coniectura assequor ) Augustini scripta nondum euoluisti, sed aliunde quod nobis obiicis,delibasti, ut in posterum,temediraria hac tua licentia, occasionem iustam habeas abstinedi, ex eodem fonte hoc etiam tibi propinabo. Nondum factum erat Concilium
vniuersale de Haereticorum Baptismo) quia consuetudinis robore te- de baptismonebatur Orbis terrarum, O hac sola opponebatur inducere volentibus Mntra Domin nouitatem, quia non poterant Vprehendere veritatem , postea tamen, dum inter multos ex utraque parte tractatur,2 quaritur,non suum in- soli iureta est Ged etiam adplenari' Concili' auctoritatem,robumue perducta tur aduer-ps Curiani quidem passionemsed antequam nos nati essemus. Hanc sus nouita--tem fosse consurtudinem Ecclesia, qua postea multis disi sis ambis- ςm gibm perspecta veritate plenaris Concilio confirmata est, satis ostendistur ex ipsius Beati Cypriani verbis in eadem ad Iubaianum epistola, quae in Concilio lecta commemoratur. Ait enim: Sed dicit aliquis, si sed ergo fiet de iis qui in prateritum de hars ad Ecclesiam venientos ne
Baptismo admissisundit Vbi certe quid fieri soleret, si non si ri velut,
Fatis ostendit,ct eo ipso quod Concilium Agrippini commemorat, ape H induat Fisse aliam consuetudinem Ecclesia. Neque enim opus erat, c concilio velle statuere ,si iam consuetudine tenesiatur, ct in ipso Concilio nonnulla sententia omnino declarant eos contra Ecclesia consuetudinem decreuisse quod decernendum esse arbitrati sunt: Quapropter trud unum isti considerent, quod omnibus patet si auctoritaι Cypriani sequenda est, magis eam sequendam esse in unitareseruanda,
quam in Ecclesia consuetudine commutandis. Et alio loco Ecclesiae a aut Itb. 1.ctoritatem Donatistis obiicit. Non accipio,inquit, quod de baptia 1--
Hs Hareticis, ct Schismaticis beatus Curianm sensit, quia hoe Eces on accipit, pro qua Beatus Curianus fianguinem fdit. Scripta boAugustini contra Pelagium de Pelagianos,aut nunquam legisti, Minister, t τῖς-, notate non liberabis,cum scripsisti. Cert non alio tela quam scripta Verbs Augustinus Pelagium iugulauit. Multis enim D. Ambrosj testimoniis,Pelagi j portenta a veritate ab- Ambrosi horrere docuit,ut videre potes lib. I .contra Pelagium,& Celestium cap- . s. 46. 9.& so. Ac ne nudos tibi locos indicasse videar , ex p. A.'
eodem exscribam unam, aut alteram sententiam. Audiat, inquit, conssitat.
177쪽
ii ui. M m manducati siue bibi ἔν m'ia 3n Dei gloria facite. Videtis Demiai. c..io. i. UMm DUM Ambrosi AE, MAEm istud quod solent homines duere,norancipimus re Deus 'si, his verbis abstulit,dicens, neminem quicquam vel Τεα mei re e Deo. Item mIexto loro et rim operis, cum de duobus illissa neratoris invia debitoribus ageret: Secundum haminem, inρuit, in forta se essendit,qu/ρ,3 debuerat,sed Per msericordiam Domini caus mutatur,ut amplius d Agat μι am ius diauit, si taman gratiam consequatin. Ecce apinis ὸ male αι Catholicus mure etiam CDm die monem qua amplius diligit,ad benefici m gratia pertinere. Quid respondebis
Caluini Ministetὶ qua ratione te defendesὶ Confugiendum tibi erit ad eliciendi artem : Nam contra aperta D.Augustini testimonia ni-b st quod possis hiscere. Docet idem praeterea 2 Pontificibus Ro--ψ' .L manis & Cociliis Pelagium fuisse damnatum. Profecto, inquiessent zm Nn nefandi auctores Pelagium & Celestium seopalia L .- . i, 'δεἰς sedem,π- 'semis Romanam Ecclesiam Roma-- Imperium,quod Do propitis Chresti num est,recti me fuiss com-κH-ib. i. mρμ', 'ec re sc m de Diaboli laquiis. Et opus illud contra Pel
eisp. o. gium dc Celestium concludens. Clim exponeret Ambrosiis. Eu velim secundum Lucam, non eno virilis coitu nquit , vul-a virgin His Iecreta res Nit sed immaculatum semen inuiolabili utero S russanctus in v. Solus enim per invia ex natis Asarmina sanctus Dominus Iesus, is terrena contagia corrutela, immaculati partus nouitate non fenserit , ct cacisti maiestate depalerit. His tamen ναμ hominu Dei quem tanto mei ovis ιMIem e. i. Use laudauit Pelagius , contradicit, cst dicit , sicut sine virtute , ita
nos sine vitio pracrearia Quid igitur rotat si antiquum Pelagius P. damnet errarem,aus euin sic Ambrosium laud se poemteat. Sed qui ista fretidum Catholicam fidem beatus Ambrosius νι rasi us Catholicus essu tus ,sequitur ut ab hac vita mei deinus merito 'lagius cum Celsio eipulo suo Catholica Ecclesia sit auctoritate damnatus, ns eum non Ambroseum laudas sed contra Ambrosium se si se miniteat. Quod D. V. Augustinus Iulianum Pelagianum, non tantam scripti Versi telo
z- να- . iugularit, ipse luculςnt oratione testatur cum ait, uantum breuiteγnum ea . i. p ero sententiis hon meo sed eorum qui fuerunt inite nos, ct aduersus impios fidem Carbolicam defenderunt,inanes argutias tuas, ct elaborata argumenta conuinc m. Dices te esse de solo Pelagio locutum, de
non de Pelagi j discipulis,quasi qui doctrinam Pelagi j euertit, Pel gium iugulasse non dicatur: Et in ipso disputationis ingrestu, Iuli
Oid- ra. i. num his verbis alloquitur. Tu qui tam crebra nobis Manichorum
178쪽
sores tam execrabili criminatione appetere audeas, si nigilas intuere. Non quidem omnium de hac resententias, nec ometes eorum Τη in com Auisust iu memorabo,me congregaturum esse polliceor, quia ulmis longum est , ct liamini eon necesse esse non arbitror ded ponam paucapaucorum, quibus tamen no- uincit Irentistri cortradi Dres rogantur erubesce, e , ct cedere , si ullus in eis vel S aliorum Dei timor, vel hominum pudor tantum malum ρ ruicacia superaueri . t ' iIrena iM Lugdunensis Epi opus non tinge a temporibus Apostolorum
sit σου. Asteri postea Iren i,Cypriani, Olympii,Hilari j, Ambrosij, Innocentii,Gregorij, basiiij magni, Ioannis Chrysostomi, Retiiij,
& Hieronymi sententias quibus Iuliani impietatem se plane confecisse existimauit.Nee tantum Ecclesiae Doctorum sententiis , sed& caerimoniis inter Christianos sola Traditione non scripta receptis eosdem Pelagianos sic eonfutauit. Secundum suam castiaιtatem, non inueniunt quid ad hoc respondeant, quoa exorcilantur st exsufflantur Ex caeri no- infantes, hoc enim proculdubio fallaciter' ,si Diabolus eis non δε-- niis I mesae natur: Si autem dominatur, ct ideo non fallaciter exorcinantur O Augusι xgvex potur per quid dominatur, nisi per peccatum princeps utique peccatorum. Proinde si iam erubsunt,nec audent dicere hae in Ecclesia mendaciter geri , fateantur quod perierat etiam in paruulis quaeri. Non pudet vos Caluinianos exorcizandi & exussandi caerimonias, ex quibus firmissimum petit telum D. Augustinus, quo Pelagianos iugulauit, aspernari , & tanquam hominum τα ραδι, narcpi diare. Qua in re Pelagianis quorum sententiam ut inna dicam, aliqua ex parte, defenditis longe estis impudentiores. Atque ut de D. Augustino tandem loqui desinam lucustentum est, de illud elusidem testimonium contra tuum de unico Verbi Scripti telo commentum. Vbi paruulos inquit libro r. de peccat. merit. O remission.
cap. 33. in ponimu praetatos , nisi inter fideles , sicut uniuersa ibique Eccles clamat octoritasὶ Ergo inter eos qui crediderunt, .
Obiicis postea nostris Scholis stupidam nescio quam,& crassam ἐχ υ υἱών cum Christi Domini, & non Pythagorae discipuli s-mus. Fortassis hac Giaeca voce implicitam vulgi fidem de qua scholastici loquuntur) quam Magister tuus Caluinus ex asitat, intellexisti. Quod si probauero eum non potuin sine mendacio
contra illam disputare, fortassis 3c tua corruet Praterquam, inquit Caluinus, quod caliginosa sua definitione rotam vim caruis lib. Adei deterunt, ac fere exinaniunt Scἶolastici, commentum fabricarunt implicita fidei, quo nomine crassissimam ignorantiam ornantes, misera plebecula cum magna pernicie illudunt. Nemo est Scholasticorum
qui scripserit fidem Implicita esse, ut hic in μγhoe nugatur cras
179쪽
De fidei m- sissimam ignorantiam. Audi quid sentiant de implicita fide Seli l*qiςl ς d Tl Dina iptis,quae,ut suo loco dicemus, te nunquam ii Ebibj ipsissu iacile est ex ius citia tua coniicere. Fidei obiectum per se, in.
D. τι,.M. i. quit D Thomas, est id Per quod homo Beat tu es itur, per accid/αι 1 1 autem aut fecundario se habent ad obiectum vιrtutis omnia, qua in Sacra Scriῆtura diuinitus tradita continentur,sicut quod Abraham h
buit disi os quod Dauidfuit filius Uai, stalia huiusmodi quantum
ergo ad prima credibilia, qua sunt Articuli fidei, tenetur homo ex iacit; credere . sicut ct tenetur habere fidem, suantum autem ad alia credibilia, non tenetur homo explicite credere ea fiam implicite, velm Praeparatione animi,inquant m parom est creuere quicquid diuina Scriptura contineti Sed tunc fiam huiusmodi tenetur explιote credere,
quando hoc ei conHis eris in doctrina Mei contineri. Nihil liae audis de crassissima Caluini ignorantia, quam Scholasticis impudenter nimis affinxit:Cum autem eos reprehendit, & B. Augustinum, que . . zi a ipsi secuti sunt,xςprebedat necesse est: Sic enim de ea fide loquitur. Α, Δ μ. ' tholic Ecclesia, ut omittam cerisimam sapientiam, ad euiusdament. O. . cognitiovem pauci spiritales in hac vita peruemunt,ut eam ex minima
quidem parte,quia homines sunt,sed tamen sine dubitatione cognoscat citis; tu, Cς 'μψρe t riam, πον intelligendi vivacitas sed cradendi simplineum pia cit -'cit Haec credendi simplicitas, est implieita illi Sehopustitit. lasticorum fides, quam Caluinus cum exagitat secum ipse pugnat: i. n. lib D nam eam & ipse probare cogitur his verbis: Non inficior qua si-IU.ca 2 3 4 mus ignorantia circunsepti) quin plurima nobis implicita nunc sint, ct etiam sint futura,donec deposita carnis mole, propius ad Dei praesentiam accesserimuου, in quibus ipsis nihil magis expediat,quam isdisium sustendere,animam autem o 'mare ad tenendam cum Ecclesiis unitatem. Obiice nunc Caluino praeceptori tuo , qui Implicitam fidem,quam paulo ante, reprehenderat tanquam Scholasticorum commentum , nunc sui immemor probat. Tu scribis , ut proue bium habet, quicquid in buccam veniimullum enim penitus ordinem seruas , sed in hac tua scriptiuncula contra quam ille praeceperit, Serpentes auibus geminamur et Turibuν, agni.
c ATHOLICUS. Nihil in Thesibus nostris quas improbandas suscepisti, Minister.
de Lesbia tua regula lesisti. Nihil Scripturis sacris, verius, certius de firmius inueniri polle disertE profitemur, quavis vos Caluiniani eas non aliter,quam si Lesbiae essent reguLe, tractetis, ut qui hoc scripturn legerit, facile iudicare potest. I: MINI
180쪽
quaquam ex dubia,aut aboqui controuersa, authenticam, vatitamque
reddit: sed quia veritatem esse uno sit Dei sui, cuisubfrabar, cui se
submittat, atque adeo quam colat, atque veneretur.
Hanc tuam a Caluino mutuo accepisti doctrinam , imb Ac verba propE singula,ut in eius Institutionibus videre licet. Catholici porro docent Ecclesiae Christi munus de officium esse docere, qui libri pro sacris habendi sint. Quod cum facit,libros approbare dicitur:
Non enim Approbandi vox, nouam aliquam diuinis Scripturis quas tu solas Verbi nomine intelligis ) vim, auctoritatemque tribuit: Nam quamuis Scripturarum veritas per se certissima iit, plerunque tamen hominibus est incognita, propterea necessaria tuit Ecclesiae auctoritas,cuius vi & pondere mortales scriptum Dei Verbum ab Apocryphis libris distingui cognoscerent.Cum vero te videam in Theologicis , de Philosophicis studiis plane chri ζ Q, &peregrinum,exemplo rem demon trare conabor. Dubitatum est aliquando de statu animarum post mortem, quam dubitationem su- stillit Ecclesiae auctoritas,cum definiuit eorum, qui a peccatis mortiferis liberi,ex hac vita excesserunt animas , s nulla pro peccatis admissis persoluenda subesset poena,aeterna beatitudine mox donari licet Caluinus tuus impiὰ sentiat, solius Christi Domini animam coelum incolere, ac apud inferos nullius mortalis animum ante mundi finem excruciari. Certὰ haec Ecclesiae de statu animarum sententia , non fecit ut hominum animae bearentur , sed tantum hoc praestitit,ut Christiani quid de re antea controuersa, deinceps senticndum estet,intelligerent.Non satis Caluini tui stupiditatem incredibilem deplorare eoslum,qui ut Catholicorum quaestiunculae respondeat,in eos se difficultatum laqueos induit, ex quibus eum nunquam expedies, cum ait: suod autem rogant Catholici)Vnde persuadebimur a Deo fluxisse Scripturas, nisi ad Ecclesia decretum confugiamus perinde est , ac si quis roget, de disiemus lucem disiernere a tenebris m. Nemo est mortalium t modo aspecti is sensum habeat qui lucem a tenebrisnon distinguat, Quare si vera est haec Caluini responsio, de Scripturarum veritatis sensu, nemo nisi amente inops dubitabit; nihilingo prohibere video quominus Iudaei, & Tuccae , ac barbarae Gentes ad Christianam religionem se sponte adiungant, Praeter Codicum sacrorum inopiam: Nam idem ille tuus Magister ait, mi sermonem Dei esse qui proponitur 1n con-s . est nemo est tam deplorata audacia, nisi forte O se communiccr humanitate quoque ipsa destitutus, i fide loquenti derogare ausit. Sermonem autem esse Dei, qui in Scripturis proponitur, nemo sit eidem Caluino, ut dictum est,credamus dubitare poterit. Dissolue