장음표시 사용
41쪽
Gorg. p. 449. A.). Nimirum imam potissimum artem Oratorium pro artis civilis potentissimo auxilio et adium to habuit, quippe quae omnia sibi subiiceret et vi ac potontia sua regeret et gubernaret; V. Philob. p. 58. A. Gorg. p. 491. D. Sod quum hoc animadvertisse plurimum reserat ud rectum de toto opere iudicium, tum non milius utile erit aliud quid obsurvare, quod cum illo proximo est con- iuuetum. Dum Onim una rhetorica civilis taxari et uestimari videtur, simul otiam de arto civili vol politica instituitur disputatio. Nimirum fuit sane Athonis eloqusutia artis civilis socia ct administra, ut ultera ab alteria vix ac no vix qui dom divelli unquam posset. . uuamobrem iam Solonem legimus logo ita constituisse, ut ciVes sui λεγειν τε και πράrτειν δεινοὶ fierent, dicendi agondi- quo facultato prudenter consociata. Quocirca eloquentia
civilis dum sub sexamon vocatur, una eademque Operta Simul otiam eorum rationes et consilia explorantur atque taxantur,
qui versabantur in republica ac dicendo et consulendo aliquas partes publicas agere volebant. Hoc igitur altorum ost, quod in iudicando et nostimando Gorgiae argumento diligenter est observandum. Sed ad haec uocedit otiam tortium quiddam, quod in hac caussa diligontissime est tenendum. Pertinet enim omnis Platonis disputatio ad rhetoricam urtificia Iom recentius domum ortam ct indo a Poriclis aetato o Sicilia Athenas perlatam, quam primus sertur Gorgias Leontinus por legationis publicas opportunitalom Atheniensibus ostentavisso: do quibus rebus V. annot. M GOrg. c. I. in. et Protegg. ud Phaodrum ed. 2. p. XLIX Soqq. Ea vero Platoni cur displicuerit, minime incortum est. Visu
enim illa philosopho ost duplici potissimum labo affecta
esse, ' quippe quum primum falso nomen artis mentiretur, licet ad speciem tantum neque ad veritatem accommodata
esset ideoque scio nita ἐπισra sty) penitus careret, deindo
vero otiam omnia ad Voluptatis gratiam, ad utilitatem, ad Qxterna denique commoda et emolumenta referret, iustitiae si honestatis plano incuriosa. uuippo utroque nomino illa tanto magis laborare visa, quod etiam praVae sophistieae Vim esset exporta adcoquo olus vitiositarem ita inso suscepisset, ut ei esset plano consimilis utque cognata. Itaquo de hac ipsa rhetorica atque arte civili, quae etiam sophistarum doctrina ossct insecta atque depravata, in Gorgia agitur, id quod ipse philosophus non obscure signifi- crevit primum quid in initio formonis a Socrate cum Polo iustituti p. 463. E. - 465. E., ubi rhetoricae cum Sophi-
42쪽
stica cognationem tantam esse ait, ut utraquo vulgo etiam Ommisceatur, deinde otiam in colloquio eum Calliolo habito p. 520. A. B., ubi sophistam et rhotorem ait osso eundem, licut hic sophisticam, quamvis rhetorica praestantiorem, Soleat fastuoso conto ero. Taxatur aurem rhetorica in hoo libro non artis nomine, ut factum ost in Phaedro, sed potius propter improbitatom et nequitiam, quandoquidem iustitiao omnisque virtutis laudo privatur, quam Plato ad seloquentium ut artem civitum plano nocessarium osse sibi perauu-serat. Atque hic propo inviti devonimus iam ad aliud quid,
quod probo mominisso ad consilium Platonis, qualo tenuit in Gorgia scribendo, recto uestimandum iudicandumque plane est necussarium. Prosuetus Onim Pluto in iudicandis rho- torum ot virorum civilium studiis a Soeratis, magistri sui, sententiu est, qui nihil utebat osso utilo, quod non itomhonestum ess t, adeoque oXsecrari solebret eos, qui primum honostum et utilo, natura cohaerentia, opinione distraxissent ac dissidium istud otiam in vitae communis societatem introduxissent, v. Cicor. De Offc. III, 3, 14. Lem. I, 12, 33.
ct 21, 56. Itaque otiam cos, qui reipublieno darent operam, virtuti et honestati maximo studoro voluit, siquidem divitiae et opos, potentia et auctoritas, voluptatum ae doliciarum copia et affluontia sino illa nihil prodessunt, iniustitia autem, intemperantia, lubido, improbitas denique animum corrumperet atquo perderet ideoquo summum quod homini accidero posset malum importaret, V. Criton. p. 48. B. Apolog. p. 80. Gorg. p. 469 seqq. De Rep. X. p. 612. B.
Ita tuo eonsentaneum est eum etiam rhetorioon omnemque
artem civilom ita domum laudabilem iudieavisse, si sprotis
iis robus, quas plerumque ut maximas arietaret, Verum hominum utilitatom curaret sequo totam ad iustitias omnis- quo Voruo virtutis legem atque normam componeret. Hae omnia vero ut ita statueret atque impugnatis praVis aequalium studiis et opinionibus graviter dolandoret, procul dubio etiam rorum civilium conditione Effectum est, quam philosophus vidit inde a bollis Porsicis imprimis Athonis Oxortam DSSe. De qua quidum quid ipso sonsorii ot iudicaverit,
ubi paullo accuratius cognoverimus, certe item non leve Gorgias rectius intolligondi adiumonium atquo praesidium nobis comparaverimus. Itaque paucis designavisse iuvabit, quaenam fuerit Platonis do hac re sontentia, sino dubio iam indo ab illo rempore animo ab eo Susceptu, quo Socratem, Virum Sapientissimum, iniuste damnatum et uistissimo supplicio do modio sublatum vidit. Dissit Corale
43쪽
Consuit igitur philosophus reipublicao Athoniensis conditi Onom post bella Porsica in dies magis corruptam ac
depravatam esSo. Posteaquam cuim, profligatis barbarorum copiis, diuturnitas par otium ut tranquillitatum confirmasso Visa est, popidus victoriarum reportaturum magnitudine elatus pristinam virtutem paullatim abolovit ubiectaque legum publicarum revorentia utque patriuo caritate et contemta virorum bonorum ne putritio vore amantium nuctori-
tuto cupiditatibus ut luo viiiis avaritiae, maluo ambitiovis, partium studii miro indulgere coopit ). tuorum quidem malorum omnium originem ot caussam Pluto ab illis ipsis viris repotondam iudicavit, qui belli tempore soso pracstitorant ducos sortissimos ne prudoutissimos. Pace enim restituta illi non ita gosserunt rempublicam, ut civium animos ad tompserantium, iustitiam, donique virtutem stoctorent aut formarent, sod eorum cupiditatibus blandionios per suam ipsorum lubidinum multa ambitiose, avaro, ubiculo ct sino dignitato fiori passi sunt. Quo lactum est, ut populus adeo iniustus et serox exsisteret, ut illos ipsos, quibus patri libertatem acoeptum roserebat, iniusto mulctaret, Condemnaret, denique tractaret contuinctioso v). Xoquo etiam Pericles, qui por quadraginta sero annos roi publicuo pruosuit, licui prudentia, oloquentia, abstinentia eoloros facile superaretis ), id sibi agondum putavit, ut effrenatus civium cupidi inteStomperantiao et iustitiae secuis cohiberct, sod licontia insolentiaque mirifico aucta eos etiam pigros, ignavo', garrulos, avaros roddidit ' , ita ut rosurri morito posset inter mulos ministros, quibus, quum inexplebilos populi laucos exaruis- sunt libortatis siti, usus illo non modico temperatam, Sodnimis moruerem libertatem sitiens hausit 'l). Posteaquam autem huius imperium mors finivit, multi in Vacuum possessionem unius involarunt. Nemo enim fore laudis cupidior redolescens uon sibi ad publicos honoros consequendos
studio omni unitendum putavit. uuid quod plori quo civilis
rationis prorsus ignari, qui ncque exercitationis ullam viam ingressi ossunt, neque aliquod praeceptum urtis tenorent, ὶ Cous. Lem. 70l. B. C.
vi De his omnibus passim in Gorgia mentio iniicitur, vid. p. 51 518. η' V. Phaedr. p. 269. Syinpos. p. 2lb. E. 'ὶ Gorg. p. 515. E. Req.
44쪽
munera publica administrarunt ). Huiusmodi autom civitatis ministri quum minus possunt auctoritate sua regere civium turbam, spreta iustitia, tomporantia, continoutia, doniquo virtuto, unice id studiiserunt, ut cos voluptatum illecebris dolinirent sibique obsoquio condit inroiit n. Quoniam voro in libera republica orat uocessarium, ut qui uliquid auctori- tutis ne dignitatis vol consequi vol obtincro vellet, is imprimis artoni diecudi usu ot cxoreitatione Sibi compararet, exstitorunt illis semporibus tutor sophistus qui non solum profiterentur se ipsos, qui cunque ros infinite posita esset, do oa dicere, sud otium ullis di eundi ut eum populo agendi facultatem impertire posse iactarent νη). Quorum virorum studiu, etsi multis partibus laudabilia suorunt, tamen civituti
Athenarum summum uitulorunt dotrimonium. Exciti ut enim o0s umbiliouis magnitudo, quae Omnes inVuserat, ut
prae pia artis non ita virtutis rationem, sod ad cupiditatum turpitudinum uecommodarent' . uuocirca soso dicebant disciplina sua id effucturos, ut, qui illa usi ossont, ii in civitato dominarentur cotoxisque imporumus; perveniri autem eo poSSe arbitrabantur sic, ut qui dicendi facultatum ossunt consueuti ea ad cupiundum plobis nutiam ue bonovolentiam abuterontur '' . His omnibus igitur artem civilem paritor atque rhetoricam censuit cv isse pravitatis ministram. Quum
vero utraquc tum arcto vinculo colligata ot connexu esset, ut altora ulterius uuxilio maximo iudi geret, mirandum non
est, quod quum in aliis libris, voluti in Monono ac Protagora, tum otium in Gorgia rhetorices cum custigationo coniunxit artis civilis reprehensionem, ut non sinu caussa praeter
Gorgiam et Polum otium Casi clom civem dissorentes induxerit. His vero ita Oxpositis lieobit tundom aliquanto tutius accedere ad quaestionsem do consilio, quod Plato in hoc opere scribendo sequutus git. Est autem illud, si quid iudieare possumus, non in alia re positum nisi in eo, quod rhotorico et ars civilis, qualis tum sos0 cxtulerat, quin totaud inanem Veri iustiquo speciem, ad vanam potontiae possessionem, deniquo ad intemperantis lubidinis explotionem
erat comparatu, inhonestae pravitutis coniunctaeque cum
V. Apol. Socrat. p. 23. E. Menon. p. 90. H. ibique annot.
''ὶ V. Protagor. p. 316. C. p. 3I8. H. Al.
45쪽
ca insoliditatis et miserino cx verae germanaeque Vel Socraticae philosophim rationibus convineitur, ita ut non modo ipsum ad philosophiae legum atque normum roVocari oportero, Verum otium unum philosophiam utpote omnia vivendi consilia ad virtutem roserentem bono et beato visendi artem' rationemque exhibere apparoat. Quocirca scriptionis universuo consilium Verbis paucissimis etiam sic declararo liccbit, ut artem rhetoricam dicamus honestatis et probitatis nomino se philosophiae iustitiam et virtut m omnibus aliis anteponuntis ratione vitiositatis argui, philosophiam autem ut unam bene boatoque vivendi magistram commendari ut- quo informuri. Hoc autem si recto ita statuimus, sponto intolligitur Platonem nec illud spectasse unice, ut rhetoricum et politicam roproliendoret ut caestigaret, nee id solum Ogisso, ut bono beateque vivendi Viam et rationem monstraret. Imo coniunxit philosophus in unum tum reprehendendi, tum docundi consilium ea quidem rutione, ut utrumque uni cid quo fini convcniret, quandoquidem Veritas tum negando ac dubitando, tum docendo et ammando uxquiri ac domonstrari potest. Quocirca una eademque Opora et rhetoricen
improbitatis ot inanitatis ream egit ci philosophiae doctrinam ac rationem tamquam optimam vitae bono boatuquo degenduo magistram nobilitavit.
III. De arte et compositione OperiS.
Atquo hacc quidem ubi tonomus, corio otium de arte et compositiono operis quid existimandum sit, intelligi ii bit.
Constat onim univorsum opus prooemio, contentione
ethotoricos et philosophiae, conclusione cae lino ipsa eontentio no rc potita mytho adiuneto, denique epilogo. Do quibus operis partibus ordino do- inceps paucis oXponoro ii 'obit. Et de prooemio quidem, quo scena dialogi constituitur, non ost quod poculiari opora di 88oramuS, quum et brevissimum sit et quae ud eius artom aestimandum valcant, incommontariis expromSorimus. Itaquo statim ad cortamon rhetoricos cum philosophia commissum progredimur, quae pars sermonis Ost longo gravissima. Absolvitur autem oti tribus tamquam contentiouis actibus,
artificiosissimo otiam distilictis tribus personis colloquentium, Gorgiae, Poli, Calliclis, qui ordine deinceps cum Socratu incertamen congrediuntur. Quippe taxatur rhetorice oppositis Duiligoo by Corale
46쪽
philosophiae ratiouibus triplici nomino. Primum enim vis
et natura uius arguitur scientiao ac iustitiae non esse capax, quantumvis eum iactare soleat: p. 448. A. 461. Α. Deinde usum olus ostenditur esse Vanum, quandoquidum potentia, qua se potiri pos8e glorietur, revera nulla sit, quum Vera potentia non in temeraria lubidine, sed in reciso voluntatis consiliis cernatur: p. 46 I. A. - 481. B. Denique agendi principia, unde proficiscatur, falsa utque turpia esse evincitur, licet iis plurimum su rbiat: p. 481. C. - 522. E. Quibus omnibus explicatis doinde proceditur ad consideranda ea, quae iudo ad vitae actionem atque moderationem consequantur. Videtur igitur operas pretium Ρ-llisper dispicere, quomodo triplex ista materia a philosopho tractata sit, siquidsm ox huius rei iudicio magnam partona pondet univorsi oporis subtilior intelligontia. Itaque primum quidem, colloquio cum Gorgia, schol principe, instituto, quaestio versutur in exploranda atque cognosconda vi et natura rhetoricae. Fuit enim Gorgius minus in republica vorsatus oratoriae scientiae doctor, vid. Cicer. Do Orat. III, 16, 59. Is Voro etsi urtis suae mutorium longo amplissimam ut luo praestantissimam praedicat, do quo cons Philob. 58. A. B. Phaodr. p. 268. A., tamen is
Vidotur esse, qui nec Certum eius notionem animo comprehensum teneat nec cidum laudem scientiao aut virtutis imprimisque iustitiac vindicare possit. uuocirca rhetories nihil nisi scientino speciem πίστιν) sectari arguitur, de qua ipsius
sontontia v. otium Phaodr. 267. A. Cicer. do inretor.
tutis autem uidem tam gravis movetur controveratu, ut ipse Gorgias Oa in caussa titubet ac vacillet et nativa tantum animi vor undia et interioro quodam recti vorique sensu permotus concodat rhotori esto otium virtutis ot iustitiae scientiam tribuondam osse. Quod ipsum tamen quum deinde Polus, sumiliaris cius ac discipulus, magistro haud paullo liberior et procacior, secundum scholao rutionem neget, Socratos inde continuo concludit rhotoricen utique iustitim laudecsse destitutam, quandoquidem Virtus et iustitia citru seiun-tim consistero nullo modo possit. Nimirum isto quidem pacto quid rei sit, haud sano obscuro significatur. Argumentatur Onim Socrates, ut iam antea ostendimus, e doctrinacsuae ratiOno, qua Virtutem statuebat positam esse in scientiuiduoquo cum, qui quid bonum, utile, honestum, iustum osset,
47쪽
Ostonditur, quae quum ud spodiem potius scientiae quum ad eiusdem veritatom accommodata sit, omnino quum omnis virtutis, tum imprimis iustitiae laudo vacare existimauda sit. uuod tumon Do modo peragitur, ut ipsius Gorgiae famao ct oxistimationi parentur, sicut Phaedri p. 267. Λ., siquidoni ci nutiva quaedam boni ot iusti vorticundia utiquo concinitur. Et hoc qui dom univorsi cortiminis initium ostet prima quasi pugnae congrO8sio. Suscipit doindu formonem Polus, iuvenis magi Atro stliquanto calidior, contentiosior, audacior, qui nec dubitat caussam rhotorices quamvis minus honostam gnavitor tuori ac dolandore. In quo utitur dicondi gonore sophistice ornuto et artificioso calamisi ruto. Is Voro, posteaquam Socrutos ostendit rhetori eam sibi vidori iuxta cum sophistica, cui admodum sit cognata, artum esso plano aduiutorium et coquinaritio haud absimiloni ut poto omnia gratia utque voluptato metient p. 462. C. - 465. E.), DOglectu linc sentcntiuillam prolanus contendit hoc quidum habere proprium, ut eius opo ad maximum in republica auctoritatem ut potentiam perveniatur. Itaque cani ab usu et enfectu laudat mirifieoquo pracdicut corum solicitutem, qui aliis in republica plus huboant ot omnia arbitrio suo peru- gero aduoquo alios suppliet O usficere possint. uuam seutontiam otiam Thrasymachus dos indit De Republ. I. p. 338. A. Seqq. Tum voro severo id agitur, ut istum potentium revera nullum esse adeoquo impotontiam vocari debere oviu-catur. uuippo Opponitur illi opinioni, ox mora vituo DX-turnae specie ductuc, philosophiae ratio ct doctrina, qui internam hominis vitum spoci ut indoque de vera cuiusquelibortato ac potontia iudicium assumit. Docetur enim rhetoricon ot politicon sudoro quidem quae lubeat, nec Veroquao volit 465. E. 8sqq. , quippe quum luco scionii uocarent idooquo ipsum opus actionum humanarum fere por- mutot cum filio, qui cis propositus e8ge debent. Esso autemfinom illarum nihil aliud quam bonum, quo negi octo Volmaximum potentium misomni exsistore, quandoquidem iniuste agere mullo sit peius quam iniuriam perpeti. Unum enim probum et bonum virum es8o beatum, improbum et malum contra infelicem, udooque iniusto sa- cientem esse miscriorem, si nullum luat pravitatis suas poenam, quam si ea remetatur. Num quod dicatui turpius
quidem α σχιον csso iniuste agere, quam pati iniuriam, nec Vero potus νακιον , id nihili osso, quandoquidem illud et turpius et polus simul esse reperiatur p. 474 - 476.).
48쪽
Sod otiam viro foetoribus polluto puniri molius osse, quum eriminum poonas non luere, id eX eo upparere, quod, quum omniniustu factu item pulcra sint ideoque iusta poOna eadem pulcra conseri debues, simul vero etiam liberationem ab improbitato, summo unimi malo, uinorat, is, qui impune scelestus sit, iniustitia ot turpissima et possimu mu-x i mo quo damnosii labor o iudieiiudus sit. Ex quibus omnibus doniquo colligitur maximum bonum osse iniustitia Vmum', quum autem iniustus sis, ut, oa iniustitia liberari
summo huic bono osse proXimum, Omnium autem miserrimum ORSo iniustum osse nequo poonis luendis ut, iniustitia avocari ut in iustitiam convorti p. 476 - 479. E. . Hinc intoni Otacitur, ut rhotor noe aliis insorro dobout iniurium - nam id malum ipsi quo damnosum ost, uec- si iniuSte ogerit, id studoro, ut pocuam offugiat, quoniam alioquin omnium Drot miserrimus p. 480. 48 l. B.). Ita tuo ultora hac disputationis parto apparet omnino id ligi, ut, dum rhetoricae et arti civili laus suminuo potontiae indoque sexorientis opinatau solicitulis oripitur, cadoni opera honeste iusteque ondi rationi sua dignitas vindie itur et, summo humanarum actionum filio, hoc est bono, in illustri luco collocato, bone
honestoque agundi nocossitatum omni vitae externae conditione ut foriuna superiorum osse domonstretur. Hic voro, Polo ad silcntium roducto, tortia orditur Pugnae pars, quae olium multo acrior ost ut vel mentior supcrioribus contontionibus. Prodit enim tandem in medium Callicles, homo nuper ud rempublicam aggressus rerumque
civilium studiosus, qui quamvis a philosophiae studio plancreversus ei quo iniuriosus sit, tumon novitiarum Opinionum SO-phisticarum labo ius eius ost ac non solum ui 1 ον, Pyri-lampis filium,' sed oliam Mis υν Athoniensem pcrdite mat, pumas putus democraticus p. 48 l. D. . Is vero iam repertius otium agendi principia ducturat, quae rhetores et ΡΟ-litiei novitii sequuntur: quao dum rosolluntur, quid Se Undum philosophino praceoptu in Vitim actione so luendum Sit, egregio Osi cuditur. Contendit autem primum, de quo etiam Do Ropi l. II. p. 359. D. seqq. ot Legg. X. 889. Α. disceptatur, naturam ni quo legem inter se esse oppositus, ita ut aliquid secundum naturam bonum osse poSsit, quod seeundum legem turpe habeatur. Quam sentontium primus narratur dolandisso Archelaus, do quo ad Lo . X. 889. E. diximus. uuod ipsum vult ollam do iniustitiu, quae Vulgo dicatur, itu sexistimari oportero. Natura cnim ita os8o con-Stitutum, ut molior peiore plus habent, quod ipsum ab
49쪽
hominibus vulgo dicatur iniusto ager o αδαει . Id Voro ita osso ipsam hominum vitam testari, philosophiam temere negare, quippe quae a Vitae usu aliena, dum moris argutiis indulgoat et garrulas agat nugas, i PSum rerum Veritatum plane pervertat p. 481. U. - 486. E. , ut longe praestabilius sit ista philosophiao studia missa lacere utque seqv. meliora. uuae Socrates tripliciter confutat. Nam primum qui dom ostendit, melior os, quos dicit Culli elos, si intolligantur potentior os et validiores, eonSequens esse, ut leges utique socuudum naturum sint tutae, quippe quae non uni aut singulis debeantur, sod plurimis, qui certo sint singulis vol uno validiores. Iam vero multos illos atque plurimos ait ita sontiro, ut turpe censeant esse iniusto agere et aliis plus sibi vindiearo, adeoque nihil ea re
inhonestius osse arbitrentur. Ex quo consequi urbitratur non modo secundum logem, sud otium Sueundum naturam rem ita se habero, ut suis commodis unice studere et aliis plus haboro vello turpe Oxistimandum sit p. 486. E. 489. B. . uua quidem argumentatione apertum ost naturalem logis morulis originum ita demonstrari, ut cupiditates singulorum communibus omnium iudiciis ac desideriis omnino posthabendas Osso gravitor admoncamur. Hue Voro argumentati otio absoluta vir sapious Callisis Opiuionem otium alia ex parto impugnare instituit. Nain si meliores intelligundi sint prudentiores ot poritiores, sicuti iam Calliclos ud incitas reduetus statuit, consectarium osse docet, illis plus essu tribuendum quam ceteris, quod tumen vitactusui et rerum experientiao repugnet, ut absurda inde con-sOqui manifestum sit p. 489. C. - 490. E.). Deniquis Callisis sontontia etiam hae ratione impugnatur. Si cnim
meliores, id quod ut tertium ponit Callicles, ii intelligantur, qui rerum civilium sint poritiores iidemque sortes et gnari, ut aliis impurare quoant, certo ab iisdem otium iure exspectari posse, ut sibi ipsis imperent ideoque cupiditatibus Suis moderentur p. 491. A.). Ibi vero Calliolus iracundia
et indignatione exeundoscens continuo ad altorum transgreditur vivondi agoudi quo principium, cum superiore arcte quidem coniunctum, sed propius tamen ad ipsius vit actionem comparatum, ut iam ad quaestionem traducamur gravissimam, ex qua ima maximo vitae bene beatoquo degendae rutio omnis suspenditur. Etenim temperantiae et moderationis commemorationo a Socrato sacta Callietos iam contendero non verecundatur lubidinem, intemporantiam,
indomitam quidvis agendi licentiam, tutam illam et poena
50쪽
liborum, cam domum esse virtutem et vitam vero boatamno soli m ore re p. 490. E. - 492. D. . Tribuit igitur illo manifesto omnia vita , iucunditati ut luo lubidini. Quod
tamen quam salso statuatur, Socratos duindo subtilissimo tum ex ipsius voluptatis natura, tum sex boni ci iucundi discrimino demonstrat. uuod quomodo socerit, quum ex urgumentionarratione antea proposita Sit perspicuum, tum hoe loco brevitor ostolidoro licebit. Rodit voro summa disputationis omnino
huc. Primum ouim ostenditur sensuum voluptatem non ΡOSSOdosidorio fulicitatis nostro unquam satisfacere, quoniam Uutura sua sit plane inexplebilis. Dcin fulsum esse docetur, quod maxima voluptatu statuatur Otium summam afforri felicitatum, quum voluptates roponantur otiam doloribus mixtas. Doni quo otium disputatione subtilissima et copiosissima p. 492. C. - 499. B. domonstratur bonum ut luo iucundum natura sua inter se osse divorsa. Ex quo sponte consequitur in vitae actiono non voluptatem et cupiditatis Oxpletioncm spoetandum csse, sed bonum tamquam summum
agendi finem propositum osso oportere, ad quod iam antea
domonstratum ost omnes actiones humanas reserendas esse.
Quas omnia ubi paullo diligentius perpendorimus, certo
fugero numinum poterit logum moralem, quum antea naturae conveniontem Osso doceri meminimus, nunc otiam ovinci
eum OSso, quae una boni ut honosti ratione fulciatur, quippe quum iucundum atque bonum inter so diversa sint, ut iam pravi cudaomonismi ratio ac disciplina plano confututa haboatur. Unum tamen adhue su rost diseeptandum, quod cum rhetorica propiorom habet coniunctionem atque otium ad aliarum artium iudicium plurimum valet. Dis- cornit enim iam Callicles voluptatos bonas utque malus idooquo illas arbitratur sociari nobis ot appotore licere. Doqua sontentia inde a p. 500. Λ. usque ad p. 513. C. haec soro disseruntur. Etsi vorum cst, inquit Socrates, hoc voluptatum discrimon, tamon vol hoc pacto tenendum est, de quo antea intor nos convonit, omnibus actionibus nostris illud, quod bonum ost, tamquam ultimum atque Summum propositum esse oportoro iduoque iucundum boni caussanoe Voro bonum iucundi caussa esse appotondum. Iam Vero cuo tantum artes, quae veri habent sciontium, idoneam eorum, quuo emetunt, rationem roddoro possunt; ulino, qua moro rusu o oriontia collecto nituntur, iucundi carontsciontia ot cognitione. Distinximus autom antea c. 19. urtos eas, quae ad Voluptatem tantum poriinerent, hanc unum curantes, sed id quod molius aut peius sit iguorantes, Duiligoo by Corale