장음표시 사용
111쪽
Bel her. Coisi. ψευδής τε καὶ di. Dein pro Oυδαμυς vulgo erat οὐ δstra, quod unus Par. Ε. servavit, ceteri non agnoscunti Prouulg. Βῆλον γαρ ουν restitui De ν γαρ αυ ex Clarh. Vati A. Coisi. Ven. Σ Σ. Vind. 1. 6. Par. BCFIVW. Aug. Meerm. Bodl. Flor. a. o.
εοικε -J Quintil. Instit. II, 1b: Gorgias apud Platonem persuadendi se arti-sieem in iudieiis et aliis
coetibus esse ait; do i stis quoque et iniustis tractare: oui Socrates Persuadendi, non docendi eoncedit facultatem. Rou-thius ad h. I.: . Gorgias hostdialogo veluti coactus a Socrate statuit rhetoricam Vim esse
dicendo persuadendi. Ita Quintil. II, 15. , ubi maximo illustres philosophorum definitiones enumerantur, id quod Reit Sext. Empir. L. II. adv. Mathem. , Platonis nostri praecipue hao do re sententiam eXPonens. Hanc autem opinionem Plato non sibi, si Quintilianum audias, sed Gorgiae adscribi Voluit. Ab Aristotelo quidem Rhetor. I, 1, 14. dicitur ro πεῖσαι Ουκ ἔργον ρηrορικῆς εἶναι, αλλατο ἰδεῖν τα υπαρro Pra πιθαναπερὶ ἔκασtον. quod adversus Platonem apud Gorgiam dirigi notat Mure ius Varr. Lecti XI. 18. Cora os pro morευτικῆς
δεναι. Vulgatam lectionem etiam Aristidea sequitur Orat. Platon. I. p. 47., ubi discriminis hio a Platone inter πειθὼ πισrευτ -κην et διδασκαλικην saeti mentionem iniicit. 1'. 4bh. ὰ 12 4 π i s r t κο ς ιιον o H Quod in aliquot codd.
Scriptum exstat πεισει ς , id quamquam Stephanus, Hein- dorsius, Cora es, Hermannus, alii probarunt, tamen ab hoo loco alienum iudicamus.
Nam rhetor propterea voeatur moraκος, quod ro πιστευεἐν S. πίσrιν ανευ tos εἰδεναι officit
112쪽
πω δυναιμαι κατανοῆσαι ο τι λέγω. Oταν περὶ ἰατρων
a. c. d. m. o. Vides igitur praestantissimos codd. , etiam Clark., pro Vulg. πιστικbs pugnare, ut miremur Herm. et alios invita argumentationis ratione seripsisse πεισrtκος. In Par. I. πιorικὸς omissum eSt. cons. p. 493. A. τί ποτε καὶ levo με iri χεγωμεν Ven. Σ Σ. Vind. 7. , ut Fin&oisen. suadente Stephano scripsit; sed V. ann. atque audientium animos eo studet perducere, ut ipsi vel sino scientia habeant fidem; πει ore-κος propter disputationis tenorem ideo dici nunc non potuit, quia id etiam eam persuasionem de- Signaret, quae ad πίσειν ἄχη j efficiendam valeat: quod secus habet Politio. p. 304. D. Legg. IV. p. 723. al. De sorma vocabuli non est quod dubites. Nam si o-
κδ ν appellat, quo Vocabulo gravius quid rei sit significatur: intelligit
quippe merae πισrεως Scientia destitutae artificem. V. Poppo
ad Xenoph. Cyrop. I, 6, 10. et Lobeck. ad Soph. Aiae. p. 140. Usus vocabuli hie argumen lationi accommodatus est. Usum vocularum Ου γαρ δήπου - γε ad Apolog. Socrat. p. 20. C.
με 1' Sophist. p. 232. B: περὶ τίνος ἄρα καὶ φασίν; De Rep. IV. p. 434. D. Lachet. p. 182.
Viger. p. 837. Stephanum λεγωμεν corrigentem refutavit He in dors. ad Hipp. g. 36. Videlicet sensus hic est: quid tandem sit, quod dicimus. Coniunctivus significaret: quid
tandem dicamus. B. ora ν πε ρὶ ἰαrρῶν αἰ-
113쪽
παρὰ σου πυνθάνεσθω. καὶ εμε νυν νόμσον κιὰ τοσον σπευδειν. ισως γὰρ καὶ τυγχανει τις των ενδον
Politic. p. 2b9. A. Lem. IV. p. 720. A. seqq. De Rep. IV. p. 720.
A. et Boockh. Oeeon. Att. T. I.
m B existimato nunc otiam tuis commodis studere.
48. - rινας σχεδον καὶ συχνους. V. ad Phaedon. p.
M. D. D. a a φως claro καλυφ α id Hane ipsam Gorgiae dictionem leniter tangit Socrates infra p. 460. A. καὶ ra τείχη τα 'A θ ναμω ν J Interest aliquid, utrum scri
Hoc enim est simpliciter die Matiem der Athe aer, illud per
appositionem dictum est sic, ut navalia et muri Atheniensium aut dis ornantur ab similibus operibus aliarum urbium aut cum graVitato quadam Atheniensium esse di antur: die Mauem, , inlita die der Athenaer. Posterius vel ob meliorum codicum auctoritatem probandum. Pra terea meminisse iuvabit dicerohaeo Gorgiam Leontinum. Quod si secum perpendisset Co belua, certe in Varr. Lecti. p. 140. non imporiosius erat pronuntiaturus
quod ibi scripsit, verba rὰ 'Aθηναίων delenda esse. De rct
ipsa apponimus quae exposuit ad h. 1. Routhius. othenien sibus', inquit, . post bellum Persioum ut urbem atque Piraeum muris stingerent, auctor fuit Tho-mistocles, qui et navalia ad Pi-
114쪽
καὶ dij τῶν λιμένων κατασκευὴ εκ της Θειχιστοκλέους συμβουλῆς γεγονε - τα δ' εκ της mρικλεους, αλλ' oυκ
gnia ανερεσθαι, quam seripturam ubique repudiavimus. Est enim
E. καὶ ra re irv ra Ἀθη ναίω H Sic Clarh. Vati A. Coisi. Par. BCUW. Flor. a. b. o. x. Vulgo καὶ ra τειχη τῶν Ἀθηναίων. Εd. Bas. 2. καὶ ra reu' τα rῶν 'A' Flor. o. καὶ ra τείχη Ἀθηrαίων. raeum transtulit, quum Phalereo portu antea Athenienses usi es sent. V. Plutarch. et Nepol. Viit. Themistoclis atque I u a ti n. II, 10. Et celebres sunt illi muri, a Socrato statim post nominati, qui ro μακρον τειχος Seu μακραrείχη et σκελη appellabantur, utrinque iungentos Piraeo urbem. Eorum alter ro βορειον
vocabatur, alter autem ro Pori P.
Fundamenta iecisse perhibetur Cimon, uti ostendit e Plutarchi Cimone Meursius de Piraeo e. 2. , Opus Vero perfecisse Pericles opera Callicratis archit oti. To δε υακροι τειχος, inquit Plutare hus in Pericle p. 160. A., περὶ Ου Σωκράrης ακουσαί φησιν αυros εἰςηγουμενου γ r ώ- ιι ην IIερtκλεους, ζργολαβησε Καλλικι Hrης. E. αλλ' οὐκ ἐκ tῶν δ η-μιου ργωνJ Breviloquentia haec Viros doctos maIs habui L Ita Butim annus et He indo fius legendum conte erunt εκ rῆς δημιουργῶν. Sohae ferus ad Apollon. Rhod. II. TOm. P. 141. εκ τῆς τῶν δηιυουργων orrigit, quod receperunt etiam C ora es et Hirgo hi g. Hagi ius ad Gregor. Corinth. p. 360. Librarii , inquit, .ubi duo articuli deinceps
ponuntur, alterum Saepius omi, tundi' Codices tamen manuscripti vulgatam lectionem tuentur omnes. Nec vero quidquam mutandum. Xenoph. Mem. ΙΙ,
Booch h. Explicat. Pind. p. 101. Matthiae. Gr. g. 4M. Fritis cho Quaesiti Luo. p. 108. Κleas ling. ad Theoor. II, 15. Neque Latinis est haec ratio inusitata. v. Cicer. De Orator.
I, 4, 1b. Tuscul. I, 1, 2. ibique
115쪽
ἐκ των δηριιουργων. ΣΩ. Λεγεται ταυτα. ω Γοργία περὶ Θειυστοκλεους ' Περικλέους καὶ αυτος ηκουον,οτε συνεβουλευεν ' μιν πεοι του διὰ μεσου τειχους.
κὐατες, ορας, οτι οι ρῆτορίς εἰσιν οἱ συμβουλευοντες καὶ οἱ νικωντες τας γνωμας περὶ τουτων. Σόδ. I Dτα καὶ θαυμάζων, ω Γοργία, παλαι ἐρωτω, τίς ποτε η δυναμίς εστι τῆς ρζτορικης. δαιuονία γαρ τις ἐμοιγε κατα-
φαίνεται το μέγεθος ουτω σκοπουντι.
ἐν Γοργία. Consideratis locis Thucyd. II, 13. et Livii Libr.
XXXI. c. 26., ubi murum m morat, qui duobus bracchiis Piraeeum Athenis iungit, de ro valde dubia et eontroversa sic videtur existimandum e8se. Thucydides quum praeter murum Phaloricum insuper ra μακραret χη memoraverit, videntur haeo ipsa in tot Iigenda esse duo illa muri bracchia a Livio memorata, quae Piraeeum urbi iungebant. Ex his autem alterum, quod latus
boreale tegebat, prius erat eX- structum ideoque valde munitum, alterum ex altera parte postea additum ac minus firmatum praesidio, quia commeatus meridiem versus iam Phalerico muro, ad septemtrionem autem muro antiquiore Piraeeo in portum ducentosatis custoditus videbatur. Itaque ro δι a μέσου rεῖχος alterum muri Piraeo i bracchium cst in medio inter primitivum Piraei murum atque murum Phalericum interiectum, cum Piraeei munimento ita coniunctum, ut utraque bracchia unum opus conficerent ideoque muro Phalerico opponerentur, atque alterum βορειον, alterum etiam ad Munichiam pro urrens vorto ν appellaretur, quamquam, sicuti rea
ipsa tulit, hoc quidem etiam roδια μεσου reuos VoeRtum est. CRUSSa Rutem, cur murus illo medius exstruetus sit, a Seho-Itasta satis probabiliter indicata
βληθῆ κ. r. i. Quod autem hodie
116쪽
GORGIAS. P. 455. 456. Od. St. 111 Cap. XI. I P. Εἰ πάντα γε εἰδείης, to aBκρατες, οτι, ως επος εἰπεῖν, απαύας τὰς δυνάμεις συλλαβουσαυφ' αυτ θ εχει ' μεγα δε σοι τεκμζριον εoco ' πολλάκις Bγαρ hori εγωγε μετα του αδελφου καὶ μετὰ των ὰλλων
λοντα ῆ φάρμακον πιεῖν ii τεμειν ii καυσω παρασχεῖν
τω ἰατρο, ου δυναμενου του ἰατρου πεῖσαι, ἐγω λεισα,
οποι βουλει ελθοντα oητορικον ἁνδρα καὶ ἰατρον, εἰ
ad urbem pertinentium munimenta superesse narrantur, de qua re v. Ottsr. Muellor. ad
Leahii Topographium Athenar. p. 467 seqq., id facilem habet
explicationem ex eo, quod medius murus postero tempore, in certum quando, dirutus et ad instauranda antiquiora et firmiora commeatus praesidia consumtus est, ruderibus eius nullis superstitibus ideo, quia omnino minus habuit firmamenti. Sed haec data rei exponendae opportunitate quam brevissime, quamquam Ea fortasse nonnihil valebunt ad tollendas varias virorum doctorum dubitationes et controversias, de quibus v. V ἀ- Iesius ad Harpo rat. Tibor. Hem stertius. Aneodot. T. I.
p. 233 seqq. ed. Geel. W y it e n-bach. ad Plutarch. De glor. Athen. o. T. p. 349. D. Leah. Topogr. Athen. p. 467 seqq. ibbque ann. Oti fr. M uel Ieri, idem M uellerus in Eneyol. Ers hi et Gruberi VI. p. 223. et Diss. Do munimentis Athenarum P. 20. Κ r u ge r. Stud. histor. p. 166 seqq. 174 seqq. F. 456. O l ν ι κ ω ν τ ε gi r ὰ ς γ νώuα, J Νικαν τῆν γνωμην dicuntur, quorum sententia vincit. Comparavit He in dorsius Aristoph. Nubb. v. 432. Vespp. V. 594. Cap. XI. Εἰ παν ra γε εἰδείης - ἔχει Intelligi potest e Superioribus καὶ μαRον
quod in hoc sermonis genere recto omitti potuit. Nisi sorte εἰ pro utinam accipere malis, de quo usu v. Valcken. ad Phoen. v. 761. Alteram rationem Rmplexus est BehkErus, qui post ἔχει exclamandi signum p suit; alteram praetulit He in-
dorsius, qui dubitat, an εἰ apud
prosae orationis Scriptores nusquam habeat exclamandi significationem. os Matth. g. 61i. 4.coli. g. b13. Ceterum de hae Gorgiae sententia cons. Phileb. p. M., ubi ille narratur dicere
117쪽
112 PLATONIS δεοι λογω διαγωνίζήσθω ἐν ἐκκλησία γῆ ἐν αλλιο τινὶ
dors Flor. d. o που, quo recepta firmatur lectio. Ceteri libri omnes Ondi, quod male defendit Astius interpretans: in eine Stadi, wie dutimust, d. h. in Dde dir bellabige Stacit, in eine Stade naeh Belicten. Alio modo οπη tuetur Bern hardy Synti Graec. p. 3M., nee tamen ita, ut nobis persuaseriti αἱρεθῆναι ἰαrρoνJ Vulgo αἱρεθῆναι ψῆro ρα xi ἰαrρον,ούδ. Sed verba ρ τορα desunt in Clarh. Vind. 1. 6. Par. ΕFW.
putat ῆ τεμεῖν καὶ καυσαι. Nam post scalpellum adhibitum, inquit, Vulnus ferro eandenis ustulabatur ad sanguinis profluvium cohibendum. Et prosecto ita plerumque scriptum legitur. cf.
Tim. p. 65. B. Prol. p. 3M. A. Xenoph. Anabas. V , 8, 18:καὶ γαρ οἱ ser si τεμνονοι καὶ καίουσιν ἐπ' αγαθῶ. Memor. I, 2, M. Plura dabit Gaiah Er. ad Μare. Antonin. V. p. 193. Accedit quod Ri et καί frequentissime in libris permutata sunti V. interpp. ad Gregor. Corinth. P.
384. 410. 419. al. Sed quam-Vis exemplorum copia pro viri doctissimi sententia pugnare Videatur , tamen, quoniam tb τεμεῖν et tis καυσαι non semper coniunctum suit, librorum omnium lectionem retinendam cenSemus. De Republ. III. p. 466. D:
τεμών. Themist. Orat. XI. p. 149. A: tb δε di δεκ' εκrεμεῖν η ἐμικαυσae: nam ita vulg. ἐπι- κοψαι Verissime emendavit Ρier-son. ad Moer. p. 232. Hippocrat. De medic. p. 13. 18. ed. Bas. : ἐπὶ δε rων χε ρον oris rio σαι δια τομῆς εἰσιν ῆ καυσιος. Sed satis exemplorum, ex quibus liqueat non ne essariam ESSe Blom siet dii correctionem. OP- portune vero annotavit Romthius veteres medicos χειρουργικῆν et φαι μακε vr κῆν ipsos exercuisse neque hane unquam ab illa separasse. Vid. G. V o sinatus De natura artium V. e. 8.
118쪽
απαντας χρῆσθαι ἀνθρωπους, οτι εμαθε πυκτευειν τε καὶ παγκρατιω γιν καὶ εν Oπλοις μαχεσθαι, ως τε κρειττων
ε tam καὶ φίλων καὶ ἐχθριγν' οὐ τουτου ενεκα τοbς φίλους δει τυπτειν, οὐδὲ κεντειν τε καὶ clarοκτιννύναι. οὐδέ γε μα Aία ἐαν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας, ευ ἔχων τι σωμα καὶ πυκτικος γενόμενος, μειτα τον πατέρα τυ- πτύ καὶ την μητερα eti αλλον τινα τῶν οἰκείων ῆ των φίλων, Οὐ τουτου ενεκα δει το bς παιδοτρίβας καὶ τοις Εεν τοις οπλοις διδασκοντας μάχεσθαι Wσειν τε καὶ ἐκ-
ἐν Ο πλοις μάχε σθ αι J Sio Ven. E. Vind. 1. 2. 6. 7. Par. CFIVW. novom Florentini. Bodl. Meerm. Vulgo ἐν Oχλοις, quod iam Cornarius emendandum Vidit. E. Og rout o υ ἔνεκα δεῖ ro υς π.J Vulgatum OD Vat. d. Ven. E T Vind. 2. Par. B CIV. Aug. Meem. Bodl. Flor. b. e. d. m. O. et editi Bas. 2. mutant in oυδε. Sed regio Clarh. aliique serVant Orirepustiatum nuper iniuria. g. 7. et c. 10. g. 6. Ad παρασχεῖν inteli. avro ν, de quo loquendi genere v. ad p. 47b. D. ὁποτερον δεῖ αἱρεθῆναιJRecte Ficinus: utor sit pro medico eligendus. Asseverat enim sophista oratorem de rebus ad artem medicam pertinentibus ipso medico probabilius esse verba facturum, ut ipse citius medicus publicus eligatur, quam qui medicam artem professus sit. Quae
sane splendida oratoris victoria est. Dictionem o υ δ α u o υ φανῆναι, nullo loco numerari, po3t alios illustravimus ad Ρhaedon. p. 72. C. cap. XVII. Verba εἰ βουλοι to eleganter adduntur, quo gravius notetur fastus et arrogantia Gorgiae. C. ἐν πλήθει l coram Populi turba. Infra p. 459. Α:ἔν γε Ooco. In superioribus nequis erardi seribendum putet, sen
tontia haec est: de quo non possit disertius dicer E. D. Ore ἔμαθε πυκrευε ινὶ Non opus est res, quod vulgo additum legebatur. Solet enim tertia persona Verborum post infinitivum aliunde pendentem ita usurpari, ut pronomen indefinitum, quippe cuius notio iam praecedentibus contineatur, omittatur.
Sie insta p. 464. A. Criton. p. 49.
p. 97. A. De Rep. IX. p. b91. A CL Buti m. q. 116. Obs. 6. -
εν is πλοες μάχεσθαι dicuntur qui gravi armatura certare discunt: nam vulgo iuventus non veris armis se exercebat,
sed rudibus aut pilis praepilatis,
119쪽
βαλλειν εκ των πόλεων. εκεῖνοι μεν γαρ παρἔδοσαν επὶ τορ δικαίως χρησθαι τουτοις προς τοις πολεμίους καὶ τους ἀδικουντας, ἀμυνομενους, μὴ υπάρχοντας ' οἱ δε 457 μεταστρεψαντες χρωνται τη ἰσχυi καὶ τη τεχνst, o υκ δροθως. oi κουν οἱ διδαξαντες πονηροί, οὐδε η τεχνη ot τε αλία ουτε πονηρὰ τουτου ενεκα εστιν, αλλ' οἱ vh χρω- μενοι, οἶμαι, δρθως. ὁ αυτος δη λύγος καὶ περὶ της ρη- τοὐικης. δυνατος utν γαρ προς απαντάς εστιν ὁ ρήτωρ καὶ περὶ παντος λεγειν, ῶςτε πιθαν ερος εἶναι ἐν τοῖς πληθε σιν ἐμβραχυ περὶ οτου αν βουληται ' αλλ' ουδεν B τι μαλλον τουτου ενεκα δεῖ ουτε τοbς ἰατροbς τλὶν δοξαν
αλλους δημουργους, αλλα δικαίως καὶ τη or ορικὴ χὐη-
Ρ. 457. B. Drι δύναιτο αν r. π.J V. δυναινro, quod eme darit Heindori. Singularem δυναι ro confirmat Par. I. Flor. s. x. καὶ τη ρητορικη χρ .l Om. Vat. Ven. Σ. Vind. 2. Bodl. Aug. Meerm. Dein Hirsehig. atin ante a γωνία inseruit, quo non opus. Idem mox verba ἐκ των πoiεων abiici vult. cons. p. 460. D. ἐπὶ δικαία χρείαJ Sio Vat. Ven. E T Vind. 2. 6. 7. Par. quae dicuntur Graecis ἐσφαιρω-
Casau boni ad Theophr. Char. p. 79. odit. Fis h. v. Pla t. Lem. p. 813. E. Xenoph. An. II, 1, 7. ibique interpp. Ceterum etiam
sophistas artem tractandorum a morum professos esse apparet ex
Euthyd. p. 271. E. Xen. Mem. III, 1. cf. Schnoide r. ad Xenoph. Anabas. II, 1, 7. Locolla ad Xenoph. Ε es. p. 127. Malo
Vetti editti ε ν ὁrio ς μ. - Deinde multi codd. Ουδλ ωυ υ ενεκα r. N., quod re epit Behhorus. Sed praefero veterem lectionem optimorum librorum auctoritate munitam. Nam adiiciuntur haec non sine vi et gravitato, quo magis superiora illa, οὐ roDrovενεκα δει ποδς απανrας 2ρησθαι ανθρωπους, illustrentur atque confirmentur. In cuiusmodi sententiis constat omitti coniunctionum vincula. Astius eum
Findoisonio post ανθρώπους colo distinguendum et prius illud
o θα ι J Do hoo dativo v. p. 45I. B. p. 480. D. Solet enim ἐπί
ita construi, ubi taussam, consilium vel finem indicat, nequo
necessarius est ReeuSativus. V.
Lexio. Xenoph. T. IL p. 259. 263 seq. et Fis chorus ad Wellor. Gr. T. LII. P. II. p. 234 seq.- α μυ νο μέν ου ς, μη υπάρχοντας, ut se defenderent,
non adorirentur. Qui hirior alteri infert iniuriam, is ἡπαρξαι αδικίας et saepius etiam simpliciter v παρξαι dicitur. Loquendi genus, apud oratores stequens, doctissimo illustravit Valchen. ad Eurip. Phoeniss. v. 1576. Ons. nostra ad Legg. IX. p. 869. C. et do loci sententia De antidos. p. 113. 23 seqq. ed. Oreli.
120쪽
GORGIAS. P. 457. ed. St. 115σθω, ωςπε9 καὶ τθ ἀγωνία. εαν Οε, οἱ μαι, ρητορικος γενοι νος τις κατα ταυτ λὶ τη δυνάμει καὶ τ θ τερον ἀδικ st, o D τον διδαξαντα δει σεῖν τε καὶ ἐκβαλλειν εκ τῶν πόλεων. ἐκεῖνος μεν γαρ ἐπι δικαια χρεία παρίδωκεν, si Cδ' εναντίως χρῆται. τον ουν ουκ δρθως χρωuενον μιισεῖν δίκαιον καὶ εκβάλλειν καὶ ἀποκτιννυνω, αλλ' ου του διδαξαν τα. Cap. XII. a M. Ohιω- ω Γοργία καὶ σε φει τειρον εἰναι πολλῶν λύγων καὶ καθεωρακεναι ἐν αυτοῖς τοτοιονδε, ο τι ου ραδέως δυνανται περὶ ooν ὰν ἐπιχειρήσωσι διαλεγεσθαι διορισαμενοι προς dia. λους καὶ μαθοντες καὶ διδαξαντες εαυτους ουτω διαλυεσθαι τας συνουσίας,
V. Flor. b. Bodl. Muthii, Mee . Aug. Vetti oditL δικαίου, quod etiam Clarrian. tueri videtur. C. Ort οὐ ραδίως δυναν rαι J Vett. editt. post δυνarta addunt οἱ ανθρωποι, quod praeter corr. Par. E. eodd. omnes ignorant. Nimirum tertia persona numeri pluralis ponitur sic, ut subiectum generale simam intelligatur, quod Vett. grammati ei suppleto Oi ανθρωποι declarabant. v. Fischer. ad Weller. III. 1. p. 2M. et
R u h n k o n. Arcte vero VOX Con nectenda oum proximis: ut brevidi eam do quibusvis rebus. - Tosto ποιῆσat, inteli. τὴν δοξαν αφαιρεiσθαι. Ad δυναtro
inteli. ὁ ρήτωρ. Sententia haeo est: sed idcirco, quia rhetor id facere potest, non o Ontinuo oum deo et medicorum laudibus et existimationi obtrectare, sed oportet arto oratoria iuste uti. Locus nihil habet difficultatis, quamquam in eo haeserunt viri docti in iisque nuper As tius.
κ ara et κἄπειra inseruntur, ubi ειτα et επε ra exspe tes. V. M