장음표시 사용
141쪽
r. πρ. κ. r. i.J Sententia loci haeo est: Duae sunt, inquit, R tes bonae, quae ad corporis valetudinem servandum vel restituendam pertinent; duae item
valent ad animum recte gubernandum. Corpori enim prospiciunt ars gymnasti ea et m edica; animo prosunt legislatoria et iustitia. Sod reperiuntur etiam artes quattuor turpes, quarum Summa in adulatione continetur. Quae quidem artes inhonestae quemadmodum singulae suas habent partes, ita etiam honestis artibus callide quasi insidiantur, quippe Sese simulantes illis meliores esse. Sic gymnasticae in locum subinrepit η κομιιωικῆς artis medicae locum occupat oφοποιική; legislatoriae autem n so Pist κῆ
ac iustitiae ἡ λro ρικη vicariae
esse volunt. Iam Vero quod coquorum ars eorpori, id rhetorica animo est. Nam corpori male sano ars medica, animo
turbato iustitia medetur. Fallit autem deliciis et voluptatibus
mum p. 461. B. - 466. A. . Quintil. Inst. Orat. II, 15, 24
seq.: plerique autem, dum pavea ex Gorgia Platonis, a prioribus imperite e X erpta, legere contenti
neque hoc totum neque alia eius voluminu BVOl-Vunt, in maximum errorem inciderunt creduntque eum in hae osse Opinione, ut rhetoricen non
artem, sed peritiam quandam gratiae ac voluptatia existimet, et alio loco civilitatis particulae simulacrum et quur tam partem adulationis, quod duas partes ei vilitatis eorpori assignet, medicinam et quam interpretantur exercitatricem, duas animo, legalem atque iustitiani, adulationem autem modicinae vocet eo quorum artis totum et exercitatricis mangonum, qui Oolorem fuco et Verum robur inani sagina mentiantur, legalis ea villatricem, iustitiae rhetoricen. Quae Omnia sunt quidem scripta
videtur Plato significare quid sentiat; sed alii sunt
endos qui contra disputanto Ompo Siti.
quod vulgo καὶ insertum legebatur, recte illud omnium sero librorum Ructoritato omissum
esse docebunt aliquot huius asyndeti exempla. Legg. p. 9b7.
142쪽
οὐκ εχω σοι , ιιιας δε οsσης τῆς τοs σώματος θεραπείας
ter Par. I. nullus liber tuetur, nec habent Ald. et Bas. 1. Fluxit
ex praepostera Correetione. V. ann.
1. 2. 6. 7. Par. BC. Eduti omnes ἐπὶ τῶ σώματι. De articulo omisso v. ad Phaedon. c. 41. extr. et infra p. 46b. D. αἱρήσεσθαι κ. r. I. Phaedon. P.
mine appellare. De hoc usu Vo . Oυrως V. Phaedri p. 23b. C.
ibique He in dors Sympos . P. 176. D. c. annot. De Rep. VII. p. b30. C. coli. Se hae fer. ad Dionys. Ual. De Compos. Verbor. p. 480. Dictionem ὀνομαζειν S.
quo nomine appellare, ad Phaedon. p. 10b. D. et alibi illu-
Stravimus. - Corpori curando duas artes inservire Rit, alteram γνανασNκην, quiPPe quae non modo conservandae valetudini
prosit, sed etiam aequirendae, alteram ἰατρικην, quae ad restituendam corporis male affecti valetudinem pertineat. Et huic quidem tamquam ex altera parte respondere ex artibus civilibus dicit τον δικαιοσυνην, quippe quae iura civium malo violata tueatur atque Suum cuique restituat; illi autem similem esse ait rην Polio'ετικήν, quae efficiat, ut vita civilis oonsistere queat. Ἀντίσrροτον
enim Vocatur id, quod alicui rei ex ultera parte respondet: ein Gesen-stuck. cs. Theaeti p. 158. D.
p. 175. D. Phileb. p. 40. D. De Republ. VII. p. 522. A. Ferri non potest quod vulgo erat ἀντὶ
μεν rης γνιινασεικῆς Την PDμοθεrικήν, quoniam ανrί non habet eam significationem, quae Sententiae loci accommodata siti Quod autem repetitur a Prtareo φον, nihil hoc offensionis habere arbitramur, quandoquidem utramque hanc artem gymnasticae atque medicae ex altera parto pror-Su8 respondere eum vi quadam
significatur. Et sollemnis esthaeo eiusdem vocabuli repetitio apud particulas μεν-δε. Deinde facile quis την δικασεικήν, et paullo post καὶ ἡ δικασrικῆ, roponendum arbitretur, quod in paucis libris reperitur. Quae lectio unice placuit Schlei e
machero, qui vulgatam, quamvis antiquam, tamen per errorem ortam censuit. At enim vero
ἐνεργειαν περιχά lar tὁ ἄνομα. Itaque quum iustitiae ut Virtutis artem vellet indicare, δικαιοσυνην posuit, quippe cuius vocabuli usus latius pateret, neque dixit δικασrικ'ν, quia huic nomini paullo aliam tribui videbat significationem, quam quac iustitiae dignitati conveniret. Cons. infra p. 478. A. seqq., unde apparebit
143쪽
Par. I. Flor. x. cum Bas. 2. suffragante Sopatro in Prolegg. ad Aristidem, qui haco Platonis exponens voe. δικαστικὴν adhibeti Sodalioram leotionem firmat et Eodicum reliquorum auctoritas et Quintiliani II, 1b, 2b. tostimonium et Sohol. ad h. I., qui eur δικαιοσυνην nec potius δικασrικὴν diXerit phi Iosophus, expliearo conatur. Quod autem gravissimum est, conVonit ea egregio cum ipsius Platonis sententia. Itaque dubitari non potest, quin δικασ&κην Ortum luculentissime, δίκvν cur memoraverit philosophus. Nequo in eo
liter Do Repub I. I. p. 332. C. D.
Indie. ad Sympos. s. v. Particip. - Istud ornaσαμενm interpretatur accuratius illud αἰ
cuius quo induens sibi sommam atque specio m. Metecto pater I rotegomm. p. 8. in
καὶ ἀπαrῶσιν. T h a m i s L. Or. 26. p. 320. A. Apud eundem haud pavea sunt his similia. Diuitig Cooste
144쪽
διαγωνί σθαι dψοποιον τε καὶ ἰατρον ῆ ἐν ανδράσιν ουτως ανοήτοις, si εὐ οι παῖδες, ποτεοος ἐπι - περὶ των χρηστῶν σιτίων καὶ πονηριον ο ἰατρὸς 6 dψοποιος, λιμω αν ἀποθανεῖν τον ἰατρον. κολακείαν μὲν Ε
D. res δε αεὶ 'δίor ω θη- ρ E U E 2 a e r η ν ανο ια ' A p u-loius Do Dogm. Plat. I. p. 17. Od. Elmenti. , ubi ad huno locumrospicit, interpretatur: opinionem imprudentium Eaptat. Hoc sibi vult Plato: imperitam multitudinom falloro ac decipore studeti Nos similitor: sis mcicht Iam aufdeu Unversia M. Nam rvν ανοι ἄν dictum pro roὐς ἀνοήrους, ut Vore Observavit He itido sius. Loquendi gcuus in Prologg. ad Leges Platonis Vol. II.
p. 2b. C. io cum Clarh. optimi et plurimi 463. B. 46b. B. C. . quod soli habent Par. EF.
πότερος ἐπαῖε ι π. z. χρ .lIIa indor ius propter Praece dens illud εἰ δεοι scribendum putabat επαῖo t. Sod in huiusmodi structura non raro post optativum indicativum insem ipso postea docuit ad Phasdon. p. 62. B. C. es. Matth. g. b29. ἐπαῖειν et εἰ δε ν αι πε ρ ί τ ι vos, alicuius rei port- tum esse, frequens est dictio apud Platonem. v. Criton. p. 48. A. Hipp. Mai. p. 289. Ε. Monon. p. 71. B. p. 92. C. Lachol. 199.
λεγιυ-J Voro monuit Ilo in- dorsius haec addi ab Socrate,no Gorgiam istud αἰσχρόν osseudat. V. p. 462. E.
145쪽
P. 465. rέχ νην δ ε αυ rq a J Par. I. cum ed. BRS. 2. auro, quod Stephanus quoquo in cod. aliquo repperit. Dedit id Bokkerus. α π ρ os φ ε ρειJ Vett. editt. Orι Ουκ ἔχει λογον Ουδε Pa os προς- τερει ὰ προὐφε ρει, quod ortum est ex derroγραφία. Eiecimus os προς φερει, quam rationem firmat Aristides, qui pro his A προςψερειὰ προρφερει habet tantummodo o προςφε ρει . Verba δ προὐφερειοm. Par. I W. Cornarius eiectis verbis inutilibus scribendum putabat Ar πρ ob φερει, ut ediderunt Behh. Tura. Herm. Sed ιυν iam non potest, propterea quod λογον ἔχειν περί τινος, non item λογον εχειν tινος dici solet. Itaque deleto post προὐφερει commato a cusativum a tenuimus, ut construetio verborum haec sit: Ουκ εχει λογονου δενα, ὁποῖ' atra rην φυσιν ἐστὶν δ προὐφερει. Fieri tamen pot- t, ut in librorum communi sero scriptura aliud quid lateat. Sotta est coniectura Boonebeolii Hissinh. Animadverss. erit. Daventriae a. 184b. p. 44. pro ουδενα legendum δουναι putantis. B. 13 O pono ἐκη κοχ.J V. οψοποιηrική, ut ubique. Hic quoque bona pars librorum alteram scripturam tuetur, inter quos rursus sunt optimi, Clarh., de quo immerito tacet Behherus, et Vat. A. P. 46b. or ι Ουκ ἔχει λογον o υδ. -J Η. e. quia non potest reddere rationem, qualis sit earum rerum, quas affert, natura, id εο- quo illarum caussas ignora L Itaque deindo aiπον πραγμα voeatur. Eandem Sententiam philosophus defendit etiam
λογον, paratus sum tibi reddere dictorum rationem. Xenoph. Mem. IV, 4, 9:
αὐτος ουδενὶ θελων υππειν λογον, ουδε γνώuην αποφαίνεσθαι περὶ Ουδενος. Cap. XX. B. υποκει raticlam et fraudulentor ad-iao et, i. q. υποδεδυκε. Nugatur novitius quidam interpres de substrato cogitan S.
καὶ λει di ηrι καὶ ἐσθήσει Tenuimus iam quod libri mss.suffragiis plurimis confirmant, hoc uno excepto, quod αἰσθησει de sententia Cor ais in εοθησει
mutavimus, quo vocabulo utuntur Athon. I. p. 18. E. Diodo r. IV, 4. Ρhilo, alii. cons. etiam Elym. Magn. p. 382. vers. 51. et M. Quippe apto sane illud formatum est ad designandam vestiendi rationem, quo certe differt non parum ab ἐσθῆrες. Itaque Verba sic inter
146쪽
ουσα καὶ ἀπατηλὴ καὶ αγεννῖὶς καὶ ἀνελευθερος uασι καὶ χρωuασι καὶ λειότ=ητι καὶ ἐσθήσει ἀπατωσα.
Par. V. Flor. R. h. e. d. f. m. o. T. Aug. Meerm. et corr. Coisi.
Par. B. Tvetur illud etiam edit. Bas. 2., omittit tamen Clarh. cum Olympiodoro. σχημασι καὶ χρώμαOJ Vett. editt. σχημασί rh καὶ χρ. Sed
ἴσω ς δκoio v d vo α ςJ Sic optimi et longo plurimi libri. Veri.
editti ακολον σειας. cons. infra p. 477. B. et Mattitiae. Gr. ampl. T. I. p. 361., qui Atticam formam optativi non semper usurpari ab Atticis scriptoribus verissime docuit. C. ro υro ὀ ψ οποι ικῆl V. ὀψοποι rικῆ. Illud rursus Clark. Vat. aliique plurimi tuentur. Sio item paullo post. coloribus et laevigatione et vestiendi rations fraudem faciens; reh Formenund Farben und Glatruns undGmnan ny ti Mehend. Vides
ita omnia osse clara et perspi- ua, ut non opus sit varias virorum doetorum opiniones de hoc loco expromtas, Partim Perquam miras illas Et absurdas, memorare vel examinare. Quamquam pro λειο rure ubi λειώσει scripseris, id etiam melius cum ἐσλ σει concordabit. Verba σχή- uaria et χρώμara Saepe sic eoniunguntur. V. Theaet. p. 156. B.
163. E. Phaedon. p. 100. D. Cra-' Ul. p. 431. C. Sophist. p. 2b1. A. Tim. p. 68. D. De Repulit. II. p. 373. V. p. 476. B. U. -
essiciat, ut homines puIeritudinis adscitae atque aliundo petitae studio propriam atque genuinam, quae arto p at aes trica oonciliatur corpori, negliganti Egregie et prorsus ad rem a commodate dictum ἐφελκεοθαι ἀλλοτριον καὶλος, alienam adsciscere pulcritudinem.
tatem adhiberi diagramma sive figuram geometricam. In quo vir doetus valde erravit. Reseruntur enim haec ad verba proxime Requentia, quae imitantur
mathematicorum rationem, ut gententia haec sit: sed ne longus sim, more mathematicorum rem expli are Volo.
147쪽
ἐνὶ r Oρικη π ρ ος δικαιοσύ νηr Par. I. Flor. x. cum Bas. 2.llio quoque habent δικαotικην. V. p. 464. B. C. διε arri κε ιμεν Ουrcs φ.l Sie Par. I. Flor. X. Ed. Bas. 2. διεsrηκαν. Vulgo διεσr κεν Ουrω ep. Dein Vind. 1. 6. are δη εγγυς. Ρro περὶ taura Clarh. Vind. 2. 6. Flor. a. b. c. d. o. m. Aug. Meerm. Περὶ raυria. . Verba go τι Grai καὶ ρήτορες desunt in Vindob. 6. Eiecit C. O re ρ μέν rοι λέγω, δι- έ o rηκ ε μὲν Ουr os φ i; o ε ι lue indor fiufi, qui haed, οπερμενrοι λέγω, refert ad illa p. 464. B. C., complura hic sibi visus est repperisse vestigia mutilatae orationis. Butim annus diss- cultatem sic removeri posse a bitratur, si οπερ ιμενωι χθω non ad praegressam orationem trahatur, sed ad ea ipsa, quibus
reu, ita ut post iέγω intelligatur
sensum totius loci declaravit sic: Ita tamen hoo dictum Volo, ut natura quidem illae artes hunc in modum dipserant, a d tamen quum propinquae sibi et finitimae sint, rhetores sophistae quo eodem in loco et oi rea eadem occupati confundantur. Equidem ista
ad proxime praecedentia, similiter ut solet formula ιυς τερ λέγω et o rei λέγω usurpari, ubi praegre8sa repetuntur. v. ad Apolog. Soer. p. 21. A. et quae notavit Boeokhius Praefat. ad Simonem , quem finxit, Socratic. p. XXIV. Docuerat autem Socrates, quodnam esset harum artium discrimen et quaenam inter eas intercederet e iunctio. Itaquennno Oxtrema haeo in animo retinens atque oratione Persequens diligentius ita loquitur: quod autem nunc dixi,
eandem esse sophisticos ad legum ferendarum seientiam itemque rhetorio es
ad disciplinam iudiciariam rationem, quae intor- cedat arti suo atri ei cum gymnastica aut coquinariae cum medica, id quid om discrimen tenendum est ab ipsa natura Esse constitutum; sed quia est. Apparet, opinor, ad διε orηκε
tamquam subiectum e superio in ribus esse oogitaradum avra, h. e. istae artes, quae inter se sunt
cognatae. Quod si cui videaturdi mellius, nullo negotio rem OX-pedies pro οπερ scribendo a περ, quod sane pro vero habemus. Itaque hactenus quidem omnia in expedito sunt. Iam vero nemo non exspectet hanc sero subiectum iri sententiam: Sed quia hae artes inter se cognatae fiunt, idcirco saepe eonfunduntur neglecto
stituto. Nam quod Socrates do voris nrtibus dixerat p. 464.
B. C., eas Propter cognationem, qua contineantur, inter go misceri , idem manifestum est eum nunc etiam de illarum artium simul aeris ammaro, hoc est dorhetorice et sophistice, quas Aolas nunc memorat, quia artis fucatricis et coquinariae aliam esse rationem in proximis est demonstraturus. Sed illam sententiam
148쪽
GORGIA 8. Ρ. 465. Od. St. 14 ais τῶ αὐτέη καὶ περι ταυτὰ σοφασταὶ καὶ ρητορες, καὶ Ουκ ἔχουσιν ὁ τι χρήσοντα οὐτε αυτοὶ εαυτοῖς os τε οἱ
ea Behherus Sohleiermaehero obsequutus. Daehnio scribendum vi
o rι χρῆσον raιJ Par. I. Vind. 6. χρnσων rat. philosophus, mutato orationis tenore, expressit aliter. Nam ab
artium stommemoratione repente
cogitatione transiit ad eos, qui illas profitentur, atquct rem ita nuntiat: sed quum ista sibi cognata sint et affinia, ideirco saepe miseentur sophistae atque rhetores, ita ut rhetor saepe sophistae ac vicissim sophista rhetoris partes agat neque aut ipsi sciant aut alii perspectum habeant, quidnam discriminis inter eos inte eedat. Itaque partieipium 3ν-rων ponitur si , ut rursus αὐ-rων neutro genere intelligatur. Atque haec si vera sunt, apparet profecto Schleier macherum et Behherum verba σοφιorai
καὶ si ro ρες iniuria omisisse, quibus abiectis intolerabilis plano
oritur sermonis obscuritas. Nequa vero idoneam Videmus caus- am et rationem, cur ea tamquam spuria dolenda sint. Nam quod ait Sch I eior m a si h o rus. dicendum fuisse sophistas et rhetores non intor ipsos, sed eum iuris poritis et legislatoribus confundi, quoniam agatur doverarum et falsarum artium permutatione et Eonfusione', enavit sine dubio vir egregius, quum nune de unis artium verarum
simulacris et quasi imitatricibus nee vero de illis ipsis sermo siti Cogitari autem Ρlatonem voluisse do sophisticea stique rhetoricen commixtione, quao in Boeernatur, ut rhetor saepo sophistam agat et sophista rhetorem, luculentissime apparet ex iis, quae p. 520. A. Ieguntur: ra Dr P, es μακαριε, ἐσri σοφε orῆς καὶ ρή-rmo, ii ἐγγυς ει καὶ παραπλήσιον, ωὐπερ πά9 ἔλεγον προς IIωλον, quae recte iudicavit He in dor-fius ad huno locum respicere. Itaque haec quoque videntur satis iam expedita esse. Eandem vero interpretationem, quum nos proposuimus, etiam Olympiodorus sequutus est, qui ad hunc locum ita commentatur: σύγχυσις γαρ , inquit, γί
Superest, ut de singulis verbis
pauca moneamus. Ae primum quidem do neutro raυrα S. avra
post nomina seminini generis intelligendo v. Matthiae. Or. g. 439. ac de nominativo subieeti omisso g. 294 seqq. Praeterea tonendum istud o υκ ἔχον- σιν O ri χρήσονται significare: consilii inopes sunt, quid de se saeiant, h. e. sophistarum an rhetorum nomen profiteantur. In quibus our nunc indieativum futuri, otiam codicum testimoniis firmatum, tenuerimus, docebit
annotatio ad Symp. 216. U. et Euthydem. p. 287. C.
149쪽
γους λεγειν αυτος συχνον λογον ὰποτετακα. ὰξιον μὲν
D. καὶ διεκρίνε rol V. α νεκρωεro, quod habent soli Par. EF. Tum rursus Volt. editt. oψοποιηrεκῆ invitis optimis codicibus. χρήμαra ες i: ρε roJ Plerique eodd. , in quorum numero sunt etiam Clarh. Vat. Ven. ΣΣ. Coisi., εφερεro. perperam. Vortia εν
res a Drω Hirs hi g. ut Ruspeeta uncis seelusit. ἀκρίτων ο ν r ω Pl V. ακρδεων rε o Puu P. Sed rε libri mss. non agnoscunt excepto Par. ΕF. In Flor. s. s. scriptum exstat ακρίrcur γ ὁνrsuP. Vulgatum autem Verborum ordinem, i γιεινων καὶ ωrρικῶν, auctoritate librorum praestantissimorum invertimus. Vero Russa, cur fiat, ut, quum sophistice et rhetorice commisceantur, tamen eae urteS, quae ad corpus pertineant, non confundi soleant. In his euim ait mentis, quae corpori praesit, liberum esse iudicium, ut facito iudicari possit, quid cuique harum artium proprium sit. Olympiodorus Ms.: αζιον δε cirri -
ro si σύγχ Τοις. Facile autem alicui in montem veniat corrigore ii τε ὀψοποιικ κai ii κομ- utar κή, quorsum Olymp io-do r i interpretatio ducat. Sed recte nunc loquitur de artibus omnibus ad corpus pertinentibus , quippe quae, licet et ipsae inter se cognatae sint in. 464. B.),
tamen ab omnibus recte discernantur. Cuius tamen sontentiae argumentum ab una arte coquinariu et medicina repetit; artis sueatricis et gymnasticae meu-tionem nullam diserte facit. In quo non est quod haereamus. D. orαθμώμε νο ν r αἰς Ῥι. πλα. J ponderans volupta
150쪽
145ουν ἐμοὶ συγγνῶμην ἔχειν ἐστί ' λέγοντος γαρ μου β9αχία ουκ ἐμάνθανες, χρησθαι τη ἀποκρίσει ῆν σοι ἀπεκρινάμην οὐδὲν ouς τ ῆσθα. αλλ' ἐδέου διηγήσεως.
Indidem rursus Oψοποιικων Seripsimus pro Oψοποιητικῶν. Verba υγιεινῶν καὶ Dobraeus Adversis. I. p. 153. delenda censet. E. σ υχνδ ν λογον απor.J V. μακρον 2. , quod habent Par. EF. Flor. o. f. s. Veram lectionem iam Bas. 2. tuetur.
Ουδεν o Ioς t' ἡ a stat e vulgo neglectum cum Clarh. et Bodl. plerique omnes tuentur. ἔχω δ rι χρήσωμαι J χρήσομαι Coiri. Ven. ET Par. EVW. Flor. b. x. Bodl. Vind. 7. Μee . Sed h. l. coniunctios propter istud ἐαν μη stas positus est.bit Hermannus ad Lucian. De conscribend. histor. p. 112. De Anaxagoreo hoc dicto vid. ad Phaed. p. 72. C. συ γ ὰ ρ ro υτιον ἔμπειρ οςJ nosti enim tu haec placibia. Seholiasta: Ἀναξαγορειος γαρ ην rij προαιρεύει ὁ ΙΠῶλος, καθάπερ ὁ Γοργιας 'Eμπεδύ-
κλειος. Imo Polus dicitur omnino talium rerum non imperituaesse, utpote Gorgiao assecla.
ποιίας, de quo loquendi genere v. ad Phaedon. p. 88. A. De Rep. I. p. 353. D. Deinde ne quis
opinetur, V. Heindor L ad h. l. et ad Euthydem. p. 391. Boe kh. in Min. p. 112. Μatthiae. ad Eurip. Orest. v. 400., quibus adde nostra ad Sympos. p. 17b. B. Phaedr. p. 274. C. Ρhaedon. . P. M. C.
H. B. nesciebas, quid mea responsione faceres.
Cap. XXI. P. 466. Xo λα- κε ία ς μὲν ον ν εγιυγεJ Imo ego quidem adulationis partio uiam dixi. De hae significatione vocularum μεν ουν V. ud Sympos. p. 201. C. et ad Criton. p. 44. B. et cons. infra p. 466. E. 470. B.