장음표시 사용
71쪽
hiberi consuevisso vel unus locus Legum Plat. III. p. 677. C. D. luculouter crinest. Sed haec de Arehelao. Iam veronee illud a nostra ratione abhorret, quod Antiopa Euripidis idemtidem momoratur. Quidni senim id colloquio Olymp. 93, 4. habito aptissime factum putetur, praesertim quum Euripidem cum poetam fuisso constet, qui novitiae disciplinae assectatoribus imprimis gratus et acceptus fuerit pNec vero illud scrupulum iniicit, quod Periclos p. 503. C. dicitur νεωστὶ τετελευτηκ εναι. Quod etiamsi prima Apocio Dorum rationi opitulari videatur, qui formones initio bulli Poloponnosiari habitos osse iudicavorunt, tamen minime Oh-Rtus sententiue contrariae, quam nos amplectendam con-
diondus sit, qui more suo acrius in Platonem invehitur, quod hie intolorabilem admisorit unach nismum, quiΡΡΟ quum intor mortem Periclis ot Gorgiae dialogum viginti trium ferme annorum spatium intoreesserit. Constat enim eiusmodi tomporis adverbia admodum infinito usurpari solere, ut modo do longiore, modo do breviore temporis spatio intelligonda si ut, prouti id, de quo agitur, cum praeseriti rerum memoria comparatur. Id quod vel Latinum nuper ut modo docet, de quo iuvabit consuluisse Ι. A. Ernosti
Clavom Ciceronianum s. V. Do νειοστί vom ita usurpato noqua dubitos, usus ost eodem vocabulo Thucydidos Lib. I. cap. 95. do spatio viginti ferans annorum, quandoquid Ionos ibi dicuntur, quum nuper a rego desecissent, Puu-8uniue arrogantium uogro tulisse: ad quem locum praetor ullos plura id genus exompla adnotarit Golle rus; cons. otium Casau bon. ad Athon. p. 384. - Tom. III. p. 234.
Od. Schwoigh. Itaque nullo nogotio intelligitur ne Periclis
quidem montionem eo valere, ut sermones pro me Post
Olymp. 88, 2. ponamus. Νcque Vero aliter iudicandum videtur de iis, quao p. 472. A. de Nicia et Aristocrato por- scripta toguntur. Quum cnim illi prima specio videantur ut Vivi momorari, quod sane pugnaret cum tempore, cui
Gorgino sermones ussignandos arbitramur, tamen uniVOrSoloco accuratius excusso rem ut iter 8Θ habere sponte RPBumbit. Quippo nos quidem si quid iudicaro possumus,
sontentia illius soro huc redit: In tali caussa, quac una recta ratiotio diiudicanda ost, testes proferre Vello pomersum videtur, siquidum illi omnes praeiudicatae opinionis errorse occupati esse possunt. Ita tuo quod tu censos, o Pole, divitias utquo Opos in maxima folicitatis parte esse Ponendus, id vom to lubitur Nicias una cum fratribus suis, qui tripod ADiuitiam by Corale
72쪽
in tomplo Dionysi protiosissimos ut donaria dodicarunt; tostabitur Aristocratus, Scottiae filius, qui Apollini Pythio
celeberrimum illud donarium consecravit; tostabitur deni- quo tota Poriolis domus utquo gens quacVis alia, quumcunque domum elogeris. Nimirum facito intolligitur, id quod otium Frid. Astius perspexit, tostari nunc otium mortuos dici, quatonus magnifiea corum donaria otiam nunc indicium faciant, quanti ipsi Opes ac potontium aestimaverint. In quo profecto nihil inest, quod a recto loquoudi moro ot consuetudine ullo modo recedat, quandoquidem vulgo quoque mortuos aliquid tostari dicimus, si opera eorum tamquam testimonia iudicii aut voluntatis ipsorum proseruntur. Nicias Voro quod imprimis hac in
aussa Commemoratur, meminisse iuvabit eum maximas possedisse divitias ex metallis Laureoticis comparatas, ubi millo habuit oporarios; v. Plutarchi Nic. e. IV. Xenoph. Do Vectig. IV, 14. Indo igitur otium magnificos illos tripodos posuit, quum choragus vicisset v. Plutarchi Nic. p. 524. E.), eoque declaravit, quantum divitiis et opibus tribueret, quamvis ceterum mi igiosae pictatis et probitatis laude floruerit γ. Thucyd. VII, 76. 80.), ut eius tostimonium hac tu caussa ideo otiam gravius videri potuerit. Atque haec quidem omnia quum iam videantur satis osso Oxpedita nequo ulli dubitationi locum relinquore, tum aliquanto dissicilior quaestio est, num qua fieri potuerit, ut
Plato vori similiter Gorgiam una cum Polo oxeunto bello Peloponnesiaco sive a. 405 u. Chr. n. Athenas Venire atque
Socratem tum domum cum illis utque Callicle de arte or toria ot civili sermonos instituere iuberct. De qua quidem quaestione breviter explicaro liccbit. Quamvis vero Gorgia et Poli tempora parum Oxplorata habeantur, tamen nobis ita statuendum videtur, ut illud sane non incommodo fiori potuisse largiendum sit. Enimvero tonendum hic anto omnia est, quod a plerisque criticis neglectum esse sano miroris, Platonem ipsum in scena dialogi et in reliquo sor-mone nihil quidquam posuisse, unde de prima illa Gorgias
legations a. 427 facta aut de tempore ei vicino cogitari Oportere consequatur. Imo clarissimo iudicavit philosophus habitum fingi dialogum, quo temporc rhotor Vol sophistaeeleberrimus iam crebriores per Graeciam peregrinationes suscepisset. Nam p. 449. B. Gorgiam sucit hueo profitcntem: ἐπαγγελ λοριαί γε τουτo ου it ονον ἐ κγάδε Athonis , ἀλλὰ καὶ αλλοί . Quocirca ipso adoo Platone teste sontentia corum fraudis coarguitur, qui dialogi pororationem
73쪽
ad besti Peloponnesiaci initium reiecerunt, siquidem .nuS-qurem testatum logimus Gorgiam iam anto illam togationem
0raeciam peragravisRO utquo artem suum ostentum consuerisse. Iam vero animo circumspicientes, num qua fieri potu rit, ut sophista sonox tactus Athenis data aliqua rei Opportunitate nova artis suae documenta illustriora odoret, ne hae quidem in re plano inopos consilii haeremus. Lu- Suantos cuim Varim scriptorum de vita ac sortuna ipsius narrationes, de quibus v. ann. nostr. ad Cap. I. in. , facito unimadvortemus omnes illas, sicuti Voro arbitratur N i c. Sybron Sybrandi l. c. p. 12 seq., nullo fero negotio ita posso inter se conciliari, ut Gorgiam legati otio sua do-sunctum cristimemus rediisse quidem in Siciliam, quo rerum a se gestarum rationem redderet, scd eundem postea stu- tuamus, tutoriocto aliquo tomporis spatio, iterum Athenas esso profoetum. Ibi vero dum hospes commoratus est, universam prope Graeciam imprimisque Thessaliam lustravit, illic arrem suam ostentans. Ex quibus quidum itincribus, etsi intoroa subinde Athonas ad breve tempus revortisso videtur, tamen post diuturniorem domum absentiam ita rediit, ut ibi tandem perpetuo remanerot usque ad mortem,
quam Vegetus robustusque senex anno aetatis octogesimo vel contosimo quinto aut octavo obiisse narratur; V. Athen.
XII. p. 548. C. D. Rodiisso oum Athonas lustrata Gracciautquo Thcssalia ibique rerum suarum sedem denique POr- potito fixisse colligas ox Athonaeo M. p. 508. D. E. T. II. p. 1136. ed. Dind. Docuisso autem ipsum Athenisium senem factum vol potius orationos ostentationis gratiatum ibi habuisso memoriao prodidit Philostrat. Vii.
Sophist. p. 493. - 14. ed. Κaiser., cuius haeo sunt Verba:
1ιαλεχθ εὶς δε 'APOhσιν ἐδη γηοασκων εἰ s/εν υπο τωVnoλLῖν ἐθαυ/ιασθ', Ουπω θαυμα' ὁ δέ, ob αι, καὶ τους ἐλλογιιμματους αWηρτη ro κ. τ. λ. Ex quibus Verbis Gorgiam perperam conio runt iam tum Senem fuisse, quum primum legatus Athenas vcnisset; portinent enim illa procul dubio ad eam viri aetatom, qua ex Thessasa rodux laetus
audientibus usquo sui copiam facisebat, quamVis tum sene-etutis annos ingrcssus. Inm Voro ubi qdaerimus, quando tundom certam perpetuamque rorum suarum sodom Athenis ollocaverit, prorsus assentimur A. Boockhio, qui quum olim in Annal. Littor. Iunonss. a. 1808. Seid. 178., tum postoa in Philolim p. II. Gorgias por Graeeiam Peregrination 3Η usque lut Olymp. 94. portinuisso urbitrutur. uiau suntontia mirabilitor eum Dostra TutionO Dougruit, quumquam Duiligoo by Corale
74쪽
nos roditum eius in Atticam ad annum tertium vel quartum
Olymp. 93. referendum esse putamuR. HaOe autoni si v res
ita ponuntur, Plato sane prudontissimo consilio hoc ipso tempore colloquium istud, do quo agitur, habitum finxit; convenit enim hoc plano cum historiae fide, quam a philosopho mulo neglectam osse temerse conquosti sunt. Atque confirmat hanc sententiam planissimo etiam illud, quod Gorgias pariter atque Socrates in hoc opero tamquam γνηθάσκοντες in scenam inducti sunt. Nam p. 461. C. Socratos
ad Polum: εἶ κάλλιστε Πύδλε, αλλά τοι εοπίτηδες κτώιαί χ
ὴ μύν τον βίον καὶ ἐν ἐργοις καὶ ἐν λήγοις. και νυν εἰ ra ἐγὼ και Γοργίας ἐν τοῖς λογοις σφαλλοs εθα, ου παρων ἐπανορθου ' δικαιος δ' ει, coli. p. 463. E. Habuit igitur
Socrates, quo tempore colloquium habitum putamus, annos sexaginta quattuor; cui notati qui minus convontro arbitrati sunt, quod Calliclos Cap. LX. eum iubet mento mutata aliquando aliam vivondi vium es rationsem ingredi, quam qualem adhuc sequutus sit, siquidem salvus ot incolumis vitam do ro volit, ii non Videntur satis reputavisso hominum novitiae disciplinae plane deditum et praeditum ingonio calidiore omnino acerbius et contentiosius contra Socratem disputare, ut profecto minime repugnet Vorisimilitudini, quod Viro aetato provectiori, praesertim usque in luco publica Vorsanti Di accrrimis criminationibus potito, consilium id genus pactio protervum suppeditat, euius tanton vanitas urbano duinceps rosellitur. Do 0orino autom notato si quaeritur, otiamsi do tempore ciua nutali parum corio constot, tamen ot ipsum Verisimile est, quo temporo eum Socrate disputarit, grandem aetatem habuisse, quamobrum ipsi in colloquio cum eo instituto etiam magna importitur voracundia. Sed de his quidem quia accuratius otium cxplicare et longum est et purum fructuoSum, porgimus ad illud, quod unum adhuc do chronologicis robus disoutioiadum
superest. Etenim adiiciendum doniquo ost aliquid otiam do Polo, Gorgiae socio atquc discipulo. Facile onim alicui dubitationem iniiciat, quod ille inducitur ut νεος καὶ δει c,
p. 463. C. coli. 46 I. c., qualis corto non amplius osso potuit, quo tempore nos SormOnom habitum OSSO VOlumus,
siquidum statim ab initio una cum magistro in Graeciam migravorit. At cnim Vero hoc ut ita statuamus, nulla plancurgoi necessitas. Imo Videtur illo postsea domum Gorgiao disciplinae se dedidisse in eaquo perficienda et Oxeolonda Diuitigod by Coosl
75쪽
studiosius elaboravisse. Quamobrem cum Verisimilo ost illi sese postua domum in Graecia commoranti socium atque comitum adiunxisse, scilicet illius laudes vel Remul Murum vul participaturum. Quod quando et qua rerum conditione ita laetum sit, tacento historia non ridotur cortius definiri
posse. Firmant tum ii quodammodo coniceturam nostram
quae habet scholiastes ad Plat. Phaedrum p. 267. C., Poli magistrum narrans misso Licymnium, de quo V. interpp. ad Phaedr. l. c., quamquam Dionys. Hal. Lys. 7. de
Licymnio ut condiscipulo Poli loquitur. Nec vero lectu indigna sunt quac scripsit Philostrat. Vii. Sophist. p. 497. - 16. Od. Κuysor. : Πῶλον δε τον 'Aκραγαντινον Γοργίας ὁ σοφισr ειε ελετησε πολλῶIν, άἰς φασι, χρηιεατέων' και
γ αρ ην και τιῶν πλουroυνζων ὁ ΙΙωλος, quo loco non temere positum videtur Verbum LMελεταν, quo significatur Polum a Gorgia domum ad artis persectionem osse perductum,
quippo qui sese posteri Oro Vitae aetato in eius disciplinam tradidissut unica alia usus institutione. Η e VorO Ei probabiliter conluctata sunt, sponto consequitur ne Poli quidum ut sorvidioris ingonii iuvenis montionem idemtidem in sermone iniectum quidquam haboro, quod eas quas posuimus rationes dialogi sthronologicas dubias aut suspoetas reddore
possit. Demonstravimus igitur hactenus, ubi dialogum Olvmp. 93, 4. - 405 u. Chr. habitum osse putamus, Variu temporum indidia hic ot illic in co prodita, dummodo accuratius perpensa fuerint, nihil quidquam ussurro molestiuo, quippe quum illius tomporis memoriae plane conVeniant. uuod profecto eiusmodi est, ut illam unam rationem pro
Vera probandam esse arguat, quum ullae sententiae hac in caussa prolatuo maximis premantur difficultatibus. Superost igitur hoc unum, ut etiam ostendundum ait univorsi oporis argumentum huic tempori Plane esse conVeniens, quum idom aliis temporibus, quibus viri docti dialogum assigna-VOrunt, purum congruero eXistimandum sit. Quod quidemtioot ad eam quam dolandimus caussam obtinendum plurimum momenti lacere sponte appareat, tamen rem disputations brevissima absolvere consultum duximus, siquidum non opus est, ut omnia atque singula, quas huc revocari possint, singulari opora persequamur. Videtur autem nobiscorum rationi, qui diulogum ad belli Peloponnesiaci initia vcl ad Gorgiae legationem ac finitimum ei tempus rettulerunt, ipsa universi operis summu ideo advorsari, quia illa aetate nΘquo Siculae eloquontiae a Gorgia in Atticam
76쪽
latae vitia nec artis civilis sive politicao cum ua coniunet damna tum ita emerserant, ut Oo modo laxari ut exagitari potuerint, quo in hoe opero fieri meminimus. Nam artificialis quidem eloquentia quum ab ipso Gorgia principe in
Graeeorum notitiam adductu sit, quotusquisquo est qui sibi persuadeat eam iam illo ipso tempore, quo ille primum Athenas pervenisset, eiusmodi censurae. subiici potuisse, qualem in Gorgia experta osty Enimvero id certo putet a Platone non potuisso nisi praepostero iudicio ita institui, qualem quidem iudicii perversitatem summo dialogorum artifici nemo temere crimini dabit. Disciplina vero civilis vel ars politica, quac cum illa consociata fuit ut in Gorgia una eum illa DXaminatur, profecto non ulla intelligitur, quum quas doctrina sophistarum labem susceperat: id quod clarissime perspicitur ex iis, quas a Polo imprimisque a Calliolo disputantur, quae magnam partem planissimo cum iis consontiunt, quae de pestiseris sophisticae disciplinae placitis exposita logimus De Bupublica Libr. I. p. 338. C. seqq. II. 358. C. seqq. Legg. X. P. 888. E. seqq. Protagor. p. 323. Seqq. 329. D. Seqq. Theaes. p. 172. D. seqq. Quid vorot nonne inde a belli Pelopon-nosiaci initiis domum ita factum esse constat, ut opiniones illas latius disso narentur atque non modo domos et familias, sed etiam omnes reipublicae partes pereuderent, usque dum etiam disciplinam publicam atquc civitatis administrationem depravarent et corrumporont 8 Enimvoro tum praetor Gorgiam prodiit etiam Protagorus Abderites, illi sero asequalis, tum Prodicus, tum Hippias, tum Thrasymachus Chaleodonius, tum alii plurimi prodierunt, quorum ut quisque suum quandam artem ac doctrinam professus est, ita Thrasymachus imprimis id egit, ut iustum esse contenderet, quod expediret potentiori, quam sententiam etiam Polum et Calliolom in Gorgia dolandore mominimus; tum deniquo etiam viri civiles exstiterunt, in quibus, quid novitia ista sapientia in republica valeret, luculentius apparuit, OX quorum numero imprimis Alcibiados ot Critias momorandi sunt, per quos sanioris philosophiae auctori utque parenti plurimum invidias atquc odii constatum esse novimus. Enimvero ut paueis dicamus, quod res est, pervenerunt omnino sophisticae
artis ac disciplinae fructus tanto magis in lueem publieam, quo longius bellum illud postiferum ost protractum, ita ut
eo sero ad exitum Vorgento ovidentissimi atque luculoniissimi exstitisse videantur. Atque ex his omnibus nullo negotio, opinor, intelligetur vore nos contondero et asse-Verare etiam omnem disputationem in Gorgia agitatam in Diuiligeo by Cooste
77쪽
illum ipsum rerum statum ut conditionem planissimo quu- Maro, qualis tum potissimum cxstitisset. Quum igitur
Plato ipso vorbis clarissimis dialogum Olymp. 93, 4. 405 a. Chr. habitum fingi significaverit, hinc quoquo por-spicitur, ub hae ratione cur dis dondum sit, caussam idoneam plane nullum Suppotere.
Vorum his expositis praefandi negotio aliquando finem imponero licebit. Nam quae practorca disputari potorunt do dissorendi genero formoni huic proprio deque elocutione
in eo usurpatu, ea, quoniam nullo fore negotio ipsa eiusicotione cognoscentur, peculiari expositione , indigere nequaquam VidOntur.
Atque have sero satis sunto in universum de Opore hoc Platonis praestantissimo. uuae si cui uon satisfaciunt, is adeat praeterea Schleior muchorum Opp. Pluton. in Gurm. Convers. T. II. Part. I. p. 3 seqq., Λ stium Do vita ot scriptis Plutonis p. II 1 seqq. , Sochorum De scriptis Platonis p. 237 80qq., alios, qui nupor in his robus disceptandis vorsati sunt quosque iam supra daturui opportunitato memoraUimus
Superosi, ut paucis moneamus de codicibus manuscriptis, quos in verbis philosophi emendandis maxime audiendos Dulavimus, ac do peculiaribus libri oditionibus. Editiovos huius dialogi poculi aros hae lactae sunt: Platonis Euthydomus ot Gorgias. Recensuit, vortit notas tuo suas udicuit Murtin. Ioseph. Routh, A. M. collogii D. Murtuo Magdalon. Oxon. SOeius. OXOu. o typograph. Clarondon. Prodiit a. 1774. 8. Usus Est cod. Paris. 1808. doetusquo addidit annotationos, histori eas potissimum atque criticas, minimo spernendaS. Platonis Gorgias. Graece ad fidem codd. msq. Augustan. ut Moormann. vorsionisque Fieini recensuit, emcndavit, Oxplicavit indicumque Verborum Graocorum copiosissimum adicuit Christian. Godo fr. Findoison. Goth et Amstolod. v. 1796. 8. Editor in varietato lectionis notanda diligentissimo vorsatus ost, scd grammaticao subtilitatis udeo fuit oxpers, ut singulis sum paginis hoc in genore
Multo minus probanda est oditio, quae prorimo anno prodiit: Platona Gorgista odor non dor Rodehunge. heraMyeyeb. pon Noralel. Gotting. II197. 8. , quue nequo criticam habui utilitatem, nequo practor annotationes ab Routhio Diuitiam by Cooste
78쪽
petitas ad interprotationum libri quidquam bonae frugis contulit. Platonis Dialogi duo, Gorgias ut Theno totus. Emundavit et annot. instruxit L. F. Η o i n d o r f i u s. Αecodit Auctarium animadvorsionum Ρh. Butim anni. Isorol. 180b. 8. Editio praestantissima, V. Praefat. ad T. I. Operr. Plat. p. L. Repetita haec oditio ost curante Butim anno 1829.
Bibliothocae Graecae a viro praestantissimo editae. Continet scholia Graeca et breves editoris annotationes, maximam partum critiem. Praeterea Astius odidit Commentarios in Gorgiam Iongo uberrimos ct copiosissimos, Operum Pluton. l. XI. p. 1 78., in quibus videtur quidquid antea in hunc librum scriptum cssct congerere et additis suis annotationibus porconsoro voluisse. uuamobroni etiam pleraquc Omnia corum, quae nos in prima seditione exposuimus, in Commontariis istis vel iisdom vel aliis vorbis reseruntur.
Sod quid roi sit, ipsi legentos videant, adhibita tamen prima
nostra editione, ne in errorem atque fraudem inducantur,sidubi quid nobis, quid Λstio debeatur, iudicandum sit.
Dissertatio litoraria do Platonis Gorgia, quam publico et sollemni examini submittit Nicolaus Sy bron Sybrandi. Hartem. I 829. 8. - Aug. Ferdin. Dii lino Do aliquibus Platonis locis. Lipsiae 1829. 4. A. Salomonis V oogo lini Adnotationes in Ρlutonis Gorgiam, quas insoriae sunt Actis societatis Graecae Lipsiensis Vol. I. Fusc. II. p. 23I-254. - B. Bonit g, Platoni he Studion. Mim, IMy. 8. mai., ubi de argumento ct consilio dialogi p. 3-41. acuto disputatur. - R. B. Η i r-Diuitigod by Coosl
79쪽
schi g, Exploratio argumentationum Socraticarum in Gorgiast Philobo Plat. Traioci. ad Rhen. 1859. 8. 28 Ρ g. Η r m. Schmidi, Difficilioros aliquot loci Gorgiao Platonici explicati. Wittenburg. 1860. 4. 12 pagg., ubi tractantur loci p. 453. C. 4bb. A. 460. C. 461. B. D. 465. B. C. 466. O. 467. A. 470. A. B. 473. A. D. E. 475. E. - Supplo munia oritica ab Iul. Deus chlo inforta Novis Annal. Philol. et Paedag. Vol. LXXXI. Faso. VII. Ρ. 436 Seqq.
Clar hianus s. Bodleianus 1. a Gaissordio collatus. Bodloianus 2. a Bouthio inspectus. Vaticanus 225. s. b. Cois linianus Γ.Vonotus E s. 184. Vonotus E s. 189. Vindobo non sis Γ, nobis Vindob. 2. Vindobo non sis D, nobis Vindob. 6.
Vaticanus 61. sign. in . ub initio tantum collatus. Hos quattuordecim codicos contulit Im. Bokkerus, quum vide Commentar. Crit. T. I. p. VIII soqq.
Praeterea nos usurpaVimuS: Vindobonens os 1. 2. 6. 7., do quibus V. Varr. Loeti.
editionis Lipsiensis T. X. p. ΙΙΙ soqq. Ex his qui sunt numeris 2. et G. notati, iidem sunt, quos Behkerus Yot M signavit.
Florentinos novem a. b. c. d. f. m. O. S. X., de quibuS
V. ibid. p. VI SHq. Findoisonius adhibuit Augustanum, cundem illum,
do quo ad Phaedonum diximus, et Moormannianti m. Itaque viginti novem codices manuscripti ad hunc librum excussi sunt. Praeterea lectiones ex cod. Palatino quodam Oxcorptas dedit Creugerus Meletem. Fasc. I. p. l00 seq. et o libro Darmst ad ino ad calcom Plotini Do pulchritud. p. 796 seqq., de quibus vid. Commoniar. nostros eriticos T. XII. l. c. Disiligoo by Corali