장음표시 사용
91쪽
P. 649. καὶ νυν Ουrως εἰπεJ Vulgo καὶ νυν ουν Ουrως. Sed Ουν, insolentius collocatum, orrore natum est recteque omittitur in Clarh. Coisi. Par. BCFW. Vind. 1. 6. et novem Florentinis. Defendi olim, nune non defendam. Tenuit tamen Behherus. Mox Clarh. rursus aρα Pro αρα. deto apud Platonem frequentius. De Republ. III. p. 413. D: Oυκ
497. B. VIII. p. 657. C. Politic. p. 296. E. seq. Lem. II. p. 6b9.
E. Menon. p. 70. E. Thestet. P. 172. D., ubi v. Heindor L collat. annot. ad Phaedon. p. 33 seq.ed. nostr. Itaque male unus Flor. :ως περ δε tὰ ἔμπροοθεν. Indidem fluxit quod vulgo post Psν in
νεσθαι est intor rogando et disputando SUPPOnere S. suggerere eoque aliquom
suggessit, ut talia diceret, quibus Argivis persuaderet, quemadmodum verissime locum interpretatus est Sohaeser. P. 449. καὶ νυ ν ουτιυς ε ἰπε lIn hac verborum collocatione ne haereas, eodem modo Phaedon. p. 61. Α: ωςπερ si rota θεουσι διακεχενύμενορ, καὶ ἐυοὶ Ουrcu rs ἐνυπνιον. Phaedr. p. 230. Drῶςπερ γὰρ οἱ τὰ πεινωνta
plura dedimus. Falluntur qui nuper duce Hermanno post απεκρίνω plenius di Stinxerunt. rίνα o ε χρη καλεῖν ως
εἶναι. Formula Homero sollemnis, nemini ignota. Notatur autem Gorgiae fastus et arrogantia, qui se ipso iactaro solebat oratorem Praestantem.
92쪽
μ γν δεῖ, ω Γοργία ' καί μοι Drίδει ν αυτου τουτουποίησαι, της . βραχυλογίας, μακρολογίας δε εἰςαυθις.
codd. Unus Par. E. auristum tuetur cum Aug. C. δε ε ἰς αυδ ις J εἰς αυθις Clarh., ut solet. καὶ ai1oυς - ποιεῖν, inteli.
Gorgias Menon. p. 70. A. seqq. in Thessalia commoratus esSedicitur ibique magna cum laude sapientiam suam Hios do uisse. Omnino ille multas videtur Graeciae regiones peragrMSe. V. H.
κ. r. 1. J Ridet sophistas, qui quum et βραχυλογίας et μακρολογίας se peritos profiterentur, tamen longis orationibus, una perpetuitate decurrentibus, utebantur, quo lacilius possent animos audientium deliniro atque fallere. cons. Phaedr. p. 267. B., ubi item de Gorgia sermo eSt, Protagor. p. 334. E. - Ante αλλ', o περ υπιοχνει quod in aliquot codd. Nal interpositum est, recte iudicavit Routhius or tionem sine ullius responsi interiectione bene procedere. Nam etsi Gorgias nondum respondit, tamen Soerates, quoniam eum precibus suis satisfacturum sumit, hominem cum irrisione quadam admonere potest, ne fidem saltat. Quae ratio nescio cur displicuerit
modo nos loquimur: Mochtest wohi, Gorgias, so wie intristae mit einoinder reden, die Sache beendigen - , die langen Reden Mer fur eis cindermal bei Seite legen - Aber δε si mirhastat, istas du v εν sprio h stis. quod profiteris ete. It que οπερ υπι σχνεῖ dicit propterea, quod significat confidere se Gorgiam desiderio suo iam
sati Siscere, neque Opus est cum Astio corrigere ει περ υπιο VEL
Alteram illam lectionem iis do-beri, qui hane loquendi formam
non perspexissent, non est quod dubites. - ἐθελησον - α πο-
κρ ίνεσθαι, promto et parato animo responde. V. ad
iungendum est cum superlativo βραχυ-rων, ita ut sensus sit idem, ac si dixisset οἱς οἱον re διὰ βραχυ rarων, ut mox loquitur Socrates. - Τουτου μηνδεῖ, hoc Vero, breviloquentia,
93쪽
P. 'Aλλα ποιησω, καὶ ουδενος ψήσεις βραχυλογωτερου
περὶ τί τῶν o - r. l Rout 1ius aliique scripserunt περ rerῶν Oνrων P. ουσα, ωςπερ h υ p. Sed verissimo observavit He in- dorsius illa, mi γαρ; et ναί, tantummodo ad Verba cuςπερ ηυφαντικη - εργασίαν resorri, praemissam autem hanc interrogationem: ἡ ρζrορικὴ περὶ τί r. δ. r. Ουοας Ρlatonici sermonis more iterari mox a Socrate: rari δή
μοι ποκριναι κ. r. i. Itaque nos, quo magis pateret sententiarum ratio, poSt rυγρονει O 'sa
interrogandi notam posuimus. Latino haeo possis reddere sic: Agedum, quoniam to artis rhetorica o peritum esse dicis, in quanam re rhetori est vorsatur 2 - veluti h. e. exempli caussa) ars textoria in vestibus conficiendis ocoupatur: nonne ΤLI ανυ γαρ - ε π e E e κ co ΚJ Ι. e. ἱκανως; vid. ad Criton. c. I. et Phaedon. e. LXVI. De iureiurando Socratis per Iunonem V.
Apolog. Soerat. p. 24. E. ibique
Ε. LIoίους του ro υς - ἰlΗ. e. ποιοί εἰσιν Ουrοι, περὶ Ους εστιν; Nam iteranda est praepositio περι e praecedenti oratione.
94쪽
in ου, quod iidem tuentur. Ergo parum cauto Turr. Herm. alii novissimi: 'Ao' ουν, ῆν νυν δαὶ 1. Pro ἐλπομεν, quod tuetur Vind. 6. Flor. f. s. et re . Coisi., Vetti editt. χέγομεν. Dein η ἰατρικὴ Ularh. Vat. A. Ven. ET Coisi. Par. BCVW. Bodl. Aug. Meerm. Vind. 1. 2. 6. I. FIor. a. e. d. f. m. Legebatur ἰατρικήν. Verbum ποιει Post καμνόνtων Om. Clarh. CoisI. Flor. BCΕFVW. Vind. 6. Flor. a. e. s. m. O. s. Num igitur in his libris pro εἶναι scriptum fuit ποιεῖ 'Nam ποιει parum commode ex Rntegressis intelligi facile sontias, quum noVa argumentationis pars ordiatur. Iniuria igitur illud delevit Hermann.σας. M E N. τίνος δη οἴειοῦ Sympos. p. 202. B., ubi v. annot. ol' δηλουσι τους κάμ 1 .J I. e. δηλουσι, ῶς αν οἱ κάμνοντες διαι-rώμ. υγιαίνοιεν, noto attractionis genere, de quo praeter alios V. interpp. ad Thucyd. I. c. m. II. c. 4b. Aristaen. Libr. I. Ep.
b. 17. Matthiae. Gr. g. 296. Platonica collegit ΙΙ e u s d i u sSpecim. criti P. 51 seqq.
vulgo legebatur ῆν νυν δὴ λεγομεν, id quoniam signifieat: we che wis eben jetzt metam, quam nune ipsum dicimus, serrinullo modo potest. Nam de medendi arte paullo ante IO-quutus erat Socrates; in sermone proxime praecedenti dicendi ar
est ἐλεγομεν, quod restituendum vidit Ho in dorsius.
pla notavimus Indio. ad Vol. I.
95쪽
ταυτην ρητορικλιν καλεῖς, ' αν ὐ περὶ λογους; I P.
Oτι, ω Σωκρατες, των μὲν αλλων τεχνω/ περὶ χειρουργίας τε καὶ τοαχυτας πράξεις, ως επος cπεῖν, πασά ἐστιν
Cap. V. 2 όδ. 'A0 ουν μανθάνω, οιαν αυτην βουλει καλειν; τάχα δὲ εισομαι σαφεστερον. αλλ' ἀποκριναι.
Cap. V. C. 'A ρ' Oυν μαν- θα νω - καλεῖν; J Num igitur intelligo, qualem eam
dio ore velis 3 i. e. nondum mihi videor satis intelligere, qualem eam dicas. Nam eadem est particulae αρα ratio, quae Latinae num, ut ibi usurpetur, ubi responsio eXSpectatur negans id, de quo orat interrogatum. Quamquam alias, imprimis eum οὐν iuncta, etiam sic ponitur, ut amrmana responsio sequi debeat. V. Hermiunn. ad Viger. p. 823. Itaque prave olim edidit Ho indor . Ἀρ' Ουν, ipsi postea improbatum, ut apparet ex eius annoti ad Protagor. g. 27. Cora ea, quum non Perspectam haberet vim huius interrogationis, invitis libria omnibus Midit Ἀλλ' οὐ μανθάνω, quod ipsum vulgata lectione significatur. Neque Astius verum pervidit, qui haeo Latine converterit sto: sano in te Iligo, qualem velis ipsam dicere, quam interpretationem sic defendere conatus est, ut aρ' ουν diceret positum esso extra inte rogationem , quod, ut apud poetas fieri possit, apud prosae Orationis scriptores fieri non potest. Ethoo si scriptor voluisset, P secto non potuisset addere haec: rαχα δε ει OOμαι σαφεσrερον, qua formula indicari constat dubiam adhuc roi conditionem incertumque eVentum. Euthyphr. p. 10. Ar σκεπrων. οἶμαι μενrοι ἔγωγε rovro νυνὶ καλῶς Iπεσθαι. ΣΩ.
96쪽
GORGIAS. P. 450. ed. St. 91 εἰσὶν ῆμιν τεχνω' η γαρ; P. Ναί. ΣΩ. Πασων δέ. οἶμαι, των τεχνῶν των μεν ἐργασία το πολυ ἐστι καὶ λογου βραχέος δέονται ενιαι δὲ Ουδενος, αλλα τδ της τεχνης περαένοιτο αν καὶ δια σιγης, οἷον γραφιοκη καὶ ἀνδριαντοποιία καὶ αλλαι πολλαί. τας τοιαυτας μοι δοκεις Dλέγειν, περὶ δς ου pyς την ρητοὐικην εἰναι. η os; IOP. Πάνυ μἐν ουν καλως υπολαυβάνεις. ω Σώκρατες. 2 sZ.Eτεραι δέ γέ εἰσι των τεχνων α ὶ διὰ λογου παν περαίνουσι καὶ ἔργου, ως επος εἰπεῖν, 8 ουδενος ποοωέονται η βραχεος πήνυ, οἷον αριθμητικὴ καὶ λογιωτικη καὶ γεωμετρικὸν καὶ πεττευτικη γε καὶ αλλαι πολλαὶ τέναι, ων
λεγε, καὶ rha εἰσομεθα. Min. p. 314. C: rara δε αμεινον εloo-μεθα cυδε. Signiscat autem raχα in hae formula Statim, moX, usu apud prosae orationis scriptores rariore, V. Rubnken. ad Tim. p. 1b I. Lo nne p. ad Phalar. Εp. 9b. p. 267. Grammat. RP.
rar εω ς' παρα δε τοῖς ρήrορ Πtὰ πολλα ευρισκε rat avri Του ἴσως κείμενον. Pro ἔσως dictum otiam hoc Ioco accepit Corae Si pugnante constanti usu seriptorum veterum, quem praeclare
illustravit Frit se hius Quaesti Lucian n. p. 70. seq. Accedit quod Pro rara passim etiam αὐτίκα dicitur, veluti ap. Eurip. Heraclid. V. 268: πεtρώμενος δ' ro Dro γ'
νοςJ Post rων μεν inferri debuit rων δε ου, sed mutatur strueturae tenor propter interiecta Verba καὶ 1που βραχέος δε-Oνrαι. Quod ενιαι δε post alμεν subiicitur, id nihil habet insolentiae. V. Matth. Gr. q. 288.6. Neque hodie quisquam haerebit
in genitivo πασῶν rῶν τεχνων, quem Findoisen. ab omissa praepositione περί pendere opinabatur. Vido, si tanti est,
Matth. l. e. annot. 1. D. Πάνυ μεν ουν καὶ ως
πάνυ μεν ουν colo distinguendum putet, saepissime hae voces eum reliqua oratione una continuatione et perpetuitato coniunguntur. V. ad Phaedon. p. 82. A. Mox Cora os correxit δια λογου
p. 451. C: ore καὶ αυr 7 2πω κυρου raι rὰ - νra. ibid. B: Ore καὶ αυτη ἐori των λογω ro πὰν κυρουμενων. ibid. D: rων λόγω τὰ πανra διαπραtroμενων. Sed in his locis articulus recte additur propterea, quod respicitur ad superiora, in quibus eadem sententia iam proposita erat; hic illo non opus est, quoniam reSprimum commemoratur, et πανπεραίνουσι significat unum. quodque persio iunt.
97쪽
ἔνιαι σχεδόν τι ισους τους λογους δεουσι ταῖς πραξεσιν αἱ δε πολλαὶ πλείους καὶ τι παραπαν πασα vj πραξις Ε καὶ το κυρος αυταῖς δια λογων εστί. των τοιουτων τινα μοι δοκεῖς λέγειν τζν ρητορικήν. TOR 'Aληθη λεγεις. Σόδ. 'Aλλ' ori τοι τομων γε Ουδεμίαν οἶμαι σε βουλεσθαιρητορικhν καλεῖν, ουχ οτι τοῦ ματι ουτως ε&ες οτιῆ δια λογου το κυρος εχουσα ρχ ορι- εστι, καὶ υπο- λαβοι αν τις, εἰ βουλοιτο δυπεραίνειν εν τοῖς λογοις, Tην ἀριθμὶτικhν αρα ρητορικήν, ω Γοργία λεγεις; αλλ' ουκ οιμαί σε ο τε την ἀριδειητικὴν ουτε τὴν γεωμετρίαν 4b1 ρητορικχὶν λεγειν. I P. 'Oρθῶς γὰρ οἴει ω Σώκρατες, καὶ δικαίως υπολαμβάνεις.
γιστικὴ κ. r. i. J Artium nomina articulo carere posse nota hodie res ecti. v. Se haeser. Melet. erit. p. b. ΗΘ indor L ad
Sophist. p. 442. Plurimi liquo
optimi codd. eum voci αριθμητικὴ praemittunt, anto cetera nomina omittunt, probante Bokkero. - Quod vero dicitur καὶ πεrrευrική γε, mentio huius artis ideo extollitur, quia vel maxime eum actione coniuncta videri possit. De καὶ - γε in plurium
rerum enumeratione usurpato V.
ρ ω ο ις quod erat Siculorum linguae proprium , ἀλλα κsρος.
H e r m a D n. ad Viger. p. 803 seq.- οὐχ ore r a ρ ῆμα re, quamquam V orbis ita dixisti, ut recte interpretatur He in dors.
p. 77b seq. Matth. Gr. g. 624.
Infra p. 489. B. Comparavit He in dorsius praeterea Phaedon. p. 102. B. De Republ. I. p. 340. D. Sic Euthydem. p. 304.
plicationis rationem iniit Α sti u sad Polit. p. 363., qui in universum, im Aligemetam, interpretatur.
98쪽
ουσα τουτων τις τῶν τεχνῶν τῶν το πολb λύγω χρωμένων, τυγχάνουσι δε καὶ αλλαι τοιαυται Ουσαι. πειρῶ
εἰπεῖν, ῆ περὶ τί ἐν λογοις το κυρος ἔχουσα ροτορική
Verba tua premere et male interpretari neque sic accipere, quomodo Vis. Vetti editt. δυςχεραίνειν rota Iόγοις, quod ineptum est, Siquidem formula nunc non significat molesto ferre sermones,
quod foret δυοεραίνειν ωυς io-γους vel rota Ioγοις Iso erat. Panath. 27b. A. , sed morosum esse ac dissi ei 16m indisserendo idooque uti calumniis. Recepi igitur ἐν EX eodd. aliquot, quod excidisse suspicabatur He in dorsius. Similiter infra p. 483. A: κακουργεῖς ἐν τοῖς λογοις. Atque eadem prorsus verbi constructio reperitur Lysid. p. 214. Et D
ego iam mentem Butentiam meam declaraverim, nunc tu quoque tuum
fac et absolve id, quod interrogavi. Nihil in his sollicitandum ac tenenda omnino optimorum librorum fieri plura, quam alii corruperunt pro νυν reponentes ουν. Sollicet hos onsendit lim sic nude positum. B. Ore res ν π ε ρ ὶ τὸ α ρ- re ον rε καὶ περ erro P fyνῶσις lJ Intelligo ex superioribusto κυρος ἐχουσων. Ineptum est γνωσις, quamVis in omnibus libris
99쪽
Eρτιον καὶ το περιττύW διαφερει δε τοσουτον, οτι καὶ προς αυτὰ καὶ προς ἁλληλα πως ἔχει πλήθους ἐπισκο- πει το περιττμ καὶ τὲ ὰρτιον ῆ λογιστικῆ. καὶ εἶ τις τhν ἀστρονομιαν ἀνἐροιτο, εμου λέγοντος, οτι καὶ αυτολογω κυρουται τὰ πάντα, οἱ δὲ λογοι οἱ της αστρονο-
orικὴ Vulgo καὶ inserebatur, quod codd. sere omnes eum Aldo omittunt. Dein προς avra pro προς avra do Heindoini sententia scripsimus. Sip π ε ρ οἱ ἡ ν r H δ misy συγ-
τῆ βουλῆ δοκεῖ) usitata. - Hine explicandus Plato Gorg. p. 451.
B., quae nec schol. nee interpp.
recte intollexerunt.' Cogitandum de scribis publicis, de quibus V. Schoemann. De Comitiis pubi. p. 118. Diversum est Phaedon.
100쪽
διαπραττομένων τε καὶ κυρουμενων τις. τὶ γαρ; I P.
D. η ρητορικὴ ovo a J V. Ουσα ri ρηrορική, quem Verborum ordinem libri paucissimi neque ii optimi tuentur. Dein pro κυρου-
μενων τις Clarh. Par. FW. Vind. 6. κυρομ. ra νων, errore. He mann. r ἐς ut suspectum seclusit.
inserui. Ueusdius rων ante περὶ τί deleri sit περὶ ante τα μεγιστα addi voIuit. Dein Hirschig. em. περι O OD POL.
p. 102. D: ἔοικά γε καὶ 1γγρα- stantissimus otio Schula insφικῶς ἐρεῖν. ad interpreti German. Diophanti C. περὶ to auro γαρ ἐστι, p. XLVII seq.2O te αρτιον καὶ ro περιτ- Οἱ δ ε λογοι οἱ rῆς δ σ τ ρ o. r o νJ Deerat vulgo post ἐσει νομέας, εἰ φαίη, περὶ et a Dinterpunctio, quam perspicuitatis a tν -;l Recte Hain dorsius