장음표시 사용
501쪽
Utrum cognoueri ut esse Mesiam,
asseruntur sententia. Amrniant Iuus Thomasa par. q. T. a i '' o cita Ambros. Corinth. et assirmant Vnsem ' eoAnouisse esse Messiam cloque nam
a it tum ipsos, tum vero Cemones eum cognouisse. Ambrosiius in luper inquit,
Sciebant ones ipsis esse,am muru
i. Cor. ut hi m. Marc. I. Lo bantur aemonia de eo, sesuta noverant.
ipsum me Christi m . Aug. s. de uita cap. i. Chris emi vibio tam inteligere, semetipsum ruans testas pi monibus quod cofirmatur ex verbis quae subdit, Daemones hoc ita sciunt, ratis o dixerunt, di Iesu Navri ne, demticante traii Pura P-
in eo. scientia erat, dicharitas Loerat laenam quippe suam formidabant.
Beda Marc. i. Daemones sciebant , ipsumesi Chritium.Gregor. 33. morat .ca P. ID Noctis humani genera Redemptore anteo estum idit,quiis cognoscendo consestus, confitendo pertimuit, dicFs, ut no- his, ta tibi fili Deis In oculis suis, quasi
dit. Idemque colligunt ex citato cos ues Non nebat ea loqui, q sciebant, ipsum esse Chractum. Huiu autem ex tus duplex affertur sensus primu quo elicitur, vere sciuisse, ipsum esses lin-stum; siquod Chiistus praecepisset eis, ne id hominibus propalarenta Conso, nat expositio haec textui ait IC di Christus precepit discipulis suis, ut emi ni cerent, quia esse Christus. Sicque exsio a. ut O Phom Beda, Euthyna Lysanitere que densus alter est,quod nos nebat hi isti, Daemones dicere, ipsi scirent hoc nempe, esse caristum. ita ilicior Clar in Lucoiat. 2I. Iansen. vatabl hid Voctore, ergo hucusque
gnous esse Messiam' Christum ire,
Et vero sententia altera D. Bonavent. Lucae .iscentis, sciuisse ubdem, at non certa scierita e conivcturali; ait enim , Scio quit sic antius Dei ille nempe , de quo Dan. O. dici tur, in qua Bonavent Vagat tir anctas sanctorum : Hoc autem non scieεat certa scientia Damon, cum dicatui I Cor. L. Si cognouisset, nunquam Dorninum gi riae crucifixissent Sequitur expolitionc hanc Iansen. Non putandum es , Daemomnes rei sciuisse quod se scire dicebant; si . enim, inquit Paul cognouissent, ni 'qu
Dominum gloria crucifixissent sed quod comectaris quibusdam suspica hantur, id se star mendaciter asserebant Lodulph.
coniecturam sciebant ps esseChriunm, non tamen per scienti certitudinem. Caetan ultra ea, quae habet in par. ad loca citata D. lomae, sic Minen locum praefatum Lucae . explicat: Non sinebat ea loqui, ito sciebant esse Christi mutatio, inquit, tum quoniam dicebant mendacium, quoniam dic bant se scis quod nesciebant: tum quoniam nolebat tesimonium ab illisa tum quoniam fiebat, quod tentando hoc dic bant, ad explorandum, an ipse esset vere Chractus. In prima autem ratione si absolute negare intendit, ipsos sciuisse
omnino, siue certo, siue coniecturaliis
ter erit singularis expositio, contra communem , paucis demptis, ve discam cat non puto , negasse ab eis comgnitionem, saltem coniecturale quod eligo ex sua ultima ratione, dum m-quit, terreando ii dixi se ad explor.indum. igitur tacito innuitaeoniecturis innixa fuisse Daemonem, ut te nigreto exploraret, an esset Lbristus Dionysi Carthus Marc. scientiam absolutam, in certam ab eis ne-oat admittit ergo coniecturalem itin super addit, potuisse certo cognosce re nisi Deus eos impedi siet, ne Christi passio impediretur ricti sit enim D iniones Iesum se Christumides Messa, non sciebant certitudine absoluta, ac stabili voterant tamen is certitis agnouis se suam homines, imo certo hoc sciuisici,
nisi diurna dispensatione fuissent prohibi, i, passio chricti impediretur.
' Aeeed ut ad hanc Dionysii sen Excecato
tentiam Bannes par, quaest arx δ ouetiui. dub. r. inquieni, nec cognovisse est xv,
502쪽
virum Daemones cognouerint Christum c.
mim Dei, nec fuisse Messiam in lege,
promissum, ante consummationein amysteris Crucis, sed excecasse eos malitiam ipsorum, Deique prouidentiam fic postulasse,ac disposuisse, sicut postulabat hominum redemptio. Idem quo habet Molin ead.quaest art. s. disp. I. qui asserit quidem cognoscere potuisse, esse Deum, cla Messiam, attamen de negauerit eis Deum concursum generalem ad hoc c.
trum cognoverint Chrinum esse Deum,
referuntur opiniones.1 3 Lexander Alens pari. t. q. Ioo. memb. 3.areri sequens Hiero- Non plene nymum, docet non plene , tersem Daemones cognouisse Christum esseta Deuin, sed solummodo suspicatos id suisier unde cognitionem de hac re appellat potius suspitionem,quam n
litiam, inquiens, Cognitio, qua Daemones cognouerunt Pileum Dei exinen trin carne, magis dicenda est fuspicio , fecundum Hieron qua notitia. Consensit D. Tho. g. Par.q. q. art. I. Demon Pisis miraculis, ex quassam suspicione coniecturauit, Chrisa esse filium Dei. D. Antonin par. I. iit. S.Cap. 2. s. I S. Clamabant Damonia non ex certificatione, sed ex coniectura, Tu es F, lius Dei Gregor. cap. 2. Iob. Malignus Spiritus , cum Redemptorem vostrum miraculis coruscantem conspicit, clamat, scimus quod si sanctus Dei: sed tamen Dim superna pietatis ignorans, dum passibilem considerat, hominem purum putat Chrisios . homi l. s. in Maret Fingis Daemon te scire, sed nescis haut enim scis, di dolose
taces, aut certe ignoras Gios. i. Cor. L.
Puod egitur , quod Diabolus Christi in
recognoscebat dicebat, uidienis nos torquere ante tempus e sciendum quod noideo dicebat, ut esse Deum intelligeret, sed dubius erat , ct taliter extorquere veritarem, dirum Deus esset, volebat de hoc magis ex suspicione, quam ex cognitione dixisse eredendi sunt: ciuerunt enim ipsuesse, qui promissus erat in lege, non tamen misterium eius,quod Filius Dei erat Beda Lue uem Diabolus ieiunio fatigatu
Acmmcm cognouerat nec tentando, valem
bat experiri an. Filius Dei esset num
per synorum potentiam, die intelle it, et e potiui suspicatus est, se Filium n. Leo serm ii. de Pass aeuienti Diabo a
Christus sementiam luae A aiestatis occi utauit et in D firmitatem nostri humanitam iis obiecit Hieron. Matti R. Tam fmOnes, quam Diabolus, tues Priuceps sis monum suspicari magis Filium Dei, qua nosse, intelligo tunt Autho quaest ii ui est. q. 56. Videns Diabolus ahquaudo ciuinam Tirtutem aliquauc hominis infirmi atem, ambrgens qui Derum esset, torquebatur. Et Isid. lib. de Sum. Bon. cap. f. Chrsu, o teis Iu carnis o talitat abscondit diuinitatem atque Lyranus Marc. I. Sciebat Damones esse Messam non tameti sciebat esse Deum. Quare aute ignoraueri ne mox mare non relatus Luranus adiicit rationem Fau plene coli, quia Si cognouissent nunquam Domi gu 'id aut num ruria tu ut ipxisient. AntoniDuS, quia Deus occultauit ait enim, Sed Christis occultabat eis suam diuinitalc, adde do aliquid, quod erat humauitatis, ut
comedendo, famescendo die. Idem stria iust indicat deceptum suisse in cognitione diuinitatis ex propriis verbis, aiebat enim Daemon ocio qua is sanctus Dei ubi sanctus Doctor ait, Non est enim fanctus Dei, sed fanctus Deus . utique iusti sani sancti Dei, attamen non sunt sanctus Deus ranus est namque Deus, atq; Sanctus per Eslentiam, per naturam dromo tamen iusius est,c sanctus per gratiam, ideoque homo iustus no dicitur sanctus Deus, sed limctus Dei, quatenus possidens gratiam, sanctitatem a Ceo seu cuius sanctitas est per participationem participat euim sanctitatem Dei talis est sensus verborum Daemonis, inquit 'risiost Assirmant ut dicat, Christum esse sancti im veluti alia, Creaturas, at ipse Christus est sanctus Deus: Ad quod etiam aduertens E thymius ita scrabit, in simplicuer Damon dixi sanctus, sed cum adiectione articule: Ille sanctus; siquidem o Prophetae sancti sunt, sed per participatio em a
solus autem Deus proprie, natura sumctus est. Iterri Geniti ut, denotans subi ctionem,& seruitutem, atq; distinctio. nem omnimodam,ac disserentia qualis est inter serusi sidominum et Christus autem, licet ratione humanitatis, formam serui accipiens actus fuerit ob
503쪽
diens usque ad mortem, ut loquitur Paulus, tamen ratione diuinitatis erat non in serior, non subditus, sed consubstantialis, S aequalis Patri. Absolute tamen Christu cognouisse Deum esse, fatentur plurimi inter
mones radebat mira Christi irrui Einsuites ictibus, cui nullatenus poterant resistere, cognsscebant iram, o purum hominem, sed etiam Deum esse. Gregor. 33 morat.
cap. . Diabolvs Deum incarnatum nove
rat Euthyna Marc. I. Scio, inquit Caemon, quod si sanctus ille per naturam . scilicet Deus. aEian Z orat. 2. Daemo
nes Christum d quo fugabantur, Deum
agnouerunt, doloribus nimirum, quos sentiebant fidem facientibus . Tertuli lib. cotra Prar.cap. et idem docet, Sim. de Casis lib. s. cap. ih.Diuu autem Gregor. homisi. in Euane ante passionem ait, euin nouisse ut Deum sedum vero Chi istum vidit pati, dubitare de diuinitate coit, Trius miraculis Deum co-onouerat; sed de cognitione sua ad dubita.tionem cecidit, quando hunc pacibilemoidit.
Vtrum cognouerint esse Saluato iem undi, atque Demonum euersorem per sui mortem. Rese utitur
negat hoc, inquit eni in Si aliqua certi tua Daemoni fuit, quod Chrisctus Filius Dei esset per potentiam signferum non praevidit tame eius morte se es damnandum, Del potesatem sibi auferendam consensit D. Thom. ubi supra ad x. Accedit Gregor. 33 morat.
cap. I. Daemon Filium Dei incarnatum no
uerat; sed redemptionis no ra ordinem nesciebat sciebat enim, quod pro redemptione nos ra incarnatus Dei Filius fuerat, sed omnino,quod idem Redemptor no-tier illum,moriendo transfigeret,nesciebat. Beda Marc. I. Non ideo Iudaeis Chrictu
crucifigere persuasit Asmon quia Messesam, seu Dei Filium non esse putauit, sed quia se morte illius no prfuidit essedam. an dum Glosi Cor.2. Si cognovissent Damones sapientiam de redemptione humani generis, per Christi mortem, implan
fuggeieret Diabo Ius, i Aum cru cis i. Leo serna. p. de pass. Nec Diabolus intellexit, quod euiendo in Chractum, Dum defrueret principatum. Item serm. II. Si inimicus consilium Dei nosse potuisset, Iudaeorum animos mansuetudine potius temperare, quam odes suduisset
accendere, ne omnium captivorum amitteret seruitutem fefellit ergo illam ma-Ziphitas sua . .
Ex opposito cognouisse ait Euthym. Mait. 8. Audieram Daemones P ophetis, quod post Mundi consummatiomm descensurus ese Christus in te
ram, ac iudicaturus mindum, assii turus amones per aduentum Domini aliquando in ab sum mergendos Tettuli. lib. aduers. Daemones nouisse, Christium ad perdendos eos empe.L confirmatur, etenim ex scripturis poterat id optime noscere: nam Io 3. habetur. Non enim misit Deus Filium suum in mundum,ut iudicet mundum ed is aluctu mundus per eum. Mati I s. Ecce ascendimus Hieeosol mam, oestius tradetur ad flagellandum, o crucifigendum Ioann. 18. Nunc princeps huius mundi et cietur foras Audiuit Christum dicentem, Exaltari oportet filium hominis, tit omnis, qui credit in eum non pereat. Item Mati. i. Ipse saluum faciet populum suum a peccatas eorum Lue. L. I atus est nobis hodie a aluator mundi.
Audiuit dimittere peccata Magdalenae, Remittuntur et peccata multa. Item
Paralitico, ob quod Iudaei indignati diescebant, suis est hic, qui etiam peccata dimittit sub ij cientes, blasphemavit, quoniam solius Dei est peccata dimittere . Expellebat Daemones ex obsessis Audiuit Patrem dicentem, etiama secundo. Hic est Filius meus dilectus et ipsumque dixi sic Venit filius hominis ,
animam suam dare in redemptionem oec. Item armones euidenter cognoscebant veritatem miraculorum Christi. Audierunt Christum dicentem, Ego sum qui loquor tecum Ioan . . Martham Ioan. 1 . Christo dixisse, Ego credidi, quia tu es Christus Filius Dei Diui, qui in hunc mundi densi ipsummet Christum Patri dicentem , t cognoscat te scium Deum verum , di quem misisti Iesum Christium. Responsitonem quama dedit
504쪽
Vtrum Daemo fies cognouerint Christum c. s
idedit discipulis a Baptista missis, hinterrogantibus, an esset ipse Messias. Annunciationem Angeli ad Mariam: cum impositione nominis, Vocabis nomen eius sumta causamque reddens
Cognoscere poterant Daemolies muli de
subiecit, Ipse enim saluum faciet populum suum d peccatis eorum cum plurimis ex scripturis ipsis de facili desu
latis iam sententiis variis cidi
I cca praedictos articulos nunc breuiter resoluenda venit tota quaestio
cum articulis.c Dicendum ergo Primo, loquendo de re hac secundum se spectata , , siue de incat nationis, Redemptionis musterio, secundum se, suom principaliores estectus quales sunt, liberatio c. eneris humani de potestate Darmoni ramumphus de eodem Daem ne partu per Christum reuersio Imperis ae monim eiusque expulsio haec, Ee similia pote rant de se Daemon nedum coniecturaliter verum habsolute cognoscere, postquam incarnationis mysterium fuit positum in actu.dixi, postquam fuit positum in actu,
ctenim virum ante potuerit, visum
fuit supra ratem cognoscere absolute potuit, Christum, fuisse Deum , Redemptorem in Messiam , Regniq;tartare euei rem . Non quidem ex sua naturali indagine, sed ex Prophetis, scripturis, aliis, Christi miraculis, S huiusmodi. Haec quidem probata
remanent in praefatis articulis: vestria articulo primo pro prima Parte In secundo, pro secunda partes in te tio etiam pro secunda parte Accedit ad haec, quod naturaliter cognoscere poterat integritatem Mariae, simulque, periendo remansisse Virginem: etenim de Virgine nasciturum Mesiam praedixerat Isaias, mi eo legere poterat Oraculum, Ecce Virgo concipiet. Audire item potuit voces Angelorum, Natiuitatem Christi an nunciantium P storibus,m cantantium Gloria in Exces Deo. His pluribusq; capitibus recensitis in articulis poterant cogno scere Christum Deum, Meiliam, Redempt*rem, Daemonum euersorem . eaque praestiturum per Crucem,passionem, hortem . Caeterum, utrum potentia haec reducta fuerit ad actum, an vero impedita utique impeditam ait Molin.
c Verum, hac in re distinguenduputo unde quaeri potest, an fuerit de toto impedita, ut nullam prorsus, seu qualemcunque habere potuissent notitiam: vel ne cognoscere potuissent Ande facto cognitione certa definita habsolu c. ognouerit. ta Stante hoc, non placet assere ex omni prorsus capite impeditos fuisscine ullo modo agnoscerent, etenim capita plura per articulos allata, tum sex Patribus, tum ex Scripturis, concedunt illis aliqualem, saltem cognitionem, ut prima sententia erticuli primi prima quoque articuli secundi: secunda articuli tertij igitur, dicenis dum cognouisse omnia in articulorum titulis proposita, at non certitudinaliter , sed coniec Turaliter et Hoc probat secunda sententia Diui Bonaventurae, ac caeterorum in articulo primo pro secunda sententia: hoc insuper probat prima sententia Alensis relati initio articuli secundi, cum sequacibus. Hac autem decisione stante, mediamus inter eos, qui absolute negant, eosque,qui absolute athrmant:
Cum vero capita valde urgeant pro utraque, centiu sic essemediandum e ita concordari possunt octores: Ergo impediti quidem fuere Daemones ne certo mysteria haec norint: non tamen impediti ne omnino, saltem coniecturalem notitiam de eis adepti su
rint os Dices aduersatur Scotus inra. dist. Io. quaest. 8. inquiens, Daemonem impeditum a Deo fuisse ne agnouistat integ itatem Virginis . Resipond. ad hunc sensum loqui: non tamen negassset trim de hoc, tum de caeteris p ctantibus ad mysterium redemptioni S. coniecturale ni cognitionem imo ipse ibidem ait, quod sibi derelictus p tuisset naturaliter cognoscere integri
505쪽
Demonesar, impeditia cognitio. ne Christi, Qquanto
an bon Angelus instigauit uxorem Pilati,
fuerint pro toto tempore vita christi Domini, ne eum certo agnoscerente Gregor. 38. Moral cap. I. innuere videtur, saltem tempore passionis certo
eum agnouisse inquit enim , In ipso
traditionis tempore tarde iam cognouisse Daemon intelligitur , quod ipse Chris imorte puniretur inde civitati coniugem somnij terruit, dit vir illius abutii persccutione cestaret Verii obstat Paulus, Si cognouissent nunquam Dominum gloriae crucifixissent Hoc est, ut cotus ibi explicat, Nunquam, Dominum
gloriae crucifigi permisissent . Alii volunt, tunc passionis tempore inc pisse Daemones aliquid suspicari, ita Lyran.
Anselm Caetan Matth et T. Petr Comest in Histor Euangel cap. I 66 ac Bernard serm i de Resurretae ob id, tunc instigasse uxorem Pilati, ut eum auerteret a nece Christi Verum non desunt, qui non Daemonem, sed bonum Angelum fuisse illum, autumant, a Deo missum, non quidem, ut filii sui mortem impediret, sed ut causam magis iustificaret, ex quo nulla Pilato relinqueretur excusatiori quidem Dar-mon impedire tentasset potitas per Iudaeos, quam per taminam illam et ita August. serna. Ieti de Temp. Athanasistim de Pasi Ambros Luc. a 3 ibique Orige n. Hieron. Hilar Christost. The
phil Euthym. Quod passionis tempore Sphrint cognoscere , seu suspicari, non dicimus: etenim iam diximus ante etiam coniecturasse Uuod vero tunc circa finem vita Christi Domini cerato, non amplius coniecturaliterae gnouerit, admittimus cum Gregorio: hinc Athanasius subdit, Daemonem incitasse Iudaeos, ut Christo, iam in Cruce acto dicerent, Si Filius Dei era, descendat de Cruce, O credemus ei ratio, inquit, Sanctus Doctor, uia Domini mortem euitare cupiebat,ne a b D-tus esceretur.
tunc certo nouisse, quomodo locum habebunt Apostoli verba, Si cognouisefent, nunqua Dominum gloriae e. Item
Apostoliis idem inquit, Loquimur sapientiam Dei in nosterio, quae abscondita es. Insuper Iduam nemo Principum
huius saeculi cognovit. Item , loquimue sapientiam uoi huius saecura neque Principum huius faetuli qui ceti ruuntur. Ad Prunum respondet TertulI. lib. s. contra Marc. ca .ri inquiens, Supere i et in e tibili si scientes tibi testae poteritates C ea oras, Deum gloriae Christum suum crucifixisse; iura desperatione , di ima litis edundantia, se u quoque scidetiis imi Dominos vos terficere non dubitant. Cui etia alia loco i Cor et Caetanus haec habet. Etiam si Demones cognouisient Dominum
gloriae Uerum Deum Iesum Caeristum, nihilominus conati fuissent crucifige, eum,
io Ad Secundum, per Principes Chrisostomus ludatos intelligit:Theophilaetus, Herodem Pilatum, Trincipes acerdotum Theodoretus per Principes expon it Philolophos, Sophistas Oratotes , Poetas, Hilloricos, ct huiusmodi de quibus cap. I. Perdam sapientiam sapientum , O ivdentia prudentum repiobabori hi sapiens e Ubi, ejus e ibi sic iba etatem, Non multi fa-pientes, non multi potentes, non multi biles, oec. ac propterea loquimur Dei sapientiam interje fel os, nempe inter Fideles, qui Chrsitianam persectionem
profitentur. Hieron Dan. Io Beda Marc. i. Luc. g. Tertullian lib. s. Contra Marc. cap. 6. Ambrosim Glos. i. Cor. a. per Principes exponunt Dὴmones et quibus abscondita sit c. At quomodo hoc, dum ipsi met DaemoneS, tempore, quo Paulus praedicabat, haec scribebat eundem Paulum audiebant, caeterosque Apostolos explicantes myilerium Incarnationis, Redemptionis si namque, teste Hieron. Angeli didicerunt ex praedicati ne Apostolorum , quomodo audiendo eos praedicantes, poterant ignorar e Responderi tamen posset, loqui Paulum de tempore ante praedicationem, tunc enim ignorasse: Ad rem tame ronostram redeundo, soluendo argumentum dicimus, ante praedicationem , ante consummationem redemptionis, nouisse solummodo coniecturaliter, post vero certitudinaliter, praecipue post Resurrectionem. ii Confirmo denique discursum , siquidem idem mei Christus Dominus
506쪽
Mattiis prohibuit Apostolis, ne cui siue etiam alio fine non sinebat ea quam dicerent, ipsum esse Christum. unde arguitur, si proli ibuit Apostolis ne dicerent: impedisse quoque faten, dum est, ne certo hin fallibiliter Dae
mones eum cognoscerent ac propte
rea noluerit Daemonem illum Ioqui.
ee ibi, an in No si fiebat ea ui, quia sciebant, erededum 'ps m me Christum. Et hoc currit iuxta
Bedam lib.2. in Luc. 2 . Daemonia FiliuDei confitebantur: O attinante Euangelist sciebant ipsum esse Christum una cum pluribus atribus supra allatis.
loqui, quia Non indigebat immundorum iesimoni, ait Theophil Luc. q. tuae etia quia Nolebat accendi iuuidia Hebraeos videntes Chrictum ab omnibus honorari. Ex eodem Theophil tum ex ipsomet Mare. I.quia docuit nos Christus hoc exeplo, ne credamus Daemon ijs, etiam si vera dicant, ne inde suis mant ansam decipiendi, subseminando errores Vel ex Chris . Nolo me Laus non laudet vox tua, non deni,d tuo tesimonio excipienda comprobarer homil. s. in Marc. a Daemoni
Pinis Decimaeulara Dissutationis.
utrum mali Angeli puniti fuerint statim
etiunt aliqui Vit senteti dicentium , nedum in eodem instanti, in quo peccauertat, punitos non fui se, verum nec voque modo ultimusuppliciu accepisse Fundantur Primo in Pere. Apost. qui Epist. r. cap. 2.de De
idem habet Iudas Apostri. Reteruari in iudiciu magni Dei. Insuper Mati as . de Christo iudice resert dicturo, Ite in ignem aeternum, qui paratus est Diabolo. quod si paratus seu preparatus est Diabolo,non ergo huc usq; poenam subiit. Praeterea, isdem Daemones idem confirmare videtur, dum Matt.is ad Christum aiunt, Venissi huciante tempus Mrquere nos quo in loco Hilan Can. 8 inquit, Proctimant,cur sedem inuideat, cur ante tempus iudiciti esset. Idem Iustinus in Triphon. Ire n. lib., cap. 13. Euseb. q. histor.cap. i . Nicephor. q. histor cap. 6 Lactant. lib. .cap.rcs his accedere videtur Bonau. in M. Tir i q. i. docenS, receptui os Daemones in iudicio complementum poenars ergo hinc sequitur, non iam de toto, saltem, suisse iudicatos, ultimo supplicio addictos.c senserunt aliqui alis pauci, in . In instanti eodem prorsus instanti, in quo pecca qu Peccauerunt, fuisse damnatos, ac supplicio aflectos hi sunt Cael. tapar.q.63.ar at ut aliqui Ferra r. lib. 3. Contrag. cap. tuo. Pro hane vero quoniam in eodem instanti Angeli boni receperunt premium, qua mali supplicium at boni in eoden prorsus instanti, quo meruerunt, prae miati fuerunt, ergo de mali in eodem. quo peccauerunt, puniti fuerunt. Confirmatur, eodem instanti, quo peccati homo,
507쪽
homo, priuatur trafia, est autem mare ima pena priuatio diuinae gratiae,ip anainq; priuatio causa est a ternalis interitus, supplicijq aeterni ergo, eodem instanti, quo peccauerunt, suerti ut puniti Confirmatur item, siquide potuit
Deus ordinare, non vltro expcciale ad poenitentia,& etiam statuere remansuros in tali pricatione gratiae aeternaliter, sicut inde tandem fecit in instanti alio, ex sententia opposita, si autem non implicat, ita facilina putant. Fian. dantur etiam in D.Thom. ibid. docente, in eodem secundo instanti meruicho premiatos fuisse, ergo idem a pari de malis, ut in eodem secundo demeruerint, damnati fuerint. Sententia haec impugnata dimasit a Scoto, dum agebamus de mrulis, O via Angelorum chea poteruthuc adduci, at huificiat paucari Et quidem arguitur, instans supplicii nos
test, si instans meriti, ergo Sc. Prob. assumptum, tempus seu instans demeriti, est tempus viae, etenim in termino cessat meritum ci demeritu, ut patet igitur non demerebantur in instanti, quo puniebantur. Item, terminus, via non sunt simul. De meritum speetat ad statum viae: poena ad statum Instans pia termini. Insuper sequitur,quod velin-nitionis, stans poenae non erit instans demeriti,
vel si sit instans demeriti, iam nunc ij-
ni triti, plius, in eo ita stanti, in quo quis demeretur, potest, O mereri per Dei gratia, etenim liber est, ut caeteris concurrentibus , posisti ad utrumlibetu ergo si tus meriti erat status poenae, meriti, inquam possibilis, ratione viae. RursuS, ergo status meriti ci beatitudinis acquirendae, atque status demeriti finatisq; damnationis stabunt simul. Praeterea voluntas non vult simul mutabiliter, O immutabiliter, ita ut non pose ut in oppositum et atquando praemia tur, ultimo supplicio, seu damnati ne asscitui, tunc vult immutabiliter, quoniam Vbi ceciderit lignum, ibi erit,
blatissa Dautem meretur, vel de-aneretur, tunc vult mutabiliter, ergo non stat simul damnatio , demeritu. Confirmatur, etenim ratione termini,
se damnationis se habet immutabili.ter, ratipne obstinationis in maeo ratione autem demeriti, sed viae, se habet
Hutabiliter, quatenus potens conueristi a malo. Esttigia caelani redarguta fuerunt ibi. Accc dit, quod in sente is a neganti remancre sdem in darii, na; is valet haec sequela etenim sequeretur fidem, S carentia eius esse simul in eodem instant i Prob. habuerunt Angeli omnes in via, fidem Vergo imis secundo instanti habuerunt insimul, caenon habuerut Primum sequitur,quia dum poterant mereri, demeteri, habuerunt eam erant enim in eo instam ii viatores Secundum quoque, quam
doquidem , dum illud erat instas etiam punitionis,&per consequens termini, non habuerunt eam dato fidem destrui in damnatis . Quidquid tamen sit det, fide, id omnino sequitur, saltem de sperhabebant eam dum eiant in statu merendi, demerendi in illo instanti risi habebant simul eam, dum tale erat iam stans punitionis, termini, per comsequens desperationis Redeundo etiaad fidem , haec non amittitur, ni pes oppositum errorem similis in inteli lectu angelico admisit in via actum a vel haeresis, vel infidelitatis contra Fidem, imo Iacobus ait, Daemones credat in contremi cuncti amisisse autem fidem aiunt plures, in statu damnationis, non
autem in statu viae cimo per credulitatem etiam Verbi incarnandi Lucifer occasionem sumpsit rebellandi,ut fuit dictum externar l, iiii et inuidit, vidit per reuelationem, S Fidem, alias non inuidisset si nequaquam id credidisset. Rursus, dum Daemon demerem batur, poterat adlluc penitere, Deusq; neminem, nec quidem Angelos malos in via, destituit graria excitate ad conuersionem,quandoquidem illud Apostoli, Deus Dult omnes homines saluos fieri, etiam ad Angelos extenditur: imo iam diximus disp. i. quaest id potuisse in via conuerti, icenitere, si voluissent: eoque magis, si itatuamus, Christum suisse Caput etiam Angelorum ,
eisque et uisse media ad salutem, de quo in materia de incarnat agendo de Gratia Capitis,&de Merito eiusdem Christi: at vocatio, di excitatio, siuragratia quaecunque ad conuersionem, non consertur ex stetibus in termino.
O vltimo supplicio addictis Praeterea, nequit
Diniones in via potuerunt poeni
508쪽
Vin de teris minus Ormnino sint ut
implicant etrio sic disposito, hilar-
nequit stare eum obstinatione, volui eas indisserens proxime ad bene,c male operandum, siue desistendum a m a. Io in termino autem, sed in illo damnationis instanti iam remanet obstitiata, inflexibilis, ut etia ipsi loquuntur. Item, quando quae se, seu ubinam puniri ceperunt Pan in celo, ubi peccauerunt, an extra incongruum videtur asserere, in colo cepisse ignis poenam subirori id autem, non ratione sui etenim quocunque ierint Daemones, secu infernum portant, sed ratio. ne loci. Coelum namque non fuit destinatum ad supplicio, sed alibi puniuntur eo magis si creati fuerint in Coelo Empyreo; iuxta opiniones variaa, de quibus supra Et dem que, mirum deae summam prouidentiam S sapientiam Dei. Accedit recepta sententia , auod hominibus est mors in Angelis escasus: illi in morte aeternaliter puniuntur, ergo isti in cam.
Quando igitur damnati fuerui, seu supplicio flecti praecurrendurma quae diximus supra, agendo demoralis,c via Angelorum. Ad Primum vero in oppositum, negatur minor, ut ibidem di ramus est enim idem utrobique iudicium emias
in eodem insati sui siet in bonis simul
fides in visio beatifica spes, hientio: illae,ratione viae, meriti: istae, ratione premi j: una cum caeteris ibi. Sed obstabis, non repugnat pr=mium, ut prpnnium simul cum merito, ut sic cimo se habent, tanquam dispo sitio, torma, quae sunt simul, ut calor in ligno disponens illud ad ignem e go nec repugnabit simul demeritum , poena Respondeo, ut dixi ibi. Haec duo non repugnare simul inter se ra-eione sui S secundum se spectata, sed ratione adiuncti, nempe, Viat, ver mini: haec autem duo adeo implicant, ut nullo pacto esse possint simul trigitur, ut si implicane, non autem gratia sui. Ad illud de gratia,&priuatione,
non mirum est,quoniam tum gratia , eum eius priuatio esse possunt in via ut patet at meritum,demeritum, praemium c poena variant rationem status, dum disterunt per terminum,&yiam quis autem ci motus neque
esse simul. Et ad Confrnia uti m posset Deus relin quei peccatore in Urpetua gratiae carema, ut contingit
spondi pro tunc e id poena viae poena non implicat cumulatu vim ete, vim esset poena durans per te is, quod patet in inde postmodum iustificatis, quo quidem iustificationis instanti, tanitur poena illa obcee Ationis, carentiae luminis gratiae caeteram , loque
eo de eadem carentia gratia, inflictae in odine ad finalem inapi nitentiam
erit tunc poena aeternadis ac vero aeterni rationem non consequitur, quousq; peccator fiat in termino de ut sic ,c siderata carentia, non stat simul cum a gratia, illa namq; pertinebit ad terminum,ista ad viam. Et dato etiam, quod nusquam resipuerit peccator, sed diu in peccatis degat, carentia haec appellabitur semper poena viae,etiam si talis
de numerosit reproborum seri namq;secu status viae mutabilitatem, ac propterea Viatores appellamur, nunc ad Deum per gratiam accedendo nuca, eo per peccati abscedendo, nunc vero per conuersionem, saltem possibile,
si non actualem,redeundo Vae tunc Thilonem verae vindiciat, ultimique,ac tanalis supplici sortietur, cum peccator fiet in termino, ideoq; Spiritus sanetus. ait, Ubicunque ceciderit tignum iba erat, sue ad quinum, siue ad Aquilonem .dicit quidem, dia ceciderit et per casum enim exprimitur statuStermini, eo Sin loco. non autem casus via et ideoque subdit ibi erit quoniam post viam, in termino nulla fit conuersio.
metatori , in eodem stant meretur ritorie. vel praemium hergo, ex opposito operans temervo
demeritorie Angelus in eode ullanti demerebatur, c simul finaliter punie
batur Argumentum petit quaestione, utrum necesse sit,ad praemium, tempo niendus. re praecedere meritum, an sui sciat solus index naturati Rem hanc ibi quoque attigimus, referendo at sirmativam de tempore, ex Scoto negativam vim x plurium , dicentium, sufficere praecedentiam naturae Caeterum Scotistae negarent antecedens, pone udopraemmium tempore post verum ampliua
est respondendum ab eis, ta ponotatb
509쪽
nn in ecue Daemo aes veraei corum pum a.
da phras argumenti Aliud namquo
est licere,quod operans, in eodem instanti mereatu praemium, vel poenam. aliud retiod in eodem tintianti praemietur, vel puniatiir. Loquendo de Primo , utique velum est antecedens, etenim operatio talis, talisque ima eo de instanti, in quo fit, seri secum uias tu, vel demeritum, nisi sit in diffferens, ut supponinnis e materia de Beatitud. at Quod eodem prorsus tempora inllanti Praemietur, vel puniatur, negandum il
. Dices iam assertu est, stare simul in via demeritum a poenam' ara,
tiam,eiusque priuaetionem,ergo Meritum, de praemium . Resp. Primo iam dictum suit, haec non implica e ratione sui, sed ratione viae, e L ternam l. .ecundo, dum dictum suit, poenam, quae erat caretia stare simul, diuo qui peccati poena illa erat priuatiua, ut est pnuatio gratiae, quae priuatio statim con-hirait, peccat homine .siue opponantur tia , Si eccatum demetatorie,
sue priu1ti ut At loquendo de poena
posita tua, habetur postea Mita, in qu riit dicotistae, phemium charitatis haberi rem nor Post licet meritum habeatur in eodem instanti. Alia responsio data fuit de augumento ipso charitatassu p. avendo de Mortalis, non implicare dari simul augmentum charitatiS cum eius merito etenim di sunt eiusdem rationis essentialis gratia eiusque incrementum, tum etiam, quoniam aug-rnentum illud est Praemium via nos
io Qxioad alteram vero quae uionis partem, a dilatione prami , siue supplici Angelorum: Est communi S senis iis theologorum , statim peracto,
consummato cursu vim, seu morularii,
damnationem accepist ultimi supplici). Et suadetur, laquidem ita acciditho is ut post consummata merita vi e
acceperint gloi iam , ergo mali supplicium . Item, aequali luit omnium, honorum malo Tq. via, mora, ero sicut boni , ita ta mali in termino talis motae stipendia receperunt. Insuper non contigit Angeli S ue ut homi-mbus, quibus tempta viae, non unum, nec ore uale , sed alterum altero est diu-
triuior calictoq; alter prius, ociusque
moritur, unde praemia, siue supplicia non simul suscipiunt ipsorum animae e
corporibus abeuntem Angeli autem non sunt mortales igitur non expectatum fuit ut vel bomis vel malus, prius, posteritis et obiret, ut inae supplicia, Praemia acciperet sum nainque viae tempus saerit utrisque commune, tam tim heractis meritis, vel demeritiS,Pre inlati, vel puniti fuerunt. Rursu Sani emae hinc obentes, statim propriis coamptantur locis, siue praeniij, siue poenaeie eque siue temporalis, siue aeternalis: Pro Demonibus autem non contingit,
nisi aeternalis: quia statim demersi su runt, eiecti e Cedio Insuper,ad quid tam longa intercapedo,ci mora in drt- ferendo supplicio iam enim communis est Ioctrina, supplicium, Praem I subsequi peracto cursu viae subsequi, inquam absque mora. Denique qui nam egissent tunc , siue quidnam agerent nunc, usque ad supplicium conferendum p fis in iudicio merentur, aut demerentiata neutrum dandum de merito, o demerito ess entia i i an sorte poenitebunt dictum aut supra fuit, potuisse quidem in decursu suarum omrularumice nitere, de nullo tamen sciri,quod Poeni tuerit. E confirmatur ex Apocal ubi Ioannes testatur pto secta sui ne Draconem qui vocabatur Via
bolus, inan sernum', peracto iam bello.& Lucito aiebat Christus Fid am a. thanam secuti, mi ili Caeli cadentem, quem locum ponderans Hieronymus ait, Videbam non iliquit , modo ideo, sed prist didebam,qtia udo corruit. Item Sap. H. I nuidia Diaboli mors intravit mmundum. Apocri 2.Ille homicida Dico initio poena quoque Serpenti inflicta a in iudicio Adae, e Eua: ipsum coni statur supra pectus tuum gradieris oec.
ouae corporea Serpenti Spoema, inditiussit poenae prius ipsi Diabolo infictae .dix; Co, orea Scrpentis V siquidem Estrem, &Moyses Barceia, lib. de Para cap. 1 . aiunt, serpentem corpore Serpens m
tum misi inde vero reptanterri supraetrectus incedere, ex diuina Iustitia, punitiones taliter namque se Lucifer gessit,diim extento superbi* collo, ere- goo capite ambitionis, dixit, In Coeluconbcendam, ad quam rem alludes Am ,
510쪽
te pus quid sanificat.bros lib.de Parad. inquit. Nomine, qui
tae renasapiunt, nee tamen interiora etauariguntur ad Cortum mero, sicut e en tes, identur repta resuper terram. Et de
nique aperta sint Petti verba, Angelis
peccanti. bus non peparcit, sed rudentibus auferni det acto , in tartarum tradit cruciandoset Cum pedibus creatu Semen tem confirmant Dydimus,ae Tostat. q. 68 in Gen. de Plin. lib. Iaap. . vim sos ait Serpentes pedibus anserinis.1 i Opposita aute de tacili soluum tui. Et quidem ad quaerelam Demonia, quod venerit ante tempus&c Geo gius Venetus explicat quia se te circia ter trecentu annis accelerata fuit Incarnatio, texta Danielam Vel insuper
lamentabantur,quoniam eorum pote
stas, de tyrannis supra humanu genus fuit per Christi aduentu,de die in diem. magis, magisque attenuata, imo audierant minas Christi dicentis , Princeps mundi halus e)cietur foras Sive etiam, quoniam expellebat eos ex energum nisi Siue quia timebat destinandos si re ac detrudendos in Inserno. Ac d nique hae rid plura deplorabat ex eius Aduentiquem non crodebant debui sese tunc, sed dilatandum in longius, ideoque aiebant, renissim ante tempus. ra Dum vero die tur reseruari iro iudicium ex fine ultimae disputationis Iudicii De- aliqualiter patebit silutio: etenim L, monum com
mentum damnationis recepturos in iudicio et loquitur autem de poena a cidentalic ita ex utraque complete iudicabutur, nunc enim, licet habeant totam poenam essentialem,deest tamen illa, quae tunc destinanda erit accide talis item iudicandos tunc sine iudicio publico, coram toto orbe quire men aliunde .c non ita nunc coram iudicati sunt, iuxta Apostri .Cor. 6. Nestitis, quoniam. Angelos iudicabimus e Item iudici compremeret tum erit finaliter, omnes detrudi in Ilithi no Apoc. I r. ad haec, O huius generis reseruntur verba illis Reseruari. Et ad illud Param tus is Moholi non indicatur, desecto,
non torqueri actu,&praesentialiter,sed indicatur aeternitas talis supplici , sia quidem in Taratus est nota verbi imdefinit quod quidem arquipollet aetermnali,& infinito, nempe durabit supplicium duratione infimia, nec finietur, verbum namque indefinitum aequiu let uniuersiali, cuin finito Amphuae, ut vae quaest. .
V AESTIO ILVtrum in Daemonibus sit dolor tatris illa
DOIor tristiarum quid, Olarem quidam sumat ample, date, ut D. Thom. pro quacunque disconu eientia, seu passione, tum animae, tum corporis in hoc modo loquendo. admittendu' est dolor in Daemonibus, sicut ipse admittieri par.q. 63.ar G. ce Rerum presse, rigoros spectando iIIum, contrahitur ad solum sensum, corpus: ita sane docet Arist.cde anim. inquienta dolor es ossens animae ex carane. Igitur exigitur caro, Ansus ad verum dolorem,est namque passio sensus sicut tristitia est passio animae: unde Augustinus eam describens , in
tibus aesti unt marri rem eae Anauta ponderans Scotus in .d- . . et s. quaestionem, sic scribit. Ad quaestionem dico,quod secundum August. q. de Ciuit. cap. ID Dolor carnis, tantummodo UOS sensio anime ex carneae quaedam ab eius
Misone, dissentio , sicut animae color ut appellatur ita iiii , est ab his rhus, qua nobis nolentibus accidunt; ahoc apparet,ipuod Dolor e passo co sequens apprehensionem senstiuam, in appetitu sensitiuo et Tyimilae t est '
prie in appetituuntellecti uo, aut iet: luntates in cons sena apprehensionem euentus allicum obiecti nolui Hoc qui-