장음표시 사용
151쪽
Ρ. 466. ti t. δράσεις; J Post δράσεις vulgo additur πρεσβυrης γενομενος, quod additamentum ignorant Clarh. vati Par. BC EF W.
iam porro facies 3 s. quid continuo s. mox in hoc Sermone nostro pro fietos 7 De rara ita usurpato v. ad Phaedr. p. 242. A. Ruhnken. ad Tim. p. 151. Frit soli. Quaesit. Lu-oiann. p. 70 seq. Photius Lex. :
Ἀναξανδρίδης. Similis locus est in Plat. Sophista p. 261. B:
ἐν α χλοις, ri ιιζδεν ἐν ἐκείνοις ανυτων γ' καὶ πολιν εἰς roD-πισθεν απωσθεις; Unde his veribis lux affunditur olarissima. Ineptum glossema est, quod Vulgo additur: πρεσβυrης γενύμενος, adscriptum illud vocabulo τάχα prave intelleolo. A ρ' οὐν δ o κοῖσί σοι -
boni rhetores tamquam adulatores in civitati hus videntur pro Contemnendis hominibus haberi 2 Nam φαθὶοι connectendum eum νομί- Do t.
aliquo loco numerari, ut sensus Verborum hie sit: noexistimatione quid Em aliqua mihi videntur esse. Exempla huius usus attulit H e i n- dorsius. Aristoph. Nubb. V. 962: or' ἐγ- ra δικαια ὶ γωνῆνθουν, καὶ σωροφσυνη νενί-
scribendum opinetur, solent ita pronomina ἐμαυrου, saυ Του, ἐμος, alia verbis mediis addi vel perspicuitatis gratia vel ad augendam eorum vim et gravitatem.
152쪽
τους τυραννους δυνασθαι μὲν εν ταῖς πύλισι σμκρο- Ἀλλα μὲν δὴ λεγω γεJ Libri Mni . At μῆν δή non dicitur
semperquo locum habet attenuatum illud μεν δη. Correxit Uein- dors. Pro δ' vero editt. Volt. mendose δε habent. C. ἀποκt ινν vas et Sio Coisi. Ven. Σ Σ'. Vind. 2. 6. Par. CIW. Flor. s. s. Vulgo αποκειννυουσι. Clarh. Vat. ΡM. F. ἀποκτειν νυασιν. cons. Matthiae. Gr. g. 210. 2. Sic etiam mox D. D. ore ἀπο κ re ν ν υ α o e νJ Pro orι Herm. εἰ oυri e vestigiis Flor. x. et Cisrh., qui εἰ ore habenti Unica verum est quod vulgo editur. V. Buti mann. q. 122. 8. Obs. 6. Prorsus eodem modo X e n o-
Σωκράτης. Cyrop. VIII, 4, 6:r V eαυrου γνώμην απεφαίνε ro. Post νὴ ro ν κυνα vulgo deerat interpunctio, quam rationem
A s t i u s defendit sic, ut obtestandi s mulam dicat ex usu loquendi semper ita praemitti,
ut eum sequenti hus unam em-ciat orationem. At cedo vel unuin locum, in quo Ph rOM Bis eum sequenti μέντοι sto in unum conivnotum sit. Nimirum quRe
bus formulis exposita sunt, ERalius sunt generis. ἔπειτα δύο - ἐρωrας;Jitano duo simul me interrogas 2 Miratur vero Socrates, quod do duobus simul into rogatur, quum exspectasset sede una tantum re a Polo interrogatum iri. Dixerat enim Polus rhetores et interficere posse O Pa ν βουλωνται et privare Opibus atque ex patria eiicere δ r αν δοκῆ α δ ro ἰς. Itaquo docet Socrates deinceps sophistas illud quidem facere, δ αν avroia δοξ)rpyiartoro ν εἶναι, sed nihil sere Orum, ων βουλονtαι, discrimen verborum δοκεῖν et βουλεσθαι urgens. Ceterum quod post ειεν interrogatio insertur particula transeundi non Dddita, plura huius usus Exempla no avit He indor L ad Lysid. p. 216. A. cf. infra p. 489. C. Cap. XXII. D. ore 3 Dora Dryἐo ri r a ἐρ astri μα rat Iungas Ore rasrα ta ἐρωrημαra 3i oἐsti. Quo non pompo in nuper fuit qui corrigeret: δυο ἐσtὶν
ἐρωrῆ Iara, audacia cum temeritate sociata.
153쪽
Ε. Ουκουν ros tot Herm. οὐκ ουν, quia negativa responsio disiungi particulas postulet. Mα ro ν, ου ου γεJ Bas. 1. 2. μα rον Βί'. Stob. μα ων κυνα.
εἰ ὁ η δυ ναμίς ἐσt ινὶ Sic Stob. et Flor. x. Ficinus: siquidem potentiam habere est bonum. Vulgo η δε δυναμις κ. r. i. , quod merito improbavit Heindoinus. But anno tamen vulgata oratio recte videbatur procedere, atque eandem defendit E. Ουδὸν γαρ ποιεῖν - ώς ἔπος εἰπεῖν l nam nihiI propemodum eos dico sa-
M a roν, o ἐν o D γ εJ De elliptica hae iurandi formula V. in- te p. ad Aristoph. Rann. V. 1241. ad Grogor. Corinth. De Diale t. p. 150. Soholi asta Aristophanis ad Rann. v. 1421: μ α
ros κεχρῆσθαι. Similia habet Sohol. in Aves v. 521., ubi V teres Socrati eos ita. iurare solitos esse narrat. - Ad ον συ
demonstrabis ment om ha-bore oratores si. e. demonstra , ubi me redargueris. Post alia uὴ κολακείαν Hein dorsius Ουοαν excidisse Suspicabatur. Non credo. Nam recte dieitur rii r/ ρητορικὴν αποδεικνυναι reχνην, ostendere rhetorio En esse artem. V. Wytten bach. ad Phaedon. p. 180.ed. Bat. p. 182 seq. ed. Lips. P. 467. Ου δ ε ν αγαθων Του to κεκ r. J Videlicet illud, quo tu eos gaudore ais.
nisi Socrates a Polo refutatus eoque edoctus su Erit illos sacere quRE Velint. Nam ἐξελεγχειν nune est eo arguendo refutandoque
154쪽
λεγκτον, οἱ ρήτορες οἱ ποιουντες ἐν ταις πολεσιν se δοκειαυτοῖς καὶ οἱ τυραννοι οὐδεν ἀγαθον τουτο κεκτησον- τω, εἰ δὲ δυναμίς εστιν, ως ου φ ὶς, ἀγαθόν, το δε
ωμολογεις ποιειν st δοκει αυτοῖς βέλτιστα ειναι τουτου
tiam Sybrandus, qui codicum scripturam duas osserro periodos putat, quae Polum apte refellanti Asuo h θη δυναεις placebat.
B. ποι εἰν a v rου ςJ Uunc ordinem eodd. plerique cum Clarh. et Vat. tuentur. Volt. editt. αυτους ποιεῖν. rουrου π ροσθε νJ Iniuria haec verba, superiori aρrι εκ πα-ραχὶ toti subiecta, exterminari voluerunt. Maiore ubertate instap. 508. E. ἄνω ἐκεῖ εν τοις εμπροοθεν λογοις, ubi v. ann. Astius Pro αρτι coni. αρα. Sybrandus, quia γαρ in proximis duo codd. omittunt, scribendum suspicatur: si latota εἶναι. ΣΩ. Potito προσθεν καὶ νον ὁμολογω: quod nobis quidem non videtur esse probabile. εκείνην ἐξελεγξον - ῶς og ro
solio et doce etc. p. 8. A. RI. Euthyd. p. 288. Ε. Theaeti 166. C. Phaedr. 273. H. Hipp. Mai. p. 288. B. Alia huius usus exempla dedit Fis cherus ad AD oreont. Carm. XXVIII. v. 82. et Wylton hac h. ad Pluti Mor. II. p. 1170.
autem formula recto omittitur articulus, quoniam cum contemtudicitur δεικτικως de eo, qui prae Sens USt, prorsus ad eundem
modum, quo ανηρ oδε dicitur pro ἐγώ, veluti apud Sophocl. Antigon. V. 1034. Oed. Tyr. V. 1464. Eurip. AI est. v. 690.
contemtim dictum est pro συ ot
του toυ προοθενJ Secluserunt haeo tamquam glossema Bokhorus et Sohleterm chorus; defendit ea Morgensternius Programm. a. 1821. edito p. XIV. Mihi item genuina videntur. Etenim urgens Polus Socratis disputationem illud αρτι, quod non satis definite dictum esset, magis etiam definit, subiiciens tot roυ πρos P, h. e. ante hoc ipsum, quod nunc diois. Convenit hoo prorRus hominis ingenio.
155쪽
C εμ ε ερωταν, ἐπίδειξον, οτι ψεύδομαι. εἰ δὲ μη. αὐτος ἀποκρίνου. ΠΩΛ. f Aλλ' ἐθέλω αποκρίνεσθαι, ινα καὶ εἰδῶ ο τι λέγεις. Cap. XXIII. ΣόΩ. I τερον ουν σοι δοκουσιν οἱανθρωποι τουτο βουλεσθαι - ο αν πραττωσιν εκαστοτε, θ εκεινο, ου ἔνεκα πραττουσι τουθ', 3 πραττουσιν; οἱονοἱ τα φαρμακα πινοντες παρα των ἰατρων ποτερον σοι δοκουσι τουτο βούλεM-, οπερ ποιουσι, πίνειν το φάρ-
νουσι; LIAZΛ. Ληλον, οτι τὼ υγιαίνειν. Ου ενεκα πίνουσιν. ΣsZ. Ofκoiis καὶ οἱ πλέοντες τε καὶ τον αλλον χρημα- τι σμον χρηματιζομενοι οὐ τουτο ἐστιν o βουλονται, δποιουσιν εκαστοτε ' τίς γὰ0 βουλετία πλειν τε καὶ κιν-
D. Oυ ε νεκα πίνουσιν l Seclusit haec in Poli responso
In his καὶ γὰP non est etenim, sed καί pertinet ad νsν. Qui usus loquendi, etsi haud ita rarus est, pnssim tamen viros doctos sesellit. De Rep. v. 468. D. VII. 527. C. Theae t. p. 14b. D. Hipp. Mai. p. 290. C. Sympos. 176. B. Kru eger. ad Xenoph. Anab. V,
V. interpp. T. II. p. 2. et Hem ster hus. ad Λristoph. PIut. p. 331. Cons supra p. 448. C. C. ἴνα καὶ ε ἰδ est Sio και post Da insertur Lysid. p. 204.
uor. Theaet. p. 16A. C: ινα καὶ αυξαν . De Rep. I. p. 346. A. ibique BDD. Cap. XXIII. D. ῆ e κεῖνο, rδ υγιαίνεινJ De hac coninstructione v. Matili. g. 472. D. - Mox οἱ π1ω-ες intelliguntur potissimum, nisi salior, εμποροι f. mercatores, qui lucri caussa itinera maritima ipsi faciebant. v. Heyn. ad Tibull. I, 1, 50. et He indor f. ad Horat. Satir.
156쪽
GORGIAS. P. 467. 468. ed. St. 151δυνευειν καὶ πράγματ' ἔχειν; αλλ' ἐκεῖνο, οἶμαι, ουενεκα πλέουσι, πλουτεῖν ' πλουτου γὰρ ενεκα πλέουσι. ΠΩΛ. Πα- γε. ΣόΩ. Aλλο τι ουν ουτω καὶ περὶ παν- των; ἐάν τις τι πράττη ἔνεκα του, ου τουτο βουλεται,δ πράττει, αλλ' εκεινο . ου ενεκα πραττει; IIS ZA. Ναί. Ε
ἀλλὰ ταs τα. ΣΩ. Ποτερον ουν τα μεταξυ ταυτα ενεκεν τῶν αγαθῶν πράττουσιν, o ταν πραττωσιν, θ ταγαθα τῶν
ut supervacanea Hermann. Nobis videntur satis apte ab hoc repetitis. o v ἔ νεκα π i. J V. ει νεκα invitis codd. plerisquo omnibus. E. εἶναι αγαθον μεν σοφίαν l αγαθα Findeisen. ex Stob. Eclom. Ethie. Serm. 43. , ubi totus Ioeus inde a cap. XXII. in. exinscriptus 1egitur. ειλον χρηuαrισμων ZρημαζιζO-
μενοε. - Ante πλουτεῖν ne quis desideret articulum tot, quum praecesserit rὁ υγιαίνειν, V. ad
Phaedon. p. M. C. et p. 70. U. Eons. Gorg. p. 460. C. 491. D. M1. E. - Pro arravro11 etsi dici poterat roυrου, quod 1egitur apud Stob., tamen gravius ipsum
xima interpretationis Caussa adiecta sunt. Hein dors notam interrogandi post πανrων sustulit.
oinus: nihil omnino. Unde He in dorsius coniiciebat Oυδεν, πολλη ἀνάγκη. Sed recto monuit Butim annus hanc Poliresponsionem potius ad sententiam quam ad Socratis verba accommodatam esse, ut Sonfughio sit: necesse est omnino Omne quod sit unum ex histribus esse. Itaque ex Superioribus intolligi potest: ει ναί
κακὰ καὶ alia μηδετερα, αλλα μεταξυ. Aliter Morgen S tor-nius Progr. a. 1821. Dorpati edit. p. XV. Mihi quidem, inquit ille, interponendum haud videbatur verbum Ουδεν; at ΡΟ-
πρά tro σινJ Tertia persona plural in numeri, quae ad indicandum subiectum indefinitum
157쪽
152 PLATONIS μεταξυ; LIAZA. Tα μεταξυ δηπου των ἀγαθων. GZ.B Iri ἀγαθον ἄρα διώκοντες καὶ βαδίζομεν οταν βαδίζω
ἀποκτίννυμεν, καὶ ἐκβάλλοιχεν καὶ ἀφαιρουμεθα χρπατα, οἰομενοι ἁμεινον εἶναι ἡ μῆν ταυτα ποιεῖν ῆ ue ; IIsZΛ.
P. 468. B. εἴ t ιν αποκr. I Bas. 2. Ora ν Τιν' αποκτίννυμεν, quod mutato accentu probarunt Matthiae. Gr. Vol. I. p. 390. et Buti mann. Vol. I. p. b40. Od. 1. ann. Etiam Par. I. Orar εινα αποκre ννυωμεν. Et Sane orαν ra ν' αποκτινν'ιεν scribendum videtur, quandoquidem ora P in talibus usitatum est, non item εἰ. V. quao
dedimus ad Phileb. p. 31. B. Euthyphr. p. 7. D. Phaedon. c. 13. et cons. Gorg. p. 468. A. ibid. p. 468. B. rasera ποιεῖν ῆ ιι ripi Aug. BOdi. Meem. si OD; probarato Heindocto. Videlicet ita tota sententia aποκr νυμεν καὶ ε κβάλ-
λομεν κ. r. i. mente repetenda erit.
απαν ra raserat Sic codd. Vetti editt. πανω, ut est in Par. E. adhibetur, mirum est II ei n-dorfium tam malo habuisse, ut op αν πρ. Iegendum coniecerit. Neque enim hic usus quidquam habet insolentiae, id quod satis dooent exempla, quae collegit Fis cherus ad Wellor. T. III P. I. p. 252. et p. 347., qui οἱανθρωποι in talibus intelligendum arbitratur. cons. Ad p. 457. E. B. o ἰO με νοι βεirιον ει - ναι J id nobis utilo esse pu ta n t o S. V. ad Criton. p. M. C. et ad Phaedon. p. 115. A. Mox D : OG ue νος ἄμεινον εἶναι avrcs. Cap. XXIV. C. απλῶς ου-r ω ς J sic simpliciter, ita ut nihil aliud res pietamus. Quam explicationum firmant quae statim adiiciuntur: di1', ἐαν μεν
He indor fius post η γαρ SuΗ- tulit notam interrogandi. Mediae orationi η γάρ; sic interpositum habes Pliaedr. p. 266. E. Euthydem. p. 286. C. RI. D. rvγχάνει δε υν κάκιονl quum tamen malum sit. Mox rί Ουκ αποκρίνει : est: quidni pergis mihi respondore 3 Age, mihi porro responde. Nam aliter paulloaoristus in hae sormula usurpatur, de qua re dictum est ad Sympos. p. 21. ot ad Phaedon. p. 86. D. Ρrotagor. p. 310. Et
158쪽
ιιοι δοκεῖ ποιειν α βουλεται. αδ. Εστιν ουν οπως ὁ τοιουτος μεγα δυναται ἐν τn πέλει ταυτ)ὶ εἴπερ H1τι τὁ Ε μέγα δυνασθαι αγαθον τι κατα την σην ὁμολογίαν;
C. Τί o υκ ἄπο κ ρ ἰ νε ι; l Prave haec videntur ex proximis
huc invecta esse. D. εἴ τις αποκτείνει τιναJ Vetti editt. ην r. αποκrεωρ r.
Sed ῆν nullus codex, coniunctivunt paucissimi tuentur. Nam etiam pro Vulg. εκ λὶν, ἀφαιρῆrαι et roγχανη plerique omnes eum Clarh. et Vati indicativum suppeditarunt. αμεινον εἶναe a Dial Sic optimi et plurimi libri. Vulgo erat
lyb. XXI, 21. T. IV. p. 85: δδε rων Αδεωλῶν Φαινέας, τίου νηυἰν ουκ αποδέδως, Φιλιππε, ἐφ v. Λαρισοαν τὴν Κρεμασrηνοῦ κ. r. i. Fingendus autem Polus est responsionem iam cohibere, quippe qui Vere undetur, ne
morata, in qua talia fiant, in dis Stade dori, non der frulier seu chen wur . H e i n d o r-fius, quoniam do Athenis cogitabat, quarum mentio hic inepta est, locum aliquid vitii traxisse putabat. At enim si Athenae intelligerentur, ἐν tῆδε
r j πολει scriptum esset, non ἐν rii πολεe ravrn. Verissimo enim
Boeokh. Not. criti ad Pindar. p. 381. Athenienses, inquit, ubi
Athenis sunt, urbem suam dicunt rήνδε τὴν notιν: ubi vero raύ- ἔον την πολιν nominant, significatur urbs certa modo obiter
memorata et ab aliis distinguenda aut opposita alii, quae si memorabitur, dicetur ἐκείνη. CL
159쪽
η α φ ελο με νο ν χρημα rat V. αφεὶorra. Illud cum Clarh. et Vat. tuentur libri optimi quique, et iam Bas. 2. commendavit. P. 469. Τί δα ίς Ουrω σοι δ. J Sic Vat. et corr. Clarh. eum Stob. Trincav. ot Oxon. Cetori libri Tί δές κ. r. i. αειρος δοκεῖ σοι εἶναι J εἶναι accessit ex Clarh. Vat. Cessi. ore gor ιν ανθ ρ. t fieri posse, ut is, qui sacit quae sibi videantur elo. Nam ita
ώς δή sic usurpantur eum irrisione, ut Lat. quasi Vero, se illo et, nimirum. Infra P. 499. B: ῶς δὴ οὐ orat ἐμε - ουχ ἡρνεῖσθαι. Tin . p. 26. B:ως δ' rι rd λεγομενον τα παμδων Mai Huara θαυμασrὼν ἔχει rι μνγεῖον. Aeschyl. Agam. v. 1602r ως δὴ πύ μορ rυραννος Ἀργείων ἔσει, quasi vero tusi. e. tu scilicet, mihi rex Argivorum futurus si si Eurip. Phoen. V. 887. Androm. v. 234. Hel . v. 1044. Alcest. V. 537. 1044. al. es. not. M p. 499. B. - O x ό τ ε ρ' α ν πο es, Utrum cunque faciat est. Nam ὐπότερα dictum est ut alibi εκα rερα, ἀμφ drερα, Ουδέζερα, Ri., de quibus v. ad Apolog. Socr. p. 22. E. Phaedon. p. 68. C. P. 469. τοὐς α ζηλώro D ς
160쪽
αυτῶ, ποιεῖν τουτο, ἀποκτιννυντι καὶ εκβαλλοντι καὶ παντα πράττοντι κατα την αυτου δοξαν.
Cap. XXV. ΣΩ. Σὸ μακαριε, ἐμου δη λέγοντος τω
Ven. Ex Vind. 2. 6. 7. Par. IVW. Flor. x. Aug. Meerm. Bodl. Stob. B. ἐ1. :rρδςJ Sic Par. I. Flor. x. Stob. et ed. Bas. 2. Vulgo δε pro γε legebatur. Hermann. δε tuetur, quia maior vis sit in δε, praesertim γε iam antegresso. Sed δἐ προς ita non solet usurpari. De καὶ - γε προς V. interPret. c. αυro υ δοξαν J aDroυ δ. Herm. γε πρός. Aristoph. Pac. v. 19: νὴ τὸν Αί' ἐς κόρακας γε, καὶ
ερεῖ ναι-J Do infinitivo ἐπεξηγήσεως χάριν pronomini subiecto v. ad Criton. p. 45. Ε. Phaedon. p. 64. C. Apolog. Socr. p. 18. A. De Rep. V. p. 472. E. Frustra Hein dorsius ro ἐξεῖνae scribendum putabat. Infra p. 491. D:
He in dorsius rursus τὰ inso rendum conieciti Deinde aut a reseras ad τινί, quod inest in in . ἐξεῖναι. cons. p. 469. Et τὸ ποιεῖν α δοκεῖ αὐτῶ, i. e. tδποιεῖν re να, β δοκεῖ avri. Do
eorripe. De verbo ἐπιλαμβανεorit redarguendi et reprehendendi signification ousurpato V. Hein dors. ad h. I. et Fiso herum Indio. ad Theophrast. Charael. s. h. V. - έ ναγορ ct π ληθo tν on, tempore eo, quod est inter mane otmeridio m. cf. Zeun. ad Vig. p. 65b. Interpretes saepe errR-runt formulam reddentes modio die, quum tamen aμφὶ αγορανπ21isto voαν et Mooν ῆμερας diserte distinguantur. v. Wes Se