장음표시 사용
121쪽
daro constituisset. Consul, postquam prosectum Persea audivit, ad Gonnum castra movet, si potiri oppido posset. Ante ipsa Tempe in faucibus situm Maccdoniae claustra tutissima praebet et in Thessaliam opportunum Macedonibus decursum. Quum et loco et praesidio valido inexpugnabilis res ess t. abstitit incepto. In Perrhaebiam flexis itineribus, Malloea primo impetu capta ac direpta, Tripoli aliaque Perrhaebia recepta, Larissam rediit. Inde Eumene atque Attalo domum romissis, Misagenem Numidasque in hiberna in proximis Thessalis urbibus distribuit; et partem exercitus ita per totam Thessaliam divisit, ut et hiberna commoda omnes haborent, et praesidio urbibus essent. Q. Mucium legatum , cum duobus millibus ad obtinendam Ambraciam misit. Graecarum civitatium socios omnes praeter Achaeos dimisit. Cum exercitus parte profectus in Achaiam Phthiotim, Pteleum β desertum fuga oppidanorum diruit a fundamentis , Antrona Voluntate colentium recepit. Ad Larissam deinde
exercitum admovit. Vrbs deserta erat; in arcem omnis multitudo concesserat: eam oppugnare aggreditur.
Ρrimi omnium Macedones, regium praesidium, metri excesserant; a quibus relicti oppidani in deditionem extempIo veniunt. Dubitari inde si, utrum Demetrias
in restisset, deinde in res esset ubire. De syllabarum geminatione a libra. riis ueglecta vid. Drvhen h. ad lib. I l.
orati. Fragmin. sub Geminatio, insigne emendat Onia subsidium. LEM.
san Delum ex tributio militum. Cons.nd eaP. 49. Idem sorte intuli. XLIV ,r pr. nisi aliud excidit nomen. Achaiam Phthiotim; vide supra ad librum XXXIII, cap. 32, u. G.
splicuit. Longe potior adviciendae; vide ad XXI, 6, n. 4
122쪽
prius aggredienda forci, an in Boeotia adspiciendaeves. Thebani, vexantibus eos 7 Coroneis, in Boeotiam arcessebant. Ad horum preces, quia hibernis aptio P regio, quam Magnesia erat, in Boeotiam duxit.
r. Vexantibias eos Coronais, in quos psi pro Coronaeis; vide ad east. Licinium erudeliter consuluisse, ex n. 3. - Duxit consul. Cous. ad librum XLIII, 4 patet; Duia Coroneis scri- I, csP. 23, u.
124쪽
Cap. I; Eadem aestale legatus, in Illyricum a consule missus, opulentia duo oppida diripuit. Alter consul C. Cassius nec in Gallia memorabile quidquam gerit, et per Illyricum ducero legiones in Μacedoniam vano incepto conatur. Quod ubi senatus ex Aquileiensium legatis cognovit, legatos mittit, qui ei
Nuncient, ne suam provinciam relinqua L - II; In ius vocantur magistratus romani, de quorum avaritia superbiaque conquesti, erant nispaniae utriusque legati, et SCtis quibusdam eonsulitur Hispanis. - III; Quatuor millibus hominum , natis ex militibus romanis et hispanis mulieribus, Carteia datur, ubi habitenti Eodem tempore Romam veniunt legati carthaginienses et Gu- Iussa Masinissae filius. - IV; M. Iunius Pennus praetor Celti heros sine sanguine domat: at Licinius et C. Lucretius crudeliter et avare bellant in Graecia; et non modo de his, sed etiam de L. Hortensio, successore Lucretii, ab Abderitarum, V ς' et de C. Cassio a Cincibili, regis Gallorum, nec non a Carnorum Istrorumque et Iapydum legatis similes querelae ad senatum rom. deseruntur. - VI; LEgati multarum Graeciae Asiasque civitatum; item ex Asrica Carthaginiensium et Masinissae. si iuul Romam conveniunt. - VII; His dimissis audiuntur legati Cretenses, et post hos vocantur Chalcidenses, quorum princeps Μiction de superbia, crudelitate et avaritia Lucretii IIortensiique queritur. VIII; Lucretius damnatur, et literae iussu se
natus scriptae mittuntur ad Hortensium absentem - IX, In
Liguribus eo anno nihil memorabile geritur; in Illyricum vero
125쪽
T. MVIIonius regem Gentium Romani suspectum habent, ab A. Πω tilio
eos. mittitur Ap. Claudius Centlio legatus. - X; Is ab Uscancnsibus repellitur cum magna clade, cuius reliquias ad Lychnidum reducit. - Xl; Comitia consularia et praetoria. Reditus legatorum , ad exercitum in Macedoniam missorum. Calendae intercalares. Mors sacerdotum. - XlI; Numerus militum sociorumque navalium in supplementum scribendorum. - XIII; Prodigia publica procurantur, non suscipiuntur duo, in loco privato peregrinoque sacta. XIV; C. Claudius Pulcher et Ti. Sempronius Gracchus creantur Censores. Horum edicta de delectu, commeatibus inissionibusque militum. - XV; Sortitio provinciarum; et Censura. - XVl; Λcerba recensio equitum, et contentiones censorum cum veteribus publicanis eoru inque patrono, P. Rutilio trib. plebis. - XVII; Numerus colonorum Aquileiensium auctus. SCtum, a C. Popillio et Cn. Octavio legatis per omnes Peloponnesi urbes circumIatum, nequis ullam rem in hellum magistratibus ro inanis conserret, praeterquam quod senatus censuisset. - XVIII; Perseus in Illyricum proficiscitur, et Vscanam expugnat. - XIX; Inde Draudacum castellum et Oaeneum capit, legatosque mittit ad Gentium, qui regem iam diu dubium in societatem pelliciant. - XX; Is po-cuniam poscit. - XXI; oppida Illyristi frustra tentant legati
romani, L. Coelius Uscanam et Ap. Claudius Phanotem. Perseus, qui in Macedoniam sese receperat, ad Stratum, validissimam Aetoliae urbem, ducit vocantibus Epirotis et Archidamo principe Aetolorum. XXII; Sed clausas portas re Pluinque vix romanum praesidium invenit, et ius in re tu regnum redit. - XXIII; Cleuas, ab eo relictus, prospere res gerit adversus Ap. Claudium et Autigone es.
Eadem aestate, qua in Thessalia equestri Pugna vicere Romani δ. Iegatus, in Illyricum a Consule missus η, opulenta duo oppida vi atque armis coegit in
Cap. l. r. Qua in Thessalia equestri Pugna Nicere Romani: vicere quidem
vide ud XLII, 66 ; sed prius victi
su ut et quidem in Pugua maiore mu lo et clariore ; vide ad XLII, dis sq. Hinc Misti vel Dicti fuero eluend. Cler. cL Crev. Vulgatum vero contra eorum couiecturatu de laudit Do uiat. quasi Livius Mnice respexerit posteriorem Puguam. At eum, Romnuis suis faventem, non qaidem plane dissimulasse eladem, sed scripsisse Micti Primum , deinda incero . suspicabantur Grou. et Drahisu. Legatus in L 1 ricum missus; vido ad XLII, 67, ii. 4. - Opinione clo
126쪽
LIB. XLIII, CAP. Ideditionem, omniaque iis sua concessit, ut opinion clementiae eos, qui Carnuntem munitam urbem in colebant, alliceret. Postquam nec, ut dederent se, Compellere. neque capere obsidendo poterat; no duabus oppugnationibus ne quidquam satigatus mi Iesesset, quas prius intactas urbes reliquerat β, diripuit. Alter consul C. Cassius nec in Gallia, quam sortitus erat Α, memorabile quidquam gessit, et per Illyricumducere legiones in Macedoniam vano in Cepto est CO- . natus. Ingressum hoc iter Consulem Senatus ex Aquileiensium legatis cognovit; qui, querentes coloniam suam novam et infirmum, necdum satis munitam inter in stas nationes Istrorum et Illyriorum esse, quum poterent, ut senatus curae haberet, quomodo ea colonia muniretur, interrogati, Vellentne eam rem C.
Cassio consuli mandari 2 responderunt , Cassium , Aquileiam indicto exercitu β, prosectum per Illyricum in Macedoniam esse. Ea res primo incredibilis visa, et pro Se quisque credere, Carnis forsitan aut Istris bellum illatum. Tum Aquileienses, nihil se ultra scire, nec audere assimare, quam triginta dierum frumentum militi datum, et duces, qui ex Italia itinera ita
Macedoniam nossent, conquisitos abductosque. Enim, vero senatus indignari, tantum consulem ausum, titsuam provinciam relinqueret si, in alienam transiret,
mentiae ; vide ad XLV, 38 , n. Σ. Carnuntem Illyrici aut Pi nnoniae oP-pid. de euius situ et ruderibus vid. D. Lambecius ad calcem lib. II, eorum. de Bibl. Caes. Pug. 9973. Quas intactas urbes reliquerat; vide ad II , Σ, D. 11. In Gallia, quam sortitus erat ἔCassio italia evenit. h. e. Liguria et
Gallia; cons. XLII, 3r, 32; XLIII. 9 Liguria aliquoties utrique consuli decreta suerat vide ad XL , 3b, 4έ; XLl, et , i 8; XLII. r. 9, eo , et alteri quoque simul Gallia, quod pro-
habile fit ex XLI, 7. I 8. atque e . quod Livius nusquam refert , qui Praetores post annum Vrhia eos dilao
sortiti fuerint; Dulcer. 5. Aquileiam indicto exercisti; vid. IV, ab , n. 4. - XXX dierum flumentum m. d. vid. Schel. ad Polyh.
127쪽
exercitum novo periculoso itinere inter exteras gente duceret, viam tot nationibus in Italiam aperiret. Decernunt frequentes, ut C. Sulpicius praetor tres ex senatu nominet legatos, qui eo die proficiscantur ex rhe, et quantum accelerare possent, CaSSium Consulem, ubicumque sit, persequantur; nuntient, ne bellum cum ulla gente moveat, nisi cum qua Senatus
gerendum censuerat P. Legati hi profecti, M. Cornelius Cethegus, M. Fulvius, Ρ. Marcius Rex. Metus de consule atque exercitu distulit eo tempore muniendae Aquileiae curam 8.
II. Hispaniae deinde utriusque legati aliquot popu
lorum in senatum introducti. Ii, de magistratuum romanorum avaritia superbiaque conquesti, nisi genibus ' ab senatu petierunt, ne se socios foedius SPO-liari vexarique, quam hostes, patiantur. Quum et alia indigna quererentur, manifestum Bratem ESSet pecunias captas, L. Canuleio praetori, qui Hispaniam Sortitus erat, negotium datum est, ut in singulos, a quibus Hispani pecunias peterent, quinos recuperatores ex Ordine senatorio daret, Patronosque, quos vellent, sumendi potestatem saceret. Vocatis in curiam legatis recitatum est Senatusconsultum, iussique no-
8. Metus distulit mram, quia enusa fuit, cur disserretur. Cf. V, , n. 3. CAP. II. l. Nisi genibus, Procum hentes, ut XLIV, 9. - Ouiam hostos.
Patiantur, immo Paterentiar. - L. Cianuleio ... negotium diatum est a Se natu extra ordinem , quia leges et quaestiones de repelitu dis nondum constitutae erant; Duk. cotis Sigon.
de Iudic. II, 27, et infra ad Epit.
u. Quinos recumratores ex ordine
seniatorio, etc. vid. XXV l. . 4 8 . n. 3. suam reos inciam relinqueret, ete. vid. X , 8 , u. 8. - Foseo periculoso itinere, duo epitheta uni sultat L ce vino ετως iuncta, ut Passim; Drahenti. quem vide ad I, a 4 , n. 7, et XLIV, 43, n. 3. . Ne bell. cum ulla gente m Meal ,
n. c. q. sennius gerendum censuerat,
sorte censuerit. Sed vid. IlI , a, n. l. - P. Marc. Rex, sorte Q. Pro P. quod Praenomen in hac tam illis et intilla alia eiusdem gentis nou iuveni; Dii Ler.
128쪽
I 2 ominave patronos, qua tuor nominaverunt, M. Porcium latonem, P. Cornelium Cn. F. Scipionem, L. Aemilium
Primum, qui practor A. Manlio, M. Iunio consulibus
in citeriore Hispania suerat, recuperatores Sum PSerunt. Bis a Impliatus, tertio absolutus est reus A. Dissensio inter duarum provinciarum legatos est orta:
citerioris Hispaniae populi M. Catonem et Scipionem; DIterioris L. Paullum et Gullum Sulpicium Patronos Sumpserunt. Ad recuperatores adducti a citerioribus populis P. Furius Philus, ab ulterioribus M. Matienus. Ille Sp. Postumio, Q. Mucio consulibus triennio anto, hic biennio prius, L. Postumio, M. Popillio consulibus , praetor fuerat. Gravissimis criminibus accusatiam bo ampliatique : quum dicenda de integro causa esset, excusati exsilii causa solum vertisse β. Furius Praeneste, Matienus Τihur exsulatum abierunt. Fama erat, prohiberi a patronis nobiles ac Potentes compellaru β; auxitque eam suspicionem Canuleius praetor, quod, omissa ea re, delectum habere instituit;
3. Cum M. Titinio . Primo re . 4. Bis a liatus , l. a. reus. - Εt inferius, a rasati ambo amylialique; vi in iudiciis antiquis, ait Donatus. amHiara verhum forense erat, et signi sinabat interloqui. seu senteutium disseris, quum causa adhuc esset obscura; inde iudex pronuntiabat non liquet. Vid. Cic. Pro Caec. Io, P Cluentio, a8; A. Gell. lib. XVI, tr. Ite amyliatos scribit Livius P. Furium Philum, et M. Matieuum reos, h. e. iudicium illorum dilatum, et quum dicenda de tu tegro causa esset, excusatos exsilii causa solum vertisse; et M. Titiniuin his ampliatum, tertio vhsolutum. Itaque amylιuli dicebantur, ut in Λ unotat. Budaeus tradit, ii quorum damnalio vel absolutio disserebatur, aut quia coram testes si-atendi essent, et cum illis committendi; aut quia nondum plane liquehat aut de crimine , aut de modo Poenae; aut quia arguineuta et Probationes uou- dum satis erant idouea ad absolvendum vel condemnandum: ad quod videtur spectare Plautinum illud iii Amphitr. Iacent rationes , silee luci cium , nescio quid dicam . . LEM. 5. Ex sati exsilia causa rotam pertisse; vide ad III, 33, n. Ο. Prohiberi a Patronis, scit. legatos Hispauiae : quae dura est ellipsis. 6. Nobiles ac Potantes commuarc ἰ
129쪽
ictu e re ponto in provinciam abiit, ne plures ab Hispanis vexarentur. Ita, Praeteritis silentio oblitoralis, in futurum consultum ab senatu Hispanis, quod
impetrarunt, ne frumenti aestimationem magistratus romanus haberet 7; neve Cogeret ViceSimas Vendere
Hispanos, quanti ipse vellet; et ne praesecti in oppida
s uti ad pecunias cogendas ' imponerentur. III. Et alia novi generis hominum ex Hispania legatio venit. Ex militibus romanis et ex his panis mulieribus , cum quibus connubium non eSSet, natos se memoranteS, Supra quatuor millia hominum, ora
bant, ut sibi oppidum, in quo habitarent, daretur.
. Ne frumenti aestimationem ma- sistratus rom. haberet. ει scit. et Bestimati e templi. Λestimatum est,quod rungi Atratibus rom. iu cellam . i. e. domesticum risum, a provincialibus sumere licebat, Sed pro quo usu invaluerat , ut Decuniam sibi numerari iuberent, vid. Cic. Verr. III, 8t , et Burm. de Vectigal. CBP. z. Pag. zo.Quum autem mugistratus frumentum scandi pretio aestimarent. Hispani impetrarunt, ut illi vel frumentum ipsi m neci Pere, vel, si Pro eo Pecu- Dium mallent, aestimatione communi et publica uti cogerentur. Emptum frumentum est . quod provinciales Romni is vendere iubehantur; vid. Cic. Verr. III, 7o sq. et Buri n. de Vecti eRP. 2, P. I9. In illam rem magistenistus rom. Pecuniam e publico accipiebant: ex qua ut aliquid averterent, frumcntum emendum vilissimo pretio aestimabaut. Itaque Hispani impetrasse videntur, ne Micesimas frumenti, νωdcrs cmerentur, quanti Mellent magistratus romani n. Crev. Haec
probabiliora sunt, quam quae MA C. Douutus Et cilii disputarunt; qui etiam de istiui utii rerum Dicesimis h. l. ngi credidere. vel eum silentio Praeteriere. 8. Ad pecunias cogendus, hoc est, per vim exigendas. Cap. III. r. Ex militibus rom. Mex hisPanis mulieribus, etc. ω Ex h. l.
Sigonius de lur. Civ. Rotn. I, 6, i .s colligit, eos, qui ex mulieribus,
cum quibus connubium non esset. nati erant, in numero servorum habitos suisse et ne libertatem quidem habuisse, et Turuehus, Advors. XVI. 2I, E 1 Servorum in numero, non ingenuos fuisse. Η non Iu universum de omnibus his verum esse arbitror. Nam qui ex cive rom. et muliere libera , cum qua connubium non esset,
tinti erant, non illi quidem cives romani, sed tamen liberi erunt; uec vi deo, cur Servorum numero haberi debuerint: partus enim, quod ICti di Cunt, sequitur ventrem. Eos de quibus hie agit Livius, servilis conditionis fuisse, argumento sunt, quRe de eorum manumissione et appellatione coloniae , in quain deducti sunt, dicuntur. Hii C SusPicor, matres Eorum fuisse captivas hisΡanus ancillaS , iniarum liberi conditionem matrum
sequebantur, vid. Vlpian. tit. V, g.
130쪽
Senatus decrevit , ulι Dominia sua aPud L. Canuleium Prosterentur ἰ eorumque si quos manumisisset η, eos Carteiam ad Oceanum 4 deduci placere. Qui Cur teten sium domi manere pellent, Potestatem fore, utι numero Colonorum csSerit, areo aSSignato. Latinam eam Colonitim
iuisse ,, libertinorumque Greellari. Eodem tern pore ex Asrica et Gulussa , Masinissae regis filius , legatus Patris, et Carthaginienses venerunt. Gulussa prior in
Senatum introductus, et, quae missa erant ad bellum Mucedonicum a patre suo, exposuit, et, Si qua Praeterea Vellent imperare, praesta turrim merito populi roniani est pollicitus; et monuit Patres Conscriptos, ut a fraude Carthaginiensium caverent: Classis eos magnae Parandae consilium CFisse, vecte Pro Romanis et udoersus Miacedonas: ubi ea parata instructaque esSet, sorum fore potestatis quem hostem aut socium ha heant Egit deinde Masinissae causani de agro, de oppidis,
quae ablata sibi ab eo Carthaginienses quererentur, magnaque contentione inter regialum et legatos Carthaginienses disceptatum. Q uno ultro citroque iactata sint, quid a Senatu responsum suerit, in incocto est. Quievit tamen vellit sopita hace Controversia per aliquot annos. Bonovata postea in acre bellum exarsit, quod adversus Masinissam a Poenis susceptum cum 's . . Duh. Cons. VIII, 14, n. 3, et M Tacit. An n. XIV, 27, n. 5, et Spuntiem. o. B. II, 22.
.sc. quum in Provinciam venisset, ut praesens singulorum causas cognomEceret. Nam quod non dicit Livius uecos manumitteret, sed e viam si quos manumisisset, indicio est, non eandem omnium caiisam suisse, sed alios mann mitti potuisse, alios non potuis-
M. Si quid veri in eo est, quod de matrihus illorum dixi, qui post morivm Pu emu tu alterius domi ut Potu
statem non venerant, manumitti potuerunt: qui iusto titulo venerant. Non Putrierunt . . Duh. Cous. Syanhem. l. l. 3. Carteiam ad Oceanum; vide ad XXl, 5, n. 3. 4. Latinam eam coloniam Disse, immo esse. h. e. in Posterum ESSes vel haberi: nam colonia nune Primum sicta est; Gron. - Libertinorum otita in t vide ad VIll, 14 , n. .s. S. Osorum Dre ροtestatis quem hostem aut socium habeant; vide ad IlI, 6 a , u. P.